หัวข้อ: Re: [ Will You Be Mine ♥♥♥ คุณครับ...ผมรักมาก ] ตอนที่ Specialแยม 14/02/60 P.17

[silverspoon]

อุ๊ยทำไมพี่ติณฑ์ต้องทำรุนแรงอ่ะ 

แต่มะนาวน่ารักที่สุด 

[wikawee]

มะนาวถึงจะดื้อแต่ก็น่าร้ากกกกกกกกกกกกก

แต่ตอนนี้พี่ติณโหดไปนะ  สงสารมะนาวจุงเบย

[AnimajuS]

ได้เมียหรือลูกล่ะนิ

[skipabeat]

หวานขนาดด ><
เจอติณท์โหมดโหดดเข้าไป มะนาวหงออเลยย อิอิ

[CarToonMiZa]

ติณฑ์โหดอ่ะ

[Nus@nT@R@]

ติณฑ์โหดมากอะตอนนี้ สงสัยมะนาวคงเข็ดไปอีกนาน

[greensnake]

พอกันอ่ะคู่นี้ อีกคนก็ดื๊อดื้อ อีกคนก็โห๊ดโหด
คิดอีกทีถ้าไม่โหดอย่างนี้ก็เอาน้องนาวไม่อยู่น่ะสิ
เปรี้ยวเข็ดฟันสมชื่อมะนาวจริงๆ
ส่วนติณห์ที่ทำไปน่ะบางครั้งก็ดูรุนแรงไปหน่อยนะ
ก็รู้ว่าเป็นห่วง รักมาก แต่เล่นเอาช้ำและไข้ขนาดนี้
น้องนาวน่าสงสารไปเลย ก็รู้อ่ะนะว่าน้องดื้อขนาดไหน
คราวหน้าก็อย่าหนักอย่างนี้นะ สงสารน้อง
ใช่ว่าจะดื้อจะโหดเป็นอย่างเดียว หวานก็เป็นนะเออ
บทเค้าจะอ้อนกันก็ทำซะน่ารักเลย ทำบ่อยๆนะ เราชอบ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

[from_mars]

โหดไปนะพ่อพระเอก น้องนาวยิ่งบอบบางอยู่ เด๋วปัด!!

(แม่ยกอินค่ะ)
รออ่านต่อนะจ๊ะ

[iforgive]

โมโหแล้วโหด หื่นกามขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยะ  พี่ติณฑ์

[ﾟﾟღ✿ศิลินส์✿ღﾟﾟ]

เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากค่ะ 
วีต้องเข้ามาป่วนในชีวิตของทั้งสองแน่ ๆ
สงสาร น้องมะนาว พี่ติณฑ์ เบา ๆ มือหน่อยเถอะ  น้องช้ำหมดแล้ว 
แต่น้องไม่ยักจะโกรธ สงสัยรู้ตัวว่าผิดและรักติณฑ์มาก น่ารักจัง   

[pochu52]

ไม่ชอบพี่ติณฑ์แล้ว ตัวเองอายุก็มากกว่าน้องตั้งหลายปี เวลาโกรธเวลาโมโหมากทำไมไม่รู้จักสะกดอารมณ์ตัวเองบ้าง ใช่น้องมะนาวผิด แต่ต้องทำโดนทำแบบนั้นเหรอ นั้นมันเหมือนโดนข่มขืนเลยนะ ซักวันเถอะ....จะเสียใจ

[chisarachi]

ยาวมากกกก
น้องน่ารัก
โครตซนเลย
แต่พระอกเราโมโหได้น่ากลัวมาก
อยากรู้ว่่าถ้าโมโหหึงน้องจะขนาดไหน
แต่มีพิมพ์ผิดนะ
ตอนที่หมดถามว่า เจ็บมากไปน้องเจ <<<ต้องน้องนาวนะ

[arisa_sa]

มาแล้ว ๆ  เย้ดีใจจัง มะนาวยังน่ารักเหมือนเดิมไม่เปลียน สรรหาเล่นแผงๆ  ซะอาเฮียติณของขึ้นโดยจัดหนักกันไปตามระเบียบ           อิอิชอบ แอบหื่นเล็กน้อย 

ขอบคุณมากค่าเป็นกำลังใจให้สู้ ๆ 

[pimBNY]

 
 
น่ารักจัง

[THE KOP]

เฮียติณฑ์โหดมาก!!แต่มะนาวก็ผิดจริงๆนี่นา เป็นใครใครก็โกรธ...มะนาวขี้อ้อนขนาดนี้เฮียรักเฮียหลงจนโงหัวไม่ขึ้นแน่เลยค่ะ มาต่อไวๆนะคะ

[~ณิมมานรฎี~]

น้องมะนาวนี่ ทั้งดื้อทั้งซนจนน่าหมันเขี้ยวจริงๆ  อร๊ากกกกกกกกก อยากเก็บไว้ที่บ้าน   

[Kalamall]

  สนุกมากกกกกค่ะ

พี่ติณโหดมากไปน่ะค่ะ นาวก็สุดๆดื้อแสบคิดไรพิเรนๆให้เสียวกันตลอด

ตอนกินมาม่าชามโต อึดอัดจนทิชชูหมดเป็นห่อๆ อินจัดเกิ๊นนนนนนน บทจะง่ายก็ง่ายซะงั้น 

ติดตามตอนต่อไปค่ะ

[oaw_eang]

เอ้า! พวกเราช่วยกันขุดเร้วววววววววววววววววววววววววววววววววส์

[่patsaporn]

มะนาวดื้อ ต้องเจอจัดหนัก เอิ่ม...แต่บางทีก็หนักไปนะพระเอกนะ เล่นเอาลายพร้อยทั้งตัว
แต่เดี๋ยวนี้มะนาวเค้าง้อง่ายขึ้นเยอะแล้วนะ เหมือนมีเหตุผลมากขึ้น
มะนาวอยากพูดเรื่องคนเก่าก็พูดไปเลย พี่ตินเค้าอธิบายได้อยู่แล้ว เก็บไว้ก็คาใจเนอะ
พี่หมวดโคตรเด็ดจะรับแจ้งความจับเพื่อนแล้ว 555
ชอบโมเม้นท์เวลาเจกับนาวอยู่ด้วยกันมาก โมเอ้น่ารักฝุดๆ

เพิ่งตามอ่านทัน นิยายน่ารักมากค่ะ ขอบคุณนะคะ 

[dukdikdukdik]

ติณฑ์โหดไปนะ น้องนาวออกจะบอบบาง ชริชะ

แถมน่ารักขนาด ยังจะโหดกับน้องลงอีก

[POPEA]

คนเขียนหายไปไหนนานเลย
 

[อิงจันทร์]

มาต่อเหอะน๊าาาาาาาา   

[kisskiss]

คิดถึงมะนาว กะ น้องเจ มากๆๆๆๆๆเลยค่า
มีเวลาแวะมาต่อหน่อยนะคะ   

[kslave]

ติณฑ์โหดมากก
น้องนาวน่ารัก เล่นกับน้องเจยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่

[oaw_eang]

มีผิดตรง  “ปวดหัวไหมเจ”  มันน่าจะเป็น “ปวดหัวไหมนาว”  มากกว่า  อิอิ

ปล. หนูยังเขียนผิด ระหว่าง น่า กับ หน้า อยุ่หลายตำแหน่งนะจ๊ะ

[THE KOP]

นานไปแล้วนะ คิดถึงมะนาว-เฮียติณฑ์ น้องเจ-พี่พุท จะแย่แล้วอ่ะ

[chisarachi]

อ๊ายยย ไม่อัพT^T
ด้วยความขี้เกียจรอ ข้าพเจ้าจึงไปอ่านในเด็กดีแทนนนน
เห็นใด ใยไม่อัพในนี้เหล่าาาา

[A_THan]

ตอนที่ 29
[มะนาว]
รู้สึกว่ารอยตามตัวเริ่มจะจาง ๆ ไปแล้ว ผมตื่นมาสำรวจตัวเองเหมือนทุกวัน ร่างกายกลับฟื้นคืนแข็งแรงเหมือนเดิม ไม่มีอาการไข้ เพราะโดนจับไปฉีดยาที่ รพ.หนึ่งที ตอนนี้สบายมาก ๆ แล้ว เหลือแค่รอยตามตัวนิดหน่อย คิดว่าหายทันไปทะเลแน่นอน
“เตี้ย!!!!”เสียงคนโหดเรียกหาแล้ว รีบเอาหน้าหล่อ ๆ ยื่นออกไปให้มันดูว่ายังมีชีวิต ร่างใหญ่กระดิกนิ้วเรียก
“ตื่นทำไรแต่เช้า มานอน!!!!!”
“ไม่นอนแล้ว จะอาบน้ำทายา!!!”ผมอยากทายา อยากให้รอยมันหายเร็ว ๆ เดี๋ยวไปทะเลใส่ชุดว่ายน้ำไม่สวย
“กี่โมงแล้ว”
“หกโมงเช้า”
“มานอน!!!!”มันตบที่นอน ผมกระแทกตัวลงที่นอนนุ่ม พอมันจับผมได้ก็คว้าเข้าไปกอด
“ทาอะไรบ่อย ๆ ว่ะ ตัวมึงมีแต่กลิ่นยา”
“ก็อยากหายไวไวอ่ะ”
“ยาเขาให้ทาเป็นเวลาวางลงแล้วมานอน”
“แมร่ง...เอะอะก็จับนอนไม่ได้เป็นเด็ก 7 เดือนนะโว้ย”ผมตะโกนใส่หน้า มันไม่สนใจ...ขนาดหลับตาอยู่ยังกดหัวผมลงให้นอนได้...บ้าเอ้ย!
“ติณฑ์....”
“หืม....”
“อย่าหลับตาดิ”ผมกวนมัน
“ไม่หลับยังไงคนนอนอยู่!!!”มันเริ่มหงุดหงิดแล้วฮะ ชิ~ แน่ใจว่าหลับจริง ผมหยิบโทรศัพท์มันมากด ๆ อยู่เหมือนเคย เอารูปคู่ที่มันถ่ายเซฟ ๆ ไว้ ลง FB มันเพิ่มอีกหลาย ๆ รูป แล้วก็เป็นอย่างที่คิด คนเดิม เด้งแชทมาหาแร่ะ
‘Love u Honey ยังไม่นอนอีกเหรอครับ’
รูปผู้ชายหน้าตาน่ารัก ยืนยิ้มอยู่ในรูปดิสทักทายมา ผมมองหน้าคนที่นอนหลับนิดนึง ก่อนจะกดตอบไป
‘ยัง’
‘เวลานี้เมืองไทยกี่โมงแล้วนะครับ ยังไม่นอนทำอะไรอยู่’
‘คุยกับแฟน’

ผมกดตอบไป กัดปากไปอย่างแค้นเคือง!!!!
‘หน้าเมื่อวานซืนคนนั้นเหรอ ไม่คิดเลยนะว่าพี่ติณฑ์จะรักเขาจริง ทำแบบนี้ประชดวีใช่มะ’

แมร่ง!!!!!!!!!!!!! กวนตีน

‘ประชดอะไรไอ้บ้า อย่ามายุ่งกับแฟนเค้านะ!!!!!’ ผมกดส่งข้อความกลับไป เหมือนอีกฝั่งจะงงอยู่เล็กน้อย
‘????’
‘เลิกกันไปแล้วยังมาตามด่าคนอื่นอีกมีชีวิตใหม่ไปแล้วไม่ใช่เหรอไง’
‘อะ อ่อแฟนคนปัจจุบัน! ...ปากจัดใช้ได้นี่!!!!‘
‘อย่ามายุ่งกับติณฑ์นะ!!!!!!!!!!!!!!!!!‘
‘ปากดีอย่างเนี้ย ระวังจะอยู่กับพี่ติณฑ์ไม่นาน เพราะพี่ติณฑ์ขี้เบื่อจะตาย ไม่มีใครทนเขาได้นอกจากฉันแล้วล่ะ’

ฮึกกกกกกกกกกกกกกกกกก...คนได้แล้วทิ้งเขาไปทำไมล่ะไอ้ค.วาย

ไอ้ชั่ว......ทำร้ายติณฑ์เจ็บแล้วยังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกเหรอ ผมสะอื้น แค่ขยับร่าง...คนข้าง ๆ ก็ลืมตาขึ้นมาแล้วฮะ ผมรีบซ่อนโทรศัพท์มันไว้ใต้หมอน
“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”
“เปล่า”ผมกอดมันไว้ จับมือมันมากอดผมไว้แน่น ๆ เหมือนกัน
“มีอะไรทำไมไม่ชอบพูด”มันดุ
“จะ เจ็บแผล~”หาเรื่องพูดไปอีกทางให้มันไม่จับได้
คนโหดรีบกระเด้งขึ้นจากที่นอน เดินไปเปิดไฟใหญ่กลางห้อง แล้วเดินมาหาผมสีหน้าระคนตกใจ
“เจ็บอยู่อีกเหรอ!?!?!?”
เห็นมันใส่ใจเกินคาดแล้วรู้สึกผิด =_=
“อะ อะ อือ...”
“มากไหม ไหนเมื่อวานบอกว่าหายเจ็บแล้ว”สีหน้ามันกังวัลอย่างเห็นได้ชัด
“มันก็เจ็บ ๆ อยู่นิดหน่อย”
“นิดหน่อยแล้วทำไมต้องร้องไห้?”มันถาม ผมนอนคว่ำหน้า
“เออน่า...นิดหน่อยแล้วร้องไห้ไม่ได้รึไงล่ะ+!”
“มีอะไรปิดบังแล้วชอบไม่บอกนะ”มันทำเสียงคาดโทษน่ากลัว...เหมือนที่เคยโดน ผมรีบหันกลับไปบอก
“ไม่มีสักหน่อย!!!”
โดนมองอย่างจับผิด เลยต้องอ้อนเพื่อเบี่ยงประเด็น
“ติณฑ์อ่ะ มันเจ็บจริง ๆ น้า~”
“ครับเจ็บก็เจ็บ มานอนคว่ำลง...จะทายาให้”มันบอก จับผมนอนคว่ำลง แล้วจะร่นกางเกงตัวจิ๋วออก
“เฮ้ย ๆ ๆ ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวทำเอง”
“ทำไมอ่ะ?”
อายนะสิโว้ย!!!!!!!!! หน้ากูแดงหมดแล้ว
“เดี๋ยวทำเอง!”เสียงแข็งไว้ก่อน ติณฑ์มันไม่สนใจอ่ะ จัดการให้เสร็จสรรพ...มือมันเบามากเลย เวลามันทายาสยิวยังไงก็ไม่รู้อ่ะ...กัดหมอดแรง ๆ >////<
“อ่ะ เสร็จแล้วแค่เนี้ย”มันบอก เดินไปล้างมือในห้องน้ำแล้วลงมานอนเหมือนเดิม
“ติณฑ์...”ผมเรียก
“หือ?”
“รักกูคนเดียวนะ”
“อือ”มันหลับตาเหมือนรำคาญ
“รักกูคนเดียวนะ!!!!”เพิ่มเสียงให้ดังอีกนิด
“เออออออ!!!!”

จุ๊บบบบบ....

ผมจูบปากมัน แล้วยักคิ้วยิ้มให้...มันลืมตามามองทำหน้ากวน ๆ แล้วกอดผมเข้าสู่อ้อมอก

------------------------------------------------------
ตอนสาย ๆ ผมกำลังอาบน้ำอย่างสบายอารมณ์วันนี้มีนัดแหล่ะ ไปเที่ยวกับพี่หมวดกับน้องเจ ส่วนติณฑ์ไม่ยอมไปอ่ะ บอกว่าจะนั่งทำเอกสารอยู่ที่บ้าน ผมระแวงนะ...กลัวมันเล่นคอมแล้วไปเห็นที่ผมคุยกับแฟนเก่ามันอ่ะ ไม่อยากให้มันคุย หรือว่าติดต่อใด ๆ ทั้งสิ้น
เออ...น่าจะลบออกจากเฟรนด์แล้วตั้งล็อคเฟช...ไม่ให้แมร่งเข้า!!!!
คิดช้าไปหน่อย ไว้ตอนกลับค่อยมาทำ...
“เตี้ย~”เสียงเรียกจากสุดโหด
“เตี้ย...เร็ว ๆ หน่อย คนอื่นมากันหมดแล้วนะ”
ผมรีบชำระล้างร่างกายแล้ว เอาผ้าห่อร่างออกไปทันที...ติณฑ์ยืนอยู่กลางห้อง พอเห็นผม...มันก็คว้าผ้าเช็ดตัวอีกผืนมาเช็ดหัวให้
“สะอาดรึเปล่าว่ะ!”มันก้มดมผมที่เพิ่งสระ เงยหน้าขึ้นไปพอดีมันก็ก้มลงมาจุ๊บ ก่อนจะเช็ดตัวให้
“เอาไดรว์มาเป่าให้หน่อยดิ เร็ว ๆ สายแล้ว”ผมบอก มันเดินไปหยิบอย่างว่าง่าย เสียบปลั๊กแล้วมาเป่าให้
“บอกให้อาบน้ำตั้งนานแล้วเป็นไงล่ะ”
“เออน่า...ไม่ได้รีบไปไหนซะหน่อย จะบ่นทำไม”
“ก็ให้หมวดกับเจมารอเนี่ย เจบ่นแล้วด้วย”
“เจบ่นเหรอ เดี๋ยวกูลงไปจัดการเอง...”ผมบอก ติณฑ์มันแกล้งดึงผมแรง ๆ ทีนึง
“เก่งตลอด...~”
“อิอิอิ”
“ไปกับหมวดก็อย่าไปก่อเรื่องอะไรอีกล่ะ รู้ใช่ไหมว่าถ้ากูโมโหอ่ะ....”มันพูดไม่จบประโยค ผมก็หันเข้าหาร่างกำยำ แล้วกอดเอวมันไว้
“รู้แล้ว~ คุณพ่ออออ~ ”
อ้อนพี่เขาหน่อย เวลาเค้าโหด...น่ากลัวจริง ๆ (ถามว่าเข็ดไหม...?)
เปิดตู้เสื้อผ้าหาเสื้อใส่สบาย ๆ เดินห้างแล้วก็ไปดูหนังเลยใส่เสื้อแขนยาว กางเกงเดฟดำวาว รองเท้าก็คิดไว้ล่ะว่าผ้าใบ ผมเลือกกระเป๋าเป้ใบเท่ห์ เอาของพวกกระเป๋าตังค์อะไรงี้ใส่ไว้
“อันนี้ไม่ต้องเอาไป”มันดึงกระเป๋าตังค์ผมออก แล้วยัดกระเป๋าตังค์มันลงมาแทน หนาปึกเลย...หึหึหึ
“ป๋าเหรอมึง”
“อือ ป๋า...แต่มีสติหน่อยนะครับที่รัก ถ้าซื้อของงี่เง่ามา...กูจับโยนทิ้งแมร่งหมดอ่ะ”
“กล้าทิ้ง?”
“ก็ลองดู!”
ผมหัวเราะ...
“อันไหนแพงมาก ๆ มึงก็อ้อน ๆ ไอ้หมวดให้มันซื้อให้แล้วกัน 5555+”
“ได้เหรอ เดี๋ยวพี่หมวดเค้าจะว่าว่ากูงก....”
“ลองดู...5555+”มันพูดแล้วหัวเราะ ขอบคุณท่านติณฑ์ที่ชี้ทางสว่างให้ข้า...โฮะ ๆ ๆ ๆ

ลงมาข้างล่างน้องเจเล่นกับกระถางอยู่ ส่วนพี่พุทนั่งดูข่าวในห้องรับแขก เจแต่งตัวน่ารัก...ใส่แว่นกรอบหนาด้วย ที่สำคัญสุดหล่อหมวดแวน ให้ชุดลำลองสบาย ๆ หล่อมากกกกก...คิคิคิ
“ฝากด้วยนะ”ติณฑ์บอก
“อือ ป่ะ...พร้อมยัง”พี่หมวดลุกขึ้นยืนสูง ผมกางมือออกจับมือน้องเจ ติณฑ์มันเดินมาส่งที่รถ
“อย่าดื้อกันนะ โทรศัพท์ห้ามปิด”
“คร้าบบบพ่อ...พ่อสั่งเยอะจนปวดหัวแล้วเนี่ย!!”ผมบอก
เจกับพี่หมวดยืนหัวเราะ...
“โชคดีนะมึงไอ้หมวด หึหึหึ”ติณฑ์หันไปบอกพี่หมวด พี่หมวดทำท่าตะเบ๊ะแล้วขึ้นรถ...ผมกับเจนั่งข้างหลังด้วยกัน เราโบกมือให้สุดโหดจนลับสายตา

“ไปดูหนังกันก่อนแล้วกันนะ...”พี่หมวดบอก
“ดี ๆ เสร็จแล้วไปข้าวกิน แล้วก็ไปกินไอติม แล้วค่อยไปเดินซื้อของ”เจบอก
“พี่อยากได้สเก็ตบอร์ดอ่ะ พี่หมวดพานาวไปซื้อหน่อยนะ”
“ครับผม...”
“เจอยากได้รองเท้าด้วย...”
“โห ที่ซื้อคราวนั้น...ตั้งหลายคู่ไม่ใช่เหรอเจ...”
“อือ เอาไว้ที่คอนโดพี่ติณฑ์หมดเลย ไม่ได้ขนกลับมา เจไม่มีใส่...วันนี้ก็ใส่คู่เก่ามา ยางข้างล่างมันเยินหมดแล้ว”เจยากให้ดู เยินจริง ๆ ด้วย รองเท้าอะไรว่ะ...ตั้งแพง นี่ถ้าแม่ผมรู้ราคาโดนด่าหูฉีกแน่
“โอเค...ครับสองหนุ่ม”

-----------------------------------------------------------------------------

[ติณฑ์]
โล่งหูมากกกก...แต่มันเหงา ๆ ยังไงก็ไม่รู้นะครับ ทุกทีผมทำอะไรไอ้เตี้ยก็จะมาคอยวน ๆ ล้อมหน้าล้อมหลัง วันนี้ชักเหงาแฮะ แต่ก็ขี้เกียจไปกับมัน คุณประกอบโยนงานมาให้ศึกษาตู้มใหญ่ จะปล่อยวางก็ไม่ได้...เลยต้องมานั่งทำนั่งอ่านให้เสร็จ
ส่วนเรื่องร้านผมคุยกับลูกน้องแล้ว ทุกคนก็ยินดี...ถ้าจะต้องเปลี่ยนมือเจ้าของจริง ๆ มีบางคนจะย้ายไปทำงานบริษัทพ่อตามที่ผมบอก แต่อีกหลายคนไม่ได้มีวุฒิการศึกษาระดับสูง เค้าก็ต้องก้มหน้าทำงานที่นั่นต่อ...แต่ผมกะว่าจะจ่ายโบนัสส่งท้ายให้อย่างงดงาม...ถือว่าอยู่ด้วยกันมา พวกเขามีความซื่อสัตย์มาตลอด
ผมทานข้าวคนเดียวไม่อร่อยเลย...ตาคอยชะเง้อมองว่าเมื่อไหร่มันจะกลับมา ตอนนี้คนละอารมณ์กับที่มันไปอยู่ที่บ้าน มันไปอยู่นั่นผมสบายใจกว่านี้ เพราะไม่ว่ายังไง...ที่นั่นก็เป็นที่ที่ดีที่สุด และสบายที่สุดสำหรับมัน
โทรไปดีกว่า...
“ครับผม...”เสียงสดชื่นแว่วมาตามสาย
“ทำอะไรกันอยู่”
“รอเจเลือกรองเท้า”
“อ่อ...แล้วมึงไม่ซื้อด้วยล่ะ”
“ไม่เอาอ่ะ เสียดายตังค์มีแต่คู่แพง ๆ”
“แล้วได้ของอะไรบ้างหรือยัง”
“ได้เสื้อ ได้กางเกง นาฬิกาคนละเรือนกับเจ...อันนี้พี่หมวดซื้อให้ แล้วก็อยากได้หมวกกับแว่น”
“อย่าลืมนะ...อันไหนแพง ขอไอ้หมวดนะโว้ย...จะได้ไม่ต้องเสียเงิน”
“คร้าบพ่อ...”
“ซื้อเยอะแยะไม่รู้ว่าจะมีของมาเผื่อเราบ้างรึเปล่าน้า”ผมแกล้งทำเสียน้อยใจ มันเงียบไป...หึหึหึ กดดันเขาหน่อยครับ ให้เขาหัดคิดมั่งว่า เป็นคนรักกันอ่ะ ควรจะซื้อของให้กันบ้าง....
“เตี้ยครับ”ผมเรียกเพราะมันเงียบไป
“อือ...”
“จะมีไหมของอะไรให้กูบ้างน่ะ”
“กำลังคิด ๆ ๆ อยู่”
“ฮ่าฮ่าฮ่า...เอาแบบโดน ๆ นะ...”
“อือ”มันรับคำ
“โอเคงั้นเที่ยวต่อเถอะ อ่อ...กลับมาเร็ว ๆ นะครับ”

วางสายก็มานั่งทำงาน จนเกือบทุ่ม...ได้เวลาอาหารเย็นพอดี ผมเข้าไปดูในครัวว่าสำรับพร้อมยกหรือยัง ไปเที่ยวกันมาน่าจะหิว
“ตั้งโต๊ะเลยไหมคะ”
“ตั้งเลยก็ได้ฮะ”
ผมสั่งแล้วออกมารับที่รถ เห็นไอ้หมวดมันน้องเจถือของเดินเข้ามากันสองคน เดี๋ยว ๆ ตอนออกมันมี 3 มิช่ายเหร๊อะ!!!!
"ไอ้เตี้ยอ่ะ"หมวดยิ้มเหมือนล้อเล่น แต่ขอโทษที...กูไม่เล่นด้วย!!!!
"เฮ้ย!!! ไอ้เตี้ยล่ะ..ทำไมกลับมากันแค่สองคน!!!!! เจ..."
"เออน่า มันขอไปกับเพื่อน เดี๋ยวเพื่อนมันมาส่ง"
"เพื่อนใคร คนไหน ชื่ออะไร...แล้วมึงให้มันไปทำไมว่ะ!!!!!"
"ห่าน...มันไม่ใช่นักโทษนะโว้ย ไปไหนเดี๋ยวมันก็กลับมาเองแหล่ะ มึงอย่าไปคิดมาก"
"จะมามากจะน้อยก็เมียกู มึงจำไว้ไอ้หมวด...มึงจำไว้!!!!"
"555555555555555+ ป่ะเจ...พี่เดินไปส่งที่บ้าน"
หงุดหงิดแมร่งกดโทรศัพท์หามันเลย ทำไมว่ะ...พอเชื่อใจแล้วมันชอบเป็นอย่างเนี้ย!!!!!

โมโหว่ะ!!!!!

“ติณฑ์...”
“อยู่ไหน!!!!!!!!”ผมตะคอกใส่โทรศัพท์แต่มันทำเสียงเบา
“เบา ๆ ดิ”
“เบาเหี้ยไร...มึงอยู่ไหน!!!! ทำไมไม่กลับมากลับไอ้หมวด!!!!”
“ชู่ว~~”
“ชู่เช่อพ่องมึงเหรอ ไอ้เตี้ย!!!! เตี้ย!!!!”มันกดวางครับ ฮึ่ม!!!!!!!
ดีกรีอารมณ์พุ่งปรี๊ด...ทำไมชอบทำให้โมโหนักว่ะ!!!!!
ที่ทำได้ตอนนี้คือ...ไปสะสางกับไอ้หมวดก่อน อย่างน้อยด่ามันให้ระบายออกบ้าง ไอ้เตี้ยจะได้ไม่ต้องเจ็บตัวมาก แต่ทันทีที่เปิดประตูผลั๊วะออกไป ก็เห็นเจ้าตัวปัญหายืนยิ้มแฉ่งหน้าประตู ในมืออุ้มลูกหมาตัวเล็กไว้...
“เซอร์ไพรรรรรส์”มันร้อง จุ๊บคางผมแล้วหัวเราะร่วน ไอ้หมวดกับน้องเจที่ซุ่มอยู่ก็พากันหัวเราะออกมา

เกือบแล้วไหม...มึง!!!!!!

“ยิ้มหน่อยดิ...”มันเอาไอ้หมานี่ยื่นใส่หน้า
“ผมน่ารักไหมครับ”ทำเสียงเด็ก ๆ ของหมาซะงั้น
“ไม่น่ารัก!!! ทั้งหมาทั้งมึงอ่ะ”ผมแกล้งโกรธมันต่อ หมวดกับเจผลุบเข้าไปในห้องอาหารรอแล้ว
“อือ ขอโทษนะครับ...ผมแกล้งเล่นเฉย ๆ”มันจับน้องหมาโยกตัวเวลาพูด
“ไม่ให้อภัย...โกรธมาก”
“ติณฑ์อ่ะ โกรธอะไร...”
“ถามได้นะเตี้ย...ทำไมชอบทำให้เป็นห่วงว่ะ”
“อยากเซอร์ไพรส์บ้าง น้องหมาน่ารักไหม...คุณพ่อตั้งชื่อให้ผมหน่อยสิคร้าบบบ”
“ใครซื้อ มึงหรือไอ้หมวด”
“พี่หมวดซื้อให้”
“ราคาเท่าไหร่”
“7000 ละมั้ง”
“โห...ไอ้หมวดใจปล้ำโว้ย แล้วมึงทำไงมันถึงซื้อให้ล่ะ”ปกติมันก็รวยนะหมวดอ่ะ แต่มันค่อนข้างสมถะจะตาย ควักเงินจ่ายให้เตี้ยขนาดนี้ ไม่ใช่เล่น ๆ แล้วล่ะ แมร่งทำตัวเองน้ำนิ่งตีท้ายครัวกูเปล่าว่ะ!
“กูแค่บอกว่าหน้ามันเหมือนมึง เค้าก็ซื้อให้เลย 55555555555555555555555”

ขอบจาย~!!!

แจ๊ค รัสเซลล์ เทอร์เรีย (Jack Russell Terrier) สีขาวแซมน้ำตาล เบ้าตาแมร่งเหมือนคนโดนต่อยมา สงสัยเตี้ยจะประทับใจกูตอนต่อยคราวนั้น หึหึหึ...
“ยิ้มแล้ว หายโกรธแล้วนะ”มันบอก
“ยัง”
“อ้าว...ทำไมโกรธนานจัง”
“ง้อก่อนดิ...”
“จะให้ง้อยังไงอ่ะ ง้อไม่เป็น”มันทำหน้างอ ผมจับหัวมันโยกน้อย ๆ
“เอาหมาไปวาง...ล้างมือแล้วไปกินข้าวก่อน เดี๋ยวจะสอนให้ง้อ”
ผมก้มลงไปจูบแก้มแล้วผลักให้มันออกเดิน มันยื่นไอ้หมาน่าโง่ ๆ มาอีกที
“จุ๊บตัวนี้ด้วยยย~”
“สกปรก!!!!!”
“ง่ะ พ่อห่านอะไรว่ะ...ผลักไสลูก”
“มันไม่ใช่ลูกกูก็ได้มั้งครับเตี้ย~~~”

ทานอาหารเสร็จหมวดกลับบ้านไปแล้ว เหลือแค่น้องเจยังนั่งเล่นอยู่กับเตี้ย หมาตัวเล็ก...นี่ก็ซนพอ ๆ กับมันสองคน เอาจริง ๆ นะ ผมว่าเตี้ยมันไม่เหมาะกับหมาพันธ์เล็ก ๆ เลย ซื้อมาฆ่าเปล่า ๆ อะไรผ่านมือไอ้เตี้ย...ไม่พังก็ซิบหายวายวอดหมด หึหึหึ มันเล่นของไม่ค่อยถนอม นอกจากอันไหนรักจริง ๆ อย่างพวกน้ำหอม เครื่องสำอางมันนั่นไง แตะได้ที่ไหน
“เจนอนนี่นะ”เตี้ยสั่ง
“เดี๋ยวให้พี่เจี๊ยบเอาเสื้อผ้ามาให้”เจบอก
ผมนอนราบบนโซฟา ไอ้หมามันก็มาดม ๆ เท้า...
“อุ๊ย...อย่าไปดมลูก เดี๋ยวได้สลบกันพอดี”
“กร๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ” แล้วมันก็จัดการลูกหมาตัวน้อยหัวเราะกันคิกคักสองคน~ ไม่สนใจ...นอนดูทีวีของตัวเองไป เตี้ยมันคลาน ๆ มาหานั่งกับพื้นแต่เอามือนาบโซฟาไว้
“ตั้งชื่อให้หน่อย”
“อะไร”
“ตั้งชื่อให้หน่อย”
“พูดไม่เพราะว่ะ ไม่อยากคุยด้วย”
“จึ้ก!!!!!”แอบเหล่มองน้องเจเล่นกับหมาข้างหลังโน่น กลัวเสียฟอร์มอ่าดิ...
“พูดเพราะ ๆ ก่อน”
“............................”
“ที่รักครับ ตั้งชื่อสุนัขให้หน่อยครับ”
“หึหึหึ ตลกล่ะ”
“กูเล่นเหรอ?”ผมทำหน้าจริงจัง ไม่ยิ้มให้เลยด้วย มันจับหน้าผมเบี่ยงมาหา
“อย่าแกล้ง~~”
“ไม่ได้แกล้ง ทีกับคนอื่นพูดเพราะจัง ใช่ซี้...เรามันของตายนี่หว่า”
“ติณฑ์อ่ะ”
“ไม่อยากพูดก็ไม่ต้องพูด ไปเล่นกับของเล่นใหม่มึงไป จะดูหนัง!”
ดราม่าใส่นิดหน่อย มันเหล่มองเจอีกแล้ว เจหันมายิ้มให้ ไม่ได้ยินที่คุยกับหรอกเพราะคุยกันเสียงเบา
“ติณฑ์ครับ”
“ที่รัก....”
“เออ ที่รักครับ...”
“ตั้งชื่อสุนัขให้หน่อยครับ”
“ตั้งชื่อสุนัขให้หน่อยครับ”
มันพูดตาม...ผมเอานิ้วชี้แตะปากตัวเองสองสามที มันก็โน้มมาจูบอย่างรู้งาน
“ก็แค่เนี้ย~ ชื่ออะไรดีน้า”
“เอาน่ารัก ๆ นะ”
“ไหนเอาหน้ามันมาดูดิ๊”
มันเรียกหมามาใกล้แล้วให้ผมอุ้ม เจก็คลานมานั่งใกล้ ๆ เด็กสองคนเหมือนรอลุ้นอะไรอยู่สักอย่าง
“หน้าแมร่งโง่ ๆ”ผมบอก
“ถึงได้บอกไงว่าหน้าเหมือนมึง คริคริคริ”
ผมเหล่มองมัน มันสองคนก็เงียบปากแต่ยังเห็นแอบหัวเราะ
“ชื่อ โกเบ ดีไหม...เนื้อโกเบ โตอีกนิดจับกินแมร่งเลย”
555555555555555555+ เจหัวเราะร่วนแต่เตี้ยมันน่างอไปแล้ว
“งือ...ลูกพ่อ!!!!”มันร้อง 55555+
“เพศไหนว่ะเนี่ย”
“ผู้...”
“ตัวผู้ ชื่ออออ....โกโก้ , ชอคโกแลต , วนิลลา”
“ทำไมมึงตั้งแต่ชื่อของกิน~”มันทำเสียงอ่อย หึหึหึ
“ชื่ออะไรดี ตั้งยากเหมือนกันนะเนี่ย!”
“เอาดี ๆ นะ”
ลุ้นครับลุ้น ผมนึกนานมาก...จับมันหมุนซ้ายหมุนขวาก็ยังคิดไม่ออก...
“นึกไม่ออก ค่อยคิดพรุ่งนี้แล้วกัน”
“โธ่...คืนนี้จะเรียกมันอะไรล่ะ”
“เรียกเหี้ยอะไรก็เรียกไปเถอะ มันยังคิดไม่ออก!”ผมบอก เตี้ยมันทำหน้าเศร้า...เจไม่กลับบ้านว่ะ อยากสวีทกับเตี้ยอ่ะ!!!!!
“เดี๋ยวคืนนี้หลับฝันดีแล้วพรุ่งนี้คิดออกให้เลย”
“จริงนะ เอาชื่อเจ๋ง ๆ นะ”
“อือ ไปอาบน้ำกันได้แล้ว เหม็นพอ ๆ กันทั้ง 3 ตัวเลย”ผมผลักมัน
“ไปอาบกับเจนะ”
“ครับ”
“เอาหมาลงน้ำด้วยได้ป่ะ”
“อย่าเอามันลงนะ...มันตัวเล็กอยู่ เดี๋ยวไม่สบาย”รีบห้ามก่อนละ มันทำหน้าเหมือนเห็นด้วย
“งั้นฝากอยู่กับคนบ้าก่อนนะลูก ถ้ามันจับกิน...ร้องเสียงดัง ๆ ให้พ่อได้ยินนะลูก ป่ะเจ...”
ดูความกวนตีนของมันแล้วกันนะ...ท่านผู้ชม~




 

หายไปนานเลย...เค้าขอโทษน้าาาา เค้ากลับมาแล้วววว


- ลงไปแล้วจะมาแก้เรื่องคำผิดให้นะคะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ...

[silverspoon]

อันนี้ตอนที่ 29 ป่าวคะ แต่หัวทู้เขียนตอนที่ 30 นะ

น่ารักจัง ซื้อหมามาเลี้ยงด้วย สองคนนี้เข้ากันได้ดี แต่แฟนเก่านี่มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ

[~ณิมมานรฎี~]

   น่ารักอ่ะ  อั้ยย่ะๆๆๆๆ