อรา... อ่านตอนที่แล้วจบเรานี่กลับไปเอาหัวแม่เท้าพาดหัว
แล้วนอนคิดเลยนะคะว่าพ่อหมอกับคุณจันทร์จะลงเอยกันอีท่าไหน
(เป็นเอามากเลยอีป้านี่ - แต่ไม่ได้ทำท่าตามนั้นจริงๆนะคะ
เพราะถ้าทำจริง... ป่านนี้เส้นคงยึดจนไม่ได้มานั่งพิมพ์ความเห็นอยู่อย่างนี้แน่)
สุดท้ายก็ปลอบใจตัวเองว่า เอาเถอะ... เดี๋ยวคุณบัวก็หาทางออกให้ทั้งสองคนเองแหละ
เราก็มาคอยเสพความน่ารักของคุณหมอกับพ่อจันทร์ต่อไปดีกั่ว โฮะ โฮะ โฮะ
ตอนนี้อ่านแล้วสุขแต่ก็กลัวแทนจริงๆค่ะ
ที่พ่อหมอคิดนี่ก็ไม่ผิดเลยนะคะ โธ่...พ่อคุณ พ่อทูนหัว กลุ้มเรื่องเมียมากสินะ
มามะ มาให้ป้ากอดปลอบหน่อยซิ (อีป้านี่ก็เอาแต่ลวนลามพระเอกเรื่อย!!)
รออ่านตอนต่อไปเลยค่ะ อยากรู้ทางออกมากจริงๆ