@ 29th Game – Competition III
เกมส์ที่ 2 ของเซ็ตแรก เริ่มต้นด้วยความมั่นใจของผม ลูกเสริฟแรกทำงานอย่างที่ใจคิด ไอ้เทมส์วิ่งไล่เก็บลูกไปทั่วคอร์ท ไอ้เทมส์ไม่สามารถนำผมไปสู่เกมส์ที่มันถนัดได้ สุดท้ายผมก็ไม่ปล่อยให้ไอ้เทมส์ได้คะแนนเป็นเกมส์ที่สอง 15 – 0, 30 – 0, 40 – 0, Game
“รัชชานนท์นำ 2 – 0 เกมส์” กรรมการขานเกมส์
เกมส์ที่ 3 ไอ้เทมส์กลับมาเสริฟ และเริ่มตั้งตัวได้กับลูกเสริฟแรกของมัน อาจเพราะมันลดความแรงลงแต่เน้นทิศทางมากขึ้นมันจึงปรับให้ลูกเสริฟแรกของมันไม่ถูกขานเสียได้มากขึ้น ถ้าผมอยากได้เซ็ตนี้อย่างไม่ยากเย็น ผมจำเป็นต้องเบรคเกมส์เสริฟนี้ของไอ้เทมส์อีกเกมส์ จะได้นำห่าง 3 – 0 แต่เกมส์นั้นเริ่มไม่ง่าย เพราะลูกเสริฟแรกมันเริ่มทำงาน ผมต้องระวังการเทิร์นเสรฟมากขึ้น ผมพยายามรีเทิร์นลูกเสริฟให้ลึกเข้าไว้ก่อน ถึงแม้จะวางลูกให้ไอ้เทมส์เคลื่อนที่ไม่ค่อยได้ แต่ผมก็ยันมันอยู่ท้ายคอร์ท ไอ้เทมส์เองก็ไม่สามารถจะรุกผมได้ถนัด สุดท้ายมันก็เร่งตัวเองโดยการยิงลูกวินเนอร์แต่ก็พลาดไปหลายลูก เกมส์นี้ยื้อกันอยู่นานก่อนที่ผมจะปิดได้ 15 – 0, 15 – 15, 30 – 15, 30 – 30, 30 – 40, Game
“รัชานนท์นำ 3 – 0 เกมส์” กรมการขานเกมส์อีกครั้ง
เสียงตรบมือดังลั่นสนาม ผมเดินกลับมาพักที่ม้านั่งนักกีฬา ไอ้แบงค์ หน้าตาดีขึ้นหลังจากได้พัก ดูมันสบายใจขึ้นเพราะอย่างน้อยผมก็นำอยู่ ผมมองเลยไปที่หลังม้านั่ง ไอ้บอสดีใจชูกำปั้นให้ผมพร้อมกับพยักหน้าให้ เมย์ตบมือยิ้มด้วยความภูมิใจ นั่นทำให้ผมมีกำลังใจเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย ผมทำให้คนที่ผมรักภูมิใจได้
“ไทม์” เสียงขานจากกรรมการ ผมเดินกลับลงไปในคอร์ท เกมส์ที่ 4 เริ่มต้นขึ้นโดยผมเป็นคนเสริฟ ไอ้เทมส์ยังแก้ปัญหากับลูกเสริฟแรกของผมไม่ได้ ลูกเสริฟผมยังคงพาไอ้เทมส์หลุดออกจากคอร์ทไปได้หลายครั้ง และทุกครั้งการรีเทิร์นลูกเสริฟกลับมาของไอ้เทมส์เป็นเพื่อเซฟลูกให้กลับมาเพียงแค่ลงในคอร์ทเท่านั้น โอกาสจึงเป็นของผมในการที่จะปิดแต้มในเกมส์อย่างไม่ยากเย็นนัก สุดท้ายผมก็ปิดเกมส์นี้ได้ โดยปล่อยให้ไอ้เทมส์ได้ไปเพียงแต้มเดียว 15 – 0, 30 – 0, 30 – 15, 40 – 15, Game
“รัชชานนท์นำ 4 – 0 เกมส์” กรรมการขานออกไมค์ เสียงกองเชียร์โรงเรียนเราดั่งสนั่น
เกมส์ที่ 5 ไอ้เทมส์เป็นฝ่ายเสริฟ ลูกเสริฟแรกของมันเริ่มเข้าที่เข้าทาง เกมส์นี้เล่นเอาผมเริ่มหายใจแรงขึ้น เพราะแต่ละแต้มโต้กันอยู่นาน ตรึงทั้งคู่อยู่ที่เส้นเบสไลน์ท้ายคอร์ท แต่ผมอึดกว่า ก่อนจะเก็บเกมส์ที่ 5 ไปอย่างฮืดจับ
“รัชชานนท์นำ 5 – 0 เกมส์” ผมเดินกลับมาพักที่ม้านั่งนักกีฬา
เกมส์ที่ 6 ผมเป็นฝ่ายเสริฟ และตั้งใจจะปิดเซ็ตในเกมส์นี้ให้ได้ ลูกเสริฟแรกยังคงทำงานตามที่มันควรจะเป็น ไอ้เทมส์ยังไม่สามารถแก้ทางลูกเสริฟของผมได้ มันพยายาม เข้ามาดักลูกเสริฟเสี่ยงที่จะยิงวินเนอร์สวนกลับมา แต่ก็ผิดพลาดเองไปหลายลูก และในที่สุดผมกิปิดเกมส์นี้ได้
“Game เซ็ตแรก รัชชานนท์ชนะไปในด้วยสกอร์ 6 – 0 เกมส์”
สิ้นเสียงกรรมการ ทั้งสนามก็เฮกันลั่น ผมเก็บเซ็ตแรกมาตุนไว้เรียบร้อยแล้ว ไอ้บอส กับ เมย์ ตบมือดีใจกันใหญ่ ผมกำมือเขย่าด้วยความมั่นใจและมองไปทางพวกเค้า ไอ้แบงค์ ไอ้บีม ไอ้ไบร์ท ไอ้เพียว ไอ้วาย มารุมแสดงความยินดีที่ม้านั่งนักกีฬากันใหญ่ แต่ยังดีใจมากไม่ได้ตราบใดที่ยังไม่ปิดแมตซ์ อะไรก็สามารถเกิดขึ้นได้
ผมชำเลืองมองไปยังม้านั่งฝั่งโรงเรียนนั้น เห็นไอ้เกมส์กำลังติวเข้มเกี่ยวกับการแก้เกมส์ให้กับไอ้เทมส์ เพื่อจะเอามารับมือผมในเซ็ตที่ 2 แต่ผมคงไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือไป ไม่อยากต้องมาวัดกันในซุปเปอร์ไทเบรก ในเซ็ตที่ 3 อีก
เซ็ตที่ 2 เริ่มต้น โดยเซ็ตนี้ผมเป็นฝ่ายเสริฟก่อน เกมส์เริ่มไม่ง่ายเหมือนเมื่อเซ็ตแรก ไอ้เทมส์เริ่มดักทางลูกเสริฟผมได้ คงเป็นเพราไอ้เกมส์มันแนะนำ แต้มเบียดกันไปมาจนต้องมา Deuce สุดท้ายผมก็ปิดด้วยลูกโฟร์แฮนด์ขนานเส้น ปิดเกมส์แรกไปได้
“รัชชานนท์นำ 1 – 0 เกมส์” เสียงประกาศจากกรมการดังออกมา
ผมกับไอ้เทมส์เดินสลับแดนกัน ไอ้บอสดูจะเป็นกังวลเมื่อเห็นรูปเกมส์ของไอ้เทมส์เริ่มเบียดขึ้นมา แต่ยังคงพยักหน้าให้ส่งกำลังใจให้ผมมา เมย์ก็ยังคงตบมือเป็นก่ำลังใจให้ผม
เกมส์ที่ 2 เริ่มขึ้นโดยไอ้ไทมส์เป็นฝ่ายเสริฟ ลูกเสริฟแรกของมันทำงานแล้ว และจี้ไปที่แบ็คแฮนด์ผม คงโดนไอ้เกมส์บอกจุดอ่อนของผมเข้าให้แล้ว ไอ้เทมส์เริ่มควบคุมเกมส์ได้ ผมเริ่มต้องวิ่งไปเก็บลูกซ้ายที ขวาที แต่ละลูกที่มันวางมาคมเลยทีเดียว แต่ผมยังสู้ไม่ยอมปล่อยให้ได้แต่ละแต้มไปง่ายๆ สุดท้ายก็ต้องมา Deuce กันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผมเสียแต้ม เกมส์ที่ 2 เลยตกเป็นของไอ้เทมส์
“Game โดยภูริวัจน์ เสมอกัน 1 – 1 เกมส์” กรรมการขานสกอร์
เสียงตบมือจากกองเชียร์โรงเรียนนั้นดั่งสนั่นขึ้นมาทันที หลังจากที่นั่งเงียบกันมานาน ผมหันมองไปทางม้านั่งนักกีฬา พวกไอ้แบงค์ ตะโกนกลับออกมา “สู้โว้ยมรึง” หันไปมองทางไอ้บอสอ่านริมฝีปากมันได้ว่า “สู้ๆโบ๊ท” ผมรู้ตัวว่าจะแพ้ไม่ได้ เกมส์ต่อไปยังไงก็ต้องรักษาเกมส์เสริฟตัวเองไว้ให้ได้
เกมส์ที่ 3 ผมตั้งใจที่จะรักษาเกมส์นี้ไว้ให้ได้ ลูกเสริฟผมยังคงทำงาน ผมเริ่มเปลี่ยนเกมส์ โดยการพาตัวเองตามลูกเสริฟขึ้นไปวอลเลย์อยู่ที่หน้าเน็ต พยายามยกระดับการเล่นของตัวเองให้ดีขึ้นไปอีกระดับ เปลี่ยนกลยุทธ ซึ่งได้ผล ไอ้เทมส์ เห็นผมเปลี่ยนแนวทางการเล่น มันเองก็ต้องเร่งเกมส์ให้เร็วขึ้น ซึงโอกาสพลาดก็มากขึ้นเป็นเงาตามตัว เกมส์นี้ผมจึงเก็บมาได้
“รัชชานนท์นำ 2 – 1 เกมส์” หลังกรรมการขานแต้มผมเดินกลับมาพักที่นั่งพักนักกีฬา เสียงตบมือเสียงเชียร์จากทั้งสองโรงเรียนดังลั่น
เกมส์ที่ 4 และที่ 7 ทั้งผมและไอ้เทมส์ก็ยังคงรักษาเกมส์เสริฟกันเอาไว้ได้ สกอร์ตอนนี้คือผมนำ 4 – 3 เกมส์ ยังไม่มีใครเพลี่ยงพล้ำ กองเชียร์เร่งจังหวะในการเชียร์เพิ่มขึ้น บรรยากาสชวนฮึกเหิม ผมเริ่มไล่ไอ้บีมกบไอ้ไบร์ทไป อบอุ่นร่างกาย เพราะเกมส์หน้าผมตั้งใจรักษาเกมส์เสริฟตัวเองให้ได้เพื่อขึ้นนำ 5- 3 และจะเบรคไอ้เทมส์เพื่อปิดเซ็ตให้ได้
เกมส์ที่ 8 ผมทำตามเป้าหมายได้โดยสามารถรักษาเกมส์เสริฟตัวเองได้ ขึ้นไปนำ 5- 3 เกมส์ จ่อรอแล้ว ไอ้เทมส์ไม่มีทางเลือกต้องรักษาเกมส์เสริฟเกมส์ต่อไปของมันให้ได้ เพื่อที่จะอยู่ในการแข่งขันต่อไป
เกมส์ที่ 9 ไอ้เทมส์เสริฟเพื่อความอยู่รอด ในขณะที่ผมมุ่งมั่นที่จะเบรคเกมส์เสริฟของมันเพื่อปิดเซ็ตให้ได้ แต้มแรกผมกดดันมันโดยการชิดหน้าเน็ต ไอ้เทมส์พยายามยิงผ่านผมแต่ผมสามารถดักลูกของมันได้และวอลเลย์หยอดลงไปที่หน้าเน็ตของมันอย่างสวยงาม
“0 – 15” กรรมการขานแต้ม เสียงตบมือจากสแตนกองเชียร์โรงเรียนเราดังลั่น
แต้มที่ 2 ของเกมส์ ไอ้เทมส์เสริฟลูกแรกเสีย ผมเข้าโจมตีลูกเสริฟที่สองของมัน โดยวางโฟรแฮนด์ทแยงมุม ทำให้ไอ้เกมส์หลุดออกจากคอร์ทไป ลูกที่เทิร์นกลับมาตกสั้นที่กลางคอร์ท ผมเข้าไปกด โฟร์แฮนด์ทแยงมุมอีกครั้ง ย้อนรอยขณะที่ไอ้เทมส์พยายามวิ่งกลับมาคลุมคอร์ทที่ตรงกลาง
“0 – 30” เสียงตบมือดังขึ้นอีกรอบ
แต้มที่ 3 ของเกมส์ ไอ้เทมส์กลับมาเสริฟลูกแรกลง ผมยื่นแร็กเก็ตไปคว้าเกือบไม่ทัน ได้แต่บล็อกลูกลอยกลับไปเท่านั้น แต่ไอ้เทมส์ก็ขึ้นมารออยุ่หน้าเน็ตเรียบร้อย มันวอลเลย์วางไปอีกด้านของตัวผม แต้มนี้ได้เทมส์ได้ไป
“15 – 30” กรรมการขานแต้ม เสียงกองเชียร์ฝั่งโรงเรียนนั้นเฮกันลั่น
แต้มที่ 4 ของเกมส์ ไอ้เทมส์เสริฟลูกแรกเสีย ด้วยความกดดันว่ามันจะเสียแต้มนี้ไม่ได้ จึงทำให้ลูกเสริฟที่สองของมันหลุดเส้นกลางคอร์ทออกไปนิดนึง กลายเป็น ดับเบิ้ลฟอล์ต แต้มนี้ผมได้มาเพราะความผิดพลาดของไอ้เทมส์เอง
“15 – 40 “ กรรมการขานแต้มอีกครั้ง
แต้มที่ 5 ของเกมส์ ถ้าผมเก็บได้ ก็จะปิดแมตซ์นี้ได้ แล้วจะต้องไปวัดที่ประเภทคู่ ของไอ้บีมไอ้ไบร์ท ที่คู่ของเรามีประสบการณ์ที่เหนือกว่า ลูกเสริฟแรกของไอ้เทมส์ทำงาน แต่ผมดักทางไว้ถูก เทิร์นลูกมันกลับไปได้ลึก ไอ้เทมสผงะถอยออกไปอยู่หลังเส้นท้ายคอร์ท ตอนแรกมันคิดจะขึ้นมาชิดหน้าเน็ต มันพยายามหาจังหวะ วางลูกฉีกออกด้านข้าง เพื่อให้ผมถล่ำไปและมันจะได้ขึ้นมาปิดแต้มที่หน้าเน็ต มันวางฉ๊กมาทางด้านแบ็คแฮนด์ของผม แต่ลูกฉ๊กออกไปด้านข้างไม่มากพอ ผมเลยไปทันผมชำเลืองมองไปทางมันเห็นไอ้เทมส์พยายามขึ้นมาชิดหน้าเน็ตอย่างรวดเร็ว จังหวะนั้น ผมจึงปั่นแบ็คแฮนท็อปสปินล็อบ เพื่อโยนลูกข้ามหัวมันไปที่ท้ายคอร์ท ไอ้เทมส์เห็นอย่างนั้นก็วิ่งหันหลังกลับเพื่อจะไล่ลูก พอลูกลงกระทบพื้นสนาม แรงหมุนของลูกที่ผมพยายามใส่ก็ส่งผลทำให้ลูกดีดหนีออกห่างจากไอ้เทมส์ออกไป และแต้มนี้ก็ตกเป็นของผม
“Game Set Match โดย รัชชานนท์ รัชชานนท์ชนะไปด้วย สกอร์ 2 ต่อ 0 เซ็ต”
เสียงกรรมการประกาศ ผมเดินมารอหนาเน็ตเพื่อจับมือกับไอ้เทมส์ เราสองคนยกมือขึ้นไหวของคุณกันแล้วก็จับมือกัน แล้วก็หันไปยกมือไหว้ขอบคุณกรรมการ เสียงตบมือดังไปทั้งสนาม ผมกับไอ้เทมส์ยกมือขึ้นไหว้ขอบคุณทุกๆคนที่เชียร์
ในขณะที่ภาพผู้ชมรอบด้านเบลอๆ แต่ผมเห็นคนหนึ่งเด่นชัดอยู่บนอัฒจรรย์ ชูนิวโป้งขึ้นอย่างภาคภูมใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ผมโคตรภูมิใจที่ทำให้ไอ้บอสยิ้มแล้วก็ภูมิใจไปกับความสำเร็จของผมได้ ข้างๆกัน มีอีกรอยยิ้มหนึ่ง ส่งให้ผมด้วยความภาคภูมิใจอีกเช่นกัน ผมอยากจะรักษารอยยิ้มขอคนทั้งสองคนอยู่กับผมไปนานๆ
ไอ้แบงค์วิ่งมากอดแสดงความยินดีกับผมทำให้ผมตื่นจากภวังค์ ภาระหน้าที่ของเรายังไม่จบ ยังเหลืออีกแมตซ์ที่ต้องลุ้น ความหวังของทีมโรงเรียนเราอยู่ที่ไอ้บีมกับไอ้ไบร์ทแล้ว..........
Game
See You Next Game