กล่าวถึงเพื่อนคนนี้ผมไปได้มาจากหม่องใด๋ คือมันเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าจีจี้ไง แต่ด้วยความที่ผมชอบเที่ยวกลางคืน แต่เพื่อนกลุ่มผมมันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ผมก็เลยไปกับพวกนี้แทน แต่จะเรียกว่าสนิทไหม ก็ไม่มากนะ เพราะก็แค่กินเหล้าด้วยกันเท่านั้น
ผมตีไฟเลี้ยวจอดเข้าข้างป้ายคอนโดสุดหรู ที่ตอนนี้เพื่อนต่างคณะของผมกำลังยืนหล่อเนี๊ยบท้าแสงแดดอยู่หน้าป้าย ไอ้หนุ่มบริหารที่สวมแว่นตากันแดดอยู่เปิดประตูรถขึ้นมาอย่างไม่ลังเล หันมายักคิ้วให้ผมสองที ก่อนจะทิ้งตัวแล้วนอนหลับแม่งไปทั้งที่ใส่แว่นอยู่ ... เมื่อคืนท่าทางจะหนัก
ใกล้ถึงโรงงานมันผมก็เอื้อมมือไปสะกิดปลุกไอ้คนที่หลับลึกไปแล้วให้ตื่นขึ้นมาเคลียร์กับยามหน้าโรงงาน เพียงแค่ไอ้เพลสลดกระจกโชว์หนังหน้ามัน ลุงยามก็เปิดทางให้แต่โดยดี
เมื่อผมจอดรถตรงที่ผู้บริหารแล้ว ลูกเจ้าของโรงงานก็เดินดุ่มๆนำผมไปที่ห้องสำนักงาน ก่อนจะขอถุงใบใหญ่มาหนึ่งใบ พนักงานเดินออกมารับ ก่อนจะพาพวกผมไปด้านหลัง ซึ่งเป็นที่เก็บเปลือกผลไม้จำนวนมหาศาล
เมื่อพี่พนักงานจากไป ผมกับไอ้เพลสก็ช่วยกันเลือกเปลือกมังคุดใส่ถุงอย่างว่องไว ก่อนจะช่วยกันแบกมาที่รถเสร็จ ผมก็เอาขวดน้ำกินออกมาล้างมือทั้งผมและผู้มีพระคุณอย่าเพื่อนต่างคณะ ที่ยังคงยืนเอียงๆใส่แว่นกันแดดอยู่... นี่มึงละเมอมากะกูปะเนี่ย
ผมรีบโทรไปรายงานสถานการณ์ให้เพื่อนผมรับรู้ ซึ่งพอรู้ข่าวดีพวกแม่งก็ถึงกับกรีดลั่นจนหูผมนี่วิ้งไม่ได้ยินสรรพสิ่งรอบกายไปหลายวินาที จริงๆอยากพาผู้มีพระคุณไปเลี้ยงข้าวขอบคุณก่อนนะ แต่งานมันเร่งไง ดังนั้นผมเลยต้องเอาเปลือกมังคุดไปส่งให้เพื่อน ก่อนจะรีบขับรถไปส่งไอ้เพลสที่ตอนนี้สติเริ่มไม่เหลือแล้ว
Rrr
โทรศัพท์ที่ผมลืมเลือนไปแล้วสั่นขึ้น
Proton : อยู่ไหนแล้ว
ผมนี่แทบเอาหัวโขกพวงมาลัยให้ตายห่าทันที นี่ผมมัวแต่ยุ่งจนลืมบอกไอ้โปรหรอวะ แล้วนี่แม่งปาไปหกโมงสี่สิบกว่าแล้วด้วย
'โปร เราขอโทษ ขอโทษจริงๆ'
'พอดีมินิโปรเจ็กต์เรามีปัญหาอ่ะ'โอ้ย กูอยากจะกรีดร้อง แค่เริ่มกูก็พลาดแล้วไอ้สาดดด
Proton : เข้าใจแล้ว
อีหรอบนี้ไม่เข้าใจกูแน่ๆอ่ะ แฟนเก่ากี่คนพูดแบบนี้ทีไรคือโกรธกูอยู่แน่
'ขอโทษจริงๆ อย่าโกรธเราเลยนะ'ผมพิมพ์ไป แต่เงียบกริบ ไม่รู้ว่าแม่งเห็นแต่ไม่เปิดอ่านหรือเปล่า
ผมวางโทรศัพท์ลงเมื่อเห็นสัญญาณไฟเปลี่ยน กลับรถมาส่งไอ้เพลสที่หน้าคอนโด แต่แม่งก็ไม่ยอมลงสักที หรือแม่งหลับในวะ
"แฟนใหม่หรอวะ"เปิดประเด็นถามผม
"อ๋อ แฟนเก่า"ไอ้เพลสขมวดคิ้ว "คือกูจีบแฟนเก่าตัวเอง ฮ่าๆๆ"ไม่รู้มีเหี้ยไรให้กูตลก
"ใครวะ?"
"คนนี้มึงไม่รู้จักหรอก"ผมไม่ค่อยชอบให้ใครจู้จี้อ่ะ อยากเล่าคือเดี๋ยวเล่าเอง ... รำคาญ "เออมึง ไว้เดี๋ยวกูเลี้ยงข้าวนะ วันนี้เดี๋ยวกลับไปช่วยพวกจีจี้ก่อน"ผมบอก
ไอ้เพลสเหมือนมีอะไรอยากพูด แต่ก็ต้องพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะเปิดประตูลงไป ผมหันมาดูโทรศัพท์อีกครั้งก็ยังเงียบกริบ ผมเลยตัดสินใจคอลไลน์ไป แต่ก็ไม่มีคนรับอยู่ดี... หน่วงเลยกู หน่วงเลย
ผมกลับมาที่มออีกครั้ง จอดรถไว้ที่หน้าคณะด้วยใจห่อเหี่ยวแห้งเฉา คือเงียบกริบมากอ่ะ จะโทรไปง้อก็ไม่มีเบอร์ จะไปหาที่บ้านแล้วทิ้งพวกแม่งเอาไว้ก็ดูจะเลวต่อเพื่อนฝูงเกินไปอีก
Rrrr
ออกจากลิฟต์มาผมก็ถึงกับเบิกตากว้าง
Proton : ไม่ได้โกรธ
Proton : เมื่อกี้ขับรถอยู่ ไม่เห็น
ใจที่แห้งแล้งเหมือนทะเลทรายซาฮาร่าก็ราวกับชุ่มฉ่ำขึ้นมาอีกครั้ง
'เดี๋ยวทำงานเสร็จแล้วเราไปหาที่บ้านนะ'ผมบอกก่อนจะผลักประตูเข้าไปในห้อง
Proton : ไม่ต้อง
ฉ่ำยังไม่ถึงสามวิ กูเหี่ยวอีกแล้ว
"อิซี"ได้ยินนะว่าเพื่อนเรียก แต่กูไม่หัน กูเศร้า... นี่กูอกหักแล้วใช่ไหม "อิซี!"คราวนี้ฟอยด์แม่งเดินมาเขย่าหัวผมเลย
"ไร"เหวี่ยงสุดๆ
"ผัวเก่ามึงมารออ่ะ"ทั้งที่พูดเสียงแผ่ว แต่แม่งเสียงก้องอยู่ในหัว
ผมนี่หันขวับเลย นี่กูฝันอยู่หรือกูเมา ทำไมผมเห็นไอ้โปรนั่งเท้าคางอยู่กับโต๊ะ แถมตอนนี้ยังใช้อีกมือที่ว่างพิมพ์อะไรก๊อกแก๊กอีกด้วย
Rrr
Proton : กูซื้อข้าวมาให้
Proton : จะแดกไหม
----
ไม่รู้ว่าใครอ่อยใครล่ะ
รีบๆเก็บความรู้สึกมุ้งมิ้งกันไว้นะคะ
ขอบคุณที่ชอบกันนะคะ ปลื้มใจมาก อิอิ
ถ้าเจอคำผิดบอกด้วยนะคะ
นี่ก็ให้อิเพื่อนช่วยดู มันเสือกบอกว่า กูติดเอฟไทย คุณเขียดนี่ปาดน้ำตาเลย กูก็แดกด็อกมาค่ะ
ดีกว่ามันไม่เท่าไหร่หรอก
ปล. อะไรคือการที่บอกว่าลงบ่าย