กูจะเอามันแล้วไมมึงมาเอากู 0[]0! ตอนที่3
ตึก
ตึก
ตึก
ตึก
ตึก
ตึก ตึก ตึก
ตึก ตึก ตึก
“มึงจะเดินตามกูมาทำไม!!!” ไอเวรนี้ ช่วยกูก็ช่วยแล้ว เสือกกระแดะเดินตามกูมาอีก-*- บ้านช่องมึงไม่มีกลับหรือไง
“กูไม่ได้เดินตามมึง!”
เอา! ไอสัดนี้--* กวนตีนแล้วครับ เดินตามผมต๊อกๆ บอกไม่ได้เดินตาม แม่งบ้าไปแล้ว
“ทำไมวันนี้น้ำหวานไม่ลงมาพร้อมมึงละ”
“หวานกลับไปตั้งแต่บ่ายสองแล้ว แห้ววะมึง ฮะฮ่าฮะฮะ” หัวเราะใส่หน้ามันครับ กะจะอยู่รอไปส่งไอหวานที่บ้านละสิ โทษทีนะ ลูกมันดัน
เอาดินน้ำมันยัดปากลูกชาวบ้านวะ เลยต้องรีบไปจัดการ 55555+ ไอแสบได้เชื้อน้าไฟไปเต็มๆ
“.......................” ทำเงียบใส่กูอีก มันทำหน้าหมาแดกแฟ๊บอีกแล้ว จะขำหรือจะสงสารมึงดีว่า กูขอขำก่อนละกัน แม่งฮา
“กูให้คนรถมาส่งที่นี้ แล้วให้เค้ากลับไปแล้ว” บอกกูทำไมกูไม่ได้อยากรู้
“แล้วกูก็ไม่ได้บอกให้เค้ามารับ เพราะวันนี้กูกะจะไปนอนกับน้ำหวาน” มึงคงได้นอนอะนะ ลูกมันกระทืบมึงไส้แตกแน่ๆ นี้
เอ้ะๆๆไอนี้คิดจะรวบหัวรอบหางเพื่อนกูหรือไงวะ
“มึงก็โท...ร..”
“โทรศัพท์กู....ไอเหี้ยนั้นเอาไป”
“เดียวกูให้ยื่...ม..”
“กูไม่เคยจำเบอร์ใครนอกจากตัวกูเอง” คือมึงจะสื่อว่ามึงไม่มีรถกลับบ้านแล้วกะจะให้กูไปส่งใช่มั้ย _ _* ฝันละน้องเอ้ยยยย ไอไฟ คนนี้
ขอกล่าวไว้ ณ ตรงนี้เลยว่า กูไม่มีทางไปส่งมึงเด็ดขาด กูง่วงตาจะปิดแล้วสัดดดดด
“ถ้ามึงจะขอให้กูไปส่ง กูคงต้องบอกมึงว่า ไม่ เพราะกูเหนื่อยและง่วงมาก แค่ช่วยมึงเมื่อกี้ก็พอแล้ว ไปเรียกแท็กซี่กลับเอาเองซิไป ควาย!”
โดนกูด่าเข้าให้ กูละเหนื่อยจิต มันเองก็มองหน้ากูเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่พูด เรื่องของมึงเหอะครับ กูจะกลับบ้านแล้ว
ผมค่อยๆ คร่อมไปบนไอโน่ ฟีโน่สีขาวมุกทั้งคันมีลายแองกี้เบิร์ดประดับรอบคัน ตามความประสงค์ของลูกไอหวาน ขณะที่ผมกำลังถอยรถออกมานั้น ผมเห็นมันยืนทำหน้าเหมือนเด็กที่ขอตังค์แม่ซื้อของเล่นแล้วแม่งไม่ได้ คือมันลงไปดิ้นที่พื้นได้นี้
อาจจะทำไปแล้วอะ กูขำอะ ฮะฮะฮ่ะ ไปแล้วเด้อน้องงงง
.
.
ตุ๊บ!
“เฮ้ยยยย ไอเหี้ยยยย” ไอเตี้ยแม่งอาศัยจังหวะรถผมผ่านหน้ามันกระโดดขึ้นรถผมมาเลย แม่งคนหรือหมาวะ ไว้อย่างกะกูปี(?)
“ขึ้นมาทำไมลงไป มึงอย่ามามึน”
“กูไม่ลง! กูไม่เคยขึ้นแท็กซี่ กูขึ้นไม่เป็น มึงต้องไปส่งกู!”
บ้า!! บ้าไปแล้วแน่ๆ คนกรุงเทพบ้านไหนแม่งไม่เคยขึ้นแท็กซี่วะ มึงบ้าปะเนี้ย
“มุขมึงฮามากแต่กูไม่ขำ ลงไป!”
“กูไม่ได้มุข!!! ไอฟายนี้! กูไม่เคยขึ้นคนเดียว กูไม่ไป มึงพากูไปส่งบ้านหน่อย!”
“ไม่! ไอซอสหมัก ไอผงชูรสเถือน มึงลงไป ไป๊!!!”
.
.
.
“วิ๊ววิ้วววว!!~~ เฮียฟายยยยยยยยยย”
“โฮววว เฮียแม่งซุ่มมมมมมมมมมมมมมมมมม”
“ไอเฮี๊ยยยยย มึงแม่งเจ๋งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
“กริ๊บกร๊าวววววววว ไอฟายเปิดตัวเมียยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
เสียงเหล่าลูกตาสียายมา(?) ทั้งหลายส่งเสียงเห่าหอนกันทันที ที่กูเข้ามาในอาณาเขตหอพัก ที่เป็นกึ่งห้องพักกึ่งห้องแถว วันศุกร์แม่งก็มาตั้งวงกัน
หน้าหอทุกที เด็กที่เรียนอยู่มหาลัยเดียวกับกู แม่งช่างหอนต่อกันเป็นทอดๆเหมือนมึงนัดกันมาจริงๆ
หลังจากที่มันยอมลงทุนกระโดดขึ้นแมงกะไซด์ของกู ไล่ยังไงมันก็ไม่ไป จนตกลงที่ครึ่งทางว่า คืนนี้มันจะมานอนบ้านกู แล้วพรุ่งนี้ตอนเช้าตอน
กูจะไปมหาลัยก็ค่อยถีบมันไปขึ้นรถตามสัจธรรมชีวิตของมัน
กูหันไปมองไอเห็บหมาข้างหลัง ที่ขมวดคิ้วแล้วขมวดคิ้วอีก แม่งขมวดจนจะพันกันอยู่แล้ว! ไล่ยังไงแม่งก็ไม่ลง ทำยังไงก็ไม่ไป
จนกูต้องเอามันมาหอกูด้วย แต่ดันลืมคิดไปว่า ไอพวกปากหมาแม่งตั้งวงกันโต้รุ่งแน่ๆ
กูจอดลงแล้วมันก็ค่อยๆลงจากรถกู และมันก็เดินมาข้างหลังกู คือมึงติดใจอะไรหลังกูนักหนา เข้าข้างหลังกูเรื่อย ตอนจะเข้าหอก็ต้องเดิน
ผ่านวงเหล้าอีก แม่งเอ้ยย อยู่ครบองค์เลย อยากแดกกก แต่พรุ่งนี้กูเรียนเช้าสัดดด-*-
“โฮ่เฮี๊ยยย แม่งไปขุดมาจากไหนงามขนาดนี้” เฮีย มึงจงใจเสียงสูงกันมาก! .... แล้วแก้วเหล้ามาอยู่ในมือกูได้ไง???
“ดูยังไงก็ลูกคุณหนูวะ เฮียแม่งเล่นของสูง”เหี๊ย เทเพียวๆให้กูเต็มแก้วเสียดายของกันมั้ย!~ กูต้องแดกเพื่อสอนให้พวกมันรู้จักคุณค่าของเงินสินะ(?)
“คุก คุก คุก คุก แน่ๆเฮี๊ยยย แม่งเฮียนอกใจน้ำหวาน” น๊านน ไอพวกห่านี้เล่นของหวงของมัน เดียวได้วงแตก ตามันกระตุกแล้วนั้น
“มึงอย่าพูดถึงเมียหลวงสิ เมียน้อยเฮียกระตุกแล้วมึงแหกตาดู!”
“กูไม่ได้เป็นเมียน้อย!!!!!!!” กู ว่า แล้ว ไง พอไอเตี้ยแม่งพูดจบ ก็สะบัดตัวจะใส่ไอที่พูดทันที แหม่~! ไอนี้มันไม่เข็ด
ไม่ได้ดูตัวเองเลยว่าตัวเท่าลูกตะขาบ เสือกจะไปชกกะไอพวกหมีควาย มวยคนละรุ่นแล้วมึงงงงง
“ปล่อยกูไอไฟ กูบอกให้ปล่อยไง๊!!” ดิ้นเข้าไป ดิ้นอีกกกกก กูหงุดหงิดแล้วสัดนี้!
“กูปล่อยคือกูจะเดินเข้าห้อง ต่อให้มึงโดนพวกมันทำอะไร ตรงนี้ กูก็จะไม่สนใจ มึงจะเอาใช่มั้ย?!”
“ไอไฟ!!!!!”
“เออกูนี้แหละไฟ มึงจะเอาไง จะนอนมั้ย กูเหนื่อยจะตายห่าแล้ว”
“นี้มึงกำลังบังคับกู!!”
“จะนอนไม่นอน!!!!”
“ถ้ากูไม่นอนกับมึงแล้วกูจะนอนที่ไหนไอฟ๊ายยยยยยยยยยยย!!!!!” ไอสัด!
“ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววววว!!~~” รับกันดีจริงๆไอพวกหอก!
“นี้มึงอยู่เข้าไปได้ยังไงอะ”
“แล้วทำไมเตียงถึงแข็งจังอะ”
“ทำไมต้องเอาผ้าตากไว้หน้าห้องอะ”
“แล้วทำไม....”
“แล้วทำไม....”
“แล้วทำไม....”
เหี้ยเอ้ยยยย ลูกอีกช่างถาม อีช่างสงสัยเหลือเกิ๊นนน! ผมไม่รู้หรอกนะว่า มันเป็นเหี้ยไรแต่วันนี้มันแลพูดมากผิดปรกติมาก แล้วถามทุกอย่างเหมือน
ที่ผมทำมันเพิ่งเคยเห็น ตั้งแต่ทำไมราวตากผ้าถึงใช้เชือกทำ แล้วที่หน้าตกใจคือมันบอกผมว่า
“กูพึ่งเคยซ้อนรถเครื่องครั้งแรกในชีวิตก็วันนี้แหละ เสียวชิบหาย” =[ ]= มึงเป็นคนใช่มั้ย?
“นี้มึงกำลังกวนตีนกู?” คือกูก็พอรู้ว่าบ้านมึงรวยการใช้ชีวิตอาจจะต่างกัน แต่นี้มันต่างไปนะ กูเช็ดผมไปมองหน้ามันไป
“ห้ะ????” แล้วมึงจะหันหน้าทำหน้าตาแป๊วไม่เข้าใจคำถามทำไม ใครเค้าสอนให้มึงทำหน้าแบบนี้ไอเด็กตะขาบบบบ
“พอเหอะ! มึงไปอาบน้ำไป ไป๊!” โยนผ้าเช็ดตัวให้มัน อาบเสร็จ กูจะได้นอนสักที!!
“เพื่อนมึงเอาของมาให้อะ อยู่ตรงข้างทีวีนะ” แล้วมันก็คว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อน?? ใครเอาอะไรมาให้กูวะ?
ไข่ลวก???? ไอพวกห่านี้-*- คิดแต่เรื่องแบบนี้ กูจะไปเอามันลงได้ไง พูดก็มากปากก็หมา ชอบทำหน้าตาตะขาบโดนจิ้งจกกัด ปากแดงๆ
แม่งก็ชอบกัดเวลามันไม่พอใจ เห็นแล้วอยากช่วยกัด(?) ตัวก็สั้น สูงจะถึงไหล่กูที่ไหน ไม่มีส่วนไหนที่หน้าเอาเลย ไม่มีเลย ไม่มีจริงๆ
“ไอไฟ!!!!!”
“ตะโกนหาพ่อมึงไง”
“กูเรียกดีๆแล้วเหอะ”
“จะเอาอะไร”
“เสื้อผ้าละ?”
“รอแปป” ผมก็ไปรื่อๆ เอาเสื้อ กางเกงไปให้มัน ขว้ากางเกงในในกล่องไปให้มัน
“กางเกงในหลวมหน่อยนะ พอดีกูมันใหญ่”
“พ่อมึงสิ!!”
ฮะฮ้าฮะฮ้ะ นี้กูคงเริ่มจะเป็นโรคจิตอ่อนๆแล้วละวะ กูเห็นแม่งโมโหแล้วแม่งน่ารักดีวะ 555555+ หน้าแม่งเหมือนจะบี้เข้ามารวมกันอะ 555...
เฮ้ย!!! กูคิดว่ามันน่ารักหรอ?? เฮ้ยยยยย กูเนี้ยนะ 0[] 0 0 []0 0[] 0 0 []0 0[] 0
“มึงเป็นไรของมึงเนี้ย”
“ห้ะ??” ไอเตี้ยซอลในเสื้อยืดสีน้ำเงินตัวโครตจะใหญ่ของกูกับกางเกงบ๊อกเซอร์ที่กูมองเห็นแค่ปลายมันอยู่หน่อย แม่งมึงมันมนุษย์ไร้ขนรึไง
ขามันไม่มีขนแถมขาวอีก สัด! มันกำลังเงยหน้าขึ้นมาคุยกับกู มืออีกข้างมันก็เช็ดผมไป แม่งใช้สบู่ก่อนเดียวกับกูเปล่าวะทำไมแม่งหอมงี้วะ
ปากแดงๆแม่งก็พูดๆ พูดไม่หยุด ไม่เคยนึกว่ามันจะพูดมากขนาดนี้เลย...
ปาก.... ปากมันแดงจริงๆนะ แดงเหมือนทาอะไรไว้เลย
“แปรงฟันยี่ห่ออะไรอะที่หลังอย่าซื้อมาใช้นะ อย่างแข็งอะ แปรงที่ฟันกูเหมือนจะหลุดติดออกมา”
“แล้วน้ำแม่งอย่างหนาวอะ มึงควรจะติด เครื่อง อะ อะอืออออ!!!!!!!”
ก็แค่อยากรู้เท่านั้นแหละว่าปากมันทาอะไรไว้หรือเปล่า กูแค่อยากรู้แค่นั้น แต่ทำไมกูต้องจูบมันเนี้ย!!!! ตอนนี้... กูก็ตอบตัวเองไม่ได้หรอก
แต่จะให้หยุดทั้งๆที่กูยังไม่รู้ว่ามันทาอะไรไว้ มันก็ไม่ใช่เรื่องไง!!
ปากมันเล็กดีจริงๆ กูจับหน้ามันเอาไว้มือหนึ่ง อีกมือก็ล๊อคตัวมันเข้ามาหากู ตัวมันเล็กจริงๆวะ ตาโตๆของมันจ้องหน้ากูอยู่ เหมือนกำลังตกใจ
อะไรสักอย่างบนหน้ากู กูก็ไม่สนใจหรอก ปากแม่งหน้าสนกว่ากูค่อยๆใช้ลิ้นล้วงเข้าไปในปากมัน หืมมม แม่งเอ้ยยยย มันนิ่ม มันนุ่มไปหมด
ลิ้นแม่งนิ่มมากกกกกก ยิ่งจูบยิ่งเหมือนไม่พอ กูทั้งดูด ทั้งกัดปากมันอย่างมันส์ หยุดไม่ได้ ปากแม่งต้องทาอะไรแน่ๆ
“อะ อืออ อือ อ่ะ ” เสียงมันกูเพิ่งคิดว่าหน้าฟังก็ตอนนี้ละ กูหยุดให้มันได้หายใจ หน้ามันแดงเถือก น้ำตาคลอ ปากแม่งก็แดงกว่าเดิมอีก
เชี้ยยย ปากมึง ปากมึงมันแม่งเอ้ยยย
“มึง...มึง อืมมม หือออ อะ” พูดมากมันพูดมากกูต้องปิดปาก... ลิ้นมันเริ่มตอบสนองกูแล้ว เหมือนแม่งไม่เคยจูบเลย ความรู้สึกกูเหมือนกินปีโป้เลย
นิ่มๆหยุ่นๆ ยิ่งจูบยิ่งเหมือนแม่งจะหวานขึ้น หวานขึ้น
“อืมมม อ่อย อ่อยอู!!!!”
.
.
.
.
พึ่งได้สติหรอมึง!! แต่มึงบอกให้ปล่อยแล้วกำเสื้อกูไว้มั้ยอะ !!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------**
โฮๆๆๆๆ ข้าน้อยสมควรตายยย หายไป 1 อาทิตย์พอดีเลย รู้สึกผิดจากใจจริง ซอรี่ ซอรี่~~
งานเข้า+ปั้นอารมณ์ไม่ขึ้น แต่พอมันจะมาก็มาไม่หยุดเลย 5555+ ตอนนี้........ไอไฟแม่งงงงง
ไอไฟแม้งงงง>/////< ตอนหน้าเอาไงดีอะ จัดการขั้นต่อเลยหรือเอาแค่พอกรึ๊บๆดี 5555+
ตอนนี้ยาวกว่าปรกติ ถือเป้นคำขอโทษเด้อออออ