Re: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@
ตอนพิเศษ
2เดือน 3 เดือนหรือว่า 4 เดือนชั่งเถอะไม่ต้องนับแล้วขี้เกียจผมแค่จะบอกว่าผมแต่งงานแล้วนะไม่ใช่แค่จดทะเบียนสมรสอย่างเดียวแต่จัดงานแต่งงานด้วยหลังจากแต่งงาน ผมกับคุณชายก็ย้ายมาอยู่คอนโดใกล้ๆกับที่ทำงานของคุณชายเพราะบ้านหลังที่อยู่มันค่อนข้างไกลจากที่ทำงานของคุณชาย ก็มันอยู่แถวๆซานเมืองก็เลยไกลไปไม่อยากให้คุณชายขับรถกลับบ้านดึกๆหลังจากคุยกันก็ตกลงย้ายมาอยู่ทีนี่ ไอ้ที่เห็นนับเดือนไม่ใช่ว่าผมแต่งงานได้ 2-3 เดือนหรอกนะแต่งมาจะปีแล้วแต่เพิ่งย้ายมาอยู่ทีนี่ได้ไม่กี่เดือนเพราะเพิ่งจะตกแต่งห้องเสร็จก่อนหนังนี้ก็ไปอยู่บ้านแม่ผมมาแต่ก็ไม่กี่เดือนเหมือนกัน อ่อ พี่สาวผมตอนนี้แผนว่าจะแต่งงานแล้วนะเลยทำให้ช่วงนี้พ่อกับแม่บินไปแคนนาดาบ่อยเห็นว่าจะจัดงานแต่งที่นู้นพอแต่งแล้วก็จะมีลูกเลย ก็นะเขาคบกันมานานแล้วนิก็คงไม่แปลกเท่าไร แต่เรื่องของเรื่องคือพี่ดาวขอให้ผมไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้นี้สิคือจริงๆพี่ลืมไปแล้วใช่ไหมว่ามีน้องเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิงแต่รู้ไหมเจ้แกตอบว่าไง
‘ ฉันก็อยากจะคิดว่าแกเป็นผู้ชายนะแต่เห็นแกมีผัวหล่อแล้วหน้าแกสวยแบบนี้แถมตำแหน่งทางสังคมก็เหมือนกัน ยอมรับเถอะก็เป็นเมียนิ’
ครับนั้นแหละที่เจ้แกตอบส่วนคุณชายนะหรอนอกจากจะไม่ช่วยแล้วยังหัวเราะชอบใจอีก เซ้ง…
ผมเคยเล่าให้ฟังหรือเปล่าว่าจริงๆแล้วคุณชายฮอตมาก เรื่องนี้ผมได้คำยืนยันมาจากหมอธันเลยนะพี่หมอบอกว่าก่อนหน้าที่คุณชาจะแกล้งบ้านะสาวๆนี้ติดตรึมเลย ‘วิ่งเข้าใส่ยังกะขั่วแม่เหล็ก’ เห็นภาพไหมพูดขนาดนี้อันนี้ผมไม่ได้พูดเองนะยืมคำหมอธันมา และผมกฌคิดว่ามันไม่ได้เกินจริงอย่างที่พี่หมอพูดซักเท่าไรหรอก
คุณชายหล่อจริงๆนั้นแหละทั้งๆที่ปกติใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นเสมอเข่าสบายๆยังดูหล่อเลยนับประสาอะไรกับตอนนี้แต่งสูทเซ็ทผมละ รู้สึกเหมือนความหล่อเพิ่มมาเป็น 120%จาก 100%อะอย่าไปเล่าให้คุณชายฟังนะเดี่ยวจะหลงตัวเองอีกอย่างผมอาย ก็ไม่ค่อยได้พูดชมตรงๆหรอกว่าคุณชายหล่อ พูดทีไรเปลืองตัวทุกทีไม่ไหว เมื่อกี้ผมพูดถึงไหนนะ…. อ๋อที่บอกว่าคนเข้าหาคุณชายเยอะใช่ไหมต่อนะๆ คือช่วงที่คุณชายแกล้งบ้าคนภายนอกบางคนรู้ว่าคุณชายบ้า บางคนก็รู้ว่าไม่สบายทำให้หายไปช่วงหนึ่ง แต่ทีนี้คุณชายกลับมาแล้วไงแล้วไม่ได้กลับมาคนเดี่ยวมีผมมาด้วย คุณชายได้ปิดบังเรื่องของผม ใครถามก็บอกว่าผมเป็นภรรยาของคุณชายส่วนเรื่องที่ว่าผมเป็นผู้ชายคุณชายก็ไม่ได้ปิดอะไร เรียกได้ว่าใครถามก็ตอบแถยังชอบพาผมไปออกงานด้วยบ่อยๆ บางที่ก็แต่งหญิงปางทีก็แต่งแบบผู้ชายไปแล้วแต่อารมณ์นั้นแหละบางที่ผมก็รู้สึกชินและคุ้นเคยกับการปรากฏตัวสู้สายตาคนภายนอกในสภาพของผู้หญิงมากกว่าก็แน่ละ 20ปีเลยนะที่แต่งตัวแบบนี้ถ้าไม่ชินละแย่ ทุกครั้งที่ผมไปงานเลี้ยงด้วยผมก็มักเจอสายตาที่เป็นคำถาม… สงสัย… ว่าจริงๆแล้วผมเป็นแบบไหนกันแน่แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาถามผมตรงๆสักคนแล้วก็อาจเป็นเพราะแบบนี้หรือเปล่าที่ทำให้นอกจากผู้หญิงที่เข้าหาคุณชายแล้วยังมีผู้ชายเข้ามาด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าคุณชายแต่งงานแล้วนะ
ถึงจะบอกว่าผมไปงานเลี้ยงด้วยบ่อยๆแต่ไม่ได้ไปด้วยทุกงานหรอกนะครับบางงานผมก็ไม่ได้ไปยิ่งช่วงหลังๆนี้ยิ่งไม่ค่อยได้ไปเลยเพราะผมเริ่มเอางานของพ่อมาทำ ผมจบบริหารมาผมก็อยากทำงานในด้านที่ผมจบมาเหมือนกันนะเรียนมาตั้ง 4ปีจะให้มานอนอยู่เฉยๆมันก็น่าเบื่อ ผมเลยไปเอางานมาทำถึงจะโดนคุณชายแย้งเพราะไม่อยากให้ทำงาน
‘ ถ้าน้ำทำงานแล้วใครจะอยู่บ้านรอรับพี่ที่กลับมาจากทำงานละครับ’
เพราะประโยคนี้แหละผมเลยไม่ได้เข้าไปทำงานที่บริษัทพ่อแต่เอางานมาทำที่คอนโดแทนก็งานเล็กๆน้อยๆทั่วไปนั้นแหละขอให้ได้ทำบ้างดีกว่านั่งอยู่เฉยๆ แล้วก็นะงานบางอย่างที่พ่อกับคุณชายมีหุ่นร่วมกันพ่อก็ยกให้คุณชายดูแลไปเลย ‘ มีลูกเขยก็ใช้ให้คุ้ม’ พ่อว่ามาแบบนี้ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร เลยทำให้คนงานยุ่ง ยุ่งหนักเขาไปอีก แต่คุณชายก็ไม่เคยเอางานกลับมาทำที่บ้านและไม่เลยกลับบ้านผิดเวลาเลย จนเมื่อ 2-3 วันก่อนคุณชายกลับบ้านผิดเวลาผมไม่ได้เคร่งขนาดมานั่งจับเวลาขนาดนั้นจะกลับบ้านช้าบ้างเร็วบ้างผมก็เข้าใจแต่คุณชายไม่เคยกลับมาดึกขนาดนี้ ผมก็แค่เป็นห่วงก็เท่านั้นดูเหมือนวันนี้คุณชายก็คงจะกลับดึกอีกเหมือนเดิมเอาเถอะนั่งรอไปก็โดนดุเปล่าๆเข้าไปนอนรอให้ห้องก็ได้ มีวันแรกมั่งที่คุณชายกลับดึกผมโทรไปก็ไม่รับด้วยความเป็นห่วงก็เลยนั่งรอวันนั้นคุณชายกลับมาเกือบๆตี2 กลับมาเจอผมนั่งรออู่ก็เลยโดนดุไปว่าทำไม่นอน สรุปว่าวันนั้นคุณชายมีงานเร่งเข้ามาโทรศัพท์แบตหมดเลยโทรมาบอกไม่ได้
วันนี้เป็นเช้าที่สดใสเหมือนทุกๆวันแต่ที่แปลกไปจากทุกวันคงเป็นเพราะคนที่นอนอยู่ข้างๆยังไม่ได้ลุกไปอาบน้ำเหมือนทุกที ถ้ายังนอนอยู่แบบนี้มีหวังวันนี้ท่านประธานคงเข้างานสายแน่ๆ
“ คุณชายเช้าแล้ว ตื่นเถอะ”
“ อืม …...”
คุณชายส่งเสียงกลับมาแต่ก็ไม่มีทาทีว่าจะตื่นแถมยังจะดึกผมเข้าไปกอดอีก
“ ถ้ายังไม่ตื่นจะไปทำงานสายแล้วนะครับ”
“ อืม ….”
ครั้งนี้ไม่ส่งเสียง อืม … มาอย่างเดียวนะยังกดหัวผมให้ซุกอกตัวเองอีก จริงๆมันก็ไม่เลวนะแถวเมื่อคืนนอนดึกด้วยวันนี้จะยอมให้เกเร ตื่นสายหน่อยก็ได้บรรยายกาศแบบนี้มีไม่บ่อยนักหรอกเพราะคุณชายต้องตื่นแต่เช้าไปประชุมแทบทุกวัน ว่าแล้วผมก็ขยับเข้าหาคุณชายแล้วยกมีอีกข้างขึ้นกอดคุณชายแล้วหลับตานอนต่อ
ถ้าขยับเงยหน้าขึ้นมาอีกสักนิดคงได้เห็นรอยยิ้มมุมปากของคนที่เข้าใจว่ายังไม่ตื่นนั้นตื่นอยู่ก่อนแล้ว
อืม...
อย่ากวน.... นอนไปได้ไม่เท่าไรก็รู้สึกเหมือนมัอะไรมาเขียที่แก้ม พร้อมกับของเย็นๆที่แตะตั้งแต่แก้มจนไล่ลงไปที่คอวนไปวนไปวนมา ในที่สุดก็ทนไหมไหวจนต้องตื่นขึ้นมา พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นคนก่อกวนยิ้มมุมปากส่งมาให้
" ตื่นนานแล้วหรอ"
" สักพัก .จนเห็นคนขี้เซานอนน้ำลายไหลเนียแหละ"
พอได้ยิ้นอย่างนั้นผมก็รับเอามือมาเช็ดแถวๆปากทั้นทีแต่มันกลับไม่มีน้ำลายอย่างที่ถูกกล่าวหา พอทำหน้าบึ้งใส่ก็ได้เสียงหัวเราะ หึ หึ ในลำคอกลับมา
" กี่โมงแล้ว"
" 10โมงแล้วครับ"
" เฮ้ย! จริงดิ แล้วทำไมคุณชายยังนอนอยู่นี้ไม่ไปทำงาน"
" วันนี้ไม่ไปครับจะอยู่ทำหน้าที่ ของสามีที่ดีให้ภรรยาครับ"
พูดจบก็ก้มลงมาห้อมแก้มทั้งสองข้างของผม
" อ่าว มีภรรยาด้วยหรอครับผมก็นึกว่าอยู่คนเดี่ยวเห็นกลับบ้านดึกๆทุกวันไม่บอกนินึกว่าหนุ่มโสดเลยระเนีย"
"โธ่น้ำก็พูดไปใครเป็นหนุ่มโสดกันไม่โสดแล้วครับผมมีภรรยานอนกอดกันอยู่นี้ไง"
พูดไปกอดไปสักพักก็ปล้ำจูบกันซะอย่างนั้น เราใช่เวลาอยู่บนเตียงสักก่อนที่จะลุกไปอาบ น้ำด้วยกัน ครับอ่านไม่ผิดหรอกอาบน้ำด้วยกัน ไม่ได้อาบด้วยกันบรอยหรอกนะครับนานๆที .พออาบน้ำเสร็จก็เริ่มจะหิวเข้าไปหาอะไรกินกัน เนื่องจากของในตู้เย็นใกล้หมดแล้วกับข้าวมื้อนี้เลยได้เป็นข้าวผัดกุ้ง กับแกงจืดอีกถ้วย
" วันนี้ไปตลาดกันของในตู้เย็นจะหมดแล้ว"
"ไปซุปเปอร์ดีกว่าอาการมันร้อนมีรถเข็นด้วยน้ำจะได้ไม่ต้องถือของหนักระหว่างซื้อด้วย "
" ไม่เอาๆ น้ำอยากไปตลาดสดน่านะไปตอนเย็นๆเอาไม่ร้อนมากหรอกแล้วก็คุณชายไปด่วยไงมีคนช่วยถือ"
" โอเคๆเอางั่นก็ได้"
หลังกินข้าวเสร็จผมกับคุณชาย ก็มานั่งดูหนังกัน นึกอย่างไงถึงหยุดทุกทีถ้าไม่ใช่วันหยุดก็ไม่เห็นดคยหยุด ถ้ายังไม่รู้ว่าวันนี้วันอะไร ผมจะบอกให้ วันนี้วันศุกร์ครับแล้วคนที่ควรไปนั่งทำงานกลับมานั่งดูหนังข้างผมซะงั่น ไม่ใช่ไม่ดีใจที่ได้อยู่ด้วยกันแต่แค่สงสัย
"ทำไมวันนี้ไม่ไปทำงานละ"
" หือ? อยากรู้? เรัยกพี่ณินสิถึงจะบอกเลิกเรียกว่าคุณชายได้แล้ว พี่ไม่ใช่คุณชายซะหน่อยตอนนี้เป็นคุณสามีแล้วครับ"
" ตลกปะ"
" ตลกอะไรพี่จริงจังนะเลิกเรัยนเถอะ คุณชายๆถ้าไม่เรียกพี่ณินก็เรัยกคุณสามีตกลงไหม"
ผมว่าถ้าให้เรียกคุณสามีจริงๆนิผมคงไม่ไหวเขินตัวแตกพอดี เรียกพี่ก็พอแล้ว
" เอางั้นก็ได้"
"ตกลงจะเรียกคุณสามีสินะ"
"บ้าหรอกพอแล้ว ตกลงทำไมวันนี้พี่ณินไม่ไปทำงานแถมช่วงนี้กลับดึก"
ไหนๆก็จะถามแล้วถามให้หมดๆไปเลยดีกว่า .ส่วนคนถูกถามพอเห็นเรียกพี่เข้าหน่อยก็ยิ้มกว้างมาเลยท่าทางจะถูกใจ ถ้าเรีนกคุณสามีนิคิดว่าคงโดนลากเข้าห้อง
" จริงก็แค่อยากหาเวลาอยู่กับน้ำเท่านั้นแหละไม่มีอะไรมาหรอก คิดดูสิแต่งงานมาเป็นปีจับปากกามากว่าจับมือเมียอีก"
คุณชายพูดไปก็นวดมือผมที่เอาไปจับไว้เบาๆ
"........" ผมไม่ได้ตอบอะไรได้แต่เงียบแล้วรอให้คุณชายพูดต่อ
" พี่รู้ว่าที่ผ่านมาพี่ทำงานหนักมากจนบางทีาก็ละเลยเรื่องบางเรื่องไป อย่างพาน้ำไปเที่ยวในวันหยุด ไม่ก็นอนกอดกันตอนเช้าเกเรตื่นสายบ้างพี่ก็เลยมีความคิดดีๆว่าถ้าเรามีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้นก็คงดี"
ตอนที่พูดคุณชายเอาแต่มองไปที่มือของผมจนประโยคสุดท้ายถึงได้เงยหน้าจากมือมามองหน้าผม แล้วก็เริ่มพูดต่อ
" ที่กลับบ้านดึกก็เพราะเรื่องนี้ด้วย สบายใจได้เลยพี่ไม่ได้ออกนอกลู้นอกทางไปไหนพอดีหาคนมาช่วยงายนะแล้วก็ต้องสอนงานให้เขาด้วยไหนๆก็มีเงินแล้วก็ต้องใช้หน่อยหาคนมาทำงานช่วยจะได้กลับบ้านมาหาน้ำเร็วขึ้นไงต่อไปนี้พี่จะกลับมาทานข้าวเย็นพร้อมน้ำทุกวันท่าไม่มีประชุมด่วนนะตอนเช้าก็เกเรตื่นสายบ้างบอกตรงๆ ตอนเช้าไม่อยากรีบตื่น หรอกอยากนอนกอดน้ำต่ออีกหน่อย วันหยุดเราก็ ไปเที่ยวกันบางไป ที่ที่น้ำอยากไปน้ำว่าที่พี่พูดว่ามันโอเคหรืิอเปล่าอยากให้เพิ่มอะไรไหม"
ไม่ได้มีแค่ผมคนเดี่ยวใช่ไหมที่คิดถึง ที่คิดถึงอีกฝ่าย ผมไม่รู้เลยว่าคุณชายคิดอะไรแบบนี้ด้วยมันโอเคไหมหรอ ก็โอเคนะโอเคมากกกกกด้วย ผมไม่ได้ตอบอะไรออกไปแต่ขยับขึ้นไปนั่งบนตักแล้วยกแขนขึ้นกอดคอ
" ขอบคุณครับ"
"ไม่เห็นต้องขอบคุณเลยพี่เต็มใจทำให้เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นแทนได้ไหมครับ"
"น้ำรักพี่ณิน"
"พี่ณินก็รักน้ำครับ"
กลายเป็นว่าตลอดช่วงบ่ายเรานอนกอดกันอยู่บนโซฟาพอตกเย็นก็ไปซื้อของที่ตลาดแล้วกลับมาช่วยกันทำอาหารมื้อเย็นทานกัน เข้านอนพร้อมกันตื่นเช้าพร้อมกันบางวันก็อิกไปทานมื้อกลางวันด่วยกัน วันหยุดก็ออกไปเที่ยวกันบาง ยิ้มบ้างหัวเราะบ้าง แค่นี้ ก็พอแล้วสำหรับผมนะแค่มีคุณชายอยู่ข้างๆกันอย่างนี้ในทุน วัน แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
_____________ จบ __________________
ดีจร้าเอาตอนพิเศษมาลงให้แล้วน้าาา ขอโทษด้วยที่หายไปนานน
แล้วก็ต้องขอโทษด้วยที่ ก่อนหน้านี้บอกว่าจะเขียนตอนที่น้องน้ำมีเบบี๊ ตอนนี้เขียนไม่ได้แล้วจะ
เพราะคอมเราพัง ันพังจนถึงขั้นโบกมือกันเลยทีเดียว จริงๆก็เขียนไปแล้วตอนนี้หนึ่งแต่พอดีคอมพัง
เลยไม่ได้เขียนต่อ ต้องขอโทษด้วยจริง ตอนนี้ก็เขียนในโทรศัพท์ คิดผิดเยอะมากเรานั่งแก้ไปแล้วรอบหนึ่ง
ถ้ามีหลุดไปก็ขอโทษด้วย
ขอบคุณที่ติดตามมาตั้งแต่ตั้นเรื่องจนจบเรื่องเลยขอบคุณจริงนะ ขอบคุณมากกก
เอาไว้เจอกันเรื่องหน้าสัญญาว่าจะลงให้ต่อเนื้อ ขอไปแก้นิสัยชอบดองก่อน
ปล. ขอบคุณอีกครั้งคะ
โพลล์
หัวข้อ: @##ผมเนียแหละภรรยา ##@ : up!!! ตอนที่ :20จบ+ตอนพิเศษ l 11 / 2 / 2559 l (อ่าน 116407 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก