หัวข้อ: Bitch or Friend ? -มี Ebook แล้วน้าาาาาาา

[•♀NoM!_KunG♀•]

จบแว้วจิงงะ

[insomniac]

ลงชื่อฉลองเรื่องจบด้วยคนครับ

[iceman555]

จบแว้วววววว.   ขอบคุณคนแต่งครับบ

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

จัดตอนพิเศษมาให้สักสองสามซีนกระแทกความหวานของคู่นัททิวหน่อยค่ะ

นัทใกล้จะสมหวังแหล่ะที่ทิวเผยแย้มความในใจออกมา


หลังจากกินแห้วผสมบอระเพ็ดมาแล้วหลายตอน 55555+

[ฤดูใบไม้หลากสี]

โอ๊ยจบแล้ว จบแบบนี้ก็เขินไปอีกแบบ คือ "ขอให้มีแค่เรา" โอียยยยยยยยยยยย แล้วมีคำว่าตลอดไปอีกนะ ตายแป๊ป

[Infinity 888]

จริงๆแอบอ่านมานานแล้วค่ะ 

แต่อ่านๆหยุดๆช่วงดรามาหนักๆ ก็ไม่กล้าอ่านเน้นอ่านคอมเม้นเอาก่อน

พอเริ่มกับมาดีแล้วค่อยไปเก็บอ่าน ในที่สุดก็มีความสุขกันซะทีนะ

[ohho99]

เป็นฉากจบที่แฮปปี้กันทั้งสองฝ่าย ถึงทิวไม่ได้บอกรักตอบแต่การกระทำสำคัญกว่าเนอะ
ขอตอนพิเศษหวานๆ ชดเชยอาการขาดน้ำตาลตลอดครึ่งค่อนเรื่องของเรื่องนี้เลยนะคะ
อยากรู้เรื่องเลขรหัสโทรศัพท์ที่ทิวกดมือถือของนัทด้วยค่ะ ว่ามันคือเลขอะไร ทำไมทิวถึงรู้อ่ะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ รออ่านผมรักพ่อค่ะ ติดตามและชอบเรื่องนั้นด้วยค่ะ


+1 เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ ^^

[leefever]

อย่างน้อยก้ขาดไม่ได้ล่ะนะ. ขอตอนพิเศษหวานๆเยอะๆๆเลยค่ะ

[boonpa]

  จบดีค่ะไม่ปิดโอกาสกันให้ค่อยๆดูกันไป

[AMMY★]

จบแล้ว คงคิดถึงคู่นี้แย่เลยค่ะ
รอตอนพิเศษ 

[nicksrisat]

พยาบาลพยายามแรดป่าวววว :laugh:จบแล้วววว
รอติดตามต่อไปนะครับ

[nunda]

ขอบคุณทิวแทนนัทมันด้วยนะ ไม่เคยมั่นใจเลยว่าทิวจะยอมรับนัท จนตอนจบนี่แหละ 555
ยังไงก็รอตอนพิเษนะค๊าาาาาาาา ⌒.⌒

[Ice_Iris]

ได้อ่านตอนจบ

เห็นด้วยกับทิวนะ

ถึงแม้ว่าจะดูง่ายๆที่ไม่โกรธคนที่เคยทำร้าย

แต่ถ้าโกรธไปแล้วตัวเองก้เจ็บจะโกรธไปทำไม

ทิ้งเรื่องอดีตไว้ข้างหลัง

แล้วเดินไปหาความสุขข้างหน้าดีกว่า

ขอบคุณที่แบ่งปันขอรับ

[naoai]

ตามอ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ อยากบอกไรท์เตอร์ว่า นิยายเรื่องนี้ ดี๊ดี ที่สุดอะ ขอบคุณที่แต่งให้อ่าน ขอบคุณครับ

[khwanruen]

ขอบคุณคนแต่ง มากๆที่แต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมา เป็นเรื่องที่เราอ่านแล้วประทับใจมาก เพิ่งมาเริ่มอ่านตอนที่จบแล้วพอดี ได้อ่านละวางไม่ลงเลย    

ปล.รักพระเอกเรื่องนี้มาก

[Tsubamae]

เชื่อมั้ย เราอยากมอบโล่นักเขียนปรับอารมณ์ดีเด่นให้มากก
ครือ เนื้อหานิยายแต่ละตอนกับทอล์คช่วงท้ายของนักเขียน
มันคนละฟีลกันแบบกลับข้างสุดๆ ดราม่าหน่วงๆอยุ่ดีๆมาเจอ
ทอล์คเลยฮาเลย แทบไม่อยากเชื่อว่าแต่งสดหน่ะ แต่ทำได้ดีนะ
เนื้อเรื่องไม่ได้วกไปมาหรอกเราว่า มันมีเหตุผลนะที่ต้องให้ทิว
หนีไปหลายครั้งและโดนนัทตามกลับมาได้ทุกครั้ง แต่เพราะส่วน
ใหญ่จะมีแต่พาร์ทของทิวทำให้รับรู้แต่อารมณ์ซ้ำๆเดิมไม่เห็นพัฒนา
การ แต่จริงๆแล้วการหนีไปแต่ละครั้งของทิวส่งผลกับความคิด
และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของนัท
ทำให้เราเริ่มเห็นความรักของนัท จากแรกๆเราไม่เคยคิดเลยนะว่านัท
มันรักทิว ถ้าได้อ่านพาร์ทของนัทมากกว่านี้ อาจจะเข้าใจชัดเจนขึ้น
กับวีเราไม่ค่อยรุ้สึกว่ามันเป็นความรัก มันเหมือนความไว้วางใจ
ความหวังที่ทิวไม่เคยได้สัมผัสมากกว่า เราว่ามันแปลกตั้งแต่วีมันไม่
เข้าช่วยทิวทันทีที่รุ้ความจริงแต่กลับรอให้ทิวร้องขอ เหมือนเป็นอีโก้
แปลกๆตอนมันอ้างว่าเพราะเห็นสายสัมพันธ์บางอย่างของนัทกับทิว
เราก็คิดแบบมันนะ ว่าสองคนนี้มีสายสัมพันธ์จริงแต่ไม่เข้าใจตรรกะ
ของมันว่าถ้ามันรักทิวมันยอมทนเห็นทิวเจ็บแบบนั้นได้ไง หรือมัน
จิตอ่อนๆแบบนัท? มีความแค้นเบื้องหลังกับทิวแบบนัท? คิดไปสะระตะ
จนสุดท้ายก็อธิบายได้หลังจากที่มันอยากให้ทิวเป็นคนรักลับๆนั้นล่ะ
ทำให้รุ้ว่ามันรักทิวน้อยกว่าที่รักตัวเองไง หึหึ ส่วนนัทนี่มันรักทิวจนคลั่งไคล้อ่ะ
หัวปักหัวปำมาก ทิวอยุ่กับนัทนั้นหล่ะ ถึงจะได้มีความสุขจริงๆ แต่จะว่าไปมันก็
เหมือนเป็นกรรมของรุ่นพ่อรุ่นแม่นะ. โดนกีดกันไม่ให้รักกัน โดนคลุมถุงชน
สุดท้ายลูกก็มาได้มารักกันเอง
ขอบคุณคนเขียนเด้อสำหรับนิยายดีๆหวานแหววใสๆมากๆอย่างที่คนเขียนบอก
คนอ่านที่น้ำตาซึมนี่เพราะอ่านไปหั่นหัวหอมไปนั่นล่ะ ไม่ใช่เพราะนิยายคนเขียนเล้ยย
ตามอ่านตั้งแต่เรื่องเมียน้อยละ ชอบมาก จะตามอ่านไปเรื่อยๆนะ ขอหวานๆแหววๆแบบนี้
เยอะๆนะ 555

[jum1201]

อ่านจบแล้วววว อ่านไปอึดอัดไป มันช่างหน่วงเหลือเกิน หน่วงมาแต่ก็ฮาตอนทอกส์ อืมนะ จะตามเรื่องต่ปายยย 

[GenZ]

จุดพลุ  ชอบตอนสุดท้ายที่พี่ทิวบอกว่า

'ผมไม่ได้โง่ที่ยอมให้อภัยคนที่เคยทำร้ายตัวเองมาตลอดง่ายๆ แบบนี้..
ผมแค่ฉลาดพอที่จะละทิ้งความโกรธและความเจ็บปวดเพื่อเดินเข้าหาความสุขต่างหาก'

คนฉลาดไม่จมอยู่กับอดีต

ขอให้พี่นัทกะพี่ทิว รักกันไปนานๆ

อย่าให้อุปสรรคใดๆมาทำให้ความรักที่มีให้กันพังลงนะ

ปอลิง. ขอบคุณคนเขียนที่สร้างเรื้องราวดีๆแบบนี้มาแบ่งปันกันนะกั๊ป <3 <3 <3   

[ตัวเลข]

จบแล้วน่าเสียดายจัง แต่ว่าเราชอบนะ
 
ตอนจบนี้อ่านแล้วรู้สึกถึงความรักความอบอุ่นที่ทั้งคู่มีให้กัน 

อ่านแล้วมีความสุขค่ะ

[แมวดำ]

อุ๊

น้ำตาจิไหล

รักทิว

รักคุณนัท

ปลื้มปริ่มกะคนเขียนที่สุด

 

[Pam_ban]

ว้าว  เพิ่งเข้ามาอ่าน  ไม่คิดว่าจะฟลุกได้อ่านรวดเดียวจบอย่างนี้     ตอนแรกยังคิดมากอยู่ว่า ถ้าคนเขียนชอบดองนานจะทำยังไงดีวะ  เพราะเห็นช่วงต้นเรี่องมีคนตามทวงนิยายเต็มเลย  แต่พอตัดสินใจว่าเป็นไงเป็นกัน  จะค้างก็ช่าง เลยอ่าน จนมาถึงตอนจบเลยคิดว่าช่างพอดีอะไรอย่างนี้นะ  -----อันนี้ความรู้สึกส่วนตัว เอาความรู้สึกกับนิยายมั่ง- -



ขอสารภาพเลยว่าพระเอกโหดมาก  จะรุนแรงไปไหนจ๊ะพ่อหนุ่มเลีอดร้อน จนสับสนว่าใครกันแน่เป็นพระเอกระหว่างนัทเลีอดร้อนกับ บ่าววีน้ำนิ่งไหลลึก    แต่พอบ่าววีพลาดท่าเสียทีให้กับชะนีนางนึง  เท่านั้นล่ะบรรลุเลยทันทีว่า น้องทิวคงฝากชีวิตไว้ในมีอไม่ได้อีกแล้ว แต่ต้องขอบคุณวีที่ช่วยเตีอนให้ทิวคิดได้ว่า ที่จริงแล้วไม่ใช่ว่าหนีจากนัทไม่ได้  แต่ไม่อยากหนีมากกว่า     อุปสรรคช่างหลากหลายให้เลีอกสรรกันน่าดู  แต่ท้ายที่สุดแล้วก็จบแบบแฮปปี้ ๆ ซึ่งสร้างความปล้ี้มปริ่มให้กับคนอ่านอย่างมาก  กลัวจะจบแบบดราม่า  หวั่นใจคนเขียนจริง ๆ กลัวจะหักมุกหักมุม    ขึ้นมา  แย่เลย  เพราะที่อ่านมาบางตอนก็น้ำตาซึม ๆ มีมากไม่ได้เดี๋ยวหาว่าหั่นหัวหอมตอนอ่านนิยาย     โดยสรุปแล้วสนุกค่ะ  และที่อยากจะโค้งงาม ๆ สักสามที  คีอเรี่องการใช้ภาษา  แทบหาคำผิดไม่ได้เลย  อาจจะเป็นภาษาที่ง่าย เล่นคำไม่ยากมาก  แต่ขอชี่นชมมากจริง ๆ ในเรี่องการใช้ภาษา   


รอตอนพิเศษต่อ ๆ ไปนะคะ


 

[IsDeer]

ตัดจบแบบไม่มีดราม่า 
ช็อคมากกกกกกกกกกกกกกก

มันแปล๊กแปลก นี่ไม่ได้เปิดมาผิดเรื่องใช่มั้ย //โดนตบ

[milkteabeige]

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องนี้ค่ะ ตามๆ มาจากผู้อ่านคนอื่นๆ

ตอนต้นๆ เรื่อง รู้สึกว่าทิวเป็นคนที่น่าสงสาร เพราะไม่รู้ว่านัททำแบบนี้เพราะอะไร
ตอนต้นๆ เรื่อง ก็แอบชอบวี ด้วยรู้สึกว่าวีเป็นคนดีคนหนึ่ง

แต่เรื่องที่มันค่อยๆ เดิน ทำให้ค่อยๆ ซึบซับความรู้สึกของนัทมากขึ้น
กลายเป็นว่า รู้สึกสงสารนัทมากกว่าทิวซะอีก
ส่วนวีกลายเป็นอะไรไปไม่รู้ ไม่ใช่คนไม่ดี แต่อาจจะอย่างที่ทิวบอก 'งี่เง่า' อะไรประมานั้น

เราคิดว่าที่ทิวพูดว่า กับวีคือความรัก แต่ก็แค่นั้น บางทีก็ไม่ถูกไปทั้งหมด
มองๆ ดูในช่วงเริ่มแรก กับวีอาจจะเป็นความรักจริง เพราะสิ่งดีๆ ที่วีหยิบยื่นมาให้ทิว มันบริสุทธิ์
แต่ตอนหลัง เราว่าไม่ใช่ ความรู้สึกของทิวเราว่ามันเปลี่ยนไป ค่อยๆ ถูกความรักของนัทแทรกเข้าไป โดยที่ทิวอาจไม่รู้ตัว

ไม่แปลกที่ความรักของวีจะชัดเจนกว่า เพราะความที่วีเข้ามาอย่างสุภาพ และนุ่มนวล ต่างจากนัทมีมากจากความร้ายกาจ
แต่ถึงยังไง ความรักก็คือความรัก เข้ามารูปแบบไหน ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันมีอิทธิพล
สิ่งหนึ่งเลยคือทำให้ทิวและนัทอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีกันและกัน มันอาจเหมือนความเคยชินที่เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก
แต่เราเชื่อว่านอกจากความเคยชินแล้ว มันยังรวมถึงความผูกพันตลอดหลายปีที่ผ่านมา
ที่มองความทุกข์และสุขในทุกๆ วันของคนข้างๆ กันตลอดเวลาอย่างนั้น

ยิ่งอ่านยิ่งชอบ ยิ่งรู้สึกหวานในประโยคและเหตุการณ์ธรรมดาๆๆ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ค่ะ
*ขอนั่งรอตอนพิเศษด้วยคนนะคะ*

[jimmyFG]

สนุกจัง
รอภาค2

[real port]

อ่านจบรวดเดียวครับ จวนๆจะเลิกอ่านไปหลายครั้ง
เนื้อเรื่องย่ำอยู่ที่เดิม แต่แปลกหยุดอ่านไม่ได้ครับ
อ่านจบแบบอิ่ม
ตัวลครสมจริงทุกตัว อ่านแล้วอิน
จะให้ดีขอตอนพิเศษก็จะอิ่มแบบสุขสุดๆครับ
ขอบคุณและรอผลงานต่อไปครับ

[Money11]

ซุ่มอ่านรวดเดียว โอ้โหหหห ดราม่าติกขนาด
สารภาพว่าช่วงที่หน่วงกันเลื่อนข้ามๆไป พอเค้าเริ่มดีกันค่อยกลับไปอ่านใหม่ค่ะ 
ขอบคุณที่เขียนนิยายดีๆมาให้อ่านนะคะ
 

[cass-meyz]

จบจริงดิ่ เนื้อเรื่องเหมือนจะมีต่อเลยอ่ะ

แต่จบแบบนี้ก็โอเคนะ

 

[sunipum]

จริงๆไม่ค่อยชอบอ่านนิยายแนวนี้เลยค่ะ  รู้สึกว่าถ้าอ่านก็จะเจ็บ ร้องไห้ และเก็บมาคิดมาก(มโนว่าเป็นตัวเอง 555)
แต่นิยายเรื่องนี้แค่เริ่มอ่านก็รู้ว่าต้องกินมาม่าจนพุงแคกแน่ๆ
แต่ก็อ่านจนจบนะ รู้สึกอ่านแล้วมันหยุดอ่านไม่ได้ ถึงในแต่ละตอนจะกระชับได้ใจความก็ตาม (สั้นมากกกก)
ในที่สุดก็คลี่คลายไม่ใช่พี่น้องจริงๆ เย้ๆ รักทิวนะรีบใจอ่อนบอกรักนัทสักทีเถอะลูก  ที่เค้าทำไปทุกอย่างก็เพราะความรู้สึกที่มีต่อหนูนะ  ทั้งเกลียด สงสารและรักนัทนะ ที่เค้าทำก็ทำเพราะรักแต่มันก็เกินพอดีไงแต่ตอนนี้ก็คงดีแล้วกับความรักที่ได้กลับมาถึงจะยังไม่ได้ยินคำนั้นก็เถอะ

[bookie]

กว่าพ่อจะโผล่มาได้ แม่ทำอะไรไว้เยอะแยะเลย แต่ก็นะ มาช้าดีกว่าไม่มา

[shin_endlesslove]

    จบแล้วจริงๆหรอครับ  ค้างๆยังไม่รู้ 5 55