เสือไบ:the sereis (ตอน 148)
อาทิตย์ผ่านไป...ผมก็ยังคิดถึงไอ้ขวัญเหมือนเดิม อาการมันแย่มันก็เกิดขึ้นเหมือนเดิมอีกนั่นแหละคือร้อนรนกระวนกระวาย อยากคุย..อยากโทรหา แต่ ไม่รู้จะโทรไปในฐานะอะไร ถ้าชวนมันเที่ยวเหรอ ..อันนี้พอได้...ผมหยิบโทรศัพท์มาจะกดหามัน..แต่ทุกครั้งที่จะกด....ผมกับล้มเลิกความคิดที่จะโทรทุกครั้ง...ความคิดที่ว่าผมไม่ควรจะไปเจอมันบ่อย ไม่ควรจะไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตมันมากนัก....มันมีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนแล้ว....จริงอยู่ผมอยากจะแย่งไอ้ขวัญจากหวาน....แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะแย่งมันมาเพื่ออะไรเพราะผมก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าไอ้ขวัญคิดอย่างไรกับผม...ตอนนี้ผมก็เลยมานั่งร้อนรนกระวนกระวายแบบนี้ไง....
วันเสาร์แล้ว ผมนั่งๆ นอนๆ อยู่แถวบ้านพระรามสี่ เมื่อคืนผมชวนไอ้โจ้ไอ้เอส ไปร้านยกกาดก พวกมันเพิ่งไปครั้งแรกเหมือนกัน ความจริงผมรอโทรศัพท์จากไอ้ขวัญนะเมื่อวาน... รอให้มันโทรชวน แต่ไม่มีวี่แวว ที่ไอ้ขวัญจะโทรมาหา......ผมก็เลย ต้องโทรชวนไอ้เอสกับไอ้โจ้ไป...ที่ไปร้านนี้กะจะไปสังเกตุการณ์ด้วยแหละครับว่าไอ้ขวัญมันจะแอบไปโดยไม่ชวนผมเหรอเปล่า...ฮ่าฮ่าผมเป็นเอามากนะนี่.
ตื๊ด..ตื๊ดๆ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น...ใครนี่ เอ....เบอร์ไม่คุ้นเลยแฮะ...เบอร์ 02...
"สวัสดีครับ" ผมเริ่มทักก่อน.....
"พูดซะเพราะเชียว....ผมเองพี่เอก...ขวัญ"
"อ้าวแล้วมือถือไปไหนล่ะ ทำไมโทรเบอร์ตู้"
"โดนตัดพี่...ไม่มีเงินจ่ายช่วงนี้เที่ยวเก่ง เงินหมด" เออเอากับมัน....
"อ้าวเวน แหม เที่ยวเยอะก็แบบนี้หละ มีอะไรว่ามา"
"เปล่าพี่ ก็แค่คิดถึง ไม่ได้คุยกันหลายวัน นี่ผมเพิ่งสอนเด็กเสร็จพี่เหนื่อยโคตร..." มันบ่นๆ แต่ผมดีใจครับที่มันบอกแบบนี้....แค่คิดถึงผมบ้างผมก็ดีใจแล้ว...
"แหม ทำบ่น สอนไปเถอะ สอนแล้วก็ได้เงิน มรึงจะได้เอาไปเที่ยวเอาไปเลี้ยงกิ๊กไง "
"เงินมันได้ตอนสิ้นเดือนพี่ สองพันเอง"โหดูมันดูถูกเงิน
"สองพันก็เงินไม่ใช่เหรอ แหม ขนาดค่าโทรศัพท์มรึงยังไม่มีปัญญาจ่ายเลย ทำมาดูถูกเงิน"
"ก็มันน้อยจริงๆ นี่พี่ สอนอาทิตย์ ล่ะห้าร้อยสองชั่วโมง เดือนก็แค่สองพัน...."
"เอาน่า อย่าบ่น อีกหน่อยก็มีภราดรน้อยศิษย์ครูขวัญเต็มบ้านเต็มเมืองแล้ว...ฮ่าฮ่า"
"ผมไม่เก่งขนาดนั้นหรอกพี่ แค่สอนให้เด็กเล่นได้...."
"เออ ขวัญมรึงจะเสียค่าโทรศัพท์เท่าไหร่ล่ะ ยืมกรูก่อนได้นะ กรูไม่คิดดอกหรอก"
"สามพันพี่ มันจะดีเหรอครับ ผมเกรงใจพี่เอก" โหมีเกรงใจผมด้วย...แบบนี้ก็ดีน่ะ...
"เอาไปเถอะ สงสารบรรดาหญิงมรึงหว่ะ...เป็นเสือขวัญแต่โทรศัพท์ถูกตัดมันเสียภาพพจน์หมด เดี่ยวบรรดากิ๊กมรึงจะลงแดงตายที่ติดต่อมรึงไม่ได้....ฮ่าฮ่า" กิ๊กมันนี่รวมผมด้วยเหรอเปล่านะ...
"งั้นเอางี้พี่เอก ผมขอยืมก่อน ต้นเดือนผมคืน.....ก่อนผมกลับบ้านนะครับ"
"เอางั้นเหรอ....ได้ๆ ถ้ามีค่อยเอามาคืนแล้วกัน แล้วจะมาเอาหรือไงล่ะ"
"ตื๊ดๆ พี่เอกเงินผมจะหมดแล้ว เอางี้ครับ คืนนี้เจอกันยกกาดกนะครับ สามทุ่ม "
"เออ" ผมพูดไม่ทันครับสายตัดไปซะก่อน แต่ผมเชื่อว่ามันคงต้องไปแน่....
เกือบสองทุ่มผมอาบน้ำแต่งตัว ตอนนี้ผมอารมณ์ดี มีความสุขครับ ดีใจที่จะได้เจอหน้ามันแล้ว อาทิตย์หนึ่งเจอครั้งก็ยังดีนะ....
ผมไปถึงร้านเกือบสามทุ่มครับ ไปปุ๊บก็เจอไอ้ขวัญมานั่งรอแล้ว....
"สวัสดีครับ พี่เอก ผมนึกว่าไม่มาซะอีก" ดูมันไม่มาได้ยังไงวะ..
"เอ้ย ไม่มาได้ไง....กรูอยากเที่ยวหว่ะ "
"อะไรเมื่อวานก็มาไม่ใช่เหรอ แฮ่นึกว่าผมไม่รู้เหรอพี่ ฮ่าฮ่า สายสืบผมเยอะนะพี่...ที่นี่น่ะ...."
"เออมรึงเก่ง อ้าวนี่เอาเหล้าไหนมาล่ะ"
"เหล้าที่เหลือๆ น่ะพี่ เดี่ยวพี่เอกเลี้ยงผมหน่อยล่ะกันนะครับ ผมไม่มีตังส์"
"เออๆ เออนี่เงินมรึงที่ยืมน่ะขวัญ สามพัน ถ้ามีค่อยเอามาคืนนะ"ผมยื่นเงินให้มัน..มันรับแล้วเก็บ..
"ขอบคุณครับพี่เอก ไว้ต้นเดือนนะพี่ รับรองคืนชัวร์"
"เออ ๆ มาชนๆ "
คืนนี้ผมกับมันก็สนุกกันเหมือนเดิมครับ ทุกอย่างก็เหมือนเดิมที่ร้านยกกาดก ไอ้ขวัญมีสาวๆ มาคุยมาชนแก้วด้วย ....และมันก็ยังขึ้นไปร้องไปเต้นบนเวที...ก่อนกลับมันก็ไปยืนคุยเก็บสแปร์สาวๆ หน้าร้าน...
ตีสองแล้วตอนนี้ผมยืนรอไอ้ขวัญครับ มันกำลังติดพันอยู่กับสาวๆ กลุ่มหนึ่งหน้าร้าน ที่ผมรอมันไม่ใช่อะไรหรอกครับ มันยังไม่ได้บอกผมว่าจะเอาอย่างไร จะให้ผมกลับเลย หรือว่าจะไปต่อกัน หรือว่า มันจะเอายังไง มันบอกแค่ว่า รอเดี่ยวนะพี่เอกเดี่ยวผมมา..แล้วมันก็ไปคุยกับสาวกลุ่มนั้น....เฮ้อ ริรักนักรักก็แบบนี้แหละ ต้องทำใจ.....ไอ้ขวัญเดินกลับมาแล้วผมคาดว่ามันจะเดินมาบอกผมว่ากลับไปเถอะ.....ผมจะไปกลับสาวๆ กลุ่มนั้นแหงๆ
"กลับก่อนนะขวัญ" ผมต้องรีบชิงบอกก่อนครับ ไม่อยากเป็นคนโดนทิ้ง...
"อ้าวอะไร......แล้วผมล่ะ"
"มรึงจะไปกลับสาวๆ กลุ่มนั้นไม่ใช่เหรอวะ" ผมเริ่มมีอารมณ์...
"อะไรพี่เอก ผมยังไม่ได้บอกพี่เลยนะ แค่ไปคุย บริหารเสน่ห์เล่นๆ"
"เออๆ โทษที กรูนึกไปเองก็เห็น จ๊ะจ๋า มือถึงไม้ถึงขนาดนั้น"
"ไม่เอาพี่ ก็แค่คุย ไม่ใช่เป็ค..."
"เออ มรึงเซียน แล้วนี่เอาไง จะไปไหนต่อ หรือว่า บ้านใครบ้านมัน" ผมเริ่มเซ็งๆครับ ก็ตั้งแต่เห็นใครมาคุยมาเกาะแกะมันแหละ
"โหพี่เอก แล้วผมจะนอนไหนล่ะนี่ "
"อ้าวจะนอนห้องกรูเหรอ นึกว่าจะไปนอนกับกิ๊ก.....เอาไง จะไปปั๊มก่อนเปล่าหรือว่า ไปกินหน้าเซเว่น..."
"หน้าเซเว่นล่ะกันพี่ใกล้ ห้องดี แล้วอีกอย่างที่ปั๊มมันไม่ค่อยมีคน ปิดเทอมกันหมดแล้ว"
"เซเว่นก็เหมือนกัน...เงียบ"
"ไปเซเว่นนะพี่"
เราไปถึงหน้าเซเว่นตีสองกว่าๆ ไปก็ซื้อเบียร์มานั่งดื่ม...วันนี้มีรุ่นน้องมาแจมด้วยสองคน....เฮ้อถึงเช้าอีกตามเคย ไอ้ขวัญเมาอีกแล้ว....แต่ก็ยังเดินกลับห้องผมไหว.....
ไปถึงห้องเราก็จัดการกินมาม่ากินโจ๊กคัพที่ซื้อไป กินเสร็จก็เข้าห้องน้ำอาบน้ำก่อน ส่วนผมตอนนี้นั่งคิดไปไกลแล้วครับ...เอาไงดีล่ะนี่ เดี่ยวผมจะนอนข้างๆ มันอีกหรือว่ามานอนที่โซฟาดี........เอางี้ล่ะกัน เดี่ยวค่อยใช้ใจตัดสินใจตอนเข้าห้องน้ำล่ะกัน...
ไอ้ขวัญออกมาแล้วครับ มันเดินตรงเข้าห้องนอนไปแล้ว ผมเข้าห้องน้ำ...เฮ้อเอาไงดีนี่....ลองดูอีกครั้งก็ไม่เสียหายนี่ มันอาจจะทำเพราะเมาก็ได้วันนั้น วันนี้มันก็เมานี่ เฮ้อ.....
ผมออกจากห้องน้ำมาแล้วครับ แล้วผมก็ตัดสินใจแล้วผมจะนอนข้างๆ มัน.....อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด....ไอ้ขวัญมันนอนหลับตาไปแล้ว .....ส่วนผมเดินออกมาดื่มน้ำ ...ปิดโทรทัศน์ ....เสร็จแล้วผมก็เดินเข้าห้องล้มตัวนอน ที่นอนสำรองข้างล่าง...ผมนอนไปได้สักพักครับ....ไอ้ขวัญหล่นตุ๊บมาอีกแล้ว...ตอนนี้ใจผมก็เต้นตึกตักเหมือนเคย...
ไอ้ขวัญมันตกลงมาจากเตียงแล้วมันก็กอดผม ตอนนี้หน้าผมใกล้กับหน้ามัน...แล้วทุกอย่างก็เป็นเหมือนเดิมครับ..ไฟตัณหาราคะของผมกับมันลุกโซนขึ้นอีกครั้ง...
เกือบชั่วโมง ผมก็อยู่ในอ้อมกอดมัน เรารอจนหายเหนื่อยครับ ไม่มีใครคุยอะไรกันเลย จนผมกับมันหลับไป.....
ผมตื่นมาอีกทีก็เกือบบ่ายสามโมง...มันก็นอนหลับสนิทอยู่ ผมหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วชุดที่จะเปลี่ยนเดินออกมาที่โซฟา..อาบน้ำเสร็จผมครุ่นคิดสารพัดครับ...ครั้งที่สองแล้วนะนี่ที่มันเริ่มก่อน...ผมค่อนข้างจะแน่ใจแล้วว่ามันทำด้วยความเต็มใจ....เฮ้อนี่ผมฉุดมันลงนรกเหรอเปล่าล่ะนี่...แต่ไงลึกๆผมก็ดีใจนะครับ ที่มันทำแบบนี้...
ผมนั่งคิดอะไรเพลินครับ เกือบๆ สี่โมงไอ้ขวัญเดินออกมา...
"ตื่นเร็วแฮะพี่เอก"
"เร็วไรวะ สี่โมงเย็นแล้ว"
"งั้นผมอาบน้ำก่อนนะพี่ หิวมาก...ท้องร้องจ๊อกๆ แล้ว" มันเดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว...
หลังจากอาบน้ำเราก็แต่งตัวไปกินข้าวใต้ตึกตามเคย....
"คืนนี้นอนไหนนี่" ผมถามมันก่อนครับ....ผมคงไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องเมื่อเช้าให้มันอายหรอกครับ....
"กลับบ้านดิพี่ คนเค้ามีบ้านอยู่นะ"
"อ้าว แล้วเมื่อคืนไอ้ตัวไหนมันนอนห้องกรูวะ"ผมแซวมัน
"โห ก็เมื่อคืนผมไม่มีที่ไปนี่ครับ" มันทำเสียงออดอ้อน
"อะไร เห็นสาวๆ ยืนรอเป็นกลุ่ม พี่ขวัญคะพี่ขวัญขา...ไปกับหนูนะคะ" ผมทำหน้าทำตาทะเล้น...
"พอเลยพอเลย พี่เอก พี่เอกสวยไม่พอหรอกที่มาทำแบบนี้"
"สวยไม่พอ.....ก็มีคนมากอดกรูละวะ" อ้าวดูปากผม มันเจื่อนลงทันที...
" แซวเล่น กินไป...เออ ขวัญมรึงไม่เบื่อบ้างเหรอวะ นิสัยเจ้าชู้แบบนี้...หวานรู้คราวนี้กรูว่ามรึงไม่โดนแค่ตบล่ะนะะ..."ผมถามมัน....เมื่อคืนผมเห็นมีสาวๆมาคุยกับมันเกือบสิบคนแหละ..
"ผู้หญิงเค้าชอบมั๊ง ผู้ชายเจ้าชู้ ผมไม่เห็นมีใครจะกลัวผมเลย มีแต่หวานแหละที่ไม่ชอบ ...พี่เอกรู้เปล่าผู้ชายเจ้าชู้เค้าจะมีจุดเด่นน่ะ "
"จุดเด่นอะไรวะ มีเขี้ยว มีกรงเล็บเหมือนเสือเหรอไง" ผมถามแบบขำๆ..มันหัวเราะ...
"พวกนี้....ถ้าเอาผมเป็นตัววัดนะ.....เขาจะเป็นคนที่เข้าใจผู้หญิง รู้ว่าผู้หญิงชอบอะไรไม่ชอบอะไร เขามักจะเป็นคนที่เอาใจเก่ง และดูน่า เชื่อถือ และส่วนใหญ่จะเป็นคนชี้เล่น สนุกสนาน " โห เข้าใจดีเหรอเกินนะ แต่ก็จริงนะ ไอ้ขวัญมันก็เป็นแบบนี้แหละ...
"อือ มิน่าสาวๆ ถึงติดมรึงตรึม...และก็อีกแหละ มรึงยังต้องเจอเรื่องโหดๆ เรื่องสาวๆ แย่งมรึง ฮ่าฮ่า....นิสัยผู้หญิงเค้าชอบแกร่งแย่งอยู่ด้วย...เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร..ไม่ต้องแค่ผัวก็ได้แค่เก้าอี้ตอนขึ้นรถเมลล์นี่ถ้าคนแน่นๆ ถ้ามันมีที่ว่าง....ก็แย่งกันแทบเป็นแทบตาย" ผมหัวเราะขำๆ เคยเห็นครับ บางครั้งแย่กันถึงขนาดว่าให้กันเลยก็มี.....
"ทำหัวเราะ..."
"อ้าวจะให้ทำไรล่ะ ก็ขำมรึงนี่..กรูว่านะหวานเค้าคงรู้แหละว่ามรึงเป็นแบบนี้ แต่เค้าก็ทนเพราะเค้ารักมรึง....เค้าคงคิดว่าความดีของเขาจะเอาชนะมรึงได้จะหยุดมรึงได้"
"เรียนจบผมก็เลิกทุกอย่างแล้วพี่เบื่อเหมือนกัน....ที่เป็นแบบนี้แต่ผมว่าน่ะผู้หญิงเค้าชอบน่ะผู้ชายเจ้าชู้แต่ต้องนิดๆนะ ...งั้นจะมีเหรอพี่ ผู้ชายเจ้าชู้เหมือนงูไม่มีพิษ" โหดูมัน....
"เออๆ มรึงมันงูมีพิษ..อย่าเผลอพ่นพิษจนรักพังล่ะ" ผมบอกมันไป..
เรากินเสร็จไอ้ขวัญก็ขอตัวกลับดอนเมืองส่วนผมก็กลับไปนอนที่บ้านพระรามสี่....
อาทิตย์กว่าๆ แล้วสิ้นเดือนมีนาคมแล้ว วันนี้วันพฤหัส ผมต้องไปดูเกรดที่มหาวิทยาลัยครับ...ลุ้นแทบตาย..จะเอฟไม่เอฟ ที่ต้องลุ้นเพราะ ผมรู้ไงครับ ว่าสองตัวที่ผมลงนี้ผมไม่พร้อมเลย มิดเทอมก็มีเรื่องไอ้ลูกเจี๊ยบกับเบียร์มารบกวนหัวใจ....ดีหน่อยไฟนอล ผมทำได้แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้ถึงซี แค่ดีด๊อกนี่ก็ถือว่าสุดยอดแล้ว..
ผมดูเกรดด้วยความระทึกครับ..ออกมาแล้ว ดีบวกตัวหนึ่ง ดีด๊อก ตัวหนึ่ง ไชโย จบ แล้วจบแล้ว....สิบปีแห่งการรอคอยจบสักที....ดูดิไม่มีใครดีใจกันหรอกครับ ที่ได้เกรดดีตั้งสองตัว แต่นี่ผมดีใจจริงๆ แค่ดีผมก็ดีใจแล้ว....
ผมไปทำเรื่องขอจบเลย...ในใบนั้นเค้าถามด้วยว่าจะเข้างานรับปริญญามั๊ย ผมติ๊กไปว่าให้ส่งใบปริญญามาที่บ้านเลย สาเหตุที่ผมไม่ไปงานรับปริญญาก็เพราะผมอายไงครับ ฮ่าฮ่า เรียนภาษาอะไรนี่ตั้งสิบปี...แล้วผมเป็นคนที่เรียนเก่งไง เดี่ยวเพื่อนๆ ญาติๆ จะสงสัยเอา...หลังจากที่เอาบัตรนักศึกษาคืนได้เงินประกันคืนมาหนึ่งพันบาท ผมก็กลับบ้านครับ วันนี้ผมลาพักร้อน...ไม่มีอะไรทำจริงๆ
หลังจากวันที่ผมเจอมันครั้งที่แล้ว....ไอ้ขวัญมันก็เงียบไปเลยครับ ผมก็ไม่ได้เจอมันอีก...มีโทรคุยกันแค่ครั้งสองครั้ง...
วันนี้วันศุกร์ผมต้นเดือนเมษาแล้ว....ผมได้แต่รอว่ามันจะโทรมาหาผม ชวนผมเที่ยว...รอทั้งวันด้วยใจจดจ่อ แต่ก็ไม่มีวี่แววว่ามันจะโทรมาเลย....จนเย็น ผมกลับไปตีเทนนิสที่บ้านพักที่ปากเกร็ด....วันนี้ไอ้แบงค์ไอ้บอลไม่มาตี เฮ้อสงสัยกลับบ้านต่างจังหวัดกันหมด....
ผมกลับมาอาบน้ำแต่งตัว..เตรียมกลับไปนอนบ้านที่พระรามสี่ อ้าวกำลังอาบน้ำอยู่..เสียงโทรศัพท์ดัง ตื๊ดๆ ใครนี่โทรมาตอนอาบน้ำ ผมหยิบผ้าเข็ดตัวมาใส่แล้วเดินออกมารับโทรศัพท์...อ้าวเบอร์ไอ้ขวัญ....น่ารักจังนะขวัญโทรมาตอนผมอาบน้ำ...ผมคาดว่ามันต้องชวนผมเที่ยวแน่เลย...
"สวัสดีครับ พี่เอก พี่อยู่ไหนนี่" โหทำไมมันลิ้นพันกันแบบนี้ล่ะนี่ สงสัยมันเมา..
"อยู่แฟลตที่ปากเกร็ด" ผมตอบ เฮ้อ ทำไมไม่ชวนผมไปเมาด้วยล่ะ...
"ดีเลยพี่ เดี่ยวผมไปหานะครับ จะเอาเงินไปคืนครับ นี่ผมเลี้ยงฉลองกันอยู่ ที่คอร์ทเทนนิส ....รอผมด้วยนะครับ พี่เอก"
"เออ รีบมาล่ะกัน "
"คร๊าบ" เฮ้อ จะมารอดมั๊ยนี่น้ำเสียงมันเมามากๆ เลยครับ..
หลังจากวางสายจากไอ้ขวัญแล้วแล้ว...ผมก็ไม่ต้องรีบร้อนอะไรครับ ผมไม่รู้ว่ามันจะชวนไปไหน แค่บอกว่าจะมาหาเอาเงินมาให้....เฮ้อ น่าจะบอกว่าจะไปไหนเหรอเปล่าผมจะได้ไปรอมันที่นั่นเลย นั่งรอแบบนี้เซ็งครับ ยิ่งๆ วันศุกร์แบบนี้ .....
จะเที่ยงคืนแล้ว มันยังไม่โผล่มาอีก ผมรู้สึกเบื่อแล้ว นั่งๆ นอนๆ รอมัน...เอาไงล่ะนี่ จะโทรหามันดีเหรอเปล่า..ผมกำลังจะกดไปหามัน....แต่ผมก็ต้องเปลี่ยนใจครับ ผมเชื่อในคำพูดของมันดีกว่า ว่ามันจะมาหาผมมันก็มา...แม้มันจะพูดตอนเมาก็เถอะ....
ผมนั่งๆ นอนๆ ครับ จนผมหลับไป หลับไปทั้งชุดที่เตรียมออกเที่ยวแหละครับ (ที่ใส่ชุดนี้รอไม่ใช่อะไรหรอกเพราะคิดว่ามันจะมาชวนผมไปเที่ยวต่อไง).....
ก๊อกก๊อก เสียงเคาะประตูห้องผมดัง ผมงัวเงียลุกขึ้น อ้าวรอจนหลับไปเลย ผม....กี่โมงแล้วนี่.....โหจะตีสองแล้ว ใครมาป่านนี้ล่ะ น่าจะเป็นไอ้ขวัญนะ ....ผมเดินไปเปิดประตู โห ไอ้ขวัญจริงๆ ด้วยครับ มันสะพายกระเป๋า ถือขวดเหล้ามาด้วย.... ท่าทางเมามากๆ ยืนยังจะยืนไม่ค่อยจะอยู่เลย...
"หวัดดี ครับ พี่เอก ขอนอนด้วยนะ ไม่อยากกลับดอนเมืองไกล ไกล" มันพูดเสียงดังครับ น้ำเสียงมันยานๆ เมาๆ
"เออ เออ เข้ามาก่อน เกรงใจข้างห้องเค้า" ผมดึงมือมันเข้ามา มันเสียงดังขนาดนี้เดี่ยวมีคนแตกตื่น..
"คร๊าบ" มันเดินเข้ามาแล้ว ยกขวดเหล้าขึ้นดู...
"ดื่มเหล้ากันดีกว่า พี่เอก เหลืออีกนิด" โหยังจะกินอีกเหรอนี่ ยืนยังไม่ค่อยไหวเลย.
"เอ๊ยไม่เอาแล้ว ไปอาบน้ำ นอนดีกว่า เหล้าแค่นี้ ไม่พอหรอก พยาธิท้องกรูยังไม่ทันร้องเลย"
"งั้นเดี่ยวผมไปซื้อมาอีก ..." มันทำท่าจะออกไปซื้อ....
"ไม่เอาแล้วหว่ะ นอนๆ ยืนจะไม่ไหวแล้ว เดี่ยวพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน นอนๆ เร็วๆ " ผมดึงมือมันเข้าห้องนอน..โหถุงเท้ารองเท้าไม่ถอดอีกนะมรึง มันล้มตัวนอนบนเตียงทั้งชุดนั้นแหละ
"ไอ้เวน ห้องกรูเปื้อนหมด..." ผมต้องถอดรองเท้าถุงเท้าให้มัน...มันใส่รองเท้ากีฬา เสื้อในชุดกีฬานะครับ ...แต่งตัวแบบนี้มันก็หล่อดีเหมือนกันนะนี่ ส่วนผมก็อยู่ในชุดออกเที่ยว....
กว่าผมจะเอารองเท้า ถุงเท้าเป้ ออกจากหลังมันได้แทบหอบครับ มันดิ้นไปดิ้นมา...ตัวก็เหม็นด้วยเหม็นเหงื่อ...เฮ้อลำบากผมอีก...
ผมจัดการเปลี่ยนชุดจากชุดเที่ยวเป็นชุดนอน.....เปลี่ยนเสร็จผมเดินไปหยิบผ้าขนหนู ชุบน้ำ มาเช็ดตัวให้มัน จะนอนทั้งแบบนี้ได้ไงล่ะ เหม็นตาย...ผมขอละลาบละล้วงตัวมันล่ะกัน...ฮ่าฮ่า เห็นมาสามครั้งแล้ว มันคงไม่ว่าอะไรผมหรอก....
ผมเช็ดตัวมันไปเรื่อยๆ ครับ เช็ดเสร็จก็เอาแป็งทาให้มัน เผื่อมันจะได้ หอมสบายตัว เช็ดเสร็จผมก็เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดนอนให้มัน....มันหลับไปแล้วครับ....ผมกำลังจะยกอ่างน้ำกับผ้าเช็ดหน้าไปเก็บ......
"หวาน ขวัญรักหวานนะ" มันละเมอครับ เฮ้อ ทำไมละเมอแบบนี้นี่ .....ผมรู้สึกแย่เลยครับ นี่มันอะไรล่ะนี่ มันมาหาผมแท้ๆ แต่กับเรียกชื่ออีกคน เฮ้อ มรึงคนรักหวานหมดใจล่ะซิขวัญ...... แต่เอาเถอะยังไงผมก็ไม่คิดจะไปห้ามไปขวางอะไรมันอยู่แล้ว แค่มีมันอยู่ใกล้ๆ ผมก็สุขใจ.....
หลังจากที่ผมทำเก็บอุปกรณ์ต่างๆ เสร็จแล้วผมก็มานอนข้างๆ มันครับ....อ้าวเหมือนรู้เลยแฮะ ว่าผมมา มันก็กอดผมเหมือนผมเป็นหมอนข้างเลย......หัวใจผมเต้นตึกตัก..อีกตามเคย....เราไม่มีอะไรนะครับ ตอนนี้....แต่...มีอะไรกันในช่วงเช้า......เฮ้อ หักห้ามกามตัณหาไม่ได้ซักที ทั้งผมและมัน........
ไอ้ขวัญกลับไปตอนเย็นครับ วันนี้มันต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัด มันเอาเงินที่ยืมคืนผมแล้ว.....
"ถ้าพี่กลับไปบ้านตอนปีใหม่ มาเที่ยวบ้านผมก็ได้นะพี่เอก มาเล่นน้ำสงกานต์กัน" มันเอ๋ยปากชวนผม....
"เออๆ ถ้าว่างจะไปนะ...แล้วนี่กลับไป....อยู่นานเหรอเปล่าล่ะ" ผมคงไม่ได้ไปหรอกครับ เพราะต้องไปทำงานกับมิสเตอร์เชน..
"ปลายๆ พฤษภาพี่ คงต้องกลับมาลงทะเบียน..ไปล่ะนะพี่ เดี่ยวต้องกลับไปเอาเสื้อผ้าที่ดอนเมืองอีก"
"เออ โชคดีนะ" ผมยิ้มให้มัน ...มันเดินไปขึ้นมอเตอร์ไชด์ไปแล้ว
ผมคงไม่ได้เจอมันอีกเดือนกว่าๆ แต่ไม่เป็นไรโทรคุยได้....เฮ้อ ผมถอนใจครับ ภาพเหตุการณ์ที่ผมมีอะไรกับมันตอนเมื่อเช้านี้ มันเข้ามารบกวนอีกแล้ว....แม้ผมมีความสุขแต่ผมก็ไม่เข้าใจครับ ว่าความสัมพันธ์ของผมกับไอ้ขวัญ มันจะเรียกว่าอะไร.....กลุ้มใจกับชีวิตตัวเองจริงๆ.....
http://www.dseason.com/coolsong/coolsong_play.php?id=3330ฉันยังไม่รู้เลย จะลงเอยเช่นไร
สิ่งที่ตัวฉันเอง คิดอยู่ทุกวัน นั้นถูกไหม
เพราะว่าในสายตา เธอดูมีเลศนัย
แต่ก็เหมือนว่าแค่แกล้งทำ
เพียงต้องการทำให้ฉันนั้นหวั่นไหว
ให้ความสำคัญไปพร้อมๆใคร
ให้ความสนใจไปเหมือนๆกับคนอื่น
ฉันก็ไม่รู้ว่าที่ไหนควรจะยืน
ต้องทนขืนข่มความข้องใจ
ฉันก็ไม่รู้ระหว่างเราคืออะไร
มันคืออะไรที่เธอคิดกับฉัน
คนที่สนใจหรือเล่นๆไป
ทำแบบไหนที่เราจะคบกัน
หรือต้องให้ฉันแค่แอบมีเธอในใจ
แค่นี้ใช่ไหมที่เธอคิดกับฉัน
บอกกับฉันที ฉันไม่เข้าใจ
ระหว่างเรามันควรเป็นเช่นไร ไม่รู้เลย
เหมือนเดิมทุกๆวัน ยังคงไม่เข้าใจ
สิ่งที่ตัวฉันเองคิดอยู่ทุกวัน นั้นผิดไหม
เพราะว่าในสายตา ยังทำให้คิดไป
มันจะจริงหรือแค่แกล้งทำ
เธอจงบอกกันให้รู้บ้างได้ไหม
ให้ความสำคัญไปพร้อมๆใคร
ให้ความสนใจไปเหมือนๆกับคนอื่น
ฉันก็ไม่รู้ว่าที่ไหนควรจะยืน
ต้องทนขืนข่มความข้องใจ
ฉันก็ไม่รู้ระหว่างเราคืออะไร
มันคืออะไรที่เธอคิดกับฉัน
คนที่สนใจหรือเล่นๆไป
ทำแบบไหนที่เราจะคบกัน
หรือต้องให้ฉันแค่แอบมีเธอในใจ
แค่นี้ใช่ไหมที่เธอคิดกับฉัน
บอกกับฉันที ฉันไม่เข้าใจ
ระหว่างเรามันควรเป็นเช่นไร ไม่รู้เลย
ให้ความสำคัญไปพร้อมๆใคร
ให้ความสนใจไปเหมือนๆกับคนอื่น
ฉันก็ไม่รู้ว่าที่ไหนควรจะยืน
ต้องทนขืนข่มความข้องใจ
ฉันก็ไม่รู้ระหว่างเราคืออะไร
มันคืออะไรที่เธอคิดกับฉัน
คนที่สนใจหรือเล่นๆไป
ทำแบบไหนที่เราจะคบกัน
หรือต้องให้ฉันแค่แอบมีเธอในใจ
แค่นี้ใช่ไหมที่เธอคิดกับฉัน
บอกกับฉันที ฉันไม่เข้าใจ
ระหว่างเรามันควรเป็นเช่นไร ไม่รู้เลย
ไม่รู้เลย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
