ตี่ - เจ "มึงจะกลับห้องเลยป่ะตี่" เสียงไอ้ฮะพูดอยู่ข้างๆหู แต่ผมไม่ได้สนใจอะไรมากเท่าตอนนี้ ตอนที่เห็นไลน์ของคนคนนั้นทักผมมา
Jedi: มึงคิดว่าหนีหน้ากูแล้วจะรอดเหรอตี่
Jedi: มึงคิดผิด
Jedi: ถ้ากูจะเอามึง ก็คือกูต้องได้ "เหี้ย" ผมตะโกนออกมาลั่น กำโทรศัพท์แน่น ทำไมวะ ก็บอกแล้วไงว่าครั้งเดียว ครั้งเดียวอ่ะเข้าใจไหม
"มึงเป็นไรป่ะวะ" มันถามผม ผมรีบสงบจิต สงบใจ ผมจะบอกมันไม่ได้ ผมไม่อยากให้มันเป็นห่วงผม ช่วงนี้เก๋ามันก็โดนพี่แบงค์อบรมไปเยอะ มันเลยสงบเสงี่ยมเจียมตัว ไม่ค่อยหนีเที่ยวแล้ว
"เปล่าๆ กลับห้องเลยป่ะ กูอยากนอนว่ะ เมื่อคืนเล่นเกมจนดึก ง่วง" ผมบอก มันเองก็พยักหน้า ผมขับรถมาส่งมันที่คอนโด ก่อนจะขับรถกลับคอนโดตัวเอง ถ้าเป็นจันทร์-ศุกร์ผมไม่ค่อยกลับบ้านหรอกครับ บางเสาร์-อาทิตย์ถ้ามีธุระหรือเรียนพิเศษผมก็ไม่กลับเหมือนกัน แต่พ่อกับแม่ผมท่านเข้าใจว่าเรียนวิศวะมันเรียนหนักจริงๆ
แกร๊ก
ผมไขกุญแจเปิดประตู เดินเข้าห้อง กำลังจะปิดประตูอยู่แล้วเชียว
"พี่เจ!" ตะโกนสุดเสียง พี่มันแม่งดันประตูเข้ามาแล้วลงกลอนอย่างไว แม่งตามผมมาจนได้ อะไรของพี่มันอีกล่ะเนี่ย ผมถอยหลังมาสองก้าว ไม่อยากอยู่ใกล้ๆมัน หน้าตาพี่แม่งน่ากลัวได้อีก แล้วเข้ามาอยู่ในห้องผมแบบนี้ สองต่อสองแบบนี้ โคตรอันตราย
"พ .. พี่ เข้ามาในห้องผมทำไมวะ" ถามเสียงตะกุกตะกัก มือก็สั่น ใจก็สั่น พี่เจค่อยๆก้าวเข้ามาหาผม จนผมถอยไปติดผนังอีกฝั่ง
"กูจะเป็นบ้าแล้วตี่ กูกำลังจะเป็น มึงมาปั่นหัวกู แล้วมึงก็จะมาหายไปง่ายๆแบบนี้มันแฟร์หรอวะ" พี่มันพูดที่ข้างแก้ม ลมหายใจของพี่มันรดรินอยู่ขอบปากผม ผมนี่สั่นไปหมดแล้ว
"พี่อย่าทำแบบนี้ดิวะ ตี่บอกแล้วไงว่าแค่คืนเดียว"
"มึงพูดแบบนี้ได้ไงวะ กูลูกผู้ชายพอว่ะ ได้กับใครกูก็รับผิดชอบ" พี่มันพูดเอามือมาเกลี่ยปอยผมที่หน้าผมขึ้น
"ตี่ไม่ต้องการ .. ตี่แค่ "
"โกหก! มึงพูดสิว่ามึงไม่ชอบที่เรามีอะไรกัน มึงพูดสิครับว่ามึงไม่ได้ชอบ ไม่ได้รักกู!" ไอ้พี่เหี้ย ทำไมต้องกดดันด้วยวะ
"ตี่ .. ตี่" พูดไม่ออก ผมชอบพี่เจ ใช่ แต่คืนนั้นผมทำไปเพราะผมโมโห โมโหพี่เจที่ทำตัวแบบนั้น สุดท้ายผมก็ต้องมานั่งเสียใจซะเอง
"ตี่อะไรครับ .. ตี่ไม่ชอบพี่เจ .. หรือตี่ไม่ชอบที่พี่เจทำกับตี่ .. หืม" ผมหลับตาฟังคำพูดชวนสยิวของพี่เขา ลมหายใจร้อนๆถูกปล่อยมาสัมผัสกับผิวแก้มของผม ใกล้แล้ว ผมกำลังจะเคลิ้มกับคารมของพี่เจ
"ไม่เอาน่า อย่าเงียบสิครับ ตี่เพิ่งกลับมา ไปๆ พี่จะทำกับข้าวให้ เราไปเปลี่ยนชุดซะ" เขาปล่อยตัวผมแล้วดันผมเข้าห้องนอนมา ผมเองก็เหมือนต้องมนต์สะกด อยากจะเอ่ยปากไล่ แต่มันก็พูดไม่ออก พี่เจเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบข้าวของออกมาวางเรียง ผมเดินไปเปลี่ยนชุด ล้างหน้าล้างตาแล้วเดินออกมา พี่เจยิ้มให้ผมละลายไปหนึ่งที ก่อนจะหันกลับไปวุ่นวายกับข้าวของบนโต๊ะ ผมทำอาหารทานเองนะครับ แต่นานๆครั้ง และครั้งนี้ก็ดันมีอาหารคาวและผักสดพอดี
"พี่ทำแกงจืดหมูสับนะ ไข่เจียวอีกอย่างเราทานได้เนอะ" พี่เขาถามผมที่นั่งอยู่ที่โซฟา ไม่รู้สิ นั่งมองเขาจากตรงนี้ แผ่นหลังกว้างกำลังหันไปสนใจกับหม้อแกงจืด ทำให้ผมรู้สึกอยากครอบครองจัง
"ตี่ .. ตี่ครับ"
"อื้อออ"
"ตื่นเร็ว ข้าวเสร็จแล้ว" ผมขยี้ตาสองสามทีก่อนจะลืมขึ้นแล้วพบว่าหน้าพี่ตี่อยู่ใกล้ๆหน้าผม หลับไปตั้งแต่ตอนไหนวะเนี่ย
"ลุกมา จุ๊บ" อื้อออ ผมฟาดเข้าหน้าพี่เจดังเพี้ยะ ก็ตกใจนี่หว่า อยู่ดีๆก็มาจุ๊บปากเขาอ่ะ
"เจ็บว่ะ มือหนักนะ" เขาชี้หน้าผม ผมแสร้งไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินมานั่งที่โต๊ะทานข้าว อืม มีแกงจืดหมูสับวุ้นเส้น กับ ไข่เจียวสีสวย หิวเลยง่ะ กินเลยละกันนะ นานๆมีคนมาทำให้สักที
"เย็นนี้ไปงานวันเกิดเพื่อนเป็นเพื่อนหน่อย" พี่เจพูดขึ้นตอนที่กำลังนั่งทานข้าว
"ไปทำไม เพื่อนพี่ไม่ใช่เพื่อนตี่" ผมบอก ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
"อย่าให้ใช้กำลัง ให้ไปก็ไป" ผมเบ้ปาก แม่ง คนอะไรชอบใช้กำลัง พูดดีๆอีกนิดก็ไปละ โหมดโหดอยู่ได้
"กินเยอะนะครับน้องตี่ ฝีมือพี่เจอร่อยอ่ะดิ" ก็ไม่แย้งนะ เพราะอร่อยจริงๆ แต่ไม่อยากชม เดี๋ยวเหลิง
"งั้นๆ" ผมบอก พี่เจยื่นขามาเตะหน้าแข้งผม โห ขาก็แข็ง เตะมาได้
"กินเสร็จก็กลับห้องพี่ไปดิ" ผมบอก เก็บล้างเสร็จแล้วผมก็เตรียมตัวเปิดหนังเรื่องใหม่ที่ซื้อมาดู ถ้าง่วงจะได้นอนบนโซฟาไปเลย พรุ่งนี้ไม่มีเรียน
"ไม่อ่ะ อยู่กับตี่ดีกว่า" ไม่พูดเปล่า เดินมานั่งข้างผมแล้วดึงหมอนที่ผมกอดอยู่ไปกอดซะงั้น
"ตังมึงหอมว่ะ" มันทำท่ามาดมๆที่แถวซอกคอ ผมก็เอนหลบแต่ไม่พ้น
"อย่ามายุ่งดิ" ผลักหน้าพี่มันออกไป ไอ้พี่เจมันหัวเราะผมใหญ่เลย ไอ้บ้านี่
"ขอกอดหน่อยไม่ได้ไง แค่นี้ทำหวง" พี่เจเริ่มมีน้ำโห ก็มันอึดอัดนี่หว่า ลำพังมานั่งเบียดกันบนโซฟาตัวเดียวกันก็แน่นไปหมดละ ที่ยังมานั่งกอด นั่งหอมอีก นี่ห้องกูนะ ทำไมถึงไล่มันไปไม่ได้วะครับ
"คืนนี้ตี่ไม่ไปไม่ได้หรอ" ผมถาม พี่เจเอามือผมไปลูบ เล่นนิ้วทั้งห้านิ้ว บางทีก็เอาขึ้นไปจูบ ทำยังกับผมเป็นตัวอะไร
"ไปเถอะนะ พี่บอกเพื่อนแล้วว่าจะพาเราไป" พี่เจพูดแล้วหอมแก้มผมค้างไว้
"ทำไม" ผมถาม ทำไมต้องเป็นผม ทำไมผมต้องไป
"เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง" พี่เจไม่ตอบ แถมยังรัดตัวผมเป็นปลาหมึก พี่มันไม่ได้เกินเลยอะไรครับ มีบ้างที่ลูบๆ คลำๆ แต่ก็ไม่ได้มากกว่านั้น
.
"ที่นี่หรอ" ผมถาม ตอนนี้เรายืนอยู่หน้าผับที่เป็นผับดังใจกลางกรุง ผมเคยมาที่นี่แค่หนเดียวตอนมอปลาย แต่เข้าได้แปปเดียวก็ต้องกลับ ผ่านมาหลายปีที่นี่เจริญและดูคนเยอะมากกว่าเดิมอีก ค่าเหล้ากับค่ามิกซ์ก็โคตรแพง
"อืม ไปกัน เพื่อนพี่รออยู่" พี่เจจูงมือผมเข้าร้าน เมื่อเย็นผมเปลี่ยนชุดเสร็จก็ต้องไปนั่งรอพี่แกเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อง พี่เจหล่อมากครับ ตอนนี้หนวดเริ่มขึ้น ดูเถื่อนแบบผู้ดีเพราะพี่แกตัวขาวจั๊วะเลย
"ไงไอ้เจได วู้วๆๆ มันพาเด็กมันมาโชว์แล้วว่ะ" เดินเข้ามาโต๊ะเพื่อนพี่เจก็โดนแซวเลยครับ มีที่ผมเคยเห็นหน้าไม่กี่คน นอกนั้นคงเป็นเพื่อนจากมออื่น
"น้องตี่ใช่ไหมครับ ตัวจริงน่ารักกว่าที่เพื่อนพี่มันมาโม้ไว้อีกนะ" ผมยิ้มแหย นี่พี่มันเอาผมไปเม้ากับเพื่อนมันหรอวะ
"ตี่มา นี่ไอ้ก้อง ไอ้แชมป์ ไอ้ปิง ส่วนนี่เจ้าของวันเกิดไอ้เดย์กับแฟนพวกมัน นี่ชม นี่เก๋ .. พวกมึงนี่ตี่แฟนกู" ผมอึ้งไปชั่วขณะ เมื่อกี๊พี่มันว่าอะไรนะ ตี่แฟนกู !
"สวัสดีครับ" ผมไหว้และยิ้มให้พวกพี่ๆ แล้วก็หันไปมองหน้าพี่เจ พี่แม่งไม่มองหน้าผมเลยอ่ะ พูดอะไรออกไป รู้ตัวบ้างไหมวะ
"นั่งเลยๆ ไอ้ปิงชงเหล้าให้น้องดิ๊" ผมถูกจับมานั่งข้างๆพี่เจ อีกข้างเป็นพี่เดย์เจ้าของงานวันเกิด
"ทำตัวตามสบายนะน้องตี่ นี่แม่ตั้งชื่อเพราะตาตี่ป่ะครับ โคตรน่ารักอ่ะ" พี่เดย์พูดชม แฟนพี่เดย์ที่ชื่อชมก็หันมายิ้มหวานให้ ละลายไหมล่ะ
"คงงั้นครับ สุขสันต์วันเกิดนะครับพี่เดย์ ตี่ไม่มีอะไรให้เลย พอดีพี่เจเพิ่งบอก" ผมบอกกลับไป
"ไม่เป็นไรครับ ไอ้เจมันซื้อของหลายหมื่นให้ละ น้องตี่ไม่ต้องให้พี่แล้ว" ผมเลยได้แต่นั่งเกร็งดื่มเหล้าที่พี่ปิงชงให้ พี่เจแกก็ไม่ค่อยสนใจผมหรอกครับ แล้วจะพาผมมาทำไมเนี่ย
"เบื่อหรือไง หืม" พี่เจถามคลอเคลียอยู่ข้างหู ก็ไม่เบื่อนะครับ เหมือนมากินเหล้านี่แหละ นั่งไปนานๆก็เริ่มไม่เกร็งละ
"เปล่า" ผมตอบ พี่เจเอามือขึ้นมาโอบไหล่ผมไว้ คงกลัวผมเหงา มั้ง
"เดี๋ยวอีกสักพักค่อยกลับ นะครับ" ผมพยักหน้าไป พี่เจหอมแก้มผมอีกรอบก่อนจะหันไปเสียงดังกับเพื่อนๆ ส่วนผม พี่ชมพี่เก๋ก็ชวนคุยเรื่อยๆ สักพักก็ชวนผมไปเต้นด้านนอก ผมก็ไปครับ แต่ไม่ใช่ว่าผมไปเพราะเป็นพวกเดียวกพเขานะ ผมยังชอบผู้หญิงอยู่ ได้สีๆกับผู้หญิงมันก็ดีไปอีกแบบ
"เต้นใหญ่เลยน้า เมารึยัง" กำลังเต้นอยู่ดีๆมีผู้ชายมากอดผมจากด้านหลัง แต่พอได้กลิ่นแล้วถึงรู้ครับว่าเป็นเขา
"ยังอ่ะ พี่ไปดื่มกับเพื่อนดิ ตี่อยู่ได้" ผมบอก พี่เจหอมแก้มผมต่อหน้าทุกคน ผมเลยโดนแซว มีผู้หญิงหลายคนมองมาทางเราแล้วซุบซิบ บางคนส่งสายตาเยิ้มมาให้พี่เจ ดีเนอะ หล่อก็เงี้ยะ สาวชอบ
"อยากกลับแล้วอ่ะ กลับเลยได้ไหม" พี่เจถาม กระชับกอดแน่น ที่พูดว่ากลับคืออะไร จะไปนอนห้องผม หรือ ให้ผมไปนอนด้วย หรือ แยกกัน
"แล้วแต่พี่" ผมบอก หลังจากนั้นเราก็แยกกัน พี่เจพาผมไปลาพวกเพื่อนๆพี่เขาก่อนจะขับรถกลับมาคอนโดผม
"รู้หรือเปล่าว่าคืนนี้พี่ไม่กลับบ้าน" พี่เจพูดตอนจอดรถใต้คอนโด เขาเอื้อมมาปลดเบลท์ให้ผมแล้วเอามือไล้ตามโครงหน้าจนมาถึงริมฝีปาก ตอนนี้หัวแม่มือเขาวนเวียนอยู่แถวริมฝีปากผม
"พี่ต้องการอะไร" ผมถาม ถ้าไม่มีอะไรก็อย่ามาให้ความหวัง ผมชอบพี่เขา แต่ไม่ได้หมายความว่าอยากคบเป็นแฟน
"พี่แค่อยากกอดเรา" ผมหลับตากำมือแน่น แค่อยากกอดอย่างนั้นหรอ
"ถ้าอย่างนั้นก็กอดเลยดิ เอาแม่งในรถนี่แหละ เอาสิ แล้วก็กลับไป อยากกอดเมื่อไหร่ก็มา แล้วก็ไป!" ผมตะโกนลั่น รีบเปิดประตูรถ แต่พี่เจดึงผมไว้แล้วกอดผมไว้ทั้งตัว ตอนนี้ผมน้ำตาไหลแล้ว แม่งเจ็บจริงๆว่ะ
"ไม่ใช่อย่างนั้นตี่ พี่ขอโทษ ไม่เอาๆ ไม่ร้องนะครับคนดี พี่ขอแค่อย่างเดียว ตี่ฟังพี่นะ" พี่เจรีบพูด
"พี่ไม่ใช่คนดี และ พี่ไม่ได้รักตี่ แต่ตอนนี้พี่รู้ตัวแล้วว่าเริ่มชอบเรา พี่แค่อยากจะคบกับเรา ที่พี่บอกเพื่อนๆพี่ไปเพราะพี่คิดกับเราแบบแฟนจริงๆ ถ้าวันไหนที่มันไม่เวิร์คพี่จะยอมให้เราเดินออกไปเอง ได้ไหม เป็นแฟนกับพี่ เราจะค่อยๆเรียนรู้กันไป ได้ไหม" ผมกลืนน้ำลายและพยายามกลั้นน้ำตา ใช่ เรายังไม่ได้รักกัน มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ เป็นแค่ความชอบชั่วครั้งชั่วคราว
"ที่จริงไม่ต้องก็ได้ ถ้าพี่ไม่ได้รักตี่" พูดไปไม่ได้ประชด แค่อยากบอกว่าถ้าไม่คิดจะพัฒนาความสัมพันธ์ก็ตัดมันเสียแต่ตอนนี้
"แต่พี่ชอบเรา พี่คิดถึงเรา ที่ผ่านมาขอโทษที่ไม่เคยมองเห็น แต่ตอนนี้พี่ไม่มีใครในใจแล้วจริงๆ มีแค่เรา" พี่เจพูดน้ำเสียงจริงจัง แต่มันจะเชื่อได้แค่ไหน คนเรามันเปลี่ยนใจกันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
"ใครๆก็พูดได้" ผมบอก เริ่มเมาแล้ว ตอนแรกคิดว่ากินไม่เยอะ แต่ต้องโดนแกล้งชงหนักแน่ๆ ปกติผมไม่มึนง่ายขนาดนี้
"ให้พี่พิสูจน์สิ เชื่อพี่สิ" เขาพูดจับหน้าผมไปมองหน้าเขาแล้วเอามือเช็ดน้ำตาให้ผม
"ไม่เอา ตี่กลัว" ผมบอก อยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ
"กลัวพี่กลับไปชอบเก๋าหรอ .. หรือกลัวพี่ทิ้งเราไปหาคนอื่น" ไม่รู้สิ ตอบไม่ได้
"อย่ากลัวในสิ่งที่พี่พยายามทำมันเพื่อตี่ แค่ให้โอกาสพี่เหมือนที่พี่ให้โอกาสตัวเอง" ผมหลับตาตอนที่พี่เจก้มลงมางับที่ริมฝีปาก ผมค่อยๆเผยอปากรับริมฝีปากหนาและลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามา ในหัวตอนนี้มีแต่คำบอกชอบของพี่เจ ผมไม่รู้ว่าจะยอมให้เขาดีไหม แต่ร่างกายมันก็ไม่ปฏิเสธ ผมต้านแรงปราถนาของตัวเองไม่ไหว ถ้าหากว่าคืนนี้เขาขอกอดผม ผมเองก็คงยอม
TBC.
เอาเท่านี้ไปก่อนนะคะ
หู้ยย งานเยอะค่ะช่วงนี้
ยังรักทุกคนเหมือนเดิมนะคะ
ดูแลสุขภาพกันด้วยน้าาา
ปล. ใครอยากอ่านน้องเกี๊ยวตามไป รักต้องยุ่ง ♥ นะคะ
ขอบคุณค่ะ