ผมก็ก้มหน้ารับกรรมไปตามระเบียบกูไม่น่าไปล้อเล่นกับมันเลย
เอาน่าเด๋ยวค่อยเคลียร์ รออยู่สองคนก่อน
แล้วผมก็ไปกินข้าวกับมัน พอกินข้าวเสร็จผมจะหารกับมัน
มันก็บอกว่าไม่ต้อง กูเป็นผัวก็ต้องจ่ายให้เมีย
เล่นเอากูพูดไม่ออก นี่มึงจะเอาจริงใช่ม่ะ เด๋ยวได้เห็นดีกัน
“สองมึงจะเป็นแฟนกูจริงๆใช่ม่ะ”มันพยักหน้า
“ได้ งั้นคนเป็นแฟนกันต้องมีแหวนสิ มึงซื้อให้กูหน่อยสิ”มึงยังจะเป็นแฟนกูอยู่ม่ะ
มันเงียบ ได้ผลครับ
พอกินข้าวเสร็จผมกับมันก็เดินไปดูของกันเรื่อยๆครับ
แล้วก็กลับหอกัน
ในวันต่อๆมาก็เป็นแบบเดิมๆครับ
แล้วเราก็ไม่เคยพูดเรื่องเป็นแฟนกันอีกเลย
มันเคยพูดอยู่ครั้งนึง
แต่ผมบอกว่า มึงไปหาแหวนมาใส่ให้กูก่อน กูถึงจะยอมเป็นแฟนกับมึง
วันนี้วันศุกร์ ผมต้องกลับบ้านแล้วสิ เพราะว่า วันเสาร์เป็นวันเกิดผม
แม่จะจัดงานเลี้ยงให้ด้วย วู้ววว
ผมก็เลยชวนไอ้ยุด บี แล้วก็ไอ้สองไปด้วย แต่ไม่ได้บอกมันอ่าว่าไปงานวันเกิดผม
ก็มันยังงัยไม่รู้ แปลกๆ บี กับ ยุดตกลงจะมาด้วย แต่ไอ้สองไม่รับปาก
มันบอกว่าต้องกลับบ้าน
แล้วก็ถึงเช้าวันเสาร์ แม่ปลุกผมแต่เช้าให้ลุกไปทำบุญที่วัด
โหย แม่ปลุกตั้งแต่ไก่ยังไม่ตื่นมาขันเลย
ประมาณตี 5ได้มั้ง ไม่รู้จะรีบไปไหน
พอผมลงมาก็เกือบๆหกโมงเช้าครับ
“แม่..........................ค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบ”อ้อนซะหน่อยวันนี้
“ว่างัย ตัวดี”แม่ยิ้มให้
“แม่ พ่อตื่นแล้วหรอ”ผมถาม เพราะเห็นว่าที่ห้องดูทีวี มีคนดูทีวีอยู่
“อ้อ พ่อนะหรอ เมื่อคืนเข้าเวร ยังไม่กลับมาเลย”
“อ้าว แล้วใครอยู่ห้องดูทีวีอ่า”สงสัย
“ไปดูเองสิ”แม่ตอบอย่างมีเล่ห์นัย ผมก็เลยเดินไป ไปที่ห้องดูทีวี
“ไอ้สอง”ครับ ไอ้เวรสองนั้นแหละครับ
“มึงมาทำอะไรแต่เช้าว่ะ”กูสงสัย
“ก็ แม่มึงบอกให้มา”หรอว่ะ
“ไหนมึงบอกว่าจะกลับบ้าน วันนี้ไม่แน่ใจว่าจะมางาย”
“อืมงาย กูกลับบ้านไปแล้ว แล้วก็มาเนี้ย”โห่มึงตื่นกี่โมงเนี้ย
“มึงตื่นกี่โมงเนี้ย”ผมถามมัน
“ตี 4” มันตอบหน้าตาเฉย
“บ้านมึงอยู่ไหนเนี้ย”เออว่ะจะว่าไป กูก็ไม่รู้เรื่องของมึงเลยนี้หว่า
“ก็แถว....”ขอสงวนนะครับ แต่บ้านมันนะครับ อยู่คนล่ะซีกโลกกะบ้านผมเลย
ประมาณว่า บ้านผมอยู่ราม บ้านมันอยู่รังสิตอ่าครับ
“แล้วแม่กูบอกให้มึงมาทำอะไร”อันนี้ยังข้องใจ
“เรื่องของกู ความลับระหว่างกูกะแม่”เออ กูไม่รู้ก็ได้เรื่องของมึง
แล้วผมก็ไปทำบุญกับแม่ พ่อ แล้วก็ไอ้สอง มึงจะมาด้วยทำไมว่ะ
พอกลับมาจากทำบุญ ก็เกือบบ่ายๆ
ผมกับไอ้สองก็ขึ้นไปนั่งเล่นกันบนห้องผม รองานเลี้ยงตอนเย็น
เล่นเกมส์นะครับ ไม่ใช่เล่นอย่างอื่น
ส่วนแม่ ก็ทำกับข้าวเตรียมงานเย็นนี้
“พัด มึงเข้ามาใกล้ๆกูดิ”
“มีอาราย”แต่ผมก็เขยิบเข้าไปนั่งใกล้มัน
มึงหลับตาก่อน อารายของมึง
“มึงจะทำอะไรกู”ไม่ไว้ใจครับ
“กูบอกให้หลับตา”มันทำเสียงดุ เออก็ได้
แล้วผมก็หลับตา
พอผมหลับตาเสร็จ มันก็จับมือข้างซ้ายผมขึ้น
ผมกระตุกมือกลับเล็กน้อย แต่ก็ปล่อยให้มันจับมือต่อ
สักพักผมรู้สึกเหมือนมันกำลังใส่อะไรเข้าไปที่นิ้วนางผม
ผมลืมตาขึ้นทันที
สิ่งที่มันใส่ที่นิ้วนางผมก็คือ แหวนครับ
“มึง มึงทำอะไร”ผมตกใจมาก
“คราวนี้มึงเป็นแฟนกูแล้วนะ”มันยิ้ม แต่ผมซีดครับ ไม่คิดว่ามันจะกล้า
“มึงเอาจริงหรอว่ะ กูล้อเล่นนะ”
“กูไม่สนใจ กูเอาจริง แล้วถ้ามึงถอดแหวนออก เป็นเรื่องแน่”แล้วมันก็หันไปเล่นเกมส์ต่อ แต่ผมยังอึ้งอยู่
.............................................