หัวข้อ: รักวุ่นวายของนายตัวขาวสุดซ่า ตอนอวสาน (THE END) Up 11/5/62

[Kfc_Pizza]

 
ทริปหวานที่แคนนาดา
น่ารักจังเลย
รักนะ รักนะ รักนะ
โจ้&เป็บ
 
 
 

[nutto]

โอ๊ยยยยยยยยยยยยย หวานฉ่ำอลังซังฮีมากอะพี่โจ้ พี่เป๊ป เขียนได้ชุ่มชื่นหัวใจที่สุดเลยยยยยยย
ว่าแต่พี่โจ้แอบไปตัดตรงคืนแรกออกสินะ เลยไม่ตื่นเต้นเลยเนี่ย ใจร้ายจุงงงงงงงงงงง
ทำให้ผมอยากไป แคนนาดาสักครั้งนึงในชีวิตเลยครับเนี่ย มันคงจะต้องสวยมากแน่ๆ แต่คงไม่สวีทหวานแบบพี่โจ้หรอกนะ
เพราะผมโสดดดดดดดดดดด...พูดแล้วช้ำใจฮ่าๆๆๆ

อันนี้ตอบพี่โจ้นะครับ
ขอบคุณนะครับพี่อุส่ามาถ่ายทอดประสบการณ์ให้กับน้องคนนึงได้เห็นโลกกว้างมากขึ้น
ถึงโลกนี้จะสร้างมาให้พบเพื่อจาก ให้งานเลี้ยงต้องเลิกรา
แต่สิ่งที่พี่ทิ้งไว้คือ ได้ถ่ายทอด ประสบการณ์ ความรู้ และ แนวทางในการดำเนินชีวิตที่ดีเอาไว้ในน้องอย่างผมได้เรียนรู้ครับ
ชีวิตคนก็เหมือนกันตำรา วันนี้ตำราของพี่เป็นหนังสือที่ดี ผมก็หวังว่าวันนึงตำราของผมจะมีประโยชน์กับผู้อื่นได้แบบพี่บ้าง

[white feather]

ซึ้ง อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกน้ำตาจะไหลเลยค่ะ
ที่สุดแล้วเนอะ หลังจากได้รักกันอยู่ด้วยกันจนแก่
ก็คือการได้จากไปพร้อมๆกันนี้แหละค่ะ

ตอนนี้มายาวๆเลย ชอบๆๆๆ รอตอนต่อไปนะคะ
หวานๆกันจัง เรากลัวหิมะถล่ม
เพราะโดนความหวานของพี่ทั้งคู่ละลายมากค่ะ >\\\<

[broke-back]

 
กอดกันๆ

[มิรินลันตา]

น่ารักมากๆเลยค่ะ ขอให้คุณโจ้กับคุณเป๊ปรักกันไปจนแก่จนเฒ่านะคะ
ได้เห็นคนรักกันแล้วเราก็พลอยมีความสุขไปด้วย ^^

[torfun607]

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องของพี่ทั้งสองคน เป็นคู่ที่น่ารักมากเลยค่ะ ผ่านเรื่องราวมากมายมาด้วยกันจนรักกันยาวนานถึง 12 ปีแล้ว หนูขอให้พี่ทั้งสองคนรักและเข้าใจันอย่างนี้ตลอดไปน่ะค่ะ
ปล.เค้าอยากรู้ชื่อวัดของหลวงพ่อได้ไหมค่ะคิดว่าไม่ไกลอยากแวะไปทำบุญด้วยนะคะ ตอนอ่านหาไม่เจอ ขอบคุณล่วหน้าค่ะ
 

[Yarkrak]

รอความหวานที่แคนาดาในตอนต่อไปครับ
 

[jonathan2624]

สวัสดีวันอาทิตย์ค้าบบบบ วันหยุดทำไรกันอะ อิอิ น่าจะออกไปเที่ยวกันแน่เลย สำหรับผมกะคิงคองไมได้ไปไหนอะคับ คงนอนพักผ่อนที่คอนโดตามประสา จัดของนั่นนี่ไป นี่คิงคองก็กำลังจัดตู้เสื้อผ้าอะ เสื้อผ้านางเยอะ กะว่าตัวไหนไม่ได้ใช้เอาไปบริจาคการกุศลบ้างอะไรแบบนั้นอะคับ

สำหรับตอนพิเศษ ยอดเข้ามาอ่านเยอะมากๆ คิงคองเขียนได้หวานหยดย้อยอะจิ แต่ก็จริงนะแหละ เรื่องโรแมนติคยกให้เขาละ หวานได้ตลอด จะว่าไปอ่านเองก็เขินเหมือนกันอะคับ ถ้าไม่ติดที่ชอบเขียนตอนหื่นๆ มากๆ จะดีกว่านี้ กามตลอดอะ

ไหนๆ แวะมาทักทายแล้ว ก็ตอบเม้นๆ ดีก่า

❣☾月亮☽❣ : เนอะๆ ซึ้งมากมาย อิอิ ขอบคุณค้าบบบ 

j123 : ขอบคุณมากค้าบบบ สำหรับเรื่องเล่าตอนบวช กำลังเขียนนะค้าบ ส่วนเรื่องต่างประเทศนี่ หนักใจตรงที่ จะเขียนยังไงให้กระชับ เพราะไปเรียนตั้งปีกว่าๆ นี่น่า แต่อาจจะเล่าเรื่องสรุปแทรกไปในบางตอนอะนะคับบบ 

patee : ขอบคุณค้าบบบบ 

คนอ่าน : ขอบคุณค้าบบบ จริงๆ อายุมากแล้วแหละ ปีหน้าก็ 36 แล้วอะคับ ความแก่ก็มีบ้าง แต่คนรอบตัวบอกยังดูเด็กอยู่เลย ก็น้อมรับคำชมคับบบ อิอิ ปล. แต่จริงๆ มีคนดูดีก่าแหละ ตาคิงคองโน่น หล่อตลอดเวลา อายุ 36 ล่วงไปแล้วววว หลักฐานจากดิลเพล์อะคับ 

Keeper : ขอบคุณค้าบบบบบบ จุ๊บๆ 

ทฟเืนสรฟ : ขอบคุณค้าบบบบ คิดถึงฉัตรด้วยเลยอะ นางจิตใจดีมาก ถึงแม้จะดูดุๆ แต่ในใจดีอะคับบบ 

patchylove : แอะ ฟินฉากไหนง่าาาาา อิอิ 

snowboxs : เนอะๆ คิงคองเขียนละเอียดอะคับ สายโรแมนติคยกให้เขาอะ เขิลๆๆ อิอิ 

Yarkrak : ขอบคุณมากค้าบพี่ จุ๊บๆ

Kfc_Pizza : ขอบคุณมากค้าบบบ หวานจนมดรุมเลยอะ อิอิ 

nutto : 5555+ สโลแกนฮามากเจ้านัท นั่งคิดตั้งนานอะไรคือ ซังฮี สะพานนี่เอง น่าตีอะ ฉากที่เป๊บเขียนแบบนั้นจะไปอยากอ่านทำไมอะ ยังกะหนังโป๊ะ มะไหวๆ ถ้าไปแคนาดา หาแฟนไปด้วยนะ จะได้.....อิอิ ขอบคุณมากน้า มามะจุ๊บๆสามที 

white feather : ขอบคุณมากค้าบบบบบ หลานจนละลายหิมะถล่มทั้งภูเขาเลยอะ ตอนร้องเพลง บอกเลย เหมือนตอนไปฮันนีมูน คือ คิงคองเสียงดีอยู่แล้วอะ พอร้องเพลงก็เคลิ้มมมม 

broke-back : 

มิรินลันตา : ขอบคุณมากค้าบบบบบ รักกันๆๆ จุ๊บๆๆ 

torfun607 : ขอบคุณมากค้าบบบบ  เดี๋ยวขออนุญาตถามหลวงพ่อก่อนนะค้าบ เคยไปขอท่านเขียนเรื่องเล่า แต่ท่านไม่อยากให้เอิกเกริกอะนะค้าบบบ เดี๋ยวถามให้น้า 

Yarkrak : ได้ค้าบพี่ คิงคองกะลังปั่น แต่กลัวจะหื่นมากกว่าหวานอะคับ 

ปล. ด้านบนมีอะไรเปลี่ยนแปลงน้า จะลงให้ดูแค่สามวันเท่านั้นค้าบบ 555+ หวงๆ เดี๋ยวใครมาแย่ง อิอิ 

[j123]

รูปเล็กนิดเดียว ยังมองออกว่าเป๊ปหล่อมากกกค่ะ สมควรหวง 555

[มิรินลันตา]

คุณเป๊ปหล่ออ่ะ หล่อสมกับที่คุณโจ้บอกเลย
คุณโจ้ก็น่ารัก เหมาะสมกันดีค่ะ
ทำยังไงถึงได้หน้าอ่อนกันขนาดนี้บอกที~~
อิจฉาแรง ><

[Yarkrak]

 
น่ารักทั้งสองคน
รักแล้วรักเลย ขอให้รักกันตลอดไปครับ จุ๊ป ๆ

[Kfc_Pizza]

 
 
 

[nutto]

แหมดูจากรูปดิสเพลแล้ว พี่เป๊ปก็หล่อจริงๆนั้นและ ถ้าจะบอกว่า 20 ปลายๆก็น่าจะยังหลอกคนอื่นได้
อะ แต่พี่โจ้ไม่ต้องเสียใจ พี่โจ้ก็น่ารักมาก ไปหลอกคนอื่นว่า 40ปลายๆได้เหมือนกัน
อะล้อเล่นอย่างพี่โจ้นี่ 20 ต้นๆเลยละกัน ขาวใสน่ารักมุงมิ้งขนาดนี้

นี่น้องยังมารอติดตามตอนต่อๆไปอยู่นะครับ ทั้งเรื่องหลัก และ ภาคพิเศษแคนาดาหวานฉ่ำนั้นและ 
แต่ถ้ามียังจะมีตอนอื่นๆมีเพิ่มให้อีกก็ดีนะครับ น้องจะได้รอติดตามอ่านไปเรื่อยๆ

ว่าแต่ ถ้าพี่อยากให้น้องมีแฟน พี่ก็ต้องหาแฟนให้น้องแล้วหล่ะครับ น้องจะได้ออกเรือนมีแฟนสักกะที 

ว่าแต่พี่จุ๊บน้องบ่อยๆแบบนี้ น้องก็เขิลเป็นนะครับผม     
แต่น้องไม่กล้าจุ๊บกลับเพราะเดี่ยวโดนพี่เป๊ปกระทืบ น้องก็ยังกลัวตายอยู่

ช่วงนี้หน้ากฐิน น้องได้ไปทอดกฐินก็หลายที่อยู่ ก็ขออนุโมทนาสาธุบุญให้กับพี่โจ้และพี่เป๊ปด้วยนะครับ
รักพี่ๆทั้งสองคนเสมอนะครับ     

[Yarkrak]

สุขสันต์วันลอยกระทงจ้า คู่หวานตลอดปี

[white feather]

สุขสันต์วันลอยกระทงค่าาาา
ยังรอตอนต่อไป หวานๆๆๆอยู่นะค่ะ
ว่าแต่รูปพี่เป๊ปหล่อมากกกก หน้าโคตรเด็กเลยค่ะ
พี่โจ้ก็น่ารักมากกกกกก

[micmicky]

 

ทริปแคนาดาหวานมากๆค่ะ

รูปคุณเป็บหล่อมาก

เหมาะสมกับคุณโจ้มากๆค่ะ

 

[คนอ่าน]

โอ๊ยคุณเป็บหล่อเริ่ดสะแมนแตน
หน้าเด็กเกิน ใสวิ้ง
อะไรเนี่ยคู่เนี้ยยยยยย

[jonathan2624]

สวัสดีครับทุกท่าน เป๊บเองครับ วันนี้ว่างครับ อยู่คนเดียว ตัวขาวนางออกไปสังสรรค์เลี้ยงรุ่น ป ตรีกับเพื่อนๆ ผมก็อยากจะไปด้วย แต่นางบอกว่า

"เป๊บจะไปทำไมอะ เพื่อน ป ตรีทั้งนั้น ไม่สนุกหรอก อยู่คอนโดแหละ"

"ก็อยากไปด้วยอะครับ ทำความรู้จักเพื่อนๆ ที่รักไง"

"โว้ว ไม่ต้องอะ วันนี้ธีมปลอดผัวปลอดเมีย จะร่าเริงกันเต็มที่"

"แล้วจะไปกินที่ไหนครับ" ถามเผื่อแอบตามไป

"ร้านบ้านส้มตำตรงพระรามห้า เพื่อนบอกอร่อย ไม่เคยไปเหมือนกัน แล้วไม่ต้องแอบตามไปนะ โดนทืบอะ" โห โหดมาก แค่แอบตามจะทืบสามี

"ก็...."

"ไม่ต้องพูดมากอะ อยู่คอนโด เดี๋ยวมา"

"แล้วจะไปยังไงครับ เป๊บไปส่งมั้ย"

"ไม่ต้องอะ ให้เวชไปส่ง อย่าได้ตามนะ ไม่เชื่อละตายยยยย" โหดอีกรอบ ไม่ตามก็ได้ เมียทิ้ง

หลังจากนางออกไปตั้งแต่สี่โมงเย็น ราวๆ เกือบทุ่ม เสียงกดกริ่ง ผมส่องตาแมว เวชมายืนหน้าประตู มีอะไรหว่า

"คุณหนูครับ คุณโจ้ให้นำอาหารเย็นมาให้ครับ"

"อ้าวหรือ แล้วเวชไปส่งคุณโจ้ที่ไหน"

"ร้านบ้านส้มตำครับ"

"แล้วไปรับกลับหรือเปล่า"

"ไม่ครับ คุณโจ้บอกเพื่อนจะมาส่ง เลยให้ผมนำอาหารเย็นมาให้ก่อนกลับบ้านครับ"

"โอเคๆ เวชไปพักผ่อนเถอะ ขอบใจมากนะ"

หลังจากเวชไป ผมถ่ายรูปอาหารในถุงส่งไลน์ไปหาตัวขาว สักพักนางตอบ

"มีขอบชอบเป๊บไง ตำไทยไข่เค็ม คอหมูย่าง ลาบหมู ต้มแซบกระดูกอ่อน อร่อยมากมายน้า รีบกินๆ"

"กลับกี่โมงอะครับ เป๊บรอป่าว"

"ไม่ต้องๆอะ กลับถึงห้าทุ่มแหละ เดี๋ยวเพื่อนๆไปส่ง"

"ครับๆ รีบกลับนะ เป๊บรอ"

"จ้าผัว"

ผมก็มานั่งกินๆ อร่อยมากเหมือนที่ตัวขาวบอก ไม่มีอะไรทำ เลยนึกสนุก เขียนเรื่องในอดีตให้อ่านกันนะครับ อาจจะไม่สนุกมากมาย แต่ก็เล่าจากความทรงจำนะครับ

ตอนพิเศษ Turn Back Time
   คิดไปคิดมาอีกสองอาทิตย์ก็จะจบเทอมสุดท้ายของชีวิตการเรียนปริญญาตรี ผมเองนั่งครุ่นคิดถึงอนาคตของตัวเองว่า จะเลือกเส้นทางเดินไปทางไหนดี จะวางแผน จะทำยังไง อย่างไร บอกตรงๆ ครับ คิดไม่ออกหรอก รู้แค่ว่าทุกวันนี้ใช้ชีวิตให้จบไปวันๆ เท่านั้น
“เอ้ย ไอ้เป๊บ เลิกเรียนเมิงไปไหนต่อวะ” แม๊คเพื่อนผมถามขึ้นมา
“ก็ ไม่รู้วะ เดินห้างดูสาวมั้ง” ผมตอบกวนๆไป
“เชี่ยนี่ ไม่เบื่อแม่งบ้างหรือวะ ทุกวันนี้เมิงได้แดกแทบทุกคณะอยู่ละ” บอลเพื่อนอีกคนแซวขึ้นมา
“เมิงนี่ก็เกินไป ใครที่กูคิดว่าใช่ก็แดกไป ไม่ใช่กรูก็ไม่แดก พูดแม่งกูเสียหายหมด”
“โถถถถ ไอ้พ่อพระ ทำยังกะกูไม่รู้สันดานเมิงงั้น”
“สัสนี่ เดี๋ยวกูต่อย” ผมแหย่เพื่อนไปงั้น
“เฮ้ยๆๆ ไอ้เชี่ยเป๊บ นั่นๆ” บอลกระแทกไหล่ให้ผมมองไปตามหน้ามัน
   เวรกรรมละ แอนสาวนิเทศน์ กำลังเดินตรงเข้ามาในคณะ ผมไม่อยากเจอเธอมากๆ จริงๆ ผมลองคบพักนึง แต่การใช้ชีวิตไม่เหมือนกัน ผมเลยขอเลิก แต่นางเองไม่ยอม ตามตื้อผมซะงั้น เบื่อมากแบบนี้ต้องหนี
“เมิงจัดการให้กูเลย กูซิ่งหนีก่อนละ” ไม่ทันที่เพื่อนรับปาก ผมรีบวิ่งออกไปอีกทางของคณะ ตรงไปลานจอดรถ แล้วซิ่งออกจากมหาวิทยาลัย
   ขับรถมาเรื่อยๆ คิดอะไรไปพลาง ผมจะวางแผนอนาคตของตัวเองยังไงดี เฮ้อ นี่ถ้าแด๊ดไม่พูดเมื่อคืน ก็ไม่คงต้องคิดมากแบบนี้หรอก
“เจ้าเป๊บ เรียนจบแล้ว แด๊ดว่าจะส่งแกไปเรียนต่ออเมริกา แกเลือกที่เรียนด้วยนะ” แด๊ดเปรยกับผมท่ามกลางมื้อาหารเย็น
“เอ่อ...หรือครับแด๊ด แต่เป๊บยังไม่อยากไปเรียนต่อนี่ครับ”
“หือ แล้วแกจะทำอะไร ช่วยพี่แกทำงานหรือไง”
   ผมเงียบ เพราะอะไรถึงไม่อยากไปเรียนต่อนะหรือครับ ไม่รู้ซิครับ ตอนที่พี่ปริมกับพี่ปันไปเรียนต่อ ผมเหงามาก ไม่มีใครคอยคุย หรือเล่นด้วย ส่วนใหญ่ต้องอยู่กับบรรดาลูกน้องแด๊ดและแม่บ้าน เลยพาลไปว่า การไปเรียนเมืองนอกผิด ทำให้ผมเหงาซะงั้น ทั้งๆที่ในความเป็นจริงมันไม่ใช่เอาซะเลย
“สรุป ไปหาที่เรียน” แด๊ดสรุปความให้ ผมเองก็ไม่กล้าเถียง
“แด๊ดครับ ผมว่าถ้าน้องยังไม่พร้อมที่จะไป ผมว่าให้เรียนต่อในเมืองไทยสักใบก่อน แล้วพอจบคงพร้อมที่จะไปค่อยว่ากันอีกทีก็ดีนะครับ” พี่ปริมช่วยพูด
“อีกอย่างถ้าเรียนในประเทศเผื่อได้ connection ในการทำธุรกิจ แล้วใบต่อไปเรียนต่อนอก น่าจะดีด้วยครับ” พี่ปันเสริม
“ฟังดูดี งั้นเจ้าเป๊บ แกไปหาที่เรียนในประเทศมา” แด๊ดสั่ง
   ผมเหมือนจะโล่งอก แต่ก็มาหนักใจหาที่เรียนในประเทศอีก จะเรียนที่ไหนวะเนี่ย เอ หรือที่ ม.เดิม ไม่ไหวมั้ง เปลี่ยนบ้างเหอะ สังคมเดิมๆ น่าเบื่อ
“จะเรียนที่ไหนละวะเนี่ย เอาไงดี” ผมบ่นระหว่างเดินเล่นในมาบุญครอง
“เป๊บหรือเปล่าคะ” เสียงหวานๆ ทักมาจากด้านหลัง ผมหันไปมอง
“ใช่ครับ” ทำหน้างง คุ้นๆ ใครหว่า
“ใช่จริงด้วย จำเวียร์ได้ป่าว ห้องติดกันตอน ม ต้นไง”
“เอ้ย จำได้ๆ ไม่เจอกันตั้งนาน สวยมากจนจำไม่ได้”
“เกินไป แล้วนี่เป๊บมาคนเดียวหรือ”
“ใช่ เรามาเดินเล่นไปเรื่อยๆ แล้วเวียร์มากับใคร”
“มาเที่ยวกับแฟน เป๊บรู้จักดี”
“หา ใครอะ”
“อูไง”
“เอ้ย ไอ้อูอะนะ มาเป็นแฟนกะเวียร์เนี่ยนะ” อู คือ เพื่อนสนิทตอน ม ต้น เจอกันที่บาร์กลางคืนเป็นครั้งคราว ไม่นึกว่าจะมาเป็นแฟนกะเวียร์ ก็คือเพื่อนเก่าๆ กันนี่แหละ
“เป็นกูแล้วไงวะ เป็นแฟนเวียร์ไม่ได้หรือไง” เสียงอูทักมาเชียว
“ฮ่าๆๆ ไอ้สัสนี่ ไม่ได้เจอแม่งตั้งนาน สบายดีหรือเมิง” ผมทัก
“ฮ่าๆๆ สบายดีไอ้คุณชาย แม่งไม่ว่างไปที่บาร์หรือวะ ไม่เจอกันแม่งนาน”
“เออวะ เรียนแม่งเยอะ เดี๋ยวกรูโดนพ่อด่าอีก เลยเบาๆ”
“เอ้ยนานๆ เจอไปแดกข้าวกัน”
   เราสามคนก็เลยได้เป็นกินข้าวด้วยกัน ดีเหมือนกันเผื่อผมได้ลืมความเครียดบ้าง คุยกันไปเรื่อยๆ ถามสารทุกข์สุขดิบ ผมก็เล่าๆ เรื่องเรียนต่อ ปรึกษาไปในตัว จนกระทั่งเวียร์พูดขึ้นมาว่า
“เป๊บ เวียร์ว่าควรไปดูดวงนะ เผื่อจะช่วยตัดสินใจ”
“หา ดูดวง” ผมทำหน้าแบบไร้สาระมากๆ คือสมัยนั้นไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เลยครับ ผมว่าอาชีพหมอดูหลอกคนหากินมากกว่า
“เออแม่ง เวียร์คลั่งดูหมอวะ แรกๆ กูแม่งเซ็ง โดนลากไปดู แต่แม่ง หมอแม่นวะ แนะนำจนกูได้ดิบได้ดีมาเนี่ย”
“เอ้ย หน้าแบบเมิงนไอ้สัสอู เชื่อหมอดู”
“กูบอกแล้วไง ตอนแรกไม่เชื่อ แต่พอเอาเข้าจริง มันใช่วะ ไหนๆ เมิงคิดไม่ออก ไปหาหมอดูกูว่าน่าจะมีอะไรดีๆ เมิงไม่เชื่อไม่เป็นไร แต่ดีกว่าไม่ดูจริงปะวะ”
   ทั้งสองคนพูดมาก็น่าเชื่อถือดี ผมเลยได้เบอร์หมอดู พร้อมกับเวียร์โทรไปนัดให้เรียบร้อยแล้ว ได้คิวดูดวงตอนห้าโมงเย็น ตอนนี้ราวๆ บ่ายโมง ขับรถไปน่าจะทัน ทำไมนะหรือครับ เพราะหมอดูอยู่ไกลถึงนครปฐมโน่นนนนนน
   ผมขับรถไปนครปฐม ด้วยอารมณ์ประมาณว่า กูทำอะไรวะเนี่ย แต่เอาเหอะ แม่งไหนๆ ก็ไหนๆ ไปดูก็ไม่เสียหายอะไร ขับรถไปตามเส้นทางที่เวียร์เขียนแผนที่ให้ (ยุคนั้นไม่มี google map) ขับไปลำบากพอควรครับ
   ใกล้ถึงนครปฐม ผมเริ่มงงกับเส้นทาง เลยกดโทรศัพท์หาหมอดู
“สวัสดีครับ ผมอาจารย์กฤชชัย รับสาย มีอะไรให้รับใช้ครับ” เสียงทางการมาก จนผมตกใจเลย
“อะ เอ่อ สวัสดีครับ คือ ผมจะไปหาอาจารย์นะครับ แต่หลงทาง เพื่อนชื่อเวียร์จองคิวไว้ให้นะครับ”
“คุณเป๊บใช่มั้ยครับ ตอนนี้ใกล้ตัวคุณมีป้ายบอกสถานที่มั้ยครับ”
“ป้ายหรือครับ ผมเห็นป้ายมุ่งตรงไป พระราชวังสนามจันทร์ครับ”
“ถูกทางแล้วครับ ขับตรงมาบลา.......” อาจารย์ก็บอกเส้นทาง จนกระทั่งผมขับมาจนถูกทาง
   บ้านหมอดูลักษณะเป็นสวน กว้างขวางพอสมควรครับ จอดรถเรียบร้อย ก็มีเหมือนคนดูแลออกมาทักทาย เดินนำผมไปตรงห้องที่อาจารย์แกดูดวง
“สวัสดีครับคุณเป๊บ เชิญนั่งครับ”
“ครับๆ” อาจารย์แกดูหน้าตาใจดีมาก น่านับถือ ไม่เหมือนมิจฉาชีพเลย
“ยินดีให้รับใช้ครับ วันนี้คุณเป๊บคิวสุดท้ายนะครับ คุยกันสบายๆ เนอะ”
“ครับ”
“เขียนชื่อ นามสกุล วันเดินปีเกิด เวลาเกิดด้วยนะครับ”
   ผมเขียนให้เรียบร้อย อาจารย์แกนั่งคำนวณอะไรสักอย่าง เขียนตัวเลขเยอะแยะ มีกดเครื่องคิดเลขด้วย ผมก็นั่งมองๆ ไป ด้วยความรู้สึกไม่เหมือนหมอดูข้างทางที่เคยเจอมาเลย ดูโปรมากๆ
“คุณเป๊บ ข้อมูลที่ส่งมาคุณไม่ได้มั่วนะ”
“ไม่ครับ ข้อมูลตามจริงครับ”
“ชัวร์นะ”
“ครับ มีอะไรหรือครับ” ผมเห็นอาจารย์แกทำหน้าเครียด
“ผมดูดวงคนมานับพันนับหมื่น มีคุณที่ดวงแปลกกว่าใครๆ”
“ที่ว่าแปลกไม่ดีหรือครับ”
“ฟังผมแฉดีกว่าครับ จะได้รู้ว่าแปลกหรือเปล่า”
“คุณเป๊บ ชะตาปีเกิดของคุณตกโอรสฟาโรห์ แปลว่า เกิดมาสบายมาก มีความเพียบพร้อมสมบูรณ์ทุกอย่าง ฟากเกิดตกช่องราชาสมบัติ พ่อแม่วงตระกูลเป็นมหาเศรษฐี มีทรัพย์สินเงินทองมาก ชีวิตของคุณมีแต่ความสุขสบาย เงินทองมีใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด ต้นตระกูลของคุณทำธุรกิจเกี่ยวข้องกับการขนส่ง เพราะช่องอาชีพตระกูลตกเรือสำเภา ดวงชะตาของคุณตกบ้านขาดกำแพง แปลว่า คุณรู้สึกหว้าเหว่ เหงามาก และรู้สึกเหมือนคนในครอบครัวไม่รัก ทั้งๆ ที่เขารักคุณมาก สติปัญญาคุณตกฤาษี คุณเป็นคนฉลาด ผลการเรียนดี ไม่แพ้ใคร เป็นคนที่รอบรู้มาก แต่ชอบทำตัวว่าโง่ ด้านความรัก ด้วยของคุณคู่ชีวิตเป็นมหารานี คุณจะได้คู่ชีวิตที่เป็นคู่แท้ที่สัญญามากันตั้งแต่อดีตชาติ จะครองรักกันจนแก่ตายไปด้วยกัน และเป็นคู่ที่จะเติมเต็มกำแพงของคุณให้คุณเป็นคนที่สมบูรณ์พร้อม มีความสุขมากที่สุดในชีวิต”
   อาจารย์แกร่ายยาว จนผมอึ้ง ทึ่ง เพราะข้อมูลบางประโยค รู้ได้ไงวะ
“คิดในใจหรือครับว่า รู้ได้ไงวะ ฮ่าๆๆๆ”
“เฮ้ย อาจารย์รู้ได้ไงว่าผมคิดแบบนั้น” ผมตกใจมาก คิดจริงๆ
“ก็ผมเห็นคนที่มาดู ทำหน้าแบบนี้ทุกคน เอาน่าคุณเป๊บ ยังไม่จบ ฟังต่อ” ผมตกใจ เอ้ยยังไม่จบหรือ
“ฐานดวงชะตาของคุณ ณ ตอนนี้ คุณกำลังเครียดเรื่องเส้นทางของชีวิต จะเดินทิศทางไหนดี เครียดเรื่องการเรียน เพราะฐานดวงดาวตกช่องการเรียนรู้ และเมื่อดูจุดเยื้องฐานดวงดาว ไปตกช่องม้าสำเภา แปลว่า เจ้าชะตาจะต้องไปร่ำเรียนต่างประเทศ แต่ไม่อยากไป เพราะม้าสำเภามีภาระแบกของ เหมือนมีบางอย่างกังวล จึงไม่อยากไปเรียนต่อ ดังนั้น เมื่อดูฐานดาวเชื่อมไปส่วนอื่น ปรากฏว่าไปตกช่องพระราชวัง แปลว่า คุณจะต้องเรียนภายในประเทศ โดยสถานที่คุณเลือกเรียนจะมีจุดกำเนิดมาจากพระราชาเป็นผู้ก่อตั้งเท่านั้น”
   สีหน้าผมซีด ตกใจมาก เฮ้ยยยยย คนหรือเทพวะเนี่ย เจอหน้ากันสามนาทีรู้อะไรได้ขนาดนั้น
“ฮ่าๆๆ อย่าทำหน้าแบบนั้น ยังไม่จบ อะฟัง....ฐานดาวเมื่อลากจุดจากพระราชวังตามจังหวะช่วงชีวิตจนถึงอายุปัจจุบันและลากยาวไปอีกสามปี จุดชีวิตของคุณไปตกช่อง เทพธิดาประทับสิงโต แปลว่า” แล้วอาจารย์ก็เงียบไป
“อาจารย์ มีอะไรหรือครับ” ผมเริ่มกลัว
“คุณจะเจอเนื้อคู่ที่สัญญากันมาตั้งแต่อดีตชาติตามที่ผมบอกตั้งแต่แรก เพียงแต่....สิงโตแปลว่า เพศชาย ปกติสาวคนใดถ้าบนสิงโตมีเทพบุตรประทับ จะได้สามีดี หรือชายคนใด ได้เทพธิดาถือถ้วยทอง จะได้ภรรยาดีมาก แต่สำหรับคุณ ได้เทพธิดาประทับสิงโต คุณจะได้ภรรยา กายเป็นชายใจเป็นหญิง”
“เฮ้ยยยยยย ได้เมียตุ๊ดหรือครับ” ผมถามด้วยความตกใจ
“ไม่ใช่ๆ อาจารย์ว่า เกย์มากกว่านะ แต่ผู้ชายคนนี้ดูดีมากนะครับ คุณจะตกหลุมรักทันที”
“อาจารย์ มั่วแล้วครับ ผมไม่ได้ชอบผู้ชาย อย่ามามั่ว” ผมส่งเสียงดังแสดงสีหน้าไม่พอใจ
“คุณเป๊บ ผมอาจารย์กฤชชัย ฉายาคือ หมอดูเทวดา คนแบบผมถ้าไม่แม่นดั่งตาเห็นจริง ผมไม่มานั่งถึงทุกวันนี้หรอก อย่ามาว่าผมมั่ว” อาจารย์สีหน้าเคร่งเครียดทันที จนผมดึงสติกลับมา
“อะ เอ่อ ผมขอโทษครับ”
“เพื่อให้คุณเห็นว่าผมไม่มั่ว ผมจะพูดเรื่องอดีตสำคัญๆของคุณสักเรื่อง.....ฐานดวงดาวคนรักของคุณในอดีตที่ผ่านมา ตกช่องธิดาโถคว่ำ ปล่อยเด็ก อะฟัง คุณคบหาสาวสวยจนได้เสียกัน แล้วสาวสวยคนนั้นแท้งลูกของคุณ ใช่มั้ยยยยยยยยย” อาจารย์ถามเสียงดัง
   ผมอภิมหาอึ้งมากกกกกกกกกก (ถ้าทุกท่านอ่านเรื่องที่ตัวขาวเล่า ตอนหนึ่งกล่าวถึง แฟนเก่าผม ชื่อ ดาว น่าจะพอจำได้นะครับ) ผมรู้สึกแบบ ไม่เคยเจออะไรขนาดนั้น นี่มันไม่ใช่หมอเดา มันคือ หมอดูอนาคตแล้ว
“ใช่มั้ย”
“ใช่...ครับ”
“ผมมั่วมั้ยครับ”
“อาจารย์ ผมขอโทษที่ต่อว่านะครับ สิ่งที่อาจารย์ทำนายมา ตรงทุกอย่างจนผมรับไม่ได้”
“ก็ดวงคุณเป็นแบบนี้ ถ้าคุณบอกข้อมูลวันเดือนปีเกิดมั่วๆ ผมก็ทำนายผิดหมด มีคำถามมั้ยครับ”
“ผมควรเลือกเรียนอะไรดีครับ ที่ไหนยังไง”
“คุณจบอะไรมากครับ”
“บริหารครับ”
“เรียนบริหารเหมือนเดิม ส่วนที่เรียนคุณจะเจอหลังจากที่ออกจากบ้านผมไปแล้ว”
“หา...จริงหรือครับ”
“ถามอีกละ” อาจารย์ทำหน้าเซ็ง
“โอเคๆ ครับ เชื่อแล้วครับ อาจารย์แม่นมาก มิน่าเพื่อนผมมันชมอาจารย์เยอะมากๆ สุดยอดครับ”
“ขอบคุณครับ มีคำถามเพิ่มมั้ยครับ”
“อาจารย์แฟนผมคนปัจจุบันจะคบกันนานมั้ยครับ”
“คุณไม่มีแฟน พวกนั้นแค่คู่นอน แฟนคุณตัวจริงจะเจอตอนเรียนปริญญาโท เจอหน้าปุ๊บรักทันที”
“หา โห ขนาดนั้นเลยหรือครับ ผู้ชายเนี่ยนะ อาจารย์แค่คิดว่าจะมีอะไรกับผู้ชายก็สยองแล้ว”
“ฮ่าๆๆ คอยดูเถอะครับ ถึงเวลาคุณจะไม่ปฏิเสธ”
“จริงอะครับ อาจารย์แล้วถ้าผมเจอมัน....หมายถึง ผู้ชายคนนั้น แล้วจะยังไงอะครับ”
“ก็อาจจะเป็นภาพติดตา รู้สึกแปลบๆ แบบอึ้ง ประมาณนั้น”
“หรือครับ” ทำหน้าไม่เชื่อ
“เอาเป็นว่าคอยดูเถอะ เอางี้ ถ้าไม่เป็นไปตามที่ผมว่า คุณเป๊บเอาตีนยันหน้าผมเลย ผมยอม”
“โห อาจารย์ ผมไม่กล้าหรอก แค่คิดว่า คำทำนายจะเป็นจริงได้ยังไง”
“ลองดูไปเรื่อยๆ ครับ มีคำถามเพิ่มอีกมั้ยครับ”
“ไม่มีแล้วครับ...ค่าดูดวงเท่าไหร่ครับ”
“แล้วแต่จะใส่พานครูครับ ตามความแม่น” อาจารย์ยิ้มๆ
   ผมใส่ไปหนึ่งพันบาท เพราะในความรู้สึกคือ แม่นมาก หลังจากล่ำลาอาจารย์แล้วก็ขับรถกลับบ้าน ด้วยอารมณ์แบบอึ้งๆ ระหว่างขับรถ ผมเห็นป้ายโฆษณาบิลบอร์ดข้างทางจนไปสะดุดตา MBA Wisdom of change เอ้ย น่าสนใจ ผมรู้สึกอยากไปสมัครเรียนที่นี่ทันที พลางนึก ส่วนที่เรียนคุณจะเจอหลังจากที่ออกจากบ้านผมไปแล้ว เหอะ แม่นเว่อร์
   กลับมาถึงบ้าน เจอมัมนั่งคุยกับเพื่อนคนนึง ดูแต่งตัวแปลกๆ ดีครับ
“อ้าวลูก กลับซะค่ำเชียว ไปไหนมา”
“แวะทานข้าวกับเพื่อนนิดหน่อยครับมัม” ไม่กล้าบอกเรื่องหมอดูครับ
“นี่คุณป้าวัลภา เพื่อนมัมเอง”
“สวัสดีครับ” ผมยกมือไหว้
“สวัสดีจะหลาน ลูกเธอคนนี้หล่อมากนะเนี่ย คนสุดท้องหรือจ๊ะ”
“ใช่คะพี่วัลภา”
“นี่ลูกเธอคนนี้จะได้แฟนดีนะเนี่ย ดวงเขาได้เมียดี ติดอย่างเดียว ลูกสะใภ้เธอคนนี้จะเป็นผู้ชายนะ”
   ผมตกใจมากกกกกกก เอ้ยยยย ไปนัดกับอาจารย์กฤชชัยมาหรือเปล่าเนี่ย ผมทนไม่ไหว เลยเดินหนีออกมาขึ้นมาบนห้องนอน สักพักใหญ่ มัมก็มาเคาะประตูห้อง พร้อมเข้ามา
“เป๊บ ลูก อย่าไปถือสาป้าวัลภานะ แกปฏิบัติธรรมมากจนเพี้ยน เจออะไรก็ทักไปเรื่อย”
“จริงหรือครับมัม แล้วแกพูดอะไรอีกมั้ยอะครับ”
“มัมบอกแกไปว่า ลูกชายของแม่ไม่ได้เป็นเกย์ สาวๆมาติดเยอะ แต่แกบอกว่า ชั้นไม่ได้บอกว่าลูกเธอเป็นเกย์ เขาเป็นผู้ชาย แต่จะได้ผู้ชายที่เป็นเกย์มาเป็นเมียต่างหาก”
   แม่นขนาดนั้นป้าควรไปตั้งสำนักแข่งกับอาจารย์กฤชชัยนะครับ (คิดในใจ)
“ครับมัม ผมไม่คิดอะไรมาก ผ่านๆ ไปครับ” แต่ในใจคิดโคตรมาก โอ้ยยยย จะต้องเอาผู้ชาย แล้วมันทำกันแบบไหนละเนี่ยยยย
“ดีแล้วลูก แด๊ดกลับมาแล้ว กำลังตั้งโต๊ะ สักพักมัมจะให้เด็กมาตามไปทานข้าวนะ”
“ครับมัม”
   ผมนอนครุ่นคิดไปสักพัก จนเด็กมาตามไปทานข้าว
“ได้ที่เรียนยังเจ้าเป๊บ” แด๊ดถาม
“ได้แล้วครับแด๊ด เรียนที่นี่สาขานี้ครับ บลาๆๆๆ.....”
“เออเข้าท่า เป็นสถาบันของในหลวงด้วย” แด๊ดชม
“หา อะไรนะครับแด๊ด คืออะไรหรือครับ”
“ในหลวงท่านทรงดำริก่อตั้ง ผลิตคนคุณภาพมาเยอะแล้ว” แด๊ดเล่า
   อาจารย์จะแม่นไปถึงไหนครับ โอยยยยยยยย
“งั้นลูกดูวันเวลาสอบสมัครด้วยนะ จะได้ไม่พลาด” มัมย้ำ
“ครับมัม”
   ก่อนกลับในคืนนั้นผมครุ่นคิด วันนี้กูเจออะไรวะเนี่ย แต่ละเรื่องสุดยอดทั้งนั้น ช่างแม่ง ตายดาบหน้าละกัน
   วันเวลาผ่านพ้นล่วงไปจนถึงวันสอบปลายภาควันสุดท้ายของการเรียนปริญญาตรี ผมรู้สึกใจหายเหมือนกันที่ต้องจากเพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกันมาตลอดสี่ปี ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปตามเส้นทางชีวิต บ้างก็ไปเรียนต่างประเทศ ในประเทศ หรือไปทำงานช่วยธุรกิจครอบครัวกันไป สำหรับผมเองก็มามุ่งมั่นกับการสอบเรียนต่อตามที่ได้สมัครไว้ ผลการสอบเข้า ผ่าน ครับ ทั้งคะแนนสอบวิชาตรง และภาษาอังกฤษ ช่วงระหว่างตั้งแต่สมัครเรียนจนถึงวันสอบ ผมระแวงว่าจะเจอเนื้อคู่ตามที่อาจารย์แกทำนาย ผู้ชายคนไหนมองหน้า ผมจะทำหน้าโหดๆใส่กลับไป เกย์มองผมเต็ม ก็ทำไม่สนใจ ทำหน้าหยิ่งๆ เดินหนีไป คือ อยากให้คำทำนายมันผิดบ้าง น่าจะดีครับ จนกระทั่งถึงวันสอบสัมภาษณ์
“เจ้าเป๊บ สัมภาษณ์วันไหน” แด๊ดถาม
“พรุ่งนี้ครับแด๊ด ประมาณสิบโมงเช้า”
“งั้นคืนนี้รีบนอนนะลูก อย่ามัวเล่นคอมฯ อีกละ” มัมแนะนำ
“ตั้งใจสัมภาษณ์ด้วยนะ อย่าไปกวนอาจารย์เขาละ” พี่ปริมเตือน
“คร้าบๆๆๆๆ จะตั้งใจสอบสัมภาษณ์คร้าบบบบ ผ่านแน่นอน”
“เออให้มันแน่ไอ้ตัวแสบ....อะนี่” แด๊ดแซว พร้อมโยนกล่องเล็กๆ มา
“อะไรหรือครับแด๊ด” ผมหยิบมาด้วยความงง
“เปิดดู” แด๊ดบอก
“กุญแจรถ....” ผมเปิดดูเจอกุญแจรถ มองหน้าทุกคนที่ยิ้มๆ
“ของขวัญที่สอบได้” แด๊ดบอกยิ้มๆ
“New E240 AMG ตามที่เพ้อฝัน” พี่ปันยิ้มๆ
“ให้เป๊บหรือครับ โอ้ยยย เยสสสสส รถอยู่ไหนครับแด๊ด...ขอบคุณคร้าบบบบ” ผมวิ่งเต้นไปมา
“โรงจอดรถที่คลุมผ้าสีเทา เอ้ยอย่าวิ่งเร็วเกินระวังล้ม” แด๊ดตะโกนแซวมา พร้อมเสียงหัวเราะ
   ผมวิ่งมาที่โรงจอด เปิดผ้าคลุม สวยงามมาก อยากได้ตั้งแต่ออกใหม่ๆ แล้วครับ สีหมอกลูกพ่อออออ
“ขอบคุณมากครับแด๊ด ขอบคุณครับมัม พี่ปริมพี่ปันด้วยนะครับ” ผมวิ่งกลับมากอดทุกคน
“ขับดีๆละ พรุ่งนี้ถือฤกษ์ขับไปสัมภาษณ์ละกัน” แด๊ดบอก
“ได้ครับๆ จะขับดีๆครับ”
“ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้ตื่นเช้า” พี่ปริมบอก
“ครับ..ฝันดีครับ”
   ผมล้มตัวลงนอนพลางคิด รถใหม่ สังคมใหม่  พรุ่งนี้จะเจอะไรบ้าง ตื่นเต้นชะมัด หลับสนิท......รู้สึกตัวอีกที เห็นแสงแดดอ่อนๆ ผมก็หลับต่อ แต่เหมือนแบบ หือ เอ้ยยยยยย เชี่ยแล้วววว วันนี้สัมภาษณ์ สะดุ้งตัวมองดูนาฬิกา 8 โมงเช้า
“บรรลัยละสัส งานเข้าละกู” ผมกระโดดจากเตียงรีบอาบน้ำแต่งตัว วิ่งลงมาเห็นทุกคนมองมาที่ผมเป็นจุดเดียวกัน
“เป็นไงละคุณ ผมว่าแล้ว สายอีก” แด๊ดหันไปสบตากับมัม
“คุณก็...ลูกทานอะไรก่อนมั้ย” มัมชวนผม
“ไม่ทันแล้วครับ ต้องรีบไปแล้ว ไปก่อนนะครับบบบบบ” ผมรีบวิ่ง ขึ้นรถพร้อมซิ่ง
“อะเวรกรรมละ รถใหม่จับครั้งแรก จะชินมั้ยเนี่ย” คือคันเก่าขับทุกวันรู้จังหวะไงครับ
“เอาไงก็เอาวะ ขับไปชินไป”

[jonathan2624]

สตาทปุ๊บ เหยียบซิ่ง เอี๊ยอดดดดด เสียงล้อฟรี ตายห่าละกดแรงไป แต่มันก็ไปได้เนอะ
   ผมขับออกจากบ้านเร็วมาก ลองกดปุ่มนั่นนี่ไปเรื่อง ปิ๊นๆๆ แตรอยู่จุดนี้ โอเค อันนี้ไฟเลี้ยว โอเค กดแบบนี้ สักพักเริ่มชินกับรถ ทางโล่งก็ซิ่งครับ
   วันนั้นจำได้เลยว่าผมขึ้นทางด่วนใกล้สุด ไปลงพระรามเก้า แล้ววิ่งผ่านเส้นยกระดับหน้า ม ราม ดวงดีตรงที่ รถไม่ติดมาก 9.30 แล้ว ทันแน่ ขับซิ่งมาจนถึงแยกบ้านม้า เลี้ยวซ้ายเจอแยกเสรีไทย เลี้ยวซ้ายด้วยความเร็ว ทันใดนั้นนนนน อ้าววววว เชี่ยละ
   ผมเจอรถแอคคอร์ดสีทองป้ายแดง กำลังขับช้าๆ อยู่เลนที่สองนับจากซ้ายสุด ด้วยความรีบผมก็หักหลบเข้าเลนซ้ายสุด กะจะแซงซ้าย เพราะเลนกลางมีรถมาจากอีกแยกนึงครับ จังหวะที่จะแซงซ้าย รถแอคคอร์ดดันเปิดไฟซ้ายจะเลี้ยวด้วย ด้วยความตกใจที่ผมมาเร็วมาก เลยบีบแตรเตือนไป คิดว่าแตรคงเสียงดังครับ รถแอคคอร์ดเหมือนจะตกใจหักขวาไปนิดนึง พอผมแซงพ้นมาเลี้ยวเข้า มองกระจกหลังก รถแอคคอร์ดจี้ตามมาเลย เอาละกรู มีเรื่องตั้งแต่เช้าอีกแล้ววววว หวังว่าวันนี้คงไม่ต้องต่อยกะใครอีกนะ
   ผมขับขึ้นลานจอดถอยรถจอดช่องว่าง รถแอคคอร์ดยังคงตามมา เอาวะ เดี๋ยวลงไปขอโทษเขาก็หมดเรื่องกันไป จอดเสร็จ รถแอคคอร์ดมาจอดปิดหน้ารถผม ผมลงจากรถกะไปขอโทษ เจ้าของรถแอคคอร์ดเปิดประตูลงมา ผมมองหน้า...เฮ้ย....
   หนุ่มน้อยเจ้าของรถ ตัวเตี้ยกว่าผมไม่มากนัก ผิวขาวเนียน ปากแดง ดวงตาสีดำขลับ( อันนี้มาเห็นตอนระยะประชิดนะครับ ฮ่าๆๆ) จมูกรั้นๆ แบบขาวใสน่ารักมาก ผู้หญิง ทอม หรือผู้ชายวะเนี่ย คือ ผมอึ้งไปแล้ว เหมือนมีไฟฟ้าช๊อตแปลบๆๆ
“เฮ้ย มึง ขับรถปาดกูทำไมวะ” เสียงดังเชียว ชัวร์ ผู้ชายแน่นอน อารามตกใจเลยตอบไปว่า
“อ๋อ นั่นมึงขับเองหรือ กูนึกว่าสาวๆ ขับ ขับช้าแบบนั้นระวังโดนชนยับนะมึง ฮ่าๆ” อารมณ์ดีไว้ เผื่อเขาให้อภัย แต่ไม่ใช่เลย
“ถุ้ยยยย กวนตีน จะเลี้ยวเข้ามหาลัยจะขับเร็วไปทำไมวะ” นั่นมีตะคอก ผมเลยเถียงต่อแบบเรียบๆ ยิ้มๆ
“ก็กูรีบมาทำธุระ จะให้ขับรถอืดอาดยืดยาดเหมือนมึงได้ยังไงวะ”
“ใครๆก็รีบทั้งนั้นแหละ มึงอย่าเอาตัวเองเป็นที่ตั้งซิวะ หัดเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้างไอ้เวร” ด่ามาก จนผมเริ่มหงุดหงิด เลยกึ่งตะคอกไปว่า
“แล้วยังไง ไอ้ตัวขาว มึงจะเอาไงว่ามา” ผมพูดเสียงดัง
“เสียเวลาเถียงกะคนอย่างมึงจริงๆ เวรเอ้ย” คู่กรณีผมทำหน้าเซ็ง แล้วขับรถออกไปอย่างเร็ว
   ผมมองตามจนรถลับสายตาไป
“อะไรของมันวะ ด่าเสร็จก็ไป เอ้ย ตกลงมันเพศไหน ทำไมน่ารักขนาดนั้น......อาจารย์ แม่นเกินนนนนนน” ผมบ่นเบาๆ
   ผมเดินลงมาด้านล่างรอลิฟท์ขึ้นไปห้องสัมภาษณ์ มองอีกที เห็นคู่กรณีเข้าลิฟต์มาด้วย คนขึ้นลิฟต์เยอะ จนเบียดเข้ามา คู่กรณีมาชนตัวผม จะเป็นใครไปได้ ตัวขาวนั่นเอง
   ตัวนิ่มมาก ผมหอม ตัวหอม ผมมองตัวขาวอย่างพิจารณา ขนาดท้ายทอยผิวยังเนียนเลย โห คนอะไร ผิวพรรณดีกว่าผู้หญิงบางคนอีก
“ขอโทษครับ” คนด้านหน้าดันเข้ามาจนตัวขาวชนตัวผม ผมเลยแซวเล่นๆไปว่า
“ตัวนิ่มเหมือนกันนี่มึง ผมหอมด้วย”
“ใครอยากจะชนมึงละ อยู่ใกล้ๆแล้วซวย ตัวซวยเอ้ย” อ้าวด่าทำไมเนี่ย ถือว่าน่ารักแล้วไม่กล้าทำอะไรหรือไง เดี๋ยวจับจูบ (ตอนนั้นคิดแบบนี้จริงๆ คนอะไรน่าขย้ำมาก)
   ออกจากลิฟท์มาก็เกิดเรื่องราวตามที่ตัวขาวเล่าครับ ย้อนไปอ่านตอนแรกๆ ที่ตัวขาวเขียนเล่าเนอะ
“หล่อขนาดนี้อาจารย์ว่าไปเป็นดาราดีมั้ยคะ” อาจารย์สัมภาษณ์แซวผม
“ว่าเหมือนกันครับอาจารย์ นี่ถ้าสอบสัมภาษณ์ผ่านผมจะไปสมัครถ่ายแบบ ถ้ามีชื่อเสียง จะได้มาเป็นพรีเซ็นเตอร์ของคณะด้วยนะครับ คนมาเรียนเพียบ”
“บ๊ะ คิดถูกแล้วมาเรียนบริหาร หล่อแบบมีวิสัยทัศน์ ถูกใจ” อาจารย์ผู้ชายแซวผม
   หลังจากสัมภาษณ์เสร็จ ออกมาจากห้อง สายตาผมก็มองหาตัวขาว ตอนนั้นไม่รู้ว่าจะมองหาทำไม แต่มันมองเองครับ ตัวขาวหายไปไหนหว่า จนกระทั่งมาเจอกระเป๋าเอกสารวางไว้ตรงหน้าห้อง ผมคุ้นๆ เปิดดู ชื่อตัวขาวนี่ (ไม่รู้ไปจำชื่อเขาได้ยังไง จำแม่นมากครับ) ผมเลยเก็บกระเป๋ามา รีบลงมาที่ลานจอด ลองขับรถวนๆ หาดูเผื่อเจอตัวขาว คิดไม่ผิดครับ เจอพอดีผมเลยไปจอดขวาง ตัวขาวลงมาทำเสียงดังใส่ แต่อารมณ์ตอนนั้นอยากคุยดีๆด้วย เลยพูดเพราะๆไป ตัวขาวก็คุยดีด้วย จนแยกย้ายกันกลับ
   ระหว่างที่ขับรถกลับ หน้าตัวขาวลอยมาตลอด ผมไม่รู้เป็นอะไรครับ ลืมไม่ได้ คือหน้าลอยมาเองโดยที่ไม่ได้คิด พอนึกถึงก็ยิ้ม แอบอิจฉาคนที่ตัวขาวยิ้มให้ เป็นรอยยิ้มที่น่ารักมาก ผมเป็นอะไรไปเนี่ย หยิบโทรศัพท์กดโทรหาอาจารย์กฤชชัย
“เป็นไงบ้างคุณเป๊บ”
“อาจารย์เม็มเบอร์ผมไว้หรือครับ”
“ใช่ๆ เบอร์ลูกค้าเก็บไว้หมด”
“วันนี้ผมมาสัมภาษณ์เรียนแล้วครับ”
“และก็เจอเนื้อคู่แล้วเนอะ เป็นไงบ้าง ลอยมาเต็มหน้าละซิ ฮ่าๆๆ”
“อาจารย์...รู้....”
“เอ้ย อย่าลืมๆ ผมหมอดูเทวดานะครับ ฮ่าๆๆ คุณเป๊บ ในสมองคุณมีหน้าใคร คนนั้นละเนื้อคู่ ถ้าไม่ใช่ เอาตีนมายันหน้าผม จีบเลยครับ ไม่ติดมาฆ่าได้เลย”
“แต่อาจารย์ เจอกันครั้งแรกไม่ดีเลยครับ ออกแนวด่ากันมากกว่า”
“นั่นแหละคู่แท้ หวานกันเอาไว้ตอนได้เสีย แรกเจอต้องโหดกันนิดนึง”
“ฮ่าๆๆ ขนาดนั้นเลยหรือครับ แต่ดูเหมือนเขาไม่ชอบขี้หน้าผมนะ”
“ไม่มีทาง เขาชอบคุณแล้ว ป่านนี้นั่งนึกถึงเหมือนที่คุณนึกนะแหละ ลุยเลยเชื่อผม มีเบอร์แล้วโทรโลด”
“รู้ได้ไงว่าผมมีเบอร์แล้วครับ” แอบมองจากใบสมัคร
“อย่าถาม หมอดูเทวดา ฮ่าๆๆ ผมติดลูกค้าอยู่นะ ไว้คุยกันนะครับ ลุยเลยๆ”
“ขอบคุณมากครับ”
   หลังจากนั้นมาผมก็เริ่มโทรหาตัวขาว เรียกได้ว่าจีบละครับ จนได้มาเป็นแฟนกัน มีอะไรกันครั้งแรก(มีอะไรกับผู้ชายครั้งแรก ฮ่าๆๆ) ผ่านสุข ผ่านทุกข์ ผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านเวรกรรม มาด้วยกัน จนถึงบัดนี้สิบกว่าปีแล้วละครับ
   วันแรกที่เจอตัวขาวรู้สึกอย่างไร จนมาถึงวันนี้ความรู้สึกนั้นไม่เคยลดลงเลย มีแต่จะเพิ่มมากขึ้น มั่นคงมากขึ้น ขอบคุณนะครับที่มาเป็นกำแพงให้เป๊บ ให้เป๊บได้มีชีวิตที่สมบูรณ์ทุกอย่าง รักมากมายเลยนะครับ ตัวขาวของเป๊บ


ปล. ตัวขาวกลับมาแล้วครับ มีกลิ่นแอบกอฮอล์ นางบอกดื่มสปายไปนิดนึง ผมว่าไม่นิดละ ตาหวานฉ่ำมาเชียว บอกเลยเวลานางเมาๆ น่าฟัดมาก สายตายั่วมาก คืนนี้คงต้อง ขอตัวไปทำหน้าที่สามีครับ ฝันดีคร้าบบบบ 

ปล. ตัวขาวเอารูปจากมือถือผมไปลงตอนไหนเนี่ย ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ จริงๆ ไม่ได้ใสมากมาย ตัวจริงก็แก่มากแล้ว มีเหี่ยวบ้างเป็นธรรมดา ใครจะเหมือนตัวขาวละครับ ใสเด้ง ตลอดเวลาเลย 

[♥►MAGNOLIA◄♥]

ทั้งพระ อาม่า หมอดู ป้าวัลภาเพื่อนคุณแม่เป๊บ
แต่ละคนทำนาย ทายทักเป๊บ กับโจ้
ไม่ว่าอดีต อนาคต แม่นทุกคน สุดยอด
อย่างว่าคนดี มีบุญ เจอแต่คนดีๆ
ยกเว้นที่เป๊บ เจอคู่เวร จนถูกยิงนะ
มีความสุขที่ได้อ่าน
     
 

[Subterra]

 

เป็บน่ารักอะ

[noy]

อ่านจบอยากเจอหมอดูเลย

[คนอ่าน]

 ทำไมอยากดูหมอตาม
พอมีช่องทางติดต่อหมอดูท่านนั้นไหมค่ะ555

[j123]

ตอนนี้ชอบมากเลยค่ะคุณเป๊บ เหมือนได้ดูช่วง Behind the Scenes เลย ^__^
เป็นคนความจำดีมาก เล่าได้ละเอียดมาก
หมอดูก็แม่เกิ๊นนนนนนนนนน

ถูกใจมากตอนนี้ กด like พันครั้งเลย 555

 

[patee]

อ่านแล้วอยากไปหาหมอดูจริงๆ
มีความสุขไปกับคุณทั้งด้วย

[❣☾月亮☽❣]

ว้าว แม่นจนขนลุกจริงๆ. คนคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกันหรอกจ้า
ตัวขาวมีของดีเลยใสเด้งๆตลอด อิอิ 
เราก็โชคดีเหมือนกันค่ะพี่เป๊บเจอแต่หมอดูแม่นๆตลอดเลย เหมือนตาเห็น

[duckk]

หนูล่ะอยากไปหาหมอดูบ้างจังเลยคะ555 

ชอบเรื่องราวของพี่ 2 คนมากเลยคะ ยิ่งอ่านยิ่งชอบ เสพติดแล้วตอนนี้

[white feather]

แม่นมากค่ะทั้งหมอดูทั้งเพื่อนแม่คนนั้น
ตอนแรกพี่เป๊บไม่เชื่อแต่พอเจอหน้าพี่โจ้เท่านั้นเอง
เชื่อเลยใช่ไหมคะ มีแต่หน้าพี่โจ้ลอยมาเนอะ คิคิ
คนเป็นเนื้อคู่กันแค่เจอหน้าก็รู้ตัวแล้วค่ะ ^^

[Yarkrak]

น่ารักมาก เล่าเสียละเอียดเลย
ทำให้คนอ่านมองภาพออก ขอบคุณที่รักกัน
ขอบคุณน้องโจ้ที่ไม่อยู่บ้านไปกับเพื่อน
ทำให้ได้รู้เรื่องราวในอดีตที่ผ่านมา

รักแล้วรักเลยและขอให้รักกันตลอดไปครับ คู่หวานตลอดปี
 

[nutto]

หูยยยยยยพี่เป๊ป น่ารักที่สุด หล่อที่สุด มาอัพเดทเรื่องให้ชื่นใจ
โอ๊ะๆ พี่ตัวขาวไม่ต้องน้อยใจนะครับ ตอนนี้พี่เป๊ปมาเขียนก็ต้องชมพี่เป๊ปบ้าง
พี่ไม่น้อยใจนะ พี่ตัวขาวน่ารักเสมอเลย ขาวใสเด้ง แบ๊วๆ อายุ20ตลอดๆ
ว่าแต่ถ้าหมอดูจะแม่นขนาดนี้ พี่เป๊ปครับผมขอไปดูมั้งได้ไหมครับ
ถ้าไม่รบกวนเกินไป ผมขอเบอร์หมอดูด้วยนะครับ