ตอนที่ ๑๑
“เอ้อ.......แล้วถ้าพี่ชอบติณจะเป็นอะไรไมครับ” แล้วมึงจะตอบไอ้อ้นไปทำมายไอ้พี่เป้
“๕๕๕ แรงนะพี่ ผมจะว่าอะไร ต้องไอ้ติณโน้นสิ มันจะว่าอะไรป่าว” มึงจะโยนมาทำเหี๊ยะไรเนี๊ยะ
“คุยไรกัน” ไอ้ชาติพูดพร้อมกับขวดน้ำที่มันใช้เวลาไปซื้อ ๓ พรรษา
“ไม่มีอะไร แดก ๆ ไปพวกมึงนะ” แต่มันคงไม่เป็นผลเพราะว่าไอ้ชาติ มองพี่เป้ แล้วหันมามองผม หันไปมองไอ้อ้น แล้วหันไปมองพี่เป้
“นี้พี่เป้ เขามานั่งจีบได้ติณ” ไอ้อ้นรายงาน ต่อ ท่านชาติหมา มึงทำรายงานเป็นรายลักษณ์อักษรเลยไหม
“ฮ้า จริงเหรอพี่เป้ ผมชื่อชาติครับ เป็นเพื่อนติณตั้งแต่ประถม จนปัจจุบัน และยังจะเป็นอีกหลายชาติครับ ผมดูไม่ออกเลยว่าพี่เป็นเกย์ แต่อภัยให้ได้ครับเพราะพี่น่ารักดี เหมาะที่จะเป็น ไม่เหมือนบางคน” ดีมากสำหรับการรายงานครั้งนี้ มีทั้ง คำนำ เนื้อเรื่อง และสรุป
“๕๕๕ ชาติ กับ อ้น ตลกดีนะครับ แล้วอ้นทำไมถึงถามพี่ว่ามาจีบติณ”
“ผมจำพี่ได้ พี่เคยไปดูพวกผมเล่นบอลใช่ไหมละ เห็นมองพวกผมใหญ่เลย ทีแท้มาบอกไอ้ติณสุดหล่อของพวกผมนี้เอง”
“กูอิ่มแล้ว” ผมบอกกับพวกนั้นไปแล้วลุกออกไปเลยโดยที่ไม่กินน้ำที่พี่เป้ซื้อมาให้
“เฮ้ย ๆ ๆ เดี๋ยวสิ ไอ้ติณ ไอ้ตีนนน” เสียงไอ้ชาติที่มันเรียกตามหลังผมมา ผมปล่อยให้ไอ้พวกนั้นคุยกับพี่เป้ไป ส่วนผมขึ้นมานั่งรอพวกมันอยู่ที่ห้อง
“ไอ้เหี๊ยะติณมาไม่รอกู”
“จะให้กูรอไร ก็กูอิ่มแล้ว อีกอย่าง กูเห็นพวกมึงอยากคุยกับพี่เขา เห็นกระดี้กระด๋ากันใหญ่”
“เฮ้ย ไรวะไอ้เหี๊ยะติณ พี่เขาจีบมึงนะ”
“อยากได้มึงก็เอาไปเองสิไอ้ชาติหมา”
“กูว่าเขาไม่เอากูหรอกวะ ดูสายตาพี่คนนั้นมองแกเหมือนจะกลืนแกเข้าไป”
“พูดหมาๆ นะมึง มึงอยากได้มึงเอาไปเลย”
“อายๆๆๆ พูดแค่นี้ทำเป็นอาย”
“อาย พ่อมึงเดะ”
“เล่นพ่อ ๆ” มันพูดพร้อมกับจะเข้ามาตบหัวผม เสียใจผมหลบทัน
“เงียบ” นั้นอาจารย์สุดสวยผมมาแล้ว
“เกรดออกมาแล้วเดี๊ยนเห็นแล้วจะเป็นลม อยากจะสลบไปซัก ๓ วัน ๓ คืน ทำไมมันถึงได้ตกต่ำเยี่ยงนี้ได้ คงไม่ต้องบอกนะคะ ว่ามีใครบ้าง เอาเป็นว่าเรามาชมเชยกันดีกว่า สำหรับคนที่สอบได้ที่หนึ่งของห้องนั้น ก็คนเดิมคะ ไอ้คุณติณ” เสียงปรบมือเกรียวกราวครับ ผมได้ทุกเทอม อยู่แล้ว
“เอาละคะ แต่เหลืออีกไม่นานพวกคุณและ พวกแกทั้งหลายก็จะจบแล้ว คนที่ได้เกรด ต่ำ ก็ขยันขึ้นหน่อย ได้คนที่ได้มากก็อย่าเหลิง ทำตัวให้ดีดี”
“ไม่ห่างครับพวกผมทำตัวดีดีอยู่แล้วอาจารย์ไม่ต้องห่วง”
“ดีมาก งั้นเรมาเริ่มเรียนกันเลยดีกว่า”
“โฮ่.....จารย์” ปกติกิริยาผู้ดีของพวกผมเกิดขึ้นทันทีหลังสิ้นเสียงของอาจารย์ที่จะเริ่มเรียนคาบแรก
“อะไรดีใจมากเลยเหรอ เสียงโห่นี้อาจรย์จะถือว่าเป็นเสียงเร่งเร้าที่อยากจะเรียน เปิดหนังสือบทที่ ๑”
“จารย์....” ยังมีบางคนที่ยังอยากจะคัดค้าน
“เปิดหนังสือเรียนบทที่ ๑ เดี๋ยวนี้ ปฏิบัติ” คาบแรกพวกผมก็ต้องมาเจอกับการสอนอันโหดเฮี้ยของอาจารย์ที่ปรึกษา จริงๆคาดว่าจะสบาย ๆ แต่กลับกลายเป็นหนัก วันนี้พวกผมมีเรียนบ้างไม่มีเรียนบ้างตาม สภาพของการเปิดเรียนวันแรก จนเข้าสู่วันที่สองอขงการเปิดเรียน
“ไอ้ติณ” ไอ้ชาติทักผมหลังจากที่ผมได้ไปนำอาหารเช้าแสนอร่อยของมาวางไว้
“มีไร”
“กูมีเรื่องจะบอกมึงวะ” ไอ้ชาติพูดแต่หน้ามันยังก้มแดกก๋วยเตี๋ยวเหมือนกับไอ้อ้น
“เรื่องไรว่าอย่าได้ช้าก่อนที่กูจะโมโหหิว”
“มึงห้ามโกรธกูนะถ้ากูบอกมึง”
“มึงอย่าอ้ำอึ้ง ถ้าจะไม่บอกก็หุบปากมึงไว้กูจะกินข้าว”
“เฮ้อ.......” มันยังลีลาซักเพี๊ยะดีไหม
“มึงจะพูดไม่พูด ไม่งั้นกูจะเอาส้อมนี้แหละแทงลูกตามึง”
“โหดวะมึงอะไอ้ติณ”
“ไอ้อ้น มึงหุบตูดมึงไปเลย”
“มึงจำขิงได้ไหม”
“กูไม่ได้ความจำปลาทองเหมือนไอ้อ้น แต่เอ้อ ขิงนี้แฟนมึงใช่ไหม”
“ไอ้เชี่ย นี้”
“แล้วไงอีก”
“มึงก็รู้ว่าขิงมันเรียนที่เดียวกับแฟนมึง แล้วเมื่อวานขิงไปกินข้าวที่โรงอาหารแล้วนั่งใกล้ ๆ กับแฟนมึงแหละ ได้ยินคุยกันเรื่องแฟนของกันละกันในหมู่เพื่อน” แปลกตรงไหนแฟนแนนกูนี้ไง
“แล้วมันแปลกตรงไหน”
“แปลกตรงที่แนนไม่ได้พูดชื่อมึงเป็นแฟน แต่พูดชื่อคนอื่น”
“ไอ้เหี๊ยะ ชาติ มึงอย่ามาปากดี มึงจะชวนกูทะเลาะกับแฟนกูเหรอไอ้สัตว์”
“เฮ้ย ไอ้ติณมึงฟังก่อนสิ ไหนมึงว่าจะไม่โกรธไง กูแค่อยากพุดให้มึงฟัง”
“แล้วใครใช้มึงพูดเรื่องเหี๊ยะ ๆ แบบนี้” ผมชี้หน้ามันแล้วลุกไปเลยครับ โกรธมันมาว่าให้แฟนผมได้ยังไง พูดแบบนั้นก็เหมือนว่าให้แนนหลายใจนะสิครับ แนนไม่ได้เป็นคนแบบนั้นซักหน่อย ตลอดทั้งวันผมไม่คุยกับไอ้ชาติและไอ้อ้นเลย โกรธมัน เลิกเรียนผมรีบกลับหอซึ้งถ้าเป็นปกติทุกวันในช่วงเวลาเปิดเรียน ผมจะต้องรอเล่นบอล เมื่อผมไปถึงหอผมเห็นมอไซด์ ของแนนจอดอยู่ ผมรีบขึ้นไปบนห้อง เห็นไหมแนนเลิกเรียนแล้ว็ไม่ได้ไปไหน กลับหอมารอผัวคนนี้ทุกวัน ผมใช้กุญแจไขเข้าไป
“แนน”.............................................................
หัวข้อ: ก็....ผม...มัน...เด็ก...ขาย...ตัว (ภาคสองๆๆๆๆ ) ๒๐ กรกฏาคม ๒๕๕๔ (อ่าน 268631 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก