#ช่างสักรักคุณครู
Let it burn
“ผะ..ผม” แป้งพยายามดันคนที่เข้ามานัวเนียไม่หยุด นี่ยังไม่ถึงห้องเลยนะ! ถึงฟ้าจะเริ่มมืดก็ใช่ว่าจะไม่มีใครเห็น
“อืม แป้ง” สามเม้มปากลงบนไหล่มน
“อ๊ะ” ผิวกายร้อนวูบเมื่อลิ้นร้อนลากผ่าน พวกเขาอยู่ในชุดกางเกงว่ายน้ำ มีเพียงผ้าขนหนูผืนหนาคลุมกายท่อนบน เพราะเพิ่งขึ้นมาจากสระตรงหลังรีสอร์ต
“ถ้าไม่หยุดผมจะตี! ” แป้งรีบบอกคนที่แทบจะจูบไปทั่วคอและไหล่ แทนที่จะเดินได้ตรงๆ กลับตุปัดตุเป๋จนแทบจะชนต้นไม้
สามกักอีกคนไว้ด้วยอ้อมแขน เงยหน้ามองคนที่โดนต้อนจนมุม แก้มขาวแดงจัดจนน่าสงสาร
“คิดว่าขู่ผมได้เหมือนเด็กอนุบาลเหรอครับคุณครู? ” เขายิ้มกริ่ม นึกอยากก้มลงกัดแก้มนุ่มแล้วเคี้ยวกลืนลงไปแก้มันเขี้ยว
คุณครูเม้มปากแน่น สูดหายใจเข้าลึกก่อนจะใช้สองมือดันไหล่คนตัวโตออก เขาไม่เคยขู่เด็กๆ สักหน่อย
“ผมจะตีคุณสามแล้วนะ! ”
สามยื่นแก้มให้ตี นึกขันคนที่อยู่กับเด็กเยอะ พอดุเลยดูน่าเอ็นดูมากกว่าน่ากลัว
“ไม่แกล้งแล้วๆ ” คนตัวโตจูงมืออีกคนเดินไปบ้านหลังที่จองไว้
“มันมีกล้องวงจรปิดตามทางเดิน คุณก็รู้” แป้งบอกหน้างอแต่อีกคนกลับผิวปากหวือ เมื่อเดินถึงหน้าบ้านพักคุณช่างก็รีบไขกุญแจให้ไว
ในบ้านไม้หลังขนาดย่อม มีเตียงสีขาวกว้างวางอยู่ตรงมุมขวา ห้องน้ำกระจกใสภายในมีอ่างน้ำวนสำหรับนวดตัว เพราะมืดแล้วเสียงแมลงถึงดังไปทั่วบริเวณ สามเดินไปเปิดหน้าต่างกระจกให้อากาศถ่ายเท ทำให้ผ้าม่านสีขาวปลิวไสว
บรรยากาศที่นี่น่า...
แป้งมองคนที่เอาแต่จ้องตัวเขาไม่วางตา คุณสามถอดชุดที่เปียกออก ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป กระจกใสขึ้นฝ้าเล็กน้อยเมื่อน้ำอุ่นรดลงบนกายกำยำ สายตาของคุณครูจับจ้องอยู่ที่ร่างกายสูงใหญ่ที่มองเห็นได้ผ่านกระจกบานนั้น มือใหญ่ที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ลากไปทั่วกาย ทั้งแผ่นหลังแน่นตึง สะโพกสอบ พอหันหน้ามาก็มองเห็นอกและลอนหน้าท้องเหมือนกับปูนปั้น ก่อนจะมองต่ำไปกว่านั้นแป้งกว่ามองเห็นผมเปียกลู่ลงตรงกรอบหน้าคมคาย ปฏิเสธไม่ได้เลย ว่าคุณสามดูดีในทุกลุค ทั้งในตอนที่เป็นช่างสามหรือคุณน้าของน้องสิบ
สามเหลือบมองคนที่กำลังแอบมองเขาอาบน้ำ แค่สบตากันผ่านกระจกโมจิก็เบือนหน้าหนี เขาหัวเราะในลำคอก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างออกมาด้านนอก
“ไปอาบน้ำ เดี๋ยวไม่สบาย” คุณช่างบอกคนที่กำลังยืนทำตัวไม่ถูก
แป้งก้มหน้างุดเมื่อถูกก้มลงมาจูบแก้ม เข้าใจว่าว่ายน้ำเสร็จก็ต้องอาบน้ำ...แต่ใครจะกล้าอาบต่อหน้าคนอื่นแบบคุณสามล่ะ!
สามขำ อีกคนเลยหันขวับมาค้อน
“กลัวอะไร เห็นมาหมดแล้ว” คนตัวโตเดินมาซ้อนหลัง ใช้ปลายนิ้วกลางลูบก้นกลมแผ่ว ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจับขอบกางเกงว่ายน้ำแนบเนื้อของโมจิไว้
“จะทำอะไร” แป้งหันมาถามคนที่เบียดตัวเข้าหา สัมผัสจากปลายนิ้วทำเอาเสียววูบมาถึงเบื้องหน้า
“จะถอดให้”
“ผมจะไปอาบน้ำ! ” โมจิบอกเสียงดังก่อนจะวิ่งปรู้ดเข้าห้องน้ำไป
สามหัวเราะเสียงดัง เขานั่งลงบนเตียงก่อนจะหยิบมือถือมาเช็กงาน หายมาทั้งวันแบบนี้อาจจะโดนพี่สองบ่นไปแล้ว
แต่ยังไม่ทันจะได้ไล่ดูอีเมล เมื่อเสียงน้ำกระทบกับพื้นสายตาคมก็เหลือบมองตรงห้องน้ำทันที ภาพวิวก้อนขาวนวลตรงหน้าทำเอาสิ่งที่อยู่ใต้ผ้าขนหนูผืนเริ่มคัดตึง โมจิอาจจะคิดว่าหันหลังให้เขาดีกว่า แต่ภาพก้นกลมเปื้อนฟองสบู่นั่นน่าถ่ายรูปเก็บไว้เหลือเกิน
สามกดปิดอีเมลแต่กดเปิดกล้องวิดีโอ เขาซูมเฉพาะตรงโมจิสีขาวฟู ทันทีที่เจ้าของมันก้าวเท้าหนึ่งข้างขึ้นเพื่อถูสบู่ ตรงซอกเร้นลับก็ปรากฏสู่สายตา
“น่า...จริงๆ ” สามกดปิดกล้อง เขาลุกขึ้นหยิบผ้าผืนเล็กเช็ดผมตัวเองเพื่อลดความงุ่นง่าน แล้วเบือนสายตาจากห้องน้ำมาอยู่ที่งานเช่นเคย
เดี๋ยวทนไม่ไหวจะได้ไปลากโมจิออกมาบีบเล่นตรงนี้
แป้งรู้ว่าตลอดการอาบน้ำมีสายตาของอีกคนจ้องอยู่ แต่พอออกมาข้างนอก..คุณสามก็หายไปแล้ว
“ทำอะไรอยู่นะ” เจ้าของลักยิ้มสวยยิ้มให้ตัวเอง ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงอยู่ที่นี่กับคนๆ นี้ ถึงจะรู้สึกดี แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเอง
“เหม่ออะไร” สามเดินเข้ามาในบ้านหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จ เห็นโมจิกำลังนั่งงงอยู่ที่บนเตียง เขาถึงได้หยิบผ้าผืนเล็กอีกผืนมาเช็ดผมให้ สามนั่งซ้อนหลังคุณครูแล้วนวดหัวให้เบามือ
...นั่นยิ่งทำให้แป้งไม่เข้าใจ…
“คุณสามทำแบบนี้กับทุกคนไหมครับ”
สามเลิกคิ้ว ก่อนจะบอกอีกครั้งว่ารู้สึกยังไง
“เอาไว้ทำกับคนที่ชอบ ทำให้แค่คนที่ชอบ”
“แล้วคุณสามชอบกี่คน” โมจิถามหน้ายุ่งถึงสัมผัสบนหัวจะรู้สึกดีมากก็ตาม
“ตอนนี้มีคนเดียว” สามตอบชัดเจน พยายามจะไม่ขำคนที่คิดไปไกล
“แล้วต่อไปคุณสามจะชอบกี่คนครับ” โมจิหันมาถาม ครั้งนี้โดนบีบแก้มหนึบ!
“หมูเอ๊ย! ”
“คุณสาม! ” แป้งลูบแก้มตัวเองป้อยๆ มันเจ็บนะ!
“เคยชอบใครไหม? ” สามถามคุณครูที่พาซื่อมากว่าหลานชายเขาอีก
“เคยครับ”
“ใคร”
“รุ่นพี่สมัยเรียน” แป้งเล่าถึงรักวัยใสให้ฟัง เรียกว่าปลื้มอยู่ห่างๆ มากกว่า คนเล่ากำลังสนุกไม่ได้ดูหน้าอีกคนเลยว่าบึ้งไปถึงไหนแล้ว
“แต่ก็ไม่ได้ทำแบบนี้” แป้งบอกคนที่กำลังเช็ดผมให้ สามยิ้มกริ่ม เขานวดต้นคอขาวให้เบามือ ความรู้สึกอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของท่วมท้น
“คบกันไหมแป้ง? ”
“ห้ะ?” คุณครูหันขวับ เมื่อกี้คุณสามว่าอะไรนะ…
“คุณสามอย่ามาหลอกผม ผมไม่ใช่เด็กอนุบาล” โมจิหน้ามุ่ย
สามเชื่อว่าโมจิไม่ใช่เด็กอนุบาล เพราะน้องสิบยังรู้เรื่องมากกว่านี้อีก
“จะหลอกทำไม” เขาวางผ้าลงบนเตียง จับอีกคนให้หันหน้าเข้าหากัน
“ก็มัน...”
“มันทำไม” คนตัวโตถามอีกครั้งพร้อมกับจรดหน้าผากลงบนหน้าผากมน
“เป็นแฟนกันนะแป้ง”
“…” หัวใจคนฟังเหมือนจะหลุดออกมาข้างนอก ทั้งตื่นเต้นและประหม่า เลยส่ายหน้าเป็นพัลวัน
คนที่รวบรวมความกล้ามาขอเลยถลึงตาแล้วบีบแก้มและปากของโมจิด้วยมือหนึ่งข้าง
“จะเป็นไม่เป็น? ” เป็นแค่ก้อนขาวๆ แต่มากล้าปฏิเสธคนแบบ ไตรวิชญ์ ลีมงคลชัย!
“อุนอ๋าม! ” โมจิตกใจ! เลยโดนจุ๊บทั้งๆ ที่ปากจู๋
“จะเป็นยัง” สามขู่
“อ่าอำอ๋ม”
“จุ๊บ”
“เป็นได้ยัง"
แป้งตีมืออีกคนให้ปล่อย
“เป็นแล้วๆๆ ” มีที่ไหนมาบังคับกันแบบนี้!
คุณช่างมองคนที่แก้มแดงเป็นรอยมือ แต่ตรงติ่งหูแดงแจ๋เหมือนเขิน...น่ารักดี
“ตกลงแล้วนะ” เขายกมือวางบนหัวทุย
“อ่า...ครับ” คุณครูขานรับ
“เป็นแฟนกันแล้วนะ”
แป้งไม่เข้าใจว่าจะถามทำไมตั้งหลายรอบ มันพานทำให้เขาเขินไปกันใหญ่ ที่สำคัญคือเขาไม่เคยเห็นยิ้มกว้างของคุณสามแบบนี้มาก่อนเลย
“คุณสาม! เดี๋ยว! ”
โจรร้ายเมื่อได้ทีแล้วก็ดึงผ้าขนหนูของอีกคนออก ลากขึ้นบนเตียงแล้วคร่อมไว้ไม่ให้โวยวายหรือหนีไปไหนอีก
“คุณสามจะทำอะไร!? ”
“รู้อยู่แล้วยังถามอีก” คนตัวสูงยืดตัวขึ้นรูดกางเกงนอนของตัวเองลง
แป้งหลับตาปี๋ ไม่ถึงนาทีพวกเขาก็เปลือยเปล่า ผิวเนื้อเบียดเสียดกันจนไร้ช่องว่าง สามก้มจูบคนที่เพิ่งตกลงคบกันหมาดๆ โมจิถึงจะดูเงอะงะ แต่ก็เก่งกว่าคราแรก
“อื้อ” แป้งส่งเสียงประท้วงในตอนที่โดนดูดจนลิ้นแดง มือขาวดันไหล่อีกคนออก
สามก้มหน้าลงกระซิบแผ่ว
“แฟนครับ...”
คนที่ดันไหล่เขาอยู่เมื่อครู่มือไม้อ่อน จากที่แก้มแดงอยู่แล้ว ตอนนี้เลยแดงไปทั้งตัว แป้งยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองเมื่อท่อนล่างทาบทับถูไถจนเฉอะแฉะเหมือนจะหลอมรวมกัน
“ที่รัก” คำหวานกระซิบข้างหู โมจิเป็นเหมือนแป้งเหลวในกำมือ ยิ่งสามแกล้งยิ่งเขิน
“เมีย…”
“พอ ผม…” คุณครูยกมือขึ้นปิดริมฝีปากหยัก เลยโดนจับนิ้วกลางมาดูด...อย่างสื่อความหมาย
“ไม่ไหวแล้วแป้ง” สามยืดตัวขึ้นให้เห็นส่วนที่แข็งจัด เขาใช้มือรูดอยู่ไม่กี่ครั้ง ก่อนจะขยับตัวมาตรงหน้าอกชูชันของอีกคน
คนตัวโตจับส่วนปลายเหนียวเหนอะถูกกับจุกสีชมพู ทำเอาคนข้างล่างกระตุกเฮือก แป้งทั้งผลักทั้งขยับตัวหนีความหวามไหว
“คุณสามครับ...” คุณครูเรียกทั้งน้ำตาซึม
“หืม...เรียกใหม่” สามเปลี่ยนมาเขี่ยจุดนั้นด้วยมือทั้งสองข้าง ปล่อยให้ตัวตนถูไถไปกับอกขาวที่เป็นเนินน้อยๆ ตามประสาคนเจ้าเนื้อ
“ฮื้อ...คุณสาม” แป้งครางหวือเมื่อโดนมือใหญ่ทั้งขยำทั้งบีบให้มันชิดเป็นร่อง...เพื่อที่จะให้แนบชิดกับสิ่งนั้นได้ เพราะมันไม่ได้ใหญ่พอโดนเคล้นเลยบวมและแดง ตรงร่องกลางเหนอะไปด้วยน้ำเหนียวสีใส
แป้งสบสายตาหวานฉ่ำ คุณสามหอบหนัก รู้สึกว่าคืนนี้แตกต่างจากคืนแรกของเราโดยสิ้นเชิง สามดูไม่รีบ...แต่เหมือนกำลังเผากันช้าๆ ด้วยสายตาและการกระทำ
“บอกให้เรียกใหม่”
“เรียกอะไร...” แป้งถามกลับ
“เรียกว่า...ผัวครับ” คนขี้แกล้งบอกก่อนจะหัวเราะ
คุณครูตาโต ใครจะไปเรียกเล่า!
“เรียกสาม” คนตัวโตบอก เมื่อเห็นอีกคนยังปิดปากเงียบ
“สาม…” แป้งเรียกเสียงแผ่ว ไม่ยอมสบตา ไม่ยอมมองสิ่งใหญ่โตตรงอกตัวเอง
“น่ารักจัง จะให้รางวัลนะครับ” เขาขยับตัวขึ้นอีกหน่อย แล้ววางสิ่งนั้นพาดลงบนแก้มขาว
กลิ่นหอมอ่อนๆ ของสบู่รวมกับกลิ่นฟีโรโมนชั้นดีทำให้คนที่นอนอยู่กำผ้าปูที่นอนแน่น หลับตาปี๋
...เขารู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น…
“หันมานี่เร็ว” สามบอกคนที่เบือนหน้าหนี
“แฟน...ทำให้หน่อย”
คนขี้ใจอ่อนหันมาสบสายตาหวาน ไม่ได้รู้เลยว่าทั้งหน้าและสายตาของตัวเองทำให้อีกคนพึงใจแค่ไหน
“หน้าโคตร….” คุณช่างเว้นคำบางคำไว้ ค่อยๆ ป้อนตัวตนลงที่ปากนุ่ม
“ถ้างับจะโดนนะโมจิ” เขาซี๊ดปากทันทีที่ส่วนปลายผลุบเข้าไปโดนลิ้นร้อนและความเปียกลื่นภายใน
แป้งไม่เคยทำ แต่เห็นหน้าคุณสามที่มักจะนิ่งเต็มไปด้วยแรงอารมณ์แล้วอยากจะลองทำ...ให้ลึกกว่านี้
“อื้ม…” คนด้านบนครางในลำคอ พยายามโหย่งตัวขึ้นแล้วบดสะโพกเบาๆ ให้โดนลิ้นและกระพุ้งปากนุ่มและอุ่น ใจจริงอยากจะกดลึกลงไปในลำคอ
...แต่รู้ว่าโมจิเป็นมือใหม่ กลัวจะสำลักเอา…
นึกแล้วอยากลองถามว่าระหว่างของเล่นที่เคยชิม...กับของเขา
“อันไหนอร่อยกว่า? ” เขาโพล่งถาม มือขวาลูบแก้มและหางตารื้นน้ำตาเบามือ
“อันไหน? ” สามดึงออกมาชัก ยืดตัวตรง แค่สบตาและโมจิตอบว่า
“ของสาม…อร่อยกว่า”
เขาก็สุขสมตรงใบหน้าที่ชอบ
ของเหลวสีขาวขุ่นไหลจากแก้มลงไปยังลำคอและมุมปาก แป้งเหลือบมองคนใจร้าย คุณครูเอามือเช็ดปาก ตากลมแดงก่ำเพราะทั้งอับอายและเพราะแรงอารมณ์
“อย่าทำหน้าเหมือนโดนแกล้งสิ” คนตัวใหญ่ยิ้มก่อนจะหยิบทิชชูมาซับหน้าให้ สามก้มลงจูบอีกครั้งก่อนจะเปลี่ยนไปสนใจตรงกลางลำตัวสีอ่อนชูเด่นน่าชิม
...อยากรู้ว่าของโมจิจะอร่อยไหมนะ…
“อ๊ะ อ๊า” แป้งร้องเสียงหลงในตอนที่โดนอมลงจนสุดโคน ประสบการณ์แปลกใหม่ทำเอาตาพร่า มือขาวขยุ้มผมอีกคนที่ซุกอยู่ระหว่างขา ขาขาวพาดบ่ากว้างไว้
โดนปรนเปรอจนสุขสม…
วินาทีที่เสร็จในปากร้อนพวกเขาสบตากัน แป้งปล่อยร่างกายให้ละลายติดกับเตียงเหมือนก้อนโมจิที่โดนความร้อนสูง คิดว่าคงจบแล้ว...แต่กลับโดนยกก้นสูงเพื่อชิมอย่างอื่นต่อ
“อ๊ะ อย่าเลีย ตรงนั้น อย่า! ” คุณครูหวีดร้อง...แต่ก็ไม่ทัน
“ตรงนี้เหรอ” สามแตะลิ้นลงตรงรอบจีบสีสวย มันหุบลงเมื่อเจ้าตัวเกร็ง ถึงทำได้แค่เลียให้ชุ่ม
“อ๊า...สาม…” เสียงครางสลับกับเรียกชื่อทำเอาคนที่กำลังสนุกบิก้อนกลมออกกว้าง ไล่ขบกัดตั้งแต่แก้มก้นไปถึงต้นขาด้านใน แม้แต่รอยกุหลาบลายคมก็ไม่รอดจากปากเขา
แป้งถูกจับขาหนึ่งข้างพาดไว้ที่บ่า นิ้วยาวที่ปาดไปด้วยเจลหล่อลื่นชุ่มสอดเข้าไปในกาย
“คะ...คุณสาม” คนที่กำลังอึดอัดจิกบ่ากว้างไว้แน่น จนเมื่อนิ้วที่สามสอดเข้าออกรุนแรงก็ครางเสียงสั่น
“โมจินี่น้า” เขาถอนนิ้วออก มองสะโพกสั่นระริก แล้วจัดท่าให้เข้าทาง
.
.
.
ผ้าม่านสีขาวปลิวไสว แรงโยกบนเตียงสีขาว ทำให้รู้สึกเหมือนบ้านไม้ไหวไปทั้งหลัง แต่ตอนนี้กลับไม่มีใครห้ามใครได้
“อ๊ะ อ๊า”
“แป้ง ดีไหม? ” เขาสวนสะโพกเข้าออกย้ำลงที่จุดเดิมซ้ำๆ เหงื่อไหลลงตามกรอบหน้า แต่ก็ไม่ได้สนใจ เพราะร่างกายตรงกลางตึงเครียดจนปวด
“ดีไหม? ”
“อื้ม” คุณครูเอื้อมมือขึ้นกอดรอบคอหนา ขาเกี่ยวกับเอวสอบ หมอนที่รองสะโพกอยู่ทำให้สิ่งนั้นสอดลึก เสียงก้นนุ่มกับหน้าขาตีกันเป็นจังหวะแข่งกับเสียงแมลงข้างนอก โชคดีที่บ้านพักแต่ละหลังอยู่ไกลกัน ไม่อย่างนั้นใครอื่นคงได้ยินเสียงของพวกเขา
ในตอนที่คิดว่าตัวเองจะไม่ไหว สามก็ถอนตัวออกมาอย่างรวดเร็ว ทำให้ก้นแน่นสั่นไม่หยุด
….โมจินี่มันสุดยอดจริงๆ
“เสร็จข้างในเหรอ” สามล้อ ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนจะเป็นแบบนี้...เขาถึงคิดว่าโมจินี่ไม่เบาจริงๆ
ตรงนั้นของสามยังแข็งจัด แต่อีกคนตัวอ่อนปวกเปียกไปแล้ว เขาก้มลงดึงคนใต้ร่างให้ลุกขึ้น
“แป้ง...ทำให้หน่อย”
“ทำอะไร” คุณครูหน้ามุ่ย
“เวลาทำกับของเล่น ทำยังไง” บอกแค่นั้นอีกคนก็หลบตาต่ำ ทำไมสามจะไม่รู้...วันที่เข้าห้องโมจิเขาเห็นบางอย่างวางอยู่บนเตียง
“นะครับแฟน" คนตัวสูงอ้อนก่อนจะนอนพิงตรงหัวเตียง ปล่อยให้สิ่งนั้นตั้งตรง
โมจิตัวแดงไปหมดแต่ก็แพ้ลูกอ้อน สะโพกอวบหันให้เขาเพราะคงไม่อยากให้มองหน้า สามนอนลงมองสะโพกที่ค่อยๆ นั่งสวมเขาลงไปสุด จนก้นกลมทับลงที่หน้าขา
สามเดาะลิ้นเป็นจังหวะ พยายามตั้งสมาธิกับภาพตรงหน้า เขาใช้มือบิก้อนกลมออกให้เห็นบริเวณที่เราเป็นหนึ่งเดียวกัน
“มะ..มันแน่น” คุณครูหันมาบอกเสียงสั่น
“ขยับเร็ว”
ก้นนุ่มกระดกขึ้นลงตามคำบอก จังหวะเบียดแน่นกับหน้าขาข้างในก็สั่นไม่หยุด
“โคตรเสียวเลยแป้ง” สามจับเอวเหมาะมือให้ค้างกลางอากาศก่อนจะสวนตัวขึ้นไปถี่ เมื่อรู้ว่าจะถึงปลายทางก็ลุกขึ้น รั้งสะโพกอีกคนไว้ให้ส่วนนั้นยังดูดติดกันแน่น ก่อนจะกระแทกกระทั้นในท่าคลานจนคนรองรับหัวคลอน
“อ๊ะ อ๊ะ ผม” แป้งจิกผ้าปูแน่น เมื่อของคุณสามโดนจุดนั้นจังๆ
“แตกเองเลยเหรอแป้ง”
คุณครูเสร็จจนตาพร่า ก้นกลมโดนฝ่ามือใหญ่บีบแน่นทั้งดึงให้เข้ามาติดกับหน้าขา
“แม่งเอ้ย เสียว” สามฟุบตัวลงกับแผ่นหลังเนียน ริมฝีปากคลอเคลียกับซอกคอชื้นเหงื่อ เขากล้าสาบาน...ว่าไม่เคยมีเซ็กซ์คราวไหนดีเท่ากับครั้งนี้
สะโพกสอบสวนเข้าออกถี่ก่อนจะหยุดลงเมื่อถึงปลายทาง เขาสุขจนล้น...บดสะโพกเข้ากับก้นกลม รีดทุกหยาดหยดให้ไหลออกหมด ก่อนจะดึงตัวออกมามองรูเล็กที่อ้าออกเล็กน้อย
“แป้งครับ” สามเรียกคนที่เอนตัวลงเหมือนจะหลับ
“ตัวยังสั่นอยู่เลย” สามก้มจูบแก้มอีกคน
“แป้ง”
“อืม…? ” ตากลมโตปรือปรอย
“หลับเถอะ เดี๋ยวเช็ดตัวให้” เขาลูบหัวอีกคนเบามือ ก่อนจะลุกขึ้นมาให้ผ้าชุบน้ำเช็ดให้ทั้งตัว ผิวขาวแดงช้ำ ได้โอกาสสำรวจกายอีกคนทุกส่วน บางส่วนของโมจิแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ บางส่วนก็นุ่ม ตรงหน้าอกตั้งชูชันจนอดที่จะก้มลงไปงับไม่ได้
“หมูเอ้ย” คุณช่างฟัดหน้าอกอีกคนสนุก จนโดนร้องอื้อเหมือนไม่เอา เขาถึงละใบหน้าออกมาจูบจมูก และเปลือกตา
เคยคิดว่าตัวเองตกหลุมรักคุณครูของหลานชายเข้าอย่างจัง...แต่ไม่นึกว่าจะหลงได้ขนาดนี้
.
.
.
พวกเขาเจอกันตอนน้องสิบเข้าอนุบาล 1 วันมอบตัวสามไปเป็นเพื่อนพี่สองเพราะพี่ตาติดงาน ในระหว่างที่กำลังเดินวนหาห้องน้ำ ก็เจอกับคนตัวเล็กแต่แก้มใหญ่ดู...นุ่ม
“คุณ มีอะไรให้ช่วยไหมครับ” ผู้ชายในชุดผ้ากันเปื้อนสีชมพูทำเขาทึ่งไปชั่วครู่ ทั้งหน้าตาและรูปร่างเป็นแบบที่ชอบ ไม่คิดว่าจะได้เจอในโรงเรียนอนุบาล
“หาห้องน้ำไม่เจอ”
“ห้องน้ำผู้ปกครองอยู่อีกฝั่งครับ” แป้งตอบพร้อมกับยิ้มกว้างจนเห็นลักยิ้ม
สามยังไม่ทันจะถามอะไรต่อ ก็มีเด็กอนุบาลสองในชุดเสื้อกั๊กกันเปื้อนสีชมพูเหมือนคุณครูวิ่งเข้ามาหา
“คูแป้งขา”
“ครับน้องเมย์” แป้งนั่งยองๆ คุยกับน้อง
“คิดถึงแย้ว ไม่เห็นในแถวเลยค่ะ”
แป้งหัวเราะจนตาปิด น้องเมย์วิ่งมาหาถึงที่เพื่อบอกว่าคิดถึง
“คิดถึงก็ต้องไปที่แถวแล้วเนอะ”
“ขอจับมือได้ไหมคะ” เด็กสาวว่าตาแป๋ว ส่วนคุณครูทำหน้างง
“เดี๋ยวหลงไงคะ”
สามที่แอบมองมาสักพักลอบหัวเราะ เมื่อคุณครูโดนจับมือไว้โดยเด็กแสบ
“เอ่อ ห้องน้ำอยู่ฝั่งไหนนะ? ” สามถามคุณครูกับเด็กอนุบาลที่เมินเขาไปแล้ว
“เดี๋ยวผมพาไป มันหายากนิดหน่อย พวกเราพาพี่ชายไปส่งที่ห้องน้ำก่อนไหมครับ” แป้งหันมาขออนุญาตจากน้อง ซึ่งน้องเมย์พยักหน้าหงึกหงัก
“ได้ค่ะ”
“คุมคูไม่จับมือพี่ชายไว้เหรอคะ” น้องถามหน้าเครียด
“เดี๋ยวหลงนะคะ”
สามเห็นแววตาคาดหวังของเด็กสาวและสายตาทำตัวไม่ถูกของอีกคนเลยตัดสินใจเอื้อมมือไปจับมืออีกคนไว้ง่ายๆ พอเห็นแก้มที่น่าจะฟูนุ่มขึ้นสี เขาก็เผลอยิ้มตาม
“เดี๋ยวหลงไง” สามบอกคนที่ทำตัวไม่ถูก
“ทะ..ทางนี้ครับ” แป้งรีบดึงมือทั้งผู้ใหญ่และเด็กออกจากบริเวณนั้น
สามมองตามหลังอีกคน ก่อนจะกระชับมือเข้า เขาคิดว่าน่าจะชอบคุณครูชั้นอนุบาล 2 มาตั้งแต่วันนั้น
.
.
.
แป้งตื่นมาในตอนเกือบเจ็ดโมงเช้า แทบจะกลิ้งตกเตียงเมื่อเห็นคนตัวสูงนอนเปลือยอยู่ข้างกัน เสียงลมหายใจสม่ำเสมอของอีกคนทำให้โมจิค่อยๆ ลุกขึ้น
“อะไรโมจิ”
คนที่กะจะลุกไปเข้าห้องน้ำนั่งหัวฟูอยู่ปลายเตียง ผมชี้เป็นรังนก เอาผ้าห่มห่อตัวเป็นโมจิชุบแป้งทอดกรอบ สามหลุดขำเมื่อเห็นอีกคนเบิกตากว้าง...มองเขาเต็มตา
ก็เล่นม้วนเอาผ้าห่มไปหมด...เขาก็เปลือยสิ
“มองอะไร”
คุณครูเสหลบตา
“ขี้ตื่นจังเลยวะ” สามขำพร้อมกับลุกมานั่งชิดกัน
“คุณสาม” แป้งเรียกเสียงอ่อน
“สามเฉยๆ ”
“สาม…” คุณครูเขินปาก เกือบจะกัดลิ้นตัวเองไปหลายที!
“ว่าไงครับ นอนต่ออีกไหม ยังเช้าอยู่เลย”
“จุ๊บ” ยังไม่ทันตอบอะไรโมจิก็โดนขโมย morning kiss
แป้งหน้ามุ่ย ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณสามถึงไม่เข้าใจว่าที่เขาตื่นเร็วไม่ใช่ไม่เหนื่อยแต่...
“หิวข้าว”
คนฟังหัวเราะเสียงดัง
“เมื่อคืนใช้แรงเยอะเหรอ? ” สามแกล้งล้อ อีกคนเลยพยักหน้าง่ายๆ
อ้วนเอ๊ย…
“สะ...สามคิดว่าผมอ้วนใช่ไหม? ” โมจิถามหน้างอ
“ยังไม่ได้พูดเลย” สามยกมือขึ้นยอมแพ้ เขาลงจากเตียงแล้วนั่งลงตรงขอบเตียง เดาว่าโมจิน่าจะระบมพอตัว
“ลุกไหวไหม มาเร็ว อาบน้ำกันก่อน”
โมจิเข้าใจภาษากาย เลยเขยิบไปขึ้นหลังอีกคน คืออาย...แต่หิวมากกว่า ขาก็ยังไม่มีแรง
“หลังทรุดไหมเนี่ย” สามว่า
“งั้นก็ปล่อยผม” โมจิขยับหนีในตอนที่สามจะลุก เลยโดนดุ
“เดี๋ยวตก! "
.
.
หัวข้อ: Dear my flower #ช่างสักรักคุณครู | 15 : That's Us [8/1/2020] (อ่าน 80119 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก