Part 7.......ของรางวัล
ร่างเล็กเดินอย่างเหม่อลอย....หมดอาลัยตายอยาก....ดวงตาที่แดงกร่ำ บ่งบอกถึงการผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก
สมองเอาแต่คอยนึกถึงความทรงจำอันแสนหวานและแสนสั้น....กับชายอันเป็นที่รัก.....รัก....รักเพียงข้างเดียว
“ฮึก.....ฮึก.....ทาย.......ทำไมทายถึงรักเคนไม่ได้ล่ะ”
สองขาที่อ่อนล้า....พาร่างกายที่อ่อนแรงมาหยุดอยู่ตรงหน้าถนนใหญ่ที่รถกำลังแล่นผ่านไป....คันแล้ว....คันเล่า....ด้วยความเร็วสูง
ตายซะ...คงจะดีกว่า....ถ้าเราตายไป....คน ๆ นั้นคงหันมามองกันบ้าง....ถึงมันจะเป็นแค่การพาดหัวข่าวเล็ก ๆ ในหนังสือพิมพ์สักฉบับก็ตามที....“เคน......หยุดนะ”
ชายหนุ่มดึงรั้งร่างบางที่กำลังก้าวขาข้างหนึ่งออกไปอย่างช้า ๆ......น้ำตานั้นไหลพรั่งพรูเสียจนภาพต่าง ๆ ที่เห็น....ดูพร่าเลือน กำปั้นเล็กทุบอกแกร่งซ้ำแล้วซ้ำเล่า....หวีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะสงบลงในอ้อมแขนแกร่ง....ทิ้งไว้เพียงแค่การสั่นกระตุกจากการสะอื้นไห้
“ไปให้พ้นเดี่ยว.....เราอยากตาย.....ฮึก....ไปให้พ้น”
“อย่าทำแบบนี้อีกนะเคน....ห้ามตายเด็ดขาดเลยนะ....ให้เวลาอีกสักเดี๋ยวเถอะ”
“เพื่ออะไรเดี่ยว....คน ๆ นั้นไม่เคยสนใจเราเลย....เค้าสนก็แต่นาย...ฮือออ....นายมันมีอะไรดี....ทายเค้าถึงได้แคร์นายนัก”
“คนดีของเดี่ยว.....เงียบนะครับ....อย่าร้อง.....เดี่ยวสัญญา....ว่าทุกอย่างมันจะต้องดีขึ้น....เชื่อเดี่ยวนะ....ทายมันจะต้องกลับมา....กลับมาหาเคน”
ท่ามกลางผู้คนที่สัญจรไปมาบนฟุตบาท บ้างก็หยุดมอง....บ้างก็ชำเลืองมอง ก่อนที่จะก้าวขาเดินต่อไปอย่างไม่ยี่หระ ชายหนุ่มร่างหนาตะคองกอดคนตัวเล็กเอาไว้แนบอกแกร่ง มือหนาลูบหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า....เท่าที่ชายคนหนึ่งจะสามารถถ่ายทอดความอ่อนโยนออกมาได้
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ทานเยอะ ๆ นะครับ”
รอยยิ้มราวกับเทพบุตรถูกส่งให้คนตัวเล็กที่นั่งก้มหน้างุดด้วยความเขินทางฝั่งตรงข้าม อาหารจานที่แพงที่สุดในร้านถูกหั่นเป็นชิ้นพอดีคำ ก่อนจะตักส่งให้...มิใช่วางบนจานขาว....แต่หากเป็นการประเคนป้อนกันถึงปาก ชายหนุ่มบรรจงเช็ดน้ำซอสที่ไหลซึมตรงมุมปากสีชมพูอ่อนนั้นอย่างรักใคร่และใส่ใจ
“อยู่ ๆ ทำไมทายถึงดีกับเคนล่ะ....เคนนึกว่าทายจะเกลียดเคนซะอีก”
“ทายก็แค่สับสนนิดหน่อยน่ะครับ....เคนก็รู้...ว่าทายน่ะเคยคบแต่ผู้หญิง เคนเป็นคนแรกเลยนะ....หมายถึงเป็นเด็กผู้ชายคนแรกที่ทายลึกซึ้งด้วย....ทายอาจจะผลักไสหรือทำให้เคนต้องเจ็บ....แต่เคนเชื่อเถอะว่าทายก็เจ็บเหมือนกันที่ต้องหลอกตัวเอง”
ตอแหล.....เสแสร้งสุด ๆ.....ทำไมคนอย่างมึงถึงได้ตีสองหน้าเก่งขนาดนี้นะ....ไอ้เพทายใบหน้าอ่อนเยาว์ไร้เดียงสาของเด็กหนุ่มกลับมาสดใสมีชีวิตชีวาอีกครั้ง เหมือนกับดวงอาทิตย์ หลังจากที่จมหม่นอยู่กับความโศกเศร้ามานาน....ความโศกเศร้าที่ซาตานในคราบเทพบุตรยัดเยียดให้อย่างต่ำช้า ถึงเวลาแล้วที่ปิศาจควรจะต้องชดใช้ในสิ่งที่มันได้ก่อขึ้น
“เคน....รัก....ทายนะ”
“ทายก็รักเคนเหมือนกัน”
บุคคลที่สามที่คอยสังเกตการณ์อยู่ทางอีกมุมของร้านไม่อาจทนมองภาพที่บาดหัวใจได้อีกต่อไป....ชายหนุ่มร่างหนากระชับเสื้อคลุมให้เข้าที่....ก่อนจะคว้าแว่นตาดำขึ้นมาสวม....แล้วเดินเลี่ยงออกไปอีกทางหนึ่ง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“กูทำดีมั้ยเดี่ยว.....กูทำตามที่มึงบอกทุกอย่างเลยนะ....ไหนล่ะรางวัลสำหรับวันนี้....ไหนล่ะเดี่ยว”
“กูไม่มีอารมณ์”
มะเดี่ยวตอบกลับเสียงเรียบ....หลังจากที่ต้องทนฟังเสียงรบเร้าของเจ้าเด็กโข่งผู้เอาแต่ใจ เพทายเบะปาก ดวงตาคมดูจ๋อยราวกับสัตว์เลี้ยงที่ถูกเจ้านายตวาด ใบหน้าหล่อถูไถกับอกเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายอย่างออดอ้อน แล้วเจ้าสัตว์นั้นก็กลับมาคึกอีกครั้ง....อย่างลิงโลด
“กูจะทำให้มึงมีอารมณ์เอง”
“อึก.....ซี๊ดดดด.....อย่า....ทาย.....กูไม่!!!!”
ลิ้นอุ่นชื้นไล้วนทั่วอกแกร่งอย่างมีชั้นเชิง....ชั้นเชิงที่อีกคนมักจะนึกกร่นด่าอยู่ในใจว่าแพศยา....สำส่อน.....ไม่รู้จักอิ่ม ร่างกำยำสมส่วนเปลี่ยนมาลูบไล้ตัวเองบ้าง....เพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย ที่ดูท่าทางว่าจะได้ผลดีเสียด้วย
“ดูดหัวนมกูหน่อย...เดี่ยว.....กูชอบให้มึงดูดแรง ๆ กัดแมร่งเลยก็ได้....หึหึ”
“ได้.....กูจัดให้”
“รางวัล....มึงต้องให้รางวัลกูเยอะ ๆ นะ.....เพราะว่าวันนี้กูต้องทำในสิ่งที่กูฝืนใจที่สุด....เพื่อมึง”
“เพื่อเอาชนะกูน่ะหรือ”
“ใช่.....เพื่อเอาชนะหัวใจของมึง”
ลิ้นร้อนโรมรันพันตูกันอย่างดูดดื่ม....ฝ่ามือทั้งสองประกบกันแนบแน่น ร่างกายเปลือยเปล่าคลุกเคล้าเสียดสีกันจนร้อนรุ่ม ไม่มีเสียงใดนอกจากเสียงเสียดสีของผิวเนื้อ...กับเสียงครางลึกในลำคออย่างคนที่เต็มไปด้วยอารมณ์ใคร่
ท่อนเนื้อร้อนถูกดันเข้าไปในช่องทางอันคับแคบ.....เพทายตวัดวงแขนโอบกอดร่างหนาเอาไว้แน่น ริมฝีปากถูกขบกัด ขณะที่ดวงตาคู่งามปิดสนิท....เม็ดเหงื่อผุดพรายขึ้นเต็มขมับ
“เดี่ยว....ดีจัง....ของมึงใหญ่ชิบหาย”
“ของมึงก็ตอดแน่นดีจริง ๆ....ซี๊ดดดดด....มันส์โครต ๆ”
“กูอยากเอาที่ริมหน้าต่าง....อยากเห็นวิวกรุงเทพตอนกลางคืนว่ะ....จัดให้กูหน่อยสิ”
ร่างหนาประคับประคองร่างสมส่วนเอาไว้อย่างทุลักทุเล พากันเคลื่อนตัวไปยังอีกที่หมายใหม่ในการประกอบกิจกรรมหฤหรรษ์โดยที่ไม่ยอมให้อาวุธหลุดออกมาจากอุโมงค์อันคับแคบ....บีบรัด....และอ่อนนุ่ม ร่างสมส่วนของเพทายถูกดันจนแนบชิดประจก....ท่อนเนื้อที่ร้อนและแข็งขึงฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำใส ๆ ป่ายป่ะไปกับกระจกใส...ทิ้งร่องรอยเป็นคราบเอาไว้ ยอดอกสีแดงสดบดบี้ไปกับผิวสัมผัสที่เย็นเฉียบ ความรู้สึกเสียวกระสันต์ระคนตื่นเต้นทำเอาผิวหนังเนียนสะอาดนั้นขนลุกซู่
ขณะเดียวกัน ด้านหลังนั้นถูกกระแทกด้วยจังหวะที่ช้า ๆ แต่หนักแน่น....สร้างความสั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่าง....เสียงครางดังขึ้นไม่หยุดหย่อน....อย่างไม่สามารถกลั้นเอาไว้ได้ แก้มก้นขาว ๆ ที่นุ่มเนียนนั้นกำลังบีบรัดอย่างเป็นจังหวะทุกครั้งที่ถูกกระแทก....ยิ่งทำให้มะเดี่ยวคึกจัดจนต้องใช้มือข้างหนึ่งเอื้อมลงไปบีบขยำเล่นเบา ๆ
“แรงอีก....แรง....แรง”
“ร่านชิบ.....รางวัลของมึงนี่เกินผลงานที่ทำมากไปแล้วนะทาย”
“พูดมากน่า.....กูบอกให้มึงทำแรง ๆ ไง......กูชอบ....อ๊า.....นั่นแหละ....ซี๊ดดดดดด”
ท่อนเนื้อของเพทายที่เสียดสีกับกระจกเสียงซ่านจนแทบจะถึงขีดสุด....เพียงแค่ถูกกระแทกหนัก ๆไม่กี่ครั้ง เจ้ามังกรยักษ์ก็พ่นพิษรักสีขาวขุ่นออกมาจนไหลเลอะกระจกหน้าต่าง......เพทายโก้งโค้งยกสะโพกขึ้นเพื่อให้อีกคนได้สอดใส่อย่างถนัด
“แรง ๆเร็ว ๆเอาให้ไฟติดเลยเดี่ยว”
“ซี๊ดดดดดดด......มึงนี่มันยั่วยวนจริง ๆ นะไอ้ลูกคุณหนู”
มือหนาจับสะโพกของคนเอาแต่ใจเอาไว้แน่น....พร้อมกับใส่ไม่ยั้ง จนเพทายไม่อาจจะประคองร่างกายเอาไว้ได้....มือไม้ป่ายปะอย่างไม่อาจยึดอยู่....จนต้องเปลี่ยนมาคุกเข่าลงบนพื้นไม้....ร่างกำยำนั้นย่อตัวตามลงมา....อย่างไม่อยากพลาดในทุกวินาที.....แผงอกล่ำมีเหงื่อไหลซึมออกมาราวกับตอนที่ออกกำลังกลางแจ้งก็ไม่ปาน
“เดี่ยวถอนมันออกมา....กูอยากกินน้ำของมึง”
“หึ.....ดูท่ามึงจะชอบโปรตีนนะไอ้เหี้ยทาย....”
ท่อนเนื้อขนาดโตกว่าถูกดูดอย่างบ้าคลั่งราวกับคนกำลังกระหายอยาก....เสียงดูดดังจ๊วบจากริมฝีปากนุ่ม ๆ.....ทำเอามะเดี่ยวแทบคลั่งจนต้องยกมือขึ้นจิกทึ้งผมของตน เอวหนาร่อนไปมาก่อนจะกระแทกเข้าไปในโพรงปากจนอีกฝ่ายนั้นแทบสำลัก
“เพทาย.....มึง.....สุดยอด....อา.....กู.....รัก....มึง.....ที่....สุดดดด”
น้ำรักสีขาวขุ่นกลิ่นคาวจัดถูกดูดกลืนลงไปจนหมดสิ้น ไม่มีเหลือแม้เพียงหนึ่งหยด ลิ้นซุกซนเลียไปรอบ ๆ บริเวณนั้นเหมือนจะเก็บตก ไม่ให้มีสิ่งใดตกค้าง...
“พอแล้ว....จะเลียให้มันสะอาดเลยรึไง”
“คาวชะมัด....น้ำว่าวของมึงนี่”
“แต่ก็แดกจนเกลี้ยง...หึ”
“พอดีว่ากูชอบของคาว....ของหวาน ๆ มันเลี่ยน....แค่นึกถึงกูก็แทบจะสำรอกออกมาแล้ว”
“แต่มึงก็ต้องทำ....จนกว่า...”
“ตลอดไปสินะ....แต่แบบนี้ก็ดี...เพราะกูจะได้มีมึงอยู่ข้าง ๆ แบบนี้ตลอดไปเหมือนกัน”
“มึงนี่มัน....เหี้ยทาย.....กูแมร่งไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาเรียกคนอย่างมึงแล้วจริง ๆ กูยอมแพ้”
“ยังหรอกเดี่ยว....ตราบใดที่มึงยังไม่ตกหลุมรักกูอ่ะนะ....กูถือว่ากูยังไม่ชนะมึง....จำใส่หัวเอาไว้ซะ”
แล้วเกมส์กามร้อน ๆ ก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง....และอีกครั้ง....ในค่ำคืนที่แสนจะยาวนาน....พอรู้ตัวอีกที...มะเดี่ยวก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นได้สวมกอดร่างเปลือยเปล่าของคนที่ตัวเองเกลียดเอาไว้จนถึงรุ่งเช้า(......อันที่จริงคือช่วงเที่ยงต่างหากล่ะ!!!)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ทำดีมาก”
เช็คมูลค่าห้าแสนบาทถูกส่งให้เด็กหนุ่ม เขายื่นมาออกมารับไป....พร้อมกับตาลุกวาวเมื่อได้เห็นจำนวนเงิน
“น้อยว่ะ......เฮีย......ไม่เห็นจะคุ้มกับที่ลงแรงเลย”
“เอาน่ะ...ช่วยเฮียหน่อย.....ถือซะว่าร่วมหัวจมท้ายกันมาตั้งแต่ต้น ก็ไอ้แผนการนี้น่ะ....เราเป็นคนวางแผนไม่ใช่หรือ”
รอยยิ้มชั่วร้ายฉายขึ้นแว่บหนึ่ง....บนใบหน้าที่อ่อนเยาว์เหมือนเด็กอายุสิบกว่าขวบ ทั้ง ๆ ที่เจ้าตัวก็อายุสิบแปดเข้าไปแล้ว เด็กหนุ่มพูดต่อไปอย่างเจื้อยแจ้ว ด้วยท่าทีที่ทีเล่นทีจริงเหมือนเด็ก ๆ กำลังหยอกล้อผู้ใหญ่
“หึ.....นี่ผมไม่ได้เห็นแก่เงินนะเฮีย....จริง ๆ นะนี่.....ที่ผมทำไปเพราะความสนุกล้วน ๆ เลยทีเดียวเชียว”..............................................................................
ตอนหน้าตอนจบแล้วนะคะ....ฝากผลงานอีกสองเรื่องของเชลที่กำลังออนแอร์ด้วย......รักเสมอ.....รักตลอดเว....จุ๊บุจุ๊บุ
ฝากดูเรื่องคำผิดด้วยนะคะ....พิมพ์ตกหล่นหรือสลับชื่ออย่างไรเม้นท์บอกมาได้ค่ะ คนแต่งตรวจทานแล้วสองรอบ...สามรอบ แต่กลัวหลุดจริง ๆ ณ จุดนี้ นะจ๊ะ....
หัวข้อ: [เรื่องสั้น ๆ]......ถ้ามึงชอบคนเลว : มีอะไรจะบอก [20/7/2020] (อ่าน 129002 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก