ครับ เคนครับ ผมหายไปนานเลยครับ ขอเวลาทำใจ ตอนนี้ผมดีขึ้นแล้วนะครับ อาจมีอะไรที่คิดอยู่แต่ยังไงก็ดีกว่าเดิม
ขอบคุณเพื่อนๆที่เป็นห่วงนะครับ
เมื่อหลายวันที่ผ่านมา ผมเจอกับโอที่ร้านอาหาร แถวสะพานพระราม8
เค้าไปกับแฟนเค้า ส่วนผมไปกับพี่ณัฐ และมิน (พี่ณัฐเค้ารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว ตอนที่เค้ารู้ เค้าจะไปเอาเรื่องโอ แต่ผมห้ามไว้ และบอกว่า เราแยกทางกันแล้ว และจะไม่มีวันกลับมาเป็นอย่างเดิมได้อีกแล้ว พี่เค้าก็ฟังผม และสัญญาจะไม่ทำอะไรโอ) ตอนนั้นผมเริ่มเมานิดหน่อย แต่ผมจำวันที่ผมไม่อยากจำนี้ได้ดี
โอเค้าก็เดินเข้ามาในร้านกับแฟนเค้า เค้าเดินผ่านโต๊ะผมไป โดยไม่มองมาที่ผม ทั้งที่เราเห็นกันตั้งแต่เค้าเดินเข้ามา เค้าเลือกโต๊ะที่ห่างเรามาก
พี่ณัฐมองหน้าผม และถามผมว่า เปลี่ยนร้านกันมั๊ย ผมบอกพี่เค้าว่า ไม่เป็นอะไร ทำไมต้องหนีเค้า
มินก็เห็นด้วยกับพี่ณัฐ แต่ผมไม่ยอม ผมพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย และทำตัวตามปรกติ
แต่ในตอนนั้น ผมก็เสียใจมากนะครับ
ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ พี่ณัฐเค้ารีบลุกขึ้นเดินไปกับผม ผมบอกผมไปได้ พี่ณัฐเค้าก็จะไปด้วย ผมไม่ได้มองไปทางโอเค้าอีก แต่ตอนที่เดินกลับออกจากห้องน้ำ ผมก็ห้ามใจไม่ได้ที่จะมองไปทางเค้า และเค้าก็มองมาทางผม แล้วหันหนีเหมือนไม่เห็นผมอีกครั้ง
ผมกลับมาที่โต๊ะ แล้วน้ำตามันก็ไหลออกมา ผมพยายามเก็บอารมณ์แล้ว ผมเช็ดน้ำตาและหันไปทางอื่น
พี่ณัฐบอกว่า เรากลับบ้านกันดีกว่า พี่เค้าก็จ่ายเงิน และพาผมออกมาขึ้นรถ ผมก็ร้องไห้
มันเจ็บนะครับ เจ็บมาก ผมว่าผมพยายามทำใจแล้ว แต่มันก็เป็นอย่างนี้ ผมร้องไห้จนตัวผมสั่น
พี่ณัฐเค้าพาผมมาที่รถ และพูดกับมินว่า ดูเคนก่อน เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำ พี่ณัฐเค้าก็เดินเข้าไป
มินบอกผมว่า "กูปวดฉี่เหมือนกัน มึงรออยู่ที่นี่ก่อนนะ" ผมก็บอกได้
ผมเข้าไปนั่งรอในรถ แล้วผมก็คิดได้ว่า พี่ณัฐเค้าเพิ่งเข้าห้องน้ำก่อนออกมา หรือว่าเค้าจะไปหาเรื่องโออีก
ผมรีบเดินเข้าไป มองไปที่โต๊ะโอ ไม่เห็นโอ ผมกำลังจะไปที่ห้องน้ำ ผมเห็นมินดึงมือพี่ณัฐออกมา เค้าเดินมาถึงผม แล้วพี่ณัฐก็บอกว่าเคนกลับบ้าน แล้วโอเค้าก็เดินออกมาทางนั้น
มินรีบพาเรามาที่รถ ผมถามมินว่า "มีอะไรกัน" มินบอกว่า "ไม่มี กลับบ้านนะ กลับบ้าน" ผมก็ขึ้นรถกลับ
พี่ณัฐเค้าไปส่งมิน แล้วแวะไปที่บ้านพี่เค้า บอกให้ผมรอในรถ
สักครู่พี่เค้าก็ออกมา พาผมมาที่บ้าน บอกผมว่า วันนี้จะมานอนที่บ้านผม และบอกที่บ้านแล้ว
ผมบอกพี่เค้าว่ามันดูไม่ดี พี่เค้าก็บอกว่า รังเกียจเค้าเหรอ
ผมบอกว่าเปล่า จะรังเกียจพี่ณัฐทำไม แต่ ยังไงพี่เค้าก็จะนอนกับผม และบอกกับแฟนเค้าแล้ว ผมก็ตกลง
ก่อนนอนพี่เค้าถามผมว่า "วันนี้เสียใจมั๊ย"
ผมบอก "เสียใจครับ แต่ยังไงผมก็ต้องอยู่ได้" แล้วผมก็ยิ้ม
พี่ณัฐบอกว่า "พี่มานอนเป็นเพื่อนเรา กลัวเราคิดมาก พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ให้มันทำอะไรเราได้อีก"
ผมก็คิดถึงเรื่องในร้านก่อนที่เราจะกลับขึ้นมาทันที ผมถามพี่ณัฐว่า "พี่ณัฐไปเข้าห้องน้ำจริงหรือเปล่า"
พี่ณัฐเค้าหันมามองหน้าผม แล้วบอกผมว่า "พี่ก็แค่ไปเรียกมันมาคุย และบอกมันว่าอย่ามายุ่งกับเคนอีก แค่นั้น
พี่ขอโทษ แต่พี่เห็นเราร้องไห้ไม่ได้จริงๆ "
ผมไม่ได้ว่าอะไรพี่เค้า ผมยิ้มและเปลี่ยนเรื่องคุย
ผมรู้ว่าพี่ณัฐเค้าทำเพราะเค้ารัก และสงสารผม อย่างที่มินเค้าก็รักและสงสารผม
ตอนเช้า ผมโทรหามิน มินเล่าให้ผมฟังว่า พี่ณัฐเค้าไปเรียกโอที่โต๊ะ และไปที่ห้องน้ำ
พี่ณัฐบอกโอว่า มึงอย่ามายุ่งกับเคนอีก ถ้ามึงทำให้เคนเสียใจอีก กูเอาเรื่องมึง
มินบอก "กูก็รีบลากพี่ณัฐออกมาก่อน กูนึกแล้วว่าพี่ณัฐต้องไปทะเลาะกับไอ้โอมัน
ดีที่กูตามไปทัน ถ้าไม่ทันกูว่าต่อยกัน ดุทั้งคู่ " ผมก็หัวเราะ
อย่างน้อยผมก็ดีใจว่าพี่ณัฐและมิน เค้าไม่เคยเปลี่ยนเลยในเรื่องความรู้สึกดีๆที่เรามีให้กัน
++++++++++++++++++++++++++++++
พี่ณัฐ สุดยอดสุภาพบุรุษ