หัวข้อ: ///รอย...รัก...ร้าว ตอนพิเศษ 5 เมารัก! (27-8-2012) P.38

[ruby]

Home คำนี้มันยิ่งใหญ่นะ ไม่ว่าเราจะสุข จะทุกข์ มันคือที่ ที่เราคิดถึงเป็นอันดับแรกๆ
ตอนนี้ซึ้งอ่ะ พี่เสือนี่อ่อนโยนก็เป็นเน๊าะ นึกว่าจะโหดอย่างเดียว
รอลุ้นคู่ศักดิ์ แก้ว ต่อไป

[♫~Eristneth~♪]

เอ๊ยยยย มาทำค้าง 

 

[GAZESL]

พี่เสือทำซึ้งงง หลังจากที่ซึนมาทั้งเรื่อง 555
หายไวๆ นะพี่เสือ แล้วรีบกลับมาสวีทกับน้องภัท

[Onlymin]

ซึ้งมากกกกกกกก

พี่เสือรักภัทรมากนะเนี่ย....ได้ใจมากจ้าคนเขียน


บวก & บวก

[taroni]

คำว่า HOME ของพี่เสือมันลึกซึ้งมาก 

[greenboy2012]

เอ๊ยยยย มาทำค้าง 

 

มันค้างตรงไหนคะเนื่ย คนเขียนงง   

[่patsaporn]

คำว่า Home ของพี่เสือทำเราซึ้งใจ  ทำไมพี่น่ารักแบบนี้คะ
พี่เสือรักน้องมากจริง ๆ ยอมมาอยู่กรุงเทพด้วยกันเลย
น้องก็รักพี่เสือมาก แต่งงานเลยเหอะ

ขอบคุณค่า

[ormn]

 

[ormn]

:-[พี่เสือก็มีมุมน่ารักๆเหมือนกันอิอิ


รออ่านจ้า

[greenboy2012]

คนอ่านไปไหนกันหมดอ่ะ 
ฮิฮิ คิดถึงจัง 

[HISY]

คนแก่ทำซึ้งตลอด อิอิ

[greenboy2012]

ตอนที่ 41 บ้านของเรา

   หลังจากเขาอยู่โรงพยาบาลได้สองสามวัน พวกเราก็ตัดสินใจย้ายเขาเข้าไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพ ด้วยเหตุผลที่ว่าจะได้อยู่ใกล้บ้านผม เดินทางสะดวก ห้องพักคนไข้พร้อมกว่าและได้รับการรักษาที่ดีกว่าเพราะเขายังต้องทำกายภาพบำบัดอีก
ระยะเวลาสองอาทิตย์ที่เขาต้องพักอยู่ที่โรงพยาบาล พี่สาอยู่เป็นเพื่อนผมตลอด พี่สาอยู่เฝ้าเขาเวลากลางวันเพื่อให้ผมไปเรียน ถึงแม้ผมจะไม่อยากไปแต่เขาและพี่สาไม่ยอมเพราะผมใกล้จะสอบแล้ว ผมก็เลยต้องไปเรียนแล้วก็รีบกลับมาดูแลเขาในตอนเย็นพร้อมกับนอนเฝ้าตอนกลางคืน และให้พี่สาไปพักผ่อนที่บ้านผม ส่วนพี่ศักดิ์ไปๆ มาๆ เพื่อช่วยมาดูแลสำนักงานกับหน้าร้านของเขาที่เพิ่งเปิดใหม่ และต้องกลับไปดูแลงานที่ใต้ด้วย พี่สินกับคุณป้ามาเยี่ยมครั้งหนึ่ง ทั้งๆ ที่คุณป้าเองก็เดินทางไกลๆ ไม่ค่อยไหว
หลังจากถอดเฝือกแล้ว เขาต้องทำกายภาพบำบัดแขนและขาข้างขวาอีกหนึ่งอาทิตย์หมอจึงอนุญาตให้กลับบ้านได้ ซึ่งแขนของเขาก็ดีขึ้นมาก แต่ขายังเจ็บอยู่และยังเดินไม่ค่อยถนัด ต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุง ผมจึงตัดสินใจย้ายมาอยู่ห้องรับรองชั้นล่างชั่วคราว เพื่อเขาจะได้ไม่ต้องขึ้นลงบันไดไปห้องนอนชั้นสอง ส่วนพี่สาก็ไปใช้ห้องนอนผมแทน
ห้าทุ่มกว่าแล้วผมปิดโคมไฟที่โต๊ะอ่านหนังสือ แล้วก็เดินไปปิดไฟในห้องเพื่อเตรียมตัวนอน เดินไปนั่งบนเตียง ขณะกำลังจะล้มตัวลงนอนก็รู้สึกถึงแรงดึงให้ล้มลง

“อ๊ะ...คุณ ยังไม่นอนเหรอครับ” ผมร้องถามขึ้นท่ามกลางความมืด เมื่อรู้ตัวว่าเขากอดเอวผมแล้วดึงตัวผมให้ล้มลงบนหน้าอกของเขา
“ยัง รอภัท” เขาตอบ
“รอทำไมกันครับ หรือว่านอนไม่หลับเพราะไฟสว่าง พอดีอาทิตย์หน้าจะสอบแล้วผมเลยต้องอ่านหนังสือดึกหน่อย” ผมถามรู้สึกเกรงใจเพราะผมต้องอ่านหนังสือในห้องดึกๆ ดื่นๆ ทุกคืน แต่ให้เขานอนก่อนเพราะหมอบอกให้เขาพักผ่อนมากๆ
“เปล่า อยากกอดให้หายคิดถึง อยู่โรงพยาบาลเกือบเดือน ไม่ค่อยได้กอดภัทเลย หืม หอมจังครับ” เขาพูดเสียงหวานพร้อมกอดผมแนบอกและแกล้งจูบที่แก้มผมแรงๆ
    “ฮึ ใครว่าไม่ได้กอดครับ” ผมเถียงเพราะเขาแอบกอด แอบจูบผมบ่อยๆ ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล แกล้งบอกว่าหิวน้ำแล้วให้ผมมาพยุงดื่มน้ำ แล้วแอบหอมแก้มผมลับหลังพี่สา หรือไม่ก็แกล้งให้ผมพาไปเข้าห้องน้ำบ่อยๆ แล้วก็แอบกอด แอบจูบผมในห้องน้ำ จนพยาบาลต้องมาเคาะประตูถามว่าหายไปไหนกันหมดทั้งคนไข้ทั้งคนเฝ้า
   “ก็มันไม่เต็มที่เหมือนอย่างนี้ไงครับ อยู่โน่นต้องคอยแอบสา แล้วก็หลบๆ ซ่อนๆ กลัวพยาบาลมาเห็น ทำอะไรก็ไม่ถนัด” เขาตอบขำขำ
   “สมน้ำหน้า” ผมแกล้งว่าเขา อยากหื่นดีนัก
   “พูดอย่างนี้ต้องลงโทษนะ” เขาพูดแล้วก็จูบผมอย่างดูดดื่ม หนักหน่วง ท่ามกลางความมืดอยู่เนิ่นนาน สัมผัสของเขาดูร้อนแรงกว่าปกติ คงเพราะเราไม่ได้จูบกันอย่างนี้มานานเหลือเกินตั้งแต่เขาเข้าโรงพยาบาล
   “อืม...พะ..พอแล้วครับ” ผมร้องขึ้นเมื่อเริ่มรู้สึกหายใจติดขัด

   “เหนื่อยไหมครับ” จู่ๆ เขาก็ถามขึ้น
   “อะไรครับ”
   “ก็ที่ต้องดูแลพี่น่ะ เหนื่อยมากไหม ภัทใกล้สอบแล้วด้วย” เสียงเขาถามอย่างอ่อนโยน
“ไม่เหนื่อยครับ”
   “ความจริงตอนอยู่โรงพยาบาลไม่ต้องมาเฝ้าพี่กันก็ได้ พยาบาลก็มี”
   “ก็ผมอยากดูแลคุณนี่ครับ ไม่ได้เหนื่อยอะไรมาก พี่สาก็ช่วยตลอด พี่สาเหนื่อยกว่าผมซะอีก”
   “อืม”
   “ผมมีเรื่องอยากจะถามครับ” ผมเงยหน้าจากอกเขาแล้วก็ลุกขึ้นนั่งเอนตัวพิงกับหัวเตียง
   “เรื่องอะไรครับ” เขาถามแปลกใจ
   “ทำไมคุณถึงย้ายมาอยู่กับผม” ผมถามจริงจัง
   “ทำไมล่ะ ไม่อยากให้พี่มาอยู่ด้วยเหรอ” เขาถามทีเล่นทีจริง
   “ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ความจริง ผมก็ตั้งใจจะไปอยู่กับคุณ แต่ก็แค่ขอเวลาหน่อย” ผมตัดสินใจพูดอย่างที่ใจคิดออกไป
   “อืม แต่ภัทก็ไม่ได้อยากไปอยู่ใต้นี่ พี่รู้”
   “ผม...ไปอยู่ไหนก็ได้ที่มีคุณ ผมพูดจริงๆ นะครับ” ผมยืนยันหนักแน่น
   “พี่รู้ แต่พี่อยากให้ภัทสบายใจ ถึงภัทจะไปอยู่ที่บ้านพี่ ก็คงไม่ทำให้ภัทรู้สึกดี รู้สึกมีความสุขเท่ากับอยู่ที่นี่” เขาพูดพร้อมกับเอามือขยี้ผมแล้วก็ก้มลงจูบหน้าผากผม
   “ผม...” ผมรู้สึกซาบซึ้งกับสิ่งที่เขาคิด สิ่งที่เขาทำให้จนพูดไม่ออก
   “พี่รู้ว่าภัทรักบ้านหลังนี้มาก อยู่มาตั้งแต่เกิด ผูกพันกับมัน กับคนในครอบครัว ไม่อยากย้ายไปไหน ไว้พี่หายดีแล้วจะปรับปรุง ซ่อมแซมใหม่ อาจจะขยายห้องของเรารวมกับห้องเก็บของให้กว้างขึ้น แล้วต่อเติมห้องข้างล่างเป็นห้องเก็บของใหม่แทน ทาสีบ้านใหม่ทั้งหลัง แล้วก็ซ่อมแซมส่วนที่ผุพัง ดีไหมครับ” เขาพูดเหมือนคิดวางแผนอะไรไว้ทุกอย่างหมดแล้ว
   “ดีครับ” ผมรู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้ออกมาอีกแล้ว ทำไมช่วงนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองต่อมน้ำตาตื้นจัง
   “ไม่ต้องคิดมากนะ พี่เต็มใจ แล้วพี่ก็ไม่ได้ลำบากอะไรด้วย ความจริงพี่มาอยู่ที่นี่มันก็ดีเหมือนกัน น้องๆ พี่จะได้ดูแลกิจการด้วยตัวเองได้ โดยไม่ต้องมีพี่คอยจัดการทุกอย่างให้เหมือนเมื่อก่อน มันจะได้โตได้ด้วยตัวเอง รู้จักรับผิดชอบซะทีโดยเฉพาะไอ้ศักดิ์ พี่เป็นห่วงมันอยู่คนเดียว จริงๆ มันเป็นคนเก่ง แต่มันชอบทำตัวขวางโลก” เขาพูดอย่างนึกเอ็นดู
   “แล้ว พี่ศักดิ์ เอ่อ เลิกยุ่งกับคนอื่นแล้วเหรอครับ” ผมอยากรู้ว่าพี่ศักดิ์เปลี่ยนไปแค่ไหน
   “อืม มันเลิกแล้วนะ พี่เชื่อใจมัน มันทำตัวดีขึ้น รับผิดชอบงานมากขึ้น แล้วก็เลิกมั่วไปทั่วเหมือนเมื่อก่อนแล้วด้วย”
   “ครับ ผมก็ดีใจด้วย”
 
   “พี่ขออะไรอย่างได้ไหม” เขาถามเสียงจริงจัง
   “อะไรครับ” ผมถามงงๆ
   “ช่วยไอ้ศักดิ์มันหน่อย พี่สงสารมัน”
   “ยังไงครับ”
   “พี่รู้ว่าภัทติดต่อกับแก้วอยู่ ภัทช่วยให้มันสองคนได้เจอกันหน่อยได้ไหม”
   “.....” ผมนิ่งอึ้ง ก็อยากจะช่วย แต่ผมสัญญากับแก้วแล้วว่าจะไม่บอกใครว่าแก้วอยู่ที่ไหน แม้แต่กับเขา
   “นะภัท ถือว่าพี่ขอร้อง” เขาขอร้องผมเสียงอ่อนลง
   “คือ ผมสัญญากับแก้วไว้ครับ ว่าจะไม่บอกใครว่าแก้วอยู่ที่ไหน ผมไม่อยากผิดคำพูด”
   “อืม ถ้างั้น ภัทก็ช่วยบอกให้แก้วมาหาพี่ซิ ก็ไม่ได้บอกว่าแก้วอยู่ไหนนี่ จะได้ไม่ผิดสัญญาดีไหม” เขาช่วยคิด
   “จะทำยังไงล่ะครับ”
   “ก็บอกว่าพี่เกิดอุบัติเหตุ ชวนมาเยี่ยมพี่ที่บ้าน แต่ไม่ต้องบอกว่าไอ้ศักดิ์มันอยู่ ดีไหม พิ่คิดว่าถ้าแก้วรู้ คงมานะ แก้วคงไม่ใจดำกับพี่หรอก” เขาหาทางออกให้ผม
   “ก็ได้ครับ ผมจะลองดู” ผมตัดสินใจช่วย เพราะเห็นว่าเขารับรองว่าพี่ศักดิ์เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
   “ขอบใจนะ” เขาพูดแล้วก็กอดกระชับเอวผมให้แน่นขึ้นอีก ผมคิดทบทวนอะไรอีกครู่หนึ่ง ก่อนล้มตัวลงนอนข้างๆ เขา เสียงลมหายใจถี่ๆ ของเขาดังสม่ำเสมอ คงจะหลับไปแล้ว ผมค่อยๆ เอามือลูบใบหน้าของเขา  รู้สึกสากมือเพราะหนวดเคราเขาเริ่มยาวขึ้น ผมแตะริมฝีปากของตัวเองลงบนแก้มเขาเบาๆ รู้สึกเขินตัวเองอยู่เหมือนกัน แม้จะอยู่ท่ามกลางความมืดและเขาเองก็ไม่รู้สึกตัว
   มีความสุขเหลือเกิน...ที่ได้นอนกอดเขาอยู่ข้างๆ ตัวแบบนี้
      _______________________________________
[พูดคุย]
           ตอนหน้าจะจบแล้วค่ะ      
           ลองไปไล่เก็บสถิติดูรู้สึกว่าฉากหวานๆ คนจะ comment น้อยกว่าฉากดราม่า สงสัยคนในนี้ชอบซาดิสม์ ฮิฮิ     
           ช่วยกัน comment เป็นกำลังใจกันเยอะๆ หน่อยนะคะ   

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
            ของแถม    T-Ser ตอนหน้า
            "คุณคิดถึงพี่ภาไหมครับ" ผมถามขึ้นขณะที่สายตาผมกำลังมองดูเกลียวคลื่นในทะเลเบื้องหน้า
           
            "แล้วตอนนี้คุณยังรักพี่ภาอยู่รึเปล่าครับ" ผมถามต่อ แล้วก็เงยหน้าขึ้นจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขา
           
           ฮิฮิ เรียกน้ำย่อย 

[Singleman]

อ่านแล้วรู้สึก อบอุ๊นนนน อบอุ่น จัง

[Maytbb]

  หวานกันจริงหวานกันจัง น่าอิจฉา    รอแก้วกับพี่ศักดิ์ มว๊ากกกกกก

[หมอตัวเปียก]

หวานจนลืมดราม่าก่อนหน้าเลยนะ

รอแก้วกะพี่ศักดิ์จ้า

[maxtorpis]

หวานนอ่ะ อ๊ายยยย

[roseen]

 :กอด1:จะจบแล้วเหรอ

[PetitDragon]

หายไวๆ นะ พี่เสือ จะได้....เต็มที่ 

[cocore]

    เยี่ยมมากๆครับ

[fannan]

น้องภัทเป็นบ้านของพี่เสือหวานมากกกกกกกกก


พี่เสือเยี่ยมยอดยังคิดหาทางช่วยน้องทั้งที่ตัวเองยังเจ็บได้อยู่อีกน่ะเนี่ย

[Mengjie_JJ]

จะจบแล้วจริงอ่ะ ฮื่ออ

พี่ศักดิ์กับแก้วอย่าคืนดีกันง่ายๆนะ

ไม่ยอมมม

[ploylw_chery]

รอพี่ศักดิ์กับเเก้ว... อิอิ.   

[fastation]

หวานมากขึ้นเรื่อยๆนะ
รอดูคู่แก้วกับศักดิ์เน้อ
รออ่านตอนต่อไปจ้า

[namtarn11]

เฮ้ย..รู้ไหมเรารอวันนี้มานานแล้ว วันที่พี่เสือกับภัทคุยดีๆกัน (555เราเยอะเนอะ) รอคำตอบของพี่เสือตอนหน้านะคะ ^^

[Vesi]

แผนล่อแก้วออกจากถ้ำนี่หว่า

[bulldog17]

สงสารพี่ศักดิ์นะ

แต่แก้วจ๋า...อย่าไปยอมง่ายๆนะ

 

[tuek]

ยังไม่อยากให้จบเลยอะสนุกมากๆ
รออ่านศักดิ์กับแก้วนะ

[fay 13]

  น่ารัก

[4559]

แก้วจะเอาไงอ่า


อยากรู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[nunamicky]

พี่เสืออบอุ่นจัง
ขอแบ่งเอามากอดบ้างได้มั๊ยจะภัท