หัวข้อ: คุณครับ...ได้(ฟัน)ผมแล้วก็มารักกันเถอะครับ บทที่ 59/60 พิเศษ UP 6/1/55

[beboy]

เหมือนเคนนี่  จะระแวงท่านประธานเลย
แต่ขอฟันธงเลย  ว่าท่านประธานคือ  พระเอกตัวจริง  5555+

[wan]

บทสรุปของเรื่องคือ เริ่มต้นเรียนรู้ไปด้วยกันและกัน
ส่วนบทสรุปของพี่นาย ดู ๆ ยังไงก็ยังไม่น่าจบ เพราะธรรมเนียนจะต้องจบด้วยเลข 0มิใช่เหรอ 
+1 ให้กับบทสรุปของ เคนนี่ กับ กายซี่ ส่วนพี่นาย รออีก 2 บท 

[luv_khun]

คงไม่มีคำพูดใด ใด ได้ดีกว่านี้ 

และ คุณคฑาวุธซะเลยที่ทำให้เสียน้ำตา   อิ อิ

[pure_ka]

ตบเข่าดังฉาด ตรูว่าแล้ว ต้องจบแบบห้วนๆ ตามสไตล์ เคที่ คฑาวุธ
(หลบวืด !! บังอาจตั้งชื่อเล่นให้คนแต่ง) 555

เอาไงเอากันค่ะ จบแบบไหนจะเป็นใครก็รับได้หมด ทำใจไว้นานแล้วว่าตอนจบ
ตรูต้อง งง.....ง

แต่อยากให้มีตอนพิเศษนะ แบบว่า ทานพฤศของเรามีคนคอยดูแลสักนิด
แหมๆ ไหนไหนก็เป็นหนุ่มคืนวันที่ 20 ทั้งที มันกะต้องเป็นคนสำคัญหน่อยสิ

กายอุตสาห์ตามหามาตั้งนานพอเจอ ไม่สนใจซะงั้น อือม !! แล้วจะตามเพื่อ ??
แฟนคลับท่านประธานเก็บธงกลับบ้าน สุดท้ายก็ไม่ใช่พระเอก T T

นะค่ะ ขอตอนพิเศษน่ารัก น่าเอ็นดู ให้กายกับเคนนี่  ท่านประธานกับใครบางคน
สัก 4-5 ตอนนะค่ะ ^^

[HISY]

จบและ ตั้งตัวไม่ทันถึงจะรู้ล่วงหน้า
เคนนี่ที่รัก  ในที่สุด อะคิอะคิ

[saotome]

อย่าเพิ่งจบได้ไหม 
เรายังคงรักพฤศเสมอ 
จากการอ่านเรื่องนี้มานาน ทำให้มีภูมิต้านทานความผิดหวังเยอะ
พอรู้ว่าพฤศพลาดตำแหน่งและเคนนี่ได้ (รึเปล่า) เลยไม่เสียใจ 

[katawoot]

เป็นตอนจบที่เอ่อม... บอกไม่ถูกเลย 
รู้สึกว่ามันไม่ค่อยเคลียร์ ในหลายๆอย่าง เพราะแม้กระทั่งตอนจบ กายก็ยังดูเหมือนไม่ได้เลือก
คือเหมือนไม่ได้เลือกด้วยตัวเอง แต่เลือกเพราะสถานการณ์มันบังคับเลือก(ไม่เหลือคนอื่นแล้ว)

แล้วที่เราข้องใจ คือเรื่องของท่านประธาน เราว่ามันดูหลุดประเด็นยังไงไม่รู้
เหมือนตอนแรกๆ และแทบตลอดทั้งเรื่อง จะถูกดำเนินมาด้วยปมของหนุ่มรอยสักในคืนวันศุกร์
ซึ่งเราว่าปมนี้เป็นปมสำคัญของเรื่อง ดูจากที่กายทุ่มทุนสร้างไปนอนกับผู้ชายแทบทุกคน
แค่เพื่อจะหาไอ้รอยสักกับรอยแผลเป็น หรือแม้แต่คนอ่านก็นั่งลุ้นกับไอ้หนุ่มปริศนากันทุกตอน
แต่พอบทจะรู้ความจริง กลับไม่มีอะไรเลย กลายเป็นปมนี้มัน nothing ไปซะงั้น(แล้วที่ผ่านมาคืออะไร?)

เรื่องของวรุจน์ก็เหมือนกัน มันดูไม่ค่อยเคลียร์เลย คือบทจะตีจากก็ไปกันง่ายๆ
ใช้ความเย็นชาสยบทุกสิ่งอัน ถึงแม้ในใจจะเหมือนยังตัดไม่ขาดอย่างที่ปากบอกว่าปลง
แต่ก็ดูไร้ที่มาที่ไป ไปหน่อยนึง ทั้งๆที่ปมเรื่องสมัยเด็กของทั้งคู่ดูมีนัยยะมาก
และดูน่าสนใจสุดในเรื่องนี้แล้ว เพราะทำเอาคนอ่านหลายคนถึงกับยกป้ายไฟวรุจน์กันไปหลายตอน
แต่สุดท้ายพอความจำเสื่อม ปมนี้เลยตกรอบไปอย่างน่าเสียดาย

ตั้งแต่ต้นเรื่อง เรายืนหยัดเชียร์ท่านประธานมาตลอด ตอนนี้ก็ยังชอบท่านประธานอยู่
แอบเสียดายเหมือนกันที่กายเลือกคเชนทร์ แต่ก็อย่างที่เคยเม้นต์ไปแล้ว
ว่าถ้าเราเป็นกาย ก็คงเลือกคเชนทร์ เพราะดูเป็นคนเดียวที่เข้าใจกายได้ดีที่สุด
และอาจจะมากกว่าที่กายเข้าใจตัวเองด้วยซ้ำ 
ถึงแม้ที่ผ่านมากายจะดูไม่เคยมีใจเอนไปหาคเชนทร์เลยก็ตาม
ออกแนวอ่อนใจ ใจอ่อนซะด้วยซ้ำ
เรื่องนี้คเชนทร์ช่วยพิสูจน์ว่าทฤษฎีตื้อเท่านั้นที่ครองโลกยังคงใช้ได้ผลอยู่

เท่าที่อ่านงานของคุณคฑาวุธมา ก็คิดว่ามีปัญหากับตอนจบจริงๆนั่นแหละ
ทุกเรื่องดูตัดจบแบบบอกไม่ถูกโดยเฉพาะเรื่องนี้ ซึ่งเราไม่รู้ว่าทำไม
แต่ดูเหมือนโครงเรื่องช่วงแรกกับช่วงท้ายมันไม่สอดคล้องกัน
น่าจะเปลี่ยนวิธีดึงเรื่องเข้าตอนจบนะคะ อย่างเรื่องนี้ที่ดูเหมือนจะยาวมาก
แต่เราว่าถ้าตัดในส่วนที่กายเวิ่นเว้อโลเล คิดเรื่องเดิมซ้ำไปซ้ำมาออกไปบ้าง
เรื่องนี้อาจจะไม่ยาวอย่างที่คิด แล้วมาเพิ่มความสำคัญกับปมเรื่องแทน
นิยายหลายเรื่อง เป็นที่น่าจดจำเพราะตอนจบของมัน
ในขณะเดียวกัน ก็มีหลายเรื่องที่มาตกม้าตายตอนจบเช่นกัน
เพราะงั้นเราว่า ตอนจบเป็นเรื่องสำคัญนะคะ 

ยังไงก็ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยครับ แต่หมดแรงแล้วอ่ะ
ตอนจบก็สั้นๆ ห้วนๆ ตามสไตล์คฑาวุธล่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์นะคับ จะเอาไปปรับปรุงตัวเองครับ

[katawoot]

ไหนๆ คฑาวุธก็สั้นๆ ห้วนๆ แล้ว บทพิเศษ 59 และ 60 ก็เลยมาแบบสั้นๆ ห้วนๆ อ่ะครับ


Chapter 59

วรุจน์สะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะฝันถึงตอนที่ตัวเองถูกรถชน ภาพในฝันเป็นภาพของของนอนอยู่ริมถนนกลางดึก หายใจแรง รู้สึกเจ็บไปทั่วร่าง พยายามเปิดเปลือกตาอันหนักอึ้งเมื่อมองตาของกายซึ่งกำลังก้มหน้าลงมามองเขา นัยน์ตาคู่นั้นแสดงความห่วงใยเขาอย่างเห็นได้ชัด น้ำตาใสๆ กำลังเอ่อล้นออกมาจากขอบตา

วรุจน์หันไปมองรอบห้องแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ คืนนี้เป็นคืนที่สามที่เขาไม่ได้ทานยาช่วยให้หลับ และคืนนี้ก็เป็นคืนที่สามที่เขาฝันถึงเรื่องเดิมๆ และรู้สึกตัวตื่นทุกครั้งเมื่อถึงตอนที่กายก้มหน้าลงมองเขา
วรุจน์ลงจากเตียง เดินไปดื่มน้ำแล้วเปิดประตูห้องนอนออกไปนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น คืนนีเขาคงนอนต่อไปไม่ได้เช่นสองคืนที่ผ่านมาและคงใช้เวลาที่เหลือตลอดคืนนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนรุ่งเช้า

::: ----- :::

Chapter 60

พฤศเดินออกจากห้องประชุมเป็นคนแรกเช่นทุกครั้ง เขารีบตรงกลับห้องทำงานเพราะมีแขกสำคัญรออยู่ ขณะที่เลี้ยวขวาตรงทางเดินก็ชนกับร่างของชายหนุ่มคนหนึ่ง
“โอ๊ย” พฤศร้องขึ้นมาเบาๆ เพราะชายหนุ่มคนน้นทำกาแฟหกรดหน้าของเขา แต่โชคดีที่กาแฟไม่ร้อนจัดและเขาสวมเสื้อสูท
“ขอโทษครับ ขอโทษครับ ขอโทษครับ” ชายหนุ่มหน้าอ่อนพูดรัว หน้าซีดเผือด
“ไม่เป็นไร” พฤศเม้มปากแล้วเดินต่อ
“ท่านเจ็บไหมครับ”
“ใครบอกให้เรียกผมว่าท่าน” พฤศชะงัก ถามชายหนุ่มคนนั้นเสียงเข้ม
“เอ่อ...ผม...”
“คุณทำงานอยู่แผนกไหน”
“คอมพิวเตอร์ครับท่าน” ชายหนุ่มคนนั้นตอยแล้วยิ้มแหยๆ เพราะเผลอเรียกพฤศด้วสรรพนามต้องห้ามอีกครั้ง
“เพิ่งมาทำงานใหม่หรือ”
“ครับผม”
“อีกหนึ่งชั่วโมงให้ไปพบเลขาฯ ผม” พฤศสั่งแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้อีกฝ่ายยืนถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะยกมือเกาศีรษะและแสดงสีหน้าหนักใจ
“ตายล่ะกู ทำงานยังไม่ถึงอาทิตย์ โดนไล่ออกแหงๆ”

::: ------ :::

[Theodore]

ฮ่าๆๆ หกสิบตอนจบแล้ว ใครหนอกล้าทำกับท่านประธานแบบนี้

[JJHJJH]

แป่ว แห้วเลยท่านประธานของเรา
ไม่เป็นไร จากตอนพิเศษคือได้เจอหนุ่มน้อยคนใหม่แล้วสินะ

บวกขอบคุณพี่คฑาค่า

[ToffeE_PrincE]

จบแล้ว
ตอนพิเศษก็มาแล้ว
เย้ แต่เหมือนยังงงๆ
อุตส่าห์ตามหาชายในคืนวันศุกร์ตั้งนาน
เจอแล้วก็จบเลย
แต่ได้คู่กับคนที่เราเชียร์ด้วย
แต่มันยังเหมือนคาๆไงก็ไม่รู้
จบก็จบ เพราะนักเขียนบอกว่าจบ
แต่อ่านเรื่องนี้แล้วแบบสุดๆ หักมุมทุกตอนเลยก็ว่าได้
ได้ลุ้นตลอดทุกตอน

ขอบคุณครับ

[lucifel]

จบแบบค้างๆ แต่ก็จบ

[BeeRY]

ตกใจหมด นึกว่าโดนหลอกว่าจบแล้ว สรุปว่าจบจริงๆนะคะ เคนนี่เป็นพระเอกนะ
ส่วนท่านประธานก็มีหนุ่มหน้าอ่อนมากระตุ้นหัวใจยิกๆแล้วนินา

[NUTTYZERO]

ตอนที่ 60 นี่สปอยไว้สำหรับตอนต่อไปใช่มั้ยคับ 555+

[Ak@tsuKII]

เป็นตอนจบที่เฟลมาก คเชนทร์ไม่เหมาะเลย ความรู้สึกคือมันไม่ใช่เลย ให้เป็นวรุจน์ยังมีใช่ซะกว่าอีก เหอๆ ส่วนคนที่เหมาะที่สุดคือท่านประธาน มีออร่าพระเอกโดยที่ไม่ต้องทำอะไร เคมีเข้ากันกับกายมาก แม้จะนั่งเงียบๆอยู่กับกายสองคนอ่านก็รู้สึกถึงความหวาน แบบดึงดูด แต่กับคเชนทร์มันไม่รู้สึกได้เลย มันเหมาะกับความเป็นเพื่อนเท่านั้น ยิ่งนิสัยด้วยแล้ว มันไม่ใช่อะ เป็นคู่ที่จับคู่กันแล้วดูธรรมดาไปเลย ไม่มีออร่า หรือเสน่ห์ดึงดูด ผิดหวังกับตอนจบจริงๆเฮ้อ คุณKatawootบอกว่าไม่รู้จะให้กายคู่พฤศยังไง เพราะไม่เห็นทางที่จะคู่กัน แต่ทำไมเราเห็นจุดร่วมของสองคนนี้ ตั้งแต่เริ่มเรื่อง เลยหรือแม้แต่จุดร่วมในอดีต แม้แต่ท่าทีของทั้งคู่ แม้คเชนทร์ยังระแวงหนักและกันท่าขนาดนั้น มันมีแต่จุดร่วมที่มาบรรจบได้ทั้งนั้น เป็นพรหมลิขิตและโชคชะตา

[Ak@tsuKII]

และอีกอย่างหนึ่งการเลือกครั้งนี้ไม่รู้สึกถึงความรักของกายเลย เลือกเพราะสถานการณ์พาไป เลือกเพราะอะไรก็ไม่รู้ หากแต่ทำให้คนอ่านเชื่อไม่ได้ว่าเลือกด้วยความรัก เพราะงั้นผิดหวังกับการเลือกของกายครั้งนี้จริงๆ ที่ใช้สมอง หรือการไหลตามน้ำมากกว่าใช้หัวใจ

[DasHimmel]

ตอนพิเศษมาแบบแอบงงๆ
ตอนพิเศษ 59 อ่านแล้วสงสารวรุจน์อ่า เมื่อไหร่พ่อคนนี้จะปกติ ไม่ฝันร้ายซักที
ไม่ใช่ว่าอยู่ดีดีวรุจน์จำได้แล้วกลับมาหากายอีกหรอกนะ แอบฝันเบาๆ 555 แต่กายเลือกแล้วเพราะฉะนั้นก็เป็นแค่ฝันของคนอ่านไป ^^
ตอน60นี่ท่านประธานเจอคนของตัวเองแล้วอ่ะสิ หนุ่มน้อยจอมซุ่มซ่ามกับท่านประธานหน้าดุ 55

ปล. เป็นกำลังใจให้คุณคฑาวุธค่า +1 ^^

[uknowvry]

เห้ย...อุตส่าเชียร์บอสพฤศมาต้างนาน...แว้ๆๆๆ...เอาวะ เคนนี่ก็เคนนี่..555+ จบแล้วๆ คนอ่านก็ลุ้นจนเหนื่อย 555 ขอบคุณนะคร้าบ เรื่องนี้สนุกมั้กๆ

[nutty]

59-60 มาแบบงงหนักกว่าเก่า แบบนี้ไม่นับเป็นตอนมั้ง
เหมือนเป็นintro มาให้ค้างแล้วจากไป

[jiki]

มึนกับตอนพิเศษกว่าเดิม. เข้ามางง แล้วก็ออกไปแบบงง

อ้อ บวกให้แล้วค่ะ

[love2y]

จบจริงๆเหรอ -*-

อึ้งมากกกกกกกกกก ขอบอก!!!

หนีไปทำใจก่อน T^T


ปล. แอบสงสัย? คนเขียนตั้งใจประชดอะไรคนอ่านรึเปล่าคะ?? 

[indy❣zaka]

จบแบบนี้  ชอบอ่ะ
อย่างน้อย คนดีๆ ก็ได้เป็นพระเอกกับเขาสักที

เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า  ตื้อเท่านั้น ที่ครองโลก

[myall]

ท่านประธานเจอคู่แล้วเหรอคะ
แต่วรุึจน์นี่สิยังไงต่อ แต่กายก็เลือกแล้วนี่นะ

[mutoo]

ผิดหวังกับเรื่องนี้สุดๆอ่ะ
.ทำให้เราคิดว่า..คนแต่งเพิ่งมาเปลี่ยนพระเอกตอนหลัง
เพื่อต้องการแค่ว่าไม่มีคนอ่านเดาถูกสักคนว่าพระเอกเป็นคนไหน
แถมวิธีการจบก็ไม่ได้พัฒนาจากเรื่องก่อนๆ
ถ้าบอกว่าเป็นสไตล์จบค้างๆ...เราว่าไม่น่าประทับใจตรงไหนเลย
ถ้าเหนื่อยและไม่มีอารมณ์แต่งก็รอให้มีอารมณ์ก่อนก็ได้ค่ะ..เรารอได้..จริงๆนะ

[tumtok]

เออออออออออออออ.....สั้นไปมั้ย

[Ak@tsuKII]

วันนี้ขอเมนต์ตรงๆนะคะ เอาจากใจแฟนนิยายคุณKatawoot ที่จริงคุณKatawootเป็นคนที่เขียนนิยายสนุกมาก น่าติดตามและสำนวนดีเลยล่ะ ถ้าในมุมนักอ่านอย่างเราที่ติดตามงานเขียนคุณKatawoot มา เราจัดให้คุณKatawoot เป็นนักเขียนที่ฝีไม้ลายมือเยี่ยม ไม่ใช่มือสมัครเล่น แต่ที่มีปัญหาอยู่บ่อยๆ คือ ตอนจบ ของเรื่องเรียกว่า ตกม้าตาย หรือพอกล่อมแกล๊มไปเท่านั้น ซึ่งเราเสียดายแทน เพราะอะไรๆดีหมด เกือบทั้งเรื่อง หากแต่พอใกล้จบหรือจบมันต้องตกม้าตายทุกที เหมือนทุกอย่างสร้างไว้สวยงาม หากสุดท้ายกลับเหมือนใช้ค้อนทุบให้ทุกอย่างพังลง อาจจะไม่เลวร้ายถึงขั้นนั้นแต่อยากเปรียบให้เห็นภาพ เราเสียดายแทนค่ะ หากตอนจบทำได้ดีกว่านี้มันจะเพอร์เฟกต์มากๆๆๆๆๆเลย เราเชื่อว่าคนเขียนก็พยายามกับตอนจบแต่ถ้าเป็นไปได้อยากให้แก้ไขในจุดนี้ค่ะ ที่เมนต์ไม่ได้เกลียดนะคะ แต่เพราะรักจึงอยากส่งผ่านความรู้สึกนี้ไปถึงคนเขียน เพื่อปรับปรุงให้สมบูรณ์ที่สุด เพราะที่ผ่านมาพอใกล้จบและจบทีไร จะเป็นช่วงที่หวั่นใจมากกับตอนจบค่ะ แต่ก็ได้แต่เงียบเพราะกลัวเมนต์แล้วจะทำให้คนเขียนเฟล แต่ไหนๆก็ไหนๆขอพูดตรงๆเพื่อสะท้อนถึงปัญหาในเรื่องก่อนๆร่วมถึงเรื่องนี้ เราเสียดายงานเขียนดีๆค่ะ ที่ทำได้ดีมาตลอด หากแต่มาดร็อปลงในตอนจบทุกที ปล.ที่ผ่านมาอาจจะผิดหวังกับตอนจบที่ห้วนไปแบบไปไม่สุด แต่คู่ที่ลงเอยก็เป็นที่พอใจและสมเหตุสมผล แต่เรื่องนี้นอกจากเรื่องที่ตัดฉับให้ลงเอยแบบมึนๆแล้ว แถมคู่ที่ลงเอยก็แบบ เอิ่ม ~หงายเงิบ แล้วยังขัดกับชื่อเรื่องหรือพล็อตที่โฟกัสอีกเรื่องแต่สุดท้ายเหมือนออกทะเลในตอนท้าย เงิบX3  ขอโทษที่เมนต์เราแรงไปนะคะ แต่เพราะชอบงานเขียนคุณKATAWOOT จึงอยากส่งผ่านความเห็นเล็กๆของคนอ่านตัวเล็กๆไป ถ้าเป็นเรื่องอื่นอาจจะทำแบบเลิกติดตามไปเลยง่ายกว่า แต่เพราะเป็นงานเขียนคุณKatawoot เพราะยังชอบตัวละครที่คุณkatawootสร้างทีมีคาแรกเตอร์ในแบบที่ชอบ เช่น ธงรบ หรือหลายๆคนที่เคยเมนต์บอก ให้เลิกติดตามคงไม่ได้ (แต่ภาคต่อหรือตอนพิเศษเรื่องนี้คงพักไว้แต่เพียงเท่านี้เพราะทำใจอ่านให้ท่านประธานคู่คนอื่นนอกจากกายไม่ได้รวมถึงกายกับคนอื่นด้วย ขอหนีทำใจค่ะ ไว้เจอกันเรื่องหน้า ค่ะขอบคุณสำหรับที่โพสต์เรื่องนี้ค่ะ

[Ak@tsuKII]

ขออภัยที่โพสต์หลายเมนต์และมีพิมพ์ผิด พอดีพิมพ์จากมือถือค่ะ หากแต่เป็นการเปลี่ยนพล็อตก็อยากให้คนเขียนเอากลับไปพิจารณา เรายินดีที่จะติดตามให้กำลังใจไปเรื่อยๆ จะอีกร้อยตอนสองร้อยตอนเราก็ยินดีติดตาม ที่จะเห็นความรักก่อร่างดีกว่าตัดฉึบแบบนี้เอาซะกายที่มีตัวเลือกมากมาย ในตอนแรก กลับเป็นไม่มีทางเลือกในตอนสุดท้าย หากแต่เป็นไปตามพล็อตที่วางไว้ตั้งแต่ต้นก็ ไม่เป็นไรค่ะ  ปล.การที่เขียนให้เดาไม่ได้เหมือนเป็นนักสืบที่ช่วยกันตามหาชายคนในคืนนั้นทำได้ดีแล้ว ลุ้นน่าติดตามหรือแม้จุดที่เฉลยว่าชายคนนั้นเป็นใคร หรือจุดที่สับขาหลอกเรื่องสีผิวคล้ำ ก็มีจุดที่คลายปม ทำได้ดี สมเหตุสมผล หากแต่จุดทีถ้าเป็นไปเพราะอยากให้คนอ่านเดาไม่ได้และให้หงายเงิบในตอนจบ มันทำให้เสียเลยค่ะ มันเฟลมาก มันน่าจะผ่านจุดนี้ตั้งแต่ไคลแมกซ์ของเรื่องที่เฉลยชายในคืนนั้น

[away3g]

 :sad4:ไหงมาต่อแค่นี้อ่ะคร๊าฟฟ   ขัดใจๆๆๆๆๆๆๆ

[katawoot]

ขอบคุณครับสำหรับคอมเมนท์และขอโทษที่ทำให้หลายคนค้าง จะเอาไปปรับปรุงครับ
ดีใจที่คนอ่านบอกตรงๆ นะ (เพราะคนเขียนก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน) ความจริงมันเป๋ไปเป๋มาตั้งแต่กลางเรื่องแ้ล้วล่ะ (เพราะให้คนเข้ามารุมกายมากเกิน) และอีกอย่าง วรุจน์ก็ถูกรถชนจนสูญเสียความจำไปเสียนี่
ช่วงที่เขียนก็ได้มีการตัดสินใจตลอดว่าจะตัดสินใจให้เป็นแบบนั้น แนบนี้ หรือแบบโน้นดี ก็หลายทีที่กลัีบมาอ่านง่านของตัวเองก็เห็นหลายจุดว่าตัดสินใจพลาด
ในที่สุดก็เลยโทษว่า มันยาววววไป ผมก็เลยเบลอออออ
เรื่องต่อไปจะให้สั้นและมีคนน้อยกว่านี้ และจะปรับปรุงตอนจบครับ
ปล. ความจริงเรื่องนี้มีเบื้องหลังและความลับที่ไม่กล้าโพสในนี้นะ รอให้ผมสมัครเฟซบุ๊คและจัดตั้งแฟนคลับซะก่อน (จะมีคนเป็นแฟนคลับไม๊เนี่ย) จะได้เปิดใจเกี่ยวกับนิยายเรื่องต่างๆ อะนะ คนเขียนก็อัดอั้นกับการเขียนของตัวเองเหมือนกัน

[arjinn]

คุณคฑาฯ

555 จบแบบฆ่าตัดตอนมาก 

เสียดายที่ท่านประธานไม่ได้เป็นพระเอก เสียดายจริงๆ นะ
ไม่งั้นเหมาะเจาะ เหมาะเผงกับชื่อเรื่องเลยทีเดียวเชียว หุหุ
 

แต่ก้อดี ไม่งั้นกายเปลืองตัวเหลือเกินค่ะ

รอเรื่องต่อไป ตัวละครสองตัวพอนะคะ

ขอบคุณค่า