หนีความจริงว่าเร็วๆนี้มีสอบมาหาอ่านนิยายจบแล้วสักเรื่องแล้วก็เปิดมาเจอเรื่องนี้
อ่านตอนแรกรู้สึกว่าทำไมป่วนเป็นผู้ชายนุ่มนิ่มแบบนี้ แล้วทำไมคุณนิรนามคนนั้นถึงได้เลี่ยนแบบนี้
ยังคิดเลยว่าเสี่ยวมากนะส่งกลอนกับดอกไม้จีบเนี่ย แถมยังจีบผู้ชายอีก
แต่พออ่านไปเรื่อยๆก็ติดใจการจีบแบบนี้ไปซะแล้ว มันหวาน มันโรแมนติก แล้วก็รู้สึกว่าเหมาะกับการจีบป่วนสุดๆแล้ว
เพราะคนนึงเหมือนเป็นเด็กเอาแต่ใจ ส่วนอีกคนนึงก็ชอบเอาใจ ป่วนๆหวานๆ น่ารักเป็นที่สุด
และที่ติดใจสุดๆก็บทอัศจรรย์เนี่ยแหละค่ะ เราทึ่งมากนะแต่งได้ยังไง
ชอบที่เป็นกลอนมันดูไม่อล่างฉ่างดี ดูแปลกแหวกจากฉากเรียกเลือดทั่วไปที่เขียนบรรยาย
ตัวเราเลยรู้สึกว่ามันละมุนมากเลยค่ะ(ถึงแม้ว่าบางทีพี่ฟ้าจะละมุนกับน้องถึงเช้าก็เถอะนะ ><)
สำหรับพี่ฟ้า ขอยกให้เป็นผู้ชายในฝัน อบอุ่น โรแมนติก รักป่วนเหลือเกิน
ส่วนป่วน ก็อยากได้น้องแบบนี้ ถ้ามีจริงๆคงโอ๋กันจนแก่แน่ๆ
สำหรับนุ่นและแผน เป็นคู่ชายหญิงที่เราชอบ จักจี้ทุกทีเวลาจ๊ะจ๋ากันแต่เราก็อ่านเพราะน่ารักมากกก^^
ชอบเรื่องนี้เพราะมันไม่มีฉากดราม่ามาอะไรให้เหนื่อยใจ ไม่ใช่ไม่ชอบ แต่บางทีเราก็รู้สึกว่ามันไม่จำเป็นต้องมีก็ได้
เลยชอบอ่านเรื่องแบบเรื่อยๆ สบายๆ หวานนิดๆ อาจมีดราม่าปนมาหน่อยๆๆๆๆแบบนี้
(ที่เราคิดว่าดราม่าคือเราสงสารป่วนตอนพี่ฟ้าไปมองโกเลียน่ะ อยากไปปลอบใจจะขาด)
ขอบคุณคนเขียนนะคะ เขียนนิยายหวานๆแบบนี้ออกมา เราชอบกลอนของคุณจริงๆนะ
มันดึงดูดแล้วก็ทำให้เรื่องนี้มีเสน่ห์
อย่างที่เขียนไปตอนต้นน่ะค่ะ ส่งกลอนจีบมันดูโบร๊าณโบราณ
แต่เพราะเดี๋ยวนี้ไม่มีใครทำมันเลยดูเป็นเสน่ห์ของพี่ฟ้าที่ทำให้หลายๆคนหลงรักไปซะแล้ว
เรื่องจบ มีตอนพิเศษหลายตอน แต่ส่วนตัวรู้สึกว่าทำไมมันยังไม่จบก็ไม่รู้ อยากอ่านแบบนี้อีกต่อไปเรื่อยๆ
Ps.หลักๆคือติดใจกลอนนี่ล่ะ กลอนเจ็ดวันชะงัดนักแล ทั้งกลอนและวิธีการให้ อ้อ คนแต่งอีกคนด้วย(ทั้งนี้หมายถึงพี่ฟ้าและคนเขียนนะคะ อิอิ)
หัวข้อ: เรื่องรัก..ไม่กล้าบอก: แจ้งเลขที่พัสดุลงทะเบียนที่หน้า78 ค่ะ ^o^ (อ่าน 771168 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก