[เรื่องสั้น วรรคที่ ๑๑-๑๔....สาป....รากไทร...# ๙.๑]"อ๊ะ!....อะ...อึ๊ก!! ....อุ๊บบ!!!"
ทันทีที่สำรอก เด็กหนุ่มรีบกรอกน้ำในขวดเข้าปากแล้วบ้วนตามออกไปทันที.....คู่หูร่างยักษ์เลยเห็นแค่เด็กหนุ่มโก่งคออ้วก.....สิ่งที่ อเล็กซ์ เห็น...
....เป็นเพียง...
เมือก..ใสๆ....
ที่ไหลผสมไปกับน้ำ....
.
...แต่ก่อนหน้านั้น.....
อเล็กซ์
.
.....ไม่เห็น............
...เมือกลื่น..สีขาว..
...................ที่ค่อยๆ กัดปลายยอดหญ้าจนใบสีเขียวนั้นหลอมละลาย....................
...
"หนาม...ยูไม่ต้องฝืนแล้ว ไอตัดสินใจแทนเลย .... เปิดโรงแรม ซัก 3 วัน ยูนอนพักไปเลย คอยดูข่าวอยู่ที่นี้ว่าเจ้าของที่ที่เรานัดเขาจะว่ายังไง ไอให้สิทธิ์ยูตัดสินใจเต็มที่...เกิดอะไรขึ้นไอรับผิดชอบเอง... ถ้ากลับไปออฟฟิศในสภาพนี้ ยูโดนปรับโปรฯ แน่....ไอเสียดายฝีมือยู "
เด็กหนุ่มปรายสายตาไปหาเจ้าของคำพูด ก่อนจะ กระดกน้ำในขวดเข้าปากอีกครั้ง
"ขอบคุณอเล็กซ์...."
สั้นๆง่ายๆ ไม่เหมือนพวกหัวอ่อนที่ ต้องมารำลึกบุญคุณอะไรมากนัก อเล็กซ์ รู้ดี หนาม รู้งานและรู้มารยาท...ของพวกไซด์งานและเซลล์ดี...รู้ดีเกินกว่าจะเป็นแค่เด็กยังไม่จบตามวุฒิที่มาสมัคร....
" ...เราเป็นคู่หูกัน....บอกตรงๆไออยากร่วมงานกับยู...ไม่ใช่คนที่จะมาใหม่...."
"ผมก็ไม่อยากเปลี่ยนคู่หูนักหรอก อเล็กซ์......ถ้าผมผ่านโปรฯ ไว้จะพาไปเลี้ยง "
"พูดดี...เอาโปรเจคนี้ให้ผ่านก่อนเถอะ....."
"กลับไปรอฟังข่าวดีที่ กรุงเทพฯ แล้วกัน....ผมขอเวลา อาทิตย์นึง....แล้วเรามาดูกัน อเล็กซ์....มาดูว่าตำแหน่งเซลล์ประสานงาน....ผม...สมควรจะได้ตำแหน่งนี้เพื่อเป็นคู่หูของคุณรึเปล่า"
...............
.
..........
...สายตาวาวหันมาสบตาอย่างท้าทาย....อเล็กซ์มั่นใจว่า เจ้าของสายตานั้น ตอนนี้อาจจะยังไม่พร้อมนัก...แต่แค่ร่างกายนะที่ไม่พร้อม .....
อดยักคิ้วให้กับความถือดีของเด็กหนุ่มไม่ได้ ....แต่ก็ไม่ได้สบประมาท อเล็กซ์รู้ดี คู่หูคนนี้ ยังต้องอยู่กับเขาอีกนาน!!!
...........................................................
V
V
V
คนเขียน อัพ 10% ก่อนนะ...
ไว้หลังจากนี้เรามายาวๆกันแบบหายใจไม่ทั่วท้องดีกว่า ... คุณอเล็กซ์จะปล่อยคู่หูไว้ที่ ตจว. ลำพังแล้วสิ... 90% ที่เหลือ.... จะเลือด.... จะหลอน.... หรือจะ มาโครฯซาดิส์แบบเรียกเลือดดีหล่ะ??
อืมส์.....
[....กลิ่นของ 'ป๊อบ' อีกแล้ว...แต่คราวนี้มันไม่ได้ถูกใช้กับผม....กลิ่นมันแค่ลอยมาเท่านั้น....
............ความรู้สึก..
ที่ผมได้รับ ..คือน้ำหนักที่ทับลงมา ....ร่างนั้นดันตัวเองให้ ...ลำท่อนของผมแทรกผ่าน ............ก่อนจะ........เริ่มขยับแรงขึ้น........
.............
.
...
.สมองผมกำลังพร่าเลือน .....กลิ่นของความสุข เหมือนสัมผัสได้ .....
..
....... ร่างที่กระเสือกกระสน.... ถอยหนี.......อย่าง....มีกลิ่นของความสุข....เสียงครางร้อง...ที่ไม่ได้หลุดออกมาจากปาก...เหมือนเสียงกลองที่เร่งเร้าให้หัวใจเต้นแรง......แววตาหวาดหวั่น ตื่นตระหนก.....ทำให้สมองผมว่างเปล่า ....กลิ่นคาวเลือดหอม...ปลุกสัญชาตญาณในตัว....ผมยิ้มเยาะให้กับข้อมือผมที่ถูกรัดด้วยโซ่เส้นเล็ก....รอยกรีดที่มีทั่วทั้งตัว ...บาดแผล...มันชุ่มโชกไปด้วยเลือดคาว ..... ความสุข...หอมหวานเกินจะรั้งรอ.... ]
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
