11
บ่วงกรรมทำมาด้วยกัน ดลใจให้ฉันต้องเป็นเหมือนไฟ เผาใครให้เอื้อมมือมาไม่ถึง !!!
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ตุ๊บบบบบบบบ !!! ก้อนหินปริศนาหนักประมานหลายกิโล ถูกโยนกระแทกมือป้าอ่อนอย่างแม่นยำทำให้มีดปลายแหลมกระเด็นไปอีกทาง
!!!
“ ว๊ายย ตาเถร !!” ด้วยแรงถีบ ทำให้ป้าอ่อนเสถลาไปอีกทางปล่อยร่างมิวเป็นอิสระ
“ ถั่วพู.. !!” มิวตะโกนอย่างดีใจที่เห็นร่างชายหนุ่มรูปร่างกำยำคนนึงวิ่ออกมา ไม่ใช่ใครอื่น เพราะนี่คือถั่วพูฮีโร่ ที่คอยช่วยมิวยามขับขันเสมอ
“ มิวเป็นอะไรบ้าง !!”ถั่วพูพุ่งตรหามิวก่อนจะถามขึ้นอย่างตื่นตระหนก
“พูนายตามมาได้ไง ป้าอ่อนจะฆ่าเรา ช่วยเราที!! ”มิวโผลเข้ากอดถั่วพูดด้วยความดีใจ ในใจบอกว่าตนรอดปลอดภัยแล้วเมื่อเจอกับผู้ชายคนนี้ ก่อนจะพูดด้วยเสียงแหบพร่า พยายามจะพูดให้รู้เรื่องมากที่สุด
“ มึง.. !!!”ป้าอ่อน ตั้งตัวได้ ก่อนจะวิ่งมา หาทั้งสอง ด้วยความสติแตก
“ ถั่วพู ระวัง !!”มิวกรีดร้องออกอย่างตกใจแข่งกับสายฝนกระหน่ำ
“ ป้าอ่อน..นี่แน่ ” ถั่วพูลุกขึ้น ก่อนจะถีบร่างป้าอ่อนเสถลา ไปจนเกือบตกหน้าผา
“ โอ้ย..กรี้ดดดดดดดดด !!! แกเป็นใคร มาเสือกเรื่องของกูทำไม !!”ป้าอ่อน กรี้ดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับเสียงฟ้าผ่าดังเปรี้ยง เนินดินบริเวณหน้าผานั้นเริ่มทรุดตัวลงเรื่อย ๆ จากการตัดไม้ทำไร่เลื่อนลอยของชาวบ้านแทบนี้
“ อุ๊.. ต๊ายยย ... !!!”ป้าอ่อนเสถลา เพราะดินที่ชุ่มไปด้วยน้ำฝนเริ่มไม่อยู่กับที่เสียแล้ว
“ อีแก่..คนอย่างมึงมันต้องตายอย่างอนาถ..อีแก่โรคจิต !!!”ถั่วพูมองร่างมิวอย่างเวทนาก่อนจะลุกขึ้นตวาดอย่างโกรธแค้นแทนมิว
“ นี่มึงกล้าด่ากู หรอ ไอ้ขี้ข้า ไอ้กระจอก !!”ป้าอ่อนชี้ปลายมีมายังทั้งสองก่อนจะเกรี้ยวกราดออกมาอย่างโหดเหี้ยม
“ พูระวัง ป้าอ่อน เป็นบ้าไปแล้ว !!”
“ ใครบ้า มึงสิบ้า อีมิว.. ”ป้าอ่อนแวดใส่มิวอย่างหยาบคาย
“ ป้าอ่อนหยุดเถอะ...กลับตัวเสีย ผมจะไม่เอาเรื่องป้า เพราะ ขืนป้ายังทำแบบนี้ รับรองยังไงป้าอ่อนก็ไม่รอดแน่ ”มิวเตือนสติป้าอ่อนเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อให้กลับใจ
“ กูไม่หยุดกูจะฆ่าให้หมด..ฆ่ามันให้ตายหมดทั้งไร่ อีกไม่นานไร่ไพศาลก็ต้องตกเป็นของกู กูจะได้เป็นใหญ่ในไร่ไพศาลเสียที ฮ่า ๆๆ !! ”ป้าอ่อน หัวเราะร่วนด้วยความดีใจ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ในเวลาเดียวกัน !!!
ทุกคนในบ้านมานั่งรวมตัวกันจากการปลุกของหิน หินนั่งไม่ติดกลับที่ ลุกเดินไปมา เขาแจ้งความว่าเจ้าสาวหายตัวไป พร้อมกับป้าอ่อน ที่เคยมีคดีติดตัวแต่เพราะความผิดครั้งแรกทุกคนเลยให้อภัย..
“ ฮือๆ...ยายผิดเอง...ไม่น่าปล่อยให้คนชั่วช้าเขามาอยู่ที่นี้ งูเลี้ยงไม่เชื่องจริงๆ ”
“ คุณแม่ค่ะ..อาจไม่ใช่อย่างนั้นก็ได้ นะ เอ่อ ”
“ แล้วมันยังไงละแม่ทราย ..ลูกสะใภ้หายไปพร้อมกับนังอ่อน ที่แต่ก่อนเคยมีเรื่องราวกัน แม่ว่ามันต้องลักพาตัวมิวไปแน่ๆ ”
“ เอ่อ..มาว่าใจเย็นๆนะคะ คนงานในไร่กำลังตามหา มิวอยู่ ”มาลินีทักท้วงขึ้น
“ ผม ขออกไปหามิวนะครับ”หินทนรอความหวังอันหริบหรี่อย่างนี้ต่อไปมิได้เสียแล้ว
“ ตาหิน ตอนนี้ฝนตกหนัก อันตรายนะลูกถ้าลงเขาช่วงนี้ ”
“ ไม่เป็นไรครับ..เพื่อมิว ผมต้องตามหาเมียให้ได้ แม้ตายก็ยอมขอแค่ได้เห็นมิวปลอดภัย ”
“ เอ่อ..คุณคะทำไงดี ”แม่อุ้มห่วงมิวไม่แพ้ทุกคนเอ่ยขึ้นมา
“ ลูกน้องผมกำลังพลิกแผ่นตามหา ทั่วโคราชไม่เจอก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร..นอกจากว่านังอ่อนมันพามิวออกไปจากที่นี่เสียแล้ว ”
“ คงไม่ได้หรอกค่ะ..ฝนตกหนักอย่างนี้ ถ้าป้าอ่อนลักพาตัวมิวไป จะต้องอยู่ในไร่แน่ๆ เพราะหล่อนก็ไม่เคยออกไปที่ไหนคนเดียว ”
“ เสียแรงที่ชุบเลี้ยงมันนะ....งามหน้าไหมละนังอุไร..ไหนบอกว่าป้าหล่อนกลับเนื้อกลับตัวไงละ..นี่มันกำลังจะฆ่าลูกสะใภ้ฉันนะ ”คุณหันหน้ามาเอาเรื่องอะไร
“ เอ่อ..อุ๊ไม่ทราบนะคะ.แต่เอ่อ.ช่วงนี้อุ้สังเกตเห็น ป้าแกแปลกๆ บ้างก็พูดคนเดียว บ้างก็หัวเราะคนเดียว บ้างก็ ร้องไห้ บ้างก็ปกติหนูละงง ค่ะ ”
“ ตายละ นี้ฉันเลี้ยงคนบ้าไว้แท้เชียวรึนี่ ... ”
สักพักคนงานในไร่ไพศาลวิ่งตาตื่นมากบอกว่าพบว่ามิวอยู่ที่ใดแล้ว
“ คุณท่านครับ... ”
“ ว่าไง ลุงผล ”หินถามขึ้นมาอย่างดีใจ
“ เจอคุณมิวแล้วครับ แฮกๆ ”
“ อะไรนะ..อยู่ไหน ตอบมาสิ !!!”
“ หินใจเย็นๆ ตาหิน ”คุณท่านเอ่ยเตือนสติหิน
“ เอ่อ..เราพบ ว่ามีรอยเท้าคนเดินไปบริเวณท้ายไร่ครับ ประมาณสองคน เพราะเห็นเป็นรอยลากของเท้าครับ..มุ่งตรงไปที่ ผาโหงพราย ”
“ ผาโหงพราย !!! ”ทุกคนเปร่งเสียงออกมาพร้อมกัน
“ ผาโหงพรายคืออะไรหรือคะ”เบนถามอย่างสงสัย จากนั้น คุณท่านจึงเล่าประวัติความเป็นมาของผาโฟงพรายนั้นอย่างละเอียดเพื่อให้เบน และทุกคนเข้าใจ
“ เอ่อ..มันเป็นบริเวณท้ายไร่ ติดกับป่าสวงนนะหนูเบน..น่ากลัวขนาด ”
“ ลุงผล ไปตามคนงานมาเราจะรีบไปที่นั้น ให้เร็วที่สุด ”
“ ครับ คุณหิน ”
“ ระวังตัวด้วยนะคะ พี่หิน..พามิวกลับมาให้ได้ นะ ”เบนหันหน้ามาพูดกับหินอย่างเป็นห่วง
“ ครับ..ไอ้แมน ไปกะกู !!”หินหันไปพยักหน้ากับแมนเชิงเข้าใจ
“ เออ..พร้อมเว้ย ป่ะ !! ”แมนลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะวิ่งตามกันออกไป
“ ดูแลตัวเองดีๆนะลูก.ฝนตกพายุเข้าแบบนี้อันตราย ”
“ ครับยาย หินไปละนะ ”หินสั่งลาทุกคนก่อนจะวิ่งไปขึ้นม้า ขวับไปที่ ผาโหงพรายอย่างรวดเร็ว
...........................................................................
..................................................
.................................
ในเวลาเดียวกัน
“ กรี้ดดดดดดดดดดดดดด!!!...พู !!”มิวตะโกนสุดเสียง เมื่อเห็นว่าถั่วพูพลาดท่าเสียที ป้าอ่อนเสียจุกถูกแทงเขาบริเวณจุดสำคัญเสียแล้ว..
“ หึ..สมน้ำหน้า..ตายเสียได้ ก็ดี หึหึ ฮ่าๆๆ ”ป้าอ่อนมองร่างไม่ไหวติงของถั่วพูอย่างสมเพชก่อนจะหันมาหาร่างบางที่นั่งหนาวสั่น ระริก อย่างหวาดกลัว
“ ป้า...อ่อน.. อย่า..”มิวยกมือท้วนหัวแข้งขาอ่อนเปลี้ยไม่มีแรงแม้จะขยับไปไหนได้
“หึหึ ตายเสียที เถอะค่ะ..คุณมิวข๊า ฮ้าฮ่า ”ป้าอ่อนง้างมีดขึ้นมาก่อนจะวิ่งไปจวกแทงร่างบางทันที
“ อร๊ายยยย... !! ”มิวร้องขึ้นสุดเสียง
ตุ้บบบบบ....!!!!
“ โอ้ยยย หื้อออ”ป้าอ่อนหันหน้าไปอย่างงงวยก่อนจะโดนไม้หน้าสามฟาดเข้าที่ข้างแก้มอย่างแรงอีกคำรบ
ผลั้วววววววววว !!
“ โอ้ยยยยยยยยยย !!!”ป้าอ่อนเสถลาไปจนเกือบตกขอบหน้าผา
“ ม...มิววว... ”ถั่วพูวางไม้ลงอย่างหมดแรงก้อนจะครางเบาๆถามร่างบาง เนื่องจากเจ็บแผลอย่างหนัก
“ ถั่วพู..ฮือๆ.นายถูกแทง ”มิวเห็นเลือดที่เปรอะเปื้อนมือตัวเอง อย่างตกใจ
“ ไม่เป็นไร สบายมาก ”
“ เลือดออก..เราจะพานายไปหาหมอ... ”มิวพยายามจะยกร่างพูขึ้น แต่อนิจจามิวไม่มีแรงแม้จะกระดิกตัวไปไหนได้เลย
“ โอ้ยยย อย่า โอ้ยยย !!!” พูร้องออกมาอย่างเจ็บปวดจากแรงชุดกระชากของมิว
“ ถั่วพู..ทำใจดีๆนะ...ฮือๆๆ ”
“ โอ้ยย..เราขอแค่ได้อยู่กับคนที่ตัวเองรักสักครั้งก่อน ตาย ”
“ ไม่นะพู ฮือๆๆ นายต้องไม่ตายไม่นะ ”
“ อะ อึกกกก...”ถั่วพู กระอักเลือดออกมาครั้งสุดท้ายอย่างมากมาย
ฟ้ามีตา ให้เจอะกับคนที่หามานาน แล้วแกล้งกัน ให้จบด้วยความโหดร้าย
ให้เรามาพบกันบนเส้นทาง ที่ต่างกันมากมาย เกินจะใช้ชีวิตร่วมกัน
ทรมานเมื่อรู้ว่าเรารักกันอยู่ แต่ต่างก็รู้ไม่อาจได้คู่กัน...............................................
................................................................
“ หึ้ม.... ”ป้าอ่อนตั้งสติประครองตัวลุกขึ้นมาได้ ยกมีดขึ้นแล้ววิ่งใส่ร่างทั้งสองอย่างแรง
“ ตายยยยยยยยยย !!! ” ป้าอ่อนยกมีดปลายแหลมขึ้นหมายจะทำร้ายทั้งสองให้ตายตกตามกัน สิ้นเสียงนั้น อสุนีฟาดผ่าลงกลางลำตัวป้าอ่อนจนมอดไหม้ไปทั้งร่าง
เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!
“ กรี้ดดดดดดดดดดดดดด.... !!!”ร่างท้วมสั่นสะท้าน พร้อมกับประจุไฟฟ้าวิ่งแร่นไปทั่วร่างกาย ร่างป้าอ่อนดำเมื่อมทรุดตัวลงเลือกตา ดิ้นทุรนทุรายอย่างเจ็บปวดความรู้สึกเหมือนมีไฟบัลลัยกัลป์ลุกไหม้ท้วมท้นตัวเอง ทั้งๆที่ยังไม่ตาย หล่อนดิ้นไปมาอย่างเจ็บปวดรวดเร้า ภาพความร้ายกายของนางที่กระทำกับทุกคนในไรไพศาล โดยเฉพาะมิว ได้ผุดขึ้นมาเตือนความทรงจำให้นางรับรู้ว่าสิ่งที่ทำไปมันผิด นางจะต้องสำนึกผิดและขออโหสิกรรมกับทุกคน แต่บัวใต้ตมอย่างป้าอ่อนย่อมไม่รู้จักว่าภาพนั้นมันคืออะไร นางดิ้นไปมาสักพักก่อนจะแน่นิ่งไป พร้อมกับนาฬิกาชีวิตของนางหยุดลง...หมดสิ้นแล้วสำหรับความมืดที่ปกคลุมไร่ไพศาล
“ มิววววววววววววววววว... !!!!!!”เสียงหินร้องมาแต่ไกลแข็งกับสายฝนโปรยปราย
“ ฮือๆๆๆ..พูๆๆ. อย่าหลับนะ.. ” มิวได้แต่เขย่าร่างพูเพื่อไม่ให้ ถั่วพูหมดสติ
“ มิวววววว !!!!!!!” เสียงนั้นได้ยินมาแต่ไกล มิวดีใจสุดขีดด
“ ยู้ฮูว์ ทางนีี้ครับ พูเรารอดแล้ว....ช่วยด้วยยยยยยยยยยย ช่วยด้วยคร๊าบบบบบบ ” มิวตะโกนออกไปอย่างสุดเสียงแม้ว่าพลังที่มีอยู่จะน้อยนิดก็ตาม
“ มืว..อึก อุก เรารักมิวแล้ว มิวละรักเราไหม ”พูกุมมือน้อยบอบบางนั้นก่อนจะบรรจงหอมมันทีละนิดๆ เป็นครั้งสุดท้าย
“ รักสิ รักมากด้วย เราไม่ยอมให้นายจากเราไป พูทำใจดีดีไว้นะ... ”มิวประครองศีรษะของพูให้นอนสบายมากที่สุด
“ แค่เราตายอยู่ในอ้อมกอดคนที่เรารัก เราก็ตายตาหลับแล้ว ลาก่อน สุดที่รัก ” สิ้นเสียงนั้นถัวพู ทิ้งร่างทั้งร่างไว้ในอ้อมกอดคนที่ตนแอบรักมาเนิ่นนาน เขาจากไปอย่างสบายใจเมื่อรู้ว่าคนที่เขารักปลอดภัย เพียงแค่เห็นคนที่เขารักีความสุขเพียงเท่านี้ก็พอแล้ว สำหรับชีวิตอย่างเขา
“ พู อย่านะ ! อย่าทิ้งเราไป ฮือๆ ไม่ พู ไม่!! กรี้ดดดดดดดดดด !!” มิวรีดร้องออกมาอย่างสูญเสีย เขาสูญเสียคคนที่รักเขาไปอีกแล้วคนนึง...ทำไมฟ้าต้องทำอย่างนี้กับเขาด้วยไม่เข้าใจ
ฟ้า...ทำให้เราเจอะกัน ทำให้เราไหวหวั่น ให้รักกัน ให้สองเราผูกพัน
แต่ว่าความเป็นจริงฟ้า ลืมว่าเราต่างกัน ลืมว่าคนที่คู่ควร
ไม่ใช่ฉัน...ฟ้าทำอย่างนั้นทำไม
ฟ้า...คงลืมว่าฉันก็มีหัวใจ
“ มิว... !!!”เมื่อเห็นร่างน้องยังมีชีวิตไหวติงหินแทบจะกระโดดไปหาน้องอย่างรวดเร็ว
“ พี่หิน... !!”
“ เป็นอะไรหรือเปล่า ”หินเอ่ยถามมิวขึ้นอย่างห่วงใย ที่แห่งนี้เมื่อปีที่แล้ว ก็เป็นที่ที่มิวต้องเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจเพราะเขา แต่ตอนนี้ เขาสัญญาว่าจะไม่ยอมให้มิวตกอยู่ในสถานะการณ์แบบนี้อีกแล้ว
“ พี่หินช่วยพูเร็วเข้า..เร็ว..โอยยย ”ร่างบางเสียเลือดอย่างนักเมื่อยืนขึ้น ทำให้มิสิ้นสติในอ้อมแขนหินทันที
“ มิวววววววว ..... ”หิน อุ้มร่างน้องขึ้นม้า ขวับม้าไปท่ามกลางสายฝนทันที
ติดตามตอนต่อไปคร๊าบบบบบบบ
อ่านแล้วเม้นเยอะๆนะ
ปล. หวังว่าทุกคนคงชอบบทสรุปของป้าอ่อนนะ
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า 2 //DramaSM [12/08/2556] รักเธอ..นิรันดร์.. จบแล้ว !! (อ่าน 142296 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก