สวัสดีค่ะ เพิ่งมาเจอเรื่องนี้ แล้วก็อ่านรวดเดียวจบเลย สองวันเต็มๆ แทบไม่ได้หลับได้นอนเลยค่ะ ><
เรื่องนี้คือหวานม๊ากกกก แทบจะสำลักความหวานตาย ละลายอยู่หน้าจอคอมเลยล่ะค่ะ
คือน้องธันว์น่ารักมากๆเลยค่ะ ไม่แปลกใจที่ทุกคนทั้งรักและชอบแกล้งน้อง
แถมเฮียทั้งรัก ทั้งหวงขนาดนี้ เฮียหลี่ผิงก็น่ารัก ตามใจน้องทุกอย่าง แถมยังหล่อ เท่ รวยอีก อะไรจะขนาดนั้น
แล้วเราก็กำลังอยากอ่านเรื่องที่แบบ เอ้อ หวานกันทั้งเรื่องอยู่พอดี แล้วเฮียหลี่ผิงก็ไม่ทำให้เราผิดหวังเลยล่ะค่ะ
เฮียหวานกับน้องได้ตลอดเวลาจริงๆ เราชอบเวลาที่เค้าหึงหวงกัน งอนกัน แต่ก็มาง้อกันงุ้งงิ้งๆ ทุกครั้ง
ชอบที่เค้ามีอะไรก็พูดกันทุกเรื่อง จะได้เข้าใจกัน ไม่ต้องมานั่งระแวงกันเนอะ
คู่อื่นๆ ในเรื่องก็หวานกันซะ ไม่ว่าจะเป็นรุ่นคุณพ่อ คุณอา คุณเพื่อน
ตัวละครในเรื่องนี้น่ารักทุกตัวเลยนะคะ ชอบๆๆ
แต่เรามีปัญหาอยู่นิดหน่อย ก็เรื่องตัวละครนี่แหละค่าาา
คือตัวละครเยอะมากกก แบบว่าไม่เคยอ่านเรื่องอื่นๆ มาก่อนเลย ก็เลยแอบงงๆ ตอนไหนที่มีตัวละครออกมาเยอะๆ น่ะค่ะ
อ่านไปก็พยายามจำไป บางทีก็สับสนลำดับญาติ ว่าตกลงใครเป็นพ่อใคร เอ๊ะนี่ลูกใครนะ ก็ต้องอ่านทวนกันไป 555
เดี๋ยวจะตามไปอ่านเรื่องอื่นๆ ต่อนะคะ
ขอบคุณคนเขียนมากๆ เลยนะคะที่แต่งเรื่องหวานๆ แบบนี้มาให้อ่าน
ขอบคุณค่ะ
ปล. จริงๆ มีอะไรที่อยากจะเพ้อถึงเรื่องนี้เยอะเลยล่ะค่ะ ตอนช่วงที่อ่านระหว่างแต่ละบท
แต่พออ่านจบแล้วมานั่งพิมพ์ มันก็นึกไม่ออกซะอย่างนั้น เอาเป็นว่าชอบมากๆ เรื่องนี้หวานมากๆ ก็แล้วกันนะคะ ^^
ดิทเพิ่ม
ชอบที่คนเขียนแสดงออกถึงความรัก ความผูกพันของสมาชิกในครอบครัวด้วยค่ะ
คืออ่านแล้วมันรู้สึกอบอุ่น แบบรู้สึกได้เลยว่าคนในครอบครัว(ใหญ่)นี้รักกันมาก
รวมไปถึงความรักระหว่างเพื่อนด้วย เห็นได้ชัดว่าน้องธันว์ นน นลิน คือรักกันมาก
เป็นห่วงกันตลอด เพื่อนทุกข์ก็พลอยทุกข์กันไปหมด มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน
อ่านแล้วก็ซึ้ง โดยเฉพาะตอนที่(คิดว่า)นลินโดนข่มขืน คือเศร้า ซึมไปกับสามคนนี้ด้วยเลย
คนเขียนเก่งมากๆ เลยนะคะที่ทำให้เรามีอารมณ์ร่วมได้ขนาดนี้
ปล2. พอมานั่งนึกอีกที น้องธันว์แก่กว่าเรานี่นา 555 แต่ก็เรียกน้องธันว์ตามทุกคนไปซะงั้น
ขอโทษนะค้าา เฮียธันว์ (ทันมั้ย ?) แหะๆ