ต่อ----
ผมกับไอ้เอกเดินลงมาได้สักพัก ก็เห็นไอ้ปิงปองโบกมือหยอย ๆ หน้าแดง ๆซะงั้น ไม่แน่ใจว่ามันร้อนรึเปล่า
เพราะตอนนี้ก็อากาศดีพอสมควร ...... ผมกับไอ้เอกมาถึงโต๊ะได้ผมก็บ่นลอย ๆ ให้พวกมันรับทราบ
"กุหิวอ่ะ" กำลังมองหน้าไอ้ปิงปองอยู่ดี ๆ ผมรุ้สึกว่ามันกำลังกลั้นขำ เลยหันไปมองไอ้เอก (แม่งต้องทำไรกุสักอย่าง)
และแล้วก็เป็นอย่างที่คิดครับ ไอ้เอกทำปากพะเงิบพะงาบใบ้คำกับพวกไอ้เป้ ไอ้ปิงปองอยู่ โดยคำที่มันใบ้เป็นคำว่า
"มันช้าเอง" พร้อมกับมือที่กำลังชี้มาที่ผม หืมมมมมมมมมมม รักกุเหลือเกินเชี่ยนี่ นอกจากจะโมโหหิวแล้วยังต้องมาเสียเวลา
โมโหแฟนที่กวนตีนได้โล่ นี่อีก เซ็งชะมัด งั้นให้รางวัลแม่งแก้เซ็งสักหน่อยแล้วกันครับ
"พลั๊ก......อุ๊บ" ผมกระแทกศอกใส่ท้องไอ้หล่อ มันตัวงอเอามือกุมท้องเรียบร้อยแล้ว ผมก็รีบนั่งไม่หันไปใส่มันหรอกครับ
ไอ้เอกส่งสายตาตัดพ้อมาให้ ...ผมเลยกระซิบคำปลอบใจให้คนเจ็บไปอย่างสาสม.....ที่กวนโมโหกุนัก
"สมน้ำหน้า" ผม ยกยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก ยักคิ้วกวน ๆ ให้มันอีกสองที แล้วหันมาสนใจอาหารกันดีกว่า
ขณะที่ผมกำลังเปิดเมนูอาหาร เด็กเสิร์ฟก็ทยอยนำอาหารที่ไอ้เป้และไอ้ปิงปองสั่งไว้ เยอะขนาดนี้ผมคงไม่ต้องสั่งแล้ว
น้ำลายผมสอ......ดีที่มันไม่ล้นออกมานอกปาก แต่ละอย่างสั่งได้โดนใจกุมากเพื่อน อยากจะหอมแก้มขอบคุณมันสักที
ผมว่าไอ้ปิงปองมันคงเป็นคนสั่ง ...... มันน่ารักมาก ๆ ครับ ผิวขาว ๆ ตัวเล็กๆ แก้มแดง ๆ ถ้าผมเป็นฝ่ายรุกคงจะเลือกมันเป็นแฟน
ติดตรงที่ว่าผมไม่ได้คิดกับมันเป็นอย่างอื่น......นอกจากคำว่าเพื่อนเท่านั้น มันเหมือนน้องหมาตัวเล็กๆของผม ไว้ให้ผมหยอกเล่น
อยู่กับมันแล้วเพลินดี ๆ ฮ่าๆ
"มองไรวะ...กุไม่ละลายเพราะสายตามึงหรอก" ไอ้ปิงปองมันถามกวน ๆที่เห็นผมเผลอมองมันนาน ผมยิ้มขำ....
"มึงน่ารักว่ะ.....สั่งอาหารที่กุชอบด้วย เดี๋ยวพี่นัยหอมแก้มให้เป็นรางวัลนะครับ" ปกติผมก็หยอกไอ้ปิงปองอย่างนี้อยู่แล้ว
ขณะที่กำลังจะโน้มตัวไปดึงไอ้ปิงปองมาหอม ซึ่งมันก็ยิ้มหวานรับอย่างเต็มใจ แต่ทำไมไอ้เป้มันกลับโน้มตัวมาบังไอ้ปิงปอง
แล้วส่งยิ้มหวานมาให้ที่เห็นผมทำหน้างงใส่มัน ก่อนจะหัวเราะเบาๆ แล้วเฉลยให้ทราบเหตุผลของการแทรกแซงในครั้งนี้
"กุสั่งเอง .....มามะ มาหอมกุนี่พี่นัยสุดหล่อ ฮ่าๆๆๆๆๆ" ผมผลักหน้ามันออก เสียอารมณ์หมดผู้ชายด้วยกันใครจะไปหอมแม่งลงว่ะ
"ชิส์....อย่างมึงกุไม่หอมให้เสียเวลาหรอก" ผมว่ามันขำ ๆ ขณะที่ไอ้เอกหันมามองผมเขม็ง (นี่มึงจ้องกุตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย)
พอผมกำลังจะเริ่มทานอาหารเท่านั้นแหล่ะ ....อาหารสุดโปรด (ในหมวดอาหารทะเล จริงๆ มีหลายหมวดนะ)
นั่นก็คือ......... หอยตลับผัดฉ่าาาาาาาาาาาาาาาา .....
ผมมองอาหารราวกับนี่คือทุกอย่างของชีวิต และชีวิตกำลังจะสมบูรณ์แล้วแท้ ๆ ถ้าไม่ใช่ไอ้เอกมันกวักมือเรียกเด็กที่มาเสิร์ฟ
ให้เอาอาหารไปวางไว้ข้างมัน พระเจ้าช่วย............ อาหารสุดโปรดของผมไปอยู่ในมือไอ้คนที่ผมพึ่งทำร้ายมันมาหยกๆ
(แล้วกุจะได้กินม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย) ผมตะโกนก้องในใจ
หันหน้าไปมองไอ้เอกสลับกับ หอยตลับผัดฉ่า ในใจคาดหวังว่ามันคนจะมีความปราณี ส่งมาให้ผมโดยที่ไม่ต้องขอ ..
แต่หลังจากที่ รอ..........
รอ..............
โครกกกกกกกกกกกก..................เสียงท้องร้อง
.
.
แต่ก็ยังรอ.............. จนรอไม่ไหวผมจะต้องได้ิกินเดี๋ยวนี้
“กุจะกินอันนั้น......หอยตลับผัดฉ่า” ผมบอก ต้องการที่จะให้มันส่งมาให้ ในใจพยายามคิดว่ามันอาจจะจำไม่ได้ว่าผมชอบ
“อืม...แล้วไง กูก็จะกินอันนี้เหมือนกันมึงรอก่อน” ไอ้เอกตอบ มันยิ้มขำอย่างเป็นต่อ (เชี่ยยยยยยยยย แม่งแกล้งกุนี่หว่า)
ไม่ กุจะกินตอนนี้แล้วก้อเดี๋ยวนี้ด้วย เอามาเลย” ผมประกาศก้าว จ้องไอ้เอกเขม็ง
(เรื่องไรที่กุต้องยอมมึงว่ะ) // คนเขียนตอบ ( (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ)
(เอ่อพี่ครับ...ผมไม่ได้ถาม กรุณ๊า กรุณา....อย่าเอือกกกกกกกก(ใช้คำนี้แทน อีกคำไม่เพราะครับ) ตอบได้มั้ยอ่า )
// คนเขียน (ง่า....เค้า เค้าขอโทษษษษษษษษษษษษษษษ งุงิ)
ผมยื่นมือเพื่อแย่งจานจากไอ้เอก มันหยิบจากหอยตลับผัดฉ่าแน่น เอี๊ยวตัว หลบซ้าย หลบขวา ไวปานสายฟ้าฟาด
แต่ผมก้อไม่กล้าแย่งมันแรงกลัวว่าอาหารจานโปรดจะคว่ำไม่เป็นท่า....แต่ก็ไม่อยากยอมมันนี่นา หึหึ ...ผมต้องเป็นผู้ชนะ
หลังจากแย่งกันไปมาพัลวันอยู่อย่างนั้นไม่มีใครยอมใคร
ไอ้ปิงปองกับไอ้เป้ก็เริ่มดินเนอร์อย่างเอร็ดอร่อย โดยไม่ชายตาแลพวกผมสักนิด (เอ่อ...พวกมึงจะไม่ห้ามกุหน่อยเหรอ)
และแล้ว............
.
.
.
“เห้ย...” ผมก็เสียหลัก สะดุดเท้าตัวเอง...เซจะล้ม....ซะงั้น แต่ว่า
“เซฟ......” ไอ้หล่อพูดเบา ๆ พร้อมคว้าเอวผมไว้ได้ทัน มันไล้มือเข้าใต้ร่มผ้านิดๆ แล้วยิ้มหล่อมาให้ก่อนจะกระซิบอะไรบางอย่าง
เพื่อเป็นข้อตกลงในการยุติศึกชิง "หอยตลับผัดฉ่า" แต่กลับทำผมหน้าร้อนผ่าว
“ถ้ามึงยอมให้กุกินคืนนี้ กุถึงก็ยอมจะให้มึงกิน..... แลกกัน” ใบหน้าขาวๆ ของผมขึ้นสี (ที่แท้มันก็อยาก......)
ผมนี่งไปพักนึง .... ก่อนจะตัดสินใจพยักหน้าตอบ เอ่อ..........ผมก็แค่อยากจะกิน "หอยตลับผัดฉ่าเท่านั้นเอง" อ่ะครับ
มันยิ้มหวาน แต่ผมก้มหน้างุดไปแล้ว ไอ้เอกยื่นจานหอยตลับผัดฉ่ามาให้ ผมทานคนเดียวโดยไม่มีใครมาแย่ง
แม้แต่ไอ้เป้ และไอ้ปิงปอง ผมแอบชำเรืองมองไอ้เอกเป็นระยะ พอมันหันมามองตอบผมก็เผลอหลบตามันซะงั้น
กลัวความเขินมันเข้าตา ฮ่าๆ ๆๆๆ จริงๆ ก็แค่อายอ่ะครับ ยิ่งสบตามันก็ยิ่งอาย เลยไม่อยากมองมันตรงๆ มองมันแค่ข้างๆ
ก็หล่อจะแย่แล้ว ..... ไอ้หล่อมันชอบแอบทำตาเจ้าชู้ใส่ผม ไม่ว่าจะห้ามยังไงก็ไม่เคยหยุดได้ เผลอทำทุกครั้ง
แต่ตอนนี้ผมเขินนนนนนนนนนนนน มากกกกกกกกกกอ่ะ เพื่อนก็อยู่เลยทำตัวไม่ค่อยถูก อืมม เลิกมองซะทีสิวะเอก
.
.
.
.
หลังทานข้าวเสร็จก็มานั่่งเอาตูดจุ่มทะเล ฮ่า...... เย็นชื่นใจสะบัดช่อ ตะวันตกดินไม่ว่าตอนไหน หรือที่ไหน
ก็ยังสวยงามเสมอ .... ทั้งๆ ที่เราอยู่บนโลกกลมๆ ใบเดียวกันแท้ ๆ เวลาแบบเดียวกัน กับให้อารมณ์ไม่เหมือนกันสักนิด
ตะวันตกดินที่...ภูกระดึง กับ ตะวันตกดินที่...เกาะช้าง แตกต่างทางกายภาพ แต่ความรู้สึกกลับสงบ สบาย และปลอดโปร่ง
แค่เรายืนอยู่คนละมุม .....ผลลัพธ์ที่ออกมาเหมือนกัน แต่สิ่งเรามองเห็นมันกับต่างกัน
พวกเราทั้งสี่หันมามองหน้ากัน ....อมยิ้มขำ ๆ นึกถึงตอนที่อยู่บนภูกระดึง .....สัญญาด้วยกันว่าจะไปเที่ยวทุกปี
แต่ในความเป็นจริง ....แม้จะประทับใจแค่ไหน แต่ถ้าผมแก่แล้ว .....แล้วผมจะปีนยังไงไหว
ผมหันหน้าไปมองไอ้หล่อที่นั่งอยู่ติดผม มือของเรากุมกันแน่น ...... สบตากัน
อีกนานแค่ไหน.......ที่จะได้อยู่ตรงนี้ร่วมกับมันนะ อนาคตผมกับมันจะยังได้อยู่ด้วยกันรึเปล่า
ผมหันไปมองไอ้เป้กับไอ้ปิงปองมันคุยอะไรกันไม่รู้ ....ดูท่าจะเพลินเลยเลิกสนใจ แค่พวกเรา 4 คนได้อยู่ด้วยกันแบบนี้
ก็ดีแล้ว.......... ไอ้เอกโน้มตัวลงมาทำเป็นกระซิบอะไรอย่างใกล้ๆ หู แต่จริง ๆ แอบหอมแก้มผม
มันใช้มือที่กุมมืออยู่ นวดคลึงไปมา....อยากให้สัมผัสถึงแรงปรารถนา มันชี้ไปบนท้องฟ้าให้ผมดูนก
นก..............ที่มันเคยบอกว่าแทนมันกับผม อิสระที่จะรัก เสรีที่จะคบ และซื่อสัตย์มีคู่แค่ตัวเดียวตลอดไป
มันหันมายิ้ม ก่อนจะกระซิบเบา ๆ "รัก" ทำผมยิ้มอาย ๆ แต่สุดท้ายก็อดหัวเราะไม่ได้
เมื่อมันเปลี่ยนจากกุมมือ...มาเป็นบีบก้นผมเบาๆ ผมดึงมือมันขึ้นมา (เลิกคลึงตูดกุสักที ....เดี๋ยวเพื่อนเห็น)
ค่อยเขียนคำๆ เดิม ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็อยากบอกกับมันเหมือนกัน
.
.
"รักมากกว่าอีก"
มันยิ้มตอบ ก่อนจะส่ายหน้าขำ ๆ แล้วเขียนกลับมาในมือผม
.
.
.
.
"พิสูจน์.....คืนนี้สิ"
..
หัวข้อ: (เรื่องไม่สั้น) ยอม...มึงคนเีดียวอ่ะ++ทะเล ~สารภาพ P.21 1/4/12 (อ่าน 173826 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก