Chapter 16
หึง หวง เรื่องธรรมดาของผัวเมีย...
“ไง ”
“...!”
ผมสะดุ้งด้วยความตกใจ เมื่อลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าไอ้ธามนอนยิ้มอยู่ตรงหน้า ผมจึงรีบผลักร่างนั้นออก แล้วถอยตัวเองออกมาจนเจ้าตัวเปลี่ยนจากใบหน้ายิ้มเป็นอารมณ์เสียทันที “มึงนี่นะ !”
“กะ...กี่โมงแล้ว ?”
“...” มันไม่ตอบได้แต่ชี้ไปที่นาฬิกาที่อยู่บนผนังห้อง บ่งบอกว่าตอนนี้บ่ายโมงกว่าๆ แล้ว
“เหี้ย !”
“อะไร ?”
“กูต้องไป ม. !” ผมพูดเสียงดังก่อนจะเด้งตัวลุกขึ้นแล้วพยายามพาตัวเองลงจากเตียง แต่ก็โดนไอ้ธามที่ลุกตามติดๆ ฉุดแขนไว้ “ปล่อยดิ !”
“ไปตอนนี้แล้วจะทันงั้ย ?”
“ก็ดีกว่าไม่ไปป้ะวะ กูหยุดมาตั้งหลายวันแล้ว !”
“แล้วคิดว่าร่างกายตัวเองไหว ขาก็เจ็บ ตูดก็เจ็บ หรือมึงจะคานไป ?”
“...”
“อย่าดื้อแล้วนอนพักซะ”
“ไม่อะ...โอ๊ย !”
“หึ ”
“อะ...โอ๊ย...ไอ้เหี้ย !” ผมสบถร้องเสียงดังพลางดิ้นคลุกคลักอยู่บนเตียง จะคานหนีก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้ไอ้ธามมันจับข้อเท้าผมไว้แน่นแล้วออกแรงบีบแรงๆ หลายที จนตัวเองเยี่ยวแทบเล็ดเพราะความเจ็บปวด “ไอ้ธาม เจ็บๆ”
“จะบีบให้ไง จะได้หาย”
“มึงจะทำให้กูหายหรือพิกะ...โอ๊ย !” ผมร้องครวญครางพลางกัดฟันเข้ากับหมอน แล้วส่งเสียงอู้อี้ในตอนที่ไอ้ธามคลึงบริเวณข้อเท้า “เอ็บ...อื้อ...!”
“อยู่นิ่งๆ !”
กึก !
“อ้ากกกกกกก ~!” ร้องสุดเสียง น้ำตาเล็ด
ดะ...ได้ยินเสียงกระดูกข้อเท้าผมมั้ย !
“เรียบร้อย ”
“อะ...ไอ้เหี้ยธาม...!”
“หะ...” ไอ้ธามมันหันมามองผม ก่อนจะหยุดสายตาไว้นิ่งๆ หลังจากที่ตัวเองสะบัดหน้ามองมันเคืองๆ “ทำหน้าแบบนั้น นี่อยากโดน ?”
“ดะ...โดนอะไร !”
“อ่อยตลอด” มันว่าก่อนจะวางเท้าผมลง แล้วเซตัวล้มตึ้งลงมาบนร่างของผม ณ ตอนนี้ ร่างของผมและมันยังคงเปลือยเปล่าเพราะภารกิจจากก่อนหน้านี้ ผมจึงค่อยขยับเปลี่ยนท่าเป็นนอนหงาย เพราะรู้สึกไม่ปลอดภัยด้านหลังในท่านอนคว่ำนัก “ยั่วอีกละ ”
“ไอ้...!” ผมมองมันค้อนๆ ก่อนจะรู้สึกโหวงเหวงบริเวณช่วงกลางลำตัว จึงรีบดึงผ้าห่มมาเพื่อหวังจะปิดแต่ก็โดนไอ้เจ้าของเตียงทำหน้ากวนประสาทแล้วดึงไว้ “ปล่อย !”
“”
“ปล่อยดิวะ กูหนาว” ผมพูดก่อนจะกระตุกผ้าห่มมาแรงๆ จนในที่สุดมันก็มาอยู่ในการครอบครองของผมจนได้ ก่อนจะจัดการคลุมตัวเอง และตามด้วยร่างหนาข้างๆ ที่แทรกตัวเข้ามาแล้วใช้แขนขึ้นโอบรัดรอบตัว “อึดอัด !”
“กอดกันไว้ จะได้หายหนาว”
“โว๊ะ !” ผมร้องออกมาด้วยความอารมณ์เสีย ก่อนจะยอมๆ อยู่เฉยๆ ตามน้ำไป เพราะขี้เกียจเถียงกับคนข้างๆ เต็มที ก่อนจะหยิกที่หลังมือของไอ้ธามแรงๆ เมื่อมันเริ่มยุ่มย่ามกับบริเวณหน้าอกของผม “อยู่เฉยๆ แล้วนอน !”
“นอนไม่หลับ”
“ถ้ามึงไม่นอนงั้นกูกลับ”
“มึงก็นอนไปดิ กูมะ...” ไอ้ธามมันฉุดตัวผมไว้เมื่อตัวเองลุกขึ้นนั่ง แล้วรีบถามทันควัน “จะไปไหน ?”
“กลับ”
“ไม่ให้กลับ”
“เอ๊ะ !”
“ไม่”
อยู่ไอ้ธามมันก็ทำเสียงอ้อแอ้เป็นเด็กๆ แล้วพยุงตัวขึ้นมาล้มบริเวณหน้าตักของผม พลางมุดหน้าเข้ามาที่หน้าท้องจนจักจี้ มือก็โอบรัดรอบเอวไว้แน่น ผมจึงแอบขำท่าทีของมัน แต่ก็พูดขึ้นโดยพยายามทำเสียงเข้ม “อย่าทำตัวเป็นเด็ก มันไม่น่ารัก”
“ก็ได้” มันตอบเสียงอ่อย ก่อนจะเปลี่ยนการกระทำทันควัน โดยการผลักผมให้นอนลงกับเตียง ส่วนตัวเองก็ขึ้นค่อม แล้วกดแขนทั้งสองข้างของผมไว้เหนือหัว “งั้นเปลี่ยนเป็นผู้ใหญ่บ้าเซ็กส์แทน ”
“ไอ้...!”
ครืดดดด ~
ผมที่กำลังอ้าปากด่าไอ้ธามก็ต้องชะงัก เมื่อเสียงสั่นจากโทรศัพท์ที่วางอยู่หัวที่นอนดังขึ้น ก่อนที่ตัวเองจะทำท่าเอื้อมไปหยิบก็ต้องชะงัก เมื่อคนที่ค่อมร่างอยู่เอื้อมไปคว้ามันมาซะก่อน
‘Tim’
ไอ้ธามมันยื่นหน้าจอที่บ่งบอกว่าใครโทรมาให้ผมดู ผมที่จะเอื้อมมือไปเอาคืนก็โดนเบี่ยงหลบ ก่อนจะกดรับเองเสร็จสับ แถมยังเปิดลำโพงอีกต่างหาก ส่วนคนตรงหน้าก็ทำท่าทางกวนประสาทโดยการยกนิ้วชี้มาแตะปากตัวเองราวกับบอกให้ ‘เงียบ’ พลางยิ้มออกมา ผมที่กำลังจะอ้าปากด่าก็ต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงจากปลายสายซะก่อน
{ไอ้แทน มึงอยู่ไหน ?}
ผมฟังคำถามพลางเงียบไปซักพักราวกับใช้ความคิด ก่อนจะตอบออกไป “อยู่บ้านเพื่อน...”
{แล้วทำไมไม่มา ม. ไม่สบายอีกแล้ว ?}
“เปล่าๆ เมื่อคืนไปดื่มมา เลยแฮงค์”
{กูก็นึกว่าไม่สบาย...} คำพูดของมันออกมาราวกับกำลังเบาใจ ก่อนจะพูดต่อ {แล้วตอนนี้มา ม. ไหวหรือเปล่า ?}
“ทำไมวะ ?”
{อาจารย์เขาให้มาเซ็นชื่ออะไรไม่รู้เกี่ยวกับการออกฝึกงานตอนปีสี่}
“กรรม...”
{ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวกูไปคุยกับเขาให้...}
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูอาบน้ำแต่งตัวออกไปเดี๋ยวนี้แหละ”
{อะ...}
ติ๊ด ~
ไอ้ธามมันตัดสายทิ้งทันทีโดยไม่รอให้ไอ้ทิมได้พูดจบ ผมจึงมองมันแบบหาเรื่อง เจ้าตัวเลยได้แต่เดาะลิ้นไปมา แล้วโยนโทรศัพท์ผมทิ้งไว้ตรงหัวเตียงเหมือนเดิม ก่อนที่เจ้าตัวจะยอมลุกออกไปจากตัวของผมเอง คาดว่าคงเข้าใจแล้วว่ายังไงผมก็ต้องไป ม. ผมจึงยันตัวเองลุกขึ้นตามพลางถอนหายใจพรืดออกมา เพราะตอนแรกตั้งใจไว้ว่ายังไงวันนี้ก็จะหยุดเรียนแน่ๆ
ให้ตายสิ มีเรื่องตลอด
“มึงไปฝึกงานที่ไหน” คนที่นั่งอยู่ข้างๆ ถามขึ้น พลางหันมามองผมนิ่งๆ
“ยังไม่ได้หาเลย แต่คิดว่าน่าจะเป็นแถวบนดอยแหละ เพราะตอนฝึกเข้าหน้าหนาวพอดี” ผมพูดออกมาอย่างใจชื้น เพราะเป็นคนชอบอากาศช่วงหน้าหนาวสุดๆ แค่คิดว่าจะได้ไปบนภูเขาสูงๆ อากาศเย็นๆ บรรยากาศดีๆ ก็ฟินสุดๆ ละ
แต่จะหาได้มั้ยนั่นก็อีกเรื่อง
“ไกล”
“ไกลๆ น่ะดีแล้ว มึงจะได้หาไม่เจอ”
“อย่ามาดูถูกกู อะไรที่กูไม่คิดปล่อย มันก็ไม่มีทางไปจากกูง่ายๆ หรอก”
“...” ผมมองมันกับคำตอบนั่น ก่อนจะแสร้งเบะปากให้ แล้วถามมันกลับ “แล้วมึงล่ะ ?”
“อะไร ?” และมันก็ยังอุตส่าห์ทำหน้างง ไม่เข้าใจกับคำถามของผม
“ฝึกงานไง ฝึกที่ไหน !?”
“อ๋อ...” มันร้องอ๋อออกมา ก่อนจะทำหัวโคลงไปมา ราวกับกำลังคิด “อาจจะตามไปอยู่ใกล้ๆ มึงล่ะมั้ง”
“บ้า คิดจะไปสร้างอะไรบนดอยห๊ะ !?”
“สร้างเรือนหอไว้อยู่กับมึงไง ”
“ระ...ไร้สาระ !” ผมพูดเสียงดังกับคำพูดหน้าคลื้นไส้ของไอ้ธาม แต่ก็สร้างความร้อนบนใบหน้าของผมได้พอสมควร “กูกลับละ...”
“กลับไปไหน ?”
“กลับหอดิ มีชุดใส่ที่ไหน”
“ไม่ต้อง อาบน้ำแต่งตัวที่นี่แหละ เดี๋ยวกูไปด้วย”
“กูบอกกูไม่มีชุด เมื่อคืนกูใส่ชุดธรรมดามา !” มันพูดเสียงดัง พลางมองหน้าไอ้คนที่ไม่ว่าผมจะพูดอะไรไป ก็ดูจะเข้าใจยากซะเหลือเกิน
“ใส่ชุดกู”
“ไม่”
“ทำไม ?”
“เสื้อมึงขาวออร่าเกินไป กูไม่ชอบ” ผมพูดความจริงออกมา พลางทำสีหน้าจริงจัง จนคนฟังแอบหลุดหัวเราะ ไม่ใช่ว่าผมใส่ชุดมันไม่ได้ หรืออย่างไร เพราะผมตัวก็พอๆ กับมัน แค่ออกจะผอมกว่านิดหน่อย ส่วนสูงห่างกันนิดเดียว และปกติผมก็จะใส่ชุดนักศึกษาสีหมองๆ เก่าๆ ตามสภาพแวดล้อมการใช้งาน ผ่านการตากแดดตากฝนมานับครั้งไม่ถ้วน จะให้ใส่เสื้อสีขาวใส สะอาดสะอ้านยังไงก็คงจะแปลกน่าดู
“อย่าดื้อน่า ใส่ชุดกูไปนี่แหละ จะได้ไม่เสียเวลา ”
“...”
“เดี๋ยวกูหาเสื้อตัวที่เก่าสุดๆ ให้เลยเอ้า !” ไอ้ธามมันพูดติดตลก พลางมองผมได้สายตาขบขันอย่างออกนอกหน้า จนตัวเองต้องยอมๆ ไป
“เออๆ งั้นกูไปอาบน้ำละ”
“อาบด้วย” เสียงที่ดังตามมาติดขณะที่ผมกำลังจะลุก ก็ทำให้ตัวเองหันไปมองที่ต้นเสียงทันที ก็เห็นว่าไอ้ธามมันก็ลุกตามตัวเองมาเหมือนกัน “อะไร ?”
“งั้นมึงก็ไปอาบก่อน เดี๋ยวกูอาบทีหลัง”
“จะอาบก่อนอาบหลังให้ยุ่งยากทำไมวะ จะได้รีบๆ ไป รีบกลับ”
“ไม่ มึงไปอาบก่อน กูไม่ระ...ไอ้เหี้ยธาม !” ผมร้องโวยวายเมื่อร่างตรงหน้าฉุดแขนผมให้เดินตามเข้าไปในห้องน้ำ ตัวเองก็ได้แต่พยายามรั้งร่างกายไว้สุดแรง จนมันต้องใช้วิธีเดิมๆ คือการเข้าด้านหลังแล้วล็อกคอผม และออกแรงลากแทน “ปล่อยนะเว้ย กูไม่อาบกับมึง !”
“...”
“ปล่อย !”
“จะดิ้นทำไมวะ กูแค่จะอาบน้ำด้วย ไม่ได้จะปล้ำ...!”
“...!”
“อ่า...” อยู่ไอ้ธามมันก็หยุดลากผม แล้วยอมปล่อย ผมจึงถอยตัวออกจากมันอัตโนมัติ แต่คนตรงหน้าก็รีบคว้าแขนผมไว้ เมื่อเห็นว่าผมกำลังจะถอยหลังหนี “กลัว ?”
“...”
ผมเม้มปากแน่นไม่ตอบมัน และก็คิดว่าเจ้าตัวก็น่าจะรู้ดีเหมือนกัน ว่าให้ตายยังไงผมก็ไม่มีทางเข้าไปในห้องน้ำนี่พร้อมมันเป็นครั้งที่สองแน่ๆ
ก็คราวก่อนดันเล่นซะสลบ ใครแม่งจะอยากเข้าไปด้วยวะ !
“ครั้งนี้กูไม่ทำอะไรมึงหรอกน่า...” ว่าแล้วก็เบือนหน้าหนี
เหอะ น่าเชื่อถือมาก !
“คำพูดมึงยังเชื่อได้อีกหรือไง !?”
“เชื่อได้ดิ”
“ไม่ เชิญมึงอาบก่อนเลย”
“จริงๆ กูสัญญาว่าจะไม่ทำอะไร จะแค่อาบน้ำเฉยๆ”
“...”
“ยกเว้นแต่มึงจะทำตัวน่าเอา...โอ๊ย !” ผมต่อยไปที่ไหล่ของมันแรงๆ หนึ่งที พลางมองด้วยสีหน้าไม่พอใจ มันจึงทำหน้าโมโหกลับใส่มาบ้าง แต่ก็ยอมปรับสีหน้าลงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงปกติ “เออ กูไม่ทำอะไรหรอกน่า รีบอาบ รีบไป ม. จะได้เซ็นๆ แล้วก็กลับ”
ผมหรี่ตามมองคนตรงหน้าอย่างไม่ไว้ใจ ไอ้ธามมันเลยได้แต่ทำหน้าจริงจังส่งกลับมาให้ ซึ่งดูแล้วน่าเชื่อถือกว่าคราวก่อนมากมาย “พูดจริง ?”
“เออ”
“ไม่ทำอะไรแน่นะ” พยายามถามย้ำ
“เออ”
“มะ...”
“เออ !”
และไม่รู้ว่ามันประชดหรืออย่างไร เพราะยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ เจ้าตัวก็แทรกเสียงขึ้นมาเสียงดัง จนตัวด้วยสีหน้าอารมณ์เสีย จนตัวเองได้แต่จิ๊ปากออกมา แล้วมองมันด้วยความมั่นไส้ ก่อนจะยอมเดินเข้าไปในห้องน้ำแต่โดยดี “ถ้าไม่มัวแต่เถียงกันป่านี้ก็อาบกันเสร็จแล้ว ต่อให้อาบทีละคนก็เถอะ !”
“จะบ่นอะไรนักหนาวะ ก็บอกแล้วไงว่าจะไม่ทำ”
“เออ ให้มันจริงเถอะ !”
“จะไม่ทำ...”
แกร๊ก ~
“...”
“”
“อะ...ไอ้ธาม...”
“จะไม่ทำ ‘แรง’ แล้วกัน ”
# มหาวิทยาลัย
“ไว้เจอกัน” ผมบอกลาไอ้ทิมที่อุส่าอยู่คอยผมที่ ม. ทั้งๆ จนกระทั่งเซ็นชื่อเสร็จ ที่มันหมดวิชาเรียนของวันนี้แล้ว ซึ่งจริงๆ มันก็ใช้เวลาแค่แปปเดียว
“เจอกัน” มันว่าแค่นั้น ก่อนจะเดินแยกจากผมบริเวณหน้า ม. เพราะเจ้าตัวต้องไปทำงานพิเศษต่อ ผมที่กำลังจะเดินกลับหอก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นไอ้ธามยังคงรออยู่ที่เดิม ทั้งๆ ที่เจ้าตัวแค่ขับรถมาส่งผม แต่ผมไม่คิดว่ามันจะรอจนถึงตอนนี้ ซึ่งมันเองก็มองผมกลับมานิ่งๆ จนตัวเองต้องเดินเข้าไปหามันอย่างช่วยไม่ได้ “ทำมะ...”
ป๊าบ ~!
“ไง ไม่เจอกันนาน ~”
ร่างผมชาไปชั่วขณะ เมื่อมีแรงกระแทกแรงๆ เข้าที่ก้น ความเจ็บปวดจากการกระแทกของกิจกรรมก่อนหน้านี้แล่นแปล๊บขึ้นมา จนตัวเองแทบทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น โชคดีที่ไอ้ธามมันวิ่งเข้ามารับร่างผมไว้ได้ทัน “เฮ้ย !”
“โอ๊ะ ไอ้ธามก็อยู่ด้วย ดีเลยๆ”
“อะ...ไอ้เหี้ยโอม !”
และเสียงดี๊ด๊าของไอ้คนเพิ่งกระทำชำเลาก้นของผมโดยการเตะทักทาย ตอนนี้เจ้าตัวก็ทำหน้ายิ้มแย้มอย่างดีใจที่เห็นผมกับไอ้ธาม ซึ่งไม่ต้องแปลกใจที่มันจะตื่นเต้นเวลาเจอพวกผม อาจจะเป็นเพราะมันเป็นแค่เพื่อนตอนดื่ม เลยเจอกันแค่นานๆ ที ถึงแบบนั้นก็ยังสนิทกันพอสมควร
แต่มาเตะซ้ำรอยเดิมแบบนี้ มันไม่ตลกนะเว้ย !
“ไอ้แทน !”
“ปะ...แปปนะ...กูหน้ามืด...” ผมพูดเสียงแหบแห้ง มือก็เกาะไหล่ไอ้ธามไว้แน่น หลังจากที่คนตรงหน้าเรียกผมเสียงดัง แล้วประคองผมไว้แน่นเพื่อไม่ให้ล้มลง ก่อนที่เจ้าตัวจะหันไปตะหวาดใส่คนที่ยืนงงอยู่ข้างๆ
“ทำอะไรของมึงเนี่ย ไอ้เหี้ยโอม !”
“ห๊ะ...ทะ...ทำอะไรวะ” ไอ้โอมมันทำหน้างง ก่อนจะเดินเข้ามาพยุงร่างของผมบ้าง ก่อนที่มือของคนทำจะตะปรบเข้ามาที่ก้นของผมแรงๆ จนตัวเองถึงกับสะดุ้ง
หมับ !
“...” << สตั้นอยู่
“ไอ้เหี้ยโอม !!”
“กูเตะแรงไปเหรอวะ...”
“ปล่อยมือเดี๋ยวนี้ !” ไอ้ธามมันโวยวายเสียงดัง และถึงปากจะออกคำสั่งแบบนั้นแต่เจ้าตัวก็รีบปัดมือนั่นออกจากก้นผมทันที “มึงนะมึง...!”
“กูไม่เป็นไรๆ สงสัยแดดแรง...” ผมพูดขึ้นหลังจากที่เงียบไปนาน ก่อนจะค่อยตั้งสติตัวเอง แล้วพยายามทรงตัว โดยที่ยังคงใช้ไหล่ไอ้ธามเป็นที่พึ่ง ก่อนจะหันไปพูดกับไอ้โอมที่ทำหน้างงอยู่ “มีอะไรวะ”
“เอ้อ ลืมเลย”
“อะไร !” และนี่ก็เป็นเสียงไอ้ธามที่ยังคงทำท่าหาเรื่องไม่หาย
“วันเสาร์นี้ไปแดกเหล้ากัน คราวนี้ไอ้มาร์คกับไอ้ธีร์มันนัดดวลเหล้าแย่งสาว พวกมึงไม่สนใจไปดวลด้วยกันงั้ย สวยนะเว้ย”
“แย่งใคร ?”
“ขอผ่าน” ผมกับไอ้ธามพูดขึ้นมาพร้อมๆ กัน ก่อนที่ผมจะหันไปมองไอ้คนที่พูดในเชิงประโยคคำถามที่ดูตอนนี้จะทำหน้าสนใจขึ้นมา ซึ่งมันเองก็หันมามองผมแล้วเกาแก้มตัวเองเบาๆ พลางเบือนหน้าหนี ผมจึงปล่อยมือออกจากไหล่มัน แล้วเผลอขยับตัวออกห่างเองอัตโนมัติ จนไอ้ธามมันทำท่าจะคว้าแขนผมไว้ ผมจึงเบี่ยงตัวหลบแล้วหันไปพูดกับไอ้โอมแทน “มึงชวนไอ้ธามแล้วกัน ดูเหมือนมันจะสนใจ”
ส่วนผมที่ขอผ่านเพราะรู้สึกเข็ดกับไอ้กิจกรรมดวลเหล้าแย่งสาวนี้เต็มที
“กูไม่ได้...!”
“เออ มาด้วยกันดิ น้องมีนาเด็กอักษา ขาว สวย หมวย เอ็กส์”
“อึก...”
หึ ความสนใจนี่ออกนอกหน้าเชียวนะ
อย่าว่าแต่มึงเลย กูก็สนใจ ตั้งแต่ได้ยินคำว่า ขาว สวย หมวย เอ็กส์ แล้ว
เหี้ย...อยากไป...
“เปลี่ยนใจละ กูไปด้วยดีกว่า ”
“ว่าไงนะ !”
“ดีๆ ไปด้วยกันเยอะๆ สนุกดี”
“ไม่ไป !” ไอ้ธามมันพูดเสียงดังพลางกระชากแขนผมจนตัวเซ ก่อนที่เจ้าตัวกัดฟันแล้วกระซิบบอกผม “มึงห้ามไป”
“อะไรวะ ตัวเองก็สนใจไม่ใช่หรือไง”
“แต่กูก็ไม่ได้บอกจะไปป้ะวะ !”
“มึงไม่ไปก็เรื่องของมึงดิ กูจะไป !”
“ไอ้เหี้ยมืด !”
“อะ...!”
“ไม่ต้องเถียงกัน ไปแม่งทั้งคู่เลย !” ผมกับไอ้ธามต่างเงียบ เมื่อโดนแทรกขึ้นแล้วตัดสินใจให้เสร็จสับ ไอ้โอมที่ยืนรอคำตอบเลยได้แต่ทำหน้าเซ็งๆ แล้ว พูดขึ้นอีกครั้ง “เจอกันที่ผับเดิม ถ้าใครไม่มาแม่งถือว่า ‘อ่อน’ กูจะแปะรูปประจานแล้วพิมพ์คำว่า ‘กาก’ ตัวใหญ่ๆ”
ว่าจบไอ้คนที่พูดก็ส่ายหัวระอาแล้วเดินหนีไป เหลือผมกับไอ้ธามที่ยังคงยืนอยู่ที่เดิม แน่นอนว่าทั้งผมและมันตอนนี้คงไม่มีใครคิดที่จะไม่ไปอีกแล้วล่ะ
นี่สินะ ที่มาของคำว่า ‘ลูกผู้ชายฆ่าได้ แต่หยามไม่ได้’
“ชิส์ !” ผมจิ๊ปากก่อนจะหันหลังเดินหนี แต่ไอ้คนงี่เง่าก็รีบเดินตามมาติดๆ ผมจึงพูดขึ้นเสียงจริงจัง “ถ้าไปแล้ว ก็ช่วยทำตัวปกติเหมือนเดิมด้วย”
“หมายความว่าไง !?”
“ก็อย่ามาทำตัวงี่เง่าต่อหน้าคนอื่นไง !”
ผมพูดพลางหยุดเดินแล้วชี้หน้ามัน เพราะรู้ว่าผมกับมันตอนนี้ ข้ามคำว่าคนรู้จักไปไกลแล้ว และมันก็ชอบแสดงท่าทีแปลกๆ ออกมาอยู่เสมอ เวลาที่ผมอยู่ใกล้คนอื่น ไม่รู้ว่าอาการแบบนี้ จะเรียกว่า ‘หึง’ ได้หรือเปล่า
...
ผมสะบัดหัวตัวเองเบาๆ ราวกับกำลังสะลัดความคิดไร้สาระของตัวเอง
มันจะมาหึงผู้ชายอย่างผมทำไม
“พูดแบบนี้ คิดจะคั้วผู้หญิงต่อหน้ากูว่างั้นเถอะ ?”
“เป็น ‘ผู้ชาย’ มันก็ต้องคั่ว ‘ผู้หญิง’ เป็นเรื่อง ‘ธรรมดา’ ไม่ใช่หรือไง” ผมพูดโดยเน้นคำใส่ไอ้ธาม จนตอนนี้เจ้าตัวทำหน้าอารมณ์เสียสุดๆ แต่ก็ยังคงพยายามระงับอารมณ์ตัวเองไว้ พลางเดาะลิ้นไปมา ก่อนที่มันจะมองผมด้วยสายตาคมกริบ แล้วพูดเสียงนิ่ง
“งั้นก็ได้ ถือว่าวันเสาร์นี้ฟรีสไตล์ อยากคั่วใครก็คั่ว อยากเอาใครก็เชิญ จะไม่ยุ่งกัน โอเคมั้ย ?” ไม่รู้ว่าอารมณ์อะไรของไอ้ธามที่ทำให้พูดแบบนี้ออกมา ผมจึงตอบรับคำออกไป ถือว่าเป็นการเข้าใจตรงกัน
“เออ”
ว่าจบก็หันหลังเดินต่อ โดยที่ไม่มีไอ้ธามเดินตามมาเหมือนอย่างเคย และไม่นานนักก็ได้ยินเสียงพึมพำจากข้างหลัง ที่ท่าทางจะหัวเสียพอสมควร และมันก็ทำให้ผมต้องกลับมา ‘คิด’ เรื่องก่อนหน้านี้ใหม่อีกครั้ง
...
“คนเป็น ‘ผัว’ มันก็ต้องหวง ‘เมีย’ เป็นเรื่อง ‘ธรรมดา’ เหมือนกันล่ะวะ...”
- ธาม –
คนเป็น ‘ผัว’ มันก็ต้องหวง ‘เมีย’ เป็นเรื่อง ‘ธรรมดา’ เหมือนกันล่ะวะ...
Thank You