คนเรามีพลาดกันได้ อันนี้เป็นเรื่องจริงทั้งในชีวิตจริงและนิยาย
และสิ่งที่ควรทำหลังจากผิดพลาดก็คือยอมรับผลที่ตามมา
แม้ว่าผลนั้นจะเปลี่ยนแปลงชีวิตเราทั้งชีวิตก็ตาม
เรื่องนี้บอกไม่ได้ว่าเป็นเพราะใคร เพราะพ่อที่ปล่อยใจไปกับกิเลส
หรือธีรดาที่จิตไม่ปกติ หรือจะพ่อแม่ธีรดาที่เห็นดีเห็นงามด้วย
หรือเพราะเฮียที่ไม่คิดเฉลียวใจกับสิ่งผิดปกติของสิ่งรอบข้าง
ถ้าไม่คิดอะไรมากถือซะว่าเฮียรับผิดเพื่อทดแทนบุญคุณก็แล้วกัน
ผ่านมาได้จนป่านนี้แล้ว ไม่นานเฮียก็จะไม่เจ็บปวดเมื่อนึกถึงมันอีก
คิดถึงวันที่จะได้เจอลูก เจอหนูดีกว่าเนาะ สู้ๆนะเฮีย
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
+1และเป็ดให้เฮียที่แสนดี