..
..
..
ผมดูหนังไปเรื่อยๆ บางช่วงก็ตั้งใจดูแต่บางครั้งเรื่องยุ่งๆ ก็วนเวียนให้คิดไปเรื่อย
กริชจะชอบที่เป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน....เราคิดบ้าอะไร....ตอนนี้ก็อยู่ด้วยกันแล้วนี่ แค่รักเขาก็พอ
กริชชำเลืองมาจ้องตาผมและโอบให้แน่นกระชับขึ้น แต่ผมกลัว...มันมีอะไรสักอย่าง ทุกครั้งที่ผมก้าวล้ำไปใกล้กริชจะ...
...สีหน้าท่าทางนั่นคือโมโหหรือว่าเศร้ากันแน่.... ทุกครั้งที่เขาทำท่าแปลกๆ อย่างนั้นทำให้ผมเจ็บ.... นับวันผมยิ่งรู้สึกอึดอัด
ทุกครั้งที่พูดหรือทำอะไรต้องคอยดูสีหน้าเขาตลอดเวลา... ที่เจ็บปวดยิ่งกว่าคือกริชเหมือนจะไม่อยากให้ผมยุ่งกับอะไรก็ตามนั่น...
คิดมากน่า....ผมวางมือที่ตักกริชและดูหนังต่อไป
***********************************************************************************
รถแท๊กซี่จอดช้าๆ สถานที่เดิม บ้านของกริชมืดสนิทเหมือนทุกครั้ง เสียงไขกุญแจเป็นสัญญาณว่า 'คืนนี้' กำลังจะเริ่มแต่ไม่รู้จะจบที่ใดในโลกความรักที่หลบซ่อนนี้ จะเป็นที่ไหนยังไงก็ได้ถ้ามีเขาอยู่
"ไม่มีคนหรอกไม่ต้องกลัว" กริชจูงมือผมเบาๆ ผ่านประตูบ้านเข้ามา ตอนนี้ใจผมไปถึงเตียงและห้องน้ำแต่ใจกริชท่าจะไวกว่า
เขาประคองกอดผมตามด้วยริมฝีปากที่แผ่วเบา กริชถอดเสื้อผม ลิ้มเลียหน้าท้องเลื้อยขึ้นมาที่อกและซุกไซ้มอบไออุ่นที่ซอกคอถึงใบหูจนวนกลับมาที่ริมฝีปากผมอีกครั้ง
"ใช้ปากทำได้ทุกอย่างเลยนะ ยกเว้นพูด ฮะฮะ"
หน้าผากและปลายจมูกเราแตะกันค้างอยู่อย่างนั้นระหว่างที่กริชถอดเสื้อออก
"....ก็เพราะการพูดมันยากที่สุดไง"
ผมโอบรัดเขาเข้าแนบเนื้อ ร่างที่แข็งแรงเหมือนจะเป็นบ้านให้หัวใจผมอยู่ได้ตลอดกาลอย่างปลอดภัย
"ยากก็ลองดิ๊" ตาเราจ้องกัน...
"ผม....รั...." ผมชะโงกหน้าขโมยจูบเขา
"อ้าว บอกให้ลองแล้วไหงงี้ล่ะ"
"พูดตรงนี้ก็อายแย่เดะ"
"มีแค่เราสองคน" แววตาซุกซนเหมือนจะท้าทาย "อายโซฟา อายทีวี อายตู้เย็นโว้ย!"
"งั้นต้นจะให้พูดที่หนาย"
"ต้องบอกด้วยเรอะ?"
กริชหันหลังให้ผมแล้วก้มตัวนิดหน่อย
"ทำไร? หรือวันนี้อยากลองรับ"
"ก็บอกว่าอยากซ้อนมอไซค์คนที่รักจริงไม่ใช่เหรอ"
"อ๋อจะให้ขี่หลังก็ไม่บอก ตะกี้เกือบรุกจริงๆ นะเนี่ย 555"
ผมกระโดดขี่หลังกริชให้เขาพาขึ้นชั้นสองไปห้องนอน แข็งแรงจังแฮะกระเตงหลังผมขึ้นบันไดได้ด้วย
"ไง! เหมือนที่ฝันมั๊ยต้น?"
"ไม่เหมือนน่ะ ต้องเร็วสัก 80 กม./ชม."
"ไม่ใช่แฟลชแมนนะคร้าบ"
ผมซบหน้าที่หลังคอกับผมนุ่มๆของกริช "........ไม่เหมือนเลย ดีกว่าเยอะ"
กริชหย่อนผมลงที่ขอบเตียงแล้วนั่งยองๆ ทำตาทะเล้นส่ายหัวด๊อกแด็กเหมือนตุ๊กตามาดามยี่หุบ
"กินตรงไหนก่อนดีน้า?"
"ยังไงก็กะจะกินหมดตัวอยู่แล้วนี่" ผมตอบพลางขยับเอวให้กริชถอดกางเกงผมง่ายขึ้น พอผมล่อนจ้อนกริชก็ลุกขึ้นถอดออกหมดบ้าง
ถึงห้องจะมืดแต่แสงไฟลางๆ จากหน้าต่างมันมากพอให้เห็นทุกส่วนสัดของเขา ทนไม่ไหวแล้วว้อย!
ผมกระชากเขาลงบนเตียงแล้วพลิกขึ้นคร่อมจูบเขาไปทั่วหน้า ซอกคอ หอมแก้มให้สะใจ มือก็รุนรานอาวุธเขา
"ไม่เจอกันแปบเดียวดุเดือดขึ้นเยอะเลยนะน้องชายสุดที่รักของผม"
"ใช่ ฟิตมาเต็มที่เลยล่ะ"
"ผมคิดถึงต้นนะ รู้มั๊ย?" ผมหยุด ตาประสานกัน ปากผมมันยิ้มด้วยความรู้สึกที่คุมไม่อยู่ ทั้งรักทั้งขำ
"ขำอะไร คิดถึงจริงๆ" ที่ผ่านมาตรูทุลักทุเลเพราะเจอนายแทบทุกวัน เจ้าบ้า! ไม่ขำได้ไง
"คงมีถุงนะกริช?"
"ถุงไร ไม่มี เอาไปใส่กับข้าวหมดแล้ว" ปากก็พูดแต่มือควานไปหลังกองหนังสือ ทำยักคิ้วส่ายหน้าช้าๆ ผมเลยฟัดจูบเล่นซะเลย
สวบๆๆ เสียงมือเขาควานในถุงก๊อบแก๊บ สวบๆๆ
เวลาหงี่มากๆ มักทำอะไรไม่ได้ดั่งใจกริชเลยหยิบมาทั้งถุง
"โหย กะจะใช้หมดนี่เลยเรอะ! กลับบ้านล่ะ!" ผมแกล้งลุกจากเตียงล้อเขา กริชขำชอบใจใหญ่คว้าตัวผมไว้
"ก็มันอายคนขายนี่นาตอนซื้อนี่ถ่อไปร้านขายยาไกลบ้านเลยนะ คว้าได้สองกล่องก็รีบจ่ายตังค์" พอเห็นภาพครับ
เอ๋...สองกล่อง กะจะเล่นอย่างน้อยๆ 4 ยกรึไง (พอนึกออกนะ 1กล่องมี 3ถุง)
"แล้วไหงมาเกือบครึ่งโหลแบบเนี้ย?"
"ก็คนขายดันพลิกดูแล้วจ้องหน้าผม...ถามว่า...น้องๆ นี่คนละขนาดกันนะ ของน้อง 49 หรือ 52?" ผมฮาเกือบตกเตียง
"อายแทรกแผ่นดินหนีเลย ไม่เคยรู้ว่าของนี่มีหลายขนาดด้วยแฮะ คว้ามั่วๆให้รีบคิดเงินแล้วเดินหนีออกมาเลย" แน่ะมาทำหน้างอนผมซะงั้น
"มา เลือกให้เอง" อันที่จริงเจ้าหมูยอสองดุ้นนี่คงใช้ถุงขนาดเดียวกันแหละจากการคาดคะเน แต่ขนาดไหนไม่บอกหรอก
เรียบ-ไม่เรียบ ลอนคลื่น สตอเบอรี่ ช็อกโกแลต รสกล้วยยังมี คนเราน้อพิเรนทร์จริงๆ เลือกไปอารมณ์ยิ่งกระเจิงครับ จินตนาการไปถึงไหนต่อไหน
เลือกได้แล้วก็สวมให้กริชแล้วลงปากจนกริชสะดุ้งทั้งตัว ก้นลอยกล้ามงี้เกร็งเป็นมัดๆ ยิ่งชวนให้ฟัดมันหนักขึ้นอีก
"อ๊า.....อ๊า......ต้น!" ทำผมหัวหมุนมาหลายวันจะให้รักน้อยกว่านี้ได้ไง
"ว้อย!...โอ๊ย! ต้น! ....อุ...อาาา เดี๋ยวก่อน! อ๋อย!" กริชดิ้นพล่านครางน่ารักเชียว เผลอฟัดแรงไปหน่อยรึเปล่าเนี่ย
เขาดิ้นพลิกตัวหนีแต่อ้อยเข้าปากช้างมีหรือจะยอมปล่อย (ของกริชไม่ได้ยาวเท่าลำอ้อยนะครับ เป็นสุภาษิตเฉยๆ) เลยกลายเป็นผมอยู่ด้านล่างแทน
กริชค่อยๆขยับขึ้นลงแล้วเร่งเร็วขึ้นทีละนิด ผมต้องเอามือกำโคนไว้ก่อนไม่งั้นมีหวัง....
ใครคิดว่าท่านี้เสียวกระสันมันกว่าแห้ว ขอบอกว่าสงสารคนข้างล่างหน่อยนะถ้าคนข้างบนคึกลืมตัวนี่อ่วมแน่
กริชพลิกตัวมาสวมนวมให้ผมบ้างแล้วนอนตะแคงใช้ปากให้กันและกันจนเสร็จ เขานอนหงายผมเลยจัดการขึ้นคร่อมจูบฟัดทั่วตัวให้หนำใจ
ได้ยินเสียงฉีกถุงกับนิ้วชุ่มๆสอดเข้าด้านหลังผมแล้วเพลงรักก็ดำเนินนัวเนียจนจบในท่าหมอบ
เสียงหอบหนักๆ กับร่างที่เปลือยเปล่าชุ่มเหงื่อถูไถบนแผ่นหลัง กริชลูบไล้ทั่วทั้งตัวและท่อนเนื้อผมจนน้ำทะลักหลายระลอกตามแรงกระแทกลงกลางเตียง
"ขะ..ขอโทษนะกริช"
"ช่างมัน" เสียงหื่นเต็มที่เลยครับ
"กริชใกล้ยัง?" เขาครางอือๆ อารมณ์นี้คงพูดไม่เป็นภาษาละครับ
"เราช่วยนะ?"
กริชพยักหน้า ผมจับเขาเปลี่ยนมาหมอบแทน ผมใช้มือนึงเอื้อมไปชักให้กริชอืกมือยันที่นอนแล้วนาบท่อนเนื้อลงบนเอวเขา โยกเป็นจังหวะเดียวกับมือที่ชักให้กริช เสียวโคตรๆ กริชครางลั่นตอนระเบิดน้ำลงบนเตียงส่วนผมก็ถึงจุดสุดยอดอีกครั้งบนแผ่นหลังที่บึกบึนของเขา
หน้าด้านข้างที่ชุ่มเหงื่อของกริชตอนนี้หล่อน่ารักที่สุดในโลกเลย ผมหอมแก้มเขาเบาๆ
"ม่าย...หวาย...แล้ว...โต้นนน" เราสองคนหัวเราะให้กันในความมืดมิดแต่ใบหน้าเขาช่างเด่นชัด
"เพิ่งหมดไปกล่องเดียวเองน้า" ...หึหึ เจ้าตกผลึกของผมมันยังคึกไม่เลิก
"อาบ...น้ำ...กาน...น้า"
รอบนี้อาบน้ำจริงๆครับเหนื่อยหอบกันทั้งคู่ 555 กริชสระผมให้ผม รู้สึกดีจังนิ้วแข็งแรงแต่สระนิ๊มนิ่ม
กริชลูบฟองแชมพูลงมาตามแผ่นหลังถึงร่องก้นของผม
"เจ็บมั๊ยต้น?"
"....ไม่ครับ"
"ปากแข็ง ตอบช้าแสดงว่าโกหก"
"ไม่เจ็บจริงๆ ครับ"
"......ไม่ชอบอะไรก็บอกผมได้นะต้น เราเป็นแฟนกันไม่ใช่ต้องปิดบังกัน"
ผมกอดเขาไว้หลวมๆ อยากให้คำของกริชสะท้อนกลับหาใจเขาบ้าง....เป็นแฟนกันไม่ใช่ต้องปิดบังกัน.....
แล้วกริชล่ะปิดบังผมทำไม? ที่ทำหน้าเศร้าบางครั้งน่ะทำไมไม่ระบายให้ผมฟังบ้าง...
"ไม่ชอบกินผัก"
"โหย มุขจ๊าบสุดๆ กอดผมแบบนี้เดี๋ยวคึกอีกจะไม่ได้ออกจากห้องน้ำกันพอดี"
"เหอเหอ เดี๋ยวเจอเราแล้วจะหนาว"
กริชขยี้หัวผมเบาๆ ด้วยความเอ็นดู "เอ้า! เสร็จแล้วเจ้าหัวเม่น"
โหย! คำนี้!!!!
ผมขืนตัวออกทันที เด็กม.4 เนี่ยห้ามล้อเรื่องทรงผมนะ เพิ่งเปลี่ยนจากทรงหัวเกรียนตอนม.3 มาเป็นรองทรง ผมข้าใครอย่าหยาม!
"เป็นอะไรเหรอต้น?" อุ๊บ! ตายห่าแล้วๆๆ
..
..
ผมจับกริชหันหลังแล้วนาบตัวชิด "กริชบอกว่าอย่าปิดบังกันใช่มั๊ยครับ?"
"อืม"
"เรามีความลับอยากจะบอกกริช" ผมกอดกระชับร่างที่เปลือยเปล่าให้แน่นขึ้น
"เรา...." ใจเต้นตุบๆๆๆ
"เรา...เป็น........"
..
..
..