ตอนที่ 30 คิมจังที่รักณ บ้านเช่าหลังหนึ่ง
“พี่ไม้ ตอนนี้อีเด็กคิมนั้นมันยังอยู่ที่บ้านนั้นหรือเปล่าคะ”
(ไม่ต้องห่วงจ๊ะ น้องกิ่งแก้ว พี่ให้คนคอยจับตาดูมันอยู่)
“ดีมากค่ะ แล้วที่บ้านอีคุณนายนั้นลูกชายมันเป็นอย่างไงบ้าง”
(ตอนนี้ มันก็กินแต่เหล้า โวยวายเรียกแต่เมียมันนั้นแหละ)
“ฮ่า ฮ่า สะใจ ตอนนี้พี่ก็ค่อยเป่าหูไอ้เจ้านายไว้ละกัน มันจะได้อาละวาดอีคุณหญิงนั้นจะได้เจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม”
(อืม น้องกิ่งแก้วจ๊ะ พี่มีเรื่องจะบอก ตอนนี้คุณหญิงกำลังตามหาไอ้เด็กคิมนั้นอยู่ เราจะเอาอย่างไงดี)
“ดีเลย งั้นพี่ทำตามที่ชั้นบอกละกัน............................”
(ได้จ๊ะน้องกิ่งแก้ว เดียวพี่ไม้จัดให้) หึ หึ อีแก่ กูจะทำให้มึงรู้สึกเจ็บปวดเหมือนพ่อกู เพราะมึงท่านถึงต้องฆ่าตัวตาย) กิ่งแก้วกำมือแน่นด้วยความเครียดแค้น
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
“แอล นี่สืบยังไม่ได้เรื่องอีกเหรอ”
“ครับ คุณหญิง ทางคุณไนน์ลองติดต่อไปหาเพื่อน ๆ กับคุณอีวอท ก็ไม่ได้รับการติดต่อจากคุณคิมเลย”
//ก๊อก ก๊อก//
“เข้ามาได้ มีอะไรฮะนายไม้”
“คุณหญิงครับ คือ ผมรู้ว่าคุณคิมอยู่ที่ไหน” ทำท่าทางมั่นใจ แล้วมองไปยังแอล ประมาณว่าต้องการคุยแค่สองคน
“แอล ออกไปก่อน ว่ามานายไม้ ถ้าเธอโกหกชั้น ก็น่าจะรู้นะว่าเกิดอะไร”
“คือตอนที่ผมไปส่งคุณคิม ผมให้คนค่อยสะกดรอยตามไปด้วย คือ ผม ผมกลัวคุณคิมไม่ปลอดภัย แล้วคิดว่าคุณเจ้านายน่าจะออกตามหานะครับ”
“แล้วอยู่ที่ไหนละ”
“นี่ครับ คุณคิมบอกว่ามีเรื่องจะคุยอยากให้คุณหญิงไปคนเดียวที่...............เวลา ...... ” นายไม้ส่งที่อยู่และรูปถ่ายของคิมที่กำลังขายผักและบ้านที่คิมอยู่
“ขอบใจเธอมากนะ แต่ชั้นยังไม่เชื่อต้องไปดูด้วยตาตัวเองก่อน” คนได้ยินแทบจะหลุดยิ้มอันแสนเจ้าเล่ห์ไว้ไม่อยู่
หลังจากที่นายไม้เดินออกไปคุณหญิงก็รีบบอกที่อยู่กับแอลให้สืบหาก็พบว่าเป็นจริงตามที่นายไม้บอกจึงสั่ง นายไม้ขับรถพาไป แล้วก็ไม่ลืมให้แอลบอกไนน์ตามมาที่หลัง ส่วนตัวคุณหญิงจะไปก่อน
“คุณไนน์ครับ พวกเราหาคุณคิมเจอแล้ว ” มองไปยังเจ้านายที่จ้องรูปคิมอยู่ โดยไม่รู้เลยว่าคนในบ้านกำลังตามหาคนรักมาให้เขาอยู่
“จริงเหรอ อยู่ที่ไหน”
“คุณคิมอยู่ที่ ........... แต่คุณหญิงบอกให้พวกคุณตามไปทีหลัง เพราะคุณคิมอยากคุยกับคุณหญิงแค่สองคน”
“อืม ขอบคุณ เดียวกูบอกเจ้านายให้” เดินไปหาเจ้านายอย่างดีใจ
“ไอ้เจ้านาย เราไปหาคิมกัน” เจ้านายได้ยิน มองพี่ชายนิ่ง
“คิมหนีผมไปแล้ว ผมปกป้องคิมไม่ได้ คุณแม่จะให้แต่งาน ผมมีลูก ฮือ ฮือ” พลางกอดรูปคิมไว้แน่น
“ไอ้เจ้านาย มึงอย่าทำอย่างนี้ซิวะสู้เพื่อคิมเข้าใจไหมไปตามคิมกลับมา ” ดึงเจ้านาย จับอาบน้ำ แต่งตัวแล้วรีบขับออกไปตามที่อยู่ ที่ได้รับจากแอลมา
“ฮัลโหล ไอ้บีนี่กูไนน์นะ ”
(ครับ มีอะไรมันดึกแล้วผมจะนอน)
“กูรู้แล้วว่าคิมอยู่ไหน ทำให้ตาสว่างพอไหม”
(มากเลยครับ ไอ้คิมอยู่ไหนละเฮีย)
“มันอยู่ที่............แล้วช่วยบอกพี่ชายของคิมด้วยนะ”
(ขอบคุณมากครับเดียวผมบอกทุกคนให้)
“เออ แค่นี้ละ/ ต้นไอ้เจ้านายมันเป็นอย่างไงบ้าง” เหลือบมองเจ้านายที่หลับอยู่
“หลับอยู่ ผมให้กินยาแล้วสบายใจได้”
“อืม พ่อกับต้นหลับไปก่อนเถอะ เดียวให้ไอ้ข้าวหอมชวนผมคุยแก้ง่วงละกัน” ข้าวหอมได้ยินก็ทำแก้มป๋อง เขาไม่น่านั่งข้างคนขับเลย เฮียหัวเราะมุกตลกเขาซะที่ไหน
อีกด้านหนึ่ง
สองวันก่อนผมได้รับจดหมายจากคนชื่อไม้ที่เป็นคนขับรถของแม่เจ้านายในเนื้อหาบอกว่าเจ้านายกินเหล้าแล้วเรียกชื่อผมตลอด คุณหญิงเลยยอมให้เจ้านายมาหาผม แต่ผมควรจะไปพบเจ้านายดีไหม ไหน ๆ เราก็ไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว เฮ้อ แต่อีกใจก็อยากเจอ
“หนูคิมเป็นอะไรไปลูก เดียวยิ้ม เดียวส่ายหัวไปมา”
“เปล่าครับ คุณยายผมแค่สับสนนิดหน่อย อยู่ ๆ อดีตคนรักของผมจะมาหา ไม่รู้ผมจะไปเจอเขาดีไหม” พลางมองกระดาษที่ถือไว้
“ก็ไปเจอเขาซิลูก อย่างน้อยก็เคยเป็นคนรักกัน ถ้าวันหนึ่งเกิดไม่ได้เจอกันมันจะทำให้เราเสียใจภายหลังเปล่า ๆ ” กุมมือคิมที่ฟังแล้วคิดตาม
“ขอบคุณนะครับ คุณยาย ผมตัดสินใจได้แล้วว่าจะไปเจอเขา” คิมอมยิ้มแล้วกอดคุณยายไว้แน่น เขาดีใจจัง
วันรุ่งขึ้นผมไปตามวันเวลาที่นัดไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่จุดนั่งรอรถ ที่ห่างจากถนนเล็กน้อย แต่มองซ้ายมองขวาก็ไม่มีวี่แววของเจ้านายเลย สักครู่ผมก็ได้ยินเสียงรถค่อย ๆ จอด จึงมองไปยังคนที่กำลังเดินลงมา ณ จุดนี้ผมไม่แน่ว่าควรเดินหนีไปหรือเผชิญหน้ากับคุณหญิงดี พอจะก้าวเท้าเดิน คุณหญิงก็มายืนตรงหน้าผมแล้ว
“หนูคิมอย่าเพิ่งไป อยู่คุยกับแม่ก่อน ”
“…………………………..………...” คุณหญิงมาไม้ไหนละเนี่ยพูดกับผมดีมาก แต่ไปจากที่นี่ดีกว่าเป็นการดีที่สุด
“หนูคิม ฟังแม่ก่อนได้ไหม แม่ขอโทษที่ทำเรื่องไม่ดีไว้”
“…………………………..………...”
“กลับไปหาเจ้านายเถอะนะ” ส่งสายตาอ้อนวอนไปยังคิม
“แล้วกิ่งแก้วกับลูกเจ้านายละครับ ผมคงไม่หน้าหนาพอที่จะทนดูพวกเขาหรอกนะครับ” พลางมองดูกริยาของคนตรงหน้า
“ทุกอย่างแม่เป็นจัดฉากเพื่อไล่หนูคิมไป แต่ตอนนี้แม่รู้แล้วว่าเจ้านายและคิมรักกันจริง ถึงจะมีทายาทให้แม่ไม่ได้ ถ้าลูกชายแม่มีความสุข ก็ยอม กลับไปกับแม่เถอะนะ” คุณหญิงพูดทั้งน้ำตา คิมพอได้ยินก็ใจเต้นแรง เขาควรจะเชื่อดีไหม แต่ถ้านั้นเป็นกลอุบายให้เขาต้องถูกข่มเหงอีกก็ไม่อยากเสี่ยงอีก ขณะที่คิมกำลังมองหน้าคุณหญิงก็เห็นรถวิ่งเข้ามาทางพวกเขา จึงรีบผลักคุณหญิงให้ห่างจากระยะของรถ
“คุณหญิงหลบไปครับ!!”
“เอี๊ยด โครม! กริ๊ดลูกคิม” คุณหญิงตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรีบวิ่งไปให้คิมที่เต็มไปด้วยเลือดแล้วที่สติไป แต่ต้องตกใจยิ่งกว่า ที่เห็นกิ่งแก้วเดินลงมาจากรถด้วยสีหน้าสะใจ
“อีแก่ มึงนี่หนังเหนียวจริง ๆ ” กิ่งแก้ว เล็งปืนไปที่คุณหญิง
“กิ่งแก้ว ชั้นไม่เคยทำอะไรให้เธอเอาปืนเก็บไปซะ”
“ไม่ กูจะค่อย ๆ ยิงมึงทีละนัดจะได้ลิ้มรสของความเจ็บปวดและชดใช้สิ่งที่มึงทำกับพ่อกู” คุณหญิงมองกิ่งแก้วด้วยความสงสัย
“พ่อเธอ ชั้นไม่เคยรู้จักแต่ถ้ามีเรื่องบาดหมางกันจริงเราค่อยคุยกัน แต่ตอนนี้ช่วยคนเจ็บก่อนเถอะ” พลางดึงคิมออกห่างจากรถ
“ไม่ มึงต้องคุยกับกูตอนนี้ “ปัง”” คุณหญิงจะขยับคิมแต่ก็ถูกกิ่งแก้วยิงขู่ไว้
“เธอว่ามาพ่อเธอคือใครแล้วทำอะไรให้ฮะ”
“อีแก่ มึงนี่ไม่สำนึกเลยนะ พ่อกูชื่อธง เป็นพนักงานดีเด่นที่ทำงานให้กับบริษัทของมึง เพราะถูกใส่ร้ายแล้วไม่มีหลักฐานแน่ชัดให้ตัวเองพ้นจากข้อหา มึงก็ไล่พ่อกูออก แถมยังเอาคนมาลุ่มทำลายแล้วยังข่มขืนกู เอาทุกสิ่งทุกอย่างแม้กระทั่งที่อยู่ของพวกกูไป ทีนี้พอจะจำได้ไหม” คุณหญิงมองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกหลากหลาบ ครั้งนั้น เขารู้ว่าเกิดเหตุการณ์ยักยอกเงินในบริษัท แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะให้ทนายความตามเรื่องแทน พอมีคำร้องขอจากพนักงานก็มีการสืบสวนใหม่จนพบว่าเป็นอีกคนที่ใส่ร้ายให้กับนายธง แต่มาทราบอีกทีก็ได้ข่าวว่าฆ่าตัวตายเพราะขโมยขึ้นบ้าน ส่วนลูกสาว อยู่ ๆ ก็พูดไม่ได้ ตามตัวฟอกช้ำไปหมด
“นายธง ชั้นจำได้แล้ว แต่เราหาตัวคนร้ายเจอ พอไปแจ้งข่าวพ่อเธอก็เสียชีวิตไปแล้ว”
“ก็มันสายไปแล้วไง ถ้าไม่เพราะมึงท่านก็คงไม่เป็นแบบนั้น” กิ่งแก้วสะอื้นไห้ด้วยความเสียใจ เพราะมันคนเดียว
“เรื่องคนมาลุ่มทำร้าย ชั้นไม่เคยรู้เรื่องเลยนะ” พลางเอามือกดแผลคิมไว้
“ไม่ มึงอย่าอยู่เลย” เล็งปืนไปยังคุณหญิงที่กอดคิมไว้แน่น ขณะเดียวกันพวกเจ้านายก็มาถึงพอดี
“อย่าขยับ นี่ เจ้าหน้าที่ตำรวจว่างปืนลงซะ” (แอลสงสัยเลยสืบดูแล้วรู้ความจริงจึงเรียกตำรวจไปที่จุดนัดพบของทั้งสอง)
“อึย์ มาขวางกูทำไมฮะ ไม่ กูจะให้มันทุกข์ทรมาน” กิ่งแก้วกำลังจะง่างไกล แต่ก็เจอเจ้าหน้าที่ตำรวจยิงไปที่ไหล่ 1 นัด กิ่งแก้วล้มลงกับพื้น ทุกคนวิ่งเข้าชาร์จ ส่วนไนน์และเจ้านายวิ่งไปยังคุณหญิง พลางมองคิมที่หมดสติอยู่
ณ โรงพยาบาล ................
ทุกคนรีบพาคิมไปยังห้องฉุกเฉิน แล้วรอหน้าประตู
“แม่ขอโทษนะเจ้านาย ลูกคิมเข้ามาช่วยแม่ไว้ไม่งั้นก็คง”
“ลูกคิมเหรอ ” เจ้านายมองคนตรงหน้าทั้งน้ำตา
“ใช่ คิมเป็นลูกสะใภ้แม่แล้ว”
“หึ หึ คุณแม่ยอมรับพวกผมตอนนี้มันจะมีประโยชน์อะไรละครับ ฮือ ฮือ ฮึก คิมยังอยู่ในนั้นเป็นตายเท่ากัน คงทำให้ผมดีใจไม่ได้หรอก”
“ไอ้เจ้านาย มึงอย่าว่าแม่นะ ที่ท่านทำเพราะรักพวกเรามึงก็น่าจะรู้” ไนน์เตือนสติน้องชายที่ร้องไห้ด้วยความเสียใจ
“ผมรู้ แต่ท่านก็น่าจะเข้าใจพวกผมให้มากกว่านี้ ไม่งั้นคง”
“แกร๊ก ” ทีมแพทย์รีบเข็นคิมออกมา
“คิม คิม ” เจ้านายเห็น ก็รีบวิ่งเข้าไปหาคิมที่นอนนิ่งเต็มไปด้วยเลือด แต่ก็ถูกซีรั้งเอาไว้ พลางมองพี่ต้นที่วิ่งออกมา
“ต้น คิมเป็นไงบ้าง” ไนน์มองต้นที่ก้มหน้าแล้วถอนหายใจ
“ตอนนี้ เราห้ามเลือดไว้แล้ว แต่ต้องรีบผ่าตัดด่วน เพราะเนื้องอกในสมองคิมมันโตเร็วกว่าที่คาดไว้ เป็นตายเท่ากัน ผมต้องไปก่อนละ” ต้นไม่ทันจะเดินออกไปก็เจอเจ้านายคว้าแล้วเขย่าแขนมองคนตรงหน้าที่ทำหน้าเศร้า
“พี่ต้นว่าอย่างไงนะ คิมทำไม คิม”
“ไอ้เจ้านาย มึงปล่อยไอ้ต้นซะ”
“ฮือ ไม่ พี่ต้นคิมจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม ”
“มึงปล่อยไอ้ต้นไปก่อน มันจะได้ไปช่วยรักษาคิมไง มึงเข้าใจไหมมม” พลางดึงเจ้านายให้ออกห่างจากต้น ที่รีบวิ่งไปห้องผ่าตัด ส่วนเจ้านายค่อย ๆ ทรุดลงกับพื้นร้องไห้โดยไม่สนใจคนรอบข้าง
“คิม อย่าเป็นอะไรนะอยู่กับผมก่อน ฮือ ฮือ ฮึก ขอร้องละถ้าขาดคุณผมคงอยู่ไม่ได้ อย่าหายไปจากผมอีก พระเจ้า สิ่งศักดิ์ทั้งหลาย โปรดอย่าพาคิมไปจากผมเลย ให้ทำอะไรก็ได้ ผมยอมทุกอย่าง แม่ครับผมจะทำอย่างไงดี ฮือ ฮือ ฮึก ฮึก พี่ไนน์ คิมจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม ตอบผมมาซิครับ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ” เจ้านายกอดพี่ชายทั้งน้ำตา เขาจะทำอย่างไงดี
[ In Heaven -
http://www.youtube.com/watch?v=JxSmkMzLdpY ]
To Be Continued. .
ทุกคนคอมเม้นต์ให้กำลังใจคิมจังได้นะ แล้วอย่าเพิ่ง
ซะก่อนคิมจังจะฟื้น คนเขียนไปละ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
