........................................
ระหว่างขับรถ.......วันนี้หินออกจากบ้านแต่เช้า เพื่อไปรับ หญิงสาวสวยคนนึง ซึ่งเขามั่นใจว่าคนนี้แหละจะคือแม่ของลูกเขาในอนาคต หญิงสาวสวยสะพรั่งนี้ซึ่งก็คือ มาลิณี ที่ตอนนี้สำเร็จการศึกษา ด้านธุรกิจระหว่างประเทศจากอมเริกาซึ่งเป็นที่ที่หนุ่มสาวคู่นี้ได้เจอกัน เรียบร้อยแล้ว เดินทางมาพักผ่อนยังไร่แฟนตัวเอง
“หินว่า...มากับหินเรียนจบแล้ว .หินว่าเราหมั้นกันเลยดีไหม แล้วรอ ฤกษ์แต่งมาว่าดีไหมครับ ”หินพูดด้วยน้ำเสียง นุ่มนวล แต่ในใจลึกๆเขากับนึกถึงแผนการบางอย่างขึ้น
“ เอ่อ มันเร็วไปไหมคะ...เราเพิ่งเริ่มคบกันเป็นแฟนเมื่อสองปีกว่า..หินแน่ใจหรือคะ ว่าจะหยุดเจ้าชู้แค่ มาคนเดียวได้ ”
“ โถ่...มา ถ้าผมไม่มั่นใจผมไม่พูดหรอกก...นะๆๆ หมั้นกับผมเลยนะไม่ก็หมั้นเช้า แต่งเย็นเลย ดีไหม ” หินอ้อน แฟนสาว เหมือนเด็กที่อยากให้เอาใจ
“แต่ น้องคุณไม่สบายนี่คะ....มาว่า... ”หญิงสาวชักไม่ค่อยแน่ใจเพราะเมื่อเวลาคบกันเขาไม่เคยเห็นอีกฝ่าย พูดเรื่องแต่งงานักครั้งโดยตอนนี้ หินบอกว่าอยาก ทำงานสร้างธุรกิจให้มั่นคงเสียก่อน
“ มา มา ไม่ไว้ใจผมหรือป่าว...เรื่องน้องไม่ต้องห่วง หมอบอกว่าอีกไม่นาน ตาดินก็จะหายเป็นปกตินะๆ มาแต่งงานกับผมนะ... ” จู่ๆ หินก็ขอแฟนสาวแต่งงานดื้อๆเสียนี่ มาลิณี เขิลหน้าแดงก็จะพูดปัดไป
“ ให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอเป็นเรื่องเป็นราวสิคะ...”แม้ว่า มาลิณีจะไม่ใช้ผู้หญิงที่สมบุรณ์แบบ แต่หินก็คิดว่า หล่อนจะเป็นคู่ชีวิตเขาที่ดี ได้ในอนาคตแน่นอน
เอี้ยดดดดดดดด.........รถยนต์คันหรูจอดที่หน้าบ้านหินกุลีกุจอ มาเปิดประตูรถพร้อมกับเดินจูงมือ หญิงสาวเข้าไปในบ้าน
ครั้งแรกมิวเห็น มาลิณีก็ตกตะลึงในความสวยของหล่อน มิน่าละ ถึงได้มัดใจ นายอัคนี ได้อยู่หมัด
“ นี้มาลิณี แฟนชั้น...นั้นมิว เด็กที่ผมเล่าให้ฟัง ”
“ หวัดดีครับคุนมา... ”
“อื้ม จะ...ชื่อน่ารักดีนะ.....น่าตาก็น่าเอ็นดูๆ ”
“ ทุกคนที่เจอ เขาก็พูดงี้แหละ แต่ยกเว้นผม... ” หินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยทำเอาคนฟังอย่างมิวสะดุ้ง
“อื้ม คุนยายไปไหนละคะ... มาจะไปไหว้ท่าน ”
“ สงสัยคงอยู่สวนดอกไม้อะครับ มา ไปก่อนนะเดี่ยวผม จะเอาของขึ้นไปเก็บที่ห้องให้...อุๆๆ พาคุนมาไปหาคุนท่านเร็ว... ” เมื่ออุไรพามาลิณีเดินออกไปไม่ทันไร หิน พุ่งตรงเข้าที่ร่างบางก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียง เย็นชา
“ อย่าพูดเรื่องของเราให้มา รู้ ...ไม่งั้นละก๊ ตาย... ”
“ แฟนคุนมาแล้ว ก็เลิกยุ่งกับผมสิ้ ปล่อยผมไปตามทางของผม.. ”
“ หึหึ...ปล่อยให้โง่หรออ..... ”
“ หินๆๆ...ทำไรอยู่คะ แล้วไป จับแขนมิวทำไมคะนั้น เอ่อพอดี คุนยายเรียกนะคะ ” มา เห็นเหตุการณ์ที่อยูตรงหน้าพอดีทำให้ ทั้งสองผงะ ออกจากกันอย่างอัตโนมัติ
TBC
ติดตามตอนต่อไปค๊าบบผม อัพเที่ยงคืนของทุกวันคราฟฟ คนแต่งขยันๆๆ มว๊ากๆๆ
เม้นเยอะๆๆนะครับ คนเขียนจะได้มีกำลังใจ ครับบบ
รักคนอ่าน ช่วยสงสารมิวหน่อยนะครับ อิอิ
เอารูปมิวน้อย ดูเศร้าๆ เพราะคิดถึงบ้าน มาฝากคราบบบ
[attachment deleted by admin]