หัวข้อ: @@@โดย พี่วี {มะขามหวาน..น้ำตาลเปรี้ยว} P.26 ## 14-9-2013 บทสรุป!

[๛ナーリバス๛]

พี่กลเจ้าบทเจ้ากลอนมากค่ะ ฮาๆ

แบบว่าติดใจในความขาว หุหุ

(มีการรีบชิ่งก่อนโดนยำ ไม่ต้องห่วง เพราะแบบว่าช่วงที่อ่านของคุณวี พี่กลโดนด่าถึงลูกถึงคนมากกกกกก แต่ตอนนี้ให้อภัยแล้ว)

[jing_sng]

พี่กลใช้คำว่า "เข้าใจนะ" ทำให้ดิฉันนึกถึงคุณครูเลย
ที่เวลาเรียนแล้วชอบบอกว่า เข้าใจนะ

เด็กช่างกลในกรุงเทพนี่ อันตรายจริงๆ นะค่ะ ทุกวันนี้
ไปเดินแถวสยามทีไร หวาดหวั่นจะเจอแจ็คพล็อตทุกที

รอตอนต่อไปคะ ว่าจะไปหยิบหนังสือพี่วีมากอ่านก่อนระหว่างรอ

[JunnieTM]

สวัสดีพี่กลคนหล่อและพี่วีคนสวยนะคะ
ตอนพี่กลเล่าช่วงเป็นเด็กช่าง มันทำให้ได้รู้ค่ะว่า อ่อ เด็กช่างสมัยนั่นเขาใช้ชีวิตกันประมาณนั้น
แต่ชีวิตใครก็ชีวิตมัน บางอย่างไม่อยากทำบางทีก็ต้องทำด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่
แต่ถ้าไม่อยากทำจริงๆ ก็ต้องหาวิธีหลบหลีก เอาตัวรอดกันเองใช่ไหมค่ะ
เหมือนที่พี่กลใช้วิธีหลบสาวๆ เพราะไม่อยากให้เธอพวกนั่นเจ็บตัว โอ้! พี่กลก็คนดีนะนี่ 

ตอนเจอกันครั้งแรก พี่วีแมนมากเลยเนอะ
ขออนุญาตถามพี่กล ตอนนั้นพี่วีหมัดหนักไหมค่ะ เจ็บไหม? ฮ่าฮ่า
แต่เล่นพ่อแม่นี่คงเจ็บกว่าเนอะ เข้าใจๆ

อีกคำถามค่ะพี่กล ตอนนั้นพี่วีตัวหอมมากไหมค่ะ ผู้ชายได้กลิ่นหอมของผู้ชาย มันเป็นยังไงกันนะ

รอพี่กลมาเล่าต่อนะคะ
พาพี่วีมาช่วยเล่าด้วยก็ดีนะคะ คิดถึง
ขอบคุณค่ะ

[broke-back]

 
เด็กช่าง..กร่างจริง
ฮ่าฮ่า

เป็นนักเลง เก่งกว่าหมา ชอบหาเรื่อง
แถมคุยเขื่อง "ช่าง"โคตรเจ๋ง กะเป๋งหมู
แต่ที่จริง เนื้อสมอง ไม่ต้องดู
ปลายไอ้จู๋ ยังใหญ่กว่า ไอ้บ้าบอ

ใช้กำลัง เอาแต่ใจ ใส่คนอื่น
ยิ้มหน้ารื่น ชอบขืนใจ บังคับขอ
ไร้ประโยชน์ โคตรโม้ โง่ไม่พอ
เสียดายเงิน ส่งควายง้อ ขอให้เรียน


กลอนนี้บรรยายถึง "เด็กช่าง"
ชัดเจนมั้ยครับ คุณวี

หรือว่ายังมีอะไรอีก..ที่ใครๆก็คาดไม่ถึงครับ ยอดชายนายกลสิทธิ์
กร๊ากกกกกกกก
 

[หนูจะเอ้า]

แง่ว ๆๆ มันจะถึงตอนเลือด สาดแล้วนิ *-*

[loven36p]

20. loven36p สาธุ รับพรของพี่กลก่อน อิอิขอให้พี่กลและพี่วีมีความสุขสุขภาพแข็งแรงรักกันยืนยาวเหนี่ยวแน่น ยิ่งขึ้นและยิ่งขึ้นด้วย เช่นกันค่ะอ่านเรื่องของพี่กลในตอนนี้แล้ว ทำให้คิดถึงเรื่องของตัวเองเลยเพราะพ่อแม่  ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เหมือนกัน  แต่ของน้องโชคดีหน่อยที่ได้อยู่กับแม่ แต่เวลาแม่ไปทำงานก็ต้องอยู่กับยาย ซึ่งในตอนนั้นน้องจะรู้สึกอิจฉา เพื่อนๆที่เค้ามีพ่อแม่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากันมาก เค้ามีคนพาไปเที่ยวแต่เรากลับไม่มี (เพราะแม่ต้องทำงานหาเงินเลี้ยงเรา)แต่แม่เค้าก็พยายามชดเชยให้กับน้อง  ด้วยการเป็นทั้งพ่อ ทั้งแม่ให้กับน้องจนทำให้น้องไม่รู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อย  เรื่องพ่อแม่แยกทางกัน เฮ้อชีวิตคนเรามันก็มีหลายรสชาติดีนะคะ
ผม: อย่าสาธุสิครับ ผมสึกจากบวชมาแล้ว ควรใช้คำว่าขอบคุณถึงจะถูก สาธุมา ผมเกือบเผลอสัพพีตีโย..ให้เลยนะนั่น 5555+ ผมก็ขอให้คุณมีความสุขเช่นกัน  ส่วนเรื่องในอดีตมันผ่านไปแล้วครับ คิดถึงปัจจุบันดีกว่าจะได้มีความสุขมากๆ
อยากได้ความสุขก็ทำใจให้สุข นึกเสียว่าคุณหล่อมาก สวยมาก แล้วคุณจะสามารถมอบความหล่อความสวยจากความสุขที่คุณมีให้กับคนที่คุณพบเจอ แค่นี้ก็โอเคแล้วครับ  คนเราจะเอาอะไรมากมายกับชีวิต สุดท้ายก็แค่กินอิ่มท้องพอเข้าใจใช่ไหมครับ 
ชีวิตย่อมมีรสชาติแต่มันจะมีรสอะไรก็ช่างถ้าเราไม่ชอบก็ปรุงใหม่สิครับ ไม่ยากหรอกถ้าเราจะปรุงขึ้นเอง  ร้อยลิ้นคนชิมต่อให้กุ๊กมือดีก็คงไม่มีทางทำให้อร่อยถูกใจคนทั้งโลก สู้เราทำเองปรุงเองถูกใจแน่นอนครับ เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม จัดเต็มตามสบาย
เลยครับ  ถ้าคิดว่ามีความสุข  ทานอร่อย ไม่สร้างความทุกข์ให้คนรอบข้างทำไปเถอะครับ..อย่าเผลอปรุงของมีกลิ่นเหม็น
แล้วยังตดรดคนรอบข้างอีก  พฤติกรรมนี้ไม่ดี  รู้แล้วอย่าทำนะครับไม่งั้นเรื่องนี้ถึงครู อังคณาแน่!

มันเคยตัวค่ะ  พอผู้ใหญ่ให้พร ก็จะสาธุรับตลอด  5555

ตอนนี้ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอกค่ะ  เพราะคิดว่าได้รับจากแม่มามากพอ
ทดแทนสิ่งที่ขาดจากพ่อได้
แล้วก็คิดอยู่ว่าจะพยายามปรุงแต่งรสชาต ของชีวิต  ของตัวเอง
ในตอนนี้ ให้มีรสชาตแบบไหนดี  ถึงจะไม่ต้องกินมาม่า  จนเกินไป
เพราะรู้สึกที่ผ่านมา ชีวิต มาม่า อย่างกับนางเอกละครของช่องหลายสีเลย
 
แต่ยังงัยก็ต้องสู้ค่ะ  คนเรากว่าจะเกิดมาได้ ก็ต้องทำให้มันคุ้มกับที่เกิดมาเป็นคน
เดี๋ยวเค้าจะว่าได้  ว่าเกิดมาแล้วเสียชาติเกิด (เอ๊ะ มันเกี่ยวมั๊ย 555 )

ปล.กลอนของพี่กล นี้ยังสุดยอดเหมือนเดิม 
ยี่ห้อกลสิทธิ์ ของเค้าดีจริง ๆ (อันนี้เลียนแบบพี่วีนะคะ  อย่าเข้าใจผิดว่าน้อง
ไปแอบเห็นอะไร ตั้งแต่เมื่อไหร่ 5555)

รออ่านตอนต่อไปและจะเป็นกำลังใจให้นะคะ 
 

[icyblue]

ที่แท้ ความขาว กับ ตัวหอมเป็นเหตุ  ทำพี่กลหลงเสน่ห์ 

[ploylw_chery]

พี่กลแพ้ความขาวนี้เอง 

[goonglovenut]

 :beat:ย้อนไปอ่านกี่ครั้งก็หมั่นไส้คุณกล ถึงปัจจุบันจะน่ารักและดีแล้วก็เถอะ หุหุ
แต่กลอนนี่สุดยอดจริงๆเลยอ่ะ

[uaeb]

จะเริ่มดราม่าอีกแย้วววววว

[StillLoveThem]

...ไม่ได้สนใจ แต่รู้ว่าผิวขาวๆๆ ไม่ได้สนใจแต่รู้ว่าตัวหอมๆๆๆ ไม่ได้สนใจเพราะบีกะจู ไม่แข็งรองให้สามล้อมันตกหล่มซัก 3 ครั้งไหม

[ake2533]

พี่วีกล้ามากกก ฉายเดี่ยว
 

[suck_love]

หล่อจริงดิพี่กลสิทธิ์   
แต่กลอนจะฮาไปไหนอ้ะ สัมผัสไม่มีเลยอ้ะ 

ยังคงรักพี่วีเหมือนเดิมนะ 
มามะขอกอดทีนึง 555   
ปล  ค่ะ

[Nuclear]

ว่าละๆๆ เห็นชื่อยอดชายนายกลสิทธิ์ปุ๊ปก็เข้ามาอ่าน
มันคนคนเดียวกับที่เราคิดเลยนี่นา..
หายไปนานจนคิดถึง...คุณวี ฮ่าๆๆๆๆ
คราวนี้มาลองฟังเรื่องราวของพ่อยอดชายนายกลสิทธิ์..
ว่ายี่ห้อนี้เค้าจะดีจริงมั้ย...

[zombi]

แพ้ความขาว 
ชอบบรรทัดสุดท้าย บอกรักกันได้ทุกเวลา

ในชีวิตจริง หวานได้แบบนี้หรือหวานด้วย :oo1:ไปด้วย 5555

[LEksUp]

แหนะๆ แพ้ความขาว

แพ้ยังไง เหงสู้เอาๆ

กร๊ากกกกกกก

[April❤]

ดีนะคะที่พี่วีได้นั่งตักพี่กล

ไม่งั้นเดี๋ยวคนอื่นติดใจความขาวพี่วีไปจะทำไงหละ55

[Salome]

รอตอนใหม่ของพี่กลอยู่นะคะ อยากอ่านตอนพี่ไปรังแกพี่วีแล้ว อิอิ
 
ขอกอดพี่กล พี่วี ที่ทำให้พวกหนูมีเรื่องดีๆ มีแนวคิด และคติสอนใจให้อ่านกันนะคะ
ขอให้พระคุ้มครองพี่ทั้งสองคนค่ะ

[Maprang_W]

เพิ่งมาอ่านค่ะ เขียนดีจัง สนุกมาก ได้มาอ่านมุมมองคุณกลบ้าง ทำให้รู้ว่าทุกอย่างที่คุณทำมีเหตุผลในตัวหมด ทำไมคุณต้องเป็นหัวโจก ทำไมคุณถึงต้องเป็นนักเลง ของแบบนี้บางทีไม่ได้มาจากอินเนอร์ของคนๆนั้นอย่างเดียว แรงบีบแรงกดดันจากรอบข้างมีส่วนไม่น้อยเลย แต่ดีที่ผ่านจุดนั้นมาได้แล้ว แถมยังมีคู่ชีวิตที่ดีเลิศอีก จะติดตามอ่านเรื่อยๆค่ะ

[konan6688]

รอรอรอรอรอ คร้าบ

[Poseidon]

รอๆๆๆพี่กลมาเล่าต่อ อิอิ

[CarToonMiZa]

พี่วีจ๋าอยากบอกว่า
พี่วีแมนมากกกกกกกกกก

[Zarunghaja]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านนน

คือก่อนหน้านี้ได้อ่านเรื่องเพราะรักจึงเปลี่ยนได้ (แอบหมั่นไส้พระเอกเรื่องนี้มาก 555)

แต่พออ่านเรื่องนี้ก็พอจะเข้าใจความรู้สึกของคุณกลนะคะ

ฝากคุณกลสิทธ์คนหล่อ(ขั้นเทพ)บอกคุณวีด้วยนะคะว่า คิดถึงคุณวีจังเลย 5555 ว่างๆก็เข้ามาคุยกันบ้างน้าา ^^

กลอนที่คุณกลแต่งแต่ละบทนี่แบบ.....    แต่ก็แอบมีสาระอยู่ตลอดๆ ฮาดีค่ะ

ปล.เคยได้ยินใช่มั๊ยคะว่าคารมณ์เป็นต่อรูปหล่อเป็นรอง แต่คุณกลนี่ทั้งรูปหล่อและคารมณ์ดีใช่ย่อย 55555555


มาต่อไวๆนะคะ   

[luxilove]

เราไม่ได้จับผิดน่ะค่ะ  แต่เรามีความข้องใจหลายอย่างและอยากทราบว่า
-ทำไมกลวิธี/สไตล์การเขียนเรื่องของคุณกล คุณวีและคุณ luxilove  ถึงเหมือนกันเปี๊ยบ
แม้แต่วิธีการตั้งชื่อเรื่อง  ลูกเล่น  และสไตล์เหมือนกันมากราวกับเป็นคนๆเดียวกัน
เราไม่ได้ตั้งใจอ่านนิยายแล้วเอามาเปรียบเทียบจับผิดกันน่ะค่ะ
แต่เราติดตามอ่านผลงานแล้วก็รู้สึกได้ว่ามันเหมือนกันมากเกินไป
ขนาดเราอ่านผ่านๆก็ยังอดสงสัยไม่ได้
-ทำไมคุณวี คุณกลและคุณ luxilove ถึงใช้ยูสเดียวกันหมดเลย
คุณ luxilove ก็ยังแต่งนิยายในเล้าอยู่  แต่คุณกลก็ยังมาลงเรื่องของตัวเอง
แล้วจะแบ่งเวลากันยังไงค่ะ  เพราะคงไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน
-เรื่อง"เพราะรักจึงเปลี่ยนได้"เป็นเรื่องที่ดีและน่าประทับใจมากค่ะ
แต่อยากทราบว่าเรื่องราวมันผ่านมาตั้ง 20 กว่าปีแล้ว  ทำไมคุณวีถึงจำรายละเอียดได้ถี่ยิบขนาดนี้
ปกติคุณวีเขียนไดอารี่หรือเปล่าค่ะ?
ทั้งอารมณ์  ความรู้สึก และทุกอย่างของคุณวีที่คุณ luxilove นำมาถ่ายทอด
เหมือนกับคุณวีมาเขียนเองเลย  ทั้งๆที่คุณ luxilove เป็นคนเขียน

ปล.เราไม่ได้เกลียดคุณ luxilove หรือว่านิยายเรื่องนี้น่ะค่ะ  เราขอบคุณมากที่เขียนนิยายดีๆมาให้อ่าน
เราติดตามผลงานของคุณ luxilove น่ะค่ะ  แต่เราแค่ต้องการทราบเหตุผลเฉยๆค่ะ
ปล.2 เราไม่ได้จับผิดนิยายเรื่องนี้น่ะค่ะว่ามันเป็น"เรื่องจริง"หรือ"เรื่องแต่ง"
แต่เรามีความข้องใจ   เราเลยต้องการคำตอบ  แต่ถ้าไม่ตอบ  เราจะเสียความรู้สึกมากค่ะ


ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ
 

ในฐานะที่คุณเป็นแฟนนิยาย  (ตามที่คุณบอกมานะคะ)  ก็จะตอบคำถามของคุณเพื่อไม่ให้คุณเสียความรู้สึกอย่างที่แจ้ง

ปล.มาตรงท้าย   

1.เรื่องเพราะรัก..  ถ้าหากอ่านจริง  จะรู้ว่าเราไม่ใช่คนเขียน  เราแค่คนโพสฯ  กรุณาไปค้นหาคำตอบในนั้นอย่างละเอียดอีกครั้ง 

(ย้ำอย่างละเอียด)  พี่วีเขียนบันทึก/ไดอารี่  ไว้หรือไม่รบกวนคุณอ่านที่พี่กลบอกด้วยนะ  พี่เขาบอกไว้ชัดเจนนี่นา

ว่าพี่วีเขียนบันทึก  ส่วนตัวพี่เขาไม่ได้เขียนจึงจำเหตุการณ์ไม่ค่อยแม่นลงรายละเอียดไม่ได้  เขียนไม่เก่ง ประมาณนั้น 

ถ้าเราเขียนสู้ก็อปปี้เรื่องเพราะรัก..มาปรับแต่งไม่ดีกว่าหรือ จะเขียนใหม่ให้เหมื่อยตุ้มทำไม?  กลับไปวิเคราะห์อีกทีนะคะ


2. เราไม่บังอาจไปอยู่บ้านเดียวกับพี่เขาหรอก เราคือลูกน้อง (เลขา)  ที่ใช้ยูสเดียวกันมันประหลาดตรงไหน  ในเมื่อเราเขียน

นิยายและสมัครยูส  ส่วนเรื่องเพราะรัก..เราโพสให้พี่เขา เรื่องนี้เราไม่ได้โพส  พี่เขาเขียนเอง มียูสเราอยู่เป็นทุนแล้ว

ที่กระทู้เรื่องเพราะรัก..พี่วีก็แวะเข้าไปพูดคุยกับแฟนคลับเขาออกบ่อยครั้ง แล้วมันแปลกตรงไหน?  จะแปลกก็ตรงที่

คุณอ่านหรือรู้จักพี่เขาเหมือนที่บอกจริงหรือเปล่า?  อันนี้เราไม่รู้


3.การโพสของเรา สันดานตัวเองชอบเว้นบรรทัด  ย่อหน้า  เน้นคำ  อย่าเปรียบเทียบถึงสำนวนเลย เราไม่บังอาจยืดคอรับ

แค่ความต่างในส่วนนี้คนที่บอกเป็นแฟนนิยายเราเขารู้กันทั้งนั้น  ถึงขั้นเคยโดนเตือนว่าแบ่งนิยายเป็นตอนย่อยมาแล้ว

ทั้งที่มันยาวจนเราต้องต่อหน้าสอง  สาม  เพราะเราชอบเคาะเว้นบรรทัดแต่ละบรรทัด  กรุณาดูกระทู้นี้ใหม่ว่า

มันเหมือนกันตรงไหน  แค่วิธีโพสฯ  หรือหัวเรื่องที่คุณยกมาอ้างนั้น  เราขอบอกว่าอย่าเปรียบเทียบเลยค่ะ

เพราะเราไม่เก่งเขียนดราม่าจนทำให้คนอ่านบ่อน้ำตาแตกเป็นปี๊ปได้เหมือนเรื่องเพราะรัก... แม้แต่นิยายที่เราพยายาม

ให้มันดราม่าเรายังทำไม่ได้ครึ่งพี่เขาเลยแม้แต่ขี้เล็บ  ขึ้นอยู่กับว่าคุณอ่านนิยายเราจริงหรือ  ส่วนใหญ่นิยายเรา

มันออกแฟนตาซีเสียทั้งนั้น 

4.การตอบเม้นท์ของคนอ่าน  เราไม่มีความพยายามเหมือนที่พี่เขาตอบเม้นท์หรอกค่ะ  ถ้าเป็นแฟนนิยายเราอย่างทีบอก 

(ยกมาย้ำ)  เราไม่คุยกับใครแบบที่พี่เขาทำเลย  แม้แต่ตอบเมลล์ขอให้ได้ยาวก็ถือว่าพิเศษแล้ว  ยิ่งเรื่องคุยแบบนี้ยิ่งไม่เคยทำ 

รบกวนไปเช็คเถอะค่ะ ส่วนคุณเป็นกรณีพิเศษที่เราคุยด้วย  ยาวววววววว...มากกกก!!!! 

5.จะอะไรก็แล้วแต่ มีข้อสงสัยไม่ใช่เรื่องแปลก  แต่ที่แปลกทุกคำถามที่คุณสงสัยและโพสถามในกระทู้  แทนที่จะถามเรา

หลังไมค์  หรือถามที่เมลล์เรา  ซึ่งเราแจ้งเปิดจองหนังสือติดต่อเราไม่ดีกว่าหรือ  คำถามเหล่านี้มีคำตอบหมดทุกข้อ 

หากคุณอ่านเพราะรัก...ได้ละเอียดอย่างที่ออกตัวมาตั้งแต่ต้นนะ  มันมีคำตอบในข้อสงสัยหมดแล้วนี่ค่ะ  เราเคยบอกแล้วด้วยว่า

ช่วยปรับแค่ต้นเรื่องนิดหน่อย  เกินกว่าตอนที่สิบเราไม่ได้แตะเลยด้วยซ้ำ  ไปรีวิวดูใหม่สิค่ะ  เราทำหน้าที่ตามต้นฉบับ

และลงโพสฯ  และรออ่านพร้อมกับคนอ่านที่รอเช่นกัน  ร้องไห้ตาบวมมาแล้วเช่นกัน  แถมเรื่องเหล่านี้คนที่อ่านจริงรู้มาตลอด...


ขออภัยพี่กลและพี่วีด้วย   ที่ใช้พื้นที่ในกระทู้ของพี่มาตอบข้อสงสัย  มิได้มีเจตนาอื่น หวังว่าพี่จะเข้าใจและมาต่อเรื่องราว

ของพี่ให้แฟนคลับและน้องได้อ่านอีกนะคะ  ขอบคุณพี่ล่วงหน้า  มา  ณ  ที่นี้ด้วยค่ะ

ปล.เราไม่ค่อยมารยาทดี  เหมือนพี่กลที่ขอบคุณคนเขาทั่วไปหมด  เพราะเท่าที่จำได้  เรายังไม่เคยขอบคุณเล้าฯ

ขอบคุณผู้ดูแล เหมือนที่พี่กลทำมาก่อน  ถือโอกาสขอบคุณทีมงานเล้า  คนดูแล  และสถานที่ด้วยนะคะ 

อย่าถือสาเด็กน้อยที่ไม่ยึดพิธีการเลยค่ะ 


ส่วนคุณ ‘บัดซบ’ขอโทษหากเราสะกดยูสคุณผิด ถ้ามีข้อสงสัยเพิ่มเติมรบกวนคุยที่เมลล์เราเลยค่ะ  กระทู้นี้เป็นของพี่เขา

เราเองยังไม่กล้ามาวุ่นวายทั้งที่เราอยากจัดหน้า  เว้นวรรคคำ  หรืออะไรฯลฯ  ที่เราเห็นแล้วอยากอีดิท เรายังไม่ทำ 

เพราะงั้นเข้าใจนะคะว่าติดต่อเราโดยตรงดีกว่าค่ะ 

ขอบคุณ.
 

[Salome]

Re: @@@โดย กลสิทธิ์ {เรื่องของผม} P.6 "ตอนผมเจอคุณวี" 21/4/55 ????
เข้ามาเพราะเห็นชื่อuser luxilove เข้ามาโพส นึกว่าพี่กลมาต่อ แต่ลืมเปลี่ยนหัวข้อ
แต่พอมาอ่านดู โอ้...มีคนมาโพสกระทู้มาม่าแฮะ

เราว่าถ้าคุณbud-sob เป็นแฟนคลับนิยายคุณลักษ์ พี่วี พี่กล อย่างที่กล่าวอ้าง คุณคงไม่มาตั้งกระทู้ถามเรื่องอย่างนี้
เพราะเราเป็นแฟนคลับนิยายคุณลักษ์ตั้งแต่ เรื่องตะเกียงพิเศษที่คุณลักษ์โพสเป็นเรื่องแรก
 แล้วเราจึงมาอ่านเพราะรักจึงเปลี่ยนได้ ที่เป็นเรื่องของพี่วี พี่กล ที่พี่วีเป็นคนเขียน
สไตล์การเขียนเราก็รู้ได้เลยว่า มันไม่เหมือนกัน และในเรื่องเพราะรักจึงเปลี่ยนได้ คุณลักษ์เขาก็แจ้งไว้แล้วว่า เป็นแค่คนโพสให้พี่วีเท่านั้น
จึงทำให้เราสงสัยย้อนกลับไปที่กระทู้ของคุณ bud-sob เหมือนกันว่า คุณได้อ่านเรื่องเพราะรักฯแน่หรือ หรือเป็นแฟนนิยายของคุณลักษ์จริงหรือ
ทำไมเรื่องแค่นี้ คุณยังไม่รู้

ส่วนเรื่องuser name ถ้าเขารู้ชื่อ user name และรหัสผ่านกัน ก็ใช้ชื่อuser เดียวกันได้นี่คะ ไม่จำเป็นต้องอยู่บ้านเดียวกันหรอกค่ะ อยู่คนละประเทศยังใช้กันได้เลย

การที่คนอ่านมีข้อสงสัยในเรื่องที่เขียน เราก็ว่าไม่แปลกนะ แต่แปลกตรงที่ทำไมคุณมีอะไรไม่ไปถามคนเขียนที่pm หรือเมลล์ มันเป็นมารยาทนะ
และการที่คุณมาเขียนตรงปล. ว่าไม่ได้มาจับผิด แต่ที่คุณโพสถามมาทั้งหมดนั่นก็คือสิ่งที่คุณทำ
 คือจับผิด แบบไม่ได้อ่านเรื่องของเขาให้ละเอียดด้วยก่อนที่จะมาถาม แต่ก็อย่างที่คุณเขียนบอกไว้เองนั่นแหละ ว่าคุณแค่อ่านผ่านๆ

ที่เรามาเดือดร้อนเรื่องนี้ เพราะเรารักทั้งพี่วี พี่กล ทั้งสองคน
เพราะ เรื่องของพี่วีทำให้ครอบครัวของน้องสาวเรา ที่มีลูกชายเป็นเกย์ หลังจากได้มีโอกาสได้อ่านเรื่องพี่วีแล้ว แม่เขาเข้าใจในตัวลูกมากขึ้น
และเราได้นำคำสอนของพี่วีมาใช้ ปรับปรุงตัวเอง
แฟนคลับเรื่องพี่วี จำนวนมากได้ขอให้พี่กลมาเขียนในมุมพี่กลบ้าง ตั้งแต่เรื่องเพราะรักฯแล้ว
จนพี่กลมาเขียนให้จริงๆ เราดีใจมาก เฝ้ารออ่านอยู่ทุกวัน
แต่หลังจากมาเจอกระทู้นี่ เรารู้สึกแย่ที่ได้อ่าน พี่เขาได้อะไรจากการมาเขียนเรื่องให้เราอ่าน มีแต่คนอ่านที่ได้ประโยชน์จากเรื่องที่พี่เขาสอนสอดแทรกเข้าไปในเนื้อเรื่อง ซึ่งเป็นประสบการณ์ชีวิตจริงของเขา
เราหวังว่าแค่คนๆเดียว จะไม่ทำให้พี่กลเสียความรู้สึกจนทำให้เลิกเขียนไป
อยากให้พี่รู้ว่า ยังมีคนอ่านอีกเป็นจำนวนมากที่รักพี่ๆ และรออ่านเรื่องของพี่อยู่
อย่าให้คนๆเดียวที่แค่อ่านเรื่องของพี่ๆแค่ผ่านๆ มาดับความหวังของคนอีกมากเลยนะคะ

"อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดไปกรีดหิน
  แม้องค์พระปฏิมายังราคิน คนเดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา"

ขอพระคุ้มครองพี่ทั้งสองคน และคุณลักษ์ด้วยนะคะ

[j_world]

เมื่อวานแวะเข้ามา.. แล้วก็เห็น...รีนั้น..!!
เกิดอาการ   อย่างมากมาย..

เมื่อดูคำพูดและคำถามอย่างไม่รู้อะไร...ทำให้ทราบได้ว่า  ไม่ได้อ่านแน่ๆ  อ่านแล้ว..ต้องรู้  ถ้าไม่รู้..ก็ไม่ได้อ่าน
เมื่อเราคิดอะไร..เมื่อพูดเมื่อเขียนอะไรออกไป  มันเป็นการบอกให้คนอื่นได้รู้ว่า..ระดับความคิดของเราเป็นยังไง

ถึงน้องเข้ามาเขียนซะขนาดนั้น..บอกไม่ได้จับ"ผิด"...  คร้าาา  แต่ก็ปรารถนาให้น้องได้สิ่งที่"ถูก"กลับไปค่ะ
..มีเวลาเขียนกระทู้ยาว..ก็อยากให้มีเวลาอ่าน.. "เพราะรัก.."ด้วยค่ะ..
มีสิ่งที่มีคุณค่าซ่อนอยู่ในคำว่า"รัก"มากมาย
บางครั้ง..ชีวิตเราก็ไม่ได้ยาวนานพอที่จะ"ผิด"ได้อีก

ไม่ว่าน้องbud-sob( เอ่อ..ชีวิตมันหนักขนาดนั้น??) จะเข้ามาเขียนเม้นท์ ด้วยสาเหตุอันใด
แต่พี่ก็อยากให้น้องได้ได้ความสุขกลับไป.. ชีวิตจะได้ไม่bud-sob!!
พีเองก็เป็นนักอ่านคนนึง.. ที่ได้ข้อคิดในการใช้ชีวิต ..และความสุข ความอิ่มใจ จากเรื่อง"เพราะรัก.."นี่แหละค่ะ
เราได้สิ่งที่ดีจากใคร ก็ไม่ลืม..ยังคงระลึกถึงด้วยขอบคุณเสมอมา
ทุกวันนี้ก็ยังระลึกถึงคุณวี.. รวมถึงคุณลักษ์ที่ได้เป็นจุดเริ่มต้น  ให้คุณวีเอาเรื่องราวมาถ่ายทอด

ชีวิตไม่ใช่เรื่องฉาบฉวย..ที่จะมองผ่านๆ หรืออ่านผ่านๆ แล้วจะเข้าใจ
มองให้ลึก.. อ่านให้จริง
ขอให้คุณน้องได้พบความสุขในชีวิตค่ะ

อ้อๆ ลืมบอกว่าน้องโชคดีมากก 
ก็คุณลักษ์แกเล่นตอบเม้นท์คุณน้องยาววววว..ที่ซู้ดดด ในประวัติศาสตร์การตอบรีของแกแล้ว
เอ่อ..พี่ว่าแกพูดตรงๆ..ออกจะนักเลงนิดๆด้วย..ว่ามะ
แต่ถ้าน้องได้อ่าน ที่คุณวีตอบ...ฮู้ยยย.. รายนั้น เหมือนน้ำเย็นใส..ไหลรินเข้ามาในใจ  มันเย็นอิ่มชื่นนนใจค่ะ

ถ้าจะถามพี่..ทำไมรู้นัก..พี่ชอบอ่านค่ะ อ่านมา20 กว่าปีแล้ว(..จะใช้ 30กว่า..เกรงใจอายุตัวเอง )
เลยแยกแยะออกได้ง่ายค่ะว่าแต่งหรือเรื่องจริง

ว่าแต่ปัญหาใหญ่ตอนนี้อ้ะ..คุณกลอยู่ไหน  ไอน้องbud-sobเอ๊ยนี่ถ้าคุณไม่มาต่อนี่  แถวนี้ซวยแน่ๆ
ชาวบ้านตาดำๆแถวนี้ ได้เดือดร้อนนน กันถ้วนหน้า.. 

..คุณกล.. คุณกล..ยังอยู่มั้ย?

คุณกล.. 

คุณก๊ลลลล !!!   ..ถ้ายังอยู่..ว่างเมื่อไร..ส่งเสียงทักทายหน่อยคร้าา..

วันนี้ไม่ม้งไม่เม้นท์มันแระ  
ขอบุกกระทู้เข้ามาตาม!!

ห้ามหายยยย น้าาาา  ไม่ยอมๆๆๆๆ 
ยังมีคำถามที่อยากถามอีกหลายอย่าง

ถ้าสองสามวันนี้ไม่มาคงต้องทำพิธี

คิดถึงๆๆๆนะคะ
ถ้าว่างเมื่อไร ก็เข้ามาเล่าน้าคร้าา..

หวังใจและขอให้คุณกล&คุณวี มีชีวิตที่ร่มเย็นเป็นสุข
ขอส่งความสุขและความระลึกถึงเสมอ มายังคุณทั้งสองค่ะ
 

[soullve]

ขอข้ามประเด็นด้านบนไปนะคะ

รออ่านอยู่นะคะพี่กล มาต่อไวไว
คิดถึงพี่ทั้งสองคน 

[broke-back]

 
แต่งกลอน..แค่ขำๆครับ

ดอกไม้สวย รวยสี เพราะมีแสง
ขาวม่วงแดง แต่งเติมแต้ม แย้มให้เห็น
ใช่คนโง่ อวดฉลาด ขลาดเขลาเป็น
กระต่ายเต้น เห็นเงามืด ตื่นตกกลัว

 
อิอิ

[JunnieTM]

หนูคิดถึงพี่กลกับพี่วีค่ะ 

[คนอ่าน]

ขอโทษคุณ luxilove ด้วยน่ะค่ะ ฝากขอโทษพี่กลกับพี่วีด้วยค่ะ
เราขอโทษด้วยจริงๆ  คือเราตามอ่านนิยายมาหลายเรื่อง
ก็มีทั้งเรื่องจริง เรื่องแต่งปนกันไปจนแยกไม่ถูก
หลายเรื่องที่เราคิดว่าเป็นเรื่องจริงแต่สุดท้ายก็โดยเฉลยว่าเป็นเรื่องแต่ง
นั่นมันทำให้เราเสียความรู้สึกมาก  บางเรื่องก็บอกว่าเป็นเรื่องจริง
แต่ตอนหลังโดนจับผิดได้เลยรู้ว่าเป็นเรื่องแต่ง ทำให้เราจี๊ดมากเลยค่ะ
เราพิมพ์ไปแบบนั้นคงจะมีคนเกลียดเราเยอะ  แต่ก็ฝากขอโทษพี่กลกับพี่วีด้วยน่ะค่ะ
ขอโทษคุณ luxilove อีกทีค่ะ 
ขอบคุณมากน่ะค่ะที่อ่านจนจบ
ปล.เราส่ง pm แต่ส่งไม่ได้ค่ะ เลยมาลงรีพลายนี้แทน