จบแล้ว ว ว ว ว ว ว อ๊ า า า ก ก ก ก
เรื่องนี้สุโค่ยมากอะ ทำเอาเราหัวเราะ ร้องไห้ หัวเราะ ร้องไห้ สลับไปมาเหมือนคนบ้าเลย ฮ่า ๆ
มันเรียลตรงที่อะไรหลาย ๆ อย่าง เช่น เรื่องคุณธนา ถ้าเป็นนิยายทั่วไปก็แฮปปี้ง่าย ๆ พระเอกชัวร์
แต่นี่ไม่ใช่ กว่าจะได้เจอกันธัน ปาไปครึ่งเรื่อง ตอนแรกเดาไม่ถูกเลย
อะไรหลายอย่างมันทำให้ซึ้งตาม อินตาม ร้องไห้ตามได้จริง ๆ
ที่สำคัญคือ ไอ้คำว่าแอร๊ยตอนจบตอนนี่แหละ ฮามาก 5555
แม้จะอยากอ่านต่ออีกสัก 225 ตอน (เยอะไปมั้ย) แต่ก็ยอมรับในการตัดสินใจของคนเขียน
จบแบบนี้ก็ดีนะ หวานเบา ๆ ฟินได้เหมือนกัน
รักคนเขียนมาก ขอกอดที >_<