เพิ่งมาอ่านเจอเรื่องนี้ คือแบบว่ามันดีมากกกกก น้องน่ารักมุมิมาก กินเก่งกินจุ แถมดื้ออีกด้วย จริงๆ สงสารทั้งตัวน้องเอง เข้าใจความรู้สึกนะที่น้องคิดว่าตัวเองเป็นหมากให้คนนู้นคนนี้ เพราะไม่มีใครพูดความห่วงใยที่มีกับเจ้าตัวแบบตรงๆ ไง ทั้งที่บ้านและตอนที่มาอยู่กับคุณพิชช์ด้วย ก็เลยระแวงไปหมด อยากจะหนีไปมีอิสระจนเกือบเอาตัวไม่รอดแล้วลูกเอ้ย ขวัญเอ๊ยขวัญมา ต่อไปนี้ก็ขอให้เชื่อใจกันนะ ไม่ว่าจะเจออะไร แค่เชื่อใจกัน รับฟัง แล้วทุกอย่างมันจะคลี่คลายไปเองนะลูก แง คุณนักเขียนก็สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ จะรออ่านตอนถัดไปด้วยใจจดจ่อเลย