ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด[ฉบับตอนพิเศษ]โก ทู เดอะ ซี.....อี่อี่อี่
[เล่าโดยคุณชายต้น]
“เอ้าตาต้น....จะแพ็คข้าวแพ็คของไปไหนน่ะลูก”
ผู้เป็นมารดาเอ่ยทัก เมื่อเปิดประตูเข้ามาเจอพ่อลูกชายคนเดียวกำลังรื้อข้าวจัดของ เดินไปมาทำเสียงตึงตังแต่เช้า จนเธอต้องเดินมาดูด้วยความแปลกใจ
“ไปทะเลครับ”
“ฮ๊า....นี่แกจะบ้าหรือเปล่าตาต้น....ไปทะเลตอนอากาศแบบนี้เนี่ยนะ”
“ครับ.....หน้าร้อนแดดแรง....ไปก็แสบตัวแย่ ตอนนี้ล่ะเหมาะที่จะเดินชายหาดที่สุด”
พูดจบก็ยิ้มกว้างให้มารดา ก่อนจะก้มหน้าก้มตาแพ็คของต่อไปอย่างอารมณ์ดี....
“ไปกับน้องเหรอ”
มารดาอมยิ้ม...สีหน้าเหมือนกับคนที่มองเห็นอนาคตได้อย่างทะลุปรุโปร่ง...ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่กลับนึกไปถึงหนุ่มน้อยตัวสูงชะรูดผิวขาวจัด....ใบหน้าเรียบเฉยไร้จุดเด่น(แถมยังไม่ค่อยยิ้ม) คนที่เหมาะกับทะเลในยามนี้เป็นที่สุด ชายหนุ่มนึกภาพไปล่วงหน้าว่าเจ้าตัวนั้น...จะต้องมาพร้อมกับชุดดำทั้งชุด....รองเท้าหนัง....กางเกงแสล็คเข้ารูปกับกระเป๋าย่ามใบโตที่เต็มไปด้วยสารพัดข้าวของจุกจิก
“แม่ครับ.....แม่รังเกียจน้องมั้ย”
มารดาไม่ตอบเช่นกัน แต่เมื่อดูจากสีหน้ายิ้มกริ่มของมารดาในยามนี้ ชายหนุ่มก็คลายความกังวลใจออกไปได้บ้าง....
ลองคุณแม่ไฟเขียว(แบบไม่เป็นทางการ)แบบนี้.....คุณพ่อคงไม่กล้าขัดหรอกมั้งนะ.
.
.
.
.
.
ต้นเล่า ;นั่นไงผมกะแล้วไม่มีผิดว่ามันต้องมาในสภาพนี้....
เชิ๊ตขาวเข้ารูป....สวมทับด้วยเสื้อคลุมสีดำ กางเกงแสล็คทรงสลิมฟิต....แต่เฮ้ย!!!!!
น้องแม่งสวมผ้าใบสีแดง.....
จะแนวไปไหนคร๊าบบบบ น้องยืนกอดอกแล้วก็ส่งยิ้มแหย ๆ แบบไม่ค่อยจะเป็นธรรมชาติ...แต่ผมว่าน้องที่กำลังเก้อเขินแบบนี้มันน่ารักดีนะ....
ผมสีดำของน้องถูกลมพัดจนปลิวยุ่งปรกใบหน้า....อ่า....นั่นผมก็ชอบ ชอบเวลาที่เจ้าตัวดีใช้มือขาว ๆ เสยมันขึ้นมา....ท่าแบบนี้มันฟินกันได้ง่าย ๆ เลยนะเฮ้ย!!!!
แกมันเอ็กซ์....เซ็กซ์....ตะพรึดตะพรือ....รู้ตัวมั้ยฮึ
“มองไรพี่.....ไปกันเหอะ...ป่ะ”
ผมเปิดประตูรถก่อนจะผายมือเชิญน้องเข้าไปนั่งด้านใน....น้องแกล้งทำท่าถอนสายบัว(แบบประมาณว่าแรดได้แค่นี้แหละ----ชีวิตกู)...ก่อนจะผลุบเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว....
“เปิดกระจกเหอะพี่.....ขอรับลมบ้างอะไรบ้างเหอะ”
“คร๊าบ.....ไม่กลัวผมยุ่งเหรอ”
“ก็เดี๋ยวหนูหันหน้ารับลมไง....ลมมันก็จะได้พัดไปข้างหลัง...เย็นเหม่งดีด้วย “
น้องยื่นหน้าออกไปรับลม....ท่าทางเหมือนเด็ก ๆ เวลาตื่นเต้น ดูน้องจะลั๊ลลามากเมื่อผมเอ่ยถึงทะเล....น้องบอกว่าไม่ได้มาเที่ยวทะเลนานมากแล้ว...ครั้งสุดท้ายถ้าจำไม่ผิดคงเป็นตอนเรียนอยู่ชั้นประถม ผมเชื่อนะ....เพราะน้องไม่เคยเป็นแบบนี้ อะไรน่ะหรือ....ก้หลังจากที่เอ่ยปากชวน คุณโทรก็กระหน่ำโทรหาผมทุกวัน...ก่อนนอน เพื่อจะย้ำเตือนอยู่กลาย ๆ ว่า.....
มึงอย่าลืมนะไอ้แสรดดดดดดอาทิ
พี่ต้นคะ......บลา...บลา....บลา.....ด้วยเรื่องที่มีสาระมากกกกกกกก พูดจ้อประมาณเกือบสิบนาทีแบบไม่หยุดหายใจ
แล้วจบลงด้วย
เอ่อ.....แล้วไปทะเลนี่เราจะเล่นน้ำป่ะ....หนูจะได้เอารองเท้าแตะกับชุดไปเปลี่ยน....หรือ....
พี่คะฝนจะตกมั้ย...หนูกลัวว่าไปแล้วฝนตกหนัก....คงเซ็งอ่ะ....หรือไม่ก็
ที่นั่นเค้ามีให้เช่าบานาน่าโบ๊ทมั้ยคะพี่เป็นต้น
เออ...พี่รู้แล้วน่า ว่าเราอยากไป...แต่น้องก็บ่น ๆ เหมือนกันว่าอยากพายายมาด้วย....แต่โชคดีที่ยายของน้องเค้าก็มีทริปของเค้าแล้ว...แล้วแกก็ฝากน้องกับผม กำชับให้ดูแลเป็นอย่างดี ผมก็นะ......
เข้าทางกูเลยดิผมว่านะ.....คุณยายของน้องต้องแอบช่วยผมอยู่แน่ ๆ เลยเชียว หึหึหึ
กร๊วบบบบบบบบบน้องเป็นคนน่ารักนะ....ใครจะว่ายังไงก็ช่าง....ต่อให้น้องผมหยิกหน้ามันโล้น....ผมตรงสลวยแบบสาวยุคเก้าศูนย์...หรือทาขอบตาแบบพังค์ น้องก็น่ารักในสายตาผม
แต่ขอเหอะวะเดย์เอ๊ย....
ไอ้การนั่งทิ้งตัวพาดแขนไปกับพนักพิงของเบาะรถ อ้าขากว้างอย่างหมดราคา....เคี้ยวขนมเสียงดังแบบนี้น่ะ....
พี่ขอซื้อเถอะเฮ้ย“พี่ต้นเอาโค้กป่ะ.......เอิ๊กกกกกก”
น้องเรอ......
คือมึงเป็นตุ๊ดมิใช่ฤา......มึงช่วย....
ประพฤติปฎิบัติตนตามแบบฉบับผู้สาวมีดุ้นเค้าหน่อยสิวะเฮ้ยยยยย มึงชักจะแมนเกินหน้าผู้ชายอกสามศอกมากไปแล้วนะเนี่ย
“เอ้าถึงแล้ว.....”
“ดีจังคนน้อยยย”
“ก็ไม่ใช่หน้าร้อนนี่.....แต่แบบนี้ก็เงียบสงบดีว่ามั้ย”
“แล้วโรงแรมอ่ะ...พักที่ไหนกัน”
“จองไว้แล้ว.....จองไว้ก่อนจะมาน่ะ.....ยืนอยู่แบบนี้ไม่ต้องหันมานะ....เดย์....หันกลับไป....นั่นล่ะ ๆ”
ไอ้เด็กเอ๋อทำหน้างง ก่อนจะกรอกตา-ถอนใจอย่างเซ็ง ๆแล้วหันกลับไปสนใจทะเลต่อ.....หาใช่เพราะเชื่อฟังผมหรอก ผมรู้...มันต้องนึกในใจ ว่าไอ้เชี่ยนี่เป็นอะไรของมัน!!!!....ว่าแล้วกูก็มองทะเลดีกว่า…
แชะ....
สวยดีแฮะ.....ผมเซ็ทกล้องไว้เป็นขาวดำ รูปของน้องก็เลยดูหม่นเศร้าแต่ก็มีแรงดึงดูดอย่างบอกไม่ถูก ผมยาวสลายคลอเคลียไปตามใบหน้าโดยที่เจ้าตัวปล่อยไว้แบบนั้น....ตามแต่ลมทะเลแรง ๆ จะพัดไป สีหน้าเศร้า ๆ เหมือนแบกปัญหาเอาไว้อยู่ตลอด....กำลังจ้องมองดูน้ำทะเล
ผมคิดว่าเด็กคนนี้มีสเน่ห์ก็ตรงความหมองเศร้านี่ล่ะ.....ถึงจะหลุดติงต๊องบ้างอะไรบ้างก็เหอะนะ
“ไหนเอามาดูเดะ....สวยป่ะ”
“ขี้เหร่ได้อีกอ่ะเรา”
“อ่ะจ้า.....น้องมันมิสวย....ใครมันจะไปสวยเหมือนน้องพีทของพี่ต้นล่ะ”
“เฮ้ย ๆ ๆ ๆ อย่าเอ่ยชื่อนี้...พี่ขอร้อง...พี่ขนลุก”
เราแย่งกล้องกันอยู่พักหนึ่ง...แต่ผมก็สู้แรงควายของมันไม่ได้ ประกอบกับกลัวกล้องพังก็เลยต้องจำยอมส่งให้มันไป.....
“สวยเนอะ”
“ชมตัวเองก็เป็นด้วย”
“เอ้าแน่นอน....คนอื่นน่ะพร้อมอยู่แล้วที่จะซ้ำเติมเรา...ดังนั้นถ้าเป็นไปได้เราก็ไม่ควรซ้ำเติมตัวเองนะขอบอก....หลงตัวเองดีกว่าเกลียดตัวเองนะเออ”
“หึ.....เจ้าเด็กช่างพูด.....ช่างปรัชญาซะจริงนะ”
“พวกยาย ๆ สอนมาเฟ้ยยยย รักตัวเองก่อน...คนอื่นจะรักหรือไม่รักเรา....มันก็สิทธิ์ของเขา”
ผมล็อคคอไอ้เด็กขรึมที่เดี๋ยวนี้เริ่มจะคุยเก่ง พร้อมกับขยี้หัวมันจนเละ.....ก็หมั่นเขี้ยวมันอ่ะนะ....
“แล้วนี่มาทะเลกับหนูสองต่อสองไม่กลัวเรตติ้งตกเหรอ”
ผมลืมบอกไป....ว่าการมาเที่ยวกันในครั้งนี้เป็นของตอบแทนสำหรับความทุ่มเทของน้อง จนทำให้วงของเราได้เซ็นต์สัญญากับค่ายเพลงเล็ก ๆ....ผมก็เอามันมาเป็นข้ออ้างนั่นแหละ ไม่นึกหรอกว่าน้องจะยอมมา
“ทำไมอ่ะ.....มันเหมือนว่าเรากับพี่เป็นคู่รักมาเดทกันงั้นเหรอ”
“คู่รักกะผีดิ.....หล่อ ๆ อย่างพี่หาได้ดีกว่านี้นะ....อย่าคิดสั้นเลยนะคะ”
“ไหนตะกี้บอกให้รักตัวเองอยู่หยกๆ...ไหงพูดงั้นล่ะ”
น้องอ้ำอึ้ง...หน้าขาวซีดนั้นเหมือนจะมีเลือดฝาดขึ้นมาหน่อย ๆ เวลาน้องเขินน้องจะชอบเอามือจับผมไปทัดหู.....กระดิกขาไปมา ไม่ก็เขี่ยขาไปกับพื้น...
แบบที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้
น้องเขินเหรอ.....งั้นดีล่ะ.....แกล้งมันบ้างอะไรบ้างอ่ะนะ ผมจัดการถอดเสื้อโชว์ความล่ำสันที่พอจะมีอยู่กับเค้าบ้าง เอาให้มันกำเดาไหลกันไปข้างนึงเลยเอ้า......
“พี่ต้น......”
“หวั่นไหวอ่ะดิ.....เห็นบอดี้ของพี่”
“เปล่าค่ะ”
“เห?”
ประโยคถัดมาของน้องทำเอาผมแทบหัวใจหยุดเต้น......
“นมใหญ่มว๊ากกกกกกกกก ใส่เสื้อในคัพไรฟะเนี่ย.....หนูอิจฉาโครต ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ”จบละ....จบ....จบ....จบ
......................................................
จบละตอนพิเศษแบบมีกลิ่นทะเลนิด ๆ แบบประจวบเหมาะกับการหนีน้ำมาเปิดออฟฟิศที่พัทยา เอาน่าถึงทะเลมันจะดำ....ถึงจะอดไปทริปเกาะล้านเพราะมัวแต่นั่งตรวจพิตตี้แคช แต่คนเขียนขอให้แฟนคลับจินตนาการถึงหาดทรายขาวในช่วงปลายฝนต้นหนาว...รกร้างผู้คน แล้วก็น้ำทะเลใสแจ๋วแทนก็แล้วกันนะคะ
ใครอ่านตอนพิเศษนี้แล้วสะดุดตรงไหนบ้างมิคะ....อุอุอุ