หุหุ จิ้นกันไกลนะครับ พี่บอลยังไม่ร้ายหรอกครับ แหมๆ ต้องรออ่านกันปก่อน เพราะถ้าหลายๆคนอ่านตอนพิเศษที่ผมเขียนไว้ในภาคของไอกีกะไอต้า จะพอเดาออกว่า ปัญหามันเกิดขึ้นช่วงนี้แหละ แต่จะเพราะอะไร ตามกันเอาเองน้า อิอิ
มาต่อกันเลยนะครับ
ตอนที่ 10
“ พี่บอล ทำไมถึงไม่ไปสอบเอนทรานซ์ ” หลังจากวันนั้น ผมกับพี่บอลก็คบกัน แต่มีแค่ไม่กี่คนที่รู้เรื่องของเราสองคน
“ ทำไมครับ ไม่สอบแล้วเป็นอะไรไป ” โห ดูสิครับ นั่นมันอนาคตของพี่เขาเลยนะนั้น
“ แล้วยังไงล่ะ พี่จะไปเรียนต่อที่ไหน ”
“ โถ น้องลิงเผือกของพี่ เป็นห่วงพี่มากขนาดนั้นเลยเหรอ ฮะ ๆ ”
“ อ้าว ... ไม่มถามก็ได้ ” พี่บอลก็หัวเราะตามหลังมา แล้วก็ยอมบอกครับ
“ พี่จะเรียนเอกชนครับ ” ที่แท้พ่อคนรวยเขาจะต่อมหาวิทยาลัยเอกชนนี่เอง
“ ไม่กลัวคนเขาจะว่าเอาเหรอครับ ” ไม่รู้เมือนกันไหมนะครับ สมัยก่อนเขาจะว่าคนที่เรียนเอกชน เป็นพวกเอนทรานซ์ไม่ติด ไม่มีที่เรียน โรงเรียนผมยิ่งเป็นแบบนี้ครับ
“ พี่ไม่ใส่ใจหรอกครับ รออีก 4 ปี ค่อยมาทำงานแข่งกัน ” ผมก็ไม่ว่าอะไรเขาหรอกครับ
“ เออ แล้วทำไมพี่บอกไม่ไปเรียนเมืองนอกล่ะ บ้านพี่ก็ออกรวยขนาดนั้น ” พี่บอลยิ้มทำตาเชื่อมใส่ผม
“ ถ้าพี่ไปแล้ว ปีหน้านุไปเรียนกับพี่ได้ไหมล่ะครับ ” โห กล้าเนอะ
“ ไม่อะพี่ ผมมีแม่อยู่ที่นี่นะ ”
“ ก็นั้นไง ถ้าพี่อยู่นี่ยังไงก็เจอกันง่ายกว่าอยู่เมืองนอกไม่ใช่เหรอ ” ซึ้งนะเนี่ย หลังจากนั้น ไม่นานพี่บอลก็ใกล้จบการศึกษา เวลาผ่านไปรวดเร็วมาก
ในวันรับใบประกาศของรุ่นพี่ ม.6 พวก ม.5 ต้องมาจัดงานให้พี่ ม.6 ในช่วงกลางวัน ถือเป็นการเลี้ยงส่ง และในวันนี้ก็จะมีการมอบดอกกุหลาบให้รุ่นพี่ที่ประทับใจ แน่นอนพวกพี่ๆกลุ่มประธานนักเรียนก็ได้มากหน่อย
ส่วนกลุ่มกิจกรรมก็รองๆลงมา หลังจากนั้นพี่ประธานก็พูดความใจใน เล่นเอา ม.6 ซึ้งกันทั่วหน้า
“ น้อง ... มีคนฝากมาให้ ” ผมก็อยู่ในกลุ่มที่ช่วยเตรียมงานครับ จู่ๆก็มีพี่ ม.6 เอากระดาษมาให้ผม พอจะถามว่าใครส่งมาให้ พี่เขาก็ไม่พูด ช่างเขาเหอะ คงจะรีบ
“ หลังงาน มาหาพี่ที่หลังโรงอาหารนะ ... บอล ” เล่นซะยากเย็นเชียวนะ เอาเถอะ หลังงานค่อยไปหา และในงานนี้ ไอน้องโอ๊คที่หายไปนานก็เข้ามาช่วยผมทำงานหลายอย่างครับ
“ ... ” นี่ก็หลังงานแล้วนี่ ทำไมพี่บอลยังไม่มาอีก ผมยืนรอจนต้องนั่งเพราะนานจัด
“ รอนานไหมครับ ” มองหันไปมอง แต่ไม่คุยครับ ปล่อยผมรอนานอะ
“ ไม่เอานะครับ วันนี้วันสุดท้ายแล้วนะ กว่าจะมาหาได้ ต้องฝ่าด่านพวกเพื่อนสาวของนุนั้นแหละ ”
“ ชอบหรือไงล่ะ พากลับบ้านไปสักสามสี่คนสิ ”
“ ได้เหรอครับ ... อืม งั้นไปละ ”
“ พี่บอล ! ” พอหันกลับไปหา พี่บอลก็สวมกอดผม โดยที่ตัวพี่บอลสั่นเล็กๆด้วย ทำเอาผมตกใจมากๆ
“ เป็นอะไรน่ะครับพี่บอล ”
“ พี่ต้องไปเรียนไกลกับนุ พี่คิดถึงนุนะครับ ”
“ ปีเดียวเองนะครับพี่บอล เดี๋ยวเราก็ได้ใกล้กันแล้ว ” ตอนนี้พี่บอลก็ยังกอดอยู่กับผม
“ แต่ ... ” สงสัยพี่เขากังวลอะไรบางอย่างแน่ๆ
“ มีอะไรจะบอกผมเหรอครับ ”
“ พี่ไม่ไว้ใจไอโอ๊ค ” อ้าว ไปเกี่ยวอะไรกับน้องเขาล่ะ
“ โอ๊คเป็นยังไงเหรอครับ ”
“ นุ นุอาจจะไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับมัน นุถึงไม่รู้สึกอะไร แต่นุครับ ... อย่าไว้ใจมันนะ คบกับเพื่อนในกลุ่มที่คบอยู่แล้วนะครับ มีอะไรบอกพวกเพื่อนๆก่อน เพื่อนๆของนุรักกันมากนะ ”
“ ครับ ” พี่บอลทำท่าจะจูบปากผม แต่ก็เปลี่ยนไปจูบหน้าผากแทน แล้วก็เอื้อมไปหยิบอะไรบางอบ่างจากกระเป๋ากางเกง
“ พี่ฝากสร้อยเส้นนี้ไว้กับนุนะครับ นุต้องดูแลมันให้ดีนะ ” พี่บอลสวมสร้อยให้ผม ตอนนี้ผมยอมรับไปครึ่งใจแล้วว่า ผมรักพี่บอลแล้ว ตลอดเวลา พี่เขามักจะแสดงตัวตลอดว่าผมเป็นของพี่เขา แต่ผมซะอีกที่ไม่กล้าพูดว่าเป็นแฟนกัน
“ แล้วอย่าไปรักใคร นอกจากพี่นะ ”
“ พูดอย่างกับไม่ไว้ใจผม ”
“ กลัวรัก จะแพ้ความใกล้ชิดนะครับ พี่กลัวว่าพอไกลกัน นุจะไม่เชื่อใจพี่ แล้วจะมีคนมาทำให้เราต้องมีปัญหากันนะครับ นุต้องเข้มแข็ง เชื่อใจพี่อย่างที่เคยนะ ”
“ ครับ พี่ก็ต้องมั่นใจในตัวผมด้วยนะครับ ”
“ คืนนี้พวกเพื่อนๆจะมาเลี้ยงกันที่บ้านพี่ นุชวนเพื่อนๆมาด้วยนะครับ ” ผมกับพี่เขาอยู่ตรงนั้นได้ไม่นาน ก็แยกกันก่อน เพราะพวกพี่ๆเขาจะไปถ่ายรูป แต่พอผมเดินออกมายังไม่ทันพ้นมุมโรงอาหาร ไอน้องโอ๊คก็โผล่ออกมา เล่นเอาผมตกใจเลย
“ พี่นุครับ ” ไอน้องโอ๊คกุมมือเอาไว้ ผมยิ่งงงกว่าเดิม
“ พี่บอลต้องไปเรียนไกลๆ ตอนนี้ให้ผมดูแลพี่ได้ไหม ” ผมเอ๋อแดร๊กเลย เขาขอกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอครับ
“ โอ๊ค เป็นพี่น้องกันดีที่สุดแล้ว น้องเอ้ย ”
“ พี่ให้โอกาสพี่บอล แล้วจะให้โอกาสผมบ้างไม่ได้เหรอครับ ” ผมอึ้งเหมือนกันนะ ที่จู่ๆน้องเขามาพูดแบบนี้ เพราะปกติแล้วเขาจะสุภาพ ไม่โผงผางบอกอะไรตรงๆแบบนี้
“ กูกะแล้ว ” ผมต้องตกใจมากกว่าเดิม เมื่อพี่บอลเดินกลับมาหาผม แล้วก็กอดคอ หอมแก้มผม ผมสังเกตเห็นแววตาเจ็บปวดของไอน้องโอ๊คแล้วอดสงสารไม่ได้
“ ทำไมวะโอ๊ค พี่สองคนคบกันแล้ว แกยังไม่เลิกความคิดจะแย่งนุไปอีกเหรอ ”
“ ... ผมไม่เคยเจอใคร ที่ทำให้ผมหยุดได้เลย พี่นุเป็นคนนั้นของผม ถึงไม่ได้เขาเป็นแฟน ผมก็จะเฝ้ารอแบบนี้ รอวันที่พี่ทำให้พี่นุเสียใจ วันนั้นผมจะเป็นคนที่พี่นุรักให้ได้ ” แล้วโอ๊คก็ปาดน้ำตาวิ่งออกไป ผมสะเทือนใจมากนะครับ เพราะน้องเขาดูเข้มแข็งมาตลอด
“ นุเห็นแล้วหรือยัง ว่าพี่ไม่ได้พูดเล่นนะครับ ” หลังจากนั้นเราก็ไปเลี้ยงที่บ้านของพี่บอล พวกเพื่อนๆของพี่เขา 10 กว่าคนก็มากัน เพื่อนๆผมก็มาเหมือนกันครับ
หลังจากงานเลี้ยง ผมกับพี่บอลก็มานอนเตียงเดียวกัน แล้วก็นอนคุยกันถึงเรื่องต่างๆที่ผ่านมา ...
คืนนั้น มีอะไรเกิดขึ้นไหมน้า กิ้ว ๆ
แล้วพรุ่งนี้เจอกันครับ ง่วงแล้วอ่า บับบายนะครับผม