MBK❤lover || ตอนที่ ๔๗ : ความรักชนะทุกสิ่ง || ๑๕ || ๑๗/๑๑/๖๐
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: MBK❤lover || ตอนที่ ๔๗ : ความรักชนะทุกสิ่ง || ๑๕ || ๑๗/๑๑/๖๐  (อ่าน 138726 ครั้ง)

ออฟไลน์ zipboy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 309
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-0
แต่ละอย่างที่จิวทำเนี่ย มองบนรัว ๆ

ติดตามตอนต่อไปครับ^^

ออฟไลน์ GuoJeng

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1268
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +44/-1
 ชอบจิวกับข้าวอะ ผู้แต่งบรรยายความรักของสองคนนี้แบบ ความรักบริสุทธิ์ใจจริงๆ รักกันที่ใจจริงๆอะ และก็ตลกเกตุกับราชา ลูกหมอผีแขกนี่ล่ะ

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
อ่านตอนนี้ได้รู้ประวัติของสะพานข้ามแม่น้ำแควไปเต็มๆ
 :pig4:

รักของจิวกับแว่น สองคนนี้เค้าใสใสดีเนอะ
ใส๊ใส  :haun4: ฮ่าฮ่า

แล้วที่คนแต่งใส่เครื่องหมาย"................" นี้อ่ะ
จะให้คนอ่านนึกถึงภาพอัลไล

นึกภาพอะไรไม่ออกแล้วตอนนี้
 :pighaun:
อิอิ

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
ขำมากกกกก  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
"พ่อไอ้ราชาเป็นหมอผีแขก"   กร๊ากกกก
"พ่องมึงสิเป็นหมอผี!! พ่อกูขายกำไลแขกอยู่พาหุรัดเว้ย ค-ว-ย" กร๊ากกกกๆ
"......... "
 ไรท์ บรรยายหน่อยสิ อยากรู้  :ling1: :ling1: :ling1:
เห็นแค่ "......... " มันสวรรค์อยู่ในเต้นท์ ยังไง
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6
 :L2: :pig4:

หวานนนน ไม่นับตอนง่วงนะ

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ bluecoco

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 194
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
หลงรักเรื่องนี้ สนุกมาก
ละมุนละไมสุดๆ
กลิ่นอายอดีตเป็นฉากหลังที่อบอุ่นมากของเรื่อง
ยุคอนาล็อกให้ควารู้สึกติดตรึงบอกไม่ถูก
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่และคุณนักเขียนค่ะ

ออฟไลน์ กำปงพิราเทวี

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 100
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-0

แต่ละอย่างที่จิวทำเนี่ย มองบนรัว ๆ

ติดตามตอนต่อไปครับ^^

= วัยกำลังเปรี้ยว ทำได้ทุกอย่างฮะ 55555+


ชอบจิวกับข้าวอะ ผู้แต่งบรรยายความรักของสองคนนี้แบบ ความรักบริสุทธิ์ใจจริงๆ รักกันที่ใจจริงๆอะ และก็ตลกเกตุกับราชา ลูกหมอผีแขกนี่ล่ะ

= ขอบคุณมากๆ ฮะ / และน่าสงสารปนขำ กับเกตุและราชาเนอะ 555+


อ่านตอนนี้ได้รู้ประวัติของสะพานข้ามแม่น้ำแควไปเต็มๆ
 :pig4:

รักของจิวกับแว่น สองคนนี้เค้าใสใสดีเนอะ
ใส๊ใส  :haun4: ฮ่าฮ่า

แล้วที่คนแต่งใส่เครื่องหมาย"................" นี้อ่ะ
จะให้คนอ่านนึกถึงภาพอัลไล

นึกภาพอะไรไม่ออกแล้วตอนนี้
 :pighaun:
อิอิ

= นิยายเรื่องนี้ใสใส น๊า (ใสหัวเข้าไปในเต้นท์ 555+)

น้องๆ จูบกันอย่างเดียวครับ อิอิ  :hao6:


ขำมากกกกก  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
"พ่อไอ้ราชาเป็นหมอผีแขก"   กร๊ากกกก
"พ่องมึงสิเป็นหมอผี!! พ่อกูขายกำไลแขกอยู่พาหุรัดเว้ย ค-ว-ย" กร๊ากกกกๆ
"......... "
 ไรท์ บรรยายหน่อยสิ อยากรู้  :ling1: :ling1: :ling1:
เห็นแค่ "......... " มันสวรรค์อยู่ในเต้นท์ ยังไง
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

= สวรรค์ของคนเรา มีระดับชั้นที่ไม่เท่ากัน จูบน้อยๆ แค่นี้ของจิวและต้นข้าว ก็เป็นสวรรค์แล้วเหมือนกันน๊า  :ling1:

ปล. ขำเกตุกับราชาเนอะ อิอิ


:L2: :pig4:

หวานนนน ไม่นับตอนง่วงนะ

= ขอบคุณมากคร้าบ  :-[


:L2: :L2: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :L2: :L2:

:mew1: :mew1: :mew1:


หลงรักเรื่องนี้ สนุกมาก
ละมุนละไมสุดๆ
กลิ่นอายอดีตเป็นฉากหลังที่อบอุ่นมากของเรื่อง
ยุคอนาล็อกให้ควารู้สึกติดตรึงบอกไม่ถูก
เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่และคุณนักเขียนค่ะ

= ขอบคุณมากๆ นะฮะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่โลกของจิวและต้นข้าวฮะ //ผู้อ่านน่ารักที่สุด  :กอด1:





ออฟไลน์ กำปงพิราเทวี

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 100
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-0

MBK❤lover





ตอนที่ ๑๒ : สะพานแห่งความรัก


สะพานข้ามแม่น้ำแคว  จ.กาญจนบุรี


         จิวกับต้นข้าว เดินรวมกลุ่มตามเพื่อนๆ จนมาถึงริมแม่น้ำ ภาพที่อยู่ตรงหน้า มันก็คือ "สะพานเหล็ก" จริงๆ ด้วยแหล่ะ

 

สะพานข้ามแม่น้ำแคว ก่อนปี พ.ศ. ๒๕๓๐


         มันเป็นสะพานข้ามแม่น้ำหน้าตาธรรมดาๆ นี่ล่ะ มีเสาปูนอยู่ในแม่น้ำ ส่วนตัวสะพาน เป็นเหล็ก มีราวกั้นสะพานเป็นเหล็กเหมือนกัน เป็นราวโค้ง สลับกับราวทรงเหลี่ยมไปตลอดทั้งสะพาน และบนทางสะพาน ไม่ได้ให้รถหรือคนข้ามผ่าน แต่มันสร้างไว้เพื่อวางรางรถไฟโดยเฉพาะ

         รอบๆ บริเวณริมแม่น้ำ ก็ไม่มีอะไรโดดเด่น มีร้านขายเครื่องดื่มหลังคามุงสังกะสีอยู่สองสามร้าน มีพงหญ้ารกขึ้นครึ้ม ไม่มีนักท่องเที่ยวใดๆ มีแค่ฝรั่งผอมๆ เดินเล่นอยู่ใต้สะพานสองสามคน

         สรุปแล้ว นี่เป็นสะพานเหล็กหน้าตาธรรมดาสามัญที่สุด ไม่มีอะไรโดดเด่นงดงามทางสถาปัตยกรรมเลยโดยสิ้นเชิง!!! มันจะมีอะไรให้คนมาเที่ยววะ --ทั้งสองคนคิดในใจ

         จิวกับต้นข้าว อยู่ในกลุ่มเพื่อนสักพัก เห็นเพื่อนๆ เจี๊ยวจ๊าวแย่งกันให้ครูนิลถ่ายรูปให้ ต้นข้าวเลยสะกิดจิวให้เดินเลี่ยงออกมาก่อน เพราะจะเสียเวลารอทำไม วุ่นวาย

         จิวกับต้นข้าว ลองเดินขึ้นไปบนสะพาน มันก็มีแต่รางรถไฟแหล่ะ แต่ไม้หมอนที่พื้นมีแผ่นเหล็กปูต่อกัน ทำให้คนพอจะเดินบนนั้นได้แค่สวนกัน ไม่กว้างมาก มีพื้นที่แค่ตัวรถไฟแล่นผ่านเท่านั้น

         ทั้งสองเดินไกลมาจนถึงกลางสะพาน มองลงไปคือกึ่งกลางร่องแม่น้ำแควพอดี

         "มึงว่าระเบียงที่ยื่นๆ ออกไปตรงนี้ เอาไว้ทำอะไรอ่ะ"

         จิวเข้าไปยืนตรงระเบียงเล็กๆ ระหว่างราวกั้นขอบสะพาน ที่เหมือนยื่นล้ำออกไปนอกตัวสะพานนิดหน่อย เหมือนยืนอยู่กลางอากาศ

         "ไม่รู้ดิ เอาไว้ยืนตกปลามั้ง" ต้นข้าวตอบแต่ไม่ได้หันมามอง

         ตอนนั้นต้นข้าวยืนกลางสะพาน กำลังก้มมองผ่านช่องรางรถไฟลงไปดูน้ำในแม่น้ำแควด้านล่าง มองวงพรายน้ำที่ปลากระโดดเล่นน้ำหลายตัวอยู่ ใบหน้ายิ้มๆ อย่างมีความสุข และจิวก็กำลังมองต้นข้าวอย่างมีความสุขอีกต่อหนึ่ง

         สักครู่ จิวที่พิงราวเหล็กนอกระเบียงก็รู้สึกประหลาดๆ รู้สึกว่าราวเหล็กมันสั่นน้อยๆ เอ๋!แผ่นดินไหวหรือ

         อีกไม่นาน คำตอบนั้นก็มาถึง รถไฟขบวนหนึ่งกำลังเลี้ยวโค้งตามรางมาแต่ไกล และตอนนี้หัวรถจักรเริ่มเข้ามาในเขตคอสะพานแล้ว

         "ปู๊นนนนนน~"

         เสียงเปิดหวูดจากหัวรถดังมาก และราวสะพานก็สั่นมากขึ้นทุกที

         "เฮ้ย ตายห่าแล้ว รถไฟขึ้นมาบนสะพาน มาทางนี้แล้ว เอายังไงดี"

         ต้นข้าวหน้าซีด เกาะราวสะพานแน่น จะวิ่งกลับไปทางหัวสะพานที่เดินขึ้นมาก็ไม่ทันแล้ว

         หัวรถไฟมันวิ่งเร็วกว่าที่คิดมาก มันกำลังจะถึงกลางสะพานที่สองคนยืนอยู่แล้ว จะหลบไปตรงไหน เสียงหวูดเตือนดังสนั่นหวั่นไหวอีกครั้ง แก้วหูทั้งสองคนลั่นเปรี๊ยะ

         "กระโดดลงน้ำนะ"

         ต้นข้าวทำท่าจะโดดจริงๆ แต่มือของจิว เอื้อมมาดึงต้นข้าวไว้ แล้วลากตัวต้นข้าวอย่างแรงเข้ามาหาตัวจิว ที่กำลังยืนอยู่บนระเบียงเล็กๆ ที่ยื่นออกไปนอกแนวราวสะพานนั่น

         แรงเหวี่ยง ทำให้ต้นข้าวโผเข้าไปชนกับจิว หน้าเกือบชนกัน จิวเอาสองมือรั้งเอวต้นข้าวให้แนบชิดเข้ามาอีก จนตัวจิวและต้นข้าวแทบจะลอยอยู่นอกสะพาน จมูกทั้งสองชนกัน ปากห่างกันไม่ถึงนิ้ว ลมหายใจร้อนรดกัน และหลับตาปี๋

         และเวลาเดียวกัน หัวรถจักรก็วิ่งผ่านหลังต้นข้าวไป รวมทั้งขบวนโบกี้อันยาวเหยียด แล่นผ่านพ่วงกันไปยาวเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด เสียงล้อกระทบรางเหล็ก ดังกึงกังกึงกังสนั่นหวั่นไหว  ลมจากข้างใต้รถหมุนวนตีกลับขึ้นมาจนตัวแทบปลิว จิวกอดต้นข้าวแน่นขึ้นอีก และตอนนี้ต้นข้าวก็ยกมือทั้งสองขึ้นมาปิดสองหูให้จิวด้วยเช่นกัน

         ในที่สุด รถโบกี้ขบวนสุดท้ายก็ผ่านไป ทุกอย่างกลับมานิ่งสงบเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้นมาก่อน เหลือแต่จิวกับต้นข้าวที่ยังยืนกอดหันหน้าชนกันแน่นแบบนั้น ทั้งคู่หายใจหอบแรง

         สักพักก็เป็นเสียงระเบิดหัวเราะของคนทั้งสอง จิวปล่อยมือต้นข้าว แล้วขำจนไหล่โยก ต้นข้าวก็เช่นกัน

         "เหมือนในหนังไทยเลยนะ ฮ่าๆๆๆ" ต้นข้าวหัวเราะต่อ

         "ฮ่าๆๆ ทีนี้รู้หรือยัง ว่าระเบียงที่ยื่นออกไปนี่ มันเอาไว้ทำอะไร" จิวเอามือเขี่ยหลัง ถามต้นข้าว

         "รู้แล้ว เอาไว้ให้คู่รักยืนกอดกันไง ฮ่าๆๆ" ต้นข้าวยังขำอยู่

         "เราเดินไปต่อกันอีกนิดนะ ไปสุดด้านที่รถไฟมันมาเมื่อกี้น่ะ มันคงไม่มีอีกขบวนมารางเดียวกันหรอก" จิวชวน

         "ไปดิ แต่มาแข่งกันดีกว่า อย่าเดินแบบธรรมดาเลย มาแข่งกันเดินไปบนรางนี่ดีกว่า เดินกันคนละรางเดียวเนี่ย ห้ามเดินตกลงมานะ" ต้นข้าวนึกสนุก

         "ได้เลย มาๆ"

         จิวกระโดดขึ้นไปยืนเลี้ยงตัวบนรางรถไฟแล้ว ยืนโอนเอนไปมา ต้นข้าวก็ขึ้นตาม ทรงตัวเอียงไปเอียงมาทั้งคู่ แล้วเริ่มเดิน

         เมื่อเดินไปสักสองสามก้าว เริ่มรู้สึกว่าทรงตัวยาก แขนของทั้งคู่ต้องกางแกว่งโบกไปมาบนอากาศเพื่อทรงตัวให้ได้บนรางเดี่ยวนั้น

         แกว่งแขนไปมา มือของทั้งคู่ก็มาชนกัน จิวเลยจับมือข้างหนึ่งของต้นข้าวอยู่กลางอากาศนั้น โดยตัวทั้งสองคนยืนอยู่บนรางรถไฟคนละข้าง มือลอยจับกันระหว่างราง ทำให้การทรงตัวมั่นคงขึ้น พอยืนได้นิ่งไม่โอนเอนแล้ว หันมามองหน้ากัน
 
         "เดินจับมือไปด้วยกัน เดินง่ายกว่านะ" จิวบอกต้นข้าวยิ้มๆ

         ต้นข้าวยิ้มตอบ  กำมือจิวกระชับแน่นกว่าเดิม แล้วทั้งคู่ก็เดินต่อไปบนรางนั้น โดยจับมือกันชูสูง ตัวทั้งสองคนที่อยู่บนรางคู่ต่างคนต่างเอียงออกไปซ้ายขวาคนละข้าง เพื่อการทรงตัว  แดดบ่ายส่องเฉียงจากทางด้านหน้า เห็นเป็นเงาทอดยาวมาด้านหลัง เงาจากตัวของทั้งคู่และการจับมือชูสูงแบบนั้น มันทอดมาบนรางรถไฟ มองเผินๆ เป็นรูปหัวใจ!!!

         "แช๊ะ..." เสียงลั่นชัตเตอร์ของกล้องถ่ายรูปจากข้างหลัง

         "นักเรียน นักเรียนสองคนนั่นน่ะ มานี่!!" เสียงครูนิลตะโกนเรียกอยู่ข้างหลัง

         จิวกับต้นข้าวหันมาเห็นครูก็ตกใจ รีบปล่อยมือที่จับกัน ก้าวลงจากรางที่ขึ้นไปเดินอยู่ ย้อนกลับมาหาครูนิล

         "ครับครู" จิวขานรับ

         "กลับได้แล้ว" ครูนิลพูดยิ้มๆ "มีคนบอกว่ารถไฟวิ่งผ่านบนสะพาน แล้วมีนักเรียนติดอยู่กลางสะพาน ครูเลยรีบเดินมาดู ไม่เป็นอะไรใช่ไหม"

         "ครับครู" ต้นข้าวไม่รู้จะพูดอะไรดีกว่านั้น

         "เมื่อครู่นี้ ก่อนครูจะเรียกเธอ ครูเห็นเธอทั้งคู่กำลังเดินจับมือกันบนรางรถไฟใช่ไหม" ครูถาม

         "ครับครู" จิวตอบแต่ในใจกระตุกวูบ แล้วมองหน้าต้นข้าว

         "นั่นสิ ครูเห็นมันมีแสงเงา และองค์ประกอบสวยมาก ครูเลยถ่ายรูปนั้นให้เธอแล้วนะ รูปน่าจะออกมาสวยดี เหมือนรูปหัวใจเลย แต่มันเป็นข้างหลังนะ จะถ่ายใหม่ไหม เอาแบบให้เห็นหน้า" ครูนิลพูดยิ้มๆ

         "ไม่เป็นไรครับครู เอารูปเมื่อกี้ก็ได้ครับ" ต้นข้าวบอก แล้วหันไปยิ้มกับจิว

         "ดี งั้นกลับกันเถอะ"


--------------------------------


         รูปถ่ายที่เห็นแต่ด้านหลังใบนั้น นับเป็นรูปคู่ใบแรกของทั้งสองคน จากนั้นไปอีกชั่วชีวิต จะถ่ายรูปกันอีกกี่พันครั้ง หรือมีกล้องที่ทันสมัยกว่านี้อีกร้อยเท่า แต่ไม่เคยมีรูปใดมีความหมายกับทั้งสอง มากไปกว่ารูปนี้เลย

         ขากลับ จิวและต้นข้าวมองไปทางสะพานข้ามแม่น้ำแควอีกครั้ง แต่คราวนี้ ไม่ได้มองมันในฐานะแค่ "สะพานเหล็กธรรมดา" แล้ว

         บางสิ่งบางอย่าง ถึงจะดูธรรมดา แต่ถ้ามันมีเรื่องราวประทับใจของมันให้นึกถึง มันก็อาจกลายเป็นเรื่องที่ถูกเล่าต่อไปอีกนานแสนนาน

         ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสะพาน...หรือคน


--------------------------------

 
สะพานข้ามแม่น้ำแคว ในปัจจุบัน



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-03-2017 02:27:05 โดย กำปงพิราเทวี »

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4
หวานกันได้ทุกที่จริงๆ   :mew1: :mew1: :mew1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6
 :-[

อ๋ายยย เรานึกตามตอนที่จับมือ ต้องเป็นภาพที่สวยมากๆเลย

:L2: :pig4:

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
อ่ออออ...รู้แระ
ชวนกันเสียวบนสะพาน
มันดีอย่างนี้..นี่เอง

อิอิ

ออฟไลน์ i_Tipz

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0

ออฟไลน์ zipboy

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 309
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-0
น่ารักจริง อะไรจริง : )

ติดตามต่อไปครับ

ออฟไลน์ GuoJeng

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1268
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +44/-1
 เป็นการโพสถ่ายรูปโดยไม่ได้ตั้งใจแถมยังเป็นความทรงจำดีๆอีกด้วย
  รออ่านตอนใหม่คับ

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
สะพานแม่น้ำแคว
สะพานแห่งความทรงจำ
ความยิ่งใหญ่ของสะพานตามจริง
อนุสรณ์สถานสงครามโลกครั้งที่๒ที่โด่งดังไปทั่วโลก
ไม่เท่าความหวานบนสะพานของคู่รักซะแล้ว
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
อ่านตอนที่หนึ่งแล้วพบว่า นอกจากปากกาคอแร้งแล้ว ก็ไม่มีอะไรเก่าย้อนไปถึงปี 27  ทุกสิ่งที่บรรยายอยุ่ในยุค 30 กว่าๆ เท่านั้น เช่นคำว่า จ๊าบ เป็นต้น

ออฟไลน์ กำปงพิราเทวี

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 100
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-0

หวานกันได้ทุกที่จริงๆ   :mew1: :mew1: :mew1:
= อยากให้หวานกันไปนานๆ เนอะคะ น่ารัก  :mew2:


:-[

อ๋ายยย เรานึกตามตอนที่จับมือ ต้องเป็นภาพที่สวยมากๆเลย

:L2: :pig4:
= ต้องออกมาเป็นภาพถ่ายที่น่าประทับใจจริงนะคะ  :hao5:


อ่ออออ...รู้แระ
ชวนกันเสียวบนสะพาน
มันดีอย่างนี้..นี่เอง

อิอิ
= เปลี่ยนจากตามบ้าน มาเป็นบนสะพาน น่าจะดีนะครับ 555+  :hao7:


น่าฮักขนาด  :impress2: :impress2:
= น่ารักเนอะ  :mew2:


น่ารักจริง อะไรจริง : )

ติดตามต่อไปครับ
= ขอบคุณมากๆ นะครับ  :mew1:


เป็นการโพสถ่ายรูปโดยไม่ได้ตั้งใจแถมยังเป็นความทรงจำดีๆอีกด้วย
  รออ่านตอนใหม่คับ
= ขอบคุณมากๆ นะครับ  :mew3:


สะพานแม่น้ำแคว
สะพานแห่งความทรงจำ
ความยิ่งใหญ่ของสะพานตามจริง
อนุสรณ์สถานสงครามโลกครั้งที่๒ที่โด่งดังไปทั่วโลก
ไม่เท่าความหวานบนสะพานของคู่รักซะแล้ว
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
= หวานกันจนเหล็กละลายกันเลยทีเดียว  :o8:


อ่านตอนที่หนึ่งแล้วพบว่า นอกจากปากกาคอแร้งแล้ว ก็ไม่มีอะไรเก่าย้อนไปถึงปี 27  ทุกสิ่งที่บรรยายอยุ่ในยุค 30 กว่าๆ เท่านั้น เช่นคำว่า จ๊าบ เป็นต้น
= ขอบคุณมากๆ นะคะสำหรับข้อมูล จะพยายามหาข้อมูลให้มากกว่านี้นะคะ  :mew1:





ออฟไลน์ Wendy

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
ตามทันแล้ววว
งานยุ่งมาก เพิ่งจะได้แวปมาอ่านวันนี้เอง
สองหนุ่มพอใจตรงกันแล้วน่ารักมาก
ชอบจิวมาก เป็นผู้ใหญ่ ปกป้อง ดูแลต้นข้าวได้ ที่สำคัญรักน้องม้ากมาก
ชอบภาษาคนเขียนมาก ภาษาสวย สร้างกรอบแนวคิดให้ตัวละครชัดเจน สร้างบรรยากาศในอดีตได้ดีมากด้วย ย้อนวัยเลยยยยย
ติดตามและเป็นกำลังใจให้นะคะ
 :L2:

ออฟไลน์ กำปงพิราเทวี

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 100
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-0

MBK❤lover





ตอนที่ ๑๓ : มเหสีขี้หึงประหนึ่งเสือ


         เย็นวันหนึ่งตอนเลิกเรียน หลังจากต้นข้าวไปช่วยเพื่อนในกลุ่มจัดบอร์ดความเป็นมาของวันลอยกระทงเสร็จแล้ว ซึ่งจัดกันวุ่นวายหลายคน เถียงเรื่องรูปกันไปมา กว่าจะเสร็จเกินเวลาล่าช้าไปมาก ต้นข้าวก็เดินกลับมาเก็บกระเป๋านักเรียนที่ห้องเรียน แต่ไม่พบจิวอยู่ที่ห้อง เลยยืนทำเสียง จึ๊จ๊ะ หงุดหงิดอยู่คนเดียว

         "ต้นข้าว" เนติเดินมาหาต้นข้าวที่โต๊ะ "จิวมันฝากบอกว่า ให้มึงตามไปเจอมันที่ศูนย์อาหาร ห้างมาบุญครองอ่ะ มันมีธุระ เลยออกไปก่อน ไม่ได้รอมึง"

         "อ้าวเหรอ" ต้นข้าวทำคิ้วขมวด "มันจะรีบไปทำอะไรของมันขนาดนั้น รอหน่อยก็ไม่ได้"

         เนติหัวเราะหน้าทะเล้น "ไม่รู้มัน เห็นรีบออกไปอ่ะ ฮั่นแน่...มึงรีบตามไปดูสิ มันแอบนัดหนุ่มที่ไหนไว้หรือเปล่า ฮ่าๆๆ"

         อารมณ์ต้นข้าวกำลังหงุดหงิดอยู่จากการเสียเวลาจัดบอร์ด แถมจิวยังรีบออกไปไม่บอกไม่กล่าว ใจก็ร้อนพอแล้ว ดันมาเจอไอ้เนติราดน้ำมันเบนซินใส่อีก

         "นัดใครก็ช่างมันปะไร เกี่ยวไรกะกู" ปากต้นข้าวพูด แต่มือก็หยิบกระเป๋าพร้อมออกแล้ว

         จิวนัดใครไว้-จิวนัดใครไว้-จิวนัดใครไว้ เสียงความคิดตัวเองวนเวียนในหัวต้นข้าวตลอดทางที่มาถึงห้างมาบุญครอง

         ในช่วงเวลานั้น "ห้างมาบุญครอง" สถานที่พิเศษของจิวและต้นข้าว ได้เปิดให้บริการมาหลายเดือนแล้ว แต่จิวและต้นข้าวยังไม่เคยได้มาเดินด้วยกันจริงๆ จังๆ เลย นับตั้งแต่ค่ำวันพิเศษสุดที่ทั้งสองคนมานั่งมองมันอย่างหวานชื่นพร้อมคำมั่นสัญญากัน ตอนตึกก่อสร้างใกล้เสร็จ

         ต้นข้าวเดินเข้าประตู "นครหินอ่อนใจกลางเมือง" มาอย่าง งงๆ อาจเป็นเพราะมันค่อนข้างใหญ่โตมาก เรียกได้ว่าเป็นห้างใหญ่โตมากที่สุดในเมืองไทยตอนนั้นเลยล่ะ

         ข้างในตัวห้างยังโล่งๆ ร้านค้ายังมาเปิดไม่ครบ บางชั้นยังตกแต่งไม่เสร็จดี  ต้นข้าวเดินผ่านร้านขายเทปแมงป่อง ที่ขายเทปคาสเซ็ทเพลงทันสมัยแห่งยุค ร้านลูกแมวที่ขายวีดีโอเทป ร้าน "555" (ตองห้า) ขายกระดาษสวยๆ ที่วัยรุ่นเอาไว้เขียนจดหมายจีบกัน

         ต้นข้าวเดินผ่านลานเสก็ตชนิดสี่ล้อ Diamond Skate และเห็นป้ายโฆษณาดาดฟ้าชั้น ๘ มีสวนสนุกของแดนเนรมิตมาเปิดที่นี่ด้วย ของเล่นที่ฮิตสุดคือรถรางไฟฟ้าที่แล่นเข้าบ้านผีสิง

         ต้นข้าวเดินผ่านรูปแกะสลักหินอ่อนรูปคนครึ่งตัว สองรูป มีชื่อเขียนที่ฐานไว้ว่า "นาย มา" และ "นาง บุญครอง" พอเดินเลยมาอีกนิด ก็มาเจอเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ จึงเข้าไปถามทางไปศูนย์อาหาร และได้คำตอบจากพนักงานว่าอยู่ที่ชั้นสี่ ชั้นเดียวกับซุปเปอร์มาเก็ต

         ศูนย์อาหารมาบุญครอง ในตอนนั้น นับว่าเป็นเรื่องแปลกประหลาด ที่ใครฟังแล้วก็ว่ามันตลก อะไรกัน เอาร้านอาหารมาเปิดรวมตัวกันในห้างนี่นะ ใครมันจะเข้าไปนั่งกิน ไม่มีห้างสรรพสินค้าใดๆ ในกรุงเทพฯ ทำมาก่อนเลยสักห้างเดียว

         แถมจะใช้เงินสดซื้ออาหารเหล่านั้นไม่ได้ด้วย ต้องเอาเงินสดไปเปลี่ยนเป็นคูปองกระดาษก่อน จึงเอาคูปองนั้นไปซื้ออาหาร ดูวุ่นวายซับซ้อน ห้างมาบุญครองเป็นห้างแรกที่ริเริ่มทำระบบนี้

         กลางลานชั้นสี่ มีชุดโต๊ะเก้าอี้สำหรับนั่งกินอาหารวางอยู่จำนวนมาก ทั้งแบบอยู่เป็นกระจุกตรงกลาง และแบบหลบเข้ามุมตามเสา หรือซอกหลืบต่างๆ ส่วนริมๆ รอบห้องนั้น เป็นช่องเหมือนร้านขายอาหารเล็กๆ มากมายหลายร้านเรียงกันไป แต่เห็นคนยืนต่อคิวกันแน่นเฉพาะหน้าร้านขายหอยทอดของดารา อรัญญา-เศรษฐา และร้านเกาเหลาเนื้อตุ๋นยาจีน มากกว่าร้านอื่นๆ

         ต้นข้าว ที่ตอนนี้เริ่มร้อนใจ  พยายามชะเง้อมองหาจิว ว่านั่งอยู่ที่โต๊ะไหน เดินหาจนรอบก็ไม่เห็น ตอนนั้นเป็นช่วงเย็น คนในศูนย์อาหารค่อนข้างเยอะ โต๊ะเต็มเกือบทุกโต๊ะ

         เดินหาจนแทบจะถอดใจ เดินเลี้ยวมาอีกมุมหนึ่งทางริมกระจกฝั่งแยกปทุมวัน  ต้นข้าวก็ได้เห็นจิวจากทางด้านข้าง นั่งแอบอยู่โต๊ะที่ค่อนข้างหลบมุม และตอนนี้จิวกำลังนั่งหัวเราะกับใครอีกคนหนึ่งในโต๊ะเดียวกัน ซึ่งตอนนี้ยังมองไม่เห็น เสาบัง ต้นข้าวใจหายวาบ

         ต้นข้าวรีบหลบมุมวูบที่หลังเสา ใจเต้นแรง อะไรกันนี่ หนีออกมาจากโรงเรียนก่อนก็ไม่บอกกัน แถมมาแอบนั่งหัวเราะคิกคักๆ กับใครอยู่ เหมือนที่เนติมันบอกเป็นนัยๆ มาเมื่อกี้เลย

         ต้นข้าวเริ่มลังเล สับสน เกิดอะไรขึ้นระหว่างต้นข้าวและจิวหรือ ทั้งๆ ที่เกือบปีที่ผ่านมา ตอนอยู่ในโรงเรียนตัวก็แทบจะติดกันตลอดเวลา แถมเวลามาและกลับบ้านก็พร้อมกันทุกวัน ยกเว้นจะมีวันที่ลาป่วย หรือลาหยุดเรียนเพื่อทำธุระส่วนตัวของแต่ละคนที่บ้านบ้าง แต่ก็นานๆ ครั้งหนึ่ง

         ส่วนเรื่องการบ้านก็อยู่ช่วยกันทำจนเสร็จ จึงจะแยกย้ายกลับบ้าน ถ้าไม่ไปทำกันที่ร้านน้ำปั่นก็จะมาทำกันที่บ้านต้นข้าว บนห้องนอนต้นข้าว แล้วจิวค่อยกลับบ้าน

         มีเรื่องเดียวที่แปลก คือต้นข้าวยังไม่เคยไปบ้านจิวเลย อาจเพราะบ้านจิวเป็นโรงงานเล็กๆ ไม่สะดวกสำหรับต้อนรับแขก และจิวยังไม่เคยเอ่ยปากชวน ต้นข้าวเลยยังเฉยๆ กับเรื่องนี้

         จนทุกวันนี้เพื่อนๆ ที่โรงเรียนแทบไม่มีใครมีคำถามแล้ว เห็นหน้าคนหนึ่งก็ต้องเห็นอีกคน มีธุระปะปังอะไร ก็ฝากบอกอีกคนได้เหมือนคนเดียวกัน

         หรือนี่มันจะถึงจุดสิ้นสุดแล้ว

         ต้นข้าวไม่อยากให้ใจเต้นโครมครามมากไปกว่านี้ ถ้านี่จะเป็นสิ่งที่เห็นด้วยตาตนเองว่าจิวจะมีคนอื่นมาแทนที่ หรือแม้แต่จะแอบมีใครอีกคนพร้อมๆ กันไป  แค่คิด ต้นข้าวก็แทบจะรับไม่ได้แล้ว ใจร้อนเหมือนจะลุกเป็นไฟ

         ต้นข้าวเอาตัวแนบเสาต้นใหญ่ตรงนั้น ค่อยๆ โผล่หน้าออกไปทีละนิด แล้วก็ได้เห็น

         จิว กำลังถือตลับเทปคาสเซ็ทตลับหนึ่งในมือ ชี้ชวนให้หนุ่มน้อยคนหนึ่งที่นั่งด้วย ดูสิ่งที่อยู่บนหน้าปกเทปนั้น แล้วหัวร่อต่อกระซิกกัน หน้าตาดูมีความสุข แล้วหนุ่มน้อยคนนั้นก็หยิบเทปจากมือจิวไป เอาไปวางไว้ข้างหน้าตัวเอง แล้วหัวเราะออกมาอีก

         ต้นข้าวอ้าปากค้าง ใจที่เต้นโครมครามเมื่อครู่นี้เหมือนจะหยุดเต้นไปแล้ว มันแปรเปลี่ยนไปเป็นความน้อยใจ ความเสียใจ ความโมโห และท้ายสุด เป็นความแค้น!

         เพราะคนที่นั่งคุยอยู่กับจิว  คือหนุ่มน้อยที่ต้นข้าวเคยเจอมาก่อนแล้วครั้งหนึ่ง ชื่อ "แจ๊ส" หน้าตาดีมาก ขาว สูง เพรียว ช่างพูดช่างคุย และเคยเป็นแฟนกับเอก-ศักดิ์สิทธิ์ เพื่อนสนิทในกลุ่มของต้นข้าวและจิวเอง

         "เจ้าชายกับเจ้าชาย" ที่เคยพ่วงไปกับเอก ในวันที่ไปเที่ยวแดนเนรมิตด้วยกันในครั้งนั้น

         เจ้าชายแมวขโมย ตอนนี้กำลังลักกิน แอบกิน!!!


--------------------------------


         ต้นข้าวคิดว่าตนเองทนดูภาพนั้นไม่ได้อีก  ต้นข้าวคงไม่ได้เป็นคนที่สำคัญที่สุดของจิวอีกต่อไปแล้วสินะ จิวคงโทรไปขอเพลงรักจากรายการวิทยุ แล้วอัดเทปมาให้คนใหม่แล้ว  และที่สำคัญ แจ๊สมันเป็นแฟนของเพื่อนแท้ๆ เพื่อนกันยังทำกันได้ลงคอ นี่มันแมวขโมยกินชัดๆ

         ต้นข้าวผละออกจากเสา ตาเริ่มแดงๆ เดินใจลอย กำหมัดแน่น ลงจากห้างมาที่ป้ายรถเมล์  ถ้าครั้งหนึ่งหลายเดือนก่อน ต้นข้าวเคยมีความรู้สึกว่าพื้นปูนที่เดินตอนมีความรัก มันเบา ลอย และมีกุหลาบโปรยลงมาที่หัว

         แต่วันนี้ พื้นหินอ่อนของห้างที่หรูที่สุดในประเทศ กลับแข็งกระด้าง และเป็นตะปุ่มตะป่ำแหลมคม บาดเท้าในทุกก้าวที่เหยียบ แถมบนหัวยังมีเม็ดกรวดและก้อนหินตกลงมาใส่อีก เจ็บปวดไปหมดทั้งตัว  คืนนั้นกว่าต้นข้าวจะหลับตาลง ก็เกือบเช้าวันใหม่ ด้วยความทุกข์และความแค้นเต็มหัวใจ


--------------------------------


         เช้าวันนี้ต้นข้าวมาโรงเรียนสาย หน้าตาเหมือนคนเหม่อลอย ใจมัวแต่พะวงคิดว่า ถ้าวันนี้เจอจิว จิวจะทำหน้าอย่างไร จะมีพิรุธอะไรไหม ต้นข้าวเกลียดคนใจโลเลหลอกลวงกัน เกลียดคนแอบแทงข้างหลัง เกลียดคนแอบลักขโมยกิน และเกลียดคนชื่อแจ๊สนั่น อยากจะทำอะไรลงไปสักอย่างให้รุนแรงและสาสม

         ใจก็บ่นว่าเกลียด แต่พอถึงห้องเรียน ต้นข้าวก็แอบชะเง้อมองไปที่โต๊ะหลังห้อง ก็ไม่เห็นวี่แววของจิว หึหึ! ดีแล้ว อย่าพึ่งมาให้เห็นหน้าเลย ทำใจไม่ได้ --ว่าแต่จิวไปไหนหว่า ทำไมไม่มาเรียน-- ต้นข้าวแอบคิด

         ครึ่งวันเช้าของการเรียน ต้นข้าวเลยตั้งใจจดจ่อกับหนังสือตรงหน้า พยายามไม่คิดอะไร จนระฆังบอกเวลาเที่ยง กำลังจะเก็บหนังสือลงเก๊ะ เอกก็เดินมาหาที่โต๊ะ

         ต้นข้าวเห็นหน้าเอกแล้วแอบเบ้ปากเป็นสระอิ  คิดในใจ เอกมันจะรู้ไหมนี่ ว่าแฟนมันแอบมีกิ๊กใหม่แล้ว แถมกิ๊กคนนั้นคือแฟนกูอีก และกูนี่ล่ะจะต่อยไอ้แจ๊สคนแรก

         "ต้นข้าว เมื่อวานตอนเย็นทำไมนายไม่ไปมาบุญครองล่ะ" เอกทำหน้ายิ้มๆ ถาม

         --ไปสิ ทำไมไม่ไป ไม่งั้นจะได้เห็นอะไรดีๆ เหรอ-- ต้นข้าวคิดในใจ แต่ปากกลับตอบไปว่า

         "อื่อ จัดบอร์ดยังไม่เสร็จน่ะ ตามไปไม่ทัน"

         "แล้วจิวบอกนายหรือยัง ที่เราจะไปเที่ยวด้วยกันอ่ะ" เอกถามต่ออีก

         --ใครจะไปกับมึง-- ต้นข้าวคิด แต่ตอบไปว่า "ป่าวนี่ เรายังไม่เจอจิวเลย ตั้งแต่เมื่อเย็นนะ"

         เอกยิ้ม "เสียดายจัง เมื่อวานน่าจะไป จะได้คุยพร้อมๆ กัน แต่พวกเราก็วางแผนไว้คร่าวๆ แล้วล่ะ"

         --พวกเรา??-- ต้นข้าวเริ่มงงคำนี้ขึ้นมาแล้ว ก็เมื่อวานเห็นจิวอยู่กับแจ๊สสองต่อสองนี่ แล้วจะไป "พวกเรา" อะไรกันตอนไหน

         เอกคงเห็นต้นข้าวทำหน้างงๆ เอ๋อๆ เลยอธิบายต่อ

         "ก็เมื่อวาน เราและแจ๊ส นัดจิวกับนายไปเจอกันที่มาบุญครองไง แต่นายไม่มาน่ะ เราชวนไปคุยเรื่องที่พวกเราจะไปเที่ยวเกาะเสม็ดกัน"

         "พวกเราไปเกาะเสม็ด!!!" ต้นข้าวอุทาน หน้ายิ่งงงงวยมากกว่าเดิม

         เอกมองหน้าต้นข้าว แล้วก็พลอยงงตามต้นข้าวไปด้วย //เอ๊ะ หรือกูจำเหตุการณ์เมื่อวานผิดไป ทำไมต้นข้าวมันงงหว่า มันก็ใช่ตามนี้นะ ไหนลองทบทวนเหตุการณ์เมื่อวานอีกที...


--------------------------------


         เมื่อวานเย็น เอกนัดกับแจ๊สแฟนตัวเองไว้ที่มาบุญครองหลังเลิกเรียน จะคุยเรื่องไปเที่ยวต่างจังหวัด และชวนจิวกับต้นข้าวไปหาแจ๊สด้วยกัน แต่ต้นข้าวลงไปจัดบอร์ดลอยกระทงนานมาก ยังไม่ขึ้นมา

         เอกบอกจิวว่าแจ๊สอยู่คุยด้วยได้ไม่นาน ต้องรีบกลับบ้าน เลยชวนจิวให้รีบออกไปมาบุญครองไปเจอแจ๊สก่อน แล้วฝากบอกเนติ เพื่อนอีกคน ให้บอกต้นข้าวรีบตามไปหา

         เอกและจิวมาถึงมาบุญครอง ก็เจอแจ๊สนั่งรออยู่แล้วที่โต๊ะ ทั้งสามคนก็เริ่มปรึกษากัน

         "เรื่องไปเที่ยวอ่ะ เดือนหน้ามีวันหยุดเรียนตั้งหลายวันแน่ะ" เอกเปิดเรื่อง

         "เราจะไปกันแค่สี่คนนี้ใช่ไหม กู ต้นข้าว มึง และแจ๊สแฟนมึง" จิวถามเอก

         "ใช่แล้วฮะ ไปกันสี่คน ไม่เรื่องมากดีฮะ" แจ๊สชิงตอบพร้อมยิ้มหวานให้

         "เอาไงดี ไปสวนสามพรานไหม หรือสวนนงนุชดี" จิวเสนอ

         "สวนสามพราน อย่าไปเลย เขาบอกไปแล้วจะเลิกกับแฟน" เอกเสริมข่าวลือ

         "โห หยุดหลายวันทั้งที ไปแบบยากๆ หน่อยสิฮะ ที่คนเค้าไม่ไปกัน นี่เลยฮะ นี่ๆๆ" แจ๊สหยิบตลับเทปคาสเซ็ทม้วนหนึ่งส่งให้จิว

         จิวหยิบตลับเทปนั้นขึ้นมาดูหน้าปกแบบงงๆ "อะไรวะ เทปเพลงใคร"

         "ม้วนนี้พึ่งออกใหม่ฮะ แจ๊สพึ่งซื้อมาเมื่อกี้นี้เอง อัลบั้มแรกเปิดตัวศิลปินคนใหม่ฮะ ชื่อเบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย" แจ๊สอธิบายพร้อมชี้ไปที่ปกเทปนั่น

         จิวหยิบเทปมาดูปกใกล้ๆ "ใครวะเบิร์ดแบ๊ดอะไรเนี่ย แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่เราจะไปเที่ยวกันอ่ะ"

         "นี่ไงฮะ" แจ๊สก้มลงไปจะหยิบของจากถุงที่หิ้วมา "อ้าว! โปสเตอร์ที่แถมมากับเทปม้วนนี้ไปไหนล่ะ"

         "เฮ้ย ไปวางไว้ไหน ตัวเองลืมหยิบมาจากร้านที่ซื้อเมื่อกี้ป่าว" เอกตกใจ ก้มลงไปช่วยมองหาบ้าง

         "เดี๋ยวแจ๊สวิ่งลงไปเอาให้ฮะ รอแป็บนะฮะ" แจ๊สทำท่าจะลุก

         "ไม่ต้องหรอกแจ๊ส เดี๋ยวเค้าเดินลงไปเอาให้ตัวเองนะ นั่งอยู่นี่แหล่ะ เอาใบเสร็จมานี่  ซื้อจากร้านแมงป่องใช่ไหม" เอก ทำคะแนนเอาอกเอาใจแฟนน่าดู

         ..................

         ขณะที่เอกเดินลงไปร้านแมงป่อง จิวก็ยกปกเทปขึ้นมาดูใหม่

         "ที่เที่ยวที่จะไป เกี่ยวกับเทปนี่หรือวะ" จิวพลิกเทปไปมา

         "ใช่ฮะ รูปบนหน้าปกเทปนี่ นักร้องเค้าถ่ายรูปคู่กับเรือไม้ที่เกาะเสม็ด เห็นบอกว่าที่อ่าวพร้าวฮะ แจ๊สอยากไป"

         จิวก้มมองอีกที แล้วหัวเราะออกมา "ไปเที่ยวตามรอยปกเทปนี่นะ แล้วจะไปยังไงวะเกาะเสม็ด ไม่เคยไป ไม่เห็นมีใครเขาอยากไปกัน ลำบากลำบนจะตาย"

         แจ๊สเอื้อมหยิบตลับเทปมาวางตรงหน้า แล้วหันหน้าไปซ้ายไปขวา เลียนแบบรูปบนหน้าปกเทป พร้อมกับหัวเราะ แล้วบอกจิวว่า

         "แจ๊สจะขอยืมกล้องถ่ายรูปของพ่อไปด้วยฮะ แล้วไปถ่ายกับเรือแบบนี้ฮะ"

         จิวนึกขำท่าทางดุ๊กดิ๊กของแจ๊ส ก็หัวเราะออกมา

         ..................

         "หัวเราะกันสนุกเลย ตกลงได้แล้วเนอะ ว่าไปเกาะเสม็ดกัน" เอก เดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมโปสเตอร์ที่แถมมากับเทปเพลง

         มันเป็นโปสเตอร์ขยายใหญ่ รูปเดียวกันกับในรูปหน้าปกเทป ที่นักร้อง เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย ถ่ายกับเรือไม้ อยู่ที่หาดทรายบนอ่าวพร้าว เกาะเสม็ด จ.ระยอง ในอัลบั้มแรกที่พึ่งเปิดตัวไปหมาดๆ "หาดทราย สายลม สองเรา"

         จิวหันไปยิ้ม "ก็ดีนะ แว่นมันคงชอบ ถ้าแว่นรู้แว่นคงอยากไปด้วยกันแน่"

         "โอเคนะฮะ ไปกันเดือนหน้า ไว้ค่อยมานัดก่อนไปกันอีกทีนะฮะ แจ๊สต้องรีบกลับบ้านก่อน เอกไปส่งแจ๊สที่บ้านนะฮะ"

         แล้วแจ๊สส่งม้วนกระดาษให้จิว "จิวเอาโปสเตอร์นี้ไว้ก่อนก็ได้ฮะ เอาให้ต้นข้าวดูก่อน ต้นข้าวจะได้ตื่นเต้นฮะ"

         หลังจากนั้นแจ๊สกับเอกก็ลุกขึ้นจะกลับบ้าน  เอกเห็นว่าเย็นมากแล้ว เลยชวนจิวกลับด้วย แต่จิวบอกว่าต้นข้าวอาจยังจัดบอร์ดที่โรงเรียนไม่เสร็จ ให้เอกกับแจ๊สกลับบ้านไปก่อน จิวจะนั่งรอต้นข้าวอยู่ที่นี่ จนกว่าต้นข้าวจะมา...


--------------------------------


         "เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ล่ะ" เอกสรุป หลังจากเล่าให้ต้นข้าวฟังทุกอย่างจนจบ

         "แล้วตกลงเมื่อวานนายไม่ได้ไปเจอจิวเหรอ" เอกถาม

         มาบัดนี้ เสือที่กำลังคิดจะขย้ำจับแมวขโมย กลับไม่มีแม้แต่เสียงจะครางออกมาจากปาก

         ต้นข้าว "................"

 
--------------------------------

 
เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย กับอัลบั้มแรก "หาดทราย สายลม สองเรา" ในปี พ.ศ. ๒๕๒๙




ห้างมาบุญครอง (MBK) เมื่อแรกเริ่มเปิดให้บริการ ในปี พ.ศ. ๒๕๒๘




สวนสนุก บนห้างมาบุญครอง ชั้น ๘ เมื่อเริ่มเปิดให้บริการใหม่ๆ



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-03-2017 02:27:32 โดย กำปงพิราเทวี »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
อือ.... ถ้าจิวจะเป็นแมวขโมยจริงๆ
จิวจะนัดต้นข้าวให้ตามไปทำไม
แล้วแค่หัวร่อต่อกระซิก ยิ้มแย้มกัน
กับปกเทป ไม่ได้จับมืออะไรกัน
ต้นข้าวอย่าเพิ่งคิดมาก
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4
ใจเย็นก่อน เข้าใจผิดแน่ๆ   :z3: :z3:

ออฟไลน์ broke-back

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5947
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +844/-16
หมาหัวเน่า เก่าไปแล้ว แน่วแน่ทิ้ง
นานไปจริง น่าเบื่อเกิน เดินต่อไหว
ไม่กระตุ้น ดุ้นมันหด หมดเร้าใจ
แต่คนใหม่ หัวใจชื่น รื่นหัวจวย

ไอ่จิว
เมิงตาย

แค้นนนนนนนนนน

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6
 :katai1:

อั้ยย๊ะ เย็นไว้ เย็นไว้


ออฟไลน์ กำปงพิราเทวี

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 100
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-0
ตามทันแล้ววว
งานยุ่งมาก เพิ่งจะได้แวปมาอ่านวันนี้เอง
สองหนุ่มพอใจตรงกันแล้วน่ารักมาก
ชอบจิวมาก เป็นผู้ใหญ่ ปกป้อง ดูแลต้นข้าวได้ ที่สำคัญรักน้องม้ากมาก
ชอบภาษาคนเขียนมาก ภาษาสวย สร้างกรอบแนวคิดให้ตัวละครชัดเจน สร้างบรรยากาศในอดีตได้ดีมากด้วย ย้อนวัยเลยยยยย
ติดตามและเป็นกำลังใจให้นะคะ
 :L2:
= ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ //น่ารักที่สุด  :mew2:


อือ.... ถ้าจิวจะเป็นแมวขโมยจริงๆ
จิวจะนัดต้นข้าวให้ตามไปทำไม
แล้วแค่หัวร่อต่อกระซิก ยิ้มแย้มกัน
กับปกเทป ไม่ได้จับมืออะไรกัน
ต้นข้าวอย่าเพิ่งคิดมาก
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
= วัยรุ่นใจร้อนเนอะ 555+ //เอ๊ะ หรือจิวจะมีอะไรจริงๆ  :hao5:


ใจเย็นก่อน เข้าใจผิดแน่ๆ   :z3: :z3:
= ภาวนาให้เป็นเช่นนั้นนะคะ  :hao5:


หมาหัวเน่า เก่าไปแล้ว แน่วแน่ทิ้ง
นานไปจริง น่าเบื่อเกิน เดินต่อไหว
ไม่กระตุ้น ดุ้นมันหด หมดเร้าใจ
แต่คนใหม่ หัวใจชื่น รื่นหัวจวย

ไอ่จิว
เมิงตาย

แค้นนนนนนนนนน
= เราไปแก้แค้นจิว ด้วยการนัดกันไปดักปล้ำจิวกันอีกที ดีไหมฮะ 555+  :hao6:


:katai1:

อั้ยย๊ะ เย็นไว้ เย็นไว้
= เย็นไว้โยม วัยรุ่นใจร้อน 555+  :hao7:

......................

และขอบคุณทุกท่านมากๆ นะคะ ที่แวะเวียนเข้ามาอ่านกัน  :m3:


ออฟไลน์ GuoJeng

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1268
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +44/-1
ต้นข้าวเข้าใจผิดแน่เลย พวกเขาแค่บังเอิญมาเจอกันรึป่าว อย่าคิดมากน้อยใจสิ  ข้าวจะโกรธแล้ว 555
  รออ่านตอนต่อไปคับ

ออฟไลน์ someonexx

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
   โหยยยยยยยย ค้างมากกกกก จิวอย่าใจร้ายยยดิ

ออฟไลน์ กำปงพิราเทวี

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 100
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-0
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-03-2017 03:39:26 โดย กำปงพิราเทวี »

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
โอ๊..โย้...โหยว....พออ่านเจอ "มเหสีขี้หึงประหนึ่งเสือ"
นึกว่าเข้าเรื่องจักรๆวงศ์ๆ ซะแล้ว
นั่นง้าย......ว่าแล้ว จิวรักต้นข้าวออก
ก้นหม้อข้าวยังไม่ทันดำ เอ๊ย....ยังไม่เคย.....กันเลย
จู่จะแอบมามีกิ๊ก มันแปลกๆอยู่นะ
สรุป พลิกล็อก กันน่าดู.... ถล่มทลาย....♩ ♭ ♪ 
พลิกล็อกกันมากมาย แบบเทกระเป๋า.... ♫ ♬ ♪
ต้นข้าวนอนไม่หลับทั้งคืน ต้องเอาคืนจิวละ
       :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4
โหจิวจะเป็นไงบ้างล่ะเนี่ย

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด