เสือไบ:the series (ตอน 123)
เกือบบ่ายสอง เรามาถึงพัทยาแล้ว มันแวะไปที่ๆ หนึ่งก่อน.....แถว สทร.5 พัทยา เขาทัพพระยา
"มาที่นี่ ก็ต้องพาลูกสะใภ้....มาฝากเนื้อฝากตัวกับเสด็จเตี่ยก่อน" อ้าว.....อะไรนี่..... ความจริงที่ผ่านๆมาผมก็มาบ่อยนะแต่ส่วนใหญ่จะตอนเช้า....เพราะวิวยามเช้าที่นี่จะสวย มองลงมาก็จะเห็นวิวทิวทัศน์ของพัทยารวมไปถึงทะเลด้วย....
"เดี่ยวซื้อดอกไม้ก่อน" หลังจากที่เราขึ้นมาถึงแล้วเราก็ซื้อดอกไม้...มันยื่นดอกกุหลาบแดงให้ผมสองดอก ของมันสองดอก......เสร็จแล้วเราก็มาสักการะกัน ผมน่ะเสร็จก่อน เพราะไม่รู้จะอธิษฐานอะไรหรอกส่วนไอ้ลูกเจี๊ยบผมยังไม่เสร็จเลย
"โอม ... ชุมพรจุติ อิทธิการะนัง สุโข นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ จะพะกะสะ มะอะอุ" มันท่องอะไรพึมพำๆ ก็ไม่รู้...ผมออกมายืนรอข้างหลังมัน...
"มีท่องคาถาด้วย"....ผมแซวๆ มัน "แล้วนี่ขออะไรมากมายนี่ แค่ดอกกุหลาบแดงสองดอก ขอพรมากขนาดนั้นเชียว.."
"โห เขาเรียก คาถาบูชาพระองค์เสด็จเตี่ย คนแถวนี้ หรือคนสัตหีบเค้ารู้กันหมดแหละ "
"เออ ลืมไป ที่ร๊ากเป็นคนสัตหีบนี่หว่ะ นึกว่า กทม....อธิษฐานนานๆ แบบนั้นขออะไรบ้างล่ะ." ผมแกล้งแหย่มัน
"ขอให้สมหวังกับความรักไง คำอธิษฐานที่นี่เฮี๊ยนนะ อย่าทำเล่นไป..." ผมก็พอรู้มาบ้างแหละครับ แต่ผมว่ามันเป็นแค่ความเชื่อของแต่ละบุคคล ส่วนผมขอแค่มีสวัสดิภาพในการเดินทางกลับ.....
"เดี่ยวกลับถึงกรุงเทพก็สมหวังกับความรักแล้วแหละ" ผมทิ้งบอมพ์ไว้กับมัน ตอนนี้ผมดินมาดูวิว มากี่ทีกี่ที่ก็รู้สึกดี.... ลมเย็น.....เห็นวิวทั่วๆพัทยา เมื่อก่อนถ้ามาคนเดียว ก็จะขี่มอเตอร์ไซด์มากับไอ้เก่ง ไอ้วี...ไอ้ตุ่น หรือถ้ามากับมิสเตอร์เชนก็จะเหมามอเตอร์ไซด์มา........ผมยืนเหม่อๆ มองดูวิวด้านล่าง.....
"สวยล่ะซิ เห็นมั๊ย ต้องขอบคุณไกด์ดีๆ อย่างที่ร๊าก" มันมายืนข้างหลังผม.....
"เออ ขอบคุณที่ร๊าก แล้วต่อไปจะไปไหนล่ะ" มันมองนาฬิกา..
"งั้นไปเที่ยวที่อื่นก่อนนะ เดี่ยวช่วงเย็นค่อยไปนั่งที่ชายหาดกัน" มันบอกผม ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะพาผมไปไหน ผมน่ะไปมาหมดทุกที่ของพัทยาแล้ว.....
"ได้.....ตามคนหล่อมา " อ้าวเดินไปซะแล้ว เฮ้อ......
ไอ้ลูกเจี๊ยบพาผมขับรถมาเรื่อยๆ จนถึงที่นี่....สยามคาร์ทิ้ง เซอร์กิต....
"เอาจริงเหรอ" ผมมาเมืองจำลองทีไรผมก็ไม่เคยมาเล่นโกคาร์ทสักที เพราะผมยังขับรถไม่เป็นแต่นั่นไม่สำคัญหรอกครับ เค้าบอกผมว่ามันขับง่ายๆ แต่ผมก็ยังกลัวนิ....
"จริงๆ ดิ ไม่ได้เล่นนาน นะ เลี้ยงหน่อยนะ นะ นะ" มันอ้อนผม....
"เออ แต่เมียจ๋าขอยืนชมนะ บอกตรงๆ ไม่ไหว...ขับไม่เป็นแล้วอีกอย่างแพงก็แพง..."ผมบ่นๆ แหม 10 นาที 450 บาท....
"แหม ถ้าเมียจ๋ากลัว เมียจ๋าก็เล่นของเด็กดิ หรือไม่งั้นก็รถเร็วปานกลาง ไม่แพงหรอก"
"เออ ที่ร๊ากไปเล่นเถอะ เดี่ยวเมียจ๋าของให้กำลังใจอยู่ห่างๆ ไปเถอะ ซื้อตั๋วได้แล้ว" วันนี้คนไม่เยอะเท่าไหร่นะครับ..
"งั้นที่ร๊ากไปเล่นก่อนนะ อย่าลืมล่ะ เป็นกำลังใจให้ด้วยไม่งั้นเดี่ยวที่ร๊ากแหกโค้งโชว์" มันแหย่ๆ ผม ตั้งแต่มันโทรศัพท์กับไปหาเบียร์นี่ ผมกับมันจิตใจไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอยเลยครับ....
"เออไปเถอะ แหกไปเลย " ผมยืนมองมันเล่น มันค่อนข้างจะชำนาญจริงๆครับสงสัยเล่นบ่อย .....สิบนาทีกว่าๆมันก็ออกมา.....
"เฮ้อ หนุกจังเหยียบมิด เสียดายแค่ 10 นาทีเอง"
"งั้นต่ออีกสิบนาทีมั๊ย" ผมประชดมัน.... ตอนนี้บอกตรงๆ ท้องผมมันร้องจ๊อกๆ.....ตอนออกจากเสม็ดพวกผมยังไม่ได้กินมื้อกลางวันเลย.....
"เอาดิ.....อย่าท้า" อ้าวเวน ไอ้นี่...คนยิ่งหิวๆ
"เอ๊ยไม่เอาแล้ว.....เมียจ๋าหิวแล้ว ท้องร้องจ๊อกๆ กินก่อน"
"โอเคๆ แล้วก็ไม่บอก เดี่ยวจะพาไปกินหลายๆประเทศตามข้าพเจ้ามา...." เฮ้อ ว่าแล้วเชียวมันต้องพาผมเข้าเมืองจำลองเพราะเห็นตั้งแต่มันจอดรถแล้ว......
"ดีนะ ไม่พาไปกินที่แมคโดแนล" ผมแซวไอ้ลูกเจี๊ยบ แต่อาหารที่นี่ก็อร่อย คนเยอะด้วย มีรถบัสมาลงหลายสิบคันวันนี้....
"ไม่เอากินนี่แหละ หิวแล้ว" ผมเดินไปซื้อคูปอง หิวจริงๆ ครับ แดดก็ร้อน ผมกับมันแทบละลาย....หลังจากได้ของกินแล้วพวกเราก็มานั่งกินกัน.....
"ถ้าที่ร๊ากจะเดินดูก็ได้นะ เมียจ๋าขอบาย ร้อนจริงๆ เมียจ๋าเคยมาหลายครั้งแล้ว"
"อ้าว เหรอ โหเสียดายนึกว่าเราจะไปฮันนีมูนแต่ละประเทศกันซะอีก"
"มาที่นี่ต้องมาตอนหัวค่ำ มีแสง สีระยับน่าดูกว่า.....กลางวันร้อนๆแบบนี้อีก...."
"แหม ที่ร๊ากก็อยากมากลางคืนนะ แต่ คืนนี้อยากเมา และแดนซ์กะจาย"
"อะไร นี่ไม่เบื่ออีกเหรอ เพิ่งมาไม่กี่เดือนนี้เอง" ก็มาวันลองรถใหม่แหละครับ....
"ไม่เบื่อหรอก มีเมียจ๋า มีเหล้า มีเสียงเพลง กับสาวมาแดนซ์ๆให้ดู แค่นี้ก็มันส์สุดๆแล้ว" เฮ้อผมก็เหมือนมันนี่แหละครับ มีแค่นี้ผมก็อยู่ได้ทั้งคืน....
หลังจากที่อิ่มแล้ว เราสองคนก็มายืนมองหาอะไรสวยๆ งามๆ หล่อๆ ดูกัน.....ของผมคงอย่างหลังแหละ....เฮ้อวันนี้ท่าทางจะอับเฉานะนี่ ไม่ค่อยมีที่ถูกใจเลย....เราสองคนเลยออกจากเมืองจำลองครับ....เสียตังส์แต่ไม่อยากดูความสวยงามของเมืองต่างๆ เพราะมันร้อน.....เฮ้อ.....
ตอนนี้ไอ้ลูกเจี๊ยบผมขับรถเข้าพัทยาใต้ ขับมาเรื่อยๆ จนถึงหัวโค้ง ผมเห็น รร.พัทยาปาร์คอีกแล้ว เห็นที่นี่ทีไรเฮ้อ มันเหมือนได้มาถึงจอมเทียนทุกที....
"ตกลงคราวนี้พักที่ไหนนี่ แถวนี้หรือจะ หาดดงตาล" ไอ้ลูกเจี๊ยบถามผม หลังจากหลุดหัวโค้งมา....
"ที่เดิมดีกว่า ถ้าหาดดงตาล กลางคืนน่ะน่ากลัว" ผมเคยไปพักกับมิสเตอร์เชนครับ ไปเที่ยวกลับมาโหเจอหลายคู่ทำลับๆล่อๆ ตามที่ มืดๆ โดยเฉพาะตรงต้นไม้.... เห็นแล้วน่ากลัวครับ กลัวจะโดนจี้โดนปล้นเอา....
"งั้นที่เดิมนะ เซิร์ฟบีช " มันเลี้ยวรถเข้าไปแล้ว ที่นี่ผมว่าแม้มันจะไม่หรูหรา แต่มันมีความสะดวกสบายความสะอาดและที่สำคัญมันอยู่ติดทะเล....หลังจากที่ผมเช็ดอิน ผมก็มาเปลี่ยนเป็นขาสั้น เสื้อยืด พร้อมที่จะลงไปสูดบรรยากาศทะเลอีกครั้ง....
"ที่ร๊ากชอบเสม็ดหรือพัทยาล่ะ" ผมถามมัน ตอนนี้เรานอนที่เตียงมองบรรยากาศวิวรอบๆ วันนี้มีชาวต่างชาติเยอะเป็นพิเศษ ด้วย ขาวๆ จะสไตล์สาว เกาหลี ญี่ปุ่นสิงคโปร์เพียบ.....รออาหารที่สั่ง..
"ไปเสม็ดเสร็จทุกราย กับ พัทยามาไม่รู้เบื่อ เฮ้อเลือกยากเหมือนกันแฮะ" ผมมองมาที่มัน...คิ้วขมวดเหมือนกัน
"เฮ้อ คงเหมือน เมียจ๋ากับเบียร์แหละมั๊ง ความจริงที่ร๊ากชอบเสม็ดนะ มันเป็นบรรยากาศที่เงียบสงบ ไม่ครึกครื้นที่สำคัญ ไปกี่ที่ก็ สนุก ประทับใจ แต่พัทยาก็สนุกเพราะมาตั้งแต่เด็ก"
"แล้วมันเหมือนเมียจ๋ากับเบียร์ ตรงไหนล่ะนี่" ผมยังงงๆ...
"ก็ ถ้าชอบจริงๆ ต้องเสม็ดแหละ เสม็ดก็เหมือนเมียจ๋าแหละ ส่วนพัทยาก็เหมือนเบียร์ เมียจ๋าลืมไปแล้วเหรอว่าที่ร๊ากคนชลบุรีเพราะฉะนั้นเวลาใครถามว่าชอบที่ไหนมากกว่ากันที่ร๊ากก็ต้องบอกพัทยาไว้ก่อน"
"ใช่ดิ คนชลบุรีก็ต้องชอบพัทยา ก็คงเหมือนผู้ชายก็ต้องชอบผู้หญิงเป็นเรื่องธรรมดา.....ใครจะมาจมปลักกับผู้ชายด้วยกันล่ะ" ปากผมพาไปอีกแล้ว ...บอกแล้ว หลังจากที่เห็นมันจ๊ะจ๋ากับเบียร์เมื่อตอนเช้า ผมก็มีอาการหลุดแบบนี้ตลอดแหละ....
"พอๆ...เสียอารมณ์...... ชนกันดีกว่า" มันชนแก้วผม ตอนนี้เราสองคนซื้อมาวอร์มอัพ 1 ขวด....คือแบบค่อยๆกิน มาแบบนี้มันก็ต้องมีเหล้าเป็นของธรรมดา แต่ตอนนี้ก็เกือบจะห้าโมงแล้ว...
"เมียจ๋าขอโทษ" เห็นมันซึมลง ผมก็รู้สึกผิด...
"ไม่เป็นไร เอาน่า เรามาสนุกัน ต้องสนุกให้เต็มที่..." กับแกล้มมาแล้ว...มันหม่ำๆ ก่อนเลย เราสั่งเหมือนดิมแหละครับ หมึกย่าง ส้มตำ และก็ไก่เหลือง
"แน่ใจนะ งั้นเมียจ๋าจะเล่าอะไรให้ฟัง เมียจ๋าเคยอ่านมาจากหนังสือเล่มหนึ่ง ในฐานะที่ร๊ากชำนาญเรื่องความรักเมียจ๋า อยากรู้สาเหตุการจากไปของทหารหนุ่มคนนี้........."
"โหไม่ต้องมา กระแนะกระแหนเลย เล่ามาดิเรื่องไรล่ะ" มันมองหน้าผม
"กาลครั้งหนึ่งมีทหารหนุ่มแอบรักเจ้าหญิงผู้เลอโฉม....ทีแรกเจ้าหญิงก็ไม่ได้ชอบอะไรทหารหนุ่มคนนี้เท่าไหร่หรอก..และเขาก็ตระหนักถึงความสูงส่งของเธอ.....เฉกเช่นกับที่ตระหนักถึงความต่ำต้อยของตัวเอง......แต่เขาก็รวบรวมความกล้าเข้าไปบอกเธอว่ารัก....และจะอยู่ต่อไปบนโลกนี้ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ.........เจ้าหญิงจึงบอกทหารหนุ่มนั้นว่า ถ้าเจ้าสามารถรอคอยอยู่ที่ระเบียงให้ได้ร้อยวันร้อยคืน...แล้ว.เธอจะเป็นของเขาตลอดไป....." ผมหยุด คอแห้งนิดหน่อย คว้าแก้วเหล้าดื่ม...ส่วนมันหันมามองผม...
"แล้วไงต่อล่ะ แหม อย่ากั๊ก กำลังมันส์" มันส์ไปเถอะ นี่ผมกะจะประชดมันนะนี่เลยเล่าเรื่องนี้ให้มันฟัง..
"อ๊ะๆ ต่อแล้ว ณ ที่ระเบียงทหารหนุ่มรอคอยอยู่ตรงนั้น...วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่าโดยไม่ขยับตัวไปไหน....เค้ารอคอยอยู่กับสายลมที่ร้อน รอคอยกับสายฝนที่กระหน่ำ รอยคอยกับความหนาวเหน็บของหิมะ วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า โดยมีเจ้าหญิงอันเป็นที่รักของเขาเฝ้ามองตลอดเวลา เธอเห็นหยาดน้ำตาของเขา..พรั่งพรูเป็นสาย เจ้าหญิงได้เกิดความรักกับทหารหนุ่มนั้นแล้ว......จนกระทั่งคืนที่ 99 ทหารหนุ่มหยุดร้องไห้.......หยุดรอคอย .......หยุดทุกอย่างไว้ แล้วหันหลังเดินจากไป..." ผมเงียบไป..
"ต่อดิ " ผมกับไอ้ลูกเจี๊ยบยกแก้วเหล้าดื่มกัน....
"จบแล้ว......จบแล้วจริงๆ ทำไมทหารหนุ่มถึงทำแบบนี้นี่ ....หรือเขาหมดรักเธอ ในขนะที่เธอกำลังจะรักเค้าจนหมดหัวใจ"
"ไม่รู้ดิ บางครั้ง คนเราอาจจะหมดความอดทน ก่อนก็ได้ แม้จะเหลืออีกแค่นิดเดียว...ความรักหรือจะสู้ทุกข์ทรมานได้ล่ะ......" ผมว่าแล้วมันต้องตอบผมแบบนี้ นี่แหละที่ผมประชดมัน....ผมมองมันอีกครั้ง....
"อาจจะใช่ ถ้าทหารหนุ่มนั้นเป็นที่ร๊าก ....แต่จริงๆ แล้ว ทหารหนุ่มคนนั้นเพียงอยากให้เจ้าหญิงรู้ว่า..เขารักเธอแค่ไหนแล้วยอมจากไป เพราะเค้าไม่ต้องการครอบครอง ชีวิตของเขากับเจ้าหญิงมีอะไรแตกต่างกันมากเกินไป ไม่ว่าจะฐานะ ชาติตระกูล .. "
"เฮ้อ ชีวิตคนเรานี่ก็น๊อะ ที่ไหนมีรัก ที่นั่นมีทุกข์" ตามันเศร้าอีกแล้ว....
"มันก็แบบนี้แหละ ไม่อยากจะเจ็บก็อย่ามีรัก....." ผมบอกมัน....แหมเริ่มเครียดกันอีกแล้ว...คุยเรื่องนี้กันทีไร...
"ความรักก็แปลกนะ บางครั้งมันอยู่ใกล้ๆ เรา... เรากับไม่ใส่ใจกับมัน มารู้ว่ามันมีค่าก็ต่อเมื่อสูญเสียมันไป.....ทำไมต้องเจอแบบนี้ด้วยนะ"
"เอาน่ะ คิดมากน่ะ ที่ร๊าก.....ความรักมันเป็นสิ่งที่เราออกแบบไม่ได้..และก็บังคับใจกันไม่ได้ด้วย ความรักที่บริสุทธิ์ก็คือการให้ .......โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน"
"สาธุ......เมียจ๋าทำอยู่นิ...." มันแซวผมอีกแล้ว ก็จะให้ผมทำไงล่ะเรื่องของมันกับเบียร์...
"แล้วที่ร๊ากว่า ใครผิดนี่ ทหารหรือเจ้าหญิง"
"ในมุมมองของที่ร๊ากนะ ไม่มีคนผิดหรอก คนเรามักจะรู้ค่าของที่เรารักก็ต้องเมื่อเราสูญเสียมันไป ไม่เอาแล้ว ฟังแล้วกลุ้มใจ ที่ร๊ากไปว่ายน้ำเล่นดีกว่า" มันวิ่งป๋อลงทะเลไปแล้ว เห็นทะเลไม่ได้จริงๆ ไอ้ลูกเจี๊ยบของผม....
เริ่มพลบค่ำแล้ว ดวงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้าแล้ว ท้องฟ้ายามนี้สีชมพู หมู่นกกำลังบินกลับรัง..... ผมกะจะลงไปเล่นกับมันเหมือนกัน....ผมวิ่งลงไปหามัน ตอนนี้คนเริ่มทยอยกลับกันแล้ว...
"นึกว่าจะไม่มา เล่นด้วยกันซะแล้ว"
"ไม่มาได้ไงล่ะ กำลังปวดฉี่อยู่" ผมแซวๆมัน ความจริงผมเพิ่งเอาโทรศัพท์กับเป้ไปเก็บที่ห้องและถือโอกาสเข้าห้องน้ำไปด้วยแล้ว
"ซกมกใหญ่แล้ว ไปไกลๆเลย เดี่ยวมันจะโดนตัวที่ร๊าก"
"เมียจ๋า ฉี่ไปแล้วที่โรงแรม ฮ่าฮ่า" ผมสะใจที่ได้แกล้งมัน
"หลอกกันนี่ มาๆ เลย" มันจับตัวผมกดลงน้ำอีกแล้ว....บุ๋งๆๆๆ โหอีกแล้ว ผมยิ่งว่ายน้ำไม่เป็นอยู่...สำลักน้ำไปหลายอึก....
เราเล่นกันได้สักพัก ก็ขึ้นโรงแรม....ก่อนไปอาบน้ำ เราสั่งอาหารที่ชั้นล่างไว้ก่อน...เดี่ยวอาบน้ำเสร็จค่อยลงมากิน....วันนี้ไม่อยากไปกินร้านลุงไหวครับ อยากไปเดินเล่นแถวพัทยาแล้วต่อด้วยฮอลลีวู๊ดพัทยาซะมากกว่า....
สามทุ่มครับ เราเสร็จจากกินอาหารเย็นแล้ว ตอนนี้สองคนพร้อมที่จะตระเวนราตรีกัน.... ไม่ได้เอารถยนต์ไปนะครับ นั่งสองแถวไป จะได้สนุกสุดๆ เวลากลับไม่ต้องห่วงรถ...
"ตามไกด์ เกมมา" มันเดินไปแล้ว .....ตอนนี้มันพาผมไปที่ walking street จะเป็นคล้ายๆตลาดนัดคนเดินของเมืองพัทยาเค้า...เป็นตลาดรวมสินค้าเก๋ๆ ตลอดทั้งสองข้างทางก็จะมีพวก บาร์ต่างๆ ไม่ว่าบาร์ผู้หญิงหรือบาร์ผู้ชาย...ตอนนี้ผมกับไอ้ลูกเจี๊ยบมาเดินดูเฉยๆ ถ้าจะให้ซื้อคงไม่เอาหรอกครับ ของพวกนี้เค้าขายให้ชาวต่างชาติไม่เชื่อดูราคามันดิ ผมเห็นแล้วผมแทบจะเดินหนี....
"ที่ร๊ากไม่สนเหรอจ๊ะ มีให้เลือกเยอะนะนี่ ชุดนักเรียนก็มี คอซอง กระโปรงลายสก๊อต โหดูร้านนั่นดิ ใส่ชุดเซเล่อร์มูนเลย โหนั่น ชุดกระต่ายน้อย บั๊กบันนี่ โหร้านนั้น นักเรียนอเมริกัน" ผมชี้ให้ไอ้ลูกเจี๊ยบผมดู สาวบาร์ โหพวกนี้สวยๆ เพียบนะครับ ผมเห็นแล้วยังตะลึงกับการแต่งตัวของเค้าเลย....
"เค้าไม่สนพวกเราหรอก พวกนี้ เค้าจะสนแต่ฝรั่งไม่งั้นก็ลูกค้า ญี่ปุ่นจีนเกาหลี" มันบอกผม สายตามันก็คอยมองเข้าไปในบาร์...
"คงเหมือนซอยธนิยะสีลมแหละ.....แต่ดูๆ ไปก็ไม่ค่อยสวยใสเท่าไหร่นะ.. แก่ๆ อ้วนๆ ก็มี" ผมบอกมันก็จริงๆครับ เห็นหลายคนบางร้านนี่ ชุดไม่เข้ากับหน้าตาเลย ชุดนักเรียน กระโปรงลายสก๊อต หน้าประมาณ เกือบๆ สามสิบ..เฮ้ออนิจจา คนเราเลือกเกิดไม่ได้จริงๆ ทุกคนต้องการเงิน.....
"ข้ามถนน เร็ว ไฟแดงแล้ว" มันรีบจูงมือผม เพื่อให้ทันไฟแดง....ตอนนี้เราจะข้ามไปดูอีกฝรั่ง ฮ่าฮ่า ที่นี่บาร์เกย์เยอะด้วย...
"เมียจ๋าไม่เข้าไปเหรอ เดี่ยวที่ร๊ากรอได้" โหดูมัน.....
"ถ้าจะเข้าก็ต้องเข้าด้วยกัน แต่คงไม่ดีกว่า เพราะเมียจ๋ามากับเกย์อยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องหาอีกหรอก " ผมกัดมันตอบ ผมก็ไม่อยากเข้าเหมือนกัน... ตอนนี้ขอผมกอบโกยความสุขในช่วงเวลาที่เหลือล่ะกัน
"ว่าที่ร๊ากเป็นเกย์เหรอ เดี่ยวคืนนี้ มีเจ็บตัว"
"เจ็บไม่กลัวกลัวไม่เสียว เฟ๊ย ไปๆ เดินอีกรอบ เดี่ยวจะได้รีบไปแดนซ์"
"คร๊าบ" เราเดินเซอร์เวย์อีกรอบ ประมาณสี่ทุ่มครึ่งก็เข้าฮอลลีวู๊ด
เกือบตีสาม ผมต้องหามไอ้ลูกเจี๊ยบกลับ วันนี้มันเจอเพื่อนที่สัตหีบด้วยเลยมาแจมกัน เพื่อนมันสามคน เฮ้อ กินกันไปกินกันมา ไอ้ลูกเจี๊ยบผมเมาไปก่อนซะได้นี่ ก็อย่างว่าแหละ เราสองคนพักผ่อนน้อย.......อีกอย่างก็วอร์มมาตั้งแต่กลางวันแล้ว.....ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มานอนข้างๆ ไอ้ลูกเจี๊ยบ...ผมเอามือลูบหน้า ลูบจมูก ลูบปาก....ความสุขของผมกับมันใกล้จะหมดแล้ว.....
http://www.ijigg.com/songs/AF474B4PAEดูออกว่าเธอสับสน และกังวลกับรักที่เป็นอยู่
กับคนรักทั้งสองคน
คนหนึ่งมันก็คือฉัน และสองนั้นก็คือเขารักเท่ากัน
เธอไม่อาจเลือกใครเลย
เธอรักฉันฉันก็รู้ เธอรักเขาเขาก็รู้
เธอทำใจไม่ได้ถ้าเสียใครไปสักคน
เธอรักฉันเขาก็รู้ เธอรักเขาฉันรู้ดี และเข้าใจ
เธอไม่ได้หลายใจ ใช่ไหมเธอ เธอก็รู้ดี
คนเรามีหัวใจหนึ่งหัวใจแค่เท่านั้นเอง
ใจเธอมีแค่ดวงเดียวมากเกินไป
จะใส่คนสองคนได้อย่างไร
ในหัวใจเพียงหนึ่งดวง
คนที่เจ็บมากคือฉัน เธอก็รู้ว่าฉันนั้นมาก่อน
แต่เธอแบ่งหัวใจไป
และวันนี้ฉันขอยอม ยอมเป็นคนจากไปเพราะมันเจ็บ
เจ็บจนเกินรับได้อีก
เธอรักฉันฉันก็รู้ เธอรักเขาเขาก็รู้
เธอทำใจไม่ได้ถ้าเสียใครไปสักคน
เธอรักฉันเขาก็รู้ เธอรักเขาฉันรู้ดี และเข้าใจ
เธอไม่ได้หลายใจ ใช่ไหมเธอ เธอก็รู้ดี
คนเรามีหัวใจหนึ่งหัวใจแค่เท่านั้นเอง
ใจเธอมีแค่ดวงเดียวมากเกินไป
จะใส่คนสองคนได้อย่างไร
ในหัวใจเพียงหนึ่งดวง
เธอรักฉันฉันก็รู้ เธอรักเขาเขาก็รู้
เธอทำใจไม่ได้ถ้าเสียใครไปสักคน
เธอรักฉันเขาก็รู้ เธอรักเขาฉันรู้ดี และเข้าใจ
เธอไม่ได้หลายใจ ใช่ไหมเธอ เธอก็รู้ดี
คนเรามีหัวใจหนึ่งหัวใจแค่เท่านั้นเอง
ใจเธอมีแค่ดวงเดียวมากเกินไป
จะใส่คนสองคนได้อย่างไร
ในหัวใจเพียงหนึ่งดวง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
