หัวข้อ: [นิยายตลกขบขัน] เพราะเขาเป็นพ่อเลี้ยง

[sinsinz]

ตลกค่ะ  ตลกมากก  ตลกจนเสียงหัวเราะแหบแห้งกันเลยทีเดียว.....

 

[Chompooiriza]

กานต์...

ในความคิดเราคือ พ่อเลี้ยงตายแล้ว พ่อเลี้ยงตายแทนกานต์หรือ?

ยอมรับว่าเสียดายนิดๆ

เพราะเรื่องนี้เล่าในมุมกานต์มาโดยตลอด

กานต์อาจจะเกลียดพ่อเลี้ยง แต่เราว่าพ่อเลี้ยงทั้งรักทั้งหลงกานต์แบบสุดๆเลย

แต่คือคนที่ตายไปแล้วก็เอากลับมาไม่ได้ คนที่อยู่ก็ต่อสู้ต่อไป...

ความตลกของเรื่องคงเป็นกานต์ที่ควรตายไปตั้งแต่สามตอนแรก

กลับเหลือรอดอยู่เป็นคนสุดท้าย...

แต่งดีมากๆ ตามมาหลายเรื่องแล้ว สนุกจนวางไม่ลงเลยค่ะ นับถือๆ

[Silvan]

หน่วงจนเครียดเลยอ่ะจบแบบนี้

[noozzz]

สรุป คือ มีอาการทางประสาทมาตั้งแต่เด็ก เพราะเกือบโดนพ่อตนเองข่มขืน กลายเป็นคนเก็บกด ไม่ไว้ใจใคร  พอมาโดนพ่อเลี้ยงข่มขืนอีก ก็ยิ่งเก็บกด ต่อมาก็เจอเพื่อนแย่ๆ สุดท้ายประสาทแดกกก

[mukmaoY]

คือเข้าใจว่ากานต์รอด แต่มางงตรงคอมเมนต์ พ่อเลี้ยงตายได้ไง เราอ่านข้ามไปเหรอ  งงแป้บ

[Aueizii]

ห้ะ !!! สั้นไปปปปปป 

[cowinsend]

คือเข้าใจว่ากานต์รอด แต่มางงตรงคอมเมนต์ พ่อเลี้ยงตายได้ไง เราอ่านข้ามไปเหรอ  งงแป้บ

จากข่าวเสียชีวิตหนึ่ง สาหัสหนึ่ง
จากตอนท้ายที่บอกเด็กชายรอด คือพ่อเลี้ยงตายจ้า

ความจริงเราก็สงสารน้องนะ แต่ก็ไม่เคยเกลียดพ่อเลี้ยงเลย  ไม่อยากจบแบบนี้จริงๆ

[José_Gil]

คนไข้หญิงนั่นคือแม่กานต์สินะ
พ่อเลี้ยงตาย กานต์รอด อืม 555 

เคยอ่านตอนลงแรกๆเมื่อเกือบสองปีที่แล้ว แล้วก็ลืมไป เพิ่งจะอ่านใหม่ในวันนี้ตั้งแต่ตีสองจนจะตีห้าละ คิดว่าอ่านแล้วรู้สึกบันเทิงขึ้นมากนะ จากช่วงนั้น ไม่รู้ว่าเพราะโตขึ้น หรือเหนื่อยเกินไป ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ สำหรับนิยายตลกเรื่องนี้ ส่วนตัวคิดว่ากานต์เป็นคาแรกเตอร์ที่เราเกลียดมากเลยละ เหมือนกับใครบางคนที่รู้จักเลย บางทีชีวิตก็ไม่ได้มืดสนิทไปหมดหรอก ถ้าเราจะแสร้งลืมๆมันไปบ้าง ราตรีสวัสดิ์ค่ะ แล้วก็ สุขสันต์วันจันทร์555555555

[Freja]

ไม่รู้สิ เราไม่แน่ใจว่าอยุ่คนเดียวแล้วจะดีสำหรับกานต์ เป็นอิสระจริง แต่.....จะมีใครช่วยกันกานต์ไว้จากตัวของกานต์เอง?   มองอย่างเป็นไม่เข้าใครออกใคร กานต์มีจิตที่ไม่ปกติ   โลกของกานต์บิดเบี้ยว   กานต์เซ็นต์ให้ปลดเครื่องช่วยหายใจแม่ก็แสดงว่าสามารถไปไหนมาไหนได้แล้ว  พ่อเลี้ยงเลวอย่างไม่ต้องสงสัยที่ทำสารพัดกับกานต์  ในขณะเดียวกันพ่อเลี้ยงคือตัวกันกานต์จากสิ่งอื่นๆ(แม้ว่าจะเป็นผู้ทำร้ายกานต์เองก็ตาม)  มาตอนนี้กานต์เป็นอิสระแล้ว  แต่เรากลัวคำว่า*อิสระ*ของกานต์จริงๆ  เพราะมันไม่มีตัวเหนี่ยวรั้งอะไรกานต์ไว้อีกแล้วทั้งด้านดีและด้านไม่ดี

[drasil]

ตามมาอ่านต่อค่ะ เคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว แต่มันสนุกมากจริง กลัวใจอ่ะค่ะ แบบกลัวจะค้างถ้านักเขียนหายไป (เหมือนเรื่อง เขาหาว่าผมเป็นตัวร้าย ที่ยังรออยู่นะ ฮืออออ) ก็เลยขอรอจบก่อน แล้วก็มาย้อนอ่านอีกทีรวดเดียว หมดน้ำตาไปเป็นถังเลยค่ะ แต่สนุกมาก

[BABYBB]

อ้าว มาส่งท้ายงี้ ต่อภาค2มั้ยหละ 555555555

[CIndY59]

น้องเซนต์ยินยอมให้เอาสายอ๊อกซิเจนออกจากแม่
พ่อเลี้ยงก็มาตายไป สรุปน้องก็อยู่ตัวคนเดียว

แต่เเกร่งขึ้น เลือดเย็นขึ้น

[angel_Z4]

...เอ๊ะ?!!

[Bb nale]

อ่านเรื่องนี้ แล้วรู้สึกไม่มีอารมณ์อ่านแต่ก็มีนะ ทุกอย่างขัดแย้งกันและเยาะเย้ยชีวิตกานต์ไปในทีคือทำเหมือนไม่กลัวที่จริงมันก็แค่เด็กคนนึงที่กลัวหมดทุกอย่าง

[lucifermafis]

ถ้ามองในมุมเรากานต์เป็นคนประเภทที่เราเกลียดแบบชีวิตอะไรจะมืดมนปานนั้นวะ ทำไมไม่มองหาอะไรที่ทำให้มีความสุข แต่ถ้ามองในอีกมุมนึงกานต์ก็น่าสงสารมากถึงมากที่สุดเพราะนางเหมือนเด็กหลงทางไม่มีใครคอยชี้นำ ไม่รู้จักความสุขจริงๆ เก็บกดจมอยู่กับความทุกข์ทั้งๆที่อายุแค่นี้เพราะผ่านเหตุการณ์ร้ายแรงจริงๆ หน่วงตรงสุดท้าย พ่อเลี้ยงเลือกแสดงออกในทางผิด เรื่องมันเลยไปไกลจนกู่ไม่กลับ นิยายเรื่องนี้เหมือนสะท้อนความบิดเบี้ยวของสังคมและจิตใจคนจริงๆ


สุดท้ายนี้ขอบคุณคนเขียนที่เขียนนิยายที่มีคุณภาพเรื่องนี้ออกมา เป็นกำลังใจให้ค่ะ


ปล.ไม่เคยเม้นท์อะไรยาวและมีสาระขนาดนี้มาก่อน5555

[manawzaa_25]

กรี๊ดดดดดด จบซะแล้วววววว จบแบบ......
ต่อหน่อยได้ม้ยค๊า ณ จุดๆ นี้คือสงสารทั้งกานต์และพ่อเลี้ยง
อยากรับรู้ในมุมของพ่อเลี้ยงบ้าง อารมณ์คนทั้งรักและหลง + จิต ทั้งน่ารังเกียจแต่ก็น่าสงสาร
กลัวความเป็นอิสระของกานต์ มันดูน่ากลัว
ถึงจะอ่านแล้วรู้สึกเกลียดพ่อเลี้ยง แต่ก็อยากให้สองคนนี้สมหวังกันนะคะ
ถ้าพ่อเลี้ยงปรับตัวอีกนิด ลดความ S ลงหน่อย

[แกมแก่มแก้มแก๊มแก๋ม]

เป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ อ่านจบสตั้นไปสักครู่ แล้วเลื่อนหน้าต่อไปเพราะคิดว่ายังไม่จบ เลื่อนจนสุดก็ต้องเลื่อนกลับเพราะมันสุดแล้ว

เป็นเรื่องที่คาดเดาตอนต่อๆไปลำบากมาก อ่านทุกตัวอักษรอย่างจดจ่อ

ในที่สุดหนูกานต์ที่ทรมานมานานก็มีจุดจบของเขาสักที 

ปวดใจ กดนิยายเรื่องนี้Fav.ไว้อีกเรื่อง รอติดตามผลงานต่อไปค่ะ 

[ป๋า]

Here!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
อ่านรอบแรกผมป่วงนะ แต่อ่านรอบนี้ จบแบบนี้ คือดีอ่ะ ผมชอบบบบบบบบบบบบบ

มันล้ำค่ามาก ตลกฝุดๆ โดนใจ๊!!!!!!!!!!!!!!

ป๊าบครุง..แต่งงานกับผมเหอะ ผมว่าผมหลงรักคุณเข้าแล้ว 

[ตีสี่]

อืม... จะว่ายังไงดีละ  ในความคิดของเรา เราว่ากานต์มันก็ทำตัวเองนะ ตอนเป็นเด็กก็อาจจะใช่นะเรื่องพ่อแม่สังคมโน่นนี่นั่น แต่อยู่รอดมาสิบแปดปีแล้วป่ะว่ะ รักสบายจนยอมโดนข่มขืนต่อไปเรื่อยๆ นั่นก็คือสิ่งที่กานต์เลือกแล้วนะแหละ

[Raina]

นอนคิด แล้วกลับมาแก้ไขความ(น่าจะ)เข้าใจผิดของตัวเอง

"ญาติคนเดียวที่เหลืออยู่" >> ไม่พ่อเลี้ยงก็น้องกานต์

"เด็กชายยังหายใจ" >> น้องกานต์

"คนหนึ่งเสียชีวิต คนหนึ่งสาหัส" >> จริงๆคนที่เสียชีวิต อาจจะเป็นคนที่ขับรถมาชนก็ได้ แต่พอรวมกับ 2 ประโยคข้างบน น่าจะแปลว่า พ่อเลี้ยงตาย น้องกานต์รอด?

อยากอ่านมุมมองของพ่อเลี้ยงบ้างจัง อาจจะยิ่งทำให้เรื่องนี้ตลกขบขันมากขึ้นน้า

[mermixx]

อ่านจบรวดเดียวเลยค่ะ สนุกมาก ทำให้เราได้มองอะไรใหม่ๆในแง่ลบ (เอ๊ะ)
น้องกานต์คือความคิดหนูติดลบมากลูก ตลกขนาดนั้นหนูไปเปิดคาเฟ่หาเลี้ยงชีพไหม .. 5555

น่าเสียดายค่ะที่พ่อเลี้ยงตาย เราสัมผัสได้ถึงความรักนิดๆ นิดเดียวจริงๆของพ่อเลี้ยง
แต่พ่อเลี้ยงก็ยังมีความรักให้น้องกานต์ ไม่เหมือนคนรอบข้าง

ที่กลัวคืออิสระของน้องกานต์ เราคิดว่าความคิดแบบน้องมันน่ากลัวเกินไป ดูเป็นคนที่ไม่แยแสกับชีวิต นั่นแหละที่น่ากลัว
เพราะพ่อเลี้ยงก็ตายไปแล้ว ไม่มีคนคอยคุม(ถึงแม้จะคุมได้นิดเดียวก็เถอะ)

จัดว่าเรื่องนี้เป็นนิยายที่จิตมากค่ะ แต่น่าแปลกที่ทำให้เราหัวเราะกับความคิดของน้องกานต์ได้ 

ถ้ามีโอกาสเปิดกระทู้แนะนำนิยายในเว็บอื่น เราขออนุญาตินำนิยายเรื่องนี้ไปพูดถึงนะคะ  ขอบคุณค่ะ

[zuu_zaa]

 

[howru]

ขบขันยันบทส่งท้าย..

[Ryoooo]

เพิ่งกล้าเข้ามาอ่านตอนจบ
เฮ้ออออ สุดท้ายน้องก็อยู่คนเดียว
จะอยู่ได้อย่างไงนะ ตลกแท้ 

[kasanit]

โอยยย ดาร์กมากค่ะ ขอชมคนแต่งเลยค่ะ คุณเก่งมาก หายากมากนะ นิยายที่ดำเนินเรื่องแบบนี้ มุกจิกกัดเสียดสีนี่ใช่เลย ขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องนี้นะคะ

[poyhoney]

เสียใจอ่ะ เราชอบพ่อเลี้ยงนะ (หรือว่าเราจิตวะ)

[cheetah03]

แล้วน้องจะอยู่ยังไง....

[GAZESL]

ตลก...ร้าย 

[AllStaRK]

พึ่งมาอ่านค่ะ แต่บอกเลยสมชื่อเรื่อง ตลกค่ะ ขำค่ะ ฮาค่ะ คนแต่งเก่งค่ะ บูชา

[natty.poko]

อยากบอกว่า เราเคยอ่านนิยายหลายเรื่อง ที่พระเอกจิตๆ ชอบใช้กำลัง กักขังนายเอก และบลาๆ เท่าที่พระเอกเลวๆ คนนึงจะทำได้ แต่เราไม่เคยรู้สึกว่าอ่านแล้ว หน่วงใจ เท่านี้มาก่อนเลย คงเป็นเพราะ ปกติแนวพระเอกจิตๆ ทำไม่ดีกับนายเอก ถึงนายเอกจะเจ็บปวด แต่สุดท้ายก็ยังมีความสุขกับพระเอกในหลายๆ ครั้ง ทำให้อ่านแล้วไม่รู้สึกหน่วงมากนัก แต่สำหรับเรื่องนี้ อ่านแล้วปวดใจมาก เพราะตลอดทั้งเรื่อง กานต์มีความทุกข์ตลอดเวลา หรือเป็นส่วนใหญ่ เศร้า ปวดหัว หรือจิตตก จนเราหน่วง แล้วปวดใจไปด้วย จนถึงบทสุดท้าย ก็ยังหน่วง เหมือนเรื่องนี้เป็นอีกด้านของความรักที่พระเอกจิต และนายเอกไม่มีความสุข ถึงแม้พ่อเลี้ยงจะพยายามทำให้กานต์มีความสุขหลายครั้ง แต่ดูๆ ไปแล้วเหมือนเป็นเสี่ยเลี้ยง ซื้อของให้  พาไปกินข้าว สุขทางกาย แต่ไม่ถึงใจ สุดท้าย กานต์ก็ยังไม่มีความสุขสักที

ที่เวิ้นไว้ยาวนี่ ไม่ใช่อะไร ขอตอนหลังบทสุดท้ายด้วยค่าาา อยากเห็นกานต์มีความสุข
ในตอนก่อนสุดท้าย รู้สึกสัมผัสได้เล็กๆ ถึงความสุขของกานต์....

"สุดท้ายผมจึงได้รู้

ว่าเป็นอิสระแล้ว"