ก่อนอื่นต้องขอประทานโทษนะครับที่มาต่อช้าไปนิสสสสสส์
แต่ว่าวันนี้ก็เขียนให้ยาวเป็นพิเศษเลยนะครับ.......
มัวช้าอยู่ใย....อ่านกันเลยครับ
============================================
ผมวิ่งไปเปิดประตูมองหาที......หลังจากที่ทีเดินออกไป....
ครั้นจะวิ่งตามไปง้อมันก็คงจะดูแปลก........ที่จะวิ่งไปง้อทีต่อหน้าผู้คน
ที่เดินผ่านไปมา....
ผมนั่งคิดอยู่สักพัก.....จะทำอย่างไรดีเนี่ย.........เราเพิ่งจะดีกันได้ไม่นานนี้เอง
นะ.......แต่ดันเผลอไปขัดใจทีเข้าให้อีก.........แล้วอย่างนี้ทีจะหายโกรธเรา
ไม๊เนี่ย.........
ผมโทรศัพท์หาทีหลังจากที่คิดได้
ตู๊ดๆๆ......... เสียงโทรศัพท์ดังอยู่นาน....แต่ทีก็ไม่รับสายผมจนสายตัดไป......
.
.
“เอาวะ เอาอีกซักที ถ้าครั้งนี้ไม่รับก็ค่อยโทรวันพรุ่งนี้ละกัน” ผมคิดในใจ
ตู๊ดๆๆๆๆๆ.......
“ฮัลโหล”
“รับสายแล้ว ดีจัง” ผมบอก
“มีไร”
“ขอโทษนะ อย่าโกรธนะ”
“ก็รู้อยู่ว่าเราไม่ชอบคนเถียง ไม่ชอบคนที่พูดไม่เชื่อ แล้วยังจะทำอีก”
“ค๊าบบบ ต่อไปไม่ทำแล้ว” ผมบอกกับที
“ดีมาก”
“แล้วนี่จะทำอะไรอ่า”
“ไม่ได้ทำไร”
“งั้น.....”
“แต่ว่าไม่ไปหาแล้วนะ เดี๋ยวอารมณ์เสียอีก” ทีขัดขึ้น
“ก็ไม่ได้บอกว่าจะให้มาหาซะหน่อย” ผมโกหก
“เออ...เชอะ”
“ถึงจะมาหาก็ไม่อยู่ให้เจอหรอก” ผมเริ่มต่อปากต่อคำกับที
.
.
ผมรู้สึกได้ว่าที...อารมณ์ดีแล้ว.....และก็เริ่มต่อปากต่อคำได้แล้ว
“ไปไหน”
“ไม่บอก”
“เออๆ ไม่อยากรู้ก็ได้” ทีทำเสียงเหมือนงอน แต่มันคงไม่งอลหรอก
“อะๆ บอกก็ได้”
“ตกลงไปไหน”
“ไม่ได้ไปไหน....ก็อยู่ในใจของทีไง”
“แหวะ น้ำเน่า คุยแล้วเบื่อ แค่นี้นะ”
“เดี๋ยว....น้ำเน่าแล้วชอบปะหละ” ผมถาม
“ขี้เกียจตอบ ไปแล้วนะ แค่นี้แหละ คุยนานไม่กลัวเปลืองหรือไง”
“เออ ช่ายยยยย......หลายนาทีแล้ว....แค่นี่นะ บาย” ผมพูดพร้อมกับรีบวางสายไป
.
.
.
ช่วงนี้ไม่รู้ว่าทีของผมเป็นอะไร.....ไอ้โกรธง่าย เนี่ยก็เหมือนเดิมนะ........(แต่โกรธ
ง่ายเฉพาะกับผมนะ.....คนอื่นนะ......ไม่เคยเห็นจะโกรธใครเท่าไรเลย)......แต่ที่
แปลกก็คือ.....ง้อง่ายขึ้น.......มาหาง่ายขึ้น...........และผมก็สามารถต่อปากต่อคำ
กับทีได้......ซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อนหนะหรอ............ไม่อยากจะคิดเล้ยยยย
“ทำไรอยู่” ผมโทรหาที
“เรื่อยๆ ไม่ได้ทำไร”
“เย็นนี้มาเจอกันหน่อยสิ......คิดถึงอ่า”
“ได้ สัก 6 โมงละกันนะ”
“อืม ที่เดิมช่ายปะ”
“ช่าย”
“เสร็จแล้วไปหาไรกินกันหน่อยนะ”
“ไม่อะ เราจะไปกินกับพวกไอ้อ้วน”
“โหหหห ให้เราวันนึงไม่ได้หรอ”
“พูดครั้งเดียวให้รู้เรื่องหน่อยได้ปะ” ทีเริ่มอารมเสีย
ผมคงผิดเองที่ไปต่อรองกับที
“ก็ได้” ผมทำเสียงอ่อย
“เดี๋ยวสัก 2 ทุ่มค่อยไปเดินเล่นด้วยกันละกัน ไปเซเว่นปะหล่ะ”
“ไปๆ” ผมรีบบอกกับที
“เดี๋ยวนี้ค่าโทรมันถูกหรือไง โทรไม่ค่อยยอมวาง”
“ก็ถูกกว่าเมื่อก่อนเยอะนะ แค่น่าทีละบาท”
“ดีๆ งั้นก็อย่าวางนะ”
“ไม่วางไม่ได้แล้ว หลายบาทแล้ว แค่นี้นะ”
“เออๆ เดี๋ยวเจอกันละกันนะ” ทีบอก
.
.
.
.
เมื่อถึงเวลานัด.....ผมก็ไปรอทีที่ห้องน้ำเหมือนเดิม
“กอดเราหน่อยสิ” ผมบอกกับที
“.......” ทีไม่ตอบ และไม่กอด
ผมเลยดึงมือของทีมากอดที่ตัวของผม......และหลังจากนั้น...
ก็เหมือนเดิม.......เหมือนที่เราทำๆ กันอยู่เป็นประจำ
.
.
“เดี๋ยวสองทุ่ม เจอกันหน้าหอละกันนะ” ทีกระซิบกับผมพร้อมกับใส่เสื้อผ้า
“ฮืม”
“ไปแล้วนะ” ทีพูดพร้อมกับเดินออกไป
แล้วผมก็สำเร็จโทษตัวเองอีกตามเคย.......
.
.
จนถึงเวลาสองทุ่ม ผมก็มานั่งรอทีที่น้ำพุหน้าหอ........ทีก็มาสายตามเคย....
คนอะไรไม่รู้ไม่เคยมาตรงเวลาเลย......
“มาคอยนานยัง” ทีเดินมาถามผม
“ก็มารอตั้งแต่สองทุ่มนั่นแหละ”
“นี่ประชดหรอ....หาว่าเรามาสาย...ว่างั้น”
“เป่าซักหน่อย....ก็ถามเราไม่ใช่หรอว่ามานานยัง” ผมต่อปากกับที
“ขี้เกียจเถียงด้วยแระ ไปกันยังหละ” ทีถาม
.
.
สองทุ่มกว่าๆ แล้ว.....สองทางข้างถนนไม่ค่อยมีคน......เพราะว่าคนส่วนใหญ่
เค้าจะกลับถึงห้องกันหมดแล้ว.....ช่างเป็นบรรยากาศที่โรแมนติกเหลือหลาย
ที่ผมได้มีโอกาสมาเดินกับทีสองต่อสอง
.
.
ผมเอื้อมมือไปจับที่มือของที
“ไม่เอา เดี๋ยวมีคนเห็น”
“ไรวะ แค่นี้ก็ไม่ได้ ทีหลังไม่จับแล้วก็ได้” ผมทำเหมือนงอน
“ดี...ทีหลังอย่ามาจับนะ” ทีตอบแบบแกล้งผม
“ไม่อาววว...จะจับอีก”
“ชิ....นึกว่าจะแน่” ทีพูดเหมือนชนะ
.
.
“แล้วปีหน้าเนี่ยก็อยู่ห้องเดิมปะ” ผมถาม
“ฮืม”
“อยู่กับไอ้อ้วน ไอ้เสี่ยวเหมือนเดิมดิ”
“ช่าย....แล้วโบ๊ทอะ”
“ถามมาได้.....เราจะอยู่กับใครได้หละ ก็แล้วแต่พี่เจ้าหน้าที่จะจัดให้”
“อ่อ”
“เราก็อยู่เหงาๆ คนเดียวเหมือนเดิมแหละ”
“เอาหน่า......เดี๋ยวเรามาหาบ่อยๆ ไง”
“จริงนะ” ผมถาม
“อืม........ว่าแต่ ปีนึงๆ เนี่ยก็เร็วเนอะ”
“ช่าย........ดูสิ จะปิดเทอมอีกแระ”
“ก็ดีแล้วจะได้จบๆ ซักที ขี้เกียจเรียนแล้ว”
“แล้วปิดเทอมใหญ่ทีจะทำอะไรอ่ะ”
“ก็ไม่ได้ทำไรหรอก อยู่บ้านว่างๆ”
ฯลฯ ....
ผมกับทีสองคนเดินคุยกันไปเซเว่นจนกลับมาถึงหอ
“ใกล้สอบแล้ว เราคงมาหาบ่อยๆ เหมือนเดิมไม่ได้นะ”
“เราเข้าใจ......เราก็ต้องอ่านหนังสือเหมือนกัน”
และหลังจากนั้น........ทีก็ไม่ค่อยได้มาหาผมบ่อยๆ เหมือนเดิม
เพราะว่าใกล้จะสอบปลายภาคแล้ว......ก็มีโทรหากันบ้างบางครั้ง
...
จนวันสุดท้ายของการสอบมาถึง
“วันนี้ทีสอบเสร็จกี่โมง” ผมโทรหาที
“ก็สี่โมงแหละ แล้วโบ๊ทหละ”
“เนี่ย เราสอบเช้า เที่ยงก็เสร็จแล้ว”
“หรอ แล้วกลับบ้านเลยไม๊”
“ทำไมอ่ะ”
“เราถามให้ตอบ ไม่ใช่ให้มาถามกลับ” ทีขึ้นเสียง
“ก็ยังไม่กลับทันทีหรอก....ต้องเก็บของก่อน”
“เออ.....งั้นเดี๋ยวเราสอบเสร็จจะมาหาละกันนะ”
“ฮืม”
“แล้วที่ห้องว่างปะหละ”
“ว่างดิ ก็น้องเมท เค้าสอบเสร็จตั้งสองวันก่อน กลับบ้านไปกันหมดแล้ว”
“หรอ.....งั้นคืนนี้โบ๊ทอย่ากลับบ้านเลย”
“ทำไมอ่ะ”
“เอาอีกละ....พูดอะไรก็หัดเชื่อมั่งสิ” ทีขึ้นเสียง
“ต้องบอกแม่ก่อนอ่ะ” ผมบอก
“ดี....ตามใจ....คืนนี้ว่าจะไปนอนด้วยซะหน่อย....ไปนอนกอด
คืนสุดท้ายก่อนปิดเทอม.....ก็เดี๋ยวจะไม่ได้เจอกันตั้งหลายเดือน”
“...........”
“กลับไปเลยละกันนะ.....แค่นี้แหละ หวัดดี” ทีพูดพร้อมกับวางสายไป
..
.
.
แปลกแฮะ....ไม่รู้ทีเป็นอะไรของมัน.......เหมือนมันจะพูดจาไม่ค่อยดี.....
เหมือนจะอารมณ์เสีย........เหมือนจะไม่สนใจผม.............แต่ทำไมผมรู้สึกเหมือน
มันแคร์ผม...........รู้สึกเหมือนกับว่ามันอยากมาหาผมยังไงก็ไม่รู้..............
เหมือนมันงอนๆ ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เป็นแบบนี้ซะหน่อย.....
หรือว่าทีเริ่มรู้สึกดีๆ กับเราแล้วเนี่ย.......แต่ว่าเราก้อยังไม่ชัวร์แฮะ......
ถ้ามันจะใช่จริงๆ มันเกิดขึ้นตอนไหน.............
เราก็ทำตัวของเราเหมือนเดิมนี่นา....................
หลังจากที่ผมสอบเสร็จ........ผมก็กลับมาจัดข้าวของที่ห้องเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน
ปิดเทอมใหญ่แต่ละครั้งเนี่ย.........จัดของเหนื่อยมากเพราะว่าต้องเก็บของทุกๆ
อย่างออกจากห้องให้หมด...........ผมจะเบื่อการเก็บของตอนปิดเทอมใหญ่ที่
สุดเลย............ผมใช้เวลาจัดนานพอสมควร........
ทีจะมาหาเราหลังสอบเสร็จจริงๆ หรอเนี่ย.....
คงไม่หรอกมั๊ง........ก็ทีเค้าโกรธเราแล้วหนิ....
คงไม่มาหรอกมั๊ง......
..
.
.
.
ผมหันมามองเวลา............สี่โมงสิบห้าแล้ว.......
‘รีบดีกว่า เดี๋ยวกลับถึงบ้านดึก’ ผมคิดกับตัวเองในใจ......พร้อมกับแบกเป้
สองใบบนหลัง.....แล้วค่อยๆ เดินไปที่ประตู......
.
..
.
.
ทันทีที่ผมเปิดประตูออก........ผมก็เห็นทียืนอยู่ที่หน้าประตู......
เหมือนกับว่าทีเพิ่งจะมาถึงพอดี
“จะไปไหน” ทีถาม
“ก็กลับบ้านไง บอกไปแล้วหนิ”
“ตกลงจะกลับจริงๆ ใช่ปะ”
“อ้าว ก็ทีบอกเราเองว่าตามใจอยากกลับก็กลับ….เราก็นึกว่าที
โกรธแล้วจะไม่มาหาเราแล้วไง”
“เห็นเราเป็นคนอารมณ์เสียง่ายไปได้” ทีบอก
“หรือไม่จริง” ผมพูดเบาๆ
“เอากระเป๋ามานี้.....ช่วยถือ” ทีบอก
.
.
ทีรับกระเป๋าของผมไปสะพายไว้ที่หลัง.......
“จะไปส่งหรือไง” ผมถาม
“...............” ทีไม่ตอบ
“ไปกันยังหละ เดี๋ยวก็ดึกพอดี” ผมบอก
“ไม่ลืมอะไรเน่นะ.....เข้าไปดูอีกรอบก่อนไม๊....ถ้าลืมไว้
ของหายไม่รู้ด้วยนะ” ทีบอก
“เออๆ งั้นเดี๋ยวเราเข้าไปดูในห้องก่อนนะ”
ผมเดินเข้ามาตรวจดูของที่ห้องอีกครั้ง.....ตามที่ทีบอก แต่ก็ไม่ได้ลืมอะไร
ผมกำลังจะหันไปบอกทีว่า....ไม่ได้ลืมอะไรแล้ว.....แต่
ปัง! เสียงประตูปิด
“ไม่ต้องกลับแล้วมันเย็นแล้ว....นอนนี่แหละ”
“เราบอกแม่ไว้แล้วว่าจะกลับ”
“ก็โทรไปบอกสิ”
“เงินหมด”
“อะนี่” ทียื่นมือถือมาให้
“อะไรของทีอะ งง” ผมรับมือถือทีแล้วโทรหาแม่
“คืนนี้นอนกับเรา” ทีพูดกึ่งออกคำสั่ง
“ทำไมอ่ะ”
“ไม่ทำไม”
ทีพูดพร้อมกับดึงตัวผมไปกอด......แล้วก็จูบ........
“เฮ้ย เรายังไม่ได้อาบน้ำเลย”
“ไม่ต้องอาบแล้ว.....วันนี้ไม่ต้องไปไหนจนถึงเช้าวันพรุ่งนี้เลย”
“จะบ้าหรอ” ผมเถียงทั้งๆ ที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของที
“ชอบ....กลิ่นแบบนี้”
“บ้าใหญ่แล้ว” ผมบอก
.
.
.
ทีดึงผมจนล้มลงบนเตียง........นอนกอดกันอยู่นานมากๆๆๆๆ
จนถึงดึก........
“หิวอ่า” ผมบอกที
“เดี๋ยวรอดึกๆ ค่อยไปเซเว่นกัน”
“ทำไมต้องดึกๆ”
“ก็เดี๋ยวไอ้อ้วนกับเสี่ยวมันเห็น”
“อ่อ”
“นอนเยอะๆ ไปแล้ว ต่อไปก็กินเยอะๆ นะ.....คืนนี้จะได้มีแรง”
“ที”
“ไม่ชอบหรอ.....ทำเสร็จกันแล้วก็นอนกอดกันทั้งคืน....มีความสุขดีออก”
............และแล้วคืนแห่งความสุขก็ผ่านไป................
“เจอกันอีกทีตอนเปิดเทอมนะ” ผมบอกกับที
“ฮืม.....โชคดีนะ” ทีพูดพร้อมกับส่งกระเป๋าให้ผม
“รถมาแล้ว ไปแระ บาย”
“บาย”
======================================
แฮปปี้ดีไม๊ครับ.....
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
