ไก่กุ๊กๆของรุกน่ารัก.... >////< [ทยอยจัดส่งหนังสือ 29/08/59 ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ไก่กุ๊กๆของรุกน่ารัก.... >////< [ทยอยจัดส่งหนังสือ 29/08/59 ]  (อ่าน 192982 ครั้ง)

ออฟไลน์ tulakom5644

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 587
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1
อ่านเรื่องนี้แล้วอารมณ์ดี ยิ้มแก้มปริทูกกกกกกกที

ชอบอ่ะ !!

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป




   ม่ายรู้จะสงสารใครดี เหอๆๆ




ออฟไลน์ killerofcao

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 199
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1

ออฟไลน์ tay028643904

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
ฮึ้ยยยยย! เข้ามาอ่านรวดเดียว
สงสัยต้องติดตามเเละ ชอบมาก

"รักเลย"

ออฟไลน์ drasil

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1690
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +95/-1
ฮ่าๆๆ น้องปั๊กไม่รู้อะไรซะแล้วนะน้อง

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13

ออฟไลน์ killerofcao

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 199
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1

sunshinesunrise

  • บุคคลทั่วไป
แป๊กกี้กระเทยหัวเกรียนผู้ซึ่งยังอ่อนต่อโลกนัก 555555

ออฟไลน์ kai_kaka

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 93
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

ออฟไลน์ killerofcao

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 199
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
จะอ่านต่ออ่ะ ไม่ยอมๆ :hao6:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






V

  • บุคคลทั่วไป
เออ พี่โตไปซะแล้ววว  :a5:  o22

พลิกล็อกสุดๆอ่ะ

ออฟไลน์ เกริด้า(๐-*-๐)v

  • ไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้นแหละ
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3191
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +349/-29
ชอบจังว่ะเรื่องนี้ เคะที่ตัวใหญ่กว่าเมะมว๊ากกก หน้าตาสวยๆที่น่าจะเป็นเคะแต่ดันเป็นเมะ แบบนี้ช่างแปลกแหวกแนวหาที่ไหนแทบไม่พบเจอดี แต่ไหงมีสปอยล์อันเป็นเอกลักษณ์เช่นนี้นะ พอหันไปดูชื่อคนแต่ง เออออ.. โอเค ไม่แปลกใจแล๊ะ คุณนักเขียนคนนี้แต่งอะไรไม่เหมือนชาวบ้านเขาอยู่แล้ว ฮาาาา
 o13

ออฟไลน์ shokung

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
เรื่องนี้น่ารักอ่ะ มีคนแนะนำมาให้อ่านมา เห็นว่าเมะน่ารัก

พออ่านมาถูกใจเลย ตัวเล็กน่ารักมากๆๆๆ มาต่อตอนต่อไปไวๆนะครับ

ออฟไลน์ kataiyai

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-1
เรื่องนี้อย่าฮาค่ะ

ตอนนี้ไม่รู้่ว่าจะสงสารหรือเห็นใจใครดี

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
เรื่องสั้นเฉพาะกิจ
ไก่กุ๊กๆของรุกน่ารัก.... >////<  [ครอบครัว .... คำให้การของฝ่ายจำเลย! 1]


...
การถูกแฟนพาเข้าบ้านครั้งแรก..
.
.
.

ไม่ใช่เรื่องที่จะลืมได้ง่ายๆ



***


..เมื่อห้านาทีที่แล้วผมยังสูดลมหายใจยาวเตรียมก้าวเข้าบ้านตัวเล็กด้วยแขนขาที่เก้ๆ กังๆ ไม่ได้ดั่งใจ ..ไม่รู้จะบอกว่าไง คือมันทั้งเขินทั้งประหม่าพยายามทำตัวเป็นธรรมชาติแล้วนะ แต่เก็บอาการไม่อยู่ มือผมที่จับมือตัวเล็ก กำแน่นและชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ถึงอย่างนั้นตัวเล็กของผมก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ .. มือเล็กมันทั้งนิ่มแต่เหนี่ยวแน่น แถมยังแรงเหลือเฟือขนาดดึงผมให้ก้าวตามได้อย่างไม่น่าเชื่อ..
.
.
.
น่าจดจำ..
.
.
.
กระดาษแผ่นเท่าบ้านที่เขียนติดหน้าประตูไว้ทำเอาผมยิ้มกว้างปล่อยความสบายใจ

‘พ่อกับมัม ไปฮันนีมูน สองอาทิตย์ ..ฝากดูแลชีวิตไอ้แฝดด้วย รักเดเสมอ  ’

ตัวเล็กค้างนิ่งไปที่เห็นกระดาษแผ่นนั้น ส่วนผมโล่งว่างเบาสบายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เหมือนยกภูเขาออกจากอก ผมแทบจะกระโดดแล้วเต้นๆๆๆๆ ไม่ใช่ว่าไม่อยากมาแนะนำตัวกับครอบครัวแฟน แต่แหม บางทีผมก็เขินบ้างอะไรบ้าง ตัวเล็กชะงักไปนิดนึง ก่อนจะถอนหายใจยาวแล้วเปิดไขกุญแจ ..

บ้านโล่งรู้สึกเหมือนอับๆ กลิ่นคาวอะไรบางอย่างลอยมากระทบจมูกจางๆ คงเพราะบ้านปิดม่านบังแสงไว้หมด ตัวเล็กดันผมไปที่โซฟา ส่วนตัวเองเดินไปเปิดหน้าต่างและดูเหมือนจะเดินเลยไปที่ตู้เย็นแล้วหยิบน้ำอัดลมที่แช่ไว้เทใส่แก้วให้ผม ..

.
.
.


ในตอนนั้นผมเดินตรงไปโซฟา แต่สายตายังมองตัวเล็กที่ยกน้ำสีดำในแก้วมาจิบแล้วรินใส่เข้าไปใหม่..




‘พลัก!’


ไม่รู้ว่าผมเหยียบอะไร ตัวเล็กวิ่งเข้ามาทันทีที่ได้ยินเสียงผมล้ม เจ็บระบม ..ผมค่อยๆ ลืมตา มือผมที่เท้ากับพื้น มันเหมือนเปียกอะไรลื่นๆ เหนียวๆ กลิ่นคาวฟุ้งขึ้นติดจมูก..
.
.
.
ผมพูดอะไรไม่ถูกที่เห็นร่างใครสักคนนอนนิ่งบนโซฟา พร้อมๆ กับเลือดที่ไหลเยิ้มลงมาที่พื้น ..
.
.
.

ผมนิ่งค้างอยู่อย่างนั้น ส่วนเล็กตั้งสติได้ก่อนผม ทุกอย่างมันเร็วมาก เร็วเกินไป ตัวเล็กวิ่งไปจับชีพจรของคนที่นอนนิ่งนั้น ตัวเขาเย็นมาก เย็นจนทำให้ผมกลัว เล็กให้ผมอุ้มเขาขึ้นมา พร้อมๆ กับกดผ้าเช็ดตัวลงที่แผลตรงช่วงหน้าอก..เลือดไหลไม่หยุด และไม่รู้ด้วยว่ามันไหลตั้งแต่เมื่อไหร่ ..

ผมอุ้มเขาไว้ตลอด ร่างในอ้อมแขนมันปวกเปียกจนผมกลัว ใบหน้าซีดขาว ซีดได้จนใกล้เคียงกับกระดาษ ..
ใบหน้าที่ผมกำลังมองมีส่วนคล้ายตัวเล็กนิดๆ คล้ายจนผมเผลอคิดไปว่า..
.
.
.
.

ถ้านี่เป็นตัวเล็ก..
.
.
.
.
.
.
ผมจะทำยังไง??!! 

 





ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
กรี๊ดดดด
นี่มันพี่กำจรนี่นาาา

ออฟไลน์ iammoonoi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 269
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-0
โอ๊ย..หรือว่า..เจ้าแฝด จะได้พี่ๆ และพี่สะใภ้เพิ่มหว่า
อย่างนั้น..ตัวเล็กจะได้เป็นน้องแล้ว แล้วคงจะดองกันหลายชั้นเลยเนี่ย

ลุ้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน อีกแหละ  :ling1: :ling1:


ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
น้อง มาเจอกรแล้ววว รีบช่วยหล่ะะะ  :mew4: :mew4:

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
โอ๊ะ เป็นตัวเล็กนี่เองมาเจอ

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
เรื่องสั้นเฉพาะกิจ
ไก่กุ๊กๆของรุกน่ารัก.... >////<  [ครอบครัว .... คำให้การของฝ่ายจำเลย! 2]


...
เหมือนหมาบ้า..
.
.
.

ตอนนี้ผมไม่กล้ามองหน้าตัวเล็ก ไม่กล้ามองเลยจริงๆ




***


..
ผู้ชายคนนั้นยังนอนนิ่งอยู่โรงพยาบาล ผลของอาการช็อกจากการเสียเลือด หมอและพยาบาลวิ่งวุ่น ดีหน่อยที่หมอเจ้าของไข้เป็นรุ่นพี่ที่ทำงานของตัวเล็ก เรื่องมันเลยยังไม่กระจายไปมากและตัวเล็กยังพอฝากฝังอะไรได้ ตลอดทางตัวเล็กไม่ได้พูดอะไร ริมฝีปากอิ่มกัดเม้มเข้าหากันจนผมกลัวว่ามันจะกดแน่นจนขึ้นรอย หลังจากที่พวกเราเหนื่อยจากการเดินเรื่องที่โรงพยาบาล ตัวเล็กก็ลากผมกลับมาบ้าน..
.
.
.
แล้วสงครามก็เกิดขึ้นแบบเต็มรูปแบบ..

“..โทรศัพท์หรืออะไร ที่พวกนายยึดไว้ ..เอามา...”

คำถามนั่น เป็นคำถามหลังจากที่ตัวเล็กจัดการกระทืบเด็กแฝดสามทั้งๆ ที่ยังหลับอยู่บนที่นอน!!

“อะ..อะไรไอ้พี่? ”

เสียงตอบที่ไม่ต้องเดาก็รู้ว่ากำลังแถกตัวหนีเสียจนสีข้างถลอกออกมาจากปากหนึ่งในสาม แต่ตอนนี้ให้ตายผมก็แยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร

“กูบอกให้เอาของๆ เขามา..”

“..พี่พูดอะไร? แล้ว..”

“เฮ้ย! ไอ้พี่!!”

‘พลัก!!’

เสียงหมัดกับแรงไปก่อนคำตอบหรือชี้แจงอะไร  แล้วก็เร็วเกินไปที่จะคิดหลบ ตัวเล็กสะบัดมือแค่นั้นแล้วต่อยลงบนหน้าอีกสองคนที่ถลาเข้ามาจะช่วยหนึ่งในสามจนล้มลงไปกับพื้น...

“กูถามก็ตอบ ..กูบอกให้เอามาก็เอาคืนมา...กูเคยคิดนะว่าพวกมึงเหี้ย..แต่กูไม่เคยคิดว่าพวกมึงจะสารเลวได้ขนาดนี้ ..ต่อจากนี้กูเป็นพี่ ในบ้านนี้กูใหญ่สุด กูสั่ง คือคำสั่ง ..และหน้าที่ของพวกมึงคือ ‘ทำตาม’ ใครเถียงกูต่อย ใครไม่ฟังกูกระทืบ ..”
.
.
.


***



.. “..กูโทรบอกพ่อกับมัมแล้ว..แล้วจากนี้ชีวิตพวกมึงกูดูแล”

“ทำไมต้องบอกพ่อ! พี่คิดแก้แค้นพวกผมหรือไง? จะทำให้พวกผมได้อับอายจนโงหัวไม่ขึ้นกับไอ้เรื่องแค่นี้อะนะ !! ”

 ‘พลัก!!’

อีกครั้งที่หมัดแทนคำตอบ ..
กับตัวเล็กเวอร์ชั่นนี้ ผมไม่กล้าห้ามไม่กล้าทำอะไร ที่ผมทำได้ก็แค่ทำตัวลีบๆ หลบอยู่ที่มุมในสุดของโซฟา ..

“พวกมึงแค่อาย แต่ไอ้คนที่นอนปางตายที่โรงพยาบาลมันไม่อายใช่ไหม? เรื่องแค่นี้!! ปากหรือเหี้ยอะไรที่มึงพูดมาได้ว่าเรื่องแค่นี้! พวกมึงรุมเขาเกือบตาย หรืออาจตายไปแล้วถ้ากูไม่กลับมา .. คนทั้งคนมึงยังพูดว่าเรื่องแค่นี้ ไอ้พวกเหี้ย!! ถ้านั่นเป็นกูโดน กูโดนแบบนั้น พวกมึงยังจะบอกอยู่ไหมว่าเรื่องแค่นี้ ไอ้สมองหมา!! แค่กูบอกพ่อบอกมัม มึงยังกลัวอาย ที่ตอนแม่งพวกมึงทำ ไอ้คำว่าอาย มันเคยอยู่ในหัวกะบาลไหม??!! มีไหม!!?? แค่นี้พวกมึงยังอาย แล้วคนที่ใกล้ตายที่นอนอยู่โรงพยาบาลเพราะฝีมือพวกมึง มึงคิดว่าตัวเขา ครอบครัวเขา ยิ้มร่าเริงบันเทิงใจอยู่หรือไง??!! ห่า!!?? ”

“...”

“พวกมึงไม่ต้องมามองหน้ากู มองพื้นแล้วสำนึกไปซะ .. คิดตามที่กูพูด ..เพราะกูหรือเปล่า? เพราะกูยอมพวกมึงมาก่อนหรือเปล่า พวกมึงเลยคิดว่าคนอื่นเขาเป็นผักเป็นปลา จะต้มยำทำแกงยังไงก็ได้ ??  เพราะกูไม่เคยว่าเคยบอกเคยสอนใช่ไหม? พวกมึงถึงได้เหี้ยจนกูคิดไม่ถึง ..”

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’

“..พี่..พอแล้วพวกผมเจ็บ..พี่.พอแล้ว..”


‘พลัก!!’
 
‘พลัก!!’
 
‘พลัก!!’

 
“..เจ็บหรือ? …เจ็บได้ก็ดี..ยังดีที่พวกมึงยังรู้สึกเจ็บ ..ยังดีที่พวกมึงมีความรู้สึก ...กูนึกว่าพวกมึงจะเหี้ยจนด้านชาเสียอีก..อึก..ฮึก..กูเองที่ไม่ดี ..กูเองที่ไม่เคยบอกเคยสอน ..กูเองที่ไม่เคยสนใจ จนพวกมึงกลายเป็นตัวเหี้ยอะไรกันไปแล้วก็ไม่รู้ ..กูเองที่เป็นพี่ที่ไม่ได้เรื่อง ..  ”

.
.
.
.

แล้วทุกอย่างมันก็เงียบสงบ ..
ตัวเล็กหยุดด่าเปลี่ยนไปร้องไห้.. แต่บรรยากาศมันไม่ได้ดีขึ้นมาเลย ฝีเท้าหนักยังเตะอัดร่างแฝดสามที่นอนนิ่ง เพราะตอนนี้เพียงแค่มีใครขยับ ตัวเล็กก็กระทืบลงไปจนแม้แต่ผมยังไม่กล้าห้าม ..

“คืนนี้กูจะติดต่อครอบครัวเขา ..กูให้เวลาพวกมึงไปอาบน้ำแต่งตัว ..เราจะไปเฝ้าพี่เขาที่โรงพยาบาลด้วยกัน ..”

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’

อีกครั้งที่ตัวเล็กของผมเตะอัดพวกสามแฝดนั้นก่อนจะเดินมาลากผมที่นั่งขดอยู่บนโซฟาให้ตามลงไปที่ชั้นล่าง ..



***


..
“..ตัวเล็ก..”

“...”

“...เล็ก..ตัวอย่าเงียบสิ..”

ผมเรียกตัวเล็กที่ก้มใช้ผ้าซับคราบเลือดบนพื้น ..ตัวเล็กไม่ได้หันมา แต่มือสองข้างนั่น กำกระชับแล้วขัดพื้นจนสุดแรง..
ผมกับเล็กยังไม่ได้บอกเด็กสามคนนั้นว่าเกิดอะไรขึ้น แฝดสามยังไม่ได้ลงมาที่ชั้นล่าง ..และยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนนั้น ..

“..เกลียดผมไหม?...”

“ตัวเล็ก?”

“โต..โตเกลียดผมไหม? ...รังเกียจ ผมไหม? ที่ผมเป็นพี่ชายของพวกที่เกือบจะกลายเป็นฆาตกร?”





***



..
”ไม่รู้ว่าจะอะไรกันหนักหนา ..ก็แค่เล่นสนุกโดนจัดหนักจนเข้าโรงพยาบาล..”

“ถึงทำแบบนั้นพวกผมก็ยอมรับนะพี่..จะให้เป็นเมียเป็นแม่ ตอนนี้ผมให้เป็นได้หมด ”

“..โทษพวกผมก็ไม่ได้ ก็พี่เขาน่ากอด น่ากด..เป็นพี่ก็รู้นิ ตอนกดนะพี่ ผู้ชายมันเคยหยุดได้ที่ไหน ? แล้วถ้ายิ่งคราง ใครจะห้ามตัวเองได้ ใช่ไหมพี่? ”

ระหว่างทาง เสียพวกแฝดยังดังอู้อี้ บ่นไประบายไป จากที่ฟังๆ ดูแล้ว พวกนั้นเหมือนจะไม่รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นที่โซฟาชั้นล่าง ..พวกแฝดสามพูดคะนองปากไปเรื่อย ส่วนผมก็ขับรถไปเหลือบมองตัวเล็กไป ตัวเล็กนั่งนิ่งเหมือนจะหลับ แต่สันกรามที่ขบกัดกรอดๆ นั่นทำให้ผมไม่ได้พูดหรือยั้งปากห้ามอะไรไอ้พวกแฝด นอกจากยิ้มแห้งๆ ส่งไปให้พวกมันใส่กระจกมองหลัง..



..
เข้ามาที่ห้องพร้อมๆ กับญาติของฝ่ายเสียหาย
หนึ่งในนั้นเป็นพนักงานบริษัทที่แต่งตัวสบายๆ รอยยิ้มเป็นมิตรมากกว่าอีกคนที่นั่งใกล้คนเจ็บแล้วจับข้อเท้าคนเจ็บนวดเบาๆ พวกเด็กแฝดตามเข้ามาหลังจากนั้น คนยิ้มง่ายที่แนะนำตัวเองว่า ชื่อ ‘ผึ้ง’ กำลังเป็นฝ่ายเจรจาเรื่องการรักษาและค่าเสียหาย ทางฝั่งนั้นไม่ยอมความและในทางเดียวกันก็ไม่อยากรับค่ารักษา แต่ผมฟังดูแล้วทางฝั่งนั้นก็เห็นใจพวกเด็กแฝดที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะอยู่ไม่น้อย..

เกือบชั่วโมงกว่าๆ ที่บรรยากาศในห้องกดดันและน่าอึดอัด ตัวเล็กของผมได้แต่พยักหน้าและบีบหมัดตัวเองในทุกครั้งที่ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับทางคนที่นอนไม่ได้สตินั้นบ้าง ..
.
.
.
.



“..ผมจะเอาคนของผมกลับบ้าน...คงไม่ต้องมีอะไรมาก ..ผมถือว่ายอมความแล้วกัน แล้วจากนี้ก็ดูแลความประพฤติคนของคุณให้ดีๆ ผมถือว่าคนของผมทำบุญทำทานให้หมา แล้วหลังจากนี้หวังว่าเราคงไม่ต้องพบกันอีก..ผึ้ง โทรหาอาหมอ..บอกเรื่องพี่กรแล้วแจ้งย้ายโรงพยาบาล..ตอนนี้เลย..”

ประโยคนั้นผู้ชายที่นั่งเงียบอยู่นานเป็นคนพูด..
คนชื่อผึ้งที่เป็นคนเจรจา พยักหน้าแล้วกดโทรศัพท์ ตัวเล็กมองหน้าผมแล้วพยักหน้าให้ไอ้แฝดสามนั้นลุกขึ้นตาม ..
.
.
.
.

..เรื่องมันเหมือนจะจบลงไปด้วยดี ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ก้มลงไปจูบหน้าผากของคนป่วยที่นอนนิ่ง

.
.
.
.



“ทำอะไร เมียพวกกู ไอ้สัด!!”

พวกแฝดที่นั่งนิ่งมาตลอดงาน จู่ๆ ก็กรูกันเข้าไปกระชากตัวญาติคนป่วย

‘พลัก!!’

หมัดลุนๆ ที่ ต่างฝ่ายต่างกำใส่ ตอนนี้กลายเป็นสามรุมหนึ่ง แต่ฝ่ายหนึ่งเองก็เหมือนจะไม่ยอมล้มง่ายๆ
มันเลยกลายเป็นมวยวัดที่รุมกันจนมัวไปหมด

“พี่เขาเป็นของพวกกู !!”
 
“พวกกูเป็นหมา แล้วมึงเป็นอะไร ไอ้สัด!! จะคาบพี่เขาไป คิดหรือไงว่าพวกกูจะยอม !! ”

“นั่นเมียพวกกูนะไอ้เชี่ย ..มึงคิดว่าพวกกูจะทิ้งเมียกูหรือไง?! ”

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’

‘ซ่า!!’

‘โครม!!!!!!’

มันเหมือนกับมีฝูงหมาสี่ตัว มาฟัดกันอยู่ใกล้ๆ แล้วทุกอย่างก็แยกย้าย ตอนคนชื่อผึ้งสาดน้ำในแจกันใส่ ในขณะที่ตัวเล็กของผม ถีบตู้ใส่ของจนล้มลงเพื่อยุติเหตุการณ์ ..

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’

‘พลัก!!’
 
อย่างไม่ทันตั้งตัวที่พวกแฝดโดนกันไปอีกคนละหมัดกับหมัดของตัวเล็กที่กระแทกเข้าลิ้นปี่จนพวกแฝดตัวงอ..

“...ผมขอโทษ..แต่ผมไม่รู้จริงๆ ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง..ถ้าทางฝ่ายคุณไม่ติดใจเอาความ ทางฝ่ายผมก็ขอขอบคุณ ..แต่เรื่องที่จะให้เลิกแล้วต่อกันไปโดยที่ทางฝ่ายผมไม่ได้รับผิดชอบอะไรเลย ทางฝ่ายผมคงรู้สึกผิดตลอดไป..จะยังไงผมก้ขอความกรุณา ..ขอให้ฝ่ายผมได้มีโอกาสทำอะไรชดใช้บ้าง..หรือถ้าจะยอมความกัน ผมก็ขอฟังจากปากเจ้าทุกข์เอง..พวกน้องผมอาจจะใช้อารมณ์วู่วาม ...แต่ในฐานะของพี่ชาย ...ผมว่าน้องผมจริงใจ และไม่คิดว่าเรื่องมันจะเลยเถิดมาถึงขึ้นนี้จริงๆ ...  ”
.
.
.


ตัวเล็กของผมกำหมัดแล้วก้มไหว้คุณผึ้ง กับผู้ชายที่โดนชก คุณผึ้งรับไหว้ พร้อมหันไปพยักหน้าให้ผู้ชายร่างใหญ่คนนั้น เขาเพียงแค่ปาดเลือดออกจากมุมปาก แล้วสถบ ก่อนจะเอ่ยปากบอกว่า



“ทุกอย่าง ...แล้วแต่พี่กร..”
 


***



.
.
.
.

“เหนื่อยหรือตัวเล็ก..”

สุดท้ายผมก็ได้กลับมาที่หอพัก..
ตัวเล็กทิ้งพวกแฝดนั้นไว้กับคนป่วยและญาติ ดูแล้วพวกสามแฝดนั้นก็หวงและห่วงคนป่วยไม่ใช่น้อย ..

“..ขอบคุณนะโต..ที่ไม่ทิ้งกัน ..”

เสียงกุ๊กไก่พันธุ์ดุ กระซิบบอกผมแล้วค่อยๆ ปิดเปลือกตาที่เมื่อยล้าลงเพราะความเหนื่อยอ่อน ..

“ขนาดเข้าบ้านตัวเล็กวันแรกงานยังงอกขนาดนี้เลย.. ต่อไปไม่รู้จะต้องสู้รบตลบมือกับไอ้แฝดพวกนั้นยังไงอีก..”

“..อืมส์..คงไม่ต้องสู้แล้วล่ะ พวกมันโตจนมีเมียแล้วนิ คงไม่งี่เง้าอีกหรอก.. ”

“..นี่...ปกติเลี้ยงตัวเลี้ยงน้องด้วยลำแข้งหรือตัวเล็ก??”

“..หืมส์..เปล่า..ปกติแทบไม่เคยแตะพวกมันเลย ..ไม่เคยแตะเลยถึงเป็นอย่างนี้ไง ..”

“..ตัว...วันนี้ตัวรู้หรือเปล่าว่าตัวทำเขากลัว?..”

“กลัวอะไร?”

“..กลัวตัวจะเลี้ยงเขาด้วยลำแข้งเหมือนที่เลี้ยงน้อง ...”

.
.
.
.
.






“ไม่หรอก...กับเมีย เขารัก ...เขาเลี้ยงด้วยลำ K…”

.
.
.
.
.
.


“..ว่าแล้วก็จัดเลยได้ไหม?  แต่เขาไม่ขยับนะ วันนี้ออกแรงมากหมดแรง..”

แล้วจะเหลือหรือ? มีสามีตีนหนักแล้วผมจะกล้าขัดอะไร ถึงแม้จะไม่เคยโดนลงไม้ลงมือสักครั้ง แต่ผมก็ว่าง่าย ยอมทำตามใจฝาระมีทุกอย่าง ..
.
.
.

เหมือนกับว่าเป็นเจ้านายที่เลี้ยงหมาน้อยขนปุยเชื่องๆ ตัวเล็กยอมยกสะโพกให้ผมรูดกางเกงยีนส์ลงแล้วควักของรักออกมาอมมาเลียได้ตามใจชอบ ผมเล่นจนมันแข็งคับปาก แก่นกลางน่ารักเยิ้มไปด้วยคราบน้ำลาย ปลายหัวมนเป็นสีชมพูแดงก่ำ มันผงกขยับได้ตามปลายลิ้นผม..
.
.
.
ไม่ได้รอช้าอะไร เมื่อเจ้าของแกนเนื้อที่แข็งชูคอทำท่าจะหลับผล็อยลงไป ..
ผมถอดเสื้อผ้าตัวเองโยนลงข้างเตียง เตรียมร่างกายตัวเองลวกๆ แล้วกดแก่นกลางของตัวเล็กให้คืบคลานเข้าไปในตัวให้ได้มากที่สุด ..คนง่วงที่ใกล้จะหลับสูดปากหายใจหอบ..ก่อนที่ผมจะสวมบทบาทจ๊อกกี้ขี่ไก่ที่ทั้งครางทั้งเด้งสวน..

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกก... 
ผมทั้งขยับทั้งร่อนส่าย หาจุดที่ทำให้ร่างน่ารักข้างใต้ ครางออกมาให้ได้มากที่สุด ..เหมือนกำลังโดนลักหลับ ผมกระเหียนกระหือรือที่จะออนเดอะท็อปอย่างเต็มใจ เป็นฝ่ายรับที่รุกไล่จะเหมือนจะกลายเป็นฝ่ายไล่ปล้ำสามีของตัวเองอยู่แล้ว..
ผมหลับตาช้าๆ สูดหายใจยาวๆก่อนผ่อนออกเพื่อรับสัมผัสรับรู้รสชาติของแท่งเอ็นใหญ่ที่คับคาอยู่ในตัว สามีผมตอนนี้ ทั้งร้องทั้งบิดคราง สองมือตัวเล็กจิกขย้ำผ้าปูที่นอนเหมือนไร้สติ สวนผมที่เป็นฝ่ายออน ฯ ใช้เข่ารองน้ำหนักตัวเองแล้วเด้งสวนตอดรูดแกนกลางเอ็นนั้นแรงๆ และถี่รัว ...

อร่อยจนต้องซี้ดปาก เสียงน้ำเสียงเนื้อกระแทกรับกันจนความคับคันมันกลายเป็นแรงกระสันที่ตอดรัว ริมฝีปากอิ่มของสามีที่เหนื่อยล้า แห้งพราแต่ครางเรียกผมไม่ไหยุด ..

ขาดใจ..

แทบขาดใจ..

.
.
.
.


ตัวเล็กน่าแกล้งจนผมหยุดอะไรไม่ได้ นอกจากกลืนตัวเล็กไปแล้วตอดรัดกับกระแทกรับจนเมื่อยเกร็ง ถึงได้เปลี่ยนท่าถอดแกนตัวเล็กออกมาจากตัว จนดัง พล็อก..
ตัวเล็กแค่สูดหายใจยาวแล้วเงยหน้า ส่วนผมเปลี่ยนเป็นหันหน้าออกแล้วจับแท่งเอ็นร้อนๆ ของคุณแฟนใส่เข้ามาใหม่ จากนั้นก็ยกสะโพกสวนขึ้นสวนลง รัวถี่อีกชุดใหญ่ใหญ่ จนตัวเล็กพรวดพราดขึ้นมา จับผมกดหน้าลงกับพื้นที่นอนแล้วซอยใส่แบบไม่ออมแรง ..

จะมาหาว่าผมโตกว่าตัวเล็กคงไม่ได้ ..ก็ใครใช่ให้เล็กเลี้ยงดูผมด้วยลำ K … แบบนี้ล่ะครับคุณ ??


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-11-2013 23:50:46 โดย Zitraphat »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
อย่าให้พี่กร ยอมไอ้พวกนั้นง่ายๆหล่ะ
 :katai1: :katai1:

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
กรี๊ดดด
เลี้ยงด้วยลำ..... 5555

ออฟไลน์ iammoonoi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 269
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-0
โอ๊ย...น้องมะหมา..อย่าทำร้ายพี่หมีจิจ๊ะ

แหม่...บู๊กันตั้งแต่ต้นเรื่อง จนจบตอนเลย..ลุ้นซะเหนื่อยเลย เอิ๊กกกกกกกกกกก :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ kataiyai

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1142
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +170/-1

ออฟไลน์ kai_kaka

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 93
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
เลี้ยงด้วยลำค_ยอิ่มตื่อไปละสิ    :pighaun: :laugh: :laugh:

ออฟไลน์ kai_kaka

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 93
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
ขนาดไม่สามารถวัดได้ด้วยหน้าตา    :hao3:

ออฟไลน์ ❝CHŌN❞

  • เหงา เหงา :(
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1924
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-3
ตัวเล็กเข้าใจเลี้ยงนะเนี่ย
ว่าแต่เลี้ยงแบบนี้ อิ่มนานไหมคะเนี่ย หุหุ

ออฟไลน์ teatimes

  • ไม่อยากให้เปลี่ยน...... เพราะแค่นี้ก็ดีพอแล้ว
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 682
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +157/-1
ตัวเล็กโหดมากซ้อมแฝดสามจะเบือดกระเด็น

ส่วนตัวโตก็อิ่มไปหลายมื้อเลยเนอะ :hao6:

ออฟไลน์ DoubleBass

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 448
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +65/-1
อูยยยย เล็กไม่เคยทำให้โตผิดหวังจริงๆ  :jul1:

ออฟไลน์ Ra poo

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 588
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0
ปุจฉา พี่กรคือใคร เกี่ยวอะไรกับสามแฝดอ่ะ
เรื่องนี้โยงกับเรื่องไหนอีกคะ :katai1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด