ร้าย 12 <2.1+2.2>
“อย่าดิ้นดิ”
“ไม่เอา ปล่อยนะ!!!~”
“ไม่ปล่อย!~”
“อ๊ะ…”
ริมฝีปากนุ่มโดนประกบจากคนตัวสูงอย่างรวดเร็ว คนตัวเล็กพยายามใช้แรงผลักร่างสูงออกแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเมื่อคนตัวสูง
ยิ่งมอบรสจูบอันเร้าร้อนแรงขึ้นไปอีก
“พะ…พอ”
“เคลิ้มเลยหล่ะสิ”ร่างสูงว่าประคองคนตัวเล็กที่เสียการทรงตัว
“…”ผมงุดหน้าหนี ไอ้พอร์ทก็ไม่วายยื่นหน้าจะเข้ามาจูบผมอีกครั้ง แต่โดนมือผมปิดปากไว้ทัน
ลิ้นอุ่นของไอ้พอร์ทกำลังเลียที่ฝ่ามือมือผมจนต้องชักมือกลับ
“หึหึ”มันยิ้มเหมือนคนโรคจิต กระชับเอวผมแน่น จมูกโด่งๆกำลังคลอเคลียอยู่กับแก้มผม
“ปล่อยได้แล้ว”
“เจ็บป่าว”มันว่า ถกคอเสื้อผมลงเล็กน้อยเผยให้เห็นรอยบนต้นคอที่แดงจ้ำ และเริ่มออกเป็นม่วงช้ำ
“ไม่เจ็บแล้ว”
“อึดดีนะมึง”มันมองผมยิ้มๆ
ทำร้ายคนอื่นแล้วยังไม่สำนึกอีก
ฟอดดดดดด
“อ๊ะ”อยู่ๆไอ้พอร์ทก็กดจมูกลงผมแก้มผม
“อย่าให้กูเห็นว่ามีร่องรอยของผู้ชายอื่นที่ไม่ใช้กู”
“…”
“ไม่ต้องมาเงียบ อย่าให้รู้ว่ามึงไปร่านกับผู้ชายคนอื่นนะไม่งั้นกูเอามึงตายแน่”
“ไม่ได้ไปยุ่งกับใครซะหน่อย”ผมเถียง ชอบหาว่าผมชอบไปยั่วคนอื่น ตัวเองนั้นแหละที่มองโลกในแง่ร้ายจนเกินไป
“โกหก”
“ไม่ได้โกหก”
“แล้วตอนเที่ยงกูเห็นไอ้โจ๊กมันจับแก้มมึงหมายความว่าไง”มันเริ่มขึ้นเสียง
“โจ๊กมันเป็นเพื่อนเรานะ”
“แล้วไง”
“นิสัยไม่ดี”
“มึงว่าไงนะ”
“คนอะไรไม่รู้ นิสัยไม่ดี ไอ้คนใจแคบ”
“ผัวมึงนั้นแหละ” มันว่า จับแก้มผมสองข้างแล้วจุ๊บที่ปากผม ตะกี้ยังหน้ามุ่ยอยู่เลย
เฮ้ออออ~
“…”
“ยืนนิ่งอยู่ได้ ไม่ไปเรียนเหรอไง”
“ไป” ผมตอบผลักไอ้พอร์ทออก แต่มันยังยืนกันผมอยู่แบบนี้แล้วผมจะไปเรียนได้ไงหล่ะ
“ก่อนไป หอมแก้มกูหน่อยดิ”มันยื่นหน้าเข้าใกล้
“ไม่เอา”
“งั้นไม่ต้องไปเรียน”มันทำหน้าดุ จ้องผมนิ่ง ทำไงดีเนี่ย!~ ถ้าเข้าเรียนสายผมต้องโดนดุอีกแน่
จุ๊ฟ~
ผมรั้งคอให้พอร์ทลงมาหลับตาปี๋ จูบลงริมฝีปากหนานั้นอย่างรวดเร็วก่อนจะผลักไอ้พอร์ทออกแล้วรีบวิ่งขึ้นบันได
“ไอ้คิวท์กูให้มึงหอมแก้มกูนะ ไม่ใช่จูบ ฮ่าๆๆ”
เสียงไอ้พอร์ทโวยลั่น โอ๊ย นี่ผมทำไรลงไปเนี่ย น่าอายชะมัด!!!
‘ยั่วนัก เดี๋ยวกูก็รักซะหรอก หึๆ’
ผมจ้องคนตัวเล็กที่วิ่งหนีไปสุดตา
แต่จะว่าไปแล้วนะ………
แก้มมัน…..
“ไอ้พอร์ท มึงไม่ขึ้นไปเรียนเหรอหว่ะ” ไอ้ตี๋นั้นเอง
“ไปดิ” ผมก้าวฉับๆเดินขึ้นห้อง เห็นไอ้คิวท์นั่งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือ หน้าแดงๆนั้น หึหึ
“ทำไรอยู่”ผมก้มลงไปกระซิบที่หูคนตัวเล็ก มันสะดุ้ง เงยหน้ามองผม หน้าเริ่มขึ้นสีจัด
“อ่า- -น หนังสือ”มันว่าตะกุตะกัก
“ปากนุ่มดีหว่ะ”ผมงับหูมันเบาๆ ก่อนจะเดินไปยังโต๊ะเรียนหลังห้อง น่าแกล้งน่า…
“เหอะๆ”
“หัวเราะไรมึง”
“หัวเราะพวกปากกับใจไม่ตรงกัน”
“ไรมึง ไอ้เกมส์”
“ป๊าวว”
“กวนตีน!!!”
“กูว่านะ มองไปมองมาไอ้คิวท์มันก็น่ารักดีหว่ะ!?” ไรมึงเนี่ย อย่ามายุ่งกับไอ้คิวท์กูนะ
“ก็งั้นๆ”
“เหรอว่ะ กูว่าติ๋มๆน่าเอาดี หึหึ”
“มึงสน?”
“ถ้ากูสนมึงจะให้กูป่ะ”
ไอ้เกมส์ มึงกวนตีนกูมากไปแล้ว!!!
“อย่ามายุ่งกับเมียกู!!!” ผมตวาดลั่น มองไอ้เกมส์เดือดๆสายตาที่มันมองไอ้คิวท์จากข้างหลังเหมือนจะไปงับมันอย่างนั้นแหละ กูหวงนะ สัส!!!
“ฮ่าๆๆๆ”
ไอ้เกมส์หัวเราะรวน มือทุบโต๊ะแบบซะใจ คนในห้องเริ่มหันมามองผมกับไอ้เกมส์
มึงคนเดียวเลยไอ้คิวท์!!!
“มองไรหว่ะ!!!” ผมตวาด พวกนักเรียนต่างหันกลับไปอย่างหวาดกลัว
“หวงแรง”
“เสือก”
“เหอะ ไหนบอกว่าชอบมันแล้วทำไมทำร้ายมันขนาดนั้นว่ะ”
“เรื่องของกู”
“มึงก็ถนอมมันหน่อยดิ อย่าร้ายใส่มันมาก กูว่ามันก็ไม่เห็นจะร่านอย่างที่มึงบอก”
“มึงไม่รู้อะไร มันก็ชอบทำตาซื่อๆยั่วผู้ชายไปทั่ว”
“มึงบ้าป่าวว่ะ มันก็ทำหน้าปกติของมัน”
“เออ เรื่องของกู กูจะทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับมึง”
“เอออออออออ กูไม่ยุ่งก็ได้ว่ะ สัส!!!” มันว่า หันหน้ากลับไปวุ่นกับการเชทกับสาวๆของมันต่อ
ไอ้คิวท์!!!กูจะเอาไงกับมึงดีว่ะ
“คิวท์เลิกเรียนแล้วกลับบ้านกับกูป่ะ”เซนต์ถาม
“เอ่อ”ผมจะไปกับเซนต์ดีไหมนะ
“มันมีแฟนแล้ว ก็ให้แฟนมันไปส่งดิ มึงเสือกไร”โจ๊ก
“แล้วมึงเสือกไรกับกู”เซนต์
“กลับไปก่อนเหอะ วันนี้เรามีธุระ”ผมตัดบท ก่อนสองคนนี้จะทะเลาะกันไปมากกว่านี้
“งั้นกูกลับก่อนนะ”โจ๊กว่า โบกมือลา เดินออกจากห้อง
“โจ๊กมึงกลับไงว่ะ!!!”เซนต์ตะโกนออกไปนอกห้อง
“คิวท์กูกลับก่อนนะ ไอ้โจ๊ก เป็นไรว่ะ!!?”เซนต์สบถออกจากห้องไป
ผมเก็บกระเป๋าเดินออกจากห้องเรียน ไม่มีวี่แววของไอ้พอร์ท มันคงกลับบ้านไปแล้วมั้ง
เป็นแค่แฟนหลอกๆจะมีสิทธิไปหวังอะไรมากมาย…
ผมเดินไปเรื่อยๆจนถึงหน้าโรงเรียนตลอดทางสายตาหลายๆคู่กลับจ้องมาที่ผม นักเรียนหญิงต่างจับกลุ่มชี้มาที่ผม แล้วซุบซิบกัน
ผมรีบก้าวขาให้เร็วขึ้นให้พ้นจากสายตาพวกนั้น
ปี๊ดดๆ!!!~
รถสปอร์ตคันหรูหยุดจอดอยู่ตรงหน้าผม กระจกรถค่อยเลื่อนลงมา เผยให้เห็นใบหน้าที่คุ้นตา
“ขึ้นมาดิ”
ผมขึ้นไปนั่งบนรถ มองใบหน้าไอ้พอร์ทอย่างหวาดๆไม่รู้ว่ามันจะมาอารมณ์ไหนอีก
“มองกูมีไร”
“ป่าว”
“วันนี้ไปนอนที่คอนโดกูนะ”มันว่า พลางออกรถไปตามถนนใหญ่
“แล้วแม่ล่ะ” ไปนอนที่คอนโดมันเหรอ? ผมต้องโดนมันทำแบบนั้นอีกรึเปล่า?
“โทรไปบอกแม่มึงสิ ว่ามาค้างที่บ้านกู”
“แต่- -”ผมอึดอัด ไม่อยากไปนอนกับมันเลย
“งั้นก็ไม่ต้องโทร เดี๋ยวกูโทรไปบอกเอง”
ผมเงียบ บังคับกันอีกแล้ว
รถค่อยๆจอดลงหน้าร้านคลับใหญ่แห่งหนึ่งย่าน XXX แต่นี้เป็นคลับที่ผมเคยทำงานนี่ ไอ้พอร์ทมาที่นี่ทำไมกัน?
“ลงมา”ไอ้พอร์ทว่าเสียงดุ
“พาเรามาที่นี่ทำไมเหรอ”ผมถาม ยืนข้างๆคนตัวสูง
“ไม่ต้องถาม เดินตามกูมาก็พอ แต่อย่างมึงคงไม่หลงใช่ป่ะ คุ้นเคยอยู่เลยนี่”มันว่า เดินเข้าไปในหลังร้าน ส่วนผมก็เดินตามมันไป
แบบเงียบๆ
“เปลี่ยนชุดซะ”มันยื่นถุงผ้าที่มีเสื้อผ้าข้างในให้
ผมออกมาจากห้องน้ำด้วยเสื้อยืดสีฟ้า กางเกงสามส่วนสบายๆ ส่วนไอ้พอร์ทอยู่ในชุดที่เรียกได้ว่าหล่อครบเซต
“ไป” มันเข้ามาจับมือผมไว้ก่อนจะพาเข้าไปในร้านที่เต็มไปด้วยผู้คนที่เบียดกันไปมา
“เฮ้ย ไอ้พอร์ท ทางนี้เว่ย”เสียงหนึ่งตะโกน ไอ้พอร์ทโบกมือ เดินไปยังโต๊ะข้างหน้า
“พาเด็กที่ไหนมาด้วยว่ะ”
“ไอ้คิวท์”
“คนนี้เหรอไอ้คิวท์ ที่มึงเล่าให้กูฟัง”
“เออ”
ผมมองไอ้พอร์ทกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง หน้าคุ้นๆแต่เพราะความมืดของแสงไฟทำให้ผมมองเห็นหน้าไม่ถนัดนัก
“แล้วไอ้เกมส์หายหัวไปไหนอีกว่ะ”ไอ้พอร์ทว่า หยิบแก้วเหล้าดื่ม
“เห็นว่าไปเข้าห้องน้ำ”
“เฮ้ย!!! ไอ้พอร์ทมาแล้วเหรอมึง”เกมส์เดินเข้ามานั่งลงข้างๆ ก่อนจะส่งยิ้มให้ผม
“ไอ้เกมส์มึงลุกออกไปนั่งข้างไอ้วินเลยนะ”ไอ้พอร์ทว่าเสียงเข้ม ผู้ชายคนนั้นที่แท้ก็ชื่อวินนี่เอง
“ทำไมนี่มันร้านกู กูจะนั่งตรงไหนก็ได้”
“กวนแล้วมึง ไอ้คิวท์มึงลุกขึ้นมานั่งตักกูเลยนะ”ไอ้พอร์ทมองเกมส์ตาขวาง ก่อนจะกระชากผมให้ไปนั่งที่ตัก
“อ๊ะ”
“เฮ้ย เบาๆหน่อยสิว่ะ”วิน
“นั้นดิ คนยิ่งตัวเล็กๆอยู่เกิดกระดูกมันหักขึ้นมาทำไง”เกมส์เสริม
“พวกมึงเวอร์ไปป่าว มันยังไม่ว่าไรกูซะคำ”
“ไอ้พอร์ท เหี้ย!”วิน
“ฮ่าๆๆ”เกมส์หัวเราะ ส่วนไอ้พอร์ทนั่งหน้านิ่ง ยังกับไปโกรธอะไรใครมา
“เป็นอะไรเหรอ”ผมหันหน้ากลับไปถามคนตัวสูงที่นั่งหน้านิ่ง
“เสือก” คำตอบที่ได้มาทำให้ผมรีบเอาหน้างุดลงทันที อุสส่าเป็นห่วง เฮ้อ
“มึง!~อย่าเครียดดิกูแหย่เล่น”เกมส์ว่า
“แค่นี้ทำหวงว่ะ มาๆชนๆ”วินยกแก้วเหล้าให้ไอ้พอร์ท ก่อนจะยื่นมาให้ผม ถัดไปก็เป็นแก้วของเกมส์
“มึงดื่มเป็นเหรอ”ไอ้พอร์ทก้มลงมาถามผม
“…”ผมส่ายหน้าเป็นคำตอบ
“งั้นก็ไม่ต้องกิน”ร่างสูงเอาแก้วเหล้าออกจากมือผม วางลงบนโต๊ะแทน
“ไรว่ะ เปิดตัวแฟนมึงทั้งที ชนแก้วกันก่อนดิ”วินว่า
“นะ”วินมองมาทางผมด้วยสายตาออดอ้อน ผมจำใจยกแก้วเหล้าบนโต๊ะมาถือไว้ในมือ
เกร๊ง! ~
เสียงแก้วกระทบกัน ทุกๆคนกระดกเหล้าจนหมดแก้ว ผมค่อยยกแก้วดื่ม แหวะ! กินไปได้ไงเนี่ย~
“ดื่มให้หมดเลยย”เกมส์เชียร์
“พอแล้ว พวกมึงจะมอมเหล้ามันรึไง”ผมทำท่าจะกรอกเหล้าเข้าไปใหม่แต่ไอ้พอร์ทกระชากแก้วออกไปซะก่อน
“ให้หมดดิว่ะ”วินว่าเอาแก้วน้ำยัดเข้ามาในมือผม
“อืม”ผมยกเหล้าขึ้นดื่มไปจนหมดแล้ว รู้สึกมึนๆหัวยังไงไม่รู้
“กูว่ามันเริ่มเมาแล้วว่ะ”เสียงไอ้พอร์ท
“พอร์ท~ ร้อนน!”ผมเข้าไปคลอเคลียกับร่างสูง ร่างกายเริ่มอ่อนแรง ร้อนรุ่มผิดปกติ อยาก…ปลดปล่อยความร้อนรุ่มนี่ออกจากตัว
“ไอ้วินมึงใส่ไรลงไปในเหล้าว่ะ”
“เชิญสนุกกับของขวัญสุดพิเศษกูได้เลยนะ หึหึ”วินยิ้มเจ้าเล่ห์ มองคนร่างเล็กที่อ่อนระทวยอย่างถูกใจกับของขวัญที่ตนเองมอบ
ให้
“ไอ้สัสวิน กูไม่ได้ขอให้มึงช่วยเลยนะ”
“กูรู้ว่ามึงอยาก”
คนทั้งสามเหยียดยิ้มออกมาอย่างรู้ทันในความคิดของกันและกัน ร่างสูงอุ้มร่างคนตัวเล็กที่มือไม้เริ่มอยู่ไม่เป็นสุข
คืนนี้ผมจะมอบความสุขให้มันเอง
แมวน้อยของผม....-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอโทษจริงๆนะค่ะ ร้าย 12.1 จะสั้นไปมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ก็พยยามอัพวันนี้วันศุกร์สุด
สัปดาห์แล้วยังไงก็อย่าโกรธกันนะค่ะ
ชอบไม่ชอบก็เม้นนะ อิอิ อยากได้เม้นเยอะๆๆม๊างง แง๊ๆๆ รอตอนต่อไป
กันด้วยนะ อิอิ บะบายคร๊าา