พี่ครับ...ได้สักครั้งจะตั้งใจเรียน
ตอนที่33
“พีกำลังเล่นอะไร”
พี่เอ็มถามขึ้นเมื่อเราสองคนอยู่ในรถ ผมหันไปมองหน้าพี่เอ็มมองพี่เอ็มที่หน้านิ่งจนเดาไม่ถูกว่าคิดอะไรอยู่
“พี่เอ็มคิดว่าพีเล่นอะไรละ”
“พีอย่ามากวนพี่ บอกพี่มาตรงๆ”
“....”
ผมนิ่งเงียบไม่ตอบอะไร เราสองคนเงียบกันสักพักจนพี่เอ็มทนไม่ไหว พี่เอ็มเลยพูดขึ้น
“พวกนั้นเป็นใคร แล้วพีจะทำอะไร”
พี่อ็มหันมาถามผมอย่างคาดคั้น ผมจ้องตาพี่เขาก่อนจะหลบตามองไปทางอื่น
“ผู้ชายที่ต่อยกับพี่คือแฟนเก่าพี ส่วนคนพวกนั้นคือเพื่อนของเขา”
“หมับ !!”
ผมพูดจบพี่เอ็มบีบแขนผมแน่น ผมเจ็บแต่ผมไม่บอกหรอก ผมเชิดหน้าสู้แล้วมองหน้าพี่เอ็ม
“พีจะกลับไปคบกับแฟนเก่าเหรอ”
พี่เอ็มถามเสียงเข้ม ผมเลยยิ้มมุมปากแล้วพูดขึ้น
“เปล่า”
“แล้วมาเที่ยวกับมันทำไม”
“เรื่องของพี”
ผมพูดจบแล้วพยายามผลักพี่เขาออก แต่พี่เอ็มฝืนไว้จนผมไม่สามารถผลักได้
“พี่เอ็มพีเจ็บเลิกบีบแขนสักที”
ผมเจ็บจนทนไม่ไหวเลยพูดออกมา พี่เอ็มเลยยอมปล่อยแล้วมีท่าทีสงบขึ้น
“พีกำลังจะทำอะไร พี่ดีใจนะตอนที่พีบอกพวกนั้นว่าพีกำลังคุยกับพี่อยู่ แต่พี่รู้ว่าพีกำลังยั่วไอ้แฟนเก่าพีให้หึงมากกว่า ซึ่งท่าทางจะได้ผลซะด้วย”
พี่เอ็มพูดแล้วจ้องหน้าผม พี่เอ็มเป็นคนฉลาด ทันคน พี่เขาไม่โง่ให้ผมหลอกใช้หรอก
“พี่รู้ก็ดีแล้ว”
“พี !!”
“.....”
“พีกำลังจะทำอะไร”
ผมเอ็มถามขึ้นผมเลยหันไปแค่นยิ้มให้พี่เขา ผมมองหน้าพี่เขาแล้วฉายแววตาโกรธ เกลียดชัง
“แก้แค้นไงละ”
ผมพูดจบพี่เอ็มมีท่าทีอึ้ง
“แก้แค้นอะไร”
“แก้แค้นพวกชั่วๆนั้นไงละ พวกชั่วที่เคยข่มขืนพี”
ผมพูดจบพี่เอ็มชะงักแล้วแววตาอ่อนลง ผมเลยเชิดหน้ามองไปทางอื่น ผมไม่อยากให้พี่เขาสมเพชผม
“พี เอ่อ คือ”
“หึ ไม่ต้องพูดหรอกพี่เอ็ม พีไม่ต้องการความสงสาร พีจะบอกอะไรให้พี่รู้ไว้นะ อดีตของพีคือพีเคยโดนข่มขืน ข่มขืนจากพวกเหี้ย6ตัวนั้น เป็นไงละ พอรู้ความจริงแล้วรับได้ไหมละ พีไม่ได้ดีอย่างที่พี่คิดหรอก พี่สกปรกไหมละ”
ผมพูดแล้วพยายามกลั้นตัวเองไม่ให้ร้องไห้ ผมรุ้สึกร้อนที่กระบอกตาไปหมด
“พี”
พี่เอ็มเอ่ยเสียงเบาแล้วกอดผมไว้ทั้งตัว แค่พี่เขากอดผมความรู้สึกที่กลั้นไว้ก็พังทลาย ผมได้แต่ร้องไห้อยุ๋เงียบๆ
“อึก อึก”
“พีไม่ต้องร้องนะ พี่อยู่ข้างๆพี พี่จะปกป้องพีเอง”
พี่เอ็มพูดกับผมแล้วกอดผมแน่นกว่าเดิม ผมไม่ได้กอดพี่เขาตอบแต่ผมยอมปล่อยให้พี่เขากอดโดยที่ไม่ขัดขืน
“พี่รับ...อึก....อดีตของพี...อึก..ได้เหรอ”
“พี่ไม่สนใจอดีตของพีหรอก อดีตก็คืออดีต แต่พี่ขอให้ปัจจุบันและอนาคตเป็นพี่ก็พอ”
หลังจากคุยกันเสร็จพี่เอ็มก็มาส่งผมที่บ้าน พี่เอ็มจับมือผมไว้ตลอดทาง ก่อนจะลงผมหันไปยิ้มให้พี่เขาเล็กน้อย
“ถ้าพี่จะห้ามไม่ให้พีแก้แค้นได้ไหม”
พี่เอ็มพูดขึ้นก่อนที่ผมจะลงจากรถ ผมหันไปมองหน้าพี่เอ็มแล้วตอบ
“พีตัดสินใจแล้วพี่เอ็ม ถ้าพี่เอ็มรับไม่ได้ ไม่ชอบ จะไปพีก็ไม่ว่า”
“พีเลิกไล่พี่สักที พี่ขอ”
พี่เอ็มพูดแล้วเอามือผมทั้งสองข้างมาจับไว้ มองผมด้วยสายตาอ้อนวอน
“พีไม่ได้ไล่ แต่พีไม่รู้ว่าผลของการกระทำของพีครั้งนี้จะเป็นไงยังไง พีไม่อยากให้พี่มาเสียเวลากับพี”
“พี่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น พี่จะอยู่ข้างๆพี พี่จะปกป้องพีเอง”
พี่เอ็มพูดด้วยสายตาแน่วแน่จนผมอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้
“ขอบคุณนะพี่เอ็ม”
ผมพูดแค่นั้นแล้วลงจากรถมา ผมยืนมองรถพี่เอ็มที่เคลื่อนตัวออกไป
ตอนนี้ผมไม่อยากให้พี่เอ็มมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย เพราะผมไม่รู้หรอกนะว่าผลจะเป็นยังไง เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะผม ผมก็อยากให้จบเพราะผม ผมไม่อยากให้คนอื่นมาเกี่ยวข้อง
“พี”
ผมลงมาจากตึกเรียนพร้อมซินดี้และสาม ผมก็เจอพี่เอสยืนสูบบุหรี่พิงรถหรูของเขาอยู่ สาวๆที่เดินผ่านไปมามองกันจนสุดสายตา
“ว่าไงพี่เอส”
ผมถามพี่เอสยิ้มๆ ใบหน้าพี่เอสยังมีรอยฟกช้ำอยู่บ้าง แต่มันก็ไม่ทำให้ใบหน้านี้ดูดีน้อยลง
“ไปกินข้าวกัน”
“พีคงไปด้วยไม่ได้ เพราะเดี๋ยวพี่เอ็มจะมารับ”
ผมแหลไปเรื่อย ผมแค่ไม่อยากจะไปกับพี่เขาง่ายๆ พี่เขาชอบอะไรท้าทาย
“ช่างมันดิ ไปกับพี่ดีกว่า”
พี่เอสจะเข้ามาจับมือผมแต่ผมถอยห่าง ซินดี้และสามที่ยืนข้างๆมีท่าทีตกใจเล็กน้อย
“ไม่ไป”
ผมพูดแค่นั้นแล้วยิ้มหวานให้พี่เอส ผมเลยจับมือสามและซินดี้ให้เดินไปที่โรงอาหารของคณะ ผมเหลือบมองด้านหลังพี่เอสเดินตามมา หึหึ คิดไว้แล้วว่าผู้ชายอย่างพี่เอสคงไม่ยอมง่ายๆ
มาถึงโรงอาหารของคณะพี่เอสเลยพูดขึ้น
“ไหนบอกว่าไอ้เอ็มจะมารับ”
“ก็จะมารับตอนเย็น ไม่ใช่ตอนนี้”
ผมพูดแล้วอมยิ้มให้พี่เขา พี่เอสเลยจ้องหน้าผม
“พีอย่ามาตลกกับพี่ งั้นไปกินข้าวกับพี่”
พี่เอ็มจะเข้ามาจับมือผมอีก แต่ผมถอยห่างแล้วจ้องหน้าพี่เขา
“อย่ามายุ่งกับพี”
“ทำไมพีเป็นแบบนี้ คืนนั้นก่อนไอ้นั้นจะมารับพียังดีดีกับพี่อยู่เลย”
“ก็ใช่ แต่ก็ก่อนที่พี่มอสจะลวนลามพีในห้องน้ำไงละ”
ผมใส่สีตีไข่ไป พี่เอสยืนนิ่งเงียบ
“ไอ้มอสมันทำอะไร”
“พี่มอสจะลวนลามพี แล้วบอกว่าพีก็เมียเก่าพี่เขาจะเล่นตัวอะไรนักหนา”
ผมเน้นเสียงตรงคำว่าเมียเก่า พี่เอสเลยยืนเงียบ
“พี่เอสกลับไปเถอะ พีไม่อยากจะโดนแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว”
ผมปั้นหน้าน่าสงสาร แล้วหันหลังให้พี่เอส ซินดี้และสามที่มองผมอย่างงๆ ผมเลยเดินไปจับมือมันสองคนให้เดินไปในโรงอาหาร
ผมหันหลังไปมองพี่เอสที่ยืนมองผมนิ่ง ไม่คิดจะตามมาอีก สายตาที่พี่เขามองมา หลากหลายจนผมไม่รู้ว่าพี่เขาคิดอะไรอยู่
ตอนเย็นพี่เอ็มมารับผมไปเดินเล่นที่ห้าง ระหว่างเดินกันไปเรื่อยๆ ผมเจอพี่ดลโดยบังเอิญ เห็นพี่ดลเดินกับผู้ชายคนนึง ผมจะไม่สงสัยเลยถ้าพี่ดลกับผู้ชายคนนั้นไม่ได้แอบส่งสายตาให้กันหลายครั้ง
“พี มองอะไร”
พี่เอ็มที่ยืนข้างๆผมถามขึ้น
“มองผู้ชายสองคนนั้น”
ผมพูดแล้วพยักหน้าให้พี่เอ็มดู พี่เอ็มดูเสร็จก็หันมาพูดกับผม
“ใครอะ พี่ไม่รู้จัก”
ผมยิ้มแล้วมองพี่ดลด้วยแววตาเกลียดชัง
“หนึ่งในผู้ชายที่ข่มขืนพี”
ผมพูดจบพี่เอ็มจับมือพร้อมบีบให้กำลังใจ ผมเลยยิ้มให้พี่เขา
“เราเดินไปดูเขาใกล้ๆดีกว่า”
ผมกับพี่เอ็มเลยเดินเข้าไปใกล้มากขึ้นแต่พี่ดลไม่เห็นผมหรอก
“พี่เอ็มว่าเขาเป็นแฟนกันไหม”
“พี่ว่ามีส่วนนะ ดูเกินเพื่อนแปลกๆ”
“งั้นสิเนอะ”
ผมเลยยกโทรศัพท์มาถ่ายรูปไว้
“พีคิดจะทำอะไร”
พี่เอ็มขมวดคิ้วถามผม ผมเลยยิ้มไปให้
“ถ่ายรูปไง”
ผมพูดแค่นั้นแล้วเดินตามสองคนนั้นไปเรื่อยๆ ทิ้งระยะห่างพอควรเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต
สองคนนั้นเดินเข้าไปในร้านอาหารร้านนึงแล้วเลือกโต๊ะที่ค่อนข้างมุมอับไม่น้อย ผมกับพี่เอ็มเลยไปนั่งฝั่งที่หลังชนกันเพราะตรงนั้นจะมีช่องเห็นว่าสองคนนั้นทำอะไรกัน
พี่เอ็มนั่งข้างๆผมแล้วมองผมพร้อมส่ายหน้า
“คิดจะทำอะไรอีก”
พี่เอ็มกระซิบข้างหูผมเบาๆ
“แค่อยากรู้ว่าเขาเป็นอะไรกัน”
ผมกระซิบตอบแลช้วยิ้มตาเป็นประกาย
สักพักพนักงานก้มารับออเดอร์ที่โต๊ะผม โต๊ะพี่ดลก็สั่งเสร็จพอดี
“ดลคิดถึงโก้มาเลย โก้ไม่มาหาดลเลยช่วงนี้”
“โก้ไม่ค่อยว่างนิครับ ปี4แล้วนะ”
ผมนั่งฟังสองคนนั้นพูดคุยกัน แอบเหลือบไปก็เห็นคนที่ชื่อโก้โอบเอวที่พี่ดลไว้ ผมเอามือปิดปากทันที ไม่คิดเลยว่าหน้าเข้มๆแบบพี่ดลจะเป็นรับ
“ไม่ใช่ไปติดใครที่ไหนนะ”
“จะติดใครได้ละครับ ก็มีดลคนเดียวนี้แหล่ะ”
ทั้งสองพูดจบแล้วสบตากันอย่างลึกซึ่งพร้อมก้มลงจูบกันอย่างดูดดื่ม ผมรีบหยิบโทรศัพท์มาอัดคลิปทันที พี่เอ็มพยายามห้ามแต่ผมมองดุไว้ก่อน
ผมอัดวีดิโอไปเรื่อย ให้เห็นหน้าพี่ดลชัดเจนแต่พยายามไม่ให้เห็นหน้าอีกฝ่าย เพราะยังไงผมก็ต้องการเล่นงานพี่ดลคนเดียวเท่านั้น ทั้งสองยังจูบยังอย่างดูดดื่ม เริ่มมีการล้วงกันแล้ว สักพักพนักงานก็เดินมาทั้งสองคนเลยหยุด ผมก็หยุดถ่าย
ผมยิ้มให้กับวีดิโอที่ถ่ายไว้ พี่เอ็มที่มองผมอยู่ตลอดเลยถามขึ้น
“พีคิดว่าทำแบบนี้จะดีเหรอ”
พี่เอ็มถามผมด้วยสายตาห่วงใย ผมรับรู้ว่าพี่เขาเป็นห่วง แต่ตอนนี้มันเป็นเวลาของการเอาคืน
“แล้วทีพวกมันข่มขืนพีละ ทำไมไม่มีใครคิดจะห้ามพวกมันบ้าง”
ผมเสียงแข็งทันที แล้วก้มลงมองดูคลิปยิ้มเจ้าเล่ห์
กลับมาถึงบ้านผมก็จัดการตัวเองเรียบร้อยลงมานั่งข้างล่าง ไม่นานพี่เอสก็โทรมา ผมยกยิ้มทันที โทรมาสักทีรอตั้งนานละ ผมปล่อยให้โทรศัพท์สั่นไปเรื่อยๆ แล้วเดินไปบนห้องช้าๆ พี่เขายังกระหน่ำโทรมาเรื่อยๆ หึหึ เรื่องอะไรจะรับเร็ว ช้าๆสิจะได้ตื่นเต้น ผมรอมิสคอลครบ5สายก็ตัดสินใจรับ
“ฮัลโหล”
“พีทำไมรับโทรศัพท์ชาจังเลย”
“พอดีพีคุยกับพี่เอ็มอยู่”
“.....”
พี่เอสเงียบไป ผมเลยยิ้มมุมปาก ตอนนี้พี่เขาต้องไม่พอใจแน่ หึหึ
“พี่เอสมีอะไรรึเปล่า”
“พี่อยากโทรหาพีไม่ได้รึไง”
“พี่ไม่โทรมาจะดีกว่า”
ผมเลือกที่จะปฎิเสธไป ต้องเล่นละครเป็นคนน่าสงสารก่อน
“ทำไมละพี”
“ก็พีไม่อยากไปยุ่งกับอดีตอีกแล้ว พี่กลัวพี่มอส”
ผมแสร้งพูดเสียงเศร้า พี่เอสเลยตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ไอ้มอสจะไม่ยุ่งกับพีอีก เชื่อพี่”
“พี่มอสอาจจะไม่น่ากลัว แต่พี่ทามนี่สิ”
“ไอ้ทามทำไม”
“ก็สายตาพี่เขาแบบ...”
ผมทิ้งเสียงไว้ไม่พูดต่อ พี่เอสก็เงียบ ผมเลยเปลี่ยนเรื่อง
“เออ ว่าแต่พี่ดลเปลี่ยนแนมแล้วเหรอ วันนั้นพีเห็นที่ผับยืนจูบกับผู้ชายที่ไหนอยู่ไม่รู้”
ผมสร้างเรื่องเพื่อหลอกถาม พี่เอสเลยพูดขึ้นมา
“ใช่ ไอ้ดลเป็นเกย์ มันคบกับเด็กอีกที่นึงอยู่นี้”
“อื้มเหรอ”
“แต่มันน่าสงสารนะ มันกลัวพ่อแม่รับไม่ได้เลยต้องหลบๆซ่อนๆ ครอบครัวดังก็งี้แหล่ะ”
ใช่ พี่ดลเป็นลูกนายทหารชื่อดังเลยทีเดียว เพราะพ่อพี่ดลนี้แหล่ะทำให้เรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตถึงจบแบบสวยหรู
“แย่จังเลยนะ”
ผมพูดแค่นั้น คุยไม่นานก็วางสาย ผมยิ้มมุมปากมองดูคลิปที่ถ่ายไว้ แล้วพูดกับตัวเองเบาๆ
“ถ้านายทหารชื่อดังรู้ว่าลูกชายของตัวเองจูบกับผู้ชายในร้านอาหารคงงามหน้าไม่น้อยเลยนะ”
ได้เวลาเอาคืนคนที่ข่มขืน และเอาคืนครอบครัวทหารชื่อดังที่ทำให้เรื่องที่ผมโดนข่มขืนจบแบบง่ายๆ เอาให้มันอับอายเสียชื่อเสียงกันไปข้างนึง
ผมตัดสินใจเสิร์ชหาข้อมูลในเน็ต
“ที่ทำการหนังสือพิมพ์ข่าวไทย”
________________________________________________________
ได้เวลาเก็บทีละคน
เพิ่มเติม คนเขียนอาจจะมาช้าสักหน่อยเนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงสอบมิดเทอม หมดมิดเทอมจะมาต่อบ่อยๆเหมือนเดิมนะครับ
ขอบคุณสำหรับทุกคนที่อ่านและคอมเม้นต์ครับ
หัวข้อ: >>> พี่ครับ....ได้สักครั้งผมจะตั้งใจเรียน<<<ตอนที่44 ตอนจบ หน้า48 11/1/58 (อ่าน 373167 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก