โอ้ยยยย ปลื้มพ่อทองเอก ถ้าเราเป็นคนความจำเสื่อมแล้วตื่นมาเจอคนอย่างพี่ทองคงรู้สึกดีอะ คงไม่กดดันว่าฉันเป็นใครและแกเป็นใคร คงจะปวดหัวน่าดู แต่พี่ทองคือดีมาก คือชอบมาก ป้อนข้อมูลใหม่ให้น้องโดยไม่สนใจว่าน้องจะจำได้ไหม มันดีกว่าเค้นให้จำในสิ่งที่นึกไม่ออก ดีใจแทนชงโค น้องเลยดูมีความสุข ไม่หวาดกลัวเลยว่าทำไมตัวเองจำอะไรไม่ได้ (แต่ก็แอบกลัวตอนรู้ความจริง คือความรู้เราถึงน้องจะรู้ว่าแม่บ้า จะกลัวแม่ลงโทษ แต่น้องคือรักแม่อะ) พอมาเจอทองเอกเวอร์ชั่นนี้ ชอบเลยอ่าาา น้องดูมีความสุขกับพี่ทองทั้งๆที่ยังจำไม่ได้ว่ารัก แต่น้องก็รู้สึกซัมติงกับผู้ชายคนนี้ รู้สึกไว้ใจ ปลอดภัย งือออ
เราเป็นแค่คนอ่านยังมีความสุขตาม คนเขียนใช้ภาษาละมุนจัง อ่านแล้วพี่ทองนี่พระเอกมากเลย (?) ไม่ช่าย พี่ทองดูอบอุ่นมาก ปลื้มปริ่ม(จิกหมอน) เวลาไม่หื่นพี่ก็ดูหล่อนะพี่ทอง 55
หลังจากนี้ก็คงเหลือแค่รอคลี่คลายปัญหาเก่าๆแล้วสินะ ไม่รู้ว่าคนเขียนวางไว้กี่ตอน ยังได้อ่านอีกนานไหมคะ แบบว่ายังสนุกอยู่เลย ครบทุกรสอะ ชอบๆๆๆ ยังไม่อยากให้จบเบย เห็นใจพี่ทอง มุกนั่นยังไม่ได้ใช้ ขอความกรุณาคนเขียนสุดสวยช่วยสนองให้พี่ทองแกหลายๆตอนหน่อยนะคะหลังจากคลี่คลายแล้วน่ะ
แล้วความเกรียนของท่านเท็นยังเหมือนเดิม แต่อีกคนนี่ใครหว่า อยากรู้จุง เป็นตัวละครให้ในเรื่องหน้าปะ
แค่พี่เท็นคนเดียวก็คุยด้วยยากแล้ว คนใหม่นี่ยากกว่าไหม 555 บี1บี2 คิดได้ไง
ป.ล. แต่เราชอบเรื่องความทรงจำที่หายไปแล้วน้องไม่กลายเป็นเด็กอะ คนเขียนเก่งจัง คือในมุมมองคนที่ไม่มีความรู้ด้านนี้เลยแบบเรา เราว่าจุดนี้มันเรียลกว่าการให้น้องกลายเป็นเด็กน้อยเสียอีก มันดูไงไม่รู้ อันนี้แค่ความทรงจำขาดหาย จำไม่ได้ แค่ว่างเปล่า แต่ก็ใช้ชีวิตปกติไปได้
ไว้ให้พี่ทองเติมความทรงจำใหม่ๆให้แล้วกันเนอะชงโคเนอะ
ขอบคุณสำหรับสปีดต่อเนื่องนะคะ คนเขียนคงกลั่นออกมาด้วยความลำบากแต่ก็ยังมาต่อไวๆให้คนอ่านไม่ค้าง ชอบจังๆๆ
แล้วขอบคุณสำหรับตอนพิเศษมาโปรดด้วยน้า เลิฟๆๆ
หัวข้อ: -+-สุดโต่ง-+- : ตอนพิเศษ: 26/10/2014 (Page. 109) แจ้งข่าวหน้า 113 (อ่าน 963512 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก