สวัสดีตอนเช้า(เกือบเที่ยงละ อุอุ ) ครับผม เนื่องด้วยวันนี้หน้าแดงก่ำเลย คล้ายไข้จะขึ้น เลยไม่ได้ไปเล่นน้ำละครับ และด้วยเข้าใจอารมณ์ของผู้อ่าน อุอุ เลยจะมาต่อให้เลยครับ ไว้ดึกๆจะมาต่อให้อีกนะครับผม คิดว่าต่อไปจะไม่มีชื่อตอนละครับ ขี้เกียจคิดเหอะๆ เอาเป็นว่าต่อไปจะมาบอกว่าต่อให้แล้วกันนะครับ ^^
-------------------------------------------
ต่อ ๆ
“ ตากีลูก เป็นอะไรไปลูก ยืนนิ่งเลย วันนี้ยังไงหยุดเรียนดีไหม ” แม่ผมคงรู้น่ะครับว่าผมคิดเรื่องอะไร แต่ผมจะมาทำตัวอ่อนแอไม่ได้ เพราะตอนนี้ทุกคนห่วงผม เป็นกังวลที่ตัวผม
“ ไม่อะครับ วันนี้มีสอบหลายวิชา ซ้อมลีดด้วยอะแม่ ” นึกถึงไอนักกีฬาบ้านั้นอีกละ
อะไรนักหนาวะเนี่ย ทำไมต้องไปคิดถึงมัน
“ สวัสดีครับน้านี ” หืม ใครมาแต่เช้า ยังไม่หกโมงเลย
“ น้องกีตาร์ มาเช้าจังคะ ” แม่งเอ้ย แค่นึกถึงก็มาละ มันจะมาทำไมเนี่ย
“ พอดีคุณแม่บอกว่าให้มาบอกน้านีก่อนว่า สายๆจะชวนไปทำบุญ ทำบุญในคุณอา ..... น่ะครับ ” ทำบุญให้พ่อผมเหรอ สงสัยคงคุยกันน่ะครับ
“ อีกอย่างจะมารับ กี ไปโรงเรียนด้วยครับ ” ไม่ต้องมารับกูหรอก แม่บอกไปเลยว่าเดี๋ยวไปส่งเอง
“ อืม ดีเลยจ้ะ น้าก็รู้สึกไม่ค่อยสบาย ยังไงรบกวนน้องกีตาร์ด้วยนะ ไปตากีไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าว เดี๋ยวน้องกีตาร์ทานข้าวเช้าด้วยกันนะจ๊ะ ” เอาลูกไปให้เขาทำมายเนี่ย แถมพาเสือเข้าบ้านอีก คุณหญิงน้อคุณหญิง
พอผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จครับ ก็เห็นไอต้ากำลังช่วยแม่ผมจับนู่น จับนี่ ใหญ่เลย แถมยังคุยกันซะสนิท อย่าไปสนิทกับมันนะแม่ เดี๋ยวผมลำบาก เหอะๆ
“ มาๆ ตากี มากินข้าว น้องกีตาร์มาจ้ะ ” ผมก็ลงมือเลยครับ กินไปเรื่อยๆ ... มึงจะมองกูทำไมวะ แถมมียิ้มๆที่มุมปากอีก จะทำท่าทางแบบนี้บ่อยๆทำไมวะ
“ น้านีครับ กีมีแฟนรึยังครับ ”
“ พร่วดดดด แค่ก ๆ ” นั่นไง ไอต้าเอาเข้าแล้ว
“ ตากีลูก ทำไมรีบร้อนแบบนี้ เอ้า ผ้า นี่กระดาษ เปื้อนเสื้อไหมนั่น เมื่อกี้น้องกีตาร์ถามเรื่องแฟนตากีเหรอจ้ะ มีอะไรหรือป่าว ” ตอนนี้แม่มองผมกับไอต้าสลับกัน แบบงงๆ อย่าไปสงสัย
มากสิคร้าบ ผมใจคอไม่ดี
“ ก็อยากรบกวนถามน่ะครับ เห็นไม่ค่อยคุยกับใคร เลยนึกว่าเก็บไว้คุยกับแฟน ”
โหแรงนี่มึง แม่ผมก็หัวเราะเลยครับ
“ ฮะ ฮะ เห็นว่าเคยมีจ้ะ สงสัยไม่ได้เรื่องมั้งเขาเลยไม่คบ ” ง่า พูดงี้เสียราคาหมดน้าเนี่ย
แม่ผมโกรธมากครับ เพราะตอนผมโดนทิ้งเนี่ย ไปกินเหล้า (2 แก้ว -*-) แล้วก็เมากลับมาครับ
แกเลยเทศนาซะยาว แล้วก็บอกว่า “ ถ้าไอคนที่ทิ้งเรามาเห็นแบบนี้ เขาจะหัวเราะขนาดไหน ขนาดชั้นยังอดหัวเราะไม่ได้เลย ” นี่แหละแม่โพ้ม นั่นๆ ไอต้า หัวเราะใหญ่เลยนะสาด
“ ไม่หรอกครับน้านี นี่เริ่มสายแล้ว ยังไงผมสองคนไปกันเลยนะครับ ”
“ จ้ะ ขับรถดีๆนะจ๊ะ มาตากี มาหอมที ” หุหุ หอมกันทุกวันแหละครับ เป็นปกติ
พอพ้นเขตบ้านผมก็เดินนำหน้ามันมาเลยครับ ไม่อยากจะมองมัน
“ ที่เดินๆน่ะ รู้หรือป่าวว่ารถจอดอยู่ที่ไหน ” อืม จริงของมึง ผมก็เลยยืนรอมันครับ ปล่อยให้มันเดินนำหน้าไป กูจะไม่คุยกับมึงเลยคอยดู
“ เชิญขึ้นรถคร้าบ เจ้าชาย หึหึ ” หืม นี่พูดแบบนั้นก็เป็นเหรอ เห็นเป็นเด็กเรียบร้อย ผมก็เดินขึ้นไปนั่งครับ มือก็กำลังจะสวมเข็มขัดนิรภัย แต่...
“ เด๋วเราใส่ให้ นั่งเฉยๆนะ ” มันมากระซิบใกล้ๆหูผมครับ บรื๋อออ เสียววว เหอะๆ พอใส่เสร็จมันก็วิ่งไปนั่งฝั่งคนขับ แล้วก็ออกรถ ตลอดทางผมก็เงียบครับ ไม่มีอะไรจะคุย
“ นี่เรามากับคนใบ้หรือไงเนี่ย ” พูดไปเหอะมึง
“ เปิดเพลงฟังดีกว่า ” จากนั้นมันก็เปิดเพลงครับ ตอนแรกก็นั่งฟังไปเฉยๆแหละครับ
จนมาสะดุดกับเพลง พี่ป๊อดครับ
เสียงร้องที่เธอกำลังได้ยิน กลั่นออกมาจากใจจริงๆ
และเสียงเปียโนที่เธอได้ยิน ก็ออกมาจากใจจริงๆ
เพื่อระบายทุกสิ่งข้างใน ให้ได้ไหลรินออกจากหัวใจ
ไม่รู้จากนี้จะเป็นยังไง เมื่อเธอฟังแล้วจะเป็นยังไง
เธอจะเชื่อคำพูดฉันหรือไม่
กับเรื่องจริงต่อจากนี้ไป
กับเสียงเพลงที่พูดแทนหัวใจ
(ว่า) ฉันรักเธอโดยที่ไม่รู้จัก
(แหละ)ฉันรักเธอตั้งแต่แรกพบหน้า
มากมายจนข้างใน ต้องระบายออกมา ให้เธอ ได้ยิน
ว่าสำหรับฉันนั้นเธอคือทุกสิ่ง เป็นแรงบันดาลใจเป็นทุกๆอย่าง
เธอเชื่อมให้ฉันเห็นด้านที่สวยงาม ของชีวิต แม้ว่าเรายังไม่ทันได้รู้จัก กันเลย
ไม่มีเรื่องราวไม่มีอะไร ไม่มีเหตุผลที่มาที่ไป เธอจะเชื่อคำพูดฉันหรือไม่ จากนั้นก็เพลง คนน่าสงสาร เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ของไอซ์ ศรัณยู ทำอะไรสักอย่าง ของพี่ป้าง หยุดตรงนี้ที่เธอของฟอร์ด (ถ้าใครไม่มีโปรดบอก จะหามาให้ครับ เหอะๆ) ฟังๆอยู่ก็เลยจำเป็นต้องหันไปมองหน้ามันครับ ซึ่งตอนนี้มันก็นั่งยิ้มๆตลอดเวลา นี่มึงเล่นอะไรของมึง
“ หยุดตรงนี้ที่เธอ ไม่ไปไกลแล้วใจ จะหยุดทั้งใจไว้ที่เธอ … ” แล้วมันก็ฮัมเพลงครับ
ผมเอื้อมมือจะปิดเพลง เริ่มจะคิดไปไกลละ แต่มันดันจับมือผมไว้ซะก่อน
“ ขอให้เราได้พูดอะไรบ้างเถอะ เป็นเพลงก็ยังดี ดีกว่าจะให้เราเก็บมันไว้ ” ไฟแดงก็ดันมานานซะงั้น บรรยากาศไม่ดีเลย ปากมันก็ฮัมเพลง ส่วนมือก็กุมมือผมไปแนบที่อกซ้ายของมัน
“ รู้สึกอะไรบ้างไหม ” โอย จะบังคับให้กูพูดให้ได้ใช่ไหม ได้กูพูดก็ได้
“ อะ เอ่อ ตะ ต้า ... ไฟเขียวแล้ว ๆ ไปดิเดี๋ยวคันหลังด่าเอา ” พอดีเลยครับ ไฟเขียวช่วยชีวิต มันทำหน้า
เซงสุดชีวิตครับ แล้วก็หันหน้ากลับไปมองทางต่อ หลังจากนั้นก็เงียบอีกครับ
จนมาถึงข้างโรงเรียน ซึ่งก็ต้องเดินเข้าไปอีกครับ ผมเปิดประตู สะพานกระเป๋าแล้วก็เดินนำมันไปเลยครับ พอใกล้จะถึงโรงเรียน มันก็มากระซิบข้างหูผมครับ
“ เย็นนี้เราไม่มีซ้อม นายซ้อมลีดเสร็จ เจอกันที่ห้องน้ำ จะรอ ” แล้วมันก็เดินนำหน้าผมไปเลย ไอ .... จะอะไรกับกูอีกวะ แล้วทำไมต้องห้องน้ำด้วย โอย ตอนนี้ปวดหัวครับ เซงชะมัดเลย เอาเถอะเดี๋ยวค่อยคิดอีกที
--------------------------------------------------
ห้องน้ำอีกล่ะ 5 5 5 5 สงสัยต้องเอาส้วมไปฝากพวกนี้ครับ มีความหลังกับห้องน้ำ หุหุ ที่จริงเรื่องเศร้า ๆของกี ยังไม่หมดหรอกครับ มันจะมีอีกทีตอนที่เล่าถึงตอนมหาลัยอีก หุหุ เตรียมใจไว้ก่อนเลยด้วย เศร้ากว่านี้อีก ^^"
ขอตัวไปหาข้าวกินก่อนล่ะครับ ไม่ไหวอะ หิวมากๆ
ปล.ขอบคุณทุกความเห็น และ ทุกกำลังใจน้าครับผม