ขอบคุณมากๆครับสำหรับภาคต่อ .....
หลังจากพบกับความเศร้า จบด้วยความเหงาในภาคแรก การมาต่อและมาจบลงที่จุดสุดท้ายในครั้งนี้สำหรับผมแล้วก็คิดว่าเป็นการสนุปความหมายที่ลงตัว แม้มันจะจบไม่ชัดเจนในภาพ แต่มันก็สรุปได้ชัดแจ้งในความรู้สึก ..... การที่เราโตขึ้น การที่เราเริ่มรู้สึกได้ว่า "รัก" มีใช่หมายความว่าเราต้องครอบครอง หากแต่ "รัก" ก็คือการให้ การที่อยากเห็นคนที่เรา "รัก" นั้นมีความสุข
เมื่อ "ศิลา" ที่เคยหนักอึ้งกับพันธการจากความรู้สึกผูกมัดและการต้องการครอบครองของตน ได้ปลดปล่อยภาระและความยึดติดนั้นออกไป มันก็ได้กลายมาเป็น "เมฆ" ที่เบาและสบายอีกครั้ง จิตใจที่เคยหนักไปด้วยความทุกข์ ก็กลับลุกขึ้น ลอยขึ้นมาพบกับความสุขอันแสนปลอดโปร่ง โล่งสบายในท้ายที่สุด
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ทางเดินแห่งหมอกอันสับสนและไม่รู้ว่าจุดเริ่มต้นนั้นอยู่ที่ใด ก็ได้กลายมาเป็นทางเดินที่มั่นคง มีหนทางที่ชัดเจนว่า ณ. จุดสิ้นสุดนั้น มีความสุขรออยู่อีกไม่ไกล
...... แล้วพบกันที่เรื่องต่อไปนะคร้าบ คุณต้น