*หลุดจอง* ^O^ {เสน่ห์รักปักใจ}....กัส & วิน>>> [31/1/60]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: *หลุดจอง* ^O^ {เสน่ห์รักปักใจ}....กัส & วิน>>> [31/1/60]  (อ่าน 357668 ครั้ง)

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
อือออ แอบสงสารหมอพจน์เหมือนกันนะ เฝ้าอยู่เป็นปีแต่ไม่สำเร็จ
จะว่าไปหมอมิคก็ว่างอยู่นะ ถ้าสนใจก็ติดต่อคนเขียนได้จ้า :z2:
ตอนนี้มันไม่เรียกว่าตอดแล้วนะวิน แต่อย่างว่าอ่ะนะ กำลังอยู่ในช่วงทำคะแนน
ป.ล.เชียร์วินเหมือนเดิมมมม :a3:
 :L2:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
สงสารพี่หมอพจน์เหมือนกันนะ ว่าแต่หมอมิคเค้าว่างอยู่ไม่ใช่หรอคะ พี่หมอพจน์ไม่ลองเก็บไปพิจารณาบ้างล่ะคะ  :m12:
หมอกัสน่ารัก น่าเอ็นดูอ่ะ วินจะอดใจไหวมั้ยเนี่ย
แอบกระซิบค่ะ ว่ามีคู่ให้หมอมิคแล้วแต่จะใช่หมอพจน์มั้ยโปรดติดตามค่ะ
คือ อย่าโกรธเค้านะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่อ่านตอนหวาน ๆ แล้วรู้สึกขัดใจ ความรู้สึกที่ไม่ชอบผู้ชายแบบวินมีอยู่
เยอะมาก ไม่อยากให้คืนดีกันเร็วเกินไป แบบเหมือนกัสให้อภัยง่ายเกินไป
คนแบบวินสมควรแล้วเหรอที่จะได้คนดี ๆ แบบกัสไป
เป็นเรื่องแรกจริง ๆนะที่อยากให้มีมาม่า
ไม่โกรธค่ะคนเขียนยินดีรับทุกคำติอยู่แล้ว วินโดนมาเยอะค่ะไม่เป็นไร :laugh:
อาจดูว่ากัสให้อภัยง่ายโนะแต่คนมันรักแบบปักใจเลยยอมมองข้ามสิ่งไม่ดีของวิน
เลือกที่จะให้อภัยวินและเปิดโอกาสให้ตัวเองมีความสุขกับคนที่ยังรักอีกครั้ง
และ  :pig2: ค่ะ ขอให้แวะเวียนมาอ่านและติเยอะเลยน้า
เราเอง...(ยกมือ)  เรานี่แหล่ะสงสารหมอพจน์อ้ะ 
สมกับเพลงนี้จริงๆ  (ไม่รุคนเขียนเคยฟังอ๊ะป่าว)
หรือ...ผู้หญิงนั้นชอบคนเลว  ยิ่งเลวเท่าไหร่ยิ่งดี  มันยิ่งกระตุ้นให้เธอมอบหัวใจ 
5555  วินเอ้ย  อย่าทำให้กัสเสียใจอีกนะ
เคยฟังค่ะ  ใช่มั้ยสังเกตดูคนรอบตัวเรามักชอบผู้ชายเลวๆอาจเพราะว่า
คนดีมันไม่ค่อยได้ลุ้นหรือไม่ท้าทายอ่ะ  :impress3:
ส่วนหมอพจน์ต้องรอดูนะคะ
อือออ แอบสงสารหมอพจน์เหมือนกันนะ เฝ้าอยู่เป็นปีแต่ไม่สำเร็จ
จะว่าไปหมอมิคก็ว่างอยู่นะ ถ้าสนใจก็ติดต่อคนเขียนได้จ้า :z2:
ตอนนี้มันไม่เรียกว่าตอดแล้วนะวิน แต่อย่างว่าอ่ะนะ กำลังอยู่ในช่วงทำคะแนน
ป.ล.เชียร์วินเหมือนเดิมมมม :a3:
 :L2:
:กอด1: ปลอบหมอพจน์ให้แล้วค่ะ ร้องไห้กระซิกๆเชียว 5555
นายวินมันตอดจนหมอกัสระทวยไปเลย :o8:

################

 :pig4: ทุกเม้นที่ให้กันมาค่ะ +1ให้คนน่ารักที่เม้นน้า

forever-yunjae

  • บุคคลทั่วไป
วินอย่าทำกัส เสียใจน๊าา า า
น่ารักกันจังเลย ๆ วินกัส วินกัส 555

อยากให้หวาน ๆ แบบนี้ต่อไปค่ะ

สู้ ๆ ค่ะ คนแต่ง :)

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
มีคนพยายามทำคะแนนชดเชย :laugh:
ช่วยหาคนปลอบใจหมอพจน์ด้วย
+1

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
วินอย่าทำกัส เสียใจน๊าา า า
น่ารักกันจังเลย ๆ วินกัส วินกัส 555
อยากให้หวาน ๆ แบบนี้ต่อไปค่ะ
สู้ ๆ ค่ะ คนแต่ง :)
:-[ ดีใจที่มีคนชอบแบบหวานๆอ่ะ  แต่งเองก็เลี่ยนเอง555
มีคนพยายามทำคะแนนชดเชย :laugh:
ช่วยหาคนปลอบใจหมอพจน์ด้วย
+1
ใช่ค่ะวินมันเร่งทำคะแนนอยู่แต่แอบตอดตลอดๆ :impress2:
และต้องรอตามเรื่องหมอพจน์ดูนะคะ

ปล.+1ให้ทั้ง2ท่านแล้วนะคะ
 :pig4: ที่ติดตาม

ออฟไลน์ indy❣zaka

  • กระซิกๆ เบื่อดราม่า...
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-26
นิยายสนุกดีค่ะ
แต่ที่ไม่ชอบเลยคือ  อ่านนิยายเหมือนอ่านแชทmsnอ่ะค่ะ
แนะนำคนเขียนว่า นิยาย1ตอน ตอบเม้น1ครั้ง จะดีกว่าไหม
เพราะที่อ่านมา นิยายลง1ตอน แต่คนเขียนตอบเม้น4-5ครั้งเลยอ่ะค่ะ

แล้วกฎเล้าเขาก็มีลงไว้ชัดเจนอยู่แล้วด้วยนะคะ

อ้างถึง
6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เีดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
ถ้าแก้ไขตามกฎนี้ จะดีมากค่ะ  :กอด1:

ขออภัยล่วงหน้า ถ้าเกิดเราเรื่องมากเกินไปนะคะ

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
นิยายสนุกดีค่ะ
แต่ที่ไม่ชอบเลยคือ  อ่านนิยายเหมือนอ่านแชทmsnอ่ะค่ะ
แนะนำคนเขียนว่า นิยาย1ตอน ตอบเม้น1ครั้ง จะดีกว่าไหม
เพราะที่อ่านมา นิยายลง1ตอน แต่คนเขียนตอบเม้น4-5ครั้งเลยอ่ะค่ะ

แล้วกฎเล้าเขาก็มีลงไว้ชัดเจนอยู่แล้วด้วยนะคะ
ถ้าแก้ไขตามกฎนี้ จะดีมากค่ะ  :กอด1:

ขออภัยล่วงหน้า ถ้าเกิดเราเรื่องมากเกินไปนะคะ

รับทราบและขอบคุณค่ะ ^^

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
 :L2: เก็บดอกไม้ของคนข้างบ้านมาฝาก MISS-U เต็มอ้อมแขนคะ(จุ๊ จุ๊ อย่าบอกคนข้างบ้านนะค่ะ :laugh:)
ถึงกัสจะให้อภัยวินแล้วต่คนอ่านยังไม่ให้อภัยวินที่ทำกัสเสียใจ :beat:

ออฟไลน์ aum_15597

  • สายน้ำไม่หวนกลับ วันเวลาไม่หวนคืน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 270
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
หวง+หึงเลยละซิ
แน่ละน่อรอมาเป็นปีเลยนิน่า
 :L2: :กอด1:

ออฟไลน์ Cherry Red

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-0
รู้สึกได้เลยว่า พี่หมอพจน์กับนายวิน มันคนละเลเวลกัน ( อาจจะหมายถึง ความกระล่อน )
พี่หมอพจน์ใช้เวลาเป็นปี ได้แต่มอง ส่วนนายวิน ทั้งครั้งโน่นและครั้งนี้ ใช้เวลากี่วันที่ไหน?
คลุกวงในไปเรียบร้อย ( ถ้าไม่เกรงใจ...มีหวังเสร็จไปแล้ว  :m26: )
พี่หมอพจน์เลือกที่จะถอยเพื่อไปตั้งหลักคิดแผนใหม่ หรือถอยไปทำใจ รับประทานแห้วกระป๋องกันแน่นะ...  :m28:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
@TarnTaWan.............ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะจะปิดเป็นความลับน้า :กอด1:

@aum_15597............. :laugh:เป็นนิสัยของผู้ชายอ่ะค่ะ ^^

@Cherry Red............. :กอด1: ปลอบนะคะ

 :pig4: ที่เม้นให้กันค่ะ +1กันไปแล้วน้า

การตอบเม้นของเราเหมือนเป็นการเทคแคร์คนอ่านเรื่องนี้ที่เราแต่งอยากให้รู้ว่า

คุณสำคัญสำหรับเราค่ะ ที่เสียเวลาเม้นให้กัน แต่มันก็อดไม่ได้โนะเห็นแล้วอยากตอบ

ขอบคุณอ่ะ :monkeysad:  ต่อไปเพื่อรักษากฎของเล้าขอตอบทุุกเม้นเหมือนเดิม

แต่คงขอเป็นวันละครั้งแทน(ไม่รู้คนเม้นอยากอ่านที่ตอบมั้ยแต่เราอยากตอบ) o18

 :L1:

ปล.เช้าค่อยอัพต่อนะคะ  ตามต่อช่วงเช้าค่ะ ^^

ออฟไลน์ vascular

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 412
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-2

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนที่ 19

กัส
เสียงรายการโทรทัศน์ที่ดังมาจากปลายเตียงไม่ได้รับความสนใจจากร่างบางบนเตียงที่กำลังเปิดโน๊ตบุ๊คท่องโลกอินเตอร์เน็ทเวปไซด์ยอดฮิตที่สามารถพูดคุยกับเพื่อนผ่านหน้าจอแค่เสี้ยววินาที  จวบจนรับรู้ถึงสัมผัสเย็นชื้นที่ผิวแก้มเค้าจึงเงยหน้ามองต้นเหตุที่มายืนใกล้เตียงในสภาพผ้าขนหนูผืนเดียวพันท่อนล่าง  ชิ น่าหมั่นไส้ทำมายิ้มกว้างตาเยิ้มใส่เค้า  วินจะรู้มั้ยเนี่ยที่เค้าส่งค้อนให้ตอนนี้เพื่อกลบเกลื่อนอาการเขินอายของตัวเองอยู่  จะไม่ให้อายได้ไงคนที่รู้สึกดีด้วยมากๆมาโชว์ซิกแพคแน่นๆกับยิ้มเชิญชวนขนาดนี้

“น่าไม่อายรีบไปแต่งตัวเลยไป”

แอบดุร่างเกือบเปลือยตรงหน้าให้ออกไปจากสายตาเพราะหน้าเค้าจะไหม้แล้ว  วินหัวเราะในคอคงรู้ว่าเค้าอายที่ได้เห็นหุ่นของวินและเดินออกไปแต่งตัว  ไอ้ตาเค้าเนี่ยเป็นไรไม่รู้คอยแต่แอบชำเลืองดูร่างที่หันหลังให้ไม่อยากให้เจ้าตัวรู้เดี๋ยวจะได้ใจแค่นี้เค้าก็ขาดทุนไปมากแล้ว 

“นั่นแน่แอบมองวินเหรอ  กัสอยากดูอะไรบอกวินซิครับที่รักเดี๋ยววินจัดให้”

ร่างสูงหันกลับมาอย่างรวดเร็วคงรู้ว่าเค้าแอบดูและล้อเลียนให้เค้าได้อายอีก  แถมวินที่แต่งตัวด้วยเสื้อกล้ามและบอกเซอร์พร้อมนอนก็เดินมาถึงตัวเค้ายื่นหน้ายื่นตามาใกล้อย่างยียวน

“ฮึ  ใครอยากดูกันก็แค่....นั่นแหละ  วินอาบน้ำเสร็จก็นอนนะเดี๋ยวกัสไปนอนห้องมิคแล้ว”

ยังไม่ทันที่เค้าจะลุกจากเตียงวินก็แกล้งล้มทับมากอดเค้าไว้ทั้งตัวกับเตียงนอน

“ฮือ  วินไม่เอานะอย่าแกล้งกัสซิ”

“วินไม่ได้แกล้งซะหน่อย  แค่ขอกอดหน่อยเดียวนะ / จุ๊บ”

“อ๊ะ  ไหนบอกแค่กอดไงขี้โกงอ่ะ”

คนที่ขอแค่กอดยังไม่ทันจบประโยคก็ขโมยจุ๊บปากเค้าไปซะแล้วจะไม่ให้โวยได้ยังไงกันไอ้คนเจ้าเล่ห์  เค้าหันหน้าหนีเมื่อคนข้างบนที่ทำท่าจะก้มลงมาอีก

“ฮึๆๆ  ครับวินไม่แกล้งแล้วขอนอนกอดกัสหน่อยนะคิดถึงจัง  เดี๋ยวค่อยไปหามิคนะครับ  นะ”

เสียงออดอ้อนส่งมาอีกแล้ววินคงรู้นะเนี่ยว่าเค้าแพ้เสียงอ้อนของเจ้าตัวจึงขยันอ้อนให้เค้าใจอ่อนซะเรื่อยเลย  เค้าก็ไม่ปฏิเสธจึงยอมให้ไอ้ตัวโตเนี่ยกอดไป  วินซุกหน้ามาที่อกเค้านิ่งๆจนตอนนี้ได้ยินแต่เสียงโทรทัศน์ที่ปลายเตียง

“กัสครับวินรักกัสนะ  วินขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมา”

วินจะทำหน้ายังไงไม่รู้เพราะเจ้าตัวซบหน้าไปกับอกเค้าตอนนี้เค้าสัมผัสถึงความอุ่นชื้นที่กลางอก  ตกใจที่มันเกิดมาจากวินจะพลิกหน้าเจ้าตัวออกจากอกก็ทำไม่ได้เพราะวินฝืนตัวไว้คงไม่อยากให้เค้าเห็นน้ำตาของตัวเอง

“วิน”

“วินอยากเจอหน้ากัส  อยากขอโทษ  อยากแก้ตัวกับสิ่งที่ทำแบบไม่ตั้งใจ  แต่วินรู้ว่าวินเลวจนกัสไม่อยากเจอวินอีก  รู้ทั้งรู้ว่ากัสอยู่ไหนแต่ไม่กล้าไปหา  ได้แต่รอให้กัสคลายความโกรธยอมเจอวินให้โอกาสวินได้แก้ตัว  จนวันนั้นที่วินได้รับโอกาสจากกัสวินดีใจมากรู้มั้ยครับ  ตอนนี้วินมีความสุขจนภาวนาขออย่าได้เป็นแค่ฝันที่มีกัสอยู่แบบนี้  ได้กอดกันสัมผัสได้ถึงไออุ่นของกัส  กลิ่นหอมๆจากตัวกัสวินขอแค่นี้ขอมีแค่กัสเท่านั้น”

คนตัวโตที่ซบอกเค้าอยู่พูดความรู้สึกที่เจ้าตัวคงอัดอั้นมานานเหตุก็คงมาจากเค้าที่ทำให้วินเป็นทุกข์  แต่เราก็ทุกข์กันมาทั้งคู่และเค้าก็ตัดสินใจแล้วว่าจะให้โอกาสวินและตัวเค้าอีกครั้งให้เรามีความสุขร่วมกันในรักครั้งนี้ที่เราจะค่อยๆสร้างให้มั่นคงและแข็งแกร่งกว่าครั้งก่อนที่แค่มีคนมาสะกิดก็พังครืนไม่เป็นท่า  แต่รักครั้งนี้แม้มีพายุมาเราจะจับมือกันและฝ่าฟันมันไปให้ได้  เค้าจึงเอื้อมมือลูบหัววินพร้อมพูด

“วินครับเราจะเริ่มกันใหม่เรามาลืมเรื่องเก่ากัน  เพราะครั้งนั้นไม่ใช่แค่วินที่ผิดกัสก็ผิดที่ไม่ยอมฟังความจากวินและเราก็เจ็บกันทั้งคู่  เพราะงั้นกัสให้สัญญากับวินว่าเราจะคุยกันทุกเรื่องมีอะไรก็จะถามไม่เก็บให้คาใจ  วินเตรียมโดนซักได้เลย ฮิๆ”

“ ฮึๆ  วินก็ให้สัญญาว่าจะรักกัสคนเดียวและให้กัสเชื่อใจวินนะครับ”

วินเงยหน้าเมื่อเอ่ยปากสัญญากับเค้าตาที่สบมานั้นจริงจังและเค้าก็จะเชื่อในสัญญาที่วินให้ไว้  วินก้มหน้ามาริมฝีปากเราสัมผัสกันแผ่วเบาเนินนานไม่ได้ลึกซึ้งแต่ให้ความรู้สึกอ่อนหวานและมั่นคงที่วินคงอยากสื่อมาให้เค้ารับรู้  เราผละออกจากกันและต่างส่งยิ้มอ่อนหวานไปให้อีกฝ่าย ‘มีความสุขจัง’ เค้าและวินคงสุขจนล้นและส่งผ่านมาทางแววตาที่เราสบกัน  วินเอนตัวลงอีกครั้งและดึงเค้าเข้าไปซบอกกว้างที่อุ่นและคุ้นเคย  เค้านอนอยู่ในอ้อมกอดอุ่นของวินอยู่นานและไม่มีเสียงพูดระหว่างเราแค่ซึมซับความสุขระหว่างกันไม่ต้องมีบทสนทนาก็สามารถสื่อถึงความรักที่เรามีให้กันได้ 

“กัสครับ  หมอพจน์นี่มาจีบกัสเหรอ  หืม”

“ฮึๆๆๆ  แล้ววินคิดว่าไงล่ะ”

อยู่ๆวินก็ส่งคำถามนี้มาเค้าก็ไม่แปลกใจนักเพราะเมื่อเย็นที่ 2 คนนี้เจอกันเจ้าของอ้อมกอดนี้ก็ทำตัวหาเรื่องและแสดงความเป็นเจ้าของเค้าซะออกนอกหน้า  ก็คงจับสังเกตพฤติกรรมของหมอพจน์ได้มั้ง

“หมอพจน์นั่นมาชอบกัสแน่ๆส่งสายตามาให้กัสซะหวานขนาดนั้นไม่รู้ก็แย่แล้ว”

วินพูดประโยคนี้พร้อมจ้องมาที่ตาอย่างจริงจังออกแนวหวงแหน  ทำเอาหมั่นไส้พฤติกรรมที่ไม่เคยเปลี่ยนนี้ของเจ้าตัวเลย

“วินก็รู้แล้วนี่  แต่ไม่ต้องแสดงออกมากเหมือนเมื่อเย็นนี้ก็ได้สงสารหมอพจน์เค้า”

“โห  ก็วินหวงกัสนี่มีไอ้หนุ่มตี๋มาแอบจีบด้วย  ตอนที่ไม่มีวินอยู่ใกล้นี่ห้ามใจอ่อนนะรู้มั้ย  กัสเป็นของวินคนเดียวและวินก็รักกัสมากกว่าใครๆนะครับ”

“รู้แล้วครับว่าวินน่ะหวง  แล้วรู้ไว้ซะถ้ากัสจะใจอ่อนนะป่านนี้วินไม่ได้มาอยู่ตรงนี้หรอกรู้มั้ย”

หลังเค้าพูดประโยคแฝงความในใจออกไปให้วินรู้ก็โดนคว้าตัวไปกอดซะแน่นเลยแถมโดนวินฟัดหอมหัวหอมแก้มจนช้ำไปหมด

“วินพรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงานเหรอ  หยุดมานี่ที่ทำงานไม่วุ่นรึไง”

“ไม่หรอกครับที่รัก  มีระบบงานไว้อยู่แล้วแต่ถ้ามีปัญหาเร่งด่วนก็คงโทรมาปรึกษาเอง”

“แล้วจะอยู่ถึงวันไหนล่ะ”

“นี่ยังไม่ได้ค้างซักคืนก็โดนถามวันกลับแล้ว  กัสไม่อยากให้วินอยู่ใกล้ๆเหรอ”

“แหมวิน  กัสก็ห่วงงานแทนวินเจ้าของไม่อยู่เดี๋ยวบริษัทเจ๊งหรอก”

“งั้นกัสกลับไปอยู่กับวินที่โน่นนะ  วินจะตั้งใจทำงานหาเงินมาได้เท่าไหร่ให้กัสหมดเลย  นะครับนะ”

“ให้กัสหมดเลยเหรอแล้ววินจะเอาอะไรกินล่ะ”

“ก็ให้กัสเลี้ยงวินซิ  วินเลี้ยงง่ายนะขอแค่เป็นกัสวินอะไรก็ได้อยู่แล้ว”

พูดมาอย่างนี้จะให้เค้าทำหน้ายังไงกันนอกจากอายจนหน้าร้อบวูบอีกแล้วก็มันเหมือนการขอแต่งงานเลยนี่หน่าไอ้ประโยคที่ชวนไปอยู่ด้วยเนี่ย

“วินครับ  ตอนนี้กัสยังไปไม่ได้ต้องทำงานใช้ทุนที่นี่ก่อน  แต่วินห้ามมาพูดนะว่าจะใช้เงินแทนกัสแล้วพากัสไปอยู่ด้วยน่ะ  เพราะกัสตั้งใจทำงานที่นี่ก่อนอีก 1 ปีค่อยลาเรียนต่อไปอยู่ในกรุงเทพฯเพราะกัสชอบและรักที่นี่มากยังไม่อยากย้ายไปไหน”

“เฮ้อ  ก็ได้ครับวินตามใจกัส  แต่อีก 1 ปีกัสต้องไปอยู่กับวินนะ  แล้ววินจะอยู่ยังไงเนี่ยห่างกัสขนาดนี้แถมมีหมอตี๋จ้องจีบกัสอีก”

“ฮ่าๆๆๆ  วินขี้ตู่มากใครบอกว่ากัสจะไปอยู่กับวิน  กัสบอกว่าจะกลับไปเรียนที่กรุงเทพฯต่างหาก  แล้วอย่าไปเรียกหมอพจน์ว่าหมอตี๋ซิน่าเกลียดออก”

“ไม่รู้ล่ะอีก 1 ปีวินจะเอากัสไปอยู่กับวินด้วยแน่ๆ  และวินสัญญาจะอดทนรอกัสนะครับ”

“คนขี้ตู่เอ้ย  ฮิๆๆ  แล้วเราอยู่ไกลกันวินจะอดทนได้ซักกี่น้ำน้า”

“รอดูได้เลยครับที่รัก  และวินจะมาหากัสให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้เลยคอยดูเพราะวินต้องมากันท่าหมอพจน์นั่น  ให้รู้ว่าอย่ามาใกล้กัสเพราะมีเจ้าของแล้วและหวงคนน่ารักคนนี้มากๆ”

“แล้วจะคอยดูวินจอมเจ้าเล่ห์”

เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของเรา 2 คนดังกลบเสียงอื่นๆไปหมด  เค้าจะคอยดูซิว่าคนที่ให้สัญญากันไว้จะทำได้อย่างที่พูดมั้ย  ถ้าทำไม่ได้นะเค้าจะโวยทวงสัญญากลับไปแน่ๆ  จะไม่ยอมนิ่งเฉย  และต่อไปนี้อย่าได้หวังว่าจะหลุดมือหรือหายหน้าไปจากเค้าได้อีกจะทำให้วินหลงจนไม่เหลียวมองใคร จะว่าเค้าร้ายหรือเห็นแก่ตัวในรักมากก็ว่าไปเถอะ  เพราะเค้าถือว่าวินให้สัญญาและเอ่ยปากว่ารักเค้ายึดเค้าไปเป็นคนของตัวเอง  เค้าจึงถือว่าวินก็เป็นคนของเค้าจะหวงแหนคนที่เป็นของตัวเองก็ถือว่าไม่ผิดซินะ

“คืนนี้กัสนอนกับวินะครับ  วินสัญญาว่าแค่กอดนะ  ตอนนี้วินรู้ว่ากัสยังไม่พร้อมวินไม่บังคับขอแค่กอดเท่านั้นเอง นะๆครับ”

จะเอายังไงดีน้อคนที่กอดอยู่ก็อ้อนซะทำเอาใจอ่อนไปกว่าครึ่งแล้ว  แต่ถ้ายอมนอนให้วินกอดกลัวว่าเราจะไปกันไกลกว่านั้น  ไม่ได้กลัวว่าวินจะบังคับหรอกแต่กลัวใจตัวเองมากกว่า  ดูอย่างเมื่อเย็นแค่วินจูบเค้าก็เตลิดไปไกลแล้วถ้าวินไม่หยุดเค้าก็ไม่มีแรงต้านทานอยู่แล้ว  แต่ใจนี่ซิตอบรับไปก่อนปากแล้ว  เอาน่าเมื่อใจเรียกร้องก็ทำตามใจแล้วกันเพราะฝืนใจตัวเองมานานแล้ว  จึงพยักหน้าตอบรับกับอกกว้างไป  แหมใครจะกล้ามองหน้ากันแค่นี้เค้าก็อายจะแย่แล้ว

“ไชโย  ขอบคุณครับกัส  คืนนี้วินคงนอนหลับสนิทและมีความสุขมากที่สุดเลย”

วินผละลุกไปปิดไฟและโทรทัศน์จึงกลับมานอนกอดเค้าอีกครั้ง

“ฝันดีนะครับที่รัก”
 
สัมผัสถึงแรงจูบที่หน้าผากตัวเองหลังวินเอ่ยอวยพรหลับฝันดี  คืนนี้ก็คงเป็นคืนที่เค้าหลับอย่างมีความสุขมากที่สุดตลอดปีที่ผ่านมา  เสียงหัวใจวินเต้นใกล้หูดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอทำเอาเค้าเคลิ้มหลับไปพร้อมอ้อมกอดอุ่นที่คุ้นเคย
..................................................................
 
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^^

แหมหมอกัสเราก็เป็นเอามากโนะ o18 

ตอนที่แล้วมีแต่คนสงสารหมอพจน์แถมยุให้ไปสนมิคแทนด้วย5555

แต่แอบบอกกันแค่เรานะคะว่าหมอมิคเนี่ยเราจองให้ใครบางคนไปแล้ว

ส่วนหมอพจน์เนี่ยยังว่างค่ะมีใครรับไปเป็นหมอส่วนตัวมั้ยอ่ะ :-[

 :pig4: ทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ อยาก :กอด1:แน่นๆทุกคนเลย

เรา+1ให้ทุกท่านไปแล้วนะคะ เพื่อแทนคำขอบคุณค่ะ

ปล.แอบสปอยด์นิดค่ะ  ตอนหน้ามีเฮน้า  แต่เฮแบบไหนน้อ....ขอจงรอติดตามค่ะ

เจอกันวันศุกร์นะคะ 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-09-2011 10:33:31 โดย MiSS-U »

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
@vascular......... :กอด1:ค่ะ  แล้วจะรับหมอพจน์ดูแลมั้ยคะ^^

+1 ให้แล้วจ้า

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
วะวะว้าววว ตอนนี้หวานกันกระจาย ไม่ไหวจะทน :o8:
เก็บแรงไว้เฮตอนหน้าดีก่า ไม่รู้ว่าอะไรแต่ดีใจไว้ก่อน :oni2:

เห็นคนเขียนบอกว่าหมอมิคมีคนจองแล้ว อยากรู้จัง ใครเป็นผู้โชคดี
 :กอด1:

forever-yunjae

  • บุคคลทั่วไป
น่ารักอ่า ๆ ชอบมากเลยค่ะ :)

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
 :เฮ้อ:เบื่อวินมาหวานอะไรเอาตอนนี้ :angry2:
 :เฮ้อ:กัสก็นะความรักทำให้คนตาบอดจริงๆ

กอด MISS-U  :กอด1:แน่น  :laugh:แล้วรีบวิ่งหนีอย่างเร็วกลัวโดนตืบ :z6:

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19

ออฟไลน์ silverphoenix

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-3
เหมือนไม่ได้อ่านนานเลยนะเนี่ยย

หวานไม่หยุดจริงๆคู่นี้  อะไรจะหยุดพวกเขาได้ไหมเนี่ยยย

ออฟไลน์ aum_15597

  • สายน้ำไม่หวนกลับ วันเวลาไม่หวนคืน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 270
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
หาคู่ให้หมอพจน์หน่อยเร็วเดียวไม่มีคู่ :laugh3:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
วะวะว้าววว ตอนนี้หวานกันกระจาย ไม่ไหวจะทน :o8:
เก็บแรงไว้เฮตอนหน้าดีก่า ไม่รู้ว่าอะไรแต่ดีใจไว้ก่อน :oni2:

เห็นคนเขียนบอกว่าหมอมิคมีคนจองแล้ว อยากรู้จัง ใครเป็นผู้โชคดี
 :กอด1:


ตอนหน้าศุกร์นี้เฮแน่ค่ะ :-[ อิๆๆ  ส่วนมิคเราจองให้ใครบางคนแล้วค่ะ

ลองเดาได้น้าว่าใคร
#################

รวบ  :กอด1: ทุกท่านเลยค่ะ  :L1:

ออฟไลน์ Cherry Red

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 882
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +232/-0
ฟ้าหลังฝน ช่างงดงามซะนี่กระไร... ( แต่ตอนหน้า คงงดงามกว่านี้อีกมั้ง ?  :impress2: )
ของรักที่เคยหลุดมือ พอได้กลับคืนมา ยิ่งรู้ซึ้งในคุณค่า ก็จะยิ่งรักกว่าที่เคย
เพราะ กัสให้อภัยและให้โอกาสวิน เรื่องจึงมีความสุขแบบนี้
ช่วงเวลาสวีทหวาน และ no more drama คนอ่านเป็นปลื้ม... :m1:

ออฟไลน์ MinKKniM

  • 난 널 사랑해 동해
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 462
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2
แหมๆๆๆๆ สองคนนี้เนี่ยะ พอได้หวานเข้าหน่อยล่ะหวานไม่เกรงใจใครเลยนะ  :-[

อร๊ายยยยย หมอมิคคู่ใครหรอคะ อยากรู้  :m17:


forever-yunjae

  • บุคคลทั่วไป
วินน่ารักมากขึ้นทุกวันเลยน๊า า าา :)

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
@forever-yunjae...........คนนี้แม่ยกนายวินตัวจริงเสียงจริง  ดีใจที่ชอบค่ะ  :pig4:

@TarnTaWan................ :กอด1:กอดแน่นๆกลับค่ะ และล็อคตัวไว้ได้ก่อนหนีไป555

@cavalli........................ :L1: และ  :pig4: ค่ะ

@silverphoenic.............เราเตือนคุณแล้วว่าเรื่องนี้จะขอหวานบ้างไรบ้าง ฮุๆๆๆ :impress2:

@aum_15597...............กำลังเล็งๆอยู่ค่ะ

@roseen...................... :pig4:

@Cherry Red..............คนนี้รู้ใจกันตลอดๆไม่เปลี่ยนเลยขอ :กอด1:  ที

@MinKKniM...............ค่ะโดยเฉพาะนายวินไม่สนใครนอกจากกัส
ส่วนมิคมีแล้วค่ะเค้าหวงด้วยนะเออคนๆนั้นอ่ะ

ปล.ตอนหน้าเตรียมตัวเฮนะคะ :z2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-09-2011 16:26:39 โดย MiSS-U »

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนที่ 20

วิน

“กัสครับวินใกล้ถึงแล้วนะ  ครับๆ  เดี๋ยววินไปหาที่ห้องฟันเลยนะ  ไม่ดื้อนะครับเดี๋ยววินไป”

ชายหนุ่มที่เพิ่งกดวางสายยิ้มกริ่มหลังพวงมาลัยรถยนต์อยู่คนเดียวหลังโทรไปรายงานแฟนหนุ่มน้อยน่ารักแล้ว  ว่าเค้ากำลังจะถึงโรงพยาบาลที่กัสทำงานอยู่   วันนี้เป็นวันศุกร์เค้ารีบขับออกจากรุงเทพฯเพื่อมาหาคนที่เค้ารักซึ่งเค้าทำแบบนี้เกือบทุกสัปดาห์หรือไม่บางสัปดาห์กัสก็เข้าไปกรุงเทพฯถ้าเค้าไม่ว่างที่จะออกต่างจังหวัดเอง  แต่เค้าก็ไม่ให้กัสเหนื่อยขับรถไปเองจึงให้คนขับรถที่บ้านขับมารับกัสไปหาเค้าแทน  ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำทุกสัปดาห์ที่เค้ารอคอยเจอกัสหลังเราคืนดีกันมันก็ผ่านมาเกือบ 3 เดือนได้แล้ว  กัสที่ปลายสายเมื่อครู่คงไม่อยากให้เค้าไปหาเจ้าตัวที่ห้องทำงานนักเพราะทุกครั้งที่มาถึงจะค่อนข้างมืดแล้วจึงยังไม่เคยไปถึงห้องทำงานแต่วันนี้แหละเค้าจะไปหาถึงห้องเลย  เพราะจะได้ให้คนอื่นรู้กันไปซะทีว่าหมอกัสนี่มีแฟนแล้ว  เค้ามารู้จากเพื่อนสนิทของกัส ‘มิค’ ที่แอบมาเล่าว่านอกจากไอ้หมอตี๋ที่มาคอยตามจีบกัสออกนอกหน้าแล้วยังมีคนอื่นอีกที่เป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงแอบตอดเล็กตอดน้อยกัสของเค้า  แต่ยังดีที่กัสไม่ได้สนใจนักว่าใครจะเข้าหาเพราะมาสนใจตัวเองแต่ให้ความสนิทแค่เพื่อนร่วมงาน  เพราะฉะนั้นวันนี้เค้าต้องไปดูหน้าพวกนั้นว่ามีหน้าตาเป็นไงบ้างอย่าได้มาหวังในตัวคนรักของเค้าอีก

“ขอโทษครับ  ห้องทันตกรรมไปทางไหนครับ”

ส่งคำถามพร้อมโปรยยิ้มไปให้สาวน้อยที่นั่งโต๊ะประชาสัมพันธ์  เค้าได้รับรอยยิ้มกว้างกับผิวแก้มแดงนิดๆส่งกลับมาให้

“เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายนะคะ  จะมีป้ายบอกทางเหนือศีรษะค่ะ”

“ขอบคุณครับ”

กล่าวขอบคุณสาวน้อยคนนี้และเดินมาตามทางที่ได้รับการบอกมา  ระหว่างทางเจอผู้คนไม่มากนักเพราะใกล้เวลาเลิกงานแล้ว  เดินผ่านเจ้าหน้าที่หรือพยาบาลก็โปรยยิ้มผูกมิตรไว้ก่อนเดี๋ยวเราก็คงรู้จักกันเพราะเค้าก็คงได้มาที่นี่จนต้องคุ้นทั้งคนและสถานที่แน่ๆ

“ขอพบหมอกัสหน่อยครับ”

“ใครต้องการพบคะ”

“อืม  คนพิเศษของหมอกัสครับ”

“หา!! คะ คนพิเศษของหมอกัสเหรอคะ”

เค้าตอบรับหญิงสาวตัวสูงที่นั่งอยู่หลังเคาท์เตอร์ห้องทันตกรรม  ซึ่งทำหน้าตกใจตาโตหลังเค้าบอกว่าเป็นใคร  ก็ถามเค้ามาเองว่าเป็นใครนี่หน่า  เค้ายิ้มขำกับอาการของคนตรงหน้าและสงสัยว่ากัสคงไม่เคยเล่าให้ใครฟังล่ะซิว่ามีแฟนแล้วและแฟนก็เป็นผู้ชายด้วย

“ใครมาครับจ๋า  อ้าววินมาแล้วเหรอ  กัสบอกว่าไม่ต้องมาให้ไปรอที่บ้านก็ไม่เอา”

พอเห็นว่าเป็นคนรักเค้าจึงเดินเข้ามาในห้องแบบไม่ต้องให้มีใครเชิญยังได้ยินประโยคที่กัสพูดและเป็นประโยคเดียวกับที่เราคุยกันในโทรศัพท์ตอนที่อยู่บนรถนั่นแหละ  เค้าเดินมาถึงตัวคนพูดเมื่อจบประโยคพอดี

“โธ่ก็วินอยากมาเห็นที่ทำงานของหมอกัสนี่ครับ”

ตอนนี้เราเดินเข้ามาที่ห้องพักที่กั้นเป็นห้องแยกออกมาจากส่วนที่ให้บริการคนไข้  ในห้องมีคนนั่งอยู่ 4 คนมีมิคนั่งรวมอยู่ในห้องนี้ด้วยอีก 3 คนเป็นผู้หญิงและน้องที่ชื่อจ๋าก็ตามเข้ามา  ตอนนี้ทุกคนมองมาที่เค้ายิ้มๆและคงรอการแนะนำเค้าจากหัวหน้าตัวเองอยู่จึงเบนสายตาไปที่คนรักของเค้าแทนพร้อมส่งสายตาเป็นคำถาม

“ฮ่าๆๆ  ทุกคนอยากรู้จักนายวินแล้วครับหมอกัส”

มิคขำท่าทางของกัสที่ตอนนี้หน้าขึ้นสีแอบส่งค้อนไปให้มิคที่ส่งคำถามล้อเลียนมาให้

“เอ่อ  ทุกคนครับนี่วินนะครับเป็นเอ่อ......”

“ครับ  ผมวินเป็นคนพิเศษของหมอกัสครับ”

เค้ารีบแสดงสถานะให้ลูกน้องของคนรักเค้ารู้พร้อมยิ้มกว้างอย่างภูมิใจไปให้คนอื่น  สาวๆในห้องตาโตท่าทางตกใจกันน่าดูและก็เปลี่ยนมาเป็นยิ้มกว้างส่งสายตาล้อเลียนไปให้กัสแทน  เค้าหันกลับไปมองหน้าหนุ่มน้อยข้างกายเห็นแค่หน้าขึ้นสีอมชมพูเปลี่ยนเป็นแดงก่ำลามไปที่ใบหู

“แฟนหมอกัสเหรอคะหล่อมาก / ทำไมหมอไปเคยพามาล่ะคะน่าจะพามาตั้งนานแล้ว / อิจฉาหมอกัสจัง / คุณวินนั่งก่อนค่ะ”

สารพัดคำถามที่ส่งมาพร้อมคำเชื้อเชิญแสดงว่าเค้าได้รับการยอมรับจากลูกน้องของกัสแล้วแต่ก็นะคนหน้าตาดีแถมมีแฟนน่ารักเนี่ยใครก็รักก็เอ็นดู  หันไปมองหน้าคนรักที่หน้ายังไม่หายแดงจึงจับข้อมือฉุดให้นั่งข้างกันบนโซฟาตัวยาวนี่ถ้าไม่ติดว่ามีคนอื่นนะจะให้นั่งตักไปแล้ว  ห่างกัน 5 วันนี่คิดถึงคนตัวเล็กมาก  หลังจากนั้นก็ตอบคำถามจากสาวๆในห้องไปจนมิคต้องปรามออกมาให้เค้าได้นั่งพักเพราะขับรถมานาน  สาวๆจึงต่างแยกย้ายบ้างก็เดินไปข้างนอกบ้างก็นั่งทำงานเอกสารเล็กๆน้อยๆไป  จึงเหลือเพียงเค้ากัสและมิค

“กัสครับไม่โกรธวินนะที่มาแบบนี้  กัสไม่อายใช่มั้ยที่คนอื่นรู้ว่าเราเป็นอะไรกัน”

กัสหันมามองหน้าเค้านิ่งและสบตาจริงจัง

“แล้ววินจะโกรธมั้ยถ้ากัสแนะนำวินกับคนอื่นว่าเป็นแฟนกัส  กัสมีคำตอบให้วินเหมือนที่วินจะตอบกัส”

เค้าถึงกับยิ้มกว้างให้กัสที่พูดออกมาให้เค้าหัวใจพองฟูคับอกเลย เค้าไม่เคยอายที่จะบอกใครๆว่าเค้ามีผู้ชายน่ารักข้างๆนี้เป็นแฟนกัสก็คิดเหมือนกันซินะ  อยากกอดอยากฟัดแก้มนุ่มของกัสแต่สถานที่ไม่อำนวยให้ทำ  งั้นเก็บไว้ทบต้นทบดอกเมื่ออยู่กัน 2 คนแล้วกัน  กัสส่งยิ้มน้อยๆแววตาอ่อนหวานมาให้ด้วย  อ๊ากกก  คนอะไรน่ารักเค้าไม่เคยเบื่อกัสเลยยิ่งนานวันยิ่งใกล้ชิดยิ่งรักกว่าเดิม

“นี่ทั้ง 2 คน  ไม่อยากขัดคอนะแต่อยากเตือนว่ามดมันเดินมาแล้ว  ระวังโดนกัดล่ะ  อ้าวกัสทำไมต้องตีมิคล่ะก็พูดเรื่องจริงนี่  ไปๆไม่เอาแล้วได้เวลากลับบ้านแล้ว”

มิคคงทนความหวานของเราไม่ไหวจึงรีบเบรกด้วยการแซวและชวนกันกลับ  เรา 3 คนจึงบอกลาสาวๆในห้องและเดินออกมาพร้อมกัน  ผ่านห้องตรวจที่ตอนนี้มีพยาบาลจับกลุ่มนั่งอยู่หน้าห้องหันมาทางกลุ่มของเราที่กำลังเดินผ่าน

“หมอกัสคะใครเอ่ยหล่อมากไม่แนะนำให้พี่รู้จักเหรอคะ”

พยาบาลที่สาวเหลือน้อยแล้วหันมาแซวคนรักของเค้าท่าทางคงรู้ล่วงหน้าแล้วเพราะมี 1 สาวจากห้องฟันที่ได้นั่งคุยกับเค้าเมื่อครู่รวมอยู่ในกลุ่มด้วย  กัสจึงพาเค้าเดินไปใกล้กลุ่มนี้และแนะนำไปกลางๆไม่ได้บอกสถานะชัดเจนนัก  เพราะกัสคงสังเกตจากคำพูดและสายตาที่ส่งมาทางเราทั้งคู่ว่าพยาบาลกลุ่มนี้คงรู้แล้วว่าเราเป็นอะไรกันแค่ไม่ปฏิเสธที่เค้าแซวกันก็เท่ากับยอมรับแล้ว  จะให้มาเปิดเผยถึงความสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายด้วยกันหน้าห้องตรวจโรคก็ยังไงอยู่เพราะกัสก็ยังมีหน้าที่การงานที่ต้องทำอยู่ที่นี่

“กัส  เอ่อ  สวัสดีครับคุณวิน”

“ครับ / สวัสดีครับหมอพจน์”

เรา 2 คนหันไปทางเสียงหมอหนุ่มที่เข้ามาทักและทักกลับไป  สีหน้าของหมอหนุ่มที่เค้าเห็นตอนนี้ยิ้มเล็กน้อยมาที่เค้า  และส่งสายตาเศร้าๆไปทางกัส  ส่วนกัสก็เสมองไปทางกลุ่มพยาบาลพลางเอ่ยปากขอตัว  ก้มหัวและส่งยิ้มไปให้หมอหนุ่มที่ตอนนี้กลับมาหน้านิ่งไม่แสดงอารมณ์แล้วเอ่ยขอตัวเดินออกมา  แวบหนึ่งเค้ารู้สึกสงสารหมอพจน์เหมือนกันที่มาชอบกัสแต่ที่กัสทำแบบนี้ก็ดีแล้วหมอตี๋นั่นจะได้รีบตัดใจยิ่งนานจะยิ่งผูกพันธ์และยิ่งเจ็บ  และเค้าก็รู้สึกภูมิใจที่มีคนรักเป็นกัสหนุ่มร่างเล็กน่ารักคนนี้  หลังจากนั้นเราก็กลับมาที่บ้านพักหลังโรงพยาบาลมาถึงเค้าก็ขนของเข้าห้องของกัสที่ยอมให้เค้านอนร่วมห้องด้วยหลังจากคืนแรกที่เรานอนกอดกันจนหลับไปถึงวันนี้เราก็ยังไม่มีอะไรกันนอกจากกอด  จูบ  บ้างแต่ยังไม่ลึกซึ้งเค้ายังอยากให้เวลากัสหลังจากเราห่างกันไปนานอยากให้กัสไว้ใจและเชื่อใจเค้ามากๆก่อน  ส่วนกัสเค้ารู้สึกได้ว่าหายเกร็งไปมากแล้วยามเค้าเข้าใกล้แสดงความรักเล็กๆน้อยๆแต่อาการเขินอายยังมีอยู่ทุกครั้งที่ใกล้ชิดกัน  หลังเค้าอาบน้ำเสร็จก็ลงมาตามหากัสข้างล่างที่ไม่รู้ว่าลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ช่วงที่เค้าเข้าไปในห้องน้ำ  พ้นกรอบประตูหลังบ้านที่เป็นส่วนของห้องครัวเล็กๆที่เปิดโล่งมีเตาไฟฟ้าสำหรับประกอบอาหารง่ายๆ  เครื่องปรุงต่างๆ  ตู้เก็บของวางตั้งอยู่ในส่วนนี้พอให้ 2 หมอหนุ่มเจ้าของบ้านได้ทำอะไรกินเล็กๆน้อยๆ  แต่จากสภาพที่เห็นที่สะอาดเรียบร้อยเพราะคงไม่ได้ถูกใช้งานจากเจ้าของบ้านเพราะทั้งคู่ทำอาหารไม่เป็น  จะได้ใช้ก็ต่อเมื่อเค้ามานั่นแหละและเค้าถือเป็นพ่อครัวเอกเลยเมื่อมาเยือนบ้านหลังนี้และออกภูมิใจที่คนรักชอบที่จะกินอาหารฝีมือเค้า 

“อ้าววินอยู่นี่เอง  กัสกับมิคไปซื้อของสดที่ตลาดมาให้น่ะ”

กัสส่งยิ้มกว้างและยื่นถุงมากมายมาให้  จึงส่งยิ้มกลับและรับถุงมาวางจัดการตามบัญชาของคนรักที่คิดเมนูที่ตัวเองอยากกินมาให้เค้าทำ  แค่นี้สบายมากสำหรับเค้าเห็นกัสยิ้มขณะที่กินของที่เค้าทำก็มีความสุขไปด้วย  หลังจากนั้นมิคอาสาเป็นคนเก็บล้างให้เพราะอ้างว่าไม่ได้ช่วยออกเงินแถมมีคนทำให้เลยอยากช่วยทำความสะอาดแทนตอนแรกว่าจะไม่ยอมแต่มิคก็ดุกลับ
มาว่าไม่งั้นจะไม่ให้มาที่นี่อีกพร้อมจะไม่ส่งข่าวใดๆของกัสมาบอกแน่เค้าจึงยอมให้มิคได้ทำ  เราสองคนจึงกลับขึ้นมาบนห้องผลัดกันอาบน้ำซึ่งตอนนี้เค้าสบายตัวแล้วมานั่งพิงหัวเตียงพร้อมหยิบนิยายฆาตกรรมเล่มโปรดของกัสมาอ่านฆ่าเวลารอคนรัก  ซักพักร่างเล็กก็เดินตัวหอมออกมาพร้อมเช็ดผมที่เพิ่งสระมาด้วย  เค้าเห็นจึงกวักมือเรียกให้มานั่งบนเตียงลงมือเช็ดผมให้ก้มหน้าลงจรดจมูกที่ปลายผมหอม

“หอมจัง  วินใช้ไม่เห็นหอมเหมือนกัสเลย  ตรงนี้ก็หอมไม่เหมือนกัน”

“คิกๆ  วินอ่ะ  จั๊กจี้น้า  คิกๆ”

แกล้งหอมแก้ม  ซอกคอ  ลาดไหล่คนตัวหอมเล่นจึงได้เสียงหัวเราะคิกคักตอบกลับมา  และยิ่งอยากแกล้งให้หัวเราะกว่านี้  เค้าจึงระดมหอมทุกส่วนที่โผล่จากเสื้อผ้าของกัสจนล้มไปที่เตียงด้วยกัน  ปากชนกับจมูกของร่างบางเรานิ่งและสบตากัน  ดวงตาสวยของกัสคู่ที่มีสายตาอ่อนโยนเปล่งแสงแห่งความสุขออกมาจนเค้าหลงใหลและไม่อาจละสายตาตัวเองไปไหนได้  ก้มลงจุมพิตเปลือกตาทั้งคู่ไล่มาที่แก้มนุ่มหอมกรุ่นและปิดท้ายที่ริมฝีปากบางสีสดที่คลี่ยิ้มอ่อนๆ  เรากลับมาสบตากันตาคู่เดิมแต่ประกายต่างออกไปกัสจะรู้มั้ยนะว่าส่งสายตาแบบไหนมาให้เค้าก็มันทั้งยั่วยวนและอ่อนหวาน  พลันใจก็เต้นแรงอยากเก็บภาพแบบนี้ไว้คนเดียวไม่อยากให้ใครได้เห็นแบบที่เค้าเห็นนี้เลย

“อย่าส่งสายตาแบบนี้ให้ใครนะครับที่รัก  วินหวง  รักกัสนะรักที่สุด”

อดใจไม่ไหวแล้วเค้าจูบปากสีสดที่ยิ้มกว้างกับคำพูดเค้า  กัสที่ยังไม่ทันตั้งตัวโดนเค้าขบเม้นกลีบปางล่างอย่างหยอกเย้าจนกัสเผลอหัวเราะจึงได้โอกาสแทรกปลายลิ้นไปชิมความหวานภายในไล่ต้อนหาลิ้นนุ่มจนเจอเราเกี่ยวพันดูดกลืนปลายลิ้นชื้นอย่างเชื่องช้าเปลี่ยนมุมปรับองศาเพื่อให้จูบนั้นลึกซึ้งขึ้นดูดซับความอ่อนหวานของกันและกันจนเผลอคางออกมา

“อืม / อ๊า วิน”

นานจนกัสเริ่มหมดลมหายใจเค้าจึงผละออกมาไล่ชิมความหวานจากแก้มทั้ง 2 ที่สุกปลั่งหอมหวาน  กัสยังคงหอบเอาอากาศเข้าปอดปากบางแดงเห่อจากการจูบยังเผยอหอบอย่างยั่วยวน  เค้าสอดมือผ่านชายเสื้อลูบไล้ผิวเรียบลื่นข้างเอวบางและสบตาว่ากัสจะมีปฎิกิริยาอย่างไรและส่งสายตาออดอ้อนขอไปให้กัส  เห็นกัสหลบตาหน้าแดงไม่มีทีท่าว่าจะห้ามจึงก้มลงฟัดแก้มนุ่มอีกครั้งอย่างหมั่นเขี้ยว

“ขอบคุณครับรักกัสนะ”

เค้าละมือออกมาเพื่อดึงชายเสื้อของกัสขึ้นให้พ้นศีรษะจึงปรากฏภาพร่างขาวผ่องอมชมพูจากอาการเขินอายของเจ้าตัว  ยอด
อกสีแดงหดชูชันอย่างน่าลิ้มลอง  ผิวเรียบเนียน  หน้าท้องที่แบนราบ  ทำเอาอยากครอบครองร่างข้างใต้นัก  ก้มไปที่ซอกคอหอมแลบเลียชิมผิวพร้อมฝั่งจูบที่ลาดไล่ขาวเนียน  ไล่มาที่ยอดอกชูชันเลียด้วยปลายลิ้นดูดดุนยอกล้อจนกัสแอ่นอกเข้าหาและได้รับเสียงหวานครางให้ได้ยิน

“อ๊า  วินๆ  กัสเสียว”

ยิ่งได้ใจก้มลงดูดดึงลงลิ้นระรัวส่วนอีกข้างได้รับการปรนเปรอลูบไล้ที่ยอดอกและใช้เล็บสะกิดปลายยอดทำเอากัสบิดตัวเร่าดิ้นหนีจนต้องกดตัวไว้  ผละลงต่ำไล่จูบดูดดึงผิวเนียนให้ขึ้นสีแดงเป็นจ้ำไปตลอดทางอยากประทับตราไว้ว่าร่างนี้มีเค้าเป็นเจ้าของ  มือที่ลูบไล้ข้างลำตัวเลื่อนต่ำลงอยู่ที่ขอบกางเกงนอนเนื้อบางที่ไม่สามารถปกปิดความนูนเด่นกลางลำตัวของร่างบางใต้ร่างเค้าได้

“วินๆครับ  อ๊ะ  กัสไม่ไหว  อ๊า”

เค้าก้มลงจูบส่วนอ่อนไหวที่เหลือเพียงกางเกงในสีขาวตัวจิ๋วที่ปิดแทบไม่มิดเลียมันผ่านเนื้อผ้าตามความยาวและกัดเบาๆที่ปลายยอดทำเอาเจ้าของกรีดร้องออกมา  และพยายามผลักหัวเค้าออกจึงเอื้อมมือมารวบจับข้อมือทั้ง 2 ข้างไว้เหนือศีรษะมืออีกข้างก็ลูบไล้แผ่นอกบางพร้อมสะกิดที่ยอดอกชูชัน

“อ๊าๆๆ  วิน  เสียว  อย่าแกล้ง อ๊ะ”

ร่างบางร้องอย่างเสียวซ่านบิดตัวไปมาเพื่อลดความเสียวลงได้บ้าง  เค้าจึงดึงขอบกางเกงในให้พ้นปลายเท้าส่วนที่เค้าหยอกล้อเมื่อครู่ตั้งผงาดท้าทายอย่างรอคอย  เหลือบมองตากัสที่ตอนนี้ส่งสายตาเชิญชวนพร้อมหอบจนอกกระเพื่อมขึ้นลง  ผิวบางชมพูอมแดงน่ากัดชิมไปซะหมด  โดยเฉพาะกลางลำตัวของร่างบางที่ตอนนี้ยอดแดงปลั่งเรียกร้องให้เค้าเข้าชิมรส  ร่างบางเหมือนรู้ใจอ้าขากว้างเปิดทางให้เค้าเข้าหากัสก็คงทำไปตามสัญชาติญาณ  แตะปลายลิ้นเลียทักทายส่วนหัวสีแดงและจูบเบาๆ  ออกแรงดูดเม้นปลายยอดที่เป็นจุดรวมเส้นประสาทจึงได้รับเสียงกรีดร้องจากร่างข้างใต้ที่มือทั้งสองขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับย่นสะโพกยกลอยดันเข้าหาปาก  เค้าครอบปากลงตามความยาวจนสุดโคนในครั้งเดียว

“โอ้ววว  วิน อ๊า”

ขยับหัวขึ้นลงรูดดูดตามความยาวและเม้มเมื่อถึงส่วนปลายยอดแดง  สะโพกมนขยับสวนขึ้นเข้าลึกตามแรงอารมณ์  มือบางขยุ้มผมกดหัวพลางร้องเรียกชื่อ  และดึงเค้ากลับขึ้นมารับจูบที่เจ้าตัวคงอยากระบายความเสียวซ่านผ่านจูบนี้เสียงกระซิบแหบพล่าเร้าอารมณ์

“กัสไม่หวะ  ไหวแล้ว  อ๊ะ  ครับที่รักฮึก  อ๊า  ช่วยกัสทีนะ  นะครับ”

ปลายหางตาของร่างบางมีน้ำตาซึมเค้าเห็นภาพนี้แล้วอยากแกล้งทรมานให้กัสเสียวซ่านนานกว่านี้อยากยืดเวลาสุขสมของกัสออกไปอีก  แต่กัสคงไม่ไหวจึงเอ่ยปากขอออกมาเค้าก็ใจอ่อนจูบซับน้ำตามือก็ถอดปราการข้างล่างของตัวเองออกจนหมด  และก้มลงครอบปากลงที่ความต้องการของร่างบางขยับขึ้นลงเร็วๆพร้อมดูดเม้นแรงเร่งจังหวะ  กัสขยับสะโพกสวนเข้าหาปากอย่างลืมตัว  ฝ่ามือลูบไล้และดึงยอดอกบางเร่งอารมณ์  มืออีกข้างของเค้าก็ขยับช่วยปลดปล่อยอารมณ์ปรารถนาของตัวเองในจังหวะเดียวกัน
 
“วินๆ  ซี๊ดดด  อ๊า  เร็วๆกว่านี้  โอ้ว  กัสไม่ไหวแล้วววว”

สายน้ำร้อนพวยพุ่งเข้ามาเต็มคอเค้าจึงรู้ว่ากัสถึงจุดแห่งความสุขแล้ว  กัสกระตุกอีก 2 ครั้งและนิ่งไปส่วนเค้าเก็บกลืนกินน้ำหวานจากร่างบางจนหมดดูดเม้นจนหยดสุดท้าย  จึงเงยหน้ามามองร่างเปลือยที่ตอนนี้หอบหายใจแรงตัวแดงเถือกตาปรือมองตอบเค้ากลับมา  ก้มลงไปเอาจมูกฟัดแก้มแดงอย่างหมั่นเขี้ยวเตรียมผละเดินไปเข้าห้องน้ำเพราะอารมณ์ปรารถนาของเค้ายังค้างอยู่  วันนี้ที่ทำไปก็เพียงพอแล้วกัสยอมให้เค้ามากกว่าที่เคยแม้ถ้าทำต่อกัสคงไม่ขัดขืน  แต่เป็นเค้าเองที่ยังไม่อยากทำให้ถึงที่สุด  แต่อยากทำ ‘ภารกิจบางอย่าง’ ก่อนเพื่อให้กัสรู้ว่าเค้าจริงจังกับกัสมากในเรื่องของเรา  ยังไม่ทันพ้นเตียงก็สัมผัสถึงแรงฉุดข้อมือจึงหันกลับไปมองหน้ากัส

“วินจะไปไหน  ก็วินยังค้างอยู่เลย”

กัสคงข่มความอายอย่างมากขณะถามหน้าก็แดงจัด  ส่วนตาเหลือบไปมองความปรารถนากลางลำตัวเค้าและก้มหน้างุด  อย่าน่ารักไปกว่านี้ได้มั้ยแค่นี้ก็หลงจะแย่แล้วไอ้ที่หักห้ามใจไว้มันจะทำไม่ได้เพราะเจ้าตัวนี่แหละ  เค้ายื่นมือไปลูบหัวทุยผมนุ่มลื่นตรงหน้าและก้มกระซิบบอกข้างหู

“เดี๋ยววินไปจัดการตัวเองในห้องน้ำนะครับ”

แอบจูบแก้มนุ่มอีกทีก่อนตัดใจเดินไปเอาไอ้ลูกชายที่ปวดตุ๊บๆลงจะได้มานอนกอดคนตัวหอมน่ารักนี้ซะที  เค้าโดนรวบกอดจากข้างหลังพร้อมเสียงแผ่วเบาของเจ้าของอ้อมกอดทำเอาตกใจและเปลี่ยนเป็นดีใจอย่างลิงโลด

“ให้กัสช่วยนะ”

หันกลับมาโอบกอดร่างนุ่มก้มไปหอมฟัดผมนิ่มอย่างยินดี 

“แค่มือก็พอครับ  กัสช่วยวินได้ใช่มั้ย”

หลังจากนั้นก็คว้ามือนุ่มมากำรอบแก่นกลางลำตัวที่แค่โดนมือนุ่มก็แข็งโป๊กชี้หน้าสู้เจ้าของมือ  ทำเอากัสมองตาโตหน้าแดงเงยหน้าสบตา   มือที่กุมทับมือกัสเริ่มช่วยอีกฝ่ายขยับขึ้นลงตามความยาวเล่นเอาเสียวปรี๊ดขึ้นหัว  แค่นี้ที่กัสทำให้ก็สุขมากมายแล้ว

“โอ้ว  ยังงั้นครับที่รัก  อ๊า  เร็วกว่านี้นะ”

เค้าปล่อยมือที่ทับมือบางออกมาเอื้อมมาจับที่ไหล่บอบบางแทน  และดูเหมือนกัสจะมั่นใจในการให้ความสุขเค้ามากขึ้นแถมจ้องเขม็งไปที่น้องชายเค้าไม่วางตา  มือที่ขยับเร็วรับกับสะโพกที่ขยับสวนเข้าออกมือนุ่มที่กุมรอบแท่งร้อนนั่นทำเอาเค้าใกล้ระเบิดเต็มทน  กัสเงยหน้าสบตาหลังได้ยินเสียงครวญครางเร่งเร้าจากเค้าสายตาที่ส่งมามันยั่วยวนมากจนเผลอขยับสะโพกถี่ขึ้น  จับใบหน้าน่ารักเงยรับจูบเค้าดูดดุนริมฝีปากบางอย่างรุนแรงตามอารมณ์ที่ใกล้ถึงจุดหมายเต็มที

“อืมอ๊าๆๆๆๆ  กัสๆ”

ในที่สุดก็ถึงปลายทางแห่งความสุขสายน้ำขาวขุ่นฉีดพุ่งออกมาอย่างแรงกระเด็นเต็มหน้าอกขาวเนียน  บางส่วนติดถึงปลายคางของร่างบางที่ตอนนี้ซบหน้ากับคอเค้าอยู่  ก้มลงแลบเลียน้ำของตัวเองที่ปลายคางมนที่รสชาดฝาดเฝื่อนวกกลับมาฉกจูบที่ปากร่างบางให้รู้รสชาดของตัวเค้าบ้าง  จึงได้รับแรงทุบอกเบาๆเป็นการเอาคืน  ผละหน้าออกกระซิบชิดริมหู

“ขอบคุณครับที่รักแค่นี้วินก็สุขมากแล้ว”

ส่งยิ้มกว้างแววตาล้อเลียนไปให้กัสที่นั่งหน้าแดงก้มมองมือตัวเองที่ผละออกจากแท่งปรารถนาของเค้าไปแล้ว  อย่าทำหน้าแบบนี้ได้มั้ยมันทำเอาน้องชายที่เพิ่งปลดปล่อยไปเริ่มกรึ่มสู้ขึ้นมาอีก

“ไปล้างตัวกันในห้องน้ำนะครับ  แล้วเราจะได้นอนกันนะ”

จับจูงมือร่างบางที่ยังก้มหน้าก้มตายอมเดินเปลือยเปล่าตามมาง่ายๆถึงห้องน้ำ  ล้างเนื้อล้างตัวที่ตอนนี้ผิวขาวมีรอยรักสีแดงที่เค้าเป็นคนทำกระจายไปทั่ว  มันน่าภูมิใจชะมัดที่สามารถประทับรอยบนผิวขาวแสดงความเป็นเจ้าของกัสแบบนี้  แม้เราจะยังทำกันไม่ถึงที่สุดเค้าก็มีความสุขมากแล้วที่กัสยอมเค้าถึงขนาดนี้  เราสองคนออกมาจากห้องน้ำเค้าจัดการแต่งตัวร่างบางที่ตอนนี้หน้าตาสดชื่นผิวแก้มอมชมพูยิ้มน้อยๆและแอบมองเค้าเป็นระยะ  คงเขินจากกิจกรรมที่เราทำร่วมกันไป  พากัสมานอนที่เตียงและเดินไปปิดไฟความมืดจึงเข้าครอบคลุมทั้งห้องแต่ใจเค้ากับสว่างสดใสไปทั้งดวงอิ่มเอมกับความสุขที่ได้รับจากคนรัก

“ฝันดีครับที่รัก”

กระซิบชิดริมหูหอมกรุ่นจูบแก้มเนียนและโอบกอดรอบตัวกัสให้มาซุกแนบอกที่เป็นท่านอนประจำเมื่อเราอยู่ด้วยกันมันอบอุ่นทั้งกายและใจหลับตาลงพร้อมรอยยิ้มเต็มหน้า  วางแผนกระทำการบางอย่างก่อน  หลังจากนั้นจะพากัสไปฮันนีมูนให้ฉ่ำปอดเลยทีเดียวคิดแล้วก็มีแต่ความสุข  ขอแค่มีร่างบางในอ้อมกอดแบบนี้ตลอดไปก็พอแล้ว
........................................................................

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ^^

 :เฮ้อ:เฮ้อขอถอนใจเฮือกนึงค่ะกว่าจะปั้นตอนนี้มาได้และมันก็ยาวกว่าตอนที่ผ่านมา  อ่านหลายรอบแก้แล้วแก้อีก

ยังรู้สึกว่าไม่ดีเลยให้อภัยกันนะคะถ้าอ่านแล้วสะดุดอารมณ์หัวคะมำ  5555  :laugh:
 
มีใครขัดใจมั้ยคะที่นายวินทำแบบนี้กับกัสก็สองคนนี้ไม่เด็กแล้วน้า ฮุๆๆ  ที่วินอดใจไม่ทำจนถึงที่สุดเพราะ

วางแผนบางอย่างไว้ค่ะอยากรู้ต้องรอติดตามนะคะ

ปล.+1 ให้ทุกเม้นแล้วค่ะ  รักกกกทุกคนเลย  และพรุ่งนี้เจอกันนะคะ

 :pig4: และ  :L2:

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
 :z13: คนเขียน  มีเฮจริงๆด้วยอ่ะ  :-[ ดีใจกับวินด้วยคน  แค่นี้ก็ดีแล้วล่ะเนอะ
ค่อยเป็นค่อยไป กัสเค้าจะได้ไว้ใจ แต่ตอนหน้านี่จะมีอะไรอีกอ่ะ  อยากรู้
คนเขียนมาทำให้อยากแล้วจากไป :serius2:

ขอบคุณคนเขียนมากนะคะ ขยันมาลงให้แต่เช้า  :กอด1:

ออฟไลน์ พี่วันเสาร์

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1381
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +282/-3
ตามมาดูวินกลับตัวกลับใจ
ระยะทางและความห่างของกัสกับวิน
ไม่น่าจะมีปัญญาสำหรับคู่รักคู่นี้
+1 จ้า ให้คนแต่ง สู้ สู้ :กอด1:

ออฟไลน์ p_phai

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2302
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +154/-6

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด