เขมเจ้าเล่ห์จริงๆ ช่างมีกุศโลบายเยี่ยมยอด ยิงปืนนัดเดียวได้นกหนุ่มสองคู่ อิอิ
ว่าแต่นะ ยิ่งมายิ่งเหมือนคุณกลแฮะ ชมตัวเองตล๊อด เอิ๊กซ์
ส่วนน้องบอล เป็นเด็กแล้วนิสัยดี ว่านอนสอนง่าย มีมารยาทดีจัง น่ารักอ่ะ
บวกๆจ้า^^
“เปล่าพี่พูดไม่จบ ไม่สามารถเปรียบใครในอดีต รักจริงหวังแต่ง ไม่ใช่หวังฟันไว้
คั้นเวลา แค่นี้นะ..พี่ติดธุระ”
หน้าเจื่อนสนิท
อึ้งกิมกี๋ ...คั่น...อึ้งกิมกี่
จ่ายเงินเสร็จเธอไปแล้ว ดีไม่ต้องเผชิญหน้า ยิ่งตุ๊ดกะเทยพวกนั้น มองจะแดกกูแล้ว
ได้แต่มองละ
หว้า ...ว้า
“กรี๊ดด!!.น่ารักจัง..สู้ๆเชียร์ค๊า..บอลสู้ๆ” เร่งฝีเท้าเร็วขึ้น ชื่อไอ้หรั่งดังกระหึ่ม
นี่ขนาดมึง
เออเหวิ่นเหวอเป็นเด็ก
...เอ๋อ
เพื่อนไอ้หรั่งที่ยืนแดกน้ำตอนแรก ถือขวดค้างตาตั้งตามเป็นแถว สมควรพวกแม่งเจออาฟเตอร์ช็อก
ผมเองถึงกับอึ้งปน
ทึ้ง ก่อนหลุดยิ้มตามภาพซึ่งดูไม่ขัดลูกตาสักนิดเดียว
...ทึ่ง
“อ่ะ..เสร็จแล้วครับ” น้ำเสียงนุ่มที่ใช้คุยกับน้อง อ่อนโยนฉิบหาย ก่อนเงยหน้าแล้วดันชะงัก
เมื่อรู้สึกผิดปกติกับเสียงที่เงียบฉี่เป็นเป่าสาก เหลียวหน้า
บ๊องแบ๋วสำรวจไปทางไหน มีแต่คนก้มหน้าหลบงุดซะอย่างนั้น
...บ้องแบ๊ว
“มึง..กินนั่นยัง” ปากมัน
บุ่ยมาที่ขวดเกลือแร่ในมือ ถือนานแหละ
...บุ้ย
“อ้าว!ไหนบอกนั่น เด็กมึง” มี
บุ่ยปากไปในสนาม ให้รู้หมายถึงไอ้ตี๋ คงวันที่ผมลากไปกินเตี๋ยวเรือด้วยสิท่า
เกริ่นไปว่าจะพาเด็กมาเปิดตัว มันคงเข้าใจไปตามที่พูด ว่าไอ้หนุ่ยคือเด็กที่ว่า
...บุ้ย
“บูตัส มึงมาคุยกับกู
แป๊ป” มาถึงห้องซ้อม ไอ้หล่อหน้าหรั่งมองพี่มันอย่างมาดหมาย
ที่ยังไม่จุ้นวุ่นวาย คงเห็นบูตัสกำลังซ้อมละคร
...แป๊บ
“มีอะไรเขม” มันถามเลยเล่า
คราวๆ กระชับเหตุการณ์หลังมันกลับมาซ้อมละครให้ฟัง
ชำเลืองมองไอ้หล่อหน้าหรั่ง ย่นคิ้วมองอย่างสงสัย แต่ไม่กล้าแทรกเข้ามายังคงนั่งรอที่เก้าอี้
...คร่าวๆ
“จูบไง..ก็น้องมึงมันอยากได้รางวัลนี้ กูดันเผลอบอกมึงเตรียมจูบแสดงความยินดีไปแล้วด้วย”
มันหน้าแดง
แปร๋ดทันตา แต่นิ่งไม่โวยสักคำ ในขณะตาโตกลอกไปมาอย่างใช้ความคิด
...แปร๊ด
“บอล..ถอดเสื้อล้างตัวก่อน เปลี่ยนใส่เสื้อนักเรียนเถอะ เสื้อยืดเปียกเหงื่อชื้นหมดแล้ว” เสียงบูตัส
ไอ้ตี๋มันกำลังจะเดินเข้าไป รีบรั้งแขนไว้ มีหันมา
เลิ่กคิ้วใส่อย่างไม่สบอารมณ์
...เลิก
กระทั่งคนให้รางวัล ที่ดูช่างไม่ประสาการจูบ แทบหมดลมหายใจซึ่งถูกตักตวงจากน้องชายรูปงาม
ดูจากมุมนี้มันเชี่ยวชาญไม่น้อยทีเดียว เด็กเหี้ยอะไร จูบ
หน้าได้รางวัล คล่องฉิบหาย..ห่า!
...น่า
v
v
v
Part 33 ..... 100%
ดีใจที่น้องหนุ่ยไม่มีอาการอกหักแล้ว เขมสบายใจ คนอ่านก็สบายใจด้วยล่ะ
เวลาคุณบริการพวกเธอ ไม่ว่าจะเลอะสิ่งใด น้ำตา ขี้หู ขี้ตา ขี้ฟัน แค่ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
คุณจะได้รับ
ไม่ตรีกลับสมเป็นเพอร์เฟ็กแมน
...ไมตรี
บูตัสแพ้
แอลกอฮอลล์ น้องมันเพิ่งประสพอุบัติเหตุเพราะการเมา
...แอลกอฮอล์
“กูรู้ สองทุ่มเจอกัน” โบกมือบาย ก่อนแยกพวกมันตรงไปที่รถ ไอ้ตี๋หนุ่ยไปรอแล้ว
พวกมันกลับกับกนก ไอ้โจ๊ก ส่วนแบมสุดสวยสามีขับ
เบ้นท์มารับ
...เบนซ์(Benz)
ป.ล. บทnc ที่ไม่ได้แจ้งคำผิด เพราะหนึ่ง..เขินง่ะT///T
สอง..ไม่ค่อยแน่ใจ คิดว่ามันอาจเป็นสำนวนตามอารมณ์เกรียนๆฮาๆของเขมอ๊ะป่าว
ซึ่งโดยส่วนตัวเห็นว่าการเพี้ยนเสียงในบทพูดหรือความคิดที่แสดงอารมณ์นั้นก็ได้ฟิลดี
เรื่องก็เป็นแนววัยรุ่น จึงคิดว่าไม่เป็นไร และเท่าที่อ่านมันก็ไม่ได้ทำให้อ่านสะดุดด้วยล่ะจ้า^^