หัวข้อ: นิยายรักของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>

[Mint]

พี่เอคะ เรื่องที่ไปออสแล้วจะหายไปเลย เพื่อจะให้พี่นิคลืมพี่เอเนี่ย...

พี่เอลองคิดว่าถ้าพี่เอไปออสแล้วหายไปจริงๆแล้ว พี่นิคจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่ในการลืมพี่เอ.....
มิ้นท์ว่ายังไงพี่นิคก็ลืมพี่เอไม่ได้หรอกค่ะ ยิ่งทำอย่างนั้นยิ่งเป็นการทำร้ายหัวใจของคนที่พี่เอรัก
และเป็นการทำร้ายหัวใจของตัวเองด้วยนะคะ ความรัก 7 ปีมันลืมกันง่ายๆเหรอคะ???


การทิ้งให้คนที่เรารักเผชิญความเจ็บปวดอยู่คนเดียว (ถึงเราจะเจ็บปวดไปด้วยก็เถอะ)
กับการที่คนสองคนอยู่เคียงข้างกันไม่ทิ้งกันพร้อมที่จะเผชิญปัญหาและความเจ็บปวดไปด้วยกัน
พี่เอว่าอย่างไหนมันจะดีกว่ากันคะ มิ้นท์คงตอบว่าอย่างไหนดีกว่ากันไม่ได้ แต่ในเมื่อต่างคนต่างก็รักกัน
จับมือกันไว้แล้วเดินต่อไปเถอะค่ะ อย่างน้อยเราก็ยังอุ่นใจว่าเมื่อยามที่ล้ม ที่มีปัญหา เราและคนที่เรารัก
ก็จะไม่ได้อยู่คนเดียวไม่โดนทิ้งให้เผชิญกับปัญหาอยู่เพียงลำพัง

สู้ๆๆนะคะค่อยๆคิด อย่าพึ่งคิดอะไรไปไกล 

  ยังไงก็ยังติดตามและเป็นกำลังใจให้ความรักของพี่เอพี่นิคเสมอนะคะ 


  ขอโทษที่พร่ำเพ้อมากไปหน่อยนะคะ

[maabbdo]

เราก็เป็นครอบครัวเดียวกันเเล้ว  เป็นกำลังใจให้น้า...

มารับกำลังใจไปค่ะ  สู้ๆๆๆ

 
 

[A-ram 70]

ทำไมถึงอยากตัดสินใจอย่างนั้นครับ

ปัญหาทุกอย่างมีทางออกในตัวมันเสมอ
ยังไงก็ค่อยๆๆพยายามแก้ปัญหาละกันนะครับ


ยังไงก็แล้วแต่เป็นกำลังใจให้ครับ

[InTheSky]

อ่านเรื่องของคุณเอ กับ คุณนิคมาตั้งนาน แอบเป็นกำลังใจให้อยู่นะครับ

ถ้าคุณเอ หนีหายไปเลยผมว่าก็เจ็บปวดด้วยกันทั้งคู่นะครับ และที่สำคัญคือ คุณนิคก็ไม่ได้ทำผิดอะไรนะครับ


"เราต้องเจ็บปวดกับความรัก…ไม่ใช่เพราะมันจากเราไป ..แต่เพราะมันยังคงอยู่ต่างหาก ..."

สู้ สู้ ครับ

[Otaku]

พี่เอจะหายไปจริงๆหรอคับ  ไม่ดีมั้งอย่างนี้   

แล้วความรักระหว่างพี่เอกับพี่นิคที่ผ่านมา 7 ปีล่ะคับ 

ไม่อยากให้พี่เอหายไปนะ  ถ้าเหนื่อยก็พักก่อนก็ได้แล้วค่อยคิดใหม่

ถ้าพี่เอหายไป ไม่ใช่แค่พี่เอเสียใจคนเดียวนะ  คนข้างๆพี่เออย่างพี่นิคล่ะ  ไม่คิดว่าเค้าจะเสียใจบ้างหรอ จะทำใจได้หรือเปล่า

เป็นกำลังใจให้พี่เอนะ  อย่าเพิ่งคิดถึงสิ่งที่มันยังไม่เกิดสิคับ 

[moonlight]

เค้าว่ากันว่า...

เลข7เป็นปีอันตรายของคู่รักค่ะ

แต่ถ้าผ่านมันไปได้...

หลังจากนี้ทุกๆอย่างก้อจะมีแต่เรื่องดีๆเข้ามาค่ะ

ค่อยๆคิดค่อยๆตัดสินใจดีกว่านะค่ะ

เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณเอ และพี่นิค

ให้ร่วมกันก้าวผ่านเลข7นี้ไปให้ได้นะค่ะ

[Tsukasa999]

 :เฮ้อ:ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว ไม่มีประโยชน์ถ้าคุณเอไม่คิดจะกลับมาอ่านตรงนี้หรือตอบตรงนี้...

เหลือแต่คุณนิคและคนที่ติดต่อกับเขาได้ ขอให้รั้งให้ถึงที่สุดนะคะ ถ้าไม่ได้ก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่จะเป็น

ปัญหาเรื่องนี้อาจไม่มีทางออกถ้าเจ้าตัวคิดว่าไม่มีทางแก้ ...สุดท้ายก็อยู่ที่ตัวเขาเอง เรารู้ว่าคุณเอโลกส่วนตัวสูง..แต่ถ้าการหนีมันทำให้อะไรดีๆขึ้นก็ทำไปเถอะ แต่อย่าเสียใจกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น และสิ่งที่จะจบลง...

มองเห็นสัจธรรมเลย มีขึ้นและจบลง บางคนรับได้แต่บางคนอาจรับไม่ได้ แต่เรื่องนี้เป็นสามัญของโลกนี้ เราอาจแค่ผูกใจตัวเองกับเรื่องราวที่แสนหวานเท่านั้น ถ้าลองปล่อยดู บางทีอะไรอาจจะดีขึ้น ...

แต่ยังไงก็ขอให้จบลงด้วยดีค่ะ

[P_love]

ได้รับรู้ถึงความรู้สึกของเอแล้วก็ 

อยยากจะบอกเอว่าการหนีมันไม่ใช่ทางออกที่ดีสำหรับทุกเรื่องหรอกนะ

แล้วความรู้สึกของคนเรามันก้อไม่ได้เลือนหายไปง่ายดาย

เวลาที่ผ่านมา 7 ปี มันมีอะไรผ่านมาตั้งหลายอย่างทั้งสิ่งที่ดี และไม่ดี

แต่มันก้อเป็นความทรงจำของเราตลอดไปนะคะ

อยากจะให้เอมองปัญหาและก็ตัดสินใจให้ดีกว่านี้ พี่นิคเองก้อคงมีปัญหามากมาย

แต่เราคิดว่าการที่พี่นิคมีเออยู่ข้าง ๆมัน ก้อช่วยให้พี่นิคมีกำลังใจและสามารถฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ ได้

ยังไงก้อขอให้เอกับพี่นิคมีกำลังใจที่ดี และเข้มแข็งทั้งกายและใจนะคะ 

[cassper_W]

คิดว่า เอ ไม่น่าเอาปัญหามาเก็บคิดไว้คนเดียวน๊า

เรื่องระหว่าง เอ กะ พี่นิค มันเป็นเรื่องของทั้งคู่น่ะ เออย่าตัดสินใจทำอาไรคนเดียวโดยที่พี่นิคไม่รู้น่ะ นี่เป็นเรื่องของ คน 2 คนน๊า ถ้าอยู่ดีดีเอ หายไป พี่นิคก็คงจา งง น๊า เอ

จะบอกเอว่า เอแน่ใจเหรอว่า แม้เออยู่ดีดีจะหายไป พี่นิคจาลืมเอได้อ่ะ เอมั่นใจเหรอ 7 ปี น๊า ไม่ใช่ 7 วัน อ่ะ ไม่มีทางลืมกันได้ง่ายๆๆหรอก ตรงกันข้าม มีแต่เจ๊บกับเจ๊บกันซะปล่าวๆๆ

ส่วนเรื่องครอบครัว อันนี้ไม่รู้น่ะ แต่ว่าเอกะพี่นิคยังไม่ได้เริ่มสู้เรื่องนี้กันเลยน่ะ เพราะในครอบครัวยังไม่มีใครรู้อ่ะ ใช่ไหมทั้ง 2 ฝ่ายเลย
เอจาเอาครอบครัวเอกะมะนาวมาเทียบกันไม่ได้น๊า แจนว่าแทนที่จาเอามาบั่นทอนเรา เอามาเป็นตัวอย่างแล้วทำไปให้ถึงดีกว่าน่ะ  ไม่แน่ว่าทั้งครอบครัวเอกะพี่นิคอาจเข้าใจก็ได้ แค่ต้องใช้เวลาเท่านั้นเอง ผู้ใหญ่อ่ะบางที บอกเค้า เค้าอาจรับ ณ ตอนนั้นไม่ได้ แต่ไม่ได้แปลว่าเค้าจารับไม่ได้ตลอดไปน่ะ เรื่องแบบนี้มันต้องพิสูจน์ให้เค้าเห็นด้วยว่ารักของเราไม่ใช่ความรักที่ฉาบฉวย แต่เป็นรักที่ผ่านการคิด การไตร่ตรองมารอบนึงแล้ว  ไม่ได้ใช้อารมณ์ นี่นาใช่ไหมล่ะ

อีกอย่าง เรื่องลูกอ่ะ แจนว่าอย่ากังวลเลย ในเมื่อพี่นิคกะเอชอบกันอ่ะ อย่าเอาเรื่องนี้มาเป็นประเด็น ไม่รู้น่ะ สมมุติว่าหาหญิงมาแต่งงานมีลูก แต่พ่อแม่ไม่รักกัน มันกลายเป็นบาปป่าวๆๆน่ะเอ แทนที่เราจาตอบแทนผู้ใหญ่ เรากลับต้องมาทำบาปกะ ผู้หญิงคนนึง และลูกอีกคนเหรอ ไม่รู้น่ะ แจนว่ายังไงเอกะพี่นิคคงไม่มีทางลืมกันได้ เพราะเลิกกันทั้งๆๆยังรักอ่ะ แล้วแม้ถึงแต่งงานกันไปจิง มันจามีความสุขจิงๆๆเหรอ แน่ใจน่ะว่าไม่ใช่การเอาชีวิตเราไปผูกปัญหามากขึ้นกว่าเดิมอ่ะ

เรื่องมีลูกอ่ะ แจนว่ามันแบบว่าเป็นประเด็นที่ไม่ใหญ่เท่าที่คิดแล้วน่ะ แบบว่าเห็นคนเป็นโสดมากขึ้นอ่ะ อย่างงี้คนเป็นโสดไม่ตายหมดทุกคนเลยเหรอเอ  ใช่ไหม

คนเราเกิดมามี 1 ชีวิตเท่าๆๆกันน่ะ หมดชีวิตนี้ก็ทวงคืนอาไรไม่ได้แล้ว  อย่าให้ต้องมีมาเสียใจเอาทีหลังเลย  ครอบครัวเอกะครอบครัวพี่นิคอ่ะ น่าจะภูมิใจในตัวเอกะพี่นิคน่ะที่มีลูกเก่งๆๆอ่ะ แล้วก็เป็นคนดี แจนว่าแค่นี้ก็สุดๆๆและอ่ะ ปัจจัยอื่นก็แค่เสริมเข้ามาเท่านั้นเอง เป็นผู้ชายรักผู้ชายอ่ะ ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนน่ะ แล้วเราก็ยังเป็นคนๆๆเดิมที่รักครอบครัว รักพ่อแม่ของตนเองอ่ะ มีลูกให้ป๊าม๊าไม่ได้ เราก็รักท่านให้มั่กมากก เพิ่มขึ้นอีกก็ได้ ถ้าเอรู้สึกผิดล่ะก็น่ะ แค่นี้แจนว่า ทุกฝ่ายน่าจะเข้าใจอ่ะ

ยังไงเอก็อย่าคิดเองเออเองฝ่ายเดียวน่ะ ชีวิตคู่อ่ะ มีสองคน ดังนั้นก็มีสองหัว ไว้ช่วยกันคิดน่ะ
แจนอยากเห็นเอกะพี่นิครักกันแล้วก็แฮปปี้ด้วยน่ะ อย่าท้อน่ะจ๊ะ ให้เอถือสะว่าอุปสรรคในวันนี้คือหนทางที่จะทำให้ความรักของเอกะพี่นิคหนักแน่นและมั่นคงมากขึ้นน่ะ สู้ๆๆๆน่ะ อิอิ

[angsumalin]

ทำไมเอจะหายไปจากพี่นิคล่ะ ความทรงจำ 7 ปีมันมากมาย

เราสมควรจำฝ่าฝันไปด้วยพร้อมๆกันนะคร๊าบ

ถ้ามีใครมารักผมแบบนี้ถึง 7 ปี ผมบอกได้เลยว่า

จะไม่ยอมเสียเค้าคนนั้นไปแน่นอน

[patee]

อยากให้เอมาอ่านข้อความที่เพื่อนในเล้าเขียนมากๆเลย

ทุกคนรักเอกับนิคนะ

เราเคารพการตัดสินใจของเอ แต่อยากให้เอตั้งสติแล้วคิดให้ดีก่อนทำ

ให้กำลังใจเอกับนิค สู้ สู้ ฝ่าฟันอุปสรรคให้ได้นะจ๊ะ

 

[sakiko]

เฮ้ออ   

พี่เอ  อย่าหนีปัญหาซิค่ะ   

หนีแล้ว มันช่วยอะไรด้าย   

เด๋วสุดท้ายคนที่เจ็บและ เสียใจก็คือพี่เอกับพี่นิคนะค่ะ


คิดว่าไม่สามารถ ให้คำแนะนำ พี่เอด้ายอะ

เพราะเรื่องนี้ พี่เอ ต้อง ตัดสินใจเอง

เพราะมาน เป็นชีวิตของพี่เอ

ที่พี่เอต้องเลือกทางเดินเอง

แต่พี่เอ เลือก ให้ดีนะค่ะ เพราะถ้าเลือก แล้ว มันไม่สามารถ กลับมาแก้ไขด้ายรึว่า

แต่ถ้าด้าย พี่เอ คิดว่า ความรุสึก ต่างๆ มันจะเหมือนเดิม รึปล่าว

พี่ลองคิดดูนะค่ะ ว่า 7 ปี ที่คบกัน มันน่าจะมีความหมายมากนะค่ะ

ลองคิดดูว่า ที่พี่เข้ามาในเล้านี้  ที่พี่เจอ กับ ทุกคนในเล้า

ไม่ใช่ เพราะ พี่นิค หรือ ค่ะ

ที่พี่ เอรักกับพี่นิค มันก็มีเรื่องดีดี เกิด ขึ้นมากมาย ไม่ใช่หรือ ค่ะ

ไม่ได้บอก ให้ พี่เอ เห็นแก่ตัวเอาความรักของตัวเป็นเรื่องหลัก

แล้วไม่แคร์คนรอบข้าง

แต่อยากบอก ให้พี่เอเลือกในสิ่งที่จะทำให้พี่มีความสุข

เพราะชีวิตนี้เป็น ของพี่นะค่ะ  อย่าลืม

*คนรอบข้างและสังคมอยู่ เพียงแค่รอบข้างเรา  ไม่ได้มาใช้ชีวิตกับเรา*

เป็นกำลังใจให้พี่เอ และพี่นิคเสมอ นะค่ะ 

หวังว่าพี่เอ จะเข้ามาอ่าน และ มาบอกข่าวดี

กับชาวเล้าทุกคนนะค่ะ 

*Ps  รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ

 

[jurassic]

....เข้ามาให้กำลังใจเอกับนิคด้วยอีกคนนะค่ะ....
ได้อ่านความเห็นของหลายๆ คนเราคิดว่าน่าจะช่วยในการตัดสินใจของเอได้บ้าง
หากคิดเพียงคนเดียวแล้วเหนื่อย ลองแบ่งความคิดนี้ให้กับคนรอบๆ ข้างที่รักเราและเรารักดูนะ อาจช่วยให้มีอีกมุมที่เราลืมคิดไปก็ได้

เข้มแข็งนะค่ะ สู้สู้

[แก้ว]

แก้วขอเป็นอีก 1 เสียงที่ทัดทานการหนีปัญหาของเอนะคะ


แก้วว่า....

มองมองปัญหาแบบง่าย ๆ สิคะ  บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่เราคิดไปคนเดียวก็ได้

แก้วไม่ค่อยเชื่อว่า ผู้ใหญ่ทั้งฝ่ายพี่นิคและน้องเอ จะมองไม่ออกหรอกค่ะ

เพียงแต่ท่านอาจจะยังไม่พูด หรือรอเวลาที่เราจะพูดขึ้นมาเอง

อย่าเพิ่งด่วนสรุปค่ะว่าท่านจะคัดค้าน บางทีการเป็นผู้ใหญ่คงไม่กล้าที่จะพูดนำหรอกค่ะ

แก้วเชื่อค่ะว่าพ่อแม่ทุกคนรักลูกสุดหัวใจ อยากมอบความปรารถนาดี/ความสุขให้แก่ลูกของตน

ถ้ารู้ว่าทำอะไรที่ทำให้ลูกของตนทุกข์ใจ  แก้วแน่ใจค่ะว่าท่านเลือกที่จะไม่ทำแน่นอน สบายใจได้ค่ะ




เป็นกำลังใจให้พี่นิคและน้องเอนะคะ 


ปล.แก้วบ่นเหมือนยายแก่มั้ยเนี่ย 

[ja ne]

เพิ่งเข้ามาอ่าน ไม่ได้เข้า 2-3 วัน

ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณย่าพี่นิคด้วย

ดีใจที่เลื่อนการเดินทางออกไป
ยามทุกข์ ให้กำลังใจกันและกันเข้าไว้
  ต่างฝ่ายต่างต้องการกันและกัน

เข้มแข็งไว้นะ

[christiyaturnm]

ยามที่คนนึงล้ม หรือสูญเสีย

กลับหนี หรือทิ้งเขาไปดื้อๆ
มันถูกต้องแล้วเหรอ

การที่คิดกังวล ทึทักเอาเองทั้งหลายไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้น

มีแต่จะซ้ำให้แย่ลงทั้งคู่

ตราบที่ยังอยู่บนโลกเดียวกัน
อย่างไรสักวันคงต้องพบกันอีกครั้งเมื่อนั้น จะทำอย่างไร หลบหน้าเหรอ
จะหนีไปทั้งชีวิตแบบนี้เหรอ

คุณมีอะไรเป็นยึดเหนี่ยวจิตใจบ้างไหม คุณเอ
ใช้มันให้เกิดประโยชน์ดีกว่า
ไตร่ตรองเหตุและผลให้ดี

คุณอาจจะพบทางออกที่ดีกว่า

เพราะคุณมันก็ขี้ผึ้งลนไฟ ใกล้ใครที่เขาดีกับตัวก็จะเอนเอียงตาม คล้อยตาม

สุดท้ายก็จะเข้าอีหรอบเดิมเจ็บแบบเดิม

ว่าผมพูดถูกไหม... คุณเอ

ยังไง จะเดินทางแล้ว ก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ

ขอความสุขและสติจงอยู่กับคุณ


เราหวังดี แค่ในฐานะคนอ่านเรื่องของคุณ ไม่ได้จาบจ้วงหรือเข้าไปรุ่มร่ามอะไรกับชีวิตคุณ จะเป็นกำลังใจนึงเล็กๆตรงนี้

เคารพการตัดสินใจของคุณ ครับ

[★L'Hôpital]

ใช้เวลาสามวันอ่านจบแล้วครับ 

มาติดเรื่องนี้ตอนจะสอบควิซพอดีเลย มะได้อ่านหนังสือเลย
ชอบเรื่องราวของพี่ทั้งสองคนมากๆเลยครับ 

ก่อนอื่นก็ขอแสดงความเสียใจกับคุณย่าของพี่นิคด้วยนะครับ Rest In Peace นะครับ 

พี่เอครับ อย่าลืมใจร้อน วู่ว่ามตัดสินใจอะไรนะครับ
คุยอะไรกันให้เข้าใจก่อนนะครับ อย่าลืมว่าพี่เอยังมีีพี่นิคอยู่ด้วยนะครับ 
อย่าให้เวลา 7 ปีที่ผ่านมาต้องสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์นะครับ

เป็นกำลังใจให้ทั้งพี่เอกับพี่นิคนะครับ ในฐานะเด็กเกียร์เหมือนกัน ^^

[~NeMeSiS_PURE~]

อ่านเรื่องคุณมะนาวมาเหมือนกันค่ะ แล้วขอโทษคุณมะนาวด้วยนะคะ ถ้าข้อความเราละลาบละล้วงความเป็นส่วนตัวของคุณ

ขอถือวิสาสะตอบไปตามที่อ่านนิยายแล้วเข้าใจนะคะ

คือคุณแม่ของแฟนคุณมะนาวเป็นฝรั่งค่ะ คุณแม่เขาก็มองเป็นเรื่องปกติเลยรับได้เพราะสังคมฝรั่งมันไม่ใช่เรื่องแปลก แล้วเพราะแฟนคุณมะนาวมีพี่ชาย1หรือ2ค่ะ เขาเลยไม่ซีเรียสมากนัก

ทางคุณมะนาวตอนแรกก็เหมือนว่าคุณแม่เขารับไม่ได้ แต่เพราะเปิดเผยทีหลังทางนั้นก็รับได้กระมัง...จำไม่ได้ง่า อันนี้ไม่แน่ใจ แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ได้รับการยอมรับ เพราะแฟนคุณมะนาวไม่ปกปิดใครค่ะว่าตนเองเป็นอย่างไร

แต่เราเข้าใจว่าทั้งบ้านคุณนิคและคุณเอคงถือมาก..ยิ่งคนจีนยิ่งแล้วใหญ่ เพราะลูกชายคนโตคือทุกสิ่งทุกอย่าง เรื่องแบบนี้สำหรับเขามันไม่ปกติ เป็นมุมมองคนสมัยแม่น่ะ..

เราก็คนจีน ทั้งๆที่ไม่ใช่ผู้ชายแต่เกิดมาเป็นคนโตก็ต้องดูแลคนทั้งหมดของบ้าน ต้องทิ้งเรื่องเรียนต่อด้วยบางที แต่ยังไงก็เป็นหน้าที่ของคนโตค่ะ มันเลี่ยงไม่ได้ แต่จะพยายามเรียนต่อในไทยนะ แต่ต้องทำงานไป เรียนไป เหนื่อยสองเท่า เอิ๊กๆ แต่ต้องทน

สรุปคิดว่า การที่คนเราแตกต่างกันนั้นล้วนอยู่กับสภาพสังคมและการกระทำค่ะ ส่วนเรื่องการยอมรับได้นั้นอยู่กับจิตใจค่ะ

ถึงคุณเอ อย่าได้นึกอับจนในสภาพที่เป็นอยู่ ทุกสิ่งล้วนมีทางออก ถ้าเราจะแนะนำที่นี้คงไม่พ้นเรื่องธรรมะ

...เพราะทุกสิ่งล้วนไม่ยั่งยืน มีเกิด มีดับ 

ขอให้ตระหนักไว้ให้ีดี ร่างกายคนเป็นแค่สสาร ปรุงแต่งความคิดเป็นความจริง เป็นหอกทิ่มแทงใจ ลมปากเรา และคนอื่น  กลายเป็นคำพูด ขึ้นมาทำร้ายตนเอง แต่แย่ยิ่งกว่าคือจิตใจเรามองว่ามันเป็นจริง เรามองไม่ออกว่าเป็นมโนจิต สุดท้ายก็แหลกสลายเพราะเราไม่ยอมปล่อยวาง

เราเชื่อว่าที่คุณเอฝันแบบนั้นเพราะคุณเอโทษตัวเองตลอดเวลาว่า คุณเอทำให้คุณนิคไม่ได้มีหลานให้คุณย่าดู

อย่าคิดแบบนั้นเลย..คนตายไม่เคยคาดหวังอะไรจากผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ มีเพียงแต่ความดีที่เค้าหวังให้เราสร้างเพื่อตนเอง ผู้อื่น และโลกใบนี้

แม้จะไร้ซึ่งเงาในอดีต แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป o1ขอให้ดีวันดีคืนค่ะ

 

จิงอย่างที่คุ Tsukasa999 บอกอ่ะ  อย่างเรื่องของพี่วินแม่พี่คมก็รับด้ายนะ

แต่ตามความจิงมันก็แล้วแต่ความคิดของแต่ละครอบครัวอ่ะคับ

เพราะบางครอบครีวเค้าก็รับด้าย  บางครอบครัวเค้าก็รับไม่ด้าย

อย่างของผมนะเค้าก็คงพอรับด้าย  เพราะเค้ารู้แต่ไม่พยายามพูดถึงมัน

อย่างคุณพ่อของผมเค้าจะเป็นคนที่เกลียดกะเทยมาก ๆ อย่างเวลาดูหนังที่มีเกย์ที่ออกสาวนะจะนั่งว่าเค้าตลอด

แล้วก็เอามาเปรียบเทียบกะเราว่า  ทำไมทีไอ้เพียวมันไม่เห็นเป็นงี้เลย  แม่งกะโดกกาเดก




ยังไงก็เอาใจช่วยพี่นิคกับพี่เอนะค๊าบ  อย่าตัดสินใจอะไรคนเดียวด้วยนะคับ

ต้องปรึกษากันและพยายามแก้ปัญหาให้ถึงที่สุดด้วยกันนะคับ

[KATHAE*]

นั่งอ่านมาจนถึงหน้า 59 สุดยอดป่าววววว คิกๆ (ขำในความพยายามของตัวเอง ที่ไม่ยอมพยายามไปนั่งทำการบ้านให้เสร็จ)
ความรักที่บ่มเพาะมานานตั้ง 7 ปี นี่ยาวนานมากๆเลยน้า  ..... จริงๆอยากสารภาพเลยว่า ไปอ่านในเด็กดีที่น้องวิลเอาไปลงไว้ด้วยแหละ และก็นะ เอาไปโม้ให้เพื่อนฟังถึงความรัก ที่หลากหลายรูปแบบ ที่มัน ยาวนานอะไรเช่นนี้ จนแบบว่า อิจฉาเล็กๆ แต่ก็ แฮปปี้ด้วย กับทั้งพี่เอ และ พี่นิค
โม้ให้เพื่อนฟังทุกวันเลย ทั้งเพื่อนในเอ็มทั้งเพื่อนที่บ้าน โม้ต่อหน้าแม่ด้วย (แล้วแม่ก็ไม่ว่าอะไรด้วย เพราะเค้าใจว่าลูกชอบแบบนี้ ...อีกอย่าง นู๋เป็นผู้หญิงแม่เค้าเลยไม่ซีเรียสมั้ง ...แม่ซีเรียสเรื่อง กลัวลูกเอาสะใภ้เข้าบ้านมากกว่าเขยซะอีก  )
อยากบอกว่า .. พี่เอ ก๊ะ ปี้เอจะทำอย่างนั้นจริงๆน่ะหรอ พี่เอ ทรมานนะ ไม่ใช่แค่ตัว แต่ ที่หัวใจน้า แค่ห่างกันก็คิดถึงแทบแย่แล้ว ... แล้วนี่ จะทำเหมือนเราไม่มีตัวตนเลย มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยน้า แถมตัวเราเองก็เจ็บปวดด้วยเสียอีก
แล้วถ้าพี่เอ รัก พี่นิคขนาดนี้ พี่เอจะยอมให้พี่นิคต้องเจ็บปวดด้วยอย่างนั้นหรือ?
เพราะผลของการกระทำไม่ได้มีแค่พี่เอ เจ็บปวดน้า พี่นิคก็เจ็บ ไม่แพ้กัน .... เท่าที่ตามอ่านมานี่แบบว่า
โอ้ววววววว มันเห็นถึงรักแท้จริงๆ

แต่ผลของการตัดสินใจมันก็คือ สิ่งสุดท้ายที่จะตามมาเมื่อพี่เอลงมือกระทำ ถูกแหมะ? (อย่าได้งงกับภาษาเค้าน้า เค้ายิ่งอึนๆ --- เอ๋อ และมึน ---- อยู่บ่อยๆ)
เอ่อ...เกือบลืมแน่ะ จะบอกว่า พี่เอเหมือนเพื่อนเค้าอย่างนึงเลย ...
เกิดวันที่ 4 เดือน 4 เหมือนเพื่อนเค้าแหละ (แถมเพื่อนเค้าก้อเรียน IT) แต่เหมือน เค้าตรงที่ พี่เอ เกิดวันพุธ (วันที่ 4 เดือน5) ฮ่าๆ ..ไว้มีโอกาสจะไปสักการะพระธาตุประจำวันเกิด ..จะจดรายละเอียดไว้น้า อ่านนิยาย(เค้าเรื่องจริง)ของพี่เอ แล้วก็ ได้ความรู้เพิ่มเติมเยอะเลย ขอบคุณมั่กๆจ้า
(จริงๆพรุ่งนี้มีเรียนเช้านะนี่ แต่ยังนั่งไม่ไปไหนการบ้านก้อ กองเท่าเดิม จอดสนิท ..)
ถ้าเค้ายังเรียนที่บูรพา (ตอนแรกแม่บอกว่าให้เข้า มอขอ แหละ เพราะว่า มีญาติเป็นอาจารย์ในนั้น แล้วก้อ ญาติๆอยู่ขอนแก่นเยอะ แต่ไม่เลือก เหอะๆ ตอนนี้ ก็ซิ่วมาเรียนที่ กทม เหอๆ) อยู่ก็ดีจิน้า อิอิ ..เผื่อไปเป็นสโตรกเกอร์ บ้านพี่เอ ... ไม่ใช่เเระ .. พี่เอไม่ใช่นักร้องเกาหลี เสียหน่อย กร๊ากกก)

อ่อ ..ส่วนเรื่องที่พี่เอ คิดไอแบบที่จะหายตัวไปเลยนั่นน่ะ
ลองคิดทบทวนดีๆ ไตร่ตรองมากๆน้า ...เอาใจเค้ามาใส่ใจเราให้มากๆ .....

ส่วนเรื่องครอบครัวยอมรับอะไรนั่น ..มันก็คงอย่างว่าง่ะ เฮ้อ..พูดยาก มันก็แล้วแต่จิตใจมนุษย์ ..(จิตใจนั่นยากแท้หยั่งถึง)


เลยมีทางออกสุดท้ายที่เหลือ
ปี้เอ กับปี้นิค ก้อรับเลี้ยงเด็กบุตรธรรมสิค๊าบบบบบบบ  (มันคิดได้)

ก้อนะ ...ป๋มไม่พร้อมที่จะ สืบทอดทายาททางนั้น แต่สามารถ มี หลาน(บุญธรรม) ให้ได้ งุงิ 


ยังไงก็
รักษาตัวด้วย ปี้ๆทั้งคู่ .... 

ปล. เสียใจกับการสูญเสียคุณย่าของปี้นิคด้วยก๊าบ ... (ตอนเราเสียปู่ เราก็ช็อค ตอนได้ยินข่าวไม่มีร้อง หรอก ..ยิ่งตอนเห็น พ่อร้องนี่ กลั่นไม่อยู่ตอนไปบ้านย่า ..แต่พี่นิค อดทนมาก )

ร้องไห้ให้สายน้ำไหลออกจากตา ยังทรมานน้อยกว่า ร้องไห้ ลงอกลงใจ .... เฮ้อ 

(เม้นยาวไปมั้ยเนี้ยชั้น??? = =" X)

[Siri_nan]

ขอให้เข้มแข็งกันไว้ทั้งสองคนเลยนะจ๊ะ

[noki]

เราใช้เวลาอ่านเรื่องของเอประมาณ 3 อาทิตย์ ได้ ตอนแรกกะว่าจะไม่โพสหรอก
ขอเป็นนักอ่านเงาดีกว่า แต่เราอยากมาโพสส่งเออ่ะ ขอให้เอเดินทางปลอดภัย และ
ทำสิ่งที่ตั้งใจสำเร็จทุกๆ เรื่อง
ไหนๆ ก็โพสแล้วขอโพสต่ออีกซักนิดแล้วกันนะ เราอ่านแล้วรู้สึกดีนะ กับความรักของ
เอกับนิค เราว่ามันเป็นความรักที่พอเพียงดี เพราะแต่ละคนก็ยังต้องมีหน้าที่ที่ตัวเอง
ต้องรับผิดชอบ แล้วคุณทั้ง 2 คน ก็เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่อีกด้วย ความรักเป็นสิ่งที่ดี
แต่มันขึ้นอยู่กับโอกาส เวลา แล้วก็สภาวะแวดล้อมด้วย เพราะเราคงอยู่บนโลกใบนี้โดยที่
ไม่คิดถึงสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ นี่แหล่ะที่มารักที่พอเพียงของคุณทั้ง 2 คน
สุดท้ายแล้วนะ ขอให้ เอกับนิค รักกันตลอดไป และมีความสุขตลอดไปด้วย
แล้วก็รวมถึงครอบครัวและทุกๆ คนที่รักคุณ และคุณก้อรักเค้า
ปล. หวังว่าข้อความนี้ เอกับนิค คงได้มีโอกาสอ่านนะ 

[pupper]

คิดให้ดีนะครับ อย่าหนีปัญหา แต่ต้องเดินหน้าเพื่อที่จะแก้ไขนะครับ สำคัญหนีความรู้สึกหนีอย่างไรก็หนีไม่ได้หรอกครับ แล้วจะกลายเป็นเราเองที่จะรู้สึกผิดไปตลอดนะครับ ลดความมีโลกส่วนตัวไปบ้าง หันมาพูดคุยปรึกษาหารือกัน เพื่อจะได้หาทางออกที่ดีที่สุดนะครับ แล้วที่สำคัญสงสารคนรอบข้างบ้างโดยเฉพาะพี่นิคที่จะเสียใจมากขนาดไหน เพราะตอนนี้พี่นิคก็เสียใจมากพออยู่แล้ว อย่าให้เขาต้องขาดคนรักไปอีกคนเลยครับ จะไม่ไหวเอานะ

[KATHAE*]

 
เครียดไปหน่อย ขอมาระบายอีกรอบ แล้วกาน ... อย่าว่าจุ้นจ้านเลยน้า
แต่แบบนั่งเขียนการบ้านทำรายงาน มันไม่ไปเลยจริงๆ ในหัวมีแต่เรื่อง 7 ปีๆ..7 ปี (ทำไมยึดติดกับมันจังฟ่ะเรา เฮ้อ) เมื่อตอนเช้าก่อนตื่นนอนก็คิดแต่เรื่องนี้ จู่ๆมันก้อฉุกคิดแล้วก้อ คารามาจนตอนนี้
แถม เอาอีกแล้ว ..เล่าให้เพื่อนฟังถึงปัญหาของพี่เอ อันนี้ด้วย
เพื่อนมันบอกว่า เข้าใจนะ ว่าพี่รู้สึกยังไง แต่อยากให้ มองออกไปให้มากกว่านี้อ่ะ .... การแก้ปัญหาแบบนี้ก็ไม่ใช่สิ่งดีเสมอไป

ก็คิดเหมือนกันกับเพื่อนน้า ..... อีกอย่าง บางที การแก้ปัญหาแบบนี้ คงจะมีแต่ยิ่งแย่ด้วยซ้ำนะ ... เฮ้อ


แล้วจะมารอข่าวต่อไปเรื่อยๆ .... ไม่เป็นอันทำการบ้าน มันเขียนผิดเขียนถูกไปหมดเลยง่ะ
เครียดๆๆ.... กินหนม อ้วน จุก ... เหอๆ 

[Normalblue]

 
เครียดไปหน่อย ขอมาระบายอีกรอบ แล้วกาน ... อย่าว่าจุ้นจ้านเลยน้า
แต่แบบนั่งเขียนการบ้านทำรายงาน มันไม่ไปเลยจริงๆ ในหัวมีแต่เรื่อง 7 ปีๆ..7 ปี (ทำไมยึดติดกับมันจังฟ่ะเรา เฮ้อ) เมื่อตอนเช้าก่อนตื่นนอนก็คิดแต่เรื่องนี้ จู่ๆมันก้อฉุกคิดแล้วก้อ คารามาจนตอนนี้
แถม เอาอีกแล้ว ..เล่าให้เพื่อนฟังถึงปัญหาของพี่เอ อันนี้ด้วย
เพื่อนมันบอกว่า เข้าใจนะ ว่าพี่รู้สึกยังไง แต่อยากให้ มองออกไปให้มากกว่านี้อ่ะ .... การแก้ปัญหาแบบนี้ก็ไม่ใช่สิ่งดีเสมอไป

ก็คิดเหมือนกันกับเพื่อนน้า ..... อีกอย่าง บางที การแก้ปัญหาแบบนี้ คงจะมีแต่ยิ่งแย่ด้วยซ้ำนะ ... เฮ้อ


แล้วจะมารอข่าวต่อไปเรื่อยๆ .... ไม่เป็นอันทำการบ้าน มันเขียนผิดเขียนถูกไปหมดเลยง่ะ
เครียดๆๆ.... กินหนม อ้วน จุก ... เหอๆ 

หน้าที่เรียนเราเป็นหลักนะครับ  อย่าเอาเรื่องอื่นมาผูกมัดให้เราขบคิดแล้วคะแนนตก

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอนิจจัง  เราใช้ชีวิตอยู่ในสมมุติเท่านั้น

ยึดติดไปก็รั้งแต่จะทำให้เราเป็นทุกข์

ตอนนี้เราต้องวางอุเบกขาครับ...  ให้ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ  ให้เวลาตัดสิน

ปล.ไม่บอกไม่รู้นะว่าตูคริสเีตียน...  เหลียบไปอีกทีนั่งอ่านดูลาบูตินกับ อัลกุรอาน  ซูเราะฮฺ  เตารอต  อินญีล ซะบูร อยู่
สับสนประเทศไทย

[ja ne]

อ่านเม้นท์ของแต่ละคนแล้ว น่าปลื้มใจ ทุกคนเป็นห่วงทั้งคุณเอและพี่นิคทั้งนั้นเลย

ช่วงนี้คงเหนื่อยกันทุกวัน พักผ่อนเยอะๆ นะ รักษาสุขภาพใจและกายด้วย

[KATHAE*]

 
เครียดไปหน่อย ขอมาระบายอีกรอบ แล้วกาน ... อย่าว่าจุ้นจ้านเลยน้า
แต่แบบนั่งเขียนการบ้านทำรายงาน มันไม่ไปเลยจริงๆ ในหัวมีแต่เรื่อง 7 ปีๆ..7 ปี (ทำไมยึดติดกับมันจังฟ่ะเรา เฮ้อ) เมื่อตอนเช้าก่อนตื่นนอนก็คิดแต่เรื่องนี้ จู่ๆมันก้อฉุกคิดแล้วก้อ คารามาจนตอนนี้
แถม เอาอีกแล้ว ..เล่าให้เพื่อนฟังถึงปัญหาของพี่เอ อันนี้ด้วย
เพื่อนมันบอกว่า เข้าใจนะ ว่าพี่รู้สึกยังไง แต่อยากให้ มองออกไปให้มากกว่านี้อ่ะ .... การแก้ปัญหาแบบนี้ก็ไม่ใช่สิ่งดีเสมอไป

ก็คิดเหมือนกันกับเพื่อนน้า ..... อีกอย่าง บางที การแก้ปัญหาแบบนี้ คงจะมีแต่ยิ่งแย่ด้วยซ้ำนะ ... เฮ้อ


แล้วจะมารอข่าวต่อไปเรื่อยๆ .... ไม่เป็นอันทำการบ้าน มันเขียนผิดเขียนถูกไปหมดเลยง่ะ
เครียดๆๆ.... กินหนม อ้วน จุก ... เหอๆ 

หน้าที่เรียนเราเป็นหลักนะครับ  อย่าเอาเรื่องอื่นมาผูกมัดให้เราขบคิดแล้วคะแนนตก

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอนิจจัง  เราใช้ชีวิตอยู่ในสมมุติเท่านั้น

ยึดติดไปก็รั้งแต่จะทำให้เราเป็นทุกข์

ตอนนี้เราต้องวางอุเบกขาครับ...  ให้ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ  ให้เวลาตัดสิน

ปล.ไม่บอกไม่รู้นะว่าตูคริสเีตียน...  เหลียบไปอีกทีนั่งอ่านดูลาบูตินกับ อัลกุรอาน  ซูเราะฮฺ  เตารอต  อินญีล ซะบูร อยู่
สับสนประเทศไทย

เอ่อ... คร๊าบบบบ
เข้าใจอย่างถ่องแท้เลย นิ .... เพราะตอนนี้ก็นั่งคัดลอกบทความเกี่ยวกับศาสนาในประเทศไทยอยู่ เหอๆ

ไตรสิขาตรงตัว คือ
1. การไม่ทำบาปทั้งปวง
2. การทำกุศลให้สมบูรณ์
3. การทำจิตใจตนให้ผ่องแผ้ว***

ยังไงก็หน้าที่เรียนมาเป็นหลักอยู่แล้วจ้า ..เทอมหน้ายิ่งต้องเรียน ป.ตรี ใบที่ 2 (ใบควบ) อีก ความพยายามต้องเพิ่มขึ้นและฝักใฝ่เรื่องเรียนเป็นหลัก

แต่ที่ไปคิดมานี่ ก็เพราะว่า ...เฮ้อ....เรามันคนไม่เคยมีความรักอ่ะจ้า ..เลยแบบว่าพอเห็นรักแท้แบบนี้แล้วมัน
ปลาบปลื้ม 


ไปทำงานต่อล่ะ ขอบพระคุณที่เตือนจ๊ะ

[wan]

  เป็นอีก หนึ่งกำลังใจให้น้องเอ การคิดและจะกระทำอะไรลงไป แล้วมีผลอย่างใหญ่หลวง

สำหรับคน สองคน มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วหรือ ในเมื่อการเริ่มต้นที่จะคบกัน ก็เริ่มจากคน สองคนไม่ใช่หรือ

การที่น้องเอ จะตัดสินใจอะไรลงไป ควรพูดคุย และปรึกษากับน้องนิคซะก่อน อย่าตัดสินใจอะไรฝ่ายเดียว

ใช้สติ คิดให้รอบคอบ พิจารณาถึงเหตุและผล อย่าเอาอารมณ์ ณ. ขณะนี้มาเป็นตัวตัดสินใจ ทำอะไรไปแล้ว

ผลที่ตามมา จะเกิดอะไรขึ้น มันเป็นการหนีปัญหา แต่ไม่ได้แก้ปัญหานะ น้องเอ

เรื่องที่น้องเอกำลังคิดอยู่ ว่าจะได้รับการยอมรับจากครอบครัว ของทั้ง สอง หรือไม่ ก็ยังไม่เกิดขึ้น

มันเป็นการคิด และจินตนาการไปก่อนล่วงหน้า ปัญหายังไม่ทันเกิด จะหนีปัญหาแล้วหรือครับ

ตั้งสติ ให้เวลา และพูดคุยกับน้องนิคนะครับ เชี่อพี่เถอะ ช่วงเวลาแบบนี้ พี่ผ่านมาแล้ว เหมือนที่เคยเมมลง

ในตอนที่ น้องเอ กับน้องนิค ผิดใจกันนะครับ  คู่พี่ใช้เวลาและสะสางปัญหาต่าง ๆ นานพอดู

กว่าจะอยู่ด้วยกันได้ การใช้ชีวตคู่ แบบของพวกเรา มันลำบากกว่าของคู่ ชาย หญิง ทั่วไปก็จริง

แต่ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ คู่ของพี่ 22 ปี นะครับ ที่อยู่ด้วยกัน แต่มันก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ

มีทั้ง ดีใจ เสียใจ ปะปนกันเหมือนชีวิตของคู่ทั้วไป แต่สิ่งอื่นใด ทั้งสองคนต้องเข้าใจซึ่งกันและกัน

ไว้ใจ และให้โอกาสในการพูดคุยในสิ่งที่ อีกคนไม่เข้าใจ ให้มันได้กระจ่าง อย่าเก็บเอามาคิดคนเดียว

และตัดสินใจคนเดียว  เมื่อตัดสินใจไปแล้ว จะเสียใจภายหลัง มันไม่คุ้มดอกนะครับ

อย่าลืมนะครับ ใช้สติ คิด ตรึก ตรอง พิจารณา ในแบบของการภาวนา ตามแนวทางของพุทธองค์

จะทำให้น้องเอ เห็นทางสว่างนะครับ

รักน้องทั้งสอง คน มากนะครับ เป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันอุปสักและแก้ปัญหาให้ลุล่วงไปได้ด้วยดี

มีอะไรที่อยากจะขอความเห็น หรือปรึกษา ก็ติดต่อมาได้นะครับ พี่จะเป็นกำลังใจให้และช่วยเท่าที่น้อง

ทั้งสอง  ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข

ปล. รักย่อมเข้าใจในรัก มีสติคิดให้รอบคอบ อย่าลืมนะครับ

[Nick_fAn-A]

สวัสดีครับ ผมตั้งใจจะเข้ามาอ่านโพสเห็นเอเขาบอกไว้ตั้งแต่แรกๆแล้วว่าเข้าไปบอกในเว็บให้ด้วย
ผมต้องขอบคุณทุกคนนะครับที่เป็นกำลังใจให้ผม แล้วผมก็จะเข้ามาบอกว่าหลังเสร้จงานย่าผมเมื่อวานนี้พอเอาอังคารไปลอยเสร็จ กลับมาที่บ้านผมก็ต้องพาเอเขาไปโรงพยาบาลต่อเลยครับ เป็นไข้ขึ้นสูงมาก นอนเพ้อแบบไม่มีสติเลย คงเป็นเพราะเหนื่อยมากและคงมีเรื่องอะไรที่ทำให้คิดหนักใจ
ตอนแรกผมไม่รุ้ว่าเอเขาคิดมากเรื่องอะไร แต่ผมเข้ามาอ่านในนี้ถึงได้รู้
แต่ที่ผมนึกไม่ถึงที่ได้เข้ามารู้ในนี้คือเรื่องที่เอเขาจะหนีผมไป เอเขาไม่บอกอะไรผมเลย
ผมไม่รู้ว่าทำไมเอาเขาถึงคิดที่จะทำอะไรแบบนี้
ผมจะไปหาเอที่โรงบาลตอนสิบโมง ผมจะเอาที่พวกคุณเขียนไปให้เอเขาได้อ่านเพื่อจะได้มีความคิดอะไรดีๆขึ้นมาบ้าง ผมก็เริ่มที่จะทนไม่ไหวกับการกระทำของเอเขาแล้ว มีอะไรชอบเก็บไว้คนเดียวแล้วก็ตัดสินใจคนเดียว ถ้าเรื่องนี้มันเป็นปัญหามากนักผมจะไปบอกกับที่บ้านเอง ทั้งบ้านผมกับบ้านของเอเองเลย ถ้าเขารับเราไม่ได้ ผมก็จะไปอยู่ในที่ที่เขารับเราได้
ผมขอบคุณพวกคุณมากนะครับที่ช่วยเตือนอะไรๆหลายๆอย่าง ผมว่าถ้าเอเขาได้อ่านคงคิดอะไรเข้าท่ากว่านี้ ถ้าเอยังไม่ยอมผมจะไปบอกที่บ้านเอง ผมไม่สนแล้วว่าใครจะเป็นยังไง ผมทนให้เอเขาคิดคนเดียวจนป่วยเจ็บตัวเจ็บใจอย่างนี้ไม่ได้แล้ว ถ้าทางบ้านไม่ยอมผมกับเอจะพากันไปต่างประเทศ ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่เลย ผมไปโรงบาลก่อนนะครับ
แล้วจะให้เอเขาได้อ่านที่พวกคุณโพสครับ

[แก้ว]

พี่นิคมาตอบแล้ว
ขอบคุณนะคะที่มาอัพเดทให้ฟัง

ขอให้น้องเอหายเร็ว ๆ นะคะ

พี่นิคอย่างเพิ่งทำอะไรรุนแรงนะคะ ช่วงที่น้องเอป่วยอยู่ คนป่วยต้องการกำลังใจและคนคอยอยู่ข้าง ๆ
แก้วเข้าใจว่า คนที่มีโลกส่วนตัวสูง ช่วงที่ป่วยและต้องคิดอะไรมาก ๆ มักจะมีอารมณ์อ่อนไหวสูง
ค่อย ๆ พูดจากันนะคะ

เป็นกำลังใจให้พี่นิคและน้องเอ 

[sakiko]

ดีจริง 

วันนี้ พี่นิคเข้ามาตอบแล้ว

พี่เอ ไม่สบายมากอะป่าว   

พี่นิค ถ้าพี่เอ ดื้อ มาก ก็พาหนีเรย   

พูดเล่นนา <แต่ถ้าจะทำก็...เชียร์เต็มที่เรย>

555   

พี่เอหายเร็วๆๆ นะค่ะ


เป็นกำลังให้พี่ทั้งสองคนเสมอ นร้า