วันนี้พูห์หายไป แน๋วมาต่อให้แทนก่องนะจ๊ะ
*****************************************************************************
ตอนที่15
เปลี่ยนชุดเสร็จพวกผมก็เดินกลับมาที่แสตนของพวกเราครับ..เค้าก็เริ่ม ประกวดลีดกันแล้ว...ผมก็มองหาไอนัทก่อน ....เห็นมันนั่งอยู่ข้างพุ่มไม้บังแดดไปในตัวเลยมัน.....(สนามบาสโรงเรียนผมอยู่กลางแจ้งอะครับไม่ใช่โรงยิม) มีเก้าอี้นั่งด้วยแฮะ.มันก็ คงจะเอามาจากหลังแสตนนั้นแหละฮะ....ผมก็เดินเข้ามาหามันไปจับบ่ามันนิดนึง...มันเงยหน้าขึ้นมองผม ….มันทำท่าจะลุกครับ คงกะจะให้ผมนั่ง...แมนอีกแล้วมัน
“ ไม่ต้องอะนั่งไปเถอะ..”
“ตาหวานนั่งเถอะนะจะได้ไม่เมื่อย...เดี๋ยวต้องแข่งแล้วนี้” มันไม่ยอมครับ
“นี้...อย่าเรื่องมากนั่งไปเลย” ผมเริ่มจี๊ดครับ มันจะอะไรนักหนา....
มันก็เลยเงียบทำหน้าจ๋อยๆ แล้วก้มหน้าลง มันคงน้อยใจอะครับ..ตั้งแต่วันที่มันบอกรักผม มันก็ว่าง่ายผิดปกติฮะ ....เวลาโดนผมดุมันก็ทำหน้าจ๋อย ชวนน่าสงสาร.. ผมก็เลยขยับมาทรุดตัวลงนั่งด้านหน้ามันแทรกตัวเข้าหว่างขามัน หันหลังให้มันฮะ เอาแขนวางไว้บนต้นขามัน เงยหน้าขึ้นไปยิ้มให้มันนิดนึง มันก็ยิ้มอะครับ แล้วผมก็นั่งดูเค้าประกวดกันไปแหละครับ พวกพี่บอล ไอแพท พวกทีมบาสอะครับก้อเดินมานั่งกับผมก็มีการคุยกันเรื่องแผนการเล่นอะไรพวกนั้นไอนัท มันก็เอามือมาลูบหัว มาจับผมผมเล่น เดี๋ยวก็กอดคอผมบ้างหล่ะ..มันชักเอาใหญ่ครับมัน..ทุกคนก็ไม่แปลกใจอะไรหรอกนะครับ .ผู้ชายกับผู้ชายฮะเลยไม่มีใครสงสัย.
ผมก็ไม่ได้คิดอะไรแค่จะปลอบใจมันนิดๆหน่อย ส่วน มันจะคิดอะไรรึเปล่าอันนี้ผมไม่รู้ หุหุ...
แล้วก็ถึงเวลาที่ลีด สีผม จะประกวดครับ...
ก่อนที่พี่ยุ้ยจะเดินผ่านผมลงไปที่สนาม..พี่เค้าก็เอามือมาสะกิดแขนผมที่วางอยู่บนขาไอนัทแล้วทำท่าส่งจูบอะครับ ผมก็ยิ้มยักคิ้วให้ ทีนึง.....พวกพี่ๆเพื่อนๆ ที่นั่งอยู่ตรงนั้นส่งเสียงเป็นลิงเป็นค่างอีกแล้วครับผมก้ได้แต่หัวเราะหึหึหล่ะครับ...
ไอนัทมันก็.ยกแขนขึ้น.กอดล๊อกคอ ผมไว้แน่น..แล้วก็บิดไปบิดมาอะครับเหมือนเป็นการ แกล้งเล่น ...พวกพี่ๆเพื่อนๆผม มันก็หัวเราะเพราะคิดว่าไอนัท มันทำเล่น แต่ผมรู้ว่ามันไม่ได้ทำเล่นๆ..ครับ..มันก้มหน้าลงที่ซอกคอผม แล้วกัดคอผมอย่างแรงเลยฮะ จนผมสะดุ้ง..แล้วมันก็ปล่อย ...ผมโมโหจี๊ดเลยครับ...มึงจะหึงอะไรกันหนักกันหนาวะ...ได้แต่คิดแค้นๆๆในใจแหละครับ ทำอะไรมันไม่ได้อะครับคนเยอะเดี๋ยวคนสงสัย.......
จนกระทั่งถึงตอนที่พวกผมต้องลงแข่งแหละครับไอนัทก็นั่งดูอยู่ที่เดิมกับไอปอ อะแหละครับพอไอนัทมันรู้ว่าไอปอไม่ได้คิดอะไรกับผม มันก็คุยกันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยครับ..ปกติไอนัทเป้นคนกวนตีนนะครับเป้นคน ร่าเริงสนุกสนาน...ดูเป็นคนลุยๆ ดิบ ๆเถื่อนๆหน่ะครับก็มันเรียนช่างอะนะครับ...ก้อเลยถูกใจไอปอซะนักหนา ไอปอมันเป้นรุ่นพี่พวกผมปีนึงครับมันไปเรียนช่างกลฯมาปีนึงแต่มันเรียนไม่ไหวครับมันเลยออกมาเรียนบริหาร...
จนแข่งเสร็จ ก็ปรากฏว่าทีมพวกผมชนะครับ...พี่บอลดีใจเหมือนได้แชมป์โลก ก็เป็นปีสุดท้ายอะครับที่พี่เค้าจะได้อยู่ที่โรงเรียนนี้เค้าก็เลย...อยากมีความทรงจำดีๆ อะไรแบบนั้น...ตอนประกาศมอบรางวัลไอนัทมันก็ทำตัวเนียนๆ กลมกลืนอยู่กับพวกผมนั้นแหละครับ ไอปอ แปรพักไปเป็นพวกไอนัทอย่างสมบูรณ์แบบแล้วครับ...ดูเพื่อนๆ ผมจะชอบไอนัทกันมากเลยอะครับ ...พวกมันบอกว่าไอนัทนิสัยดี ขี้เล่นอะไรทำนองนั้น ก็ดีครับ...ผมจะได้ไม่ต้องลำบากใจเวลามันขอตามผมไปนู้นมานี้ ...คืนนั้นพวกเราก็ไปฉลองชัยชนะกันที่..ผับแห่งหนึ่ง ครับ.ผมก็โทรบอกให้พวกไอวิทย์ไปเจอกันที่นั้นด้วยฮะ....ไปกันทั้งชุดกีฬานั้นแหละครับ...ก็ไม่ใช่ปัญหา ครับเพราะคืนนั้นเด็กโรงเรียนผมก็ไปต่อกันทั้งนั้นครับ....ผมก็ซ้อนท้ายไอนัทไปแหละครับ ก้ผมไม่ได้เอารถไปหนิ...พี่ยุ้ยก็ไปด้วยนะครับฮ่า.พี่ยุ้ยไปรถพี่บอลครับพี่บอลเอารถยนต์มา.....
***********
************************