หัวข้อ: "รักร้าย...ไอ้ตัวแสบ"[ตอนพิเศษสั้น(ที่สุด!)3เมษา,55]

[didi]

น่ารักมากเลยค่ะ
 

[พี่วันเสาร์]

งานนี้กว่าพี่หมอปุ่นจะผ่านความแสบซนของซีตาร์ไปได้คงจะเหนื่อยน่าดู
พี่หมดปุ่นหลงรักเด็กจนถอนตัวไม่ขึ้นซะแล้ว

 :L2:สำหรับคนแต่งคะ

[kkmm]

นุกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[4559]

หนุกหนานดีนะ

[pattybluet]

ชีตาร์แสบได้น่าฟัดมากเลยอ่ะ 
หมอปุ่นสู้ๆน๊า

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[wan]

ยอมสงบศึกซะงั้น
+1 เป็นกำลังใจให้ ดาด้า
รอหมอปุ่นกับชีต้าร์ครับบบบบบ...........

[kikumari_1]

อ๊ายยย
ชีต้าร์น่ารักจังเลย พ่อเสือน้อยยย  

[อนันตกาล]

อ่านแรกๆ ชีต้าแสบมาก  หมอปุ่นใจเย็นมาก แอบคิดถ้าชีต้ามาเจอกาล โดนถีบกระเด็นไปแล้ว (กาลรักเด็กค่ะ  ถีบด้วยรัก)
อ่านมาหลังๆ หวานน่าร๊ากก

ปล. ขอบยืนชีต้า ไปให้ตริณญ์ได้ไหม คริคริ เห็นยืมหมอปุ่นมาจากพี่นุ่น กาลขอยืมชีต้าร์     


จุ๊บๆ รับมาลงนะ ดาด้า

[anajulia]

^
^
^
จิ้มมมมมมมมมม จึกๆ

ไม่ No Never nunca
แบร่ๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ให้ ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

((เสียงปฏิเสธจากน้องสะใภ้ ----- ไอ้ป่วนมันหวงพี่สะใภ้มันนิ))

[nine-poo]

"ไอ้หมอเนส.. เคยมีคน...ที่ทำยังไง เราก็ไม่โกรธไหม แบบแค่ยิ้มก็หายโกรธอ่ะ"

แถมให้อีกนิดน่ะหมอปุ่น  "เคยเป็นป่ะว่ะแค่ไม่เห็นหน้าแล้วโคดหงุดหงิด อยากไปหาทุกวัน อยากเห็นแค่รอยยิ้ม เห็นแค่แวบๆ ก็ได้ ยิ่งวันไหนไม่เห็นหน้า ไม่รู้ไปอยู่ไหน ทำอะไรอยู่ ป่านนี้นั่งคิดถึงเราบ้างไหมหว่า นี่มันโคดหงุดหงิดแล้วมันเหมือนหมดแรงเอาดื้อๆ พอได้เห็นหน้าแค่นั้นแหละจิตใจมันลิงโลดอย่างแปลกประหลาด ถ้าเป็นสมัยเรียนก้ไม่อยากให้มีวันหยุด อยากให้เช้าเร็วๆ อยากไปเรียนทุกวัน อยากไปอยู่ใกล้ๆ อยากแกล้ง อยากทำให้หัวเราะ อยากให้มีแค่สองเราอ่ะ คิดแล้วมีความสุข" เห้อๆ เค้าเรียกรักแรกพบหรือรักครั้งแรกครับ อารมณ์รักแรกพบของหมอปุ่นนี่หมอปุ่นความรู้สึกช้าเนอะ เค้ารู้กันตั้งแต่มัธยมโน้นค้าบ ฮาๆ

แต่ความรักก็ไม่มีคำว่าสายนะมีแต่รักให้เป็นรักให้เติมเต็ม 
รออ่านพัฒนาการรักของหมอปุ่น+ซีต้าร์ต่อไปปปปปป

[nolirin]

หมอเนสแอบเล็งตัวป่วน!!! จะไปฟ้องพี่อากาศให้มาจัดการ 
"แผลที่ไหนมันจะกล้าอักเสบ (-*-) รึว่าผมจะทำให้มันอักเสบดี"
--> คิดแบบนี้อยากให้พี่หมอมาหาบ่อยๆมาดูแลล่ะสิ หุหุ

[K2KARN]

เออ พี่เนสไม่ทันแล้วนะเนี่ย ช้าไปล่ะ 555
ส่วนพี่ปุ่น ยังไม่รู้ตัวอีกหรอคะเนี่ย ? แหม่ๆๆ

[DexTunG]

 

[Little Devil]

เริ่มจะหวาน
หมอเนสช้าไปแล้ว
+1

[ชินจัง]

หมอปุนกะน้องต้าเริ่มมีใจให้กันแล้ว 
ทำคนอ่านใจละลายไปด้วยเลย 
คนเขียนเก่งนะคะเนี่ย  บรรยายซะคนอ่านเห็นภาพและอินกับเรื่อง
รู้สึกรักตัวละครด้วยทั้งที่มีแค่แปดตอนเอง 

[finray]

น้องชีต้าร์น่ารักมาก แสบได้ใจ

พี่หมอปุ่นสู้ ๆ เอามาเป็นแฟนให้ได้นะ

รออ่านต่อนะคะ

[butajang]

ขอบคุณนะคะไรเตอร์ 55++ พี่หมอปุ่น ได้ยินเเล้วถึงกับสะดุ้งเเละต้องรีบไป เเคะหู หรือดูอาการ คนพูดโดยด่วน กร๊ากกก เเต่พอมีประโยคต่อท้ายน โอเค เข้าใจเเล้ว ดีกัน กัดกันบ้างน่ารักดี เค้าทั้งสิงกำลังเข้าโหมดตกหลุม(รัก)ใช่เปล่า  ไรเตอร์ อะไม่หวาน ไม่เปรี้ยวกำลังดีด้วย รีดเดอร์ว่าขมนะ เเต่ขมเเบบดาร์กช็อคโกเเลตไง คำเเรกขม พอซักพักจะหวานเเละรสชาติติดทนนาน เเถมมีประโยชน์ด้วย 55+++ไปเเระ (ตรูกินอะไรผิดหว่า ออกเเนวเพ้อ)

[Cha Ris Ma]

เบาหวานขึ้น
 

[pandaๅ123]

9.


ปัง ปัง

"เนส!! ไอ้หมอเนสโว้ยยยยย" เสียงตะโกน พร้อมกับเสียงกระหน่ำทุบประตู(ย้ำว่ามันทุบ) เจ้าของห้องที่นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง(แค่ไม่ได้ใส่เสื้อ..อย่าคิดลึก) ลืมตาขึ้นมาอย่างรำคาญ
"อะไรวะ ถ้าบ้านไม่ได้ไฟไหม ซึนามิไม่มา ก็กลับไปเลยป่ะ!!" (-*-ll) แหม..ไอ้คุณเพื่อน กระผมรู้ครับ ว่าออกเวรตอนตี 2 ไปหาข้าวกินอีกตอนกลับ กว่าจะได้นอนก็เกือบตี 3  แต่นี่มันเป็นเวลาอันสมควร ตอน 10 โมงกว่า ที่กระผมจะมาปลุก เพราะงั้นช่วยออกมา ก่อนที่จะพังประตูเข้าไปทีเถอะ
"ไอ้เนสเพื่อนรัก ถ้าอยากนอนต่อ ช่วยเอากุญแจรถมอฯไซค์มาให้ก่อน เจ็บมือโว้ย!!" อีก 2 นาที ไอ้หมอเนส ถ้าประตูไม่เปิดอีก 2 นาที มันจะได้ตามที่ขอแน่ ไฟแช็คอยู่ไหนวะ

"คิดจะเผาบ้านอยู่รึไง เอาไป!!" สภาพเจ้าของห้องที่เปิดประตูออกมาเหมือนคนละเมอมากกว่า กุญแจรถยื่นมาตรงหน้า สงสัยอ่ะดิ ว่ารถไอ้หมอปุ่นก็มี ทำไมอยากได้มอฯไซค์
"เออ!! ไปล่ะ เฝ้าบ้านดี ๆ นะ" หมอปุ่นหันมาโบกมือให้ เพราะคิดว่าบอกไปคุณเพื่อน ก็คงฟังไม่รู้เรื่อง เพราะมันยังไม่ตื่น นี่เรอะ คุณหมอที่สาว ๆ ฝันถึง
"อย่าซิ่งล่ะ ห่วงปู่วะ" เสียงตะโกนไล่หลัง ดังมาให้ได้ยิน ตอนที่หมอปุ่นกระโดดลงจากบันไดขั้นสุดท้าย ..อย่าซิ่ง...มันคงทำได้หรอกครับท่าน ฮอนด้าปี 70 ที่เอาไปแต่งใหม่เป็นสีฟ้าซะ แล้วก็ตั้งชื่อว่า'คุณปู่'

แต่ก็นี่แหละที่หมอปุ่นต้องการ บิดได้ไม่เกิน 50 จะไปไหนทีต้องเผื่อเวลาล่วงหน้าเป็นชั่วโมง หมอปุ่นยืนมองพาหนะตัวเอง ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาเหมือนกำลังวางแผนอะไรบางอย่างในใจ

วันนี้มีนัดทานข้าวที่รีสอร์ทพี่เต้ เพิ่งจะรู้ว่าตัวเองเป็นแขกวีไอพีไปแล้ว (ใช่ที่ไหน หาขออ้างไปดูแผลให้ไอ้เด็กแสบนั่นต่างหาก) ขนาดว่าเป็นวันหยุด หมอปุ่นก็ยังตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวแต่เช้า เพื่อบึ่งฮอนด้า 70 ไปยังรีสอร์ท อย่างน้อยมันก็ดีกว่าปั่นจักรยานล่ะวะ

"มาได้เวลาพอดีเชียวนะ!!" พอไปถึงบ้านพักเจ้าของรีสอร์ท คนที่เปิดประตูออกมารับ ก็ไม่ใช่ใคร นอกจากเจ้าของบ้านคนเล็ก แต่แสบสุด ไอ้เสือชีต้าห์
"แน่นอน พี่หมอตามกลิ่นอาหารมาเลย ตอนนี้ท้องมันก็ร่ำร้องแล้วด้วย" ณ จุดนี้ แม้ว่าไอ้เด็กแสบมันจะไม่ยอมเรียกดี ๆ แต่อย่างน้อยที่ยอมลดความกวนประสาทลงไปได้บ้าง ก็ดีแค่ไหนแล้ว
"เวอร์ไป กับข้าวยังไม่ได้ทำซักอย่าง" กรรม!!  แล้วแกตามกลิ่นอะไรมาไอ้หมอปุ่น
"โห่..อุตส่าห์ล้างท้องรอ" ชีต้าห์เหลือบมองคุณหมออย่างหมั่นไส้จัด ยังไม่ทันจะได้เดินเข้าบ้าน ไอ้เด็กแสบชีต้าห์ก็วิ่งสวนออกมาข้างนอกเสียก่อน
"รถของหมอปุ่นเหรอ รุ่นนี้ผมไม่เคยเห็นอ่ะ" จะเคยเห็นได้ยังไงล่ะ ยังไม่เกิดเลยมั้ง หมอปุ่นเหลือบมองคนที่กำลังสนใจปู่ 70 อย่างพอใจ สงสัยว่างานนี้คงต้องตบรางวัลไอ้คุณเพื่อนซักหน่อยแล้ว
"ชอบไหม!!?" ชีต้าห์พยักหน้าหงึก ๆ แทนคำตอบ แถมเซอร์วิสหมอปุ่นด้วยการฉีกยิ้มให้อีกที แค่นี้คนมองก็แทบจะหายใจไม่ทัน
"อยากลองขับดูบ้าง...นะ.." ว่าแล้ว...ไอ้เด็กแสบที่ยอมยิ้มให้แบบนี้ แสดงว่ามีของที่อยากได้
"กินข้าวก่อน โอเค!?" ชีต้าห์ทำหน้าบูดทันที ที่ได้ยินข้อต่อรองของหมอปุ่น แต่ก็จำต้องพยักหน้ารับอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้าน

"อ้าว...คุณหมอมาพอดี ไปบอกเด็กให้ตั้งโต๊ะได้เลยนะ" คุณทิวาหันไปบอกลูกชายคนเล็กอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับยื่นมือไปเขย่าหัวเล่น ก่อนจะปล่อยให้เดินเข้าไปในครัว แม้จะไม่เข้าใจ ว่าทำไมเที่ยงนี้ ชีต้าห์ต้องคะยั้นคะยอให้พี่ชายโทรไปชวนคุณหมอมาก็ตาม
"พี่เต้ไม่อยู่หรือครับ?" หมอปุ่นเอ่ยปากชวนเจ้าของบ้านคุย
"เห็นว่าออกไปดำน้ำกับพวกนักท่องเที่ยวนะ" (- -?) งงดิ พี่เต้เป็นคนโทรไปชวนแกมบังคับให้มา แล้วตัวเองก็ไม่อยู่ซะงั้น ไม่ชวนอีกต่างหาก

เพล้ง!!

ทั้งสองคนที่กำลังนั่งคุยกัน หันมามาสยตากัน ก่อนที่หมอปุ่นจะวิ่งไปตามเสียงที่ได้ยิน เพราะคิดขึ้นมาได้ ว่าชีต้าห์เดินหายไปในครัว ให้มันได้แบบนี้ซิ เผลอปล่อยให้คลาดสายตาไม่ได้เลย

"ชีต้าห์!! " พอวิ่งเข้าไปในห้องก็ เศษจานแตกกระจายเต็มพื้น มีพี่ก้อยแม่ครัวยืนทำหน้าตกใจ ส่วนไอ้เด็กแสบยืนนิ่ง ในมือยังถือจานเอาไว้
"ขอโทษค่ะ คือ.."
"ทำไมชอบหาเรื่องใส่ตัวนักนะเรา!!" หมอปุ่นเผลอตวาดออกไป โดยที่ยังไม่ทันได้ถามความ เพราะหลักฐานก็เห็น ๆ กันอยู่ แล้วนี่ แผลเก่าเพิ่งจะหาย อยากได้แผลใหม่อีกรึไง



   ใครชอบหาเรื่องใส่ตัวไม่ทราบ ไอ้คุณหมอบ้า!! เข้ามาถึงไม่ถามอะไรเลย ยังมีหน้ามาตะโกนใสหน้าคนอื่น (-*-) ว่าจะไม่หงุดหงิดแล้วไง

"ผม ไม่ไ ด้ ทำ!!" ชีต้าห์หันไปบอก ทั้งที่แอบด่าในใจ ว่าไร้เหตุผล แล้วก็โดนหมอปุ่นเข้ามาจับหันซ้าย หันขวา ดูที่มือที่เท้า เรียกได้ว่าตรวจดูอย่างละเอียด
"ก็เห็นอยู่!!" หมอปุ่นไม่ยอมแพ้
"คือ...พี่ก้อยจะหยิบจานค่ะ แต่พอดีว่ามันลื่น..ก็เลย....!!" พี่ก้อยแม่ครัว ชิงพูดเสียก่อน คนที่โดนกล่าวหาก็ยืนพยักหน้า สำนึกผิดมั่งไหม ที่มาตะโกนใส่คนอื่น
"ผมไปรอข้างนอกดีกว่า"  เบื่อคนไม่มีเหตุผลแถวนี้
"เดี๋ยว..ชีต้าห์"..ยังไม่ทันจะเดินไปถึงห้องนั่งเล่น แขนข้างหนึ่งก็โดนคว้าเอาไว้ ..จะใครที่ไหน ก็หมอปุ่นที่วิ่งตามมานั่นแหละ
"จะมาหาเรื่องอะไรผมอีกล่ะ?" หมอปุ่นถอนหายใจเหมือนโล่งอก แถมยังยิ้มให้คนหน้าบึ้งอีกที
"ไม่ใช่...ไม่ได้แผลก็ดีแล้ว.." ชีต้าห์ยืนงง แล้วไอ้คุณหมอสุดโหดเมื่อกี้มันหายไปไหนแล้วอ่ะ เดี๋ยวโกรธ เดี๋ยวยิ้ม ตามไม่ทัน ตอนแรกก็ว่าจะเคืองที่โดนดุ แต่ตอนนี้มัน...มันลืมไปแล้วนะซิ
"กลัวจะต้องมาคอยทำแผลให้อีกรึไง!!" หมอปุ่นส่ายหัวแทนคำตอบ อยากจะบอก ว่าการทำแผลมันก็แค่ข้ออ้างให้มาที่นี่ก็แค่นั้น
"กลัวว่าใครบางคนจะเจ็บตัว จนออกไปเล่นกับคุณปู่ไม่ได้ต่างหาก" (- -?) คุณปู่?? คือพ่อของพ่ออีกทีใช่ไหม ..แล้วทำไมเมื่อกี้ไม่เห็นอ่ะ
"พาคุณปู่..มาด้วยเหรอ" ชีต้าห์ชะโงกหน้าออกไปมองข้างนอก หวังจะได้เจอใครซักคนที่ดูมีอายุขนาดเป็นปู่ได้ ...ไม่เห็นจะมี (-*-)
"ก็ไอ้ที่จอดอยู่ข้างนอกนั่นไง ดูทำหน้าเข้าซิ  555+"  ไอ้ที่จอด...อยู่ข้างนอก มันไม่ใช่คนนี่หว่า มันคือมอไซต์ที่หมอปุ่นขับมา แล้วใครมันจะไปรู้(- -;)
"จะไปรู้ได้ไง หัวเราะอยู่ได้ เดี๋ยวก็ไม่ให้กินข้าวซะหรอก!!" เป็นคำขู่ที่น่ากลัวมากชีต้าห์ น่ากลัวจนหมอปุ่นต้องระเบิดหัวเราะออกมาอีกรอบ
"อุ๊บ!!" คนที่กำลังหัวเราะ ลงไปนั่งจุกกับพื้น เพราะโดนหมัดเล็ก ๆ สอยเข้าที่พุง ไม่แรงหรอก แต่ไม่ทันระวัง เล่นเอาจุก ทำได้แค่เหลือบตามองตามไอ้เด็กแสบที่วิ่งหลั่นล้าหนีไปหาพ่อตัวเอง ถิ่นใครถิ่นมัน ฝากเอาไว้ก่อนเหอะ
    
  หลังจากที่จัดการอาหารเที่ยงบนโต๊ะหมดเรียบ ชีต้าห์ก็เข้าไปอ้อนคลอเคลียคุณทิวา ขอออกไปนั่งรถเล่นโดยยกเอาชื่อคุณหมอมาอ้าง(ทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย) สุดท้ายก็เลยได้ออกมาตอนบ่าย

"ผมเป็นคนขับ!!" หมอปุ่นทำหน้างงอยู่พักหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ยอมยื่นกุญแจรถมาให้แต่โดยดี ก่อนจะเอื้อมไปหยิบหมวกกันน็อค ที่วางอยู่บนตะกร้าหน้ามาสวมให้โชเฟอร์ตัวแสบ ชีต้าห์ยืนนิ่ง ไม่กล้าหันไปสบตากับคนที่กำลังตั้งใจใส่หมวกให้ ..ก็...หน้าอยู่ใกล้กันเกินเหตุ (-///-)

"มะ....มีอันเดียวเหรอ.." ถามไปงั้น แก้อาการใจเต้นที่กำลังเป็นอยู่ ทั้งที่ก็เห็นอยู่ว่าตอนมา พี่หมอก็มาแค่คนเดียว
"ไม่เป็นไร ทำประกันชีวิตวงเงินสูงเอาไว้" (-"-;) ปากแบบนี้ สงสัยอยากไปนอนวัดความแข็งแรงของพื้นถนน เดี๋ยวก็จัดให้ซะหรอก
"งั้นก็รออยู่นี่ เดี๋ยวผมไปวนรอบหมู่บ้าน แล้วจะกลับมา" ชีต้าห์ขึ้นไปนั่งประจำตำแหน่งคนขับ โดยมีคนซ้อนตัวโตที่ก้าวตามขึ้นมาอย่างเร็ว กลัวจะพลาด
"ตลกล่ะ เกิดคุณปู่เป็นอะไรขึ้นมา จะทำไง" โห่..ห่วงแต่รถเหอะคนเรา มันน่าจะไปเลยเมื่อกี้ ไม่ต้องรอให้ขึ้นมานั่ง
"เฮ่ย!!...แล้วจะมากอดทำไมเนี้ย" ชีต้าห์โวยวาย เมื่อจู่ ๆ คนซ้อนก็สอดแขนเข้ามาเกาะเอวตัวเองเอาไว้ แถมยังดึงไปข้างหลัง เล่นเอาแนบสนิท ไอ้ที่รู้สึกแปลก ๆ อยู่แล้ว มันก็พาลให้ แปลกเข้าไปอีก
"ทีตอนนั้น ชีต้าห์ยังกอดพี่หมอแน่น ๆ ได้เลย" นั่นมันโดนบังคับไม่ใช่เรอะ ไม่ได้อยากกอดซักหน่อย ชีต้าห์ทำท่าจะแถมศอกให้คุณหมอขี้ตู่ซักทีสองที แต่ก็ทำไม่ได้เพราะไม่ถนัด รถก็กำลังวิ่ง อาจจะเจ็บตัวทั้งสองคนก็ได้ ..ที่สำคัญ หมอปุ่นไม่มีหมวกกันน็อค..
"มันขับรถไม่ถนัด เดี๋ยวก็ได้ลงไปนอนข้างถนนหรอก" จริง ๆ มันไม่มีสมาธิเลยต่างหาก แล้วมันจะดูแปลก ๆ ไหม ผู้ชายตัวโต ๆ มาซบคนขับที่ตัวเล็กกว่า ตลก..!!
"เรื่องมากนะเรา" อ๊ากกก...อดทนไว้ชีต้าห์ เราต้องอดทน ยืมของเค้ามาเล่น มองไปโน่นชายหาดกับทะเลสวย ๆ สายลมเย็น ๆ ที่เข้ามาปะทะใบหน้า จนทำให้ลืมเรื่องที่กำลังหงุดหงิดไปซะสนิท จนกระทั่ง มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่หัวหนัก ๆ ของคนซ้อนวางพาดอยู่บนไหล่
"หมอปุ่น..หนักนะ!!" ยังอีก ยังอยู่ที่เดิม ตัวใช่เบานะนั่น
"ไอ้พี่หมอปุ่น บอกว่าหนักโว้ยยยย!!" นิ่งสนิท...ไม่มีการตอบรับใด ๆ ทั้งสิน ชีต้าห์ตัดสินใจจอดรถตรงข้างทาง กะว่าจะหันมาชกหน้าไอ้คุณพี่หมอซักที ปรากฏว่า....หลับ!!

 กว่าจะถามทางมายังบ้านพักของหมอปุ่นได้ ชีต้าห์ก็หอบแฮ่ก แบกคุณหมอตัวโตไว้ข้างหลัง ขับมอไซค์มือเดียว อีกมือจับแขนที่โอบอยู่รอบเอวตัวเองเอาไว้ กลัวว่าคนข้างหลังจะเลื่อนร่วงลงไปขณะที่รถกำลังวิ่ง

"พี่หมอ..ถึงบ้านแล้ว ตื่นซักทีซิ!!" ลองเอามือรองที่ใต้จมูก เออ...ยังหายใจ แล้วทำไมหลับไม่ได้สติแบบนี้อ่ะ ไอ้ต้าห์นะไอ้ต้าห์ แกจะแบกผู้ชายตัวโต ๆ ขึ้นไปบนบ้านพักได้ยังไง จะวางทิ้งไว้หน้าบ้านก็ดูจะใจดำไปหน่อย

หมับ!!

อ้อมแขนที่โอบอยู่ที่เอว รัดแน่นขึ้นกว่าเดิมอีก ไม่อยากนั่งรออยู่บนรถคุณปู่ทั้งวันหรอกนะ ใครก็ได้ช่วยผมที

"นั่นใครน่ะ!!" ชีต้าห์หันควับไปมอง ตามเสียงทุ้มที่ดังขึ้นมาจากข้างหลัง ไม่รู้แล้วว่าใคร แต่คนนี้แหละที่จะช่วยได้

"ชีต้าห์ครับ อยู่ที่รีสอร์ท เออ...ช่วยผมหน่อยได้ไหม" หมอเนสที่เพิ่งกลับมาจากการไปซื้อเสบียง เหลือบมองคนที่อยู่หน้าบ้าน จำรถคุณปู่ของตัวเองได้ แต่คนขับมองยังไงก็ไม่คุ้น ส่วนไอ้คนซ้อนที่หลับสนิทอยู่นั่น ...ไอ้หมอปุ่น



=================


กอดผู้อ่านทุกท่าน
เอารูป'คุณปู่'ของหมอเนสมาฝาก เผื่อใครนึกถึง ฮอนด้า 70 ไม่ออก



ปั่นจักรยานบ้่าง ขับมอไซค์บ้าง ค่อย ๆ พัฒนากันไปทีละเล็กทีละน้อย  
  โอม ม ม ม ม จงรักชีต้าห์ จงหลงหมอปุ่น 555+
(ดาด้ามันเล่นไสยศาสตร์ กร๊ากกกกก)
โปรดติดตามตอนต่อไป....
  จิ้มทุกคน คนละทีสองทีก่อนไป

ฝากเรื่องสั้นโรแมนติกแนวทะเลยทรายใต้แผ่นฟ้ากว้าง เอิ๊ก ๆ

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=16808.msg1030200#msg1030200

 

[anajulia]

น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากจะมีคุณปู่เป็นของส่วนตัวบ้างอะไรบ้าง (แต่ขี่ไม่เป็น ฮ่าๆๆๆๆ)

ที่แน่ๆ พี่ปุ่นกับชีต้าห์น่ารักน่าใคร่ขึ้นทุกที
ขนาดเหนื่อยๆเพลียๆยังตามไปทำแผลให้ถึงบ้านเจ้า เพราะได้เห็นหน้าแล้วกับข้าวมันอร่อย คริคริ
โว้วววววววววววววว


ปล.ดาด้า เอามาโฆษณาขายของหื้อเจ้จริงๆด้วย แว้กกกกกกกกกก อายวุ้ย

[PEENAT1972]

โอ๊ย! ไม่ไหว พี่ใภ้กับพี่เขย พากันหวานแข่งกับป่วนไปแระ ไม่ไหวๆ อิจฉาตาร้อนมากมาย 555

แต่ ไอ้ฮอนด้าปี 70 นี่ คุ้นๆนะ เหมือนอีป้าแก่ๆ จะทันนะนั่น 555

[อนันตกาล]

จิ้มๆๆ น่าร๊ากกกกกก

[พี่วันเสาร์]

จะน่ารักกันไปถึงไหนคู่นี้
อดอิจฉาไม่ได้เลยเรา
ซีตาร์+พี่หมอปุ่น

[iforgive]

โอ้  ดั่งต้องมนต์สะกด  รักชีต้าร์  และที่สำคัญหลงหมอปุ่น
ครอบครัวตัวปอนี่มันน่าหลงทุกคนเลยป่ะเนี่ยะ

[ferly]

หมอปุ่นจะทำยังไงต่อไป ฮ่าๆๆ

[naiin]

รถสวยจังมิน่าไอ้ตัวแสบชอบ

[Cupcake]

พี่หมอปุ่นหลับคาไหล่เสือแสบ แถมคามอเตอร์ไซต์อีก หลับได้ไงอ่ะ เอ๊ะหรือแกล้งหลับ

[Cha Ris Ma]

 
หมอปุ่นแผนสูง

[dp]

รถสวย

[しろやま としんや]

 

เข้ามากระซวกรีบน