|:.Fall in Lust ประสบกามประสบรัก.:| Ch.48 : How do you feel?.:29.10.19:[END]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: |:.Fall in Lust ประสบกามประสบรัก.:| Ch.48 : How do you feel?.:29.10.19:[END]  (อ่าน 147805 ครั้ง)

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
งานนี้น้องติมได้ประโยชน์เต็มเม็ดเต็มหน่วยเลยนะจ๊ะ

สงสารแซ็คนะ นางก็ยังดูงงกับชีวิตนางอยู่ดี

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
ว้าว ว้าว ว้าว  :hao6:

ออฟไลน์ Ti0590

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
bad end มั้ยนะะะ

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
อยู่กันสามคนเลยจ้า

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
ถ้าไอติมสดชื่นสามพีก็ฟินได้

ออฟไลน์ dekying kukkig

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1462
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-1
ฮ่วย อิพี่นี่ ยังสับสนอะไรอี๊กกกกกกกกกก นึกว่าจะเลือกได้แล้วซะอีก วุ๊ ดีนะที่ลูกยังร่าเริงได้ไม่งั้นอิแม่นี่แหล่ะจะขอสาบแก

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
รออ่านรอลุ้นตอนจบ
ใจนึงก็สงสาร..อีกใจนึงก็อยากกระทืบ

แซ็คคนโลเล..กลับไปกลับมา
อะไรของเธอ เอาแน่เอานอนไม่ได้
เพื่อ????

ก็สมควรแล้วที่จะอยู่อย่างอึดอัดแบบนี้
..ทำตัวเอง..
สองใจ ชิสสสสสสสส

ออฟไลน์ Majariga

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 414
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
กรี๊ดดดดดดๆๆๆๆๆๆๆๆ ชอบมากกกกกๆๆๆๆๆๆ :katai4:
รักความ3p โหยยยย ไอติมลูกแม่แซ่บมากกกกกกกก :sad4:
ทำใจนะแซ็คไม่มั่นคงเอง(ตบบ่าๆ) อยู่แบบ3คนให้เดนแกล้งไปนั่นแหละ :laugh:

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
รออยู่น๊าาา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ คุณเจ้

  • Follow your heart, but take the brain with.
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 527
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-8

Chapter 47 :: Tri-happiness-love. (รักสามสุข)





Special from Zach Knighthood

           

 

“เราไม่ต้องการพบแก!” ผมตะโกนใส่เจค็อบที่นั่งอยู่บนโซฟารับแขกในฟิตเนสของเราด้วยความโมโห ผมคุยกับเขาได้ ผมพบกับเขาสองคนได้ แต่ผมไม่อยากให้เขามาเจอเจ้ากระต่าย เพราะมันเหมือนเป็นการกวนน้ำใสที่สงบให้ตะกอนที่มันตกลงไปแล้วขุ่นขึ้นมาอีกครั้ง การที่ได้เจอเขาเหมือนเป็นความชัดเจนว่าความสัมพันธ์ของเราทุลักทุเลมาตลอด

 

 

เราสองคนรวมถึงเดนนี่และคนรอบข้างต่างไม่พูดถึงเจค็อบ ถ้าพูดก็พยายามพูดถึงให้น้อย เพราะไม่อยากให้เขาเข้ามามีส่วนในชีวิตเราแม้แต่การพูดถึง เนื่องจากแค่สัญญานั้นก็มีส่วนในชีวิตเรามากพอแล้ว มากตามที่เขาต้องการให้เกิดขึ้น

           

 

“ไปให้พ้นไอ้แม่เย็x!” ไอศกรีมสบถแต่ก็หลบอยู่ข้างหลังผม นี่เป็นการเจอหน้ากันครั้งแรกตั้งแต่เซ็นสัญญานั้นไป ไอศกรีมคงตกใจมากกว่ากลัว แถมบนตัวเราสองคนยังมีแผลเป็นที่เจค็อบต้องการทิ้งไว้ให้เราจำว่าการทำให้เขาเจ็บนั้นเป็นยังไง เขาไม่ได้จะให้เราเจ็บจากรอยจี้ของบุหรี่ แต่เขาให้เราจำสาเหตุของรอยบุหรี่มากกว่า

           

 

“อู้ว น่ารักเป็นมิตรอะไรอย่างนี้” เหมือนพอตั้งสติได้ ไอศกรีมก็เดินออกมายืนข้างผม ท่าทียังตื่นกลัวอยู่นิดหน่อย แต่ผมคิดว่าอีกสักพักเขาจะสงบลงเอง

           

 

“มีอะไร มาทำไมเนี่ย” ผมถามเจค็อบที่ยังยิ้มกวนอารมณ์ เขาขยับแว่นและนั่งเอนหลังพิงโซฟา มองไปรอบห้องรับรองของฟิตเนส

           

 

“กิจการดูดีนะ ได้ข่าวว่าลูกค้าเพียบจนต้องประกาศรับเทรนเนอร์เพิ่มเลยเหรอ” ผมหันมองไอศกรีม แววตาของเขาไม่ได้ใสซื่อเหมือนปกติ เขาจ้องเจค็อบตาแข็งแต่ไม่ถึงกับกระด้าง

           

 

“ดูคุณจะติดตามชีวิตของพวกเราเหลือเกินนะ” ไอศกรีมถามกลับเสียงตึง พอ ๆ กับสีหน้าของเขา เจค็อบคลี่ยิ้ม

           

 

“นายรู้อยู่แล้วนี่ว่าทำไมฉันต้องติดตามเรื่องของนายสองคน…” เจค็อบอ้าปากค้าง เขาแกล้งทำเป็นเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้

           

 

“…อ้อ ลืมไป ไม่ใช่สอง แต่เป็นสาม…” เจค็อบเลิกคิ้วขึ้นและยิ้มริมฝีปากบาง แล้วสักพักสายตาของเขาก็ย้ายมาจับจ้องผมคนเดียว

 

 

“….หรืออาจจะเหลือแค่สอง โดยที่มีคนนึงเดินจากไป” มุมปากของเขายกขึ้นสูงจนดูเป็นยิ้มโรคจิต

           

 

“เข้าเรื่องสักทีเจค” ผมตัดบทด้วยความอดทนอดกลั้น เจค็อบหัวเราะเสียงทุ้ม

           

 

“ฉันมาแสดงความยินดีที่สัญญาของเราจะจบลงแล้ว…” เขาหยิบซองสีน้ำตาลที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาชูให้พวกเราดูแล้วเอาวางไว้ตามเดิม

           

 

“ในนี้เป็นสัญญาการทำงานที่ระบุไว้แล้วว่าจะไม่มีผลใด ๆ ต่อไป และยังมีเอกสารการใช้หนี้ที่ระบุไว้แล้วว่าเราหมดหนี้สินต่อกัน” ผมย่นคิ้ว มองเขาด้วยความระแวง

           

 

“ฉันยังไม่ทันได้ไปพบลูกค้าคนสุดท้ายเลย” เจค็อบคลี่ยิ้ม เขาเหลือบตาไปมองทางไอศกรีมที่สีหน้าหม่นลงและกำลังมองไปทางอื่นก่อนหันกลับมามองผมที่ยังย่นคิ้วเหมือนเดิม

           

 

“เพราะฉันรู้ว่านายจะไป…” เจค็อบยืนขึ้น เดินมายืนตรงหน้าเจ้ากระต่าย

           

 

“…แต่จะกลับมารึเปล่า อันนี้ฉันไม่รู้” ผมคลายคิ้วออก หันมองไอศกรีมที่หันมามองผมและยกยิ้มเศร้า ผมหันกลับไปมองเจค็อบที่เลิกคิ้วขึ้นเหมือนกับกำลังนึกสงสัยอะไรอยู่

           

 

“นายมีความสุขกับเด็กคนนี้ดีใช่มั้ยแซ็ค นายไม่เคยเกิดความรู้สึกกลัวเลยใช่หรือเปล่าล่ะ…” ผมยืนมองเจค็อบตาสั่น เขายกยิ้มมุมปาก หันหน้ากลับไปมองไอศกรีมที่ยืนนิ่ง

           

 

“…สงสัยบ้างมั้ยว่าเขาตอบรับสัญญานั่นเพราะอะไร เพราะไม่อยากโดนฉันฟ้องร้อง หรือเพราะมันเข้าทางเขา โดยที่เขามีทั้งนายและได้ผู้หญิงคนอื่น” ผมมองไอติมด้วยความหวาดกลัวและหวาดระแวง เขาพ่นลมหายใจก่อนเงยหน้าขึ้นตอบเจค็อบ

           

 

“ผมรักเขา เหมือนที่คุณเคยรัก” เจค็อบชะงักไปก่อนที่สายตาเขาจะเปลี่ยนเป็นวาววับ

           

 

“ฉันไม่เคยรักเขา” เจค็อบตอบเสียงเย็น ไอศกรีมยิ้มหึ

           

 

“ถ้าคุณไม่ได้รักเขา คุณฟ้องร้องเขาไปแล้ว เรื่องราวทุกอย่างจะจบลงในชั้นศาล เป็นไปตามกฎหมาย…” หัวใจผมเต้นวูบวาบ รู้สึกเหมือนว่ามันจะหล่นออกจากอก เจค็อบยืนมองไอศกรีมนิ่ง แต่ผมรับรู้ได้ว่าเขากำลังโกรธ

 

 

“…สัญญากฎหมายไม่รองรับที่คุณคิดขึ้นมา เพราะคุณรู้จักแซ็คดีกว่าใคร คุณรู้ว่าเขาจะตอบรับมัน คุณรู้ว่าเขาจะไม่ปฏิเสธมัน เพราะคุณต้องการให้ผมโดนเหมือนที่คุณโดน”

 

 

“แล้วโดนรึยังล่ะ” เจค็อบถามกลับสีหน้าเรียบเฉย กระต่ายตัวจ้อยยิ้มเศร้า

 

 

“ยัง และผมเชื่อว่าผมจะไม่โดนแบบคุณ เพราะเขาอยู่กับผมด้วยความรัก ไม่ใช่แบบที่อยู่กับคุณ” หัวใจผมกระตุกหนึ่งครั้งแล้วก็กลับมาเต้นเป็นจังหวะปกติ ผมมองไอศกรีมแล้วยิ้ม เจค็อบขบกราม แต่มุมปากขวาก็ยกขึ้นเป็นยิ้มเยาะ

 

 

“นายเก่งดีที่อยู่กับคนเห็นแก่ตัวอย่างงั้นได้” ไอติมยิ้มขำ

 

 

“ข้อนี้ผมเห็นด้วยว่าเขาเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัว สัญญาฉบับนั้นทำให้เขาได้ผลประโยชน์กับตัวเขาเต็มๆ” ผมเหมือนโดนไอศกรีมตบบ้องหูจนมึน

 

 

“นายเป็นคนมีความอดทนดีนะ” เจค็อบยิ้มน้อย ๆ ไอศกรีมส่ายหัว

 

 

“คุณอาจจะไม่เข้าใจ แต่ผมอยู่กับเขาด้วยความเข้าใจจริง ๆ ผมอาจจะมีช่วงเวลาเศร้า คิดมากเรื่องเขากับผู้หญิงบางคนไปบ้าง แต่ก็เป็นปกติใช่มั้ยล่ะที่จะต้องมีคิด…” กระต่ายตัวจ้อยไหวไหล่ทั้งสองข้างขึ้น

 

 

 “…ผมไม่เคยคิดจะปล่อยมือเขาตราบเท่าที่เขายังอยากจับมือผมแล้วเดินไปด้วยกัน แม้ว่ามืออีกข้างของผมจะมีมือของเดนนี่จับไว้ด้วยก็ตาม” จากตอนแรกผมกลัวและระแวงอะไรไปเรื่อย ตอนนี้กลายเป็นผมหมั่นไส้เจ้ากระต่ายแทนแล้ว

 

 

เจค็อบสูดลมหายใจเข้าปอดแล้วก็พ่นออกมา เขายิ้มขำ เลิกคิ้วทั้งสองข้างขึ้น “มีสถานที่ท่องเที่ยวในไทยเด็ด ๆ แนะนำบ้างมั้ย”

 

 

“ผมไม่ใช่ไกด์ แต่กูเกิลคงช่วยคุณได้” เจค็อบยังคงยิ้มด้วยรอยยิ้มสนุกสนาน

 

 

“โชคดีนะ ขอให้รักกันนานๆ” ผมรู้ว่าเขาไม่ได้อวยพรจริงหรอก

 

 

“ขอบใจ คำอวยพรของนายจะเป็นจริง” แต่ผมก็รับไว้เพราะอยากกวนตีนเขาเหมือนกัน

 

 

เจค็อบเดินออกไปจากห้องรับรองแขกในฟิตเนส ผมเดินเข้าไปหากระต่ายตัวจ้อย เขาพ่นลมหายใจออกมายาว ๆ หน้าตาเหนื่อยหน่าย

 

 

“ขอบใจที่เชื่อมั่นในตัวฉัน”

 

 

“ถ้าครั้งนี้คุณไปแล้วไม่กลับมา คำพูดผมก็คือเสียงหมาเห่าดี ๆ นี่เอง” ผมดึงเขาเข้ามากอดแล้วก้มลงหอมหัวเขาหนึ่งที

 

 

“นายจะเป็นหมาได้ยังไง นายเป็นกระต่าย…” ประตูห้องถูกดันเข้ามา เดนนี่ยืนมองผมสองคนด้วยสายตาตื่นๆ

 

 

“…อีกอย่างฉันไม่ยอมให้ไอ้เดนนี่ได้ครองนายคนเดียวหรอก” ผมกระซิบกับกระต่ายตัวจ้อย เขาหัวเราะในลำคอ

 

 

“เจค็อบมานี่เหรอ” ผมพยักหน้า

 

 

“แต่เราจัดการได้แล้ว” เดนนี่พ่นลมหายใจ หรี่ตามองเราสองคนแวบหนึ่งก่อนจะเดินเข้ามาหาแล้วก็กอดไอศกรีมทับผมอีกที ผมกลอกตาทำหน้าเอือม

 

 

“เราเป็นครอบครัวเดียวกัน กอดผมก็มีค่าไม่ต่างจากคุณ” เขายักคิ้วทำหน้าท้าทาย ผมมองเขาด้วยความหงุดหงิดและหมั่นไส้ ยิ่งได้ยินกระต่ายตัวจ้อยหัวเราะก็ยิ่งหมั่นไส้

 

 

 

 

 



ผมนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง มีร่างเปลือยของเธอนอนทับผมอีกที แม้เธอจะอายุเทียบเท่าแม่ผมแล้ว แต่เพราะเป็นคนดูแลตัวเองได้อย่างมีระเบียบ รูปร่างของเธอจึงยังสวยงามและเร่าร้อนในแบบฉบับของสาวมีอายุ

 

 

“แผลเป็นนี้มีมาได้ยังไง เธอไม่เคยตอบฉันเลย” นิ้วของเธอลูบแผลเป็นใต้ราวนมซ้ายใกล้กับซี่โครงของผม

 

 

“แผลแห่งความทรงจำ…” เธอเงยหน้าขึ้นมองผม ใบหน้าที่มีกรอบหน้าชัดเจนอย่างสวยงามกำลังมีความสงสัย

 

 

“…ให้ผมจำได้ว่ามีคนรักผมและเสียสละเพื่อผมแค่ไหน” แววตาของเธอสลดลง เพราะเธอรู้ว่าผมหมายถึงใคร

 

 

“แซ็ค ฉันเองก็รักเธอ” ผมคลี่ยิ้มบาง

 

 

“ผมขอบคุณความรักจากคุณ แต่ผมแน่ใจแล้วว่าระหว่างคุณกับผมต้องจบลงแล้ว” เธอมองผมด้วยความเศร้า

 

 

“พอแล้วจริง ๆ เหรอ” ผมพยักหน้า เธอไม่รู้เรื่องสัญญา ฉะนั้นเธอไม่รู้ว่าผมหมดภารกิจตรงนี้แล้ว สัญญาจบผมเองก็จะจบด้วยเช่นกัน

 

 

“แม้กระทั่งความเป็นเพื่อนกัน” สีหน้าของเธอช็อค

 

 

“อะไรนะ”

 

 

“ผมมาหาคุณ เพราะผมมีเหตุผลที่ต้องมาและต้องทำ แต่กับคนรักของผม เหตุผลเดียวของผมคือผมรักเขา และผมอยากให้เขาสบายใจ”

 

 

“โดยการตัดความสัมพันธ์กับฉันแม้แต่ความเป็นเพื่อนกันน่ะเหรอ” ผมพยักหน้า เธอมองผมด้วยความเหลือเชื่อ เธอลุกขึ้นนั่งจนหน้าอกเต่งตึงของเธอเด่นชัด

 

 

“เธอเห็นแก่ตัวได้ร้ายกาจจริงๆ” เธอว่าเสียงสั่น น้ำตาคลอเบ้าตา ผมลุกขึ้นนั่งและมองเธอด้วยความรู้สึกผิด

 

 

“ผมขอเห็นแก่ตัวเพื่อคนที่ผมรักเถอะนะ เพราะเขารับความเห็นแก่ตัวของผมมานานแล้ว” น้ำตาของเธอไหลอาบแก้ม แต่เธอไม่ได้สะอึกสะอื้น เธอทำเพียงนั่งนิ่งให้น้ำตาไหลของมันเอง

 

 

“ไปเถอะ” ผมไม่ได้ว่าอะไรต่อ ลุกออกจากเตียง หยิบกางเกงยีนส์บนพื้นขึ้นมาสวมในขณะที่เธอนั่งเช็ดน้ำตาจนแห้งแล้วพ่นลมหายใจ

 

 

“Good luck. (โชคดีนะ)” ผมบอกเธอหลังจากที่ใส่เสื้อยืดเสร็จเรียบร้อย เธอหันมองผมและพยักหน้าให้เพียงนิด ริมฝีปากของเธอพยายามขยับเป็นรอยยิ้มแต่ก็ทำได้ไม่ดีนัก

 

 

“You too. (เธอก็เช่นกัน)” ผมพยักหน้าและยิ้มอ่อน

 

 

“Good bye. (ลาก่อน)”

 

 

“Bye.” ผมหมุนตัวเดินไปเปิดประตูห้องพักโรงแรมย่านใจกลางกรุงที่เป็นสถานที่ที่เธอนัดมา ผมดึงประตูออกและก้าวเท้าเดินออกไป ปิดประตูตามหลังโดยไม่ได้หันไปมองอีกเลย

 

 

 

 



“แซ็ค วันนี้คุณมีนัดกับหมอนี่ ไม่ไปหาแล้วเหรอ” ผมหันไปมองไอศกรีมที่นอนอยู่บนตัวไอ้เดนนี่ที่กำลังนอนกินป๊อบคอร์นดูหนังอีกที กระต่ายตัวจ้อยหันหน้าจอโทรศัพท์ที่เป็นหน้าปฏิทินและมีข้อความบันทึกไว้ว่าเป็นวันนัดพบจิตแพทย์ของผม

 

 

“ขอโทษที ฉันลืมบอก” ผมดึงโทรศัพท์ออกจากมือเขา วางไว้บนโซฟาหนังในห้องโฮมเธียเตอร์แล้วก็เอื้อมตัวไปอุ้มเขาจากตัวเดนนี่มาไว้บนตัวผมแทน เดนนี่มองผมด้วยหางตาแต่ก็ไม่ว่าอะไร ผมยิ้มเบ้ปากก่อนหันมามองหน้ากระต่ายตัวจ้อยที่นั่งคร่อมตัวผม

 

 

“หมอปรับตารางการนัดเป็นสามเดือนครั้งน่ะ แต่ถ้ามีอาการวิตกกังวลเกิดขึ้นก็ให้โทรไปนัดด่วนได้” กระต่ายตัวจ้อยมองผมตาแป๋ว

 

 

“ทำไมล่ะ ปกตินัดเดือนละครั้ง…” ไอศกรีมตาโต

 

 

“…โอ๊ะ หรือว่าอาการคุณดีขึ้น” ผมคลี่ยิ้ม

 

 

“ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ตั้งแต่มาหาหมอที่ไทย เขาไม่เคยให้ยาฉันมากินเลยนะ เขาบอกว่าอยู่ที่ใจฉันล้วนๆ”

 

 

“แล้วก็อยู่ที่ความเงี่ยนของคุณด้วย” ผมที่กำลังยิ้มอ่อนโยนให้กับไอศกรีมหุบยิ้มลงทันทีแล้วหันหน้าไปมองเดนนี่ที่ยักคิ้วกลับมา กระต่ายตัวจ้อยหัวเราะ

 

 

“จริง ๆ คุณไม่ต้องไปพบจิตแพทย์เลยเหอะ ได้ไอ้กระต่ายนี่เป็นเมีย แถมยังได้เอาผู้หญิงคนอื่นเรื่อย ๆ อีก สุขภาพจิตคุณแม่งควรดีอะ”

 

 

“ไอ้เดน ตอนแรก ๆ แซ็คเป็นจริง ๆ นะ” กระต่ายตัวจ้อยพูดภาษาอังกฤษกับแฟนอีกคน เขาจะพยายามไม่พูดภาษาไทยกันสองคนเวลาเราอยู่ด้วยกัน เพราะเขาไม่อยากให้ผมรู้สึกแปลกแยก ก็มีบ้างบางครั้งที่พวกเขาเผลอพูดภาษาไทยใส่กัน แต่ก็จะแปลให้ผมฟังอีกที

 

 

“แต่ควรหายตั้งแต่เขารู้จักรักมึงแล้ว ไอ้อาการกลัวนั่นก็หายไปแล้วเปล่า ส่วนเรื่องสัญญา ก็แค่ยืดเวลาให้เขาปรับตัวลดอาการเงี่ยนแค่นั้นแหละ” ผมอ้าปากค้างด้วยความทึ่ง ไอศกรีมก็เช่นกัน เราหันมองกันด้วยความตะลึงก่อนหันกลับไปมองเดนนี่อีกที

 

 

“ทีนี้อยู่ที่ใจคุณล้วน ๆ แบบที่หมอบอกแล้วแซ็ค อาการพวกนั้นบางทีมันอาจเป็นแค่เรื่องรอง หลัก ๆ คือใจ…” เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ผมนิ่งฟังเขาและรู้สึกคล้อยตาม

 

 

“…และตอนนี้ไม่มีสัญญาอันนั้นผูกมัดแล้ว คุณหาข้ออ้างไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้ละนะ อ้อ ได้ในหนังโป๊อีกนี่หว่า” เดนนี่ยัดป๊อบคอร์นเข้าปาก ผมหันหน้ากลับไปมองไอศกรีมที่ยิ้มบางตาใส ผมถอนหายใจและยกมือขวาขึ้นลูบหัวเขา

 

 

“รอดูฉันนะ” กระต่ายตัวขาวพยักหน้า ประตูห้องถูกเคาะ ไอศกรีมลงจากตัวผมแล้วก็เดินไปเปิดประตู

 

 

“น้องติม มาช่วยแม่ในครัวหน่อยได้มั้ยลูก”

 

 

“ได้ซี่ ป่ะๆ” ไอศกรีมเดินออกไปนอกห้อง แม่ของกระต่ายตัวจ้อยยิ้มให้เราสองคนก่อนจะดันประตูจะปิดตามเดิม รอยยิ้มผมลดลงก่อนจะเด้งตัวลุกขึ้นนั่งแล้วหันตัวไปทางเดนนี่

 

 

“ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย” เดนนี่ลุกขึ้นนั่งและวางถ้วยป๊อบคอร์นไว้บนโต๊ะกระจก

 

 

“ว่า”

 

 

“นายจะไม่ไปจากไอศกรีมจริง ๆ ใช่มั้ย” เขาส่ายหัว

 

 

“ผมเป็นผัวมันนะ และคงเลิกเป็นไม่ได้ง่ายๆ” ผมปิดเปลือกตาลงแล้วถอนหายใจ ก่อนลืมตาขึ้นมองเขาอีกครั้ง

 

 

“เราจะอยู่ด้วยกันสามคนแบบนี้จริง ๆ น่ะเหรอ”

 

 

“ทำไมจะอยู่ไม่ได้อะ เอากันแบบทรีซัมยังมีเลย รักกันสามคนก็ไม่แปลกป้ะ”

 

 

“ไม่แปลก แต่ฉันไม่ชอบ” เดนนี่เลิกคิ้วขึ้น

 

 

“คือยังไง คุณต้องการให้ไอติมมันรักคุณคนเดียว มีคุณคนเดียว เอากับคนอื่นได้เป็นบางครั้งตามที่คุณอนุญาต ส่วนคุณมีอิสระมากกว่ามันงี้เหรอ”

 

 

“ก็ตอนนี้ฉันมีแค่เขาคนเดียว”

 

 

“แต่กว่าจะมาถึงตอนนี้ ไอ้ติมมันผ่านความรู้สึกอะไรมามั่งอะ แล้วคุณจะหวังให้มันรักเดียวใจเดียว มีคุณคนเดียวไม่ได้หรอก ผลลัพธ์มันไม่ออกมาสมปรารถนาคุณหรอกนะ”

 

 

“สามคน คือผลลัพธ์ของฉันงั้นสิ” ผมถามด้วยความประชด

 

 

“ใช่ คุณหวังว่าในท้ายที่สุดแล้วจะมีแค่สอง…” ผมหยักหน้าลงหนึ่งครั้งด้วยความจริงจัง เดนนี่ยิ้มเยาะ

 

 

“…แต่ไม่ใช่หรอกแซ็ค ของแบบนี้มันมีราคาที่ต้องจ่าย”

 

 

“ฉันถึงอยากจะขอร้องว่าให้นายออกไปได้มั้ย” เขาส่ายหัวหน้าตาจริงจังทันที

 

 

“ผมเข้ามาอาจจะเพื่อบอกให้คุณรู้ไว้ว่าเพื่อนผมมันมีทางอื่นไปเสมอ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นแล้ว ผมรักไอติม เหมือนที่คุณรักมันนั่นแหละ” ผมขมวดคิ้ว

 

 

“จะอยู่กันยังไง รักกันสามคนแบบนี้ รักสามเส้ารึไงกัน”

 

 

“ทำไมต้องเศร้าด้วยอะ เป็นรักสามสุขไม่ได้เหรอ” ผมพ่นลมหายใจหน้าตาบึ้งตึง

 

 

“เดนนี่…”

 

 

“…อย่าคิดดิว่าตัวเองจะดวงดี โชคดี และสมหวังดังใจหลังจากผ่านการกระทำของตัวเองมา คุณได้อย่างนึง คุณก็ต้องแลกอย่างนึง จะได้หมดทุกอย่าง เป็นไปไม่ได้” เขามองตาผมจริงจัง เป็นการบอกว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น และเขาจะไม่จากไป ผมยกมือขวาขึ้นนวดขมับทั้งสองข้างเบา ๆ ระหว่างนั้นความคิดก็ไหลไปวนมาอยู่ในหัว สุดท้ายผมปล่อยมือออกจากขมับและเงยหน้าสบตาเขาอีกรอบ ซึ่งเดนนี่ยังคงมองผมด้วยสายตาแน่วแน่ตามเดิม

 

 

“ได้ ฉันเข้าใจ ฉันต้องเข้าใจ” ผมพึมพำด้วยความรู้สึกสั่นคลอนภายในอก

 

 

 “เจค็อบมันก็เหมือนซาตานอะไรทำนองนั้น มันประทานพรให้คุณ แต่พรที่มันให้คุณก็มีสิ่งแลกเปลี่ยน และนี่แหละคือข้อแลกเปลี่ยนของมัน” ผมหลับตาลง ถอนหายใจยาว ๆ ลืมตาขึ้นมองเดนนี่ที่ยักคิ้ว หัวใจผมเต้นระส่ำ มันเกิดความกลัว แต่ในขณะเดียวกันมันก็รู้สึกอุ่นใจ

 

 

อุ่นใจที่ข้อแลกเปลี่ยนของเจค็อบไม่เป็นไปตามที่เขาต้องการในรูปแบบที่เขาคาดหวัง แต่ดันมาในอีกรูปแบบหนึ่งที่ (ผม) ไม่ได้คาคคิดไว้เลย

 

 

“ก็ได้ เราจะอยู่ด้วยกัน” เดนนี่ไหวไหล่ทั้งสองข้าง หน้าตาท่าทางชิลๆ

 

 

“น้าแพนรู้เรื่องนี้แล้วว่าเราสองคนอยู่กับไอติมยังไง คุยกันนานกว่าน้าแพนจะเข้าใจ ส่วนแม่ไอ้ติม น้าแพนจะช่วยอธิบาย แต่ถึงไม่อธิบาย ผมว่าแม่ก็มองออก ลูกชายมีผู้ชายสองคนตามติดด้วยตลอดเวลาขนาดนี้”

 

 

“ถ้าฉันจะขอไอศกรีมแต่งงาน เท่ากับว่านายเองก็พร้อมจะแต่งด้วยใช่มั้ย” เดนนี่ยิ้มขำ

 

 

“เราสองคนเป็นผัวมันนะ คุณแต่งแล้วผมไม่ได้แต่งได้ไงอะ” ผมยกยิ้มมุมปาก

 

 

“ได้ งั้นตอนนี้นายก็คงพร้อมที่จะทำอะไรให้ไอศกรีมพร้อมกับฉันแล้ว” อีกฝ่ายขมวดคิ้ว

 

 

“ทำอะไร”

 

 

 

 

“โอ๊ย ไอ้เหี้ยเอ๊ย เจ็บชิบหาย” ผมยืนกอดอกมองเดนนี่ที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงและกำลังร้องโอดครวญ มีไอศกรีมนั่งอยู่ข้าง ๆ และกำลังมองแผ่นหลังของเดนนี่ที่มีรอยสักอันใหญ่อยู่บนกลางหลัง

 

 

“น่ารักอ้า!” กระต่ายตัวจ้อยยิ้มร่า ยื่นมือไปจับรอยสักบนหลังเปลือยเปล่าของเดนนี่

 

 

“โอ๊ย! ไอ้เหี้ยติม อย่าซน” ไอศกรีมนั่งหัวเราะคิกคักแล้วเงยหน้าขึ้นมองผม

 

 

“ของคุณก็ลายนี้เลยเหรอ” ผมพยักหน้าแล้วหันหลังให้ไอศกรีมดูรอยสักบนแผ่นหลังของผมที่ไปเพิ่งสักมาสด ๆ ร้อน ๆ พร้อมเดนนี่

 

 

“ผมใช่มั้ย?!”

 

 

“จะมีใครอะ กระต่ายขี้เงี่ยนในชีวิตกูสองคนจะมีใครได้นอกจากมึง” ผมได้ยินเสียงไอศกรีมปรบมือด้วยความดีใจพร้อมกับหัวเราะเริงร่า

 

 

“น่ารักอ่า”

 

 

“เป็นการบอกว่าเราสองคนมีเมียคนเดียวกัน” ผมเอี้ยวหน้าไปบอกเขา กระต่ายตัวจ้อยกวักมือเรียกผม

 

 

“แซ็ค มานอนข้างเดนนี่เร็ว ผมจะถ่ายรูปน้องกระต่ายสองตัวบนหลังของคุณสองคน” กระต่ายตัวจริงที่ไม่ได้อยู่บนหลังผมกับหลังเดนนี่บอกอย่างตื่นเต้น ลุกลงจากเตียงเพื่อหลีกทางให้ผมไปนอนคว่ำหน้าข้างเดนนี่

 

 

เราสองคนไปสักที่แผ่นหลังด้วยกัน เป็นรูปกระต่ายตัวสีขาวอมเทานั่งหันหลังแล้วเอี้ยวหน้ามามอง รอบตัวมีดวงดาวสีขาวดวงเล็กระยิบระยับจับตา เป็นกระต่ายตัวใหญ่ตัวเดียวกัน ช่างสักเข้าใจว่าผมกับไอ้เดนนี่เป็นแฟนกัน จนต้องอธิบายว่าเรามีเมียคนเดียวกันต่างหาก

 

 

“สวยมากกก!” กระต่ายตัวจ้อยนั่งลงตรงกลางระหว่างเราสองคน นั่งมองรูปในมือถือด้วยสายตาตื่นเต้น

 

 

“ฟินเลยดิมึง ไม่เคยมีผัวมาเกือบครึ่งชีวิต พอมีทีมีพร้อมกันสองคนเลย” เดนนี่ยิ้มขำ ผมยิ้มขำตาม กระต่ายตัวจ้อยฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี ดวงตาของเขาเปล่งประกายแข่งกับดวงดาวรอบตัวกระต่ายบนหลังเราสองคน

 

 

“ห้ามถามว่านี่รักใครมากกว่ากัน ห้ามให้เลือกด้วย รักทั้งคู่ เลือกทั้งคู่ โอเค๊” ผมยกมือขึ้นว่าโอเค เดนนี่ยกขึ้นตามบ้าง

 

 

“ยอมคบกับฉันแล้วใช่มั้ย” กระต่ายตัวจ้อยถลึงตาใส่ผม

 

 

“ไม่มั้ง!” ผมกับเดนนี่หัวเราะ ไอศกรีมก้มลงหอมแก้มเราสองคนคนละข้างด้วยความดี๊ด๊า

 

 

“เอาไหวกันมั้ยอะ เดี๋ยวอยู่ข้างล่างให้จนเสร็จเลย จะได้ไม่ต้องเอาหลังลงเตียง”

 

 

ผมสองคนคิดถูกแล้วละที่สักลายกระต่าย เพราะเมียเราสองคนเป็นกระต่ายนี่นา

           

 

 

 

เม้าท์เม้าท์เม้าท์กะขุ่นเจ้


Rabbitch is back !



แท็กเรื่องนี้ #ประสบกามประสบรัก






ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
หายไปนานมาก..กกก  กลับมาสมการรอคอย   o13 o13 o13

ออฟไลน์ Ti0590

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
้จ้ากระต่ายก็ยังคงเป็นเจ้ากระต่ายหื่นอยู่เหมือนเดิม :hao3:

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4805
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
ชอบความหมั่นหน้าและหมั่นใจของปัวกระต่าย  :hao6:

ออฟไลน์ manami1155

  • ~I Still Love You~
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +99/-1
น้งต่ายกลับมาแล้ววววววว
ตอนแรกเลยเราชอบเดนนี่นะ
แล้วก้เชียร์ให้ได้กับนุ้งต่ายด้วย
แต่พอมาเป็นแบบเราสามคนงี้ละกลับไม่เป็นดังที่คิดเลย
แอบสงสารแซ็คอะ คือแบบกว่าจะผ่านอะไรมาจนได้ลงเอยกัน
กลับต้องมาพบว่านุ้งต่ายมีใครอีกคนงี้เหรอ
เฮ้อออออออ อินขั้นสุดเลยค่ะ

ออฟไลน์ Moonoii

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 29
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
 :hao6: :hao6: nc ต้องมาแล้ ณ จุดๆนี้

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
ตอนนี้น้องต่ายน่าจะเป็นคนที่ฟินสุดๆ แระ  o18

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
น้องติมแซ่บเวอร์

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
อยู่กันสามคน ชีวิตคือดี

3p จงมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อิอิ

ออฟไลน์ Majariga

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 414
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ก็ตามนั้นนะแซ็ค ลูกเราแซ่บขนาดนี้จะมีเธอคนเดียวไม่ได้ๆ อีกอย่างเดนนี่เป็นพระเอกมาแต่แรกแล้ว :laugh:
รักความ3P และเฝ้ารอ nc 3p นะคะ แอร๊ยยยยย :hao7:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ คุณเจ้

  • Follow your heart, but take the brain with.
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 527
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-8
Chapter 48 :: How do you feel? (รู้สึกยังไง)



 

“ไอ้ติม มึงมาแต่งตัวให้กูมั่ง อย่าลำเอียง มึงมีผัวสองคนนะ” เดนนี่ที่นั่งรออยู่บนเตียงมองไอติมกำลังช่วยแซ็คจัดเนคไทอย่างประณีต

           

 

“ใจเย็นเดน กูมีผัวสองคน แต่กูมีแค่สองมือ หรือมึงจะให้กูใช้ตีนทำให้มึงล่ะ” แซ็คยิ้มเย้ย เดนนี่เบ้ปาก เหวี่ยงเนคไทสีดำในมือขึ้นพาดคอ

           

 

“เรียบร้อย” แซ็คก้มลงหอมแก้มไอติมข้างซ้ายไปหนึ่งที ไอติมเดินไปหาเดนนี่บนเตียง ไม่ต้องรอไอติมผูกเนคไทให้เสร็จ เดนนี่ก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มอีกข้างของไอติม

           

 

“โอ่ยยย! มึงนี่”

           

 

“เพื่อความเท่าเทียม”

           

 

“มึงแข่งกันเป็นเด็กเหรอ เดี๋ยวมึงเรียกร้องมั่ง เดี๋ยวแซ็คเรียกร้องมั่ง” ไอติมบ่นในขณะที่สองมือก็ผูกเนคไทให้เดนนี่ไปด้วย

           

 

“บางทีมึงก็ให้ไม่เท่าเทียมกันจริง ๆ อะ”

           

 

“ใช่ บางทีนายให้หมอนั่นมากกว่าฉันอีก” ไอติมผูกเนคไทให้เดนนี่เสร็จแล้วก็อ้าปากกว้างเหมือนก็อตซิลล่ากำลังพ่นไฟ

           

 

“ถ้าไม่พอใจก็ออกจากประเทศนี้ไปเลยยย!” ไอติมชูสองมือขึ้นแล้วโบกมือไล่ชิ่ว ๆ แซ็คเดินไปนั่งข้างไอติมแล้วกอดเอวเจ้ากระต่ายเอาไว้

           

 

“ฉันจะออกไปได้ไง นี่มันประเทศบ้านเกิดฉัน” แซ็คยักคิ้วให้เดนนี่ หนุ่มลูกครึ่งเบะปากเล็กๆ

           

 

“นี่ก็ประเทศที่พ่อกูเกิดเช่นกัน และบ้านกูก็อยู่ในประเทศนี้” เดนนี่กอดไอติมจากอีกข้าง แขนของสองหนุ่มชนกันและทับซ้อนกันอยู่ แซ็คที่อยู่ข้างล่างไม่ยอม ดึงแขนตัวเองออกแล้วกอดทับแขนเดนนี่ พอไอติมเห็นว่าเดนนี่จะทำมั่งก็เลยรีบเบรกไว้ทันที

           

 

“แอะ ๆ อย่าตีกัน รักทั้งคู่…” ไอติมหอมแก้มแซ็คแล้วก็เดนนี่คนละฟอด

           

 

“…อะไรที่มันเล็กน้อย ปล่อยผ่านให้หน่อยสิ ไม่อยากให้บันนี่สบายใจเหรอ” ไอติมมองสลับสองหนุ่มด้วยสายตาออดอ้อน แฟนหนุ่มของไอติมทั้งสองคนมองหน้ากันแวบหนึ่งแล้วก็กลับไปมองไอติม

           

 

“ฉันขอโทษ”

           

 

“กูด้วย” ไอติมยิ้มกว้าง สองหนุ่มปล่อยแขนออกจากตัวไอติมแต่ยังคงนั่งอยู่ข้างๆ

           

 

“และอย่าลืม ข้อกำหนดของเราสามคนคือ…”

           

 

“…ห้ามถามว่ารักใครมากกว่ากัน ห้ามให้ไอศกรีมเลือกว่าจะเลือกใคร” แซ็คพูดก่อน และตามด้วยเดนนี่

           

 

“ห้ามเรียกร้องความสนใจด้วยการเงียบ” ไอติมพยักหน้ายิ้มกับเดนนี่

           

 

“ฉะนั้นก็สงสารกูบ้างนะเดน…” กระต่ายตัวจ้อยหันไปหาแซ็ค

           

 

“…นะแซ็ค ผมมีคนเดียว ผมอาจจะละเลยใครสักคนไปบ้างในบางครั้ง แต่ผมรักทั้งคู่นั่นแหละ”

           

 

“ฉันรู้” แซ็คยิ้ม

           

 

“กูก็รู้” ไอติมหันไปยิ้มให้เดนนี่ที่ยกยิ้มมุมปาก สักพักไอติมก็หรี่ตามองทั้งสองหนุ่ม

           

 

“แล้วไม่ใช่ได้กันเองซะล่ะ กระต่ายกลายเป็นหมาเลยนะ” แซ็คกับเดนนี่หัวเราะ ก่อนจะแกล้งหยอกไอติมด้วยการทำปากจู๋แล้วยื่นหน้าเข้าใกล้กันจนปากเกือบโดนกัน ไอติมเบิกตากว้างอ้าปากหวอ

           

 

“ว้ากกก! ไม่โอเคคค” สองหนุ่มดึงหน้าออกจากกันก่อนที่ปากจะโดนกันแล้วก็หัวเราะเมื่อกระต่ายตัวจ้อยยกสองมือกุมหัวและทำหน้าตื่นตระหนกตกใจ

           

 

“มึงระวังไว้เถอะ คนที่ไว้ใจร้ายที่สุด กูบอกแค่นี้” เดนนี่แกล้งขู่ ไอติมย่นคิ้วหน้ามู่ทู่ หันไปมองแซ็คที่คลี่ยิ้มกว้างแล้วจู่ ๆ ก็ยกมือส่งจูบให้เดนนี่ที่รับรอยจูบนั้นไว้อย่างรวดเร็ว

           

 

“สองคนนี้นะ ถ้าจะได้กันขึ้นมาจริง ๆ ห้ามปิดบัง บอกด้วย เดี๋ยวออกไปจากประเทศนี้เองก็ได้” แฟนหนุ่มทั้งสองคนของไอติมหัวเราะลั่นด้วยความตลกขบขัน ไอติมรู้สึกวูบ ๆ คล้ายคนจะเป็นลม

           

 

“สัญญาของเราสองคนในระหว่างสัญญาของเจคที่นายตั้งไว้ ฉันเคยทำไม่ได้เหรอ…” ไอติมหันมองแซ็คตาแป๋ว

           

 

“…ไม่มีผู้หญิงคนไหนท้อง ฉันไม่มีโรคทางเพศสัมพันธ์ ไม่เล่นยา ไม่มีอะไรกับผู้ชายคนอื่น…”

           

 

“…จะบอกว่าตัวเองเป็นคนดีว่างั้น” เดนนี่แทรกขึ้นด้วยท่าทีกวนโอ๊ย แซ็คละสายตาจากไอติมไปมองเดนนี่แล้วเบ้ปากพร้อมกับไหวไหล่

           

 

“ก็ดีจริง” เดนนี่ยิ้มเยาะ ก้มหน้าลงมองไอติมที่นั่งหน้ามู่ทู่

           

 

“ก่อนจะมาเป็นผัวเมียกัน มึงเห็นกูแทบทุกซอกทุกมุม เชื่อว่ามึงรู้จักกูดีพอ” ไอติมหันมองทั้งสองคนแล้วก็พ่นลมหายใจและตามด้วยคลี่ยิ้มโล่งใจ

           

 

“เด็กดีทั้งสองคนเลย” ไอติมหันไปกอดเดนนี่ก่อนเป็นคนแรกแล้วตามด้วยหันไปกอดแซ็ค กอดแฟนทั้งสองคนเสร็จ ไอติมก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงสแล็คสีดำสีเดียวกับสูทตัวนอก และเป็นสไตล์เดียวกันกับสองหนุ่มแต่ไซซ์เล็กกว่า

           

 

“ถ่ายรูปครอบครัวกัน” ไอติมยื่นโทรศัพท์ให้แซ็คเพราะเขาแขนยาวที่สุด

           

 

“ฝั่งนายแสงสวยกว่า” แซ็คยื่นโทรศัพท์ให้เดนนี่หลังจากลองหันกล้องหน้าเข้าหาพวกเขาทั้งสามแล้ว เดนนี่รับโทรศัพท์ไป เบี่ยงแขนไปทางแสงจนได้ภาพสีนวลตาก่อนกดภาพคู่รักสามสุขไปหลายภาพ

           

 

“ไปกัน พวกลูคัสถึงแล้วมั้ง” ไอติมว่าทั้งที่ยังก้มหน้าเลือกรูปเพื่อจะอัปลงอินสตาแกรม

           

 

“เมื่อกี้ไอติมกอดผมก่อน” เดนนี่กระซิบบอกแซ็ค

           

 

“เมื่อคืนตอนนายหลับ เราสองคนไปเอากันตรงระเบียง ตื่นเต้นน่าดูเลยละ” แซ็คยิ้มกริ่มและยักคิ้ว เดนนี่หน้าตึง มองแซ็คตาแทบไม่กะพริบ หนุ่มอเมริกันคลี่ยิ้มกว้างก่อนเดินไปปิดแอร์ในห้องนอนแล้วเดินตามไอติมออกไป ทิ้งให้หนุ่มลูกครึ่งพ่นลมหายใจออกทางจมูกแรงๆ

 

 

 

           

            “จริงหรือเปล่าครับไบรอั้นที่ผลงานชิ้นนี้เป็นชิ้นสุดท้ายในวงการหนังผู้ใหญ่แล้ว” แสงแฟลชวูบวาบขณะที่แซ็คกำลังยืนสัมภาษณ์กับ

แม็กกาซีนในวงการหนังโป๊ชื่อดังเจ้าหนึ่งใกล้กับประตูทางเข้าโรงภาพยนตร์ที่กำลังจะฉายภาพยนตร์เรียลลิตี้ของค่ายหนังลูคัส และหลังจากหนังจบลงก็จะเป็นการประกาศหญิงสาวผู้ชนะของรายการนี้ ซึ่งจะได้รับเงินรางวัลและรางวัลอย่างอื่น รวมทั้งการเป็นนักแสดงหญิงคนแรกและคนสุดท้ายในสังกัดของลูคัสด้วย   

 

 

“เป็นเรื่องสุดท้ายครับ จริง ๆ ผมรีไทร์มาได้สองปีแล้ว แต่งานนี้แฟนผม (boyfriend) ขอให้มาช่วย เพราะเป็นเรียลลิตี้ของค่ายเรา เขาอยากได้นักแสดงชายที่พอจะมีชื่อเสียงมาดึงดูดคนดูน่ะ”

           

 

“โอ้ว งานนี้แฟนคุณเป็นคนดูแลเองด้วยนี่” แซ็คยิ้มกว้างอารมณ์ดี

           

 

“เขาเป็นคนกำกับฉากเซ็กซ์ให้ผมกับผู้เข้าแข่งขันด้วยซ้ำ”

           

 

“ต่อจากนี้เราก็จะตามดูคุณได้จากผลงานเก่า ๆ เท่านั้นสินะครับ” แซ็คยิ้มกริ่มพร้อมพยักหน้าสองสามครั้ง

           

 

“คิดถึงผมก็ตามดูผลงานเก่า ๆ ได้ในเว็บไซต์ของผมเองได้เลย แต่ผลงานใหม่ ๆ กับแฟนผมยังมีไปเรื่อยๆ” นักข่าวหนุ่มสัมภาษณ์แซ็คไปเรื่อยในขณะที่อีกมุมไอติมกำลังยืนคุยกับลูคัส

           

 

“เจคยอมให้งานเก่า ๆ ของแซ็คมาลงเว็บเราแล้วนะ” ไอติมมีสีหน้าประหลาดใจ

           

 

“เกิดอะไรขึ้นฮะ ทำไมจู่ ๆ เขายอมล่ะ ทั้งที่เราพยายามเจรจามาตลอด”

           

 

“ฉันเดานะว่าเขาคงสนุกมากพอแล้ว…” ไอติมกะพริบตาปริบ ๆ ด้วยความงุนงง ลูคัสยิ้มพร้อมยักคิ้ว

           

 

“…เขาพยายามทำลายความรักเธอสองคนด้วยการใช้นิสัยของไอ้ไบรอั้นมาเป็นตัวหลักแล้วก็ยื้อเวลาถึงห้าปี แต่สุดท้าย มันไม่เป็นอย่างที่เขาหวังไว้”

           

 

“และเขาก็หมดแพชชั่นในการพยายามไปเลยน่ะเหรอฮะ” ลูคัสพยักหน้า

           

 

“ก็ถ้าทำเต็มที่แล้วมันไม่สำเร็จ เขาก็คงไม่อยากเสียเวลากับสิ่งนั้นแหละ” ไอติมยิ้มเศร้า ยกมือซ้ายอ้อมอกไปจับตรงแผลเป็นบริเวณแผ่นหลังของตัวเอง

           

 

“อย่างน้อยเขาก็ทำสำเร็จด้วยการฝังความทรงจำผ่านรอยแผลเป็นไว้”

           

 

“ความทรงจำในชีวิตของนายมีเรื่องนั้นเรื่องเดียวซะเมื่อไหร่”

           

 

“เฮฮฮฮ!” เสียงดังสนั่นแข่งกับเสียงเพลงดังขึ้นตรงบริเวณหน้าแบ็คดร็อปของงาน ไอติมหันไปมองก็เห็นหนุ่ม ๆ นักแสดงในสังกัดกำลังโพสต์ท่าให้เดนนี่ที่รับหน้าที่ช่างกล้องภาพนิ่งอีกคนของงานถ่ายภาพเพื่อเอาไปลงเว็บไซต์ของค่าย ไอติมสำรวจด้วยสายตาเร็ว ๆ ก็คิดว่าน่าจะครบทุกคนในสังกัดเลย

           

 

“ความทรงจำที่มันไม่ดี ลืมมันไม่ได้ ก็อยู่กับมันให้เป็น ซึ่งฉันว่านายอยู่กับมันเป็นมานานแล้วนะ” ไอติมคลี่ยิ้มและพยักหน้า

           

 

“ส่วนหนึ่งก็คงต้องขอบคุณเขาแหละครับ ไม่มีเขา ผมก็ไม่ได้รู้จักกับแซ็ค”

           

 

“ฉันว่าขอบคุณความหงี่นายจะดีกว่า” ลูคัสขยิบตาซ้าย ไอติมหัวเราะร่วน

           

 

พอถึงเวลาหนังใกล้จะฉาย สตาฟของงานก็ประกาศเรียกทุกคนที่มาร่วมงานให้เข้าไปด้านในโรงภาพยนตร์  ไอติมเดินไปนั่งกับลูคัสและพระเอกคนอื่น ๆ ในสังกัดตรงแถวบนสุด มีหกคนซึ่งรวมถึงแซ็คที่ต้องลงไปนั่งกับสาว ๆ ผู้เข้าแข่งขันรายการเรียลลิตี้ทั้งหกคนที่นั่งอยู่บริเวณแถวกลาง และจะพากันไปยืนด้านหน้าจอภาพยนตร์ด้วยกัน ส่วนเดนนี่กับดัสตินรับหน้าที่เป็นตากล้องคอยเก็บภาพบรรยากาศในงานเลยไม่ได้มานั่งด้วย

           

 

“Good evening everyone!” ไอติมปรบมือพร้อมกับยิ้มกว้างเมื่อเห็นเลโอและพี่เจมส์ในฐานะพิธีกรวันนี้เดินออกมาคู่กัน ทั้งคู่ใส่สูททับเสื้อเชิ้ตขาวแต่คนละสี เลโอใส่สีเทาและไม่มีเนคไท ส่วนพี่เจมส์ใส่สีแดงไวน์เบอร์กันดี้มีเนคไทสีเดียวกันผูกตรงคอเสื้อ

           

 

“สำหรับวันนี้ก็เป็นวันที่เราจะมีดาวรุ่งหญิงเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของสตูดิโอ BEEFFET…” ทั้งสองคนรับส่งกันได้ดี เจมส์พูด เลโอตอบรับ หรือเลโอส่งมุก เจมส์ก็จะตบมุกกลับ

           

 

งานนี้ถือว่าลูคัสกับไอติมเล่นใหญ่น่าดู เรียกความสนใจจากสื่อและสปอนเซอร์เข้าค่ายได้ไม่น้อย และถือเป็นการเปิดตัวนักแสดงหญิงคนแรกและคนสุดท้ายในเวลาเดียวกันของค่ายได้อย่างสมเกียรติ แต่จริง ๆ เห็นว่าลูคัสดีลไว้ทั้งหกคนนั่นแหละ เนื่องจากคะแนนโหวตพอ ๆ กัน และฝีมือทางการแสดงก็โดดเด่นทั้งหกคน เพียงแต่ผู้ชนะก็จะได้รับเงินรางวัลและรางวัลพิเศษอื่น ๆ ไปด้วย

           

 

“Enjoy!” เลโอบอกเสียงทุ้มก่อนจะเดินออกจากหน้าจอพร้อมกับเจมส์ บนจอเริ่มฉายภาพยนตร์เรียลลิตี้ซึ่งเป็นอีกหนึ่งงานที่ไอติมทุ่มเทและตั้งใจทำสุดความสามารถเพื่อไม่ให้ลูคัสหรือใครผิดหวัง

           

 

“Wowww!” เสียงร้องว้าวมาพร้อมกับเสียงปรบมือและเสียงผิวปากเมื่อซีนแรกเริ่มขึ้น ไอติมนั่งหัวเราะคิกคักด้วยความเขินอายเมื่อคิดได้ว่าตัวเองตัดต่ออะไรไปบ้าง

           

 

หนังมีความยาวหนึ่งชั่วโมงครึ่ง ไม่ใช่มาเพียงเอากันแล้วจบ แต่ภาพยนตร์เรียลลิตี้เรื่องนี้มีเรื่องราวให้เล่า ซึ่งเป็นแบบที่ไอติมชอบและถนัด ไอติมนั่งมองผลงานตัวเองแล้วยิ้มอิ่มใจ พอได้เห็นบนจอภาพยนตร์ใหญ่ ๆ แบบนี้ก็แอบชมตัวเองในใจว่าทำได้ไม่น่าเบื่อเลย

           

 

“วู้วววๆๆๆ” เสียงหนุ่ม ๆ นักแสดงในสังกัดดังขึ้นเมื่อเป็นซีนที่แซ็คกับบรูซนำทัพอีกสี่หนุ่มเข้ามาในฉาก ผมกับลูคัสปรบมือและยิ้มขำไปด้วยกับการเปิดตัวราวกับเป็นเจมส์ บอนด์หรือทีมอเว็นเจอร์สอะไรทำนองนั้น

           

 

“I want to perform with Bryan. He is so fucking hot! (ฉันอยากแสดงกับไบรอั้นน่ะค่ะ เขาโคตรแซ่บเลย!)” ไอติมขำกับท่าทีที่นักแสดงหญิงคนหนึ่งพูด แต่สุดท้ายเธอคนนี้ไม่ได้แสดงกับแซ็คหรอก

           

 

หนังดำเนินไปด้วยความสนุกแทรกมุกตลกขำ ๆ มีดราม่าบ้างนิดหน่อย แต่เป็นดราม่าที่อ่อนมากจนเหมือนแทรกมาเป็นสีสันมากกว่า ฉากอย่างว่าทำให้หลายคนในโรงร้องอู้ว อ้า โอ้ว อ้าว และอีกหลายเสียงระงม ไอติมรู้สึกขอบคุณที่ไม่มีใครลุกขึ้นมาเอากันสด ๆ ในโรงหนัง

           

 

The End.

           

 

เมื่อประโยคบอกว่าหนังจบแล้วปรากฏขึ้นบนจอ เสียงปรบมือและเสียงผิวปากก็ดังระงมไปทั่ว เลโอกับเจมส์เดินออกมาแล้วเริ่มดำเนินงานต่อไป โดยเริ่มจากการเรียกนักแสดงหญิงและนักแสดงชายที่แสดงคู่กันออกไปยืนด้านหน้าจอภาพยนตร์และสัมภาษณ์ทีละคู่ทีละคน นักแสดงหญิงที่แซ็คแสดงด้วยเรียกได้ว่าเธอสวยที่สุดและแซ่บสุด ๆ ในบรรดาหกผู้เข้าแข่งขัน

           

 

“His cock is so fine, fucking fine. (จู๋ของเขานั้นดีมากค่ะ ดีเหี้ย ๆ เลยค่ะ)” เธอกล่าวอย่างอารมณ์ดี สร้างเสียงหัวเราะให้ผู้ชมในโรง แซ็คที่ยืนข้าง ๆ หัวเราะเริงร่าก่อนจะทำท่ายืดอกด้วยความภูมิใจ

           

 

พิธีกรทั้งสองคนสัมภาษณ์นักแสดงทุกคนด้วยเวลาที่จัดสรรมาอย่างดี ไม่ให้ยืดเยื้อจนน่าเบื่อเกินไป และไม่ได้รวดเร็วจนอารมณ์ค้าง หลังจากสัมภาษณ์เสร็จ ก็เข้าสู่ช่วงประกาศผลการแข่งขันเลยเพื่อที่จะได้ไม่เสียเวลา และที่สำคัญจะได้ไม่เกินเวลาที่เช่าโรงภาพยนตร์ไว้

           

 

“And the winner goes to…” มีเสียงซาวด์กลองดังประกอบก่อนการประกาศผลจะดังขึ้นด้วยความกระหึ่มและชวนฮึกเหิม พอเสียงดนตรีหยุดลง เลโอก็เป็นคนประกาศออกไมค์เสียงดังฟังชัด

           

 

“Pristine and Bruce!” บรูซกับนักแสดงหญิงของเขากระโดดกอดกัน เศษกระดาษสีทองหล่นโปรยปรายจากด้านบนลงมาตรงบริเวณที่ทั้งสองคนยืน คู่อื่น ๆ ปรบมือแสดงความยินดี ลูคัสลุกเดินลงไปด้านล่างเพื่อไปมอบโทรฟี่กับของรางวัลให้แก่ผู้ชนะ ไอติมนั่งยิ้มกว้างและปรบมือจากด้านบน มองผลงานอีกหนึ่งชิ้นในวันนี้ด้วยความภาคภูมิใจ

           

 

เพราะทำด้วยใจรัก จึงมีความสุขเวลาที่ได้ทำ เมื่อทำด้วยความสุข ผลงานเลยออกมาดีอย่างที่ใจคิด แล้วก็ทำให้รู้สึกภูมิใจ

           

 

“Bunny. / ไอ้ติม” เจ้าของชื่อที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ หันไปมองหวานใจทั้งสองคนของตัวเองที่เดินขึ้นมารับเขาถึงด้านบน ไอติมคลี่ยิ้มปริ่ม ลุกเดินออกไปจากแถว กำลังจะเดินเข้าไปควงแขนสองหนุ่มแต่ก็หยุดชะงักแล้วหันไปมองเหล่าพระเอกในค่ายของลูคัส

           

 

“Hey, go to take a lot of photo together, boys! (เฮ้ ไปถ่ายรูปร่วมกันเยอะ ๆ เลย หนุ่มๆ)” เหล่าหนุ่ม ๆ บอกต่อกันไปแล้วก็ลุกเดินเรียงออกมาจากที่นั่ง ไอติมควงแขนหนุ่มข้างกายทั้งสองคนเดินลงไปข้างล่างโดยมีหนุ่มไม่ข้างกายอีกนับสิบคนเดินตามหลัง เจมส์ที่ยืนมองอยู่ด้านล่างยิ้มขำ

           

 

“โอ่โห ไม่มีใครมีความสุขเท่าเราแล้วมั้ง” ไอติมหัวเราะคิกคักก่อนจะยิ้มกว้างด้วยความเขิน

           

 

“It should be me on that side. (ข้างนั้นควรเป็นฉัน)” เลโอชี้ไปฝั่งซ้ายมือที่เดนนี่ยืนอยู่พร้อมกับทำหน้าเซ็ง ไอติมหัวเราะขำแล้วหันไปมองแซ็คที่เบ้ปากใส่เลโอ หนุ่มคิงคองมองค้อนเพื่อนสนิทไปวงใหญ่

           

 

“I’m not worry about my daughter anymore because he has two husbands to take care of him. (ฉันไม่กังวลใจกับลูกสาวฉันเลย เพราะมีสามีคอยดูแลถึงสองคน)” ลูคัสเดินเข้ามาแซวพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง เจ้าของค่ายหนังโป๊มาแรงชี้สองหนุ่มที่ยืนข้างลูกสาวตัวเอง

           

 

“ดูแลลูกสาวฉันให้ดีนะ ไม่งั้นฉันเล่นงานนายสองคนหนักแน่” ลูคัสแกล้งทำหน้าขู่

           

 

“ฉันจะดูแลอย่างดี ไม่ให้ลูกสาวนายไปมีสามีคนที่สามแน่นอน…” แซ็คยักคิ้วหน้าตาย ทุกคนหัวเราะ มีเพียงเดนนี่ที่ยิ้มขำอ่อนๆ

           

 

“…โดยเฉพาะแก ไอ้เลโอ แล้วก็ไอ้บรูซด้วย อย่าหวัง รูก้นกระต่ายยัดแคร็อทได้แค่สองอัน” แทนที่จะมองเพื่อนด้วยความระอาหรือรำคาญ แต่รอบนี้เลโอหัวเราะก๊าก แม้กระทั่งนักแสดงหนุ่ม ๆ บางคนที่เผลอได้ยินยังหัวเราะด้วย ไอติมยืนอ้าปากแล้วห่อไหล่ ใบหน้าแดงแจ๋

           

 

“เบา ๆ กับลูกฉันหน่อย ลูกฉันตัวเล็กแค่นี้…” ไอติมมองหน้าลูคัสแล้วยิ้มกว้าง อดีตพระเอกหนังโป๊หันไปมองหน้าจอภาพยนตร์แวบหนึ่งก่อนหันกลับมาหาเหล่านักแสดงของตัวเอง

           

 

 

“…เฮ้ ไปรวมกลุ่มถ่ายรูปไป เดี๋ยวจะได้เอารูปลงเว็บไซต์ นายก็ไปด้วยไบรอั้น” หนุ่ม ๆ กรูกันเข้าไปบริเวณหน้าจอภาพยนตร์เป็นกลุ่มใหญ่ ไอติมปล่อยแขนออกจากแขนเดนนี่กับแซ็ค ปล่อยให้สองหนุ่มไปทำหน้าที่ของตนเอง

           

 

“ถ้าเจค็อบมันอยากเอาชนะติมกับไอ้ไบรอั้น พี่ว่ามันแพ้” ไอติมหันไปมองเจมส์แล้วคลี่ยิ้มบาง

           

 

“เขาแพ้จริง ๆ แหละ และติมเชื่อว่าเขารู้ตัว…” เจมส์ยิ้มให้กับรุ่นน้อง

           

 

“…ติมดีใจที่แซ็คไม่ยอมแพ้อย่างที่เจค็อบหวังให้เป็น และขอบคุณเดนนี่ที่อยู่ข้างติมมาตลอด” ไอติมยิ้มกว้าง มองหนุ่ม ๆ ทุกคนกำลังโพสต์ท่าให้เดนนี่ลั่นชัตเตอร์ใส่

           

 

“ขอบคุณตัวติมเองด้วยนะ เพราะถ้าติมยอมแพ้ ติมเองก็คงไม่สมหวังแบบตอนนี้เช่นกัน แถมสมหวังแบบคูณสองอีกต่างหาก” กระต่ายตัวจ้อยยิ้มกว้าง

           

 

“ติมดีใจนะที่ได้เจอพี่เจมส์ที่นี่…” หนุ่มไทยอีกคนพยักหน้า ไอติมหันไปมองลูคัสที่ยืนคุยกับทีมจัดงานคนหนึ่ง ไอติมยกแขนขึ้นควงลูคัสจนเจ้าตัวหันมามองด้วยความประหลาดใจ

           

 

“I’m so glad that I met you, daddy. (…ลูกสาวดีใจมากเลยที่ได้เจอกับคุณพ่อ)” ลูคัสยิ้มกว้าง แอบหันไปมองสองหนุ่มของไอติม พอเห็นว่าทั้งสองไม่ได้มองมาทางนี้เลยก้มลงจูบปากลูกสาวตัวเองไปหนึ่งทีให้ไอติมหัวเราะคิก

           

 

“Hey, are you going to steal your son-in-law’s wife? (เฮ้ คุณจะแย่งเมียลูกเขยเหรอ)” ลูคัสเงยหน้าขึ้นหัวเราะกับเจมส์

           

 

“We just show the love between daddy and daughter. (เป็นการแสดงความรักระหว่างพ่อกับลูกเฉย ๆ น่า)”

           

 

“I could live with that memory, because good memory happens to me every day. (ผมอยู่กับความทรงจำนั้นได้ เพราะผมมีความทรงจำที่ดีเกิดขึ้นทุกวันเลยฮะ)” ไอติมยิ้มแล้วหันไปมองบรรยากาศสนุกสนานตรงหน้าที่หนุ่ม ๆ กำลังถ่ายรูปด้วยท่าประหลาดกันอยู่ก่อนหันกลับมามองลูคัสที่ก้มหน้ามองเขาด้วยรอยยิ้มและสายตาแสนอ่อนโยน

           

 

“That’s good for you. (ดีกับตัวนายแล้วละ)” ไอติมพยักหน้า ลูคัสมองใบหน้าเรียวสวยก่อนจะนึกขันขึ้นมาเพราะนึกถึงประโยคของไบรอั้นที่พูดดักคอเลโอ

           

 

“How do you feel when they put their cock in your ass together? (รู้สึกยังไงเวลาที่สองคนนั้นยัดไอ้จ้อนเข้าไปในก้นนายพร้อมกัน)” ไอติมกัดริมฝีปากล่างแล้วก็หัวเราะด้วยความซุกซน แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าขาวใสก็แดงก่ำ ไอติมหันไปมองทางกลุ่มหนุ่ม ๆ อีกครั้ง ก็เห็นว่าแซ็คกับเดนนี่ที่ยืนกันคนละมุมกำลังพร้อมใจกันมองเขม่นมาทางตัวเองกับลูคัส ไอติมหัวเราะร่วนก่อนหันกลับไปตอบคำถามของคุณพ่อ

           

 

“I’M HAPPY!”

 




เม้าท์เม้าท์เม้าท์กะขุ่นเจ้



จบแล้วววววว!

การเดินทางอันแสนขรุขระของน้องกระต่ายสุดท้ายก็จบลงแล้วนะคะ

มิได้หักมุมใด ๆ ไม่ได้หลอกเรื่องสามพี แต่ถ้าบอกแต่แรกก็รู้กันหมดอะจิ -..- แม่ยกเดนนี่ก็ต้องลุ้นกันโหน่ย ฮุ ๆ

ก็ขอให้น้องกระต่ายแฮปปี้มีความสุขกับสองสามีมากมายนะคะ มีสามีทั้งทีก็มีตั้งสองงง ว้าวววว *O*

ขอบคุณคนอ่านทุกคนที่ตามเรื่องนี้กันมาตั้งแต่ต้นยันจบนะคะ บางคนอาจจะเพิ่งมาตาม ซึ่งไม่ว่าจะตามตั้งแต่ตอนไหนช่วงไหนก็ขอขอบคุณมาก ๆ ที่อยู่ด้วยกันมาจนถึงตอนสุดท้ายของนิยายเรื่องนี้

ขอบคุณกำลังใจทุกรูปแบบที่มีให้กับคนเขียนค่ะ เขียนมาได้จนจบส่วนหนึ่งและเป็นส่วนใหญ่เลยก็เพราะคนอ่านนี่แหละค่ะ ถ้าไม่มีคนติดตามกันเราเองก็คงท้อแท้ คงไม่เขียนต่อ แต่เพราะรู้ว่ามีคนรออยู่ จึงเขียนได้จนจบ จะมากจะน้อยยังไง แต่ก็เป็นกำลังใจที่ดีเสมอของคนเขียน

แฮปปี้แบบสุด ๆ สักทีเนอะน้องติม และขอให้คนอ่านทุกคนแฮปปี้เช่นเดียวกับน้องติมนะคะ ^____^

บ๊ายบายค่า  :bye2:



ปล.เดี๋ยวจะมาทิ้งท้ายแบบท้ายสุดด้วยตอนพิเศษจากในหนังสือหนึ่งตอนนะคะ



แท็กเรื่องนี้ #ประสบกามประสบรัก





ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
จ้า  งานนี้น้องติมแฮปปี้ฝุดๆ คนเดียวเลยจ้า. ดีใจด้วยที่ผ่านอุปสรคคต่างๆ มาได้ด้วยความเข้าใจและอดทนจนถึงวันที่มีความสุขกันทั้งหมด  :katai2-1:

ขำที่สองสามีจะเล่นกันเองให้น้องติมดู 55555

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
ดีใจกับน้องติม   :L1: :L1: :L1:

ออฟไลน์ Majariga

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 414
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
รักในความ 3p ไอติมแฮปปี้ ชั้นก็แฮปปี้ ดีใจที่เดนนี่เป็นพระเอก เดนนี่คือความสบายใจของติม ส่วนตาแซ็คยินดีด้วยนะคะนึกว่าจะเป็นตัวเดินเรื่องอย่างเดียวซะแล้ว :laugh: (หยอกเล่นนะแซ็ค :กอด1:)

ขอบคุณขุ่นเจ้นะคะ เรื่องสนุกมากกกกก รักในความมุ่งมั่นของไอติมที่จะทำตามฝันให้ได้ รักเดนนี่ที่ซัพพอร์ตติมตลอด รักแซ็คที่พยายามเพื่อติม รักแม่และน้าของติมที่เข้าใจในสิ่งที่น้องทำ  :katai2-1:

ออฟไลน์ sailom_orn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
 :pig4:  :pig4:  :pig4:ได้
ยอมใจในความอดทนของนาง
เลยทำให้ได้ผัว2 มาแบบสวยๆ

ออฟไลน์ dekying kukkig

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1462
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-1

   “I’M HAPPY!”
 

ก่อนอื่น อ่านจบต้องบอกประโยคเดียวกับไอติมข้างบนเลย ในที่สุดไอติมก็ได้อยู่ด้วยกันจริงๆสักที นี่ไงการเดินทางที่รอคอย :L1:

แต่สารภาพว่าพึ่งเห็นเลยว่าเรื่องนี้จบแล้ว  (:beat: <<ตัวเอง) :sad4: 




ออฟไลน์ abc_b

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 175
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เอาจริงๆคือแอบเชียร์เพื่อนสนิทคิดเสียบคนนี้ไว้อยู่แล้ววว แต่พอเดินเรื่องไปมาก็ลืมคิดเรื่อง 3P ไปเลยอะ นึกว่าจะจบแบบ opening by bunny boy ไปซะละ

ฉากที่จำแม่นสุดคือฉากในห้องน้ำของน้องติมกับพ่อพระเอกตอนไปเที่ยวซักเกาะด้วยกันน่ะนะ คือมันไม่ได้จำได้เพราะความประทับใจนี่สิ จากสำนวนลีลาการเขียนที่ออกมามันไปในเชิง rape ที่เรามองว่าขัดมู้ดของเรื่องกับฉีกคาแรกเตอร์ตัวละครไปนิดนึงง่าคุณคนเขียน แต่สำหรับฉากอื่นๆคือโอเคเลย ชอบภาษาเขียนมาก เหมือนได้ฝึกอิ้งไปในตัวเลยอะ ศัพท์ในชีวิตประจำวันทั้งนั้น~ ได้เห็นพัฒนาการของแต่ละตัวละครชัดดี ถึงจะเสียดายพ่อฝรั่งพูดไทยได้นิหน่อยอย่างแอนโทนี่ก็เถอะ ไม่น่าอยู่ฝั่งเจคเลยจริงๆ  :katai1:

 :pig4:

ออฟไลน์ mareeyah

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 177
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ Leenboy

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +105/-2
Happyสมใจกระต่ายน้อยแล้ว

ออฟไลน์ mrsnikiforov

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-1

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด