ตอนที่63.3 ความลับของดวงดาว(จบ)
“เราชื่อจริง….ชื่อ…..น่ะ” มันตอบเสียงเบาจนผมแทบไม่ได้ยิน
“ห๊ะ ว่าไงนะ…”ผมถามซ้ำ
“….”
“…..” เอิ่มม…จะเงียบอีกนานมั๊ย
“…..เออๆๆๆๆ เราชื่อจริงคิวพีน่ะ” พีโพล่งตอบมาซะดังจนผมสะดุ้ง
“อ้าวนึกว่าอะไร ก็น่ารักดีนี่” ผมยังงงว่าชื่อมันมีปัญหาตรงไหน
“ก็ๆๆ ….เราโดนล้อมาตั้งแต่เด็กแล้วนี่ว่ามันตลกอะอ้วนๆเตี้ยๆอะ….. เป็นหนุ่มแล้วก็อยากเท่บ้างดิ….พอเจอเพื่อนใหม่ๆเราก็เลยบอกให้เรียกแค่ตัวเดียวอะ ตอนแรกก็กะจะให้เรียกคิวแต่พอเข้ามหาลัยเห็นเอกจำเราไม่ได้ตั้งแต่ตอนลงทะเบียน เราก็เลยเปลี่ยนเป็นพีซะเลยจะดูซิว่าเอกจะนึกออกไหมอะ…” พีตอบงึมงัมหน้าแดงแบบไม่สบตา……. ยิ่งดูก็ยิ่งน่ารัก….. แต่เพราะอย่างงี้นี่เองที่ทำให้ผมหามันไม่เจอซะที
“เอ้า…พอๆจบๆกะเรื่องชื่อได้ละ….ทีนี้เอกมีคำถามจะถามเราอะไรอีกมั๊ย ตอนนี้จะตอบให้หมดละ” พีเงยหน้ามาเปลี่ยนเรื่องแก้เขิน….แต่ถึงตอนนี้ผมว่าอะไรที่มันคาใจผมอยู่มันก็คลายลงไปหมดแล้วหละครับ….. ถึงจะยังไม่ได้รู้ทุกเรื่องในชีวิตของพี แต่ผมก็พอจะเข้าใจและรู้จักตัวตนของเค้าจริงๆมากขึ้นแล้วหละครับ….. แค่นี้มันก็เพียงพอแล้ว
“….ไม่มีแล้วหละ….” ผมตอบพร้อมกับยิ้มให้เค้า
“….งั้น…….เราถามเอกบ้างนะ…….”พีมองตาผมแบบจริงจัง….เอาหละซิจะถามอะไรตูเนี่ย
“เอ้า….ถามมา”ผมเตรียมตัวตอบ
“……..”…..พีโผเข้ากอดผมทันใด….พร้อมกับพูดที่ข้างหูของผม
“…..เอกพอจะยอมคบกับไอ้อ้วนเตี้ยหน้าตาแย่คนนี้ได้มั๊ยครับ……ไอ้เนี่ยมันไม่มีอะไรดีหรอกนะ….จนก็จนแถมยังปากหมาอีก….. มันแกล้งทำเป็นมั่นใจ…..แต่ความจริง…..ความกล้าก็ไม่มีต้องคอยแอบมองคนที่มันรักมาตลอด….มันขี้ขลาด แม้แต่จะเล่าเรื่องของมันเองก็ยังไม่กล้า……มันเอาแต่กลัวว่ามันจะถูกทอดทิ้ง กลัวว่ามันจะไม่ได้รับการยอมรับ ….กลัวว่าจะถูกปฏิเสธ …… กลัวที่จะบอกเอกว่ามันรักเอกมากแค่ไหน…..และกว่าที่มันจะกล้าลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับความห่วยของมันได้ก็ต้องใช้เวลาซะตั้งนาน…… แต่ก็เพราะไอ้ความห่วยของมันนี่แหละ ที่ทำให้มันมั่นใจแล้วว่ามันรักเอกจริงๆ…..รักแบบที่ไม่ใช่สิ่งฉาบฉวย…..รักแบบที่มันกลายเป็นแรงบันดาลใจ กลายเป็นแรงพลักดันให้มันแน่ใจว่าจะกลายเป็นคนที่ดีขึ้นได้ กลายเป็นคนที่เอกสามารถคอยดูและภูมิใจในตัวมันได้…….”
พีคลายกอดผมออกแล้วกุมมือผมมองหน้าผมแทน……สายตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตากำลังมองผมอย่างวิงวอน……ไม่มีสายตาแบบไหนอีกแล้วครับที่จะเข้าไปถึงจิตใจผมได้เท่ากับสายตาคู่นี้….
“…………”
“…………”
“…..เอก……เป็นแฟนกับไอ้คิวพีคนนี้นะครับ…..”
“…………”
“…………”
……..ไม่มีคำตอบใดๆออกจากปากของผมตอนนั้น……ไม่มีเสียงใดๆเกิดขึ้นนอกจากเสียงหัวใจที่เต้นแรงพร้อมกันของเราสองคน………ที่ตรงนั้นมีเพียงคนสองคนที่ยืนกอดกันอยู่ใต้ภาพดาวเหนือที่สว่างไสว…….. ตอนนี้ผมพบแล้วครับดวงดาวอีกดวงหนึ่งของผม……เจ้าคิวพีของผม……
…………
…………จบแล้วครับ…………