แอบอ่านงานมาทุกเรื่องเลยค่ะ แล้วก็นับว่าเป็นนักเขียนในดวงใจ
ไม่มีอะไรอ่านก็วนๆอ่านเรื่องเก่าๆไป บางวันที่เหนื่อยงานก็ได้ยิ้มกับงานเขียนของคุณนี่แหละ^_^
พอเห็นเรื่อยนี้ในห้องจบแล้วก็ไม่ลังเลที่จะกดอ่าน
แรกๆยอมรับว่าขมวดคิ้วใส่หนู ชิรายูกิของพี่ธามันมากหน่อย เพราะไม่ค่อยปลื้มที่ไม่มีใจแต่ก็ไม่ปฏิเสธไปตรง
แต่พอพี่กลับมาแล้วน้องดีขึ้น มันน่ารักอ่านไปก็ยิ้มไป
ครอบครัวพี่ธามันนี่น่าปวดหัว ครอบครัวชิรายูกิก็น่าหมั่นไส้ มีเจ้ากวางที่บางทีก็อยากมอบโล่ห์ขอบใจนะกวางที่พุดแทนใจพี่ให้
สนุกมากค่ะ ก็ยังคงชื่นชอบงานเขียนของคุณเสมอ ต่อไปจะคอมเม้นให้มากขึ้นนะคะเพื่อเป็นกำลังใจ
สุดท้ายนี้ก็ยังอยากรู้ว่าต้อมจะสมหวังในรักข้างเดียวไหม.....